ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ

1.  “ΕΡΕΥΝΑ” ΠΑΝΤΕΙΟΥ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΕΙ:ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ “ΦΙΛΙ”   ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΕ  …ΤΥΡΟΠΙΤΑ!

2. ΘΑΝΑΤΟΣ-ΛΥΤΡΩΣΗ.

 1. “GREEK STUDENTS  SELL SEX FOR FOOD”

Με τη σκοτεινή πλευρά της πορνείας και τον αντίκτυπο σε αυτήν της οδυνηρής λιτότητας που μαστίζει την Ελλάδα τα τελευταία έξι χρόνια ασχολείται σήμερα η εφημερίδα Times του Λονδίνου σε δημοσίευμά της με τον προβοκατόρικο τίτλο «Greek students sell sex for food». Το συμπέρασμα προκύπτει από μελέτη που πραγματοποίησε το Πάντειο Πανεπιστήμιο, το οποίο εξέτασε στοιχεία περισσότερων από 17.000 ατόμων που εκπορνεύονται στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τη μελέτη, οι Ελληνίδες είναι σήμερα αυτές που κυριαρχούν στην εγχώρια βιομηχανία της πορνείας, εκτοπίζοντας εκείνες της ανατολικής Ευρώπης, με το σεξ που προσφέρεται στην Ελλάδα να συγκαταλέγεται στα φθηνότερα ολόκληρης της Ευρώπης.    Ο σκληρός ανταγωνισμός έχει αναγκάσει νεαρά κορίτσια και φοιτήτριες να χρεώνουν το σεξ που προσφέρουν σε εξευτελιστικές τιμές κι άλλοτε σαν αντάλλαγμα για λίγο φαγητό, μεταδίδουν οι Times. «Μερικές γυναίκες το κάνουν για να φάνε μια τυρόπιτα ή ένα σάντουιτς επειδή πεινάνε» λέει στους London Times ο Γρηγόρης Λάζος, καθηγητής Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, που συντόνισε την διάρκειας τριών ετών μελέτη. «Άλλες [το κάνουν] για να πληρώσουν φόρους, λογαριασμούς, έκτακτα έξοδα ή για τη δόση τους [ναρκωτικά]» προσθέτει.    Όταν ξεκίνησε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, η ισχύουσα τιμή για σεξ με μια πόρνη ήταν τα 50 ευρώ. «Σήμερα έχει πέσει τόσο πολύ που αγγίζει τα 2 ευρώ για ένα μισάωρο» μαρτυρά ο κ. Λάζος. Μερικές από τις 400 αυτές απελπισμένες περιπτώσεις που εντοπίστηκαν μπορούν άνετα, σύμφωνα με τον ίδιο, να συγκριθούν με χιλιάδες άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις παγκοσμίως που κάνουν το ίδιο πράγμα «αλλά ποτέ δεν είχε γίνει τάση όπως τα τελευταία χρόνια της οικονομικής κρίσης». Επιπλέον, υποστηρίζει πως οι Ελληνίδες κυριαρχούν πλέον σε ποσοστό 80% στο δίκτυο πορνείας της Ελλάδας. Ειδικά εκείνες που προσφέρουν το φθηνότερο σεξ έχουν μάλιστα και την μεγαλύτερη ζήτηση. «Δεν φαίνεται πως θα εξασθενίσουν αυτά τα νούμερα. Κάθε άλλο, αυξάνονται με σταθερό ρυθμό» αναφέρει ο Γρηγόρης Λάζος. Σε παγκόσμιο επίπεδο, η τιμή του σεξ πέφτει, καθώς το ίντερνετ πλέον παρέχει ολοένα και περισσότερο σεξουαλικό υλικό. Σύμφωνα με τους London Times, στην Ευρώπη η μέση τιμή των 180 ευρώ για μία ώρα «πληρωμένου έρωτα» έχει μειωθεί δραματικά. Η πορνεία στην Ελλάδα είναι νόμιμη, ωστόσο ελάχιστοι οίκοι ανοχής στην χώρα έχουν άδεια, ωθώντας έτσι σχεδόν 18.500 ιερόδουλες να δουλεύουν στους δρόμους. Οι περισσότερες γυναίκες που εκδίδονται στη χώρα είναι μεταξύ 17-20 ετών. Η έρευνα έρχεται μετά την σοκαριστική αποκάλυψη πριν ένα μήνα πως μια άνεργη μητέρα στην Ελλάδα εκπόρνευε την 12χρονη κόρη της σε έναν ιερέα και να έναν συνταξιούχο. Η γυναίκα τελικά καταδικάστηκε σε 33 χρόνια φυλακής και πρόστιμο 100.000 ευρώ. «Αυτό που μαθεύτηκε τον προηγούμενο μήνα σε συνδυασμό με τη μελέτη μας αντικατοπτρίζει μια κοινωνία σε άρνηση ως προς τις αλλαγές που συμβαίνουν» παρατηρεί ο κ. Λάζος. «Οι αρχές πρέπει επιτέλους να αναλάβουν δράση και να σταματήσουν να αδιαφορούν» καταλήγει.

Εν τάξει. Γνωστό πως  εδώ και πολύ καιρό (ορατό και “δια γυμνού οφθαλμού)  οι Times του Λονδίνου κατάντησαν “ταμπλόιντ” (διάβαζε φυλλάδα) . Κι ως φαίνεται θα ξεπεράσει η “ιστορική” εφημερίδα οσονούπω και τις  Mirror και  Sun, που πάλαι ποτέ (στις σοβαρές της ημέρες) η ίδια τις αποκαλούσε  περιφρονητικά στα “παρασκήνια” το “αντώνυμό” της στον Τύπο. Ακόμα και τη σοβαροφανή  Guardian, το “alter ego” της Γερμανικής Bild, έχουν  αρχίσει επιτυχώς εδώ και καιρό να συναγωνίζονται οι Times, λένε οι ” παροικούντες”  στη γηραιά  Αλβιόνα.

Πού  είναι το περίεργο;  Μήπως  η παμπάλαιη   βρετανική εφημερίδα δεν  ανήκει  κι αυτή σήμερα στο τημ της παγκόσμιας  βαριάς Βιομηχανίας παραπληροφόρησης; Δεν  υπηρετεί κι αυτή ευλαβώς, όπως η συντριπτική πλειοψηφία του παγκόσμιου “Τύπου” την εμπορική δημοσιογραφία , ιδιοκτησίας… Μαμωνά; ΄Ενα αυτό.

Μετά, να πάμε στο άλλο.  Στον “έτερο Καπαδόκη”. Δράστη-συντάκτη του παραπάνω  επιστημονικού ανοσιουργήματος (τρελό και ανισόρροπο θα ήταν οι καλύτεροι χαρακτηρισμοί).   O κύριος ονομάζεται Γρηγόρης Λάζος. Καθηγητής Κοινωνιολογίας στο… Πάντειο Πανεπιστήμιο. (Απαραίτητη διευκρίνιση: Μην κωλώνετε από τη βαρύγδουπη  επωνυμία. Δεν παύει  και σήμερα το…ίδρυμα αυτό  να είναι η γνωστή …Πάντειος, Ανωτάτη Σχολή  που  στις μέρες μου έμπαινε η …σάρα και η μάρα, η “σκαρταδούρα” των υποψηφίων).

Αυτός, λοιπόν, ο Λάζος Γρηγόριος διεξήγαγε λέει, μια πανελλήνιας έκτασης “έρευνα” (σκέτο…λάζο μαχαίρι) και…εξέτασε 17.000 (!) εκδιδόμενα κορίτσια  στην Ελλάδα! Και τί  ανακάλυψε ο δαιμόνιος αυτός  πανεπιστημιακός  τύπος; Πέρα από το…  τρομακτικό  νούμερο  που διαβάσατε, διαπίστωσε  πως οι εκδιδόμενες, λόγω πείνας (!) φοιτήτριες και άλλες νεάνιδες στην Ελλάδα, το…δίνουν  σχεδόν  κοψοχρονιάς (σχεδόν το χαρίζουν) “αντί πινακίου φακής”, που την υποβιβάζει, μάλιστα,   (τη “φακή”)  στο ευτελές αντίτιμο μιας  “τυρόπιτας (ή ,άντε, ενός παχυλού σάντουιτς στην καλύτερη περίπτωση) . ΄Αδικο είχε,  επομένως , ο Βαγγέλας ο ταρίφας   που ρώταγε χτες  πανευτυχής και εμβρόντητος  στην πλιάτσα  “πού, ρε παιδιά κερνάς  μια τυρόπιτα και πηδάς γκομενάκια ; Εγώ να  δώκω μαζί και κόλα κόλα,άμα είναι…”!

Δε θα κάνουμε τη χάρη στον κουτοπόνηρο (και θα πούμε γιατί)  κοινωνιολόγο Λάζο να  ασχοληθούμε αναλυτικά  με την … εμπεριστατωμένη, επιστημονική του   “έρευνα” (διάβαζε “πατάτα”), επειδή   θα  υποβίβαζε  τη στοιχειώδη λογική του κρίνοντος .  Για τους  “επίμονους”, όμως, τους “επί τον τύπον  των ήλων” αρκούν ελάχιστες   ερωτήσεις-“σφαλιάρες” , για να αντιληφθεί και ο πιο αδαής ή απαιτητικός  ,πόσο  ατεκμηρίωτη και μπαρουφοειδής (άρα στον αέρα)   είναι η “έρευνα” του :

1. Πόσο καιρό χρειάστηκε ο αθεόφοβος και  θορυβοποιός “ερευνητής” να… εξετάσει 17.000 εκδιδόμενα κορίτσια; Η κρίση  κρατάει κοντά πέντε χρόνια. Και ολόκληρη την Πάντειο να ξαμόλαγε στους δρόμους, στα σάιτ και τη Χρυσή Ευκαιρία με στυλό, μολύβι και ερωτηματολόγια,σε πέντε χρόνια μέσα αποκλείεται να συναντούσε 17.000  εκδιδόμενες. Στοιχειώδης λογική.

 2.Πώς και  πού  τα συνάντησε   όλα αυτά τα χιλιάδες (κρυφώς και σταδιακώς συνήθως) εργαζόμενα κορίτσια;  Στο διαδίκτυο, σε έντυπα, στα τετράγωνα πίσω από την Ομόνοια ή στα “σπίτα” της Φυλής και της Αχαρνών; Οι  του “πεζοδρομίου” (καλντεριμιτζούδες τις αποκαλούσε, αν θυμάμα καλά, ο Ταχτσής)   είχαν και στάμπα   στο κούτελο με κόκινο φωτάκι  ή διαφημιστική ταμπέλα στην πλάτη  “εδώ ο  καλός και φτηνός μάρκαλος”;

3. Μόνος πήγε και τις βρήκε ο καθηγητής, ειδικά τις “κρυφοπουτανίτσες”  της γειτονιάς  ή είχε  μαζί του και δόλωμα; Τίποτα, δηλαδή (μη παστρικές τούτες) φοιτήτριές του, που υποδύονταν τις πόρνες για να πλησιάσουν πιο εύκολα  τις ορίτζιναλ,  να τις ψαρεύουν και να εξομολογούνται εκείνες αφελώς και λεπτομερώς τα περί  τυρόπιτας, που τις κέρναγε ο μπάρμπα  Ανέστης ο Φούρναρης της γειτονιάς τους, που τις γνώριζε  μάλιστα παιδιόθεν;

4. Στην Ελλάδα  διεξήγαγε την έρευνα ο…ακαδημαϊκός  ή είχε σε λάθος λειτουργία το τζιπιές του μυαλού του, παρεξέκλινε της πορείας  και νόμιζε πως  κινείται κατά Ελλάδα μεριά;

5.  Ποιο ήταν το ερωτηματολόγιο που έδινε στα “πεινασμένα κορίτσια” και πόσες ερωτήσεις περιελάμβανε; Εκείνη για την “τυρόπιτα” πώς ήταν διατυπωμένη; ΄Ετσι στα ίσια και αγενώς ή  κομψά και κουτοπονηρούλια;

 Λοιπόν…τούτων ούτως εχόντων, ας μην ανησυχούν ποσώς  οι μαμάδες. Δεν έγινα ξαφνικά … πουτάνες οι κόρες τους  και μάλιστα για  μια κωλο-τυρόπιτα  ,που, δόξα τω θεω, από κανένα φτωχό ή πλούσιο ελληνικό σπίτι δε λείπει και μάλιστα καμωμένη   με τέχνη (ως γνωστόν βρίσκεται στο   άνοιγμα του φύλλου) και όχι σαν τη φτηνιάρικη του  φούρναρη.

Ορκιζόμαστε πως δεν  πρόκειται για καμιά έρευνα, πολύ περισσότερο επιστημονική. Είναι της πλάκας.  Ουδέποτε έγινε τέτοια σοβαρή…δημοσκόπηση στη Ελλάδα ή  κι αν έγινε κάτι, σίγουρα ούτε με το σωστό τρόπο διεξήχθη ούτε τέτοια ανατριχιαστικά αποτελέσματα προέκυψαν.

Απλώς, ο Λάζος  ξύπνησε ένα πρωί και επειδή την έβλεπε διάσημος όλη νύχτα ,επηρεασμένος από το όνειρο δεν έχασε καιρό. Σύνταξε ένα μέηλ με την περίφημη ανακάλυψη πως στην Ελλάδα λόγω πείνας (“κατοχικής” ή όχι αδιάφορο,αλλά γερμανικής πάντως αιτίας και επιβολής ), δεν ισχύει πια η περίφημη ατάκα “το μνί σέρνει καράβι”,παρά μόνο  μια ανάλαφρη τυροπιτούλα  του ενός ευρώ και  το απέστειλε με την ένδειξη  ΕΠΕΙΓΟΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΝ στους  Times. Κι η σοβαρή εφημερίδα, άλλο που δεν ήθελε.  Τους ήρθε “μάνα εξ ουρανού”.  Δημοσίευσαν πάραυτα τη… βαρυσήμαντη έρευνα με φαρδιά πλατιά την ακαδημαϊκή  υπογραφή του κουτοπόνηρου Γρηγόρη και…”πιασ΄ τ΄αυγό  και κούρευ΄το”!  (Λέτε, ύστερα από τέτοια  δημοσιογραφική αναγνώριση -επιτυχία  να τον καλέσουν τον μπαγασάκο να…καταλάβει  και έδρα στην Οξφόρδη;)

Ας σοβαρευτούμε. Η πορνεία, ως κοινωνικό φαινόμενο και, αν θέλετε,  ως  επάγγελμα ή part time  ενασχόληση , πέρα από παμπάλαιη και δοκιμασμένη προέλευσή της, είχε ανέκαθεν   τους  θιασώτες και τους πολέμιους της.  Σε πείσμα μάλιστα του κυνηγητού που υπέστη, κυρίως από τις θρησκείες,αλλά και τις άλλες εξουσίες στο διάβα των αιώνων ,επιβίωσε και σήμερα ανθεί σε όλες τις κοινωνίες, όσο ποτέ άλλοτε.

Στην Ελλάδα ,σε αντίθεση με αυτά που λέει η ερευνητική του φανφαρόνου κοινωνιολόγου   δεν έχουμε   την έκταση του φαινομένου που συναντάει κανείς  σε άλλες χώρες, όπως η Αγγλία, η Γαλλία, η Ολλανδία. Ούτε φυσικά η οικονομική κρίση εκτόξευσε τα νούμερα των εκδιδόμενων γυναικών στη χώρα μας εκεί που  τα  εκτίναξε η ασύνετη πένα του δράστη-συντάκτη.  Ούτε κατά διάνοια.

΄Οπως  ακριβώς δεν είχαμε ούτε τρομακτική αύξηση αυτοκτονιών λόγω οικονομικής  κρίσης ή βαριά φαινόμενα ασιτίας παιδιών στα σχολεία. Η παγκόσμια εμπορική βιομηχανία έπαιξε σ΄αυτές τις τρεις ελληνικές  μετοχές (πορνεία-αυτοκτονίες-πεινασμένα παιδιά) με “χρηματιστές-μεσάζοντες” κάτι σαν τον άφρονα Γρηγόρη  Λάζο και τα κονόμησε καλά, όλα αυτά τα χρόνια,που εμείς στην Ελλάδα,ναι μεν δε ζούσαμε τις “καλές”  ημέρες των φτηνών δανεικών,  αλλά επιβιώναμε (και συνεχίζουμε) αξιοπρεπώς.

Γράφαμε παλιότερα για το θέμα της πορνείας:

                                             HOMO-NAURALIS.GR

                                                        (9-12-2013)

 ” Στην πυρά το αρχαιότερο επάγγελμα – Σβήνουν τα «κόκκινα φανάρια»

Πρωταρχικός στόχος Γαλλίας και Γερμανίας είναι να μειώσουν στο ελάχιστο τα «κόκκινα φώτα» στους δρόμους των μεγαλουπόλεων.

Το σύνθημα δόθηκε.

Την αρχή έκανε η σοσιαλιστική κυβέρνηση Ολάντ στη Γαλλία που ενέκρινε το αμφιλεγόμενο νόμο κατά της σεξουαλικής εμπορίας ανθρώπων με βάση το σουηδικό μοντέλο. Σήμερα, στη Γαλλία δεν αποτελεί αδίκημα η πώληση σεξουαλικών υπηρεσιών αλλά η αγορά τους, ενώ παραμένει παράνομη η μαστροπεία. Την ευθύνη για το έγκλημα της πορνείας φέρει ο πελάτης, ο οποίος στην περίπτωση που συλληφθεί, υποχρεούται να πληρώσει πρόστιμο ύψος 1.500 ευρώ.

Μάλιστα, αν βρεθεί για δεύτερη φορά στα χέρια των Αρχών, το πρόστιμο εκτοξεύεται στα 3.750 ευρώ.

Ο νόμος θα οδηγήσει τις ιερόδουλες να εργάζονται κρυφά

Θύελλα αντιδράσεων, τόσο από τις ιερόδουλες, όσο και από διάσημους γάλλους πολίτες έχει προκαλέσει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, καθώς σύμφωνα με εκτιμήσεις θα οδηγήσει τις ιερόδουλες να εργάζονται στη σκιά. Η Νταλίλα από την Αργεντινή, η οποία εργάζεται στις ροζ πιάτσες της Γαλλίας εδώ και οχτώ χρόνια υποστηρίζει στο Euronews πως η μόνη λύση είναι να εγκαταλείψει τη χώρα, αφού οι πελάτες πλέον θα μειωθούν υπό το φόβο των προστίμων. Μάλιστα, όπως αναφέρει είναι κάτι που σκέφτονται πολλές ιερόδουλες στη Γαλλία.

«Ηλίθιο» χαρακτηρίζει το νέο νόμο ο Τιέρι, ο οποίος ήταν για χρόνια πελάτης ιερόδουλων.

Σύμφωνα με τον Τιέρι, η πορνεία μπορεί να αποτρέψει το βιασμό και τους φόνους. «Υπάρχει ένα ολόκληρο κομμάτι του πληθυσμού που δεν έχει καθόλου σεξουαλική ζωή. Τι θα κάνουν χωρίς ιερόδουλες» αναρωτιέται.”(ΜΜΕ)

Αστείοι άνθρωποι ,αστείες κουβέντες και  αποφάσεις. Αλλά και σφόδρα επικίνδυνα όλα αυτά.  Η πορνεία, λοιπόν,  υπό διωγμόν! Το θέμα, βέβαια, είναι τεράστιο  και θα ανεβάσουμε αργότερα ένα πιο αναλυτικό, σχετικό κείμενο. Εδώ θα περιοριστούμε σε μια γρήγορη, περιεκτική  ματιά.

 Γελοία, λοιπόν, και η “φιλοσοφία”   και το περιεχόμενο αυτών των νόμων, όπως τα αντιλαμβάνονται οι Σουηδοί, οι Γερμανοί και οι Γάλλοι. ΄Αλλοθι επίσης είναι  και  εντελώς αποτυχημένο και ανύπαρκτο το “μοντέλο” της σημερινής κακοποιημένης  πόρνης, της αδύναμης γυναίκας που την εκμεταλλεύεται ο   “κακός” άντρας (συνήθως εραστής), ενώ ή ίδια δε…  συναινεί να κάνει αυτή τη δουλειά, που της παίρνει  τα λεφτά ο “νταβατζής” , τη  “σιδερώνει”  με καυτό σίδερο και τέτοιες “ιστορίες για αγρίους”.

Αυτά μπορεί να γίνονταν παλιότερα στις “Τρούμπες” όλων των χωρών. Σήμερα είναι οι εξαιρέσεις. Οι περισσότερες πόρνες, ειδικά οι “κρυφές” , είναι κορίτσια της “διπλανής πόρτας”.  Η συμμετοχή στην ευθύνη της γυναίκας  και του άνδρα που  συνεταιρίζονται ,για  να κάνουν το σεξ “μπίζνα”, είναι ίδια. Και βγάζουν αμφότεροι λεφτά, κάποτε καλά λεφτά (αν δεν είναι πρεζόνια για να τα τρώνε στην πρέζα)  και φυσικά εύκολα, που ο μέσος εργαζόμενος ποτέ δε θα δει στα μάτια του με την  “τίμια” και σκληρή δουλειά του.

Με το νέο νόμο, λοιπόν,  στη Γαλλία,όπως διαβάζουμε παραπάνω, θα βάζουν πρόστιμα στους πελάτες, αλλά όχι στις ίδιες τις πόρνες! Αυτός που συνέλαβε την ιδέα ή είναι απίστευτα ανεγκέφαλος ή εντελώς ανοργασμικός. Με τέτοια οικονομικά μέτρα  καταστολής του “εγκλήματος”  της πορνείας,  ελάχιστα φυσικά θα μειωθεί το επάγγελμα. Απλά, πάλι ευνοημένοι θα είναι οι “έχοντες και κατέχοντες” ,οι πόρνες “πολυτελείας”  και, όπως πάντα, τη “νύφη θα πληρώσουν”  το φτωχό βαλάντιο και η ταλαίπωρη (πλην “αγία”)  πόρνη του πεζοδρομίου .

“Ουκ επ΄ άρτον μόνο ζήσεται άνθρωπος”, φωστήρες νομοθέτες και χαρτογιακάδες. Θέλει και το σεξ του και τη διασκέδασή του και τη χαλάρωσή του. Οι άνθρωποι λέμε, άνδρες-γυναίκες.  ΄Ετσι όρισε η φύση και κανένας αφύσικος-διεστραμμένος (σαν τα μέλη της γαλλικής κυβέρνησης παραπάνω) δεν μπορεί να τα βάλει με τη φύση και να βγει κερδισμένος.

 Λοιπόν,  για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, να   καταθέσουμε εδώ  αυτές τις “πικρές” αλήθειες, που πολλοί  τις έχουν στα “δόντια”,αλλά φοβούνται να τις ξεστομίσουν:

1.Το φαινόμενο της πορνείας δεν πρόκειται να εξαλειφθεί, όσο τουλάχιστον η φτώχεια δέρνει, ακόμα και σήμερα, το μισό και παραπάνω πληθυσμό του πλανήτη. Κι ακόμα,όσο οι κοινωνίες των ανθρώπων δεν απενοχοποιούν το σεξ ,δεν παύουν να καλλιεργούν το σεξισμό και δεν απομυθοποιούν τον έρωτα και την “αγάπη”, αλλά αντίθετα αποχαυνώνουν τις μάζες προς… δόξαν και (αμύθητον) κέρδος της “ροζ” και της σεξιστικής βιομηχανίας θεάματος, βιβλίου, μουσικής κ.α).

2. Η ελεύθερη και “ποιοτική”   σεξουαλική ικανοποίηση παραμένει, όπως πάντα, αποκλειστικό προνόμιο των πλουσίων και των  μεσαίων εισοδημάτων, Ο ανδρικός κα ο γυναικείος πληθυσμός που στερείται μιας στοιχειώδους οικονομικής άνεσης, στερείται   και το φυσικό και αναφαίρετο δικαίωμα στο σεξ.  Χειρότερα, μάλιστα, είναι τα πράγματα  στις γυναίκες, στις οποίες επί αιώνες (και σήμερα) έχει απαγορευτεί δια ροπάλου η ελεύθερη ικανοποίση της σεξουαλικής τους επιθυμίας ,πολύ περισσότερο μέσω του σεξ, ως “προϊον ααγοράς”.  Ακόμα παραμένει ένα σοβαρό ταμπού  ο οίκος ανοχής  για γυναίκες και ένα μεγάλο πληθυσμιακό κομμάτι παραμένει σεξουαλικά ανενεργό (ειδικά των μεγαλύτερων σε ηλικία γυναικών) ή προσφεύγει σε “τεχνητές ” λύσεις της σεξουαλικής του ικανοποίησης.

 3.Το αμείλικτο κυνηγητό ,ειδικά “ηθικά” (στιγματισμός), συνεχίζεται ακόμα και σήμερα και η αποποινικοποίηση της ενήλικης πορνείας έχει καταστεί πλέον όνειρο απατηλό. Αντίθετα , όπως είδαμε , ανεγκέφαλες κυβερνήσεις χωρών με την υποκίνηση και την απειλή μεγάλων  μαζών συντηρητικών  ψηφοφόρων τους ,το “ξορκίζουν”, όπως ο Μεσαίωνας το Διάβολο και την καταδιώκουν απηνώς.

Εδώ,βέβαια, θα πρέπει να τονίσουμε πως η μόνη αυστηρή (αλλά πραγματικά αυστηρή) ποινή που πρέπει να επιβάλλεται στην άσκηση αυτού του επαγγέλματος είναι εναντίον εκείνων που αναγκάζουν άτομα να εκδίδονται παρά τη θέλησή τους ή εκμεταλλεύονται ανήλικα). Ειδικά, η λεγόμενη  “παιδική πορνεία”  είναι έγκλημα “καθοσίωσης”   κατά της φύσης, ΄Υβρις της έννοιας΄Ανθρωπος και πρέπει να εκλείψει από τις πολιτισμένες κοινωνίες  ακόμα και ως όρος.

 Τέλος,  αυστηρός οικονομικός έλεγχος  πρέπει να διεξάγεται και να καθορίζεται ανάλογη φορολόγηση στις  πόρνες “πολυτελείας”  με υψηλές αποδοχές, που διαφεύγουν σήμερα προκλητικά τη φορολόγηση εισοδημάτων από το επάγγελμά τους.  Πέρα απ΄αυτό, αισχρή είναι, ως εκμετάλλευση και  οι  απαγορευτικές τιμές ,που καθορίζουν αυτού τους  είδους οι πόρνες. Σ΄ αυτές τις περιπτώσεις, η οικονομική εκμετάλλευση  “ανθρώπου από άνθρωπο”  είναι από τις χειρότερες, αφού ο πελάτης, ειδικά ο  οικονομικά ασθενής, αναγκάζεται να καταβάλει  απαγορευτικό αντίτιμο προσφοράς υπηρεσιών , δυσανάλογο και με την (εύκολη,άκοπη) προσφορά εργασίας ,αλλά και  αναντίστοιχο με  τις τιμές των “προϊόντων”  της υπόλοιπης αγοράς και το μέσο μισθό – μεροκάματο εργαζόμενου  μιας χώρας.

Περαίνοντας, να θυμίσουμε πως  το “κυνήγι μαγισσών”  πέρα από μάταιο, δείχνει και απόγνωση και η υποκρισία  μιας κοινωνίας που δεν μπορεί να εξαφανίσει τα “σκουπίδια” της και τα βάζει κάτω από το “χαλί”.  Η πορνεία ούτε εξαφανίζεται “εν μια νυκτί” ούτε περιορίζεται με την καταστολή. Χτυπήστε τη φτώχεια, εξαφανίστε τον σεξισμό, αλλά και τις θρησκευτικές και άλλες  ενοχές σας και απαγορεύσεις σε ό,τι έχει σχέση με το σεξ, αφήστε τους ανθρώπους ελεύθερους να απολαμβάνουν ό,τι η μάνα Φύση τους έδωσε “προίκα” και δώρο και θα δείτε για πότε θα εξαφανιστεί το φαινόμενο της πορνείας.

Ως τότε, κάτω τα χέρια από τις “λαϊκές”  πόρνες  και τους  πελάτες τους. Δεν έχετε το ηθικό ανάστημα, ως εξουσία (όλων τω μορφών) να τις προσβάλετε, ειδικά αυτές που βγάζουν τη μεγάλη “λάτζα”  του πεζοδρομίου και του “μπουρδέλου”, πολύ περισσότερο να τις τιμωρείτε. Αλλιώς,  “σπέρνετε ανέμους, θα θερίσετε θύελλες”. Σεξουαλικά νοσήματα, επιθέσεις,  βιασμοί, φόνοι,θα δείτε να εκτοξεύονται στα ύψη.

Ανόητοι, αφιλοσόφητοι και αφύσικοι,όπως πάντα, οι άνθρωπο της εξουσίας.

2. Η δήλωση λαϊκής τραγουδίστριας που μας πάγωσε: «Θεέ μου, θέλω να “φύγω”»!

 

 

“Φάτε τη σκόνη” της,  ψευτοδιανόηση!

Πόσο πίσω αφήνει κάποιους  “δήθεν”, κουλτουριάρηδες του “γλυκού νερού”, αυτή η κυρία του λαϊκού τραγουδιού με το τσαγανό και την ευθύτητά της. Φιλοσοφημένη, στοχαστική, τρυφερή.

΄Ενας παλιός λυκειάρχης  μου ( Γιώργος Ματζώρος ) μου έλεγε κάτι χρόνια πριν, που τον συνάντησα στο δρόμο γερασμένο και μοναχό:  “Αστεία αυτά που λένε για τη μαυρίλα του θανάτου ή πως  “ην εγγύς έλθη θάνατος,  ουδείς βούλεται θνήσκειν”. Εγώ, παδί μου,” εκμυστηρευόταν ο παλιός  φιλόλογος- διανοούμενος και αριστερός  “τον περιμένω ως λύτρωση το θάνατο. Για τον προστάτη μου που μεταλλάχτηκε σε επιθετικό καρκίνο με ανυπόφορος πόνους.  Για τα πόδια μου που δε με σηκώνουν πια.  Για τα μάτια μου που γιομίζουν με το παραμικρό δάκρυα και σκοτάδι. Για το ανάστημά μου που  ζάρωσε και τη μούρη μου που σταφίδιασε και σαν  περνάω από τζαμαρία, γυρίζω από την άλλη για να μην αντικρίσω τη φάτσα μου. Για τη μνήμη μου που θυμάται τα παλιά, αλλά αρνείται να συγκρατήσει τί έφαγα λίγο πριν.

Και τέλος για τη Φιλοθέη μου , που ζήσαμε μαζί 60 ολόκληρα χρόνια και έφυγε πρωτύτερα από μένα. Και για τους φίλους μου τον Ευάγγελο και  τον Αναστάση,  που τους κάλεσε νωρίς ο Χάρος κοντά του.  Δεν είναι λύτρωση και χαρά ο θάνατος;

Να, καλέ ,παλιέ Λυκειάρχη  μου είναι. Αλλά για όσους έχουν στοχασμό και στόχαση. Σαν εσένα, σαν την Γκρέυ.