Ο ιστορικός έχει έναν, φαινομενικά, άχαρο ρόλο. Αποδομεί το ίδιο εύκολα,όπως χτίζει, αν διαπιστώσει αργότερα πως το οικοδόμημα δεν έχει πια τις στατικές προδιαγραφές, όπως όταν ορθώθηκε.
Ταυτόχρονα,αυτή η ευκολία είναι και η χαρά του.Και το σημαντικότερο, τέτοιες μεταστροφές της πένας του είναι και οι αρετές του και παράλληλα το βασικό εργαλείο της Ιστορίας, αν θέλει να χαρακτηρίζεται αστράτευτη και αντικειμενική.
Δυνατό παράδειγμα σήμερα των όσων υποστηρίζουμε, ο Αντώνης Σαμαράς. Γράφαμε το 2013 για τον ίδιο, τους “συγκυβερνήτες” του την εποχή εκείνη Ευάγγελο Βενιζέλο και Φώτη Κουβέλη. Αλλά και για τον αρχηγό τότε της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα:
| Α.ΣΑΜΑΡΑΣ:ΤΟ ΑΟΥΤΣΑΪΝΤΕΡ ΠΟΥ ΤΕΡΜΑΤΙΣΕ ΠΡΩΤΟ |
| 28.04.13 | |
|
“Είμαι ο Αντώνης… Δεν πιστεύω να κοιμάσαι…Το τελευταίο χρονικό διάστημα όλο και πληθαίνουν τα τηλεφωνήματα του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά προς στενούς του συνεργάτες. Φυσιολογικό θα πείτε. Υπάρχει όμως μία σημαντική διαφορά. ‘Οπως αποκαλύπτεται στον Βηματοδότη, της ομώνυμης εβδομαδιαίας εφημερίδας, τα τηλεφωνήματα αυτά γίνονται τα ξημερώματα.Χαρακτηριστικά γράφει η εφημερίδα: Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς μαθαίνω ότι δυσκολεύεται να κοιμηθεί τα βράδια. Στην πραγματικότητα δεν κλείνει ή δεν μπορεί να κλείσει μάτι από τις τόσες ανησυχίες που έχει για την πορεία του κυβερνητικού έργου, για τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων και για το τι μπορεί να γίνει ώστε να μη «χαλαρώσουν» οι υπουργοί και οι συνεργάτες του τώρα που εξασφαλίζεται η δόση. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλές φορές πετάγεται από το κρεβάτι του και προσπαθεί να θυμηθεί αν έκανε κάποιος υπουργός το έργο που του έχει ανατεθεί.Το ότι ο πρωθυπουργός δεν κοιμάται τα βράδια το γνωρίζουν πολλοί υπουργοί που συχνά παρατηρούν το κινητό τους να χτυπά χαράματα και αντί άλλης απαντήσεως ακούν μια φωνή να τους λέει: «Είμαι ο Αντώνης».(ΜΜΕ) O Αντώνης Σαμαράς μοιάζει με το αουτσάιντερ άλογο ,που τρέχει στον ιππόδρομο πίσω απ΄όλα και ξαφνικά, εκεί κάπου που δεν το περίμενε κανείς, στον τελευταίο γύρο,το βλέπεις να “παίρνει κεφάλι”, να πετάγεται μπροστά και να τερματίζει πρώτο!Λίγο καιρό πριν, κανείς (κι εμείς εδώ στο Homo-Naturalias.gr) δεν περίμενε πως αυτός ο πρωθυπουργός θα σηκώσει πάνω του ολόκληρη τη νεότερη και σύγχρονη ιστορία του τόπου. Ουδείς πρωθυπουργός από συστάσεως ελληνικού κράτους, πέτυχε αυτό που κατάφερε τελικά ο Μεσσήνιος πολιτικός. Μπροστά στον κίνδυνο της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας ( την οποία,φυσικά, θα ακολουθούσε η οριστική πολιτική και κοινωνική της αποσύνθεση), μεταμορφώθηκε στην κυριολεξία σε άλλων προδιαγραφών πολιτικό, που σε τίποτα δε θύμιζε τον παλιό “μέτριο”,”ατομιστή” και εθνικιστή Αντώνη Σαμαρά.Την επαύριο της εκλογικής του επιτυχίας, κατάφερε το απίστευτο,το μοναδικό: Την “ιταλοποίηση” της πολιτικής ζωής του τόπου. Μπόρεσε “εν μια νυκτί” να συσπειρώσει τα δύο άλλα, ευρωπαϊκού προσανατολισμού, κόμματα και να πετύχουν και οι τρεις αρχηγοί μαζί, το ακατόρθωτο για τα ελληνικά πολιτικά πράγματα: Κόμματα με διαφορετική ιδεολογική κατεύθυνση ,τα οποία χώριζε χάος απύθμενο (έστω και κατά τη δικιά τους κομματική εκδοχή-εκτίμηση),όχι μόνο συνεργάστηκαν αρμονικά μπροστά στον κίνδυνο της καταστροφής της χώρας, αλλά συνεχίζουν με θαυμαστή υπευθυνότητα και αξιοσημείωτη αξιοπρέπεια να δουλεύουν ομαδικά, χωρίς ουσιαστικές διαφωνίες, δίχως δημαγωγίες και τυμπανοκρουσίες, υπεύθυνα, έντιμα, “εθνικά”,αποφασιστικά, να επαναφέρουν το εκτροχιασμένο τρένο της χώρας στις ράγες του, για να συνεχίσει το ταξίδι του-μονόδρομο στο μέλλον της Ευρώπης.Τα κατάφεραν μια χαρά μέχρι σήμερα και οι τρεις αρχηγοί. Τα ιστορικά εύσημα ανήκουν εξίσου ,φυσικά, και στους “συγκυβερνήτες” Ευάγγελο Βενιζέλο και Φώτη Κουβέλη . Τεράστια η συμβολή τους στο εγχείρημα -επιχείρηση σωτηρίας της χώρας. Η Ελλάδα τα κατάφερε τελικά στο “παραπέντε”! Η χώρα πια ανένηψε και αποφεύχθηκαν τα “χειρότερα”.Βεβαίως, η Ιστορία δεν μπορεί να παραβλέψει και το γεγονός πως τίποτα δε θα είχε επιτευχθεί,αν η συμμετοχή στο έργο της ανόρθωσης της χώρας του νουνεχή “κόσμου”, του απλού λαού της Ελλάδας, δεν ήταν σύσσωμη. Αυτός ο υπέροχος, “ηρωικός” λαός στη συντριπτική του πλειοψηφία, βρέθηκε από την πρώτη στιγμή στα “χαρακώματα”, έδωσε τη δικιά του αποφασιστική μάχη και βοήθησε με τη στάση της υπομονής και της αναμονής αποτελεσματικά την κυβέρνηση να συνεχίσει και να ολοκληρώσει το έργο της.Από την άλλη, τραγικές, ιστορικές “καρικατούρες”, το όνειδος της χώρας, της λογικής,της ευθύνης και της αξιοπρέπειας, οι ανεκδιήγητοι “Μαυρογυαλούροι-δημαγωγοί, οι αντιευρωπαϊστές-εθνικιστές με επικεφαλής τον εντελώς ανεύθυνο και ανεκδιήγητο Τσίπρα (“ενεργούμενο” μια ανήθικης κλίκας-νεοπασοκικής τρόικας). ΄Ολο αυτό τον καιρό, που κυβερνώντες και απλός, έντιμος κόσμος της χώρας, έδιναν το μεγάλο αγώνα της ορθοπόδησης της πατρίδας, αυτοί οι άθλιοι δημαγωγοί έδωσαν στην κυριολεξία “ρεσιτάλ” ανευθυνότητας, υποκρισίας, αμετροέπειας, βλακείας, κομματικής μικροψυχίας και ανιστόρητης,αρνητικής παρουσίας στα πολιτικά δρώμενα της χώρας.Αξιολύπητες μορφές, τόσο “μικροί” και “βρώμικοι” που η Ιστορία δικαίως τους κατατάσσει στη “χορεία” των μαύρων δέλτων της. Οι γενιές των Ελλήνων,που θα εγκύψουν αργότετερα στις σελίδες αυτές, θα τρομάξουν από το μέγεθος της ανευθυνότητας, του φανατισμού-τύφλας και της μικροκομματικής ανηθικότητας όλων αυτών, που με πρωτοφανή παραλογισμό, πρωτόγνωρη για πολιτικούς έλλειψη ιστορικής μνήμης και απίστευτο κομματισμό-κομματικό ωφελιμισμό, έδωσαν τα “ρέστα” τους , για να γονατίσουν τη χώρα και να την καταστήσουν μια νέα ” Αλβανία” του Νότου. Τα αντιευρωπαϊκά κόμματα της Ελλάδας , πλην του ΚΚΕ (για τους γνωστούς, ιστορικούς λόγους) αποτελούν το ΟΝΕΙΔΟΣ της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας!Η Ελλάδα βγαίνει σιγά,αλλά σταθερά από το “τούνελ”,που αυτοεγκλωβίστηκε. Το βλέπεις στις ανακοινώσεις των “ειδικών” και των “αρμόδιων”. Αλλά πάνω απ΄όλα, το διαπιστώνεις στο αδιάψευστο χαμόγελο του καθημερινού ανθρώπου , που είχε μαραθεί ως τώρα . Το διαβεβαιώνει το χαιρέκακο ύφος των Τσίπρα, Μιχαλολιάκων , Καμμένων που βλέπουν απογοητευμένοι την αποτυχία του εγχειρήματος “αλβανοποίηση” της χώρας. Δεν τους βγήκε τελικά προς μεγάλη τους θλίψη! . Είμαστε,όμως, οι πιο πολλοί. Το 70 % του ελληνικού λαού, δικαιούμαστε να νιώθουμε υπερήφανοι, γιατί αυτό το έργο της σωτηρίας της χώρας είναι και μεγάλο και δικό μας. Ως τόσο, εμείς οι νουνεχείς ΄Ελληνες τους καλούμε ΟΛΟΥΣ (γιατί αυτό είναι το ” τίμημα” της σωφροσύνης) στο “τραπέζι της Λαμπρής”. “Νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες ευφράνθητε σήμερα”! η Ελλάδα ανήκει σε όλους τους ΄Ελληνες κι αυτοί στη μεγάλη οικογένεια της Ευρώπης. Ας συνέλθουν, όσοι ακόμα τρέφουν το μυαλό τους από την αποφορά της μούχλας κάποιων άλλων εποχών ,που πέρασαν ανεπιστρεπτί για τον τόπο. |
Αυτά γράφαμε εν έτει 2013. Και μάλιστα μια βδομάδα πριν από το Πάσχα εκείνης της χρονιάς. Πέρασαν, δηλαδή, 6μιση χρόνια από τότε. Διαβάστε τώρα τί λέει και κάνει εκείνο το “αουτσάιντερ άλογο” και πώς κατάντησε σήμερα:
Βόμβες» Σαμαρά: Λαθρομεταναστευτικό το πρόβλημα, ελάχιστοι οι πρόσφυγες- Να αποδεσμευθούμε από τη Συμφωνία των Πρεσπών
Ο Αντώνης Σαμαράς από το βήμα του Συνεδρίου της ΝΔ, κατηγόρησε για ακόμη μια φορά τον ΣΥΡΙΖΑ και την «ναρκοθετημένη γη» που άφησε στη νυν κυβέρνηση, ενώ μίλησε ανοιχτά για «λαθρομεταναστευτικό» ζήτημα.
«Όλα αυτά συνέβησαν γιατί όλοι μαζί παλέψαμε ενωμένοι. Δεν λύσαμε τα προβλήματα της χώρας επειδή έφυγε η χειρότερη κυβέρνηση των τελευταίων δεκαετιών. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μας άφησε καμένη γη, αλλά ναρκοθετημένη γη» συμπλήρωσε. Στη συνέχεια έκανε αναφορά στα μέχρι τώρα πεπραγμένα της κυβέρνησης, λέγοντας πως επικρατεί δυσαρέσκεια σε ένα και μόνο πράγμα. Στο προσφυγικό.
«Έκανε άριστα η κυβέρνηση που διευκρίνισε από την αρχή ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που βρίσκονται στη χώρα δεν είναι πρόσφυγες, αλλά λαθομετανάστες» τόνισε.
Το «λαθρομεταναστευτικό»
«Έτσι το λέω γιατί έτσι είναι» εξήγησε ο πρώην πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και τόνισε πως «οφείλουμε σεβασμό και προστασία στους πρόσφυγες», εξηγώντας όμως ότι «είναι πια ελάχιστοι». «Οι Μικρασιάτες Έλληνες που ήρθαν στην Ελλάδα το 1922 δεν έκαναν εισβολή» είπε τονίζοντας πως η πλειοψηφία όσων μπαίνουν σήμερα στη χώρα μας είναι «παράνομοι μετανάστες ή λαθρομετανάστες».
Στη συνέχεια έκανε εκτενή αναφορά στη διαχείριση του μεταναστευτικού επί της πρωθυπουργίας του, υπογραμμίζοντας πως χρειαζόμαστε κλειστά κέντρα και πολύ πιο γρήγορες αποφάσεις για την απονομή ασύλου, υποστηρίζοντας την «πολιτική που εξήγγειλε η νέα κυβέρνηση»…
«Το λαθρομεταναστευτικό απειλεί να τινάξει στον αέρα όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες ξεχωριστά και την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση που κοιμάται» συμπλήρωσε. Απαντώντας σε όσους χαρακτηρίζουν ακροδεξιές τις απόψεις της ΝΔ τόνισε πως «λέμε αυτά που λέει ο Μακρόν, είναι και αυτός ακροδεξιός;» και συμπλήρωσε πως «εδώ δεν σεβάστηκαν ούτε τον πατέρα Αντώνιο, που εδώ και 20 χρόνια περιθάλπει παιδιά και εκείνοι τον κατήγγειλαν ως ρατσιστή και ξενοφοβικό. Στον Μακρόν ή σε μας θα δίσταζαν; Μην περιμένετε καλή κουβέντα από αυτούς».
Ο Σαμαράς για την Συμφωνία των Πρεσπών
Αναφερόμενος στο θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών είπε πως «είναι μια απαράδεκτη συμφωνία όπως είχαμε προειδοποιήσει. Φάνηκε πως δώσαμε τα πάντα από την αρχή, ενώ τα Σκόπια υποσχέθηκαν ότι θα κάνουν κάποιες υποχωρήσεις στο μέλλον αν προχωρήσει η ένταξή τους στην ΕΕ».
Αναγνωρίζετε χτες και σήμερα αυτόν τον (τότε) πρωθυπουργό, ως άνθρωπο και πολιτικό; Καμιά σχέση. ΄Η μήπως, όπως λέει ο ποιητής , “τόσος ήταν” πάντα ο Αντώνης Σαμαράς και απλώς εκείνο το διάστημα παρουσίασε κάποιες αναλαμπές, τεχνητές , ευκαιριακές και ξένες που δεν ήταν “αυτοφυείς” και σύμφυτες, σταθερά και μόνιμα στοιχεία, που συνέθεταν συγκροτημένα την προσωπικότητα;
Η Ιστορία,αυτή η μοναδική επιστήμη, που αν λείψει ολόκληρο το πολιτισμικό ανθρώπινο εποικοδόμημα καταρρέει,έχει αποφασίσει γι΄αυτό και δίνει τη δική της απάντηση, στηριγμένη την αυθεντία της πείρας της: Αυτός είναι ο άνθρωπος. Του ύψους και του βάθους. Ικανός για το υπέρτερο καλό ,αλλά και για το χειρότερο κακό. ΄Αγγελος και Δαίμονας. Και αποφαίνεται η επιστήμη το Θουκυδίδη πως αυτές οι εκτροπές και μάλιστα στην έσχατη προδοσία και την αναξιοπρέπεια οφείλονται, κατά πάγια διαπίστωση στο προσωπικό συμφέρον,τις φιλοδοξίες, τις ιδεοληψίες,αλλά κατά κύριο λόγο στο ΧΡΗΜΑ. (“Τ΄άσπρα πουλήσαν το Χριστό ,τ΄άσπρα πουλούν και σένα”).
Παραδείγματα από τις σελίδες της Ιστορίας:
-Θεμιστοκλής. Ο θεμελιωτής της ναυτικής δύναμης τω Αθηνών και ο συντελεστής της νίκης στη ναυμαχία της Σαλαμίνας,ο μεγάλο στρατηγός και πολιτικός, εκείνος που κατατρόπωσε τους Πέρσες, στα τέλη της ζωής του,κατάντησε “τρόφιμος” στο βασίλειο του Πέρση μονάρχη Αρταξέρξη.
-Παυσανίας. Ο επίσης αξιόλογος στρατηγός και σωτήρας της Ελλάδας στην περίφημη μάχη των Πλαταιών το 479 π.κ.η) ξέπεσε επίσης σε επαίσχυντο προδότη και συνομιλητή του Ξέρξη βασιλιά. Και μάλιστα πέθανε με τέτοιο ντροπιαστικό τρόπο,αφού κατά την παράδοση , η ίδια η μάνα του τοποθέτησε την πρώτη πέτρα στη θύρα του ναού που βρήκε καταφύγιο ο γιος της ως ικέτης, για να πεθάνει,ευχήθηκε η μάνα, από την πείνα μέσα στο ναό- φυλακή και τάφο του.
Στα νεότερα χρόνια αφθονούν επίσης τα παραδείγματα ξεπεσμού, προδοσίας, αισχρής μεταστροφής ανθρώπων (όχι απλώς λαθών) για τους οποίους επίσης ο ποιητής θα αναρωτηθεί “πού ‘σαι, νιότη, πού δειχνες πως θα γινόμουν άλλος!».
Μνημονεύουμε ενδεικτικά:
- Γενάδιος-Σχολάριος, ο πρώτος Πατριάρχης. ΄Ανθενωτκός. Παράδωσε την Πόλη στον Μωάμεθ ,με αντάλλαγμα τον πατριαρχικό θρόνο. Τα σχεδόν 400 χρόνια αποκοπής της Ελλάδας από την ευρωπαϊκή κοινότητα και οι άλλες περιπέτειες από την υποδούλωση, οφείλονται κατά κύριο λόγο στο Ορθόδοξο ιερατείο που πολέμησε με λύσσα τον ηρωικό αυτοκράτορα Κων. Παλαιολόγο και παράδωσε την Πόλη στον Οθωμανό πολιορκητή. (Μέχρι σήμερα η ελληνική Ορθόδοξη εκκλησία δεν έχει ζητήσει συγγνώμη γι΄αυτό το μέγα “εθνικό” έγκλημα).
- Ιωάννης Καποδίστριας. Ο μοιραίος κυβερνήτης της Ελλάδας. Αντί,όπως είχε υποσχεθεί,αλλά και παρά τις αγαθές προθέσεις που έδειξε αρχικά, για να υπηρετήσει το συμφέρον της μικρής χώρας, κατάντησε ο αχυράνθρωπος των Ρώσων. Οι Υδραίοι και οι λοιποί με αίμα και προσωπική περιουσία συμμετέχοντες στον αγώνα νησιώτες από τον Πόρο, τη Μύκονο, τη Σύρο, τη Νάξο, τη Άνδρο ,την Πάρο και φυσικά οι γενναίοι πολεμιστές της Μάνης ,έτυχαν της χειρότερης μεταχείρισης από το Ρώσο υπουργό Εξωτερικών που υποδυόταν τον ΄Ελληνα. Ο Καποδίστριας,ο άκαπνος “Ρώσος”, έφτασε στην έσχατη εξαθλίωση να περιφρονεί και να διώκει τους περισσότερους από τους μπαρουτοκαπνισμένους αγωνιστές. Ακόμα και να αρνηθεί την αυταπόδεικτη συνεισφορά των νησιωτών στον Αγώνα της Ανεξαρτησίας.
- Βασιλιάς Κωνσταντίνος ο Α’. Τα σπουδαία αποτελέσματα των Βαλκανικών πολέμων,με βασικό συντελεστή τον τότε διάδοχο Κωνσταντίνο και λίγο μετά βασιλιά, αμαυρώθηκαν από τη μετέπειτα γερμανόφιλη στάση του,που είχε ως αποτέλεσμα, τόσο το διχασμό, όσο και τη Μικρασιατική καταστροφή που υπήρξε η ταφόπετρα του ελληνισμού στη Μ.Ασία, αλλά και η τροχοπέδη της ανάπτυξης και της προόδου της χώρας ,μετά τη φοβερή εκείνη καταστροφή
- Η ηγεσία του ιστορικού ΚΚΕ. Ιδιαίτερα με τη στάση της μετά τις συμφωνίες στη Γιάλτα και την παράδοση των Ανταρτών-Επαναστατών, που στην πλειοψηφία τους αγωνίστηκαν με το όραμα να αλλάξουν τον κόσμο στο μαχαίρι των Χιτών, των Μάυδων και των τακτικών αποσπασμάτων της Χωροφυλακής . Με αποκορύφωμα την τραγική κατάληξη στο Γράμμο και το Βίτσι, μια προαναγγελθείσα “γενοκτονία” των επαναστατών, την οποία πολιτική και στρατιωτική η ηγεσία του ΚΚΕ γνώριζε πολύ καλά πως θα επακολουθήσει με την εξόντωση και την ισόβια εξορία των εξεγερμένων Ανταρτών.
- Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.Ο Κεντρώος πολιτικός, ο οποίος για λόγους προσωπικού συμφέροντος,αλλά και έναντι οικονομικών ανταλλαγμάτων, πρόδωσε την παράταξή του (“Αποστασία”), συμμετείχε στην προετοιμασία του αποτυχόντος βασιλοχουντικού πραξικοπήματος των Ανακτόρων και των στρατηγών και οδήγησε τη χώρα στη δικτατορία των Συνταγματαρχών της 21ης Απρίλη 1967.
- Ανδρέας Παπανδρέου.Ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός, που άλλαξε τη μοίρα της άλλης κατηγορίας των Ελλήνων,των κατατρεγμένων, των θυμάτων των πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων, των Αριστερών αγωνιστών ,των μη προνομιούχων Ελλήνων. Στο τέλος υπέκυψε και τούτος. Δεν κατάφερε να σταθεί στο ύψος του ιστορικού του έργου. Δεν απέφυγε τη διαφθορά και την προδοσία του “κινήματος” με το χρηματισμό του από τον τότε μεγαλοτραπεζίτη Γιώργο Κοσκωτά.
Αν, επομένως, αξιόλογες ιστορικές μορφές, δεν απέφυγαν παρά τις καλές προθέσεις ή και το θετικό εν πολλοίς έργο τους, να σταθούν ακέραιοι ως το τέλος, ο Αντώνης Σαμαράς γιατί να αποτελέσει την εξαίρεση; Δοθέντος μάλιστα πως ο Μεσσήνιος πολιτικός ξεκίνησε με τους χειρότερους πολιτικούς οιωνούς. Ακροδεξιός, εθνικιστής, φανατικός ,αρχικά. Και μόνο μετά την αναλαμπή -μεταστροφή του, ως πρωθυπουργός της Ελλάδας, που χαιρετίσαμε κι μεις τότε, φάνηκε να αλλάζει. Πράγματι, η συμβολή του υπήρξε ιστορική στη διάσωση της χώρας από την άτακτη χρεοκοπία,η οποία ,αν ποτέ συνέβαινε , θα είχε οδηγήσει τη χώρα σε πολιτική και κοινωνική αποσάθρωση.
Σήμερα εκείνο το “αουτσάιντερ”,δεν υπάρχει πια. Κατάντησε πάλι ένα κουτσό, αδύνατο άλογο, όπως ακριβώς ήταν πριν την αλλαγή του. Και δεν έγινε απλώς πάλι ο Ελληνάρας, ο εθνικιστής, ο ρατσιστής και ανάλγητος πολιτικός. Είναι το όνειδος, όσων διετέλεσαν πρωθυπουργοί της χώρας από συστάσεως ελληνικού κράτους, αφού σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης, όταν ένας ολόκληρος λαός πάλευε να επιβιώσει,ο ίδιος ασεβής, αναίσχυντος, προδότης συναλλασσόταν με το “αρπακτικό” Κ. Φρουζή της φαρμακοβιομηχανίας Novartis για “διευκολύνσεις” έναντι οικονομικών ανταλλαγμάτων και κατάντησε ένας από τους θλιβερούς πρωταγωνιστές αυτού του σκανδάλου.
Αντίθετα. Ο δημαγωγός νεαρός τότε πολιτικός και αρχηγός το ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, που από κακή καθοδήγηση περισσότερο των ανθρώπων της παράταξής του , θήτευσε και τούτος στη δημαγωγία και το λαϊκισμό, αργότερα, ως πρωθυπουργός της χώρας και στο κρίσιμο σταυροδρόμι, “Ευρώπη ή Grexit”, κόντρα στις γραμμές που ως αρχηγός αντιπολίτευσης είχε τραβήξει, πήρε τη μεγάλη απόφαση της μεταστροφής και μάλιστα με άμεσο κίνδυνο της πολιτικής του καταβαράθρωσης. Και όχι μόνο αυτό. Αλλά, ως πρωθυπουργός της χώρας απέδειξε πως η Αριστερά μπορεί να κυβερνήσει με όραμα και με προσφορά ανεκτίμητη.
Αυτή την ώρα ο Αλέξης Τσίπρας θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι το σημαντικότερο, ίσως και το μοναδικό, κεφάλαιο στην πολιτική ζωή της χώρας. ΄Ηττα του ίδιου και της παράταξής του θα σημάνει για τη χώρα οπισθοδρόμηση,”πέτρινα χρόνια”, ηθική, κοινωνική και οικονομική κατάρρευση. Ας ελπίσουμε πως δε θα συμβεί.
Την ίδια ώρα όλοι, ο καθένας από το δικό του μετερίζι, οφείλει να αγωνιστεί να μην ξαναζήσει η χώρα το ασφυκτικό διάλειμμα Κυριάκου Μητσοτάκη και Ακροδεξιάς διακυβέρνησης. Ο κόσμος πάει μπροστά. Η χώρα,κάποια στιγμή πρέπει να απαλλαχτεί εντελώς από τα βαρίδια του παλαιοκομματισμού και της παραδοσιακής, στρεβλής αντίληψης της ελληνικής πολιτικής.
Εκείνο το αλήστου μνήμης, ντροπιαστικό για την εξέλιξη και τον πολιτισμό της χώρας στον 21ο αιώνα, σύνθημα της Δεξιάς “Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια”, ας μείνει πια μόνο ως μαύρη ιστορική σελίδα της Ελλάδας. Αλλά και τροφή των οραμάτων και των προσδοκιών μιας Κεραμέως και μιας Μενδώνη, που αποτελούν σήμερα το όνειδος της Παιδείας και του Πολιτισμού. Μάλιστα μιας χώρας ,της οποίας οι παλιοί κάτοικοί της διέπρεψαν καταλυτικά, μοναδικά και παγκόσμια, ειδικά στον Πολιτισμό και την Επιστήμη. Τί τραγική ειρωνεία!