“ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΗΣ ΕΣΠΕΙΡΕ ΤΟN ΘΑΝΑΤΟ
Το «Μπατακλάν» της Αμερικής -Μακελειό με 50 νεκρούς σε μπαρ στο Ορλάντο
Η Αμερική, στη χειρότερη σφαγή από πυρά ενόπλου και στη χειρότερη επίθεση μετά την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, μετρά 50 νεκρούς και 50 τραυματίες.
To ISIS αναλαμβάνει για δεύτερη φορά την ευθύνη για την επίθεση στο Ορλάντο
Η οργάνωση Ισλαμικό Κράτος ανέλαβε, για δεύτερη φορά, την ευθύνη για την τρομοκρατική επίθεση στο κλαμπ του Ορλάντο.
Η ανάληψη ευθύνης έγινε με ανακοίνωση που μεταδόθηκε από το ραδιοφωνικό του δίκτυο Albayan σήμερα, σχεδόν ένα 24ωρο μετά τα γεγονότα και μετά τις αμφιβολίες που εκφράσθηκαν για την αξιοπιστία της χθεσινής ανάληψης ευθύνης μέσω του πρακτορείου Amaq.
Γράφουμε στα ” ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ”:
” …H Ιστορία, όπως πάμπολλες φορές έχουμε τονίσει εδώ ,έχει ΝΟΜΟΥΣ, όπως ακριβώς και η ΦΥΣΗ.Νόμους αναλλοίωτους και απαρασάλευτους. Γι’ αυτό και δεν υποδύεται ρόλους προφήτη και μελλοντολόγου. Ως εκ τούτου, και ο Ιστορικός, ως φορέας και εκφραστής της, δεν προβλέπει, δε μαντεύει, δεν προφητεύει, αλλά εντοπίζει και ξεδιπλώνει τα αποτελέσματα των ιστορικών νόμων, που του είναι απολύτως ευδιάκριτα, γιατί τους μελετάει και καταγράφει τις συνέπειές τους ανά τους αιώνες.
Εύκολο έργο δεν είναι, βέβαια, γιατί δεν αρκεί μόνο η μελέτη-αποστήθιση. Η Ιστορία δεν είναι «διάβασμα». Είναι πρωτίστως ικανότητα διάκρισης και υπογράμμισης της ουσίας έναντι της λεπτομέρειας, του περιττού. Για να το πούμε πιο απλά, ο επαγγελματίας Ιστορικός οφείλει να γνωρίζει και να ξεχωρίζει την «ήρα από το σιτάρι». Επομένως, δεν έχει λόγους να φοβάται ή να διστάζει να κοινοποιεί τα γεγονότα, πριν εκείνα συμβούν, αφού, όπως είπαμε, με τον ιστορικό του εξοπλισμό τού είναι απολύτως ευδιάκριτα…”
Για τους παραπάνω λόγους, λοιπόν, δε θα διστάσουμε κι αυτή τη φορά, να προχωρήσουμε σε μια εκ των προτέρων προόρρηση , σε ποιές δηλαδή, ενέργεις πρόκειται να προχωρήσουν οι Αμερικανοί μετά το παραπάνω χτύπημα των Τζιχαντιστών στην καρδιά της χώρας. Προηγουμένως και για πιο εμπεριστατωμένη θεμελίωση θα θέλαμε να θυμίσουμε τα ακόλουθα, που αφορούν την εξωτερική πολιτική της Αμερικής στα σύγχρονα χρόνια:
Γράφαμε στις 28.08.2013
ΑΜΕΡΙΚΗ:ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ 10, ΦΥΣΙΚΗ 10. ΙΣΤΟΡΙΑ…ΜΗΔΕΝ! |
“…Κι ενώ αυτή η σύγχρονη “TERRA FELIX” παίρνει πολύ καλό βαθμό ,όπως είπαμε, στα περισσότερα…μαθήματα ,όλως περιέργως , στην Ιστορία βαθμολογείται με … ΜΗΔΕΝ. Σαν να έχουν εθιστεί οι Αμερικανοί (αναφερόμαστε στην πολιτική και τη στρατιωτική εξουσία τους) στην ανυποληψία των συμπερασμάτων -διδαγμάτων της επιστήμης του Θουκυδίδη . Θα έλεγε κανείς πως τη μισούν την Ιστορία οι Αμερικανοί, όπως ο …Διάβολος σε εκείνη την (απαίσια) παραγωγή της κινηματογραφικής τους βιομηχανίας υπό τον τίτλο …ο “Εξορκιστής”! Γι΄αυτό και επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη, δε συνετίζονται απ΄αυτά! Κι όμως. Η χώρα ευτύχησε να έχει καλούς ιστορικούς τα τελευατία, τουλάχιστον, χρόνια, μεταξύ των οποίων, κατά τη δικιά μας άποψη , κορυφαία θέση κατέχει ο εκλιπών (το 2010) XAOYΑΡΝΤ ΖΙΝ. Από την άλλη, όμως, σε νευραλγικές υπηρεσίες, όπως αυτή της CIA, υπηρετούν από τους χειρότερους , επαγγελματίες ιστορικούς.
Αν δεν ήταν αυτή η πραγματικότητα, όσον αφορά τις φτωχές, ιστορικές επιδόσεις των αμερικανικών κυβερνήσεων , τότε πώς εξηγείται ότι η Αμερική πολλές φορές “φυτρώνει εκεί που δεν τη σπέρνουν” και όπου δεν την κάλεσε κανείς να πάει; Η θεωρία της υποστήριξης των συμφερόντων της ανά τον κόσμο ή η ιδιότητα του “καλού αστυφύλακα” που κυνηγάει και τιμωρεί παντού τον “κακό κλέφτη”, δε φτάνουν για να δικαιολογήσουν αυτή την επιρρέπεια της αμερικανικής πολιτικής να “χώνει τη μύτη” της στις διαφορές και τις διενέξεις των άλλων κρατών. Ιστορικά παραδείγματα άπειρα και ενδεικτικά. Να επισημάνουμε τα πιο κραυγαλέα:
1. Βιετνάμ: Ξεκίνησαν μια ολόκληρη εκστρατεία στην “άκρη” του κόσμου (αρχές της δεκαετίας του ’60) ,που ουδείς ( ούτε οι ίδιοι οι Αμερικανοι) κατάλαβε, γιατί έγινε. (΄Οπως κάποια χρόνια πριν, είχε γίνει το ίδιο στην Κορέα, όπου,μάλιστα, πολέμησαν και χάθηκαν πολλοί ΄Ελληνες). Για τον πόλεμο στο Βιετνάμ , η επίσημη δικαιολογία ήταν πως, ως σύμμαχοι του Νότιου, μή κομμουνιστικού, Βιετνάμ, πήγαν να το βοηθήσουν στον πόλεμο με το Βόρειο, κομμουνιστικό κομμάτι της χώρας . Η αποτυχία παταγωδέστατη. Χιλιάδες νεκροί,τραυματίες και ψυχολογικά σακατεμένοι άνθρωποι και μάλιστα όχι ” μισθοφόροι” στρατιώτες, όπως είναι σήμερα ο στρατός της Αμερικής, αλλά “αμούστακα” παιδιά της “διπλανής πόρτας”, που τους μάζεψαν από φάρμες, εργοστάσια, μαγαζιά, για να γίνουν “κιμά” ,χωρίς λόγο. Η αποχώρηση από τον “τάφο” των Αμερικανών στο Βιετνάμ, πέρα από τις φοβερές ανθρώπινες απώλειες, άφησε και μια οικονομία λαβωμένη θανάσιμα, που τροχοπέδησε την ανάπτυξη της χώρας για τα επόμενα χρόνια σε πολλούς τομείς. Με αυτό το “βρώμικο” πόλεμο, οι τότε αμερικανικές κυβερμήσεις κατάφεραν, ένας λαός που λίγα χρόνια πριν έδωσε τη χαριστική βολή στην εξαφάνιση του ναζισμού στην Ευρώπη και έγιναν οι “σωτήρες” του ελεύθερου κόσμου, να καταντήσει τελικά να χαρακτηρίζεται ως “χωροφύλακας ” και ” φονιάς ” των λαών, καλλιεργώντας έτσι για χρόνια ισχυρά σύνδρομα αντιαμερικανισμού σε όλο τον κόσμο.
2. Ιράκ. Με πρόφαση πως ο Σαντάμ Χουσείν ήταν “εγκληματίας πολέμου” και δικτάτορας (χρήση χημικών, εθνοκαθάρσεις” κ.α) οι Αμερικανοί εισβάλουν στη χώρα (2003), την ισοπεδώνουν στρατιωτικά και οικονομικά ,αφήνουν πίσω τους χιλιάδες νεκρούς (δικούς τους και ημεδαπούς) και αφού συλλαμβάνουν και τιμωρούν σε…δίκαιη, ιρακινή δίκη το Σαντάμ και τον κρεμάνε, αποχωρούν ,ενώ όλα αυτά τα χρόνια, μέχρι και σήμερα, η χώρα σπαράσσεται από τον εμφύλιο,τη βία,τη φτώχεια και την ανασφάλεια, εξαιτίας αυτής της απρόκλητης εισβολής.
3. Αίγυπτος -Λιβύη. Η διεθνής ισλαμική τρομοκρατία, που στην ουσία καθοδηγείται από την Αλ-Κάιντα, με μοχλό τους λεγόμενος “Αδελφούς Μουσουλμάνους” ,ξεσηκώνει στις δύο χώρες (αλλά και σε άλλες αραβικές και αφρικανικές) το λαό τους, βαπτίζει την εξέγερση λαϊκή επανάσταση (“Αραβική ΄Ανοιξη”) και με την εντελώς ανιστόρητη και αντιφαντική (για τα συμφέροντά τους) βοήθεια στους “αντιφρονούντες” ΠΑΛΙ των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ , οι δύο χώρες πληρώνουν ένα βαρύτατο τίμημα σε αίμα, διχασμό και μίσος. Οι …επαναστάτες συλλαμβάνουν τους 2 ηγέτες των χωρών ,Μουμπάρακ και Καντάφι, οι οποίοι, ναι, μεν, δεν ήταν και οι καλύτεροι ηγέτες στον κόσμο (ασκούσαν καταπιεστική και αντιδημοκρατική πολλές φορές εξουσία), ήταν όμως εγγύηση ενότητας του λαού των δύο χωρών και το σημαντικότερο, εγγύηση της ειρήνης στη Μεσόγειο. Σήμερα, αφού οι “Αδελφοί Μουσουλμάνοι”, διάφορες άλλες ισλαμικές -εθνοτικές μειονότητες και οι Αμερικανοί με το ΝΑΤΟ, έφεραν τον “κόσμο ανάποδα” στις 2 χώρες , τόσο καιρό μετά την κατάρρευση των παλιών καθεστώτων , συνεχίζεται η αιματοχυσία, παραμένει βαθιά διχασμένος ο πληθυσμός, μένονται ο εμφύλιος, το μίσος, η εκδίκηση (ειδικά στη Συρία) . Αυτή την ώρα , οι νέες εξουσίες αδυνατούν πλέον να ελέγξουν την κατάσταση και να οδηγήσουν τις χώρες τους στην ειρήνη και την ομόνοια. Ουδείς γνωρίζει “τί τέξεται η επιούσα”.
4. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στη συνέχεια της λεγόμενης “Αραβικής ΄Ανοιξης” με την ευλογία ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ (ή έστω την ανοχή) ΠΑΛΙ της Αμερικής και του ΝΑΤΟ, ξεσηκώνονται οι αντικαθεστωτικοί στη Συρία. Λησμόνησαν ,όμως, όλοι οι εμπλεκόμενο πως η κυβέρνηση του σοσιαλιστικού κόμματος Μπάαθ υπό τον Μπασάρ αλ ΄Ασαντ ,δεν είναι σαν αυτές της Αιγύπτου και της Λιβύης. Εκεί, τα “βρήκαν μπαστούνια”, αφού και η συνοχή του συριακού λαού απεδείχθη ισχυρότερη, αλλά και η στρατιωτική μηχανή του ΄Ασαντ με ρωσικά όπλα ενισχυμένη ,φάνηκε αρκετά δυνατή. Το αποτέλεσμα ήταν από την ημέρα έναρξης του εμφύλιου πολέμου στη χώρα, να έχουν σκοτωθεί πάνω απο 100.000 Σύριοι! Πολλές ευημερούσες παλιότερα συριακές πόλεις ισοπεδόθηκαν και η οικονομία καταστράφηκε εντελώς. ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ: Αυτή την ώρα,δεν έφτασε τόσο αίμα, πόνος και καταστροφή, η χιλιοταλαιπωρημένη χώρα περιμένει την επίθεση ΠΑΛΙ των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ! Οι εισβολείς θέλουν, λένε, να τιμωρήσουν τον ΄Ασαντ, γιατί χρησιμοποίησε χημικά. Στο μεταξύ (“τραγική ειρωνεία”), μόλις την περασμένη εβδομάδα, διέρρευσε στα MME κείμενο της CIA στο οποίο αποκαλύπτονται τα ακόλουθα:
” Με τη βοήθεια της CIA ο Σαντάμ επιτέθηκε με χημικά όπλα στο Ιράν.
Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες ετοιμάζονται για στρατιωτική επέμβαση στη Συρία με αφορμή τη χρήση χημικών όπλων από το καθεστώς Άσαντ, έρχεται στη δημοσιότητα έγγραφο της CIA που αποκαλύπτει ότι πριν από 20 χρόνια είχαν βοηθήσει τον Σαντάμ Χουσεΐν να πραγματοποιήσει χημικές επιθέσεις κατά του Ιράν.
Το Ιράκ εξαπέλυσε την ίδια χρονιά τέσσερις επιθέσεις με χημικά όπλα εναντίον του Ιράν προκαλώντας χιλιάδες νεκρούς! Η χειρότερη επίθεση με αέριο σαρίν έγινε τον Απρίλιο του 1988….”
Και για τα ιστορικά γεγονότα των ημερών , μας τώρα , με αφορμή την κατάληψη της Κριμαίας από τους Ρώσους και της εν συνεχεία διχοτόμησης της Ουκρανίας, γράφαμε στις 27-3-2014:
ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΜΕΝΟΣ΄Η “ΜΙΛΗΜΕΝΟΣ ΟΜΠΑΜΑ”; ΜΙΑ ΠΑΡΑΚΕΚΙΝΔΥΝΕΥΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ.
“…Σε παλιότερο κείμενό μας λέγαμε πως η Αμερική παίρνει “μηδέν” στην ιστορία, εξαιτίας της ανιστόρητης και προκλητικής στάσης της κατά καιρούς σε διάφορα κρίσιμα διεθνή θέματα, αλλά και των αναίτιων ή αδικαιολόγητων ενεργειών της σε βάρος άλλων χωρών, όπως εισβολές, επιθέσεις, ακόμα και ( άμεσα ή έμμεσα) συλλήψεις ή εκτελέσεις ξένων ηγετών ή και απλών πολιτών, γιατί κρίθηκαν ένοχοι σύμφωνα με τα …συμφέροντα ή την οπτική -ιδεολογική γωνία της υπερδύναμης.
Αυτός είναι ο λόγος που σήμερα στα ιστορικά γεγονότα της Κριμαίας, όσοι γνωρίζουν από ιστορία, αλλά και διεθνή πολιτική, μένουν άναυδοι από της στάση της Αμερικής. Και η ιστορική διαπίστωση είναι τούτη: Φαντάζει τουλάχιστον περίεργο ο πρόεδρος Ομπάμα να στέκεται αδιάφορος στην ουσία μπροστά στη σοβαρή κρίση που δημιούργησε ο δικτάτορας της Ρωσίας για ολόκληρο τον κόσμο και να προσπαθεί τάχα να λύσει το πρόβλημα με ευχολόγια, απειλές της “πλάκας” ,μέτρα-ημίμετρα και μπόλικες υποκριτικές συμβουλές στον τρελαμένο Πούτιν ,να …ησυχάσει.
Η Αμερική που μέχρι πρόσφατα “δε δεχόταν μύγα στο σπαθί” της, που δικαίως ή αδίκως πάμπολλες φορές, όπως είπαμε ,ακόμα και για ήσσονος σημασίας τοπικά θέματα αναλάμβανε εκστρατείες, εισβολές σε άλλες χώρες, βομβάρδιζε αμάχους και διέπραττε σωρό πολεμικά εγκλήματα και άλλες βιαιότητες, σήμερα σαν να απεκδύθηκε τον παλιό της εαυτό, δείχνει σε πρώτη ματιά να φοβάται να αναμετρηθεί με τον παρανοϊκό δικτάτορα της Ρωσίας.
Εξεστράτευσε στο Βιετνάμ και το ισοπέδωσε, χωρίς ουσιαστικό λόγο, επικαλούμενη προσχήματα και αφορμές ,που σε καμιά περίπτωση δεν υπήρξαν πραγματικές αιτίες. Εισέβαλε στο Ιράκ, για να τιμωρήσει το Σαντάμ Χουσείν, πάλι με προφάσεις και ασύστολα ψεύδη, όπως αυτό της κατοχής χημικού οπλοστασίου από τον Ιρακινό δικτάτορα. Βοβμάρδισε περιοχές της παλιάς Γιουγκοσλαβίας και χρησιμοποίησε ακόμα και εμπλουτισμένες βόμβες με ουράνιο απο τις οποίες μολύνθηκε ολόκληρη η Βαλκανική Χερσόνησος και τις συνέπειες τίς υφίσταται η περιοχή ακόμα μέχρι σήμερα. Πρόσφατα ,στη διάρκεια της έκρηξης των μεγάλων κινητοποιήσεων στη λεγόμενη “Αραβική άνοιξη” στην Αίγυπτο, στη Λιβύη,τη Συρία (κι αλλού) ,φανερά ή κρυφά και σε συνεργασία με την Ευρώπης ως ΝΑΤΟ , επενέβησαν και δημιούργησαν στις παραπάνω χώρες εμφυλίους με χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες, με πρόσφυγες, μετακινήσεις πληθυσμών, οικονομικό όλεθρο των χωρών,αστάθεια και άλλα δεινά.
Και η ιστορική διαπίστωση είναι πως σήμερα, που είχε η Αμερική ένα σωρό λόγους και οφθαλμοφανείς αιτίες να επέμβη με τους συμμάχους της δυναμικά στην Κριμαία, για να λύσει ένα πρόβλημα με παγκόσμιες προεκτάσεις από την πρώτη στιγμή, ήδη με την εμφάνισή του , χωρίς να αφήσει χρόνο ,χώρο και περιθώρια στους Ρώσους να αναπτυχθούν στρατιωτικά να καταλάβουν τη χερσόνησο, το ΝΑΤΟ … “ποιείται την νήσσαν” και ο πρόεδρος Ομπάμα εξαντλεί τη δράση του σε… ρητορικές απειλές και λεονταρισμούς. Η Ευρώπη, βέβαια,που αντιμετωπίζει στη γειτονιά της το πρόβλημα είναι πιο ειλικρινής στις απειλές της και στον έντονο προβληματισμό της για την ανάληψη στρατιωτικής δράσης εναντίον του δικατάτορα. Αλλά, είναι γνωστό τοις πάσι, πως κουμάντο στο ΝΑΤΟ κάνει η Αμερική. Κι αν η υπεδύναμη δε θέλει να αναλάβει στρατιωτική δράση στην περιοχή, οι συμμαχικές δυνάμεις δεν έχουν από μόνες τους τη δύναμη να ξεκινήσουν στρατιωτική δράση, για να χτυπήσουν το δικτάτορα.
΄Εσι η αδράνεια της Αμερικής φαίνεται να είναι εκείνη που “δίνει φτερά” στο δικτάτορα να σχεδιάζει πέρα από την Αμπαχαζία , την Οσετία και την Κριμαία, να προσαρτήσει και άλλες περιοχές ,αρχής γενομέμης από τη Μολδαβία και το τμήμα της Υπερδνειστερίας και ποιος ξέρει ,ο νεκραναστημένος Χίτλερ σε ποια… Ρουμανία θα ανακαλύψει “ Ρώσους”, για να σπεύσει να σώσει τους… ομοεθνείς του, όπως έκανε ο πάσχων από το ίδο νόσημα της σχιζοφρένειας με τον Πούτιν, Χίτλερ.
Μπορεί ο Ομπάμπα, θα ισχυριστεί, κάποιος, να νιώθει αδύναμος στρατιωτικά να τα βάλει με τη Ρωσία.΄Η ακόμα να μην είναι η στόφα του Ποέδρου τέτοια για να ξεκινήσει πολεμικές επιχειρήσεις. (Να μην είναι ο Ομπάμα Μπ.Κλίντον και Τζ.Μπους). Δεν ισχύει τίποτα από τα δύο και για πραγματικούς λόγους απορρίπτονται . Και μόνο το γεγονός πως η Αμερική, ως στρατιωτική δύναμη διαθέτει υπεροπλία σε σχέση με τις άλλες χώρες (να αναφέρουμε μόνο πως διαθέτει περισσότερα από 16 αεροπλανοφόρα, όταν η Κίνα, η Ρωσία, η Αγγλία, η Γαλλία διαθέτουν ένα ή το πολύ 2 η κάθεμια!),αρκεί ως επιχείρημα. Από την άλλη στην Αμερική ο πρόεδρος είτε Ρεπουμπλικανός είτε Δημοκρατικός, είτε λευκός, μαύρος ή κίτρινος δείχνει να αποφασίζει,να έχει τον τελευταίο λόγο.΄Ομως ,σε εθνικά θέματα ,σε περιπτώσεις κήρυξης πολέμου και ανάληψης στρατιωτικης δράσης ή για άλλα τέτοια σοβαρά ζητήματα, υπάρχει πάντα κοινή στρατηγική.
Η Αμερική είναι δυνατή στρατιωτικά αυτή την ώρα και ο Ομπάμα δεν είναι μαριονέτα. Επομένως ,οι συγκεριμένοι λόγοι που δεν “έδειξε τα δόντια” του από την αρχή στον τρελαμένο δικτάτορα, λούφαξε και συμπεριφέρεται ως “Αρσακειάς”, είναι αστήρικτοι. Ο λόγος είναι εμφανώς διαφορετικός. Ιστορικά δε βλέπουμε κάτι άλλο, παρά μόνο το χειρότερο και αυτό που αποδεδειγμένα έχει ξανασυμβεί και στην αμερικανική ιστορία και διπλωματία ,αλλά και τη διεθνή.
Μια μυστική συμφωνία ανάμεσα σε Αμερικανούς και Ρώσους με στόχο να κτυπηθεί εν καιρώ το “αντίπαλο δέος” η Κίνα . Θα διακινδυνεύσουμε αυτή την υπόθεση. Η μόνη χώρα την οποία φοβούνται πραγματικά οι Αμερικανοί είναι η Κίνα, η οποία και στρατιωτικά είναι δυνατή (υπερέχει αριθμητικά σε στρατό), αλλά και εύρωστη οικονομικά .Γι αυτό θεωρείται και ο σοβαρότερος αντίπαλος της Αμερικής.
Αν η Αμερική σχεδιάζει εν καιρώ να συντρίψει το στρατιωτικό και οκονομικό αυτό “γίγαντα”, όπως εξελίσσεται, τότε είναι σίγουρο πως χρειάζεται τη Ρωσία ως σύμμαχο.Την Ευρώπη την έχει στην “τσέπη” για χίλιους λόγους. Τώρα έχει στη διάθεσή της και το “σύμμαχο” Πούτιν. Ο Ομπάμα του έδωσε εύκολα και ανώδυνα ό,τι ζήτησε αυτή την ώρα και ο Πούτιν θα πάρει και άλλα. Αλλά, κάποια στιγμή οι Αμερικανοί θα απαιτήσουν στήριξη απότο Ρώσο, όταν κρίνουν πως ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσουν δυναμικά την Κίνα. Αν ο Ρώσος πρόεδρος (όποιος κι αν είναι τότε), δεν την προσφέρει, η Αμερική θα κάνει αυτό που δεν έκανε σήμερα. Θα τον “κρεμάσει ανάποδα” στην κεντρική πλατεία της Μόσχας, όπως το Σαντάμ Χουσεϊν ή θα τον εκτελέσει, όπως τον Καντάφι και τον Μπιν Λάντεν και θα στείλει τη χώρα σε εμφύλιο. Η υπερδύναμη έχει και την υπεροχή και την αποφασιστικότητα και το “ιστορικό” τέτοιων ενεργειών.
Ο χρόνος θα δείξει. Η Ιστορία σε περιπτώσεις σαν αυτή που αναπτύξαμε, δε μαντεύει, δε κάνει σενάρια . Απλά, υποθέτει , συνδυάζοντας ιστορικά γεγονότα και άλλες παραμέτρους και συγκυρίες .
Όπως και να έχει, εκείνος, που έχει τη δύναμη και την ικανότητα να αποφασίζει και να βάζει τα πράγματα στη θεση τους, είναι ο Χρόνος. Ο ιστορικός υπακούει και σέβεται το Χρόνο, ακόμα και όταν τον διαψεύδει…”
Η συνοπτική αυτή αναδρομή στα ιστορικά δρώμενα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ είναι από μόνα τους ικανά να μας οδηγήσουν στην διατύπωση της προόρρησης που αφορά την ενδεχόμενη συμπεριφορά των Αμερικανών, μετά το πρόσφατο μακελειό στη Φλόριδα. Σχεδόν, όπως είπαμε, οι συμπεριφορές των Αμερικανών μετά από ίδια ή συναφή γεγονότα επιθέσων, “εθνικών” καταστροφών, προερχόμενα από “δάχτυλο” εχθρού εκτός χώρας, είναι τόσο προβλέψιμα, και επαναλαμβανόμενα, όσο μια στερεότυπη, αλυσυδωτή εξέλιξη. ΄Οπως “δυο σταγόνες νερό”.
Βεβαίως, να διευκρινίσουμε εδώ πως αυτή η “τυφλή”, τρομοκρατική ενέργεια του Τζιχαντιστή με πάνω από 50 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες, χαρακτηρίστηκε ως “εθνική τραγωδία”, όχι τόσο για την έκταση, τον αριθμό των απωλειών, αλλά εξ αιτίας του εχθρού που την προκάλεσε. Συγκρινόμενος για παράδειγμα αυτός ο αριθμός με τον αριθμό των νεκρών στους δίδυμους Πύργους της 11ης Σεπτέμβη το 2001, είναι…”σταγόνα στον ωκεανό”.
Σχεδόν “ανύπαρκτος” για μια Αμερική, που κάθε τρεις και μία θρηνεί τους ίδιους νεκρούς σε Λύκεια και πλατείες από το καλάσνικοφ ενός ψυχοπαθή μακελάρη, που δεν το έχει σε τίποτα να πυροβολεί ό,τι κινείται. Η διαφορά, όμως, με το πρόσφατο μακελειό είναι τεράστια. Εδώ χτύπησε εξωτερικός εχθρός, το ISIS, και μάλιστα στην καρδιά της υπερδύναμης. Αυτό σημαίνει πως η απάντηση, μπορεί να μην είναι μεν άμεση, αυριανή, θα υπάρξει όμως ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ και θα αφορά πλέον την απευθείας εξόντωση του κράτους των Τζιχαντιστών.
Τούτη τη φορά δεν τη γλιτώνουν οι θρησκευτικοί Ναζί στο Ιράκ και τη Συρία. Θα δεχτούν ισχυρό χτύπημα τέτοιας έντασης και έκτασης,που θα εξαφανιστούν από προσώπου γης. Και φυσικά, η αρχή θα γίνει με την εξόντωση των “κεφαλών” του ψευδοκράτους, αλλά και την τιμωρία που θα επιβληθεί σε όσες χώρες τροφοδοτούν τους Τζιχαντιστές και συναργάζονται μαζί τους. Και πρώτες τέτοιες χώρες στον κατάλογο, είναι η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ.
Εν ολίγοις, θα έχουμε την επανάληψη των γεγονότων που επακολούθησαν την αμερικανική τραγωδία της 11ης Σεπτέμβρη 2001. Ο νέος “Τζων Μπους” , είτε ως ο Ομπάμα, είτε ως η Κλίντον (ο γραφικός αλλά και λίαν επικίνδυνος Τραμπ, δε φαίνεται να έχει ελπίδες να γίνει ο επόμενος πρόεδρος της Αμερικής) ,θα χτυπήσει και όπως είπαμε αμείλικτα και μέχρι την οριστική εξαφάνισή του αυτό το ναζιστικό εξάμβλωμα- “κράτος”, που αιματοκύλησε το Ιρακ, τη Συρία και την Ευρώπη.
Και μετά απ΄αυτές τις επισημάνσεις, ας ανακεφαλαιώσουμε τα συμπεράσματα μας για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, όταν πρόκειται για χτυπήματα στην “καρδιά” της και “εθνικές” τραγωδίες , όπως με την πρόσφατη στο μπαρ του Ορλάντο:
-
Η Υπερδύναμη δεν αφήνει ποτέ αναπάντητες τέτοιες προκλήσεις. Και η τιμωρία των ενόχων είναι απείρως μεγαλύτερη από την καταστροφή που προξένησε ο εχθρός (παράδειγμα το Ιράκ).
2. Τέτοιες “απαντήσεις” είναι περισσότερο αντιδράσεις γοήτρου, παρά έγνοια πρόληψης άλλων όμοιων τραγωδιών. Κάτι για “εσωτερική κατανάλωση”,αφού οι Αμερικανοί, ως γνωστό, περισσότερο απ΄όλους, ” δε σηκώνουν μύγα στο σπαθί” τους. Το ίδιο, όμως δεν το επιτρέπουν ποτέ στους αντιπάλους τους .Ούτε καν στους συμμάχους τους, αν δεν υπάρχει άμεση, θετική συσχέτιση με τα συμφέροντά τους.
3. Η πολτική που ακολουθούν στα εξωτερικά ζητήματα (πολιτικά, οικονομικά κυρίως) έχει τη σφαγίδα της κοινής αποδοχής της πολιτικής της εξουσίας. Είναι αυτό που λέμε “εθνική στρατηγική” και δεν εξαρτάται από την παράταξη (πάντα δύο) που κυβερνά την Αμερική.
4. Για άλλη μια φορά βρίσκει (και θα εξακολουθεί όσο υπάρχουν έθνη και κράτη) η ιστορική διαπίστωση, όπως την αναπτύξαμε στις 12.03.2009 εδώ σε κείμενο με τίτλο:
ΚΡΑΤΟΣ:ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΟ ΣΥΣΤΑΤΙΚΟ ΤΟΥ Η ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ |
|
” Ο μακιαβελλισμός κυρίαρχη αντίληψη εξουσίας-διοίκησης των σύγχρονων κρατών-κυβερνήσεων.Όλα τα έθνη-κράτη απανταχού της γης στη συμπεριφορά τους προς «τρίτους» είναι ανήθικα. Στην οποιαδήποτε συναλλαγή τους με εκείνους, αυτό που προέχει είναι το εθνικό-κρατικό τους συμφέρον. Στους «τρίτους» μπορεί να συμπεριληφθεί o,τιδήποτε ένα έθνος-κράτος δε συγκαταλέγει στην οντότητά του: Δηλαδή, «τρίτος» θα μπορούσε να είναι ένα άλλο έθνος-κράτος, ένας πολίτης, η φύση , το περιβάλλον.Διαφορά μεταξύ των κρατών ως προς την ανηθικότητα*, υφίσταται μόνο στη διαβάθμισή της. Το ένα, ας πούμε, είναι απίστευτα ανήθικο, το άλλο λιγότερο… απίστευτα και ένα τρίτο απλά ανήθικο. Αυτή η διαβάθμιση, μάλιστα, δεν έχει να κάνει με την προσήλωση-πίστη του σε κάποιους ηθικούς κανόνες. Δεν έχει να κάνει επίσης σε μεγάλο βαθμό, παρά σε ελάχιστο, και με το ποιος ασκεί την εξουσία. Αν είναι, δηλαδή, δημοκρατική, συντηρητική, δικτατορική, Η διαβάθμιση αυτή οφείλεται σε πολλούς λόγους, με βασικότερο το μέγεθος της ισχύος που διαθέτει το καθένα. «Πόσο το παίρνει», δηλαδή, να συμπεριφέρεται έτσι ή αλλιώς. Ένα αδύναμο στρατιωτικά ,και επομένως φτωχό κράτος, αποφεύγει κατά κανόνα να επιδεικνύει ανήθικη συμπεριφορά προς ένα άλλο ισχυρότερο.Αλλά, επειδή, το καλό και το κακό, το ηθικό και το ανήθικο είναι έννοιες ασαφείς και απροσδιόριστες (όπως και άλλες τέτοιες παρεμφερείς), με καθόλου, μα καθόλου εξακριβωμένο-καθορισμένο περιεχόμενο, οφείλουμε να εξηγήσουμε τι εννοούμε, εμείς τουλάχιστον, όταν χρησιμοποιούμε αυτές τις έννοιες. Στη δική μας φιλοσοφική θεώρηση, ηθικό είναι το φυσικό και ανήθικο αυτό που δεν είναι φυσικό. ΄Ο,τι υπακούει στη φύση, στους νόμους της ,δηλαδή, είναι ηθικό. ΄Ο,τι τους αρνείται ή τους παραβαίνει, είναι ανήθικο.Αυτή την αντίληψη περί καλού και κακού, ηθικού και ανήθικου, φυσικά και δεν την έχουν τα κράτη. Ούτε θα απαιτούσαμε, βέβαια, από εκείνα να διαθέτουν μια τέτοια υψηλής «αποτίμησης» ηθική. Δεν τα χαρακτηρίσαμε προηγουμένως ανήθικα γιατί στερούνται αυτής της συγκεκριμένης αντίληψης περί φυσικής ηθικής, αλλά γιατί παραβαίνουν την ίδια τη δική τους «ηθική» . Ούτε αυτή, με άλλα λόγια, είναι ικανά ή έχουν διάθεση να την ακολουθήσουν…Τα έθνη- κράτη, με άλλα λόγια, παραβαίνουν ακόμα και τους κανόνες που εκείνα όρισαν ή αποδέχτηκαν ως ηθικούς. Τους νομικούς τους κανόνες, το γραπτό τους δίκαιο, εν ολίγοις, δε σέβονται. Και όχι μόνο σε επίπεδο εσωτερικό, αλλά και σε διεθνές. Παραβαίνουν, όταν μπορούν και «πρέπει» , ΚΑΙ τους δικούς τους εσωτερικούς ηθικούς ή νομικούς κανονισμούς ΚΑΙ τους διεθνείς. Μόνη τους έγνοια , αυτές οι παραβάσεις να μην είναι ορατές, να μένουν μυστικές, στα άδυτα των, γι αυτό αποκαλουμένων έτσι, μυστικών υπηρεσιών τους. ΄Η τουλάχιστον να τηρούνται τα προσχήματα και να μην τραυματίζεται η «έξωθεν καλή μαρτυρία».τους. Άλλο ενδοιασμό ή φόβο δεν έχουν τα κράτη για την ανήθικη-παράνομη (και με τα δύο περιεχόμενα του ηθικού-ανήθικου που δώσαμε) συμπεριφορά τους. Την αποκάλυψη τρέμουν μόνο.Με αυτή την επισήμανση εξηγείται και η…εμμονή των κρατών να παραβιάζουν ασταμάτητα και σε βάθος όλες τις ευαίσθητες αυτές διατάξεις των Συνταγμάτων τους** περί των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Ατομικές ελευθερίες ,αρχέγονα και αναφαίρετα δικαιώματα πάνε τελικά περίπατο, αφού καταπατούνται εύκολα, συστηματικά, ανενδοίαστα και εν ριπή οφθαλμού, όταν, τάχα, αυτό απαιτεί το…συμφέρον του κράτους-κυβέρνησης. Αν σε κάτι παραμένουν εντελώς απαράλλαχτες οι συμπεριφορές ηγεμόνων, αυτοκρατοριών, κρατών ,συντεταγμένων πολιτειών ή όπως αλλιώς αποκαλούν διαχρονικά την ΕΞΟΥΣΙΑ, είναι το μεγαλείο της αντίφασης ανάμεσα στην ηθική που με πάθος προασπίζουν-επιβάλουν στους υπηκόους τους, την ίδια στιγμή που οι ίδιοι την καταπατούν ασύστολα.*Η ανηθικότητα και η διαφθορά ενός κράτους, όσο και αν ακούγονται στα αυτιά κάποιων ως ταυτόσημες έννοιες «παραβατικότητας», στην ουσία δεν είναι. Μια χώρα μπορεί να είναι εντελώς ανήθικη σε όλες τις συμπεριφορές της εσωτερικά και διεθνώς, αλλά να είναι από ελάχιστα, μέχρι λίγο διεφθαρμένη. Η διαφθορά έχει να κάνει περισσότερο με τα πρόσωπα, με την εξουσία ,με τους φορείς. Μια κυβέρνηση μπορεί να είναι διεφθαρμένη, μια άλλη όχι, ή λιγότερο. Η διαφθορά έχει να κάνει περισσότερο με χρήμα”. |