Την συγκρότηση κυβέρνησης ειδικού σκοπού από την παρούσα Βουλή στην οποία θα συμμετέχουν «οι βασικές δυνάμεις συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης» πρότεινε ο ανεξάρτητος βουλευτής Σπύρος Λυκούδης περιγράφοντας με τον τρόπο αυτό την ανάγκη σχηματισμού του λεγόμενου και «μεγάλου συνασπισμού» μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Υποστήριξε δε, πως οι πολιτικές δυνάμεις που «θα τρέξουν την χώρα στην μεταμνημονιακή εποχή» δεν βρίσκονται αυτή την ώρα στο πολιτικό προσκήνιο αλλά είναι «υπό διαμόρφωση».
Ο κ. Λυκούδης τόνισε πως «πρέπει να τολμήσουμε προς άλλη κατεύθυνση. Θέλουμε πολιτική σταθερότητα μέσα από νέα συμφωνία των βασικών δυνάμεων συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης που θα στηριχθεί από την παρούσα Βουλή ως την άνοιξη του 2016 για να αντιμετωπίσει τα κρίσιμα ζητήματα» για να εξηγήσει «αυτή η κυβέρνηση πρέπει να αντιμετωπίσει την διαπραγμάτευση του χρέους, την αλλαγή εκλογικού νόμου και την αναθεώρηση του Συντάγματος. Αποτελούν θέματα κρίσιμης εθνικής σημασίας. Θέματα που απαιτούν σημαντικά αυξημένες πλειοψηφίες. Από αυτή την συμφωνία θα ωφεληθεί τα μέγιστα ο τόπος και θα αποφευχθούν άσκοπες εκλογικές αναμετρήσεις. Οι πολιτικές δυνάμεις τις χώρας ας δείξουν την ωριμότητα τους».
” Να αντιμετωπίσει την διαπραγμάτευση του χρέους, την αλλαγή εκλογικού νόμου και την αναθεώρηση του Συντάγματος. Αποτελούν θέματα κρίσιμης εθνικής σημασίας. Θέματα που απαιτούν σημαντικά αυξημένες πλειοψηφίες”.
Ενδιαφέρουσα και σωτήρια η πρόταση του ανεξάρτητου βουλευτή. Θα ήταν ίσως αυτή τη στιγμή η ιδανικότερη λύση η συνεργασία σε επίπεδο διακυβέρνησης, όχι μόνο από Ν.Δ και ΣΥΡΙΖΑ, αλλά απ΄όλες τις πολιτικές-κομματικές δυνάμεις της χώρας.
Ο κίνδυνος της χρεοκοπίας δεν έχει εκλείψει οριστικά. Ούτε πραγματική οικονομική ανάκαμψη έχει παρατηρηθεί. Τα περισσότερα από εκείνα που επικαλούνται οι άνθρωποι της συγκυβέρνησης, ως επιτυχία και κατάκτηση, είναι στα “χαρτιά” και στα ευχολόγια. Μια περίοδος τουλάχιστον 2 χρόνων συνεργασίας ,έστω των δύο μεγάλων κομμάτων, θα έδινε “φτερά στα πόδια” της χώρας. Χρέος, αναθεώρηση του Συντάγματος και εκλογικός νόμος όντως είναι τα κορυφαία προβλήματα ,που θα μπορούσαν να επιλύσουν όλες μαζί οι παρατάξεις στην περίοδο της κυβερνητικής συνεργασίας τους.
Και υπάρχει το προηγούμενο αυτής της συνεργασίας κομμάτων και μάλιστα μεταξύ των δύο παλιότερων… άσπονδων εχθρών, της Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ. Μπροστά στον εθνικό κίνδυνο, προς τιμήν τους, οι δύο “αντίπαλοι” συνεργάστηκαν και συνεχίζουν να το κάνουν αρμονικά μέχρι σήμερα. Το αποτέλεσμα αυτής της ύψιστης, εθνικής πράξης ήταν τουλάχιστον η αποτροπή της άτακτης χρεοκοπίας, που θα οδηγούσε τη χώρα με μαθηματική ακρίβεια σε “εμφύλιο”.
Γιατί όχι, λοιπόν, και τα άλλα κόμματα να μη δεχτούν να συνεργαστούν με την κυβέρνηση, ώστε η επιτυχία του εγχειρήματος “σωτηρία της χώρας” να είναι περισσότερο διασφαλισμένη; Μόνο οι φαντικοί, οι ανθέλληνες, οι εχθροί του τόπου ,της ανάπτυξης και της προόδου θα λείψουν απ΄αυτό το “εθνικό” προσκλητήριο.
Και είναι καιρός ,εκτός των άλλων, “κάθε κατεργάρης να πάει στον πάγκο του”. Να δούμε και να μετρήσουμε τους φίλους και τους εχθρούς του τόπου. Να τους αφήσουμε εκτεθούν. Να πέσουν οι μάσκες. Εντελώς. Να μείνουν γυμνά τα απαίσια πρόσωπα εκείνων που ενώ κόπτονται για το καλό της χώρας στην ουσία υποτάσσουν το συμφέρον της στο δικό τους μικρο-κοματικό παιχνίδι.
“Ιδού η Ρόδος”, ιδού και το εγχείρημα, όπως είπε και ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ για τις εκλογές
