Κούλης: “Η Ελλάδα θα υπερασπιστεί την κυριαρχία και τα κυριαρχικά της δικαιώματα”. Εμείς: “Στρατόκαυλοι και μιζαδόροι, στείλτε, τα δικά σας παιδιά να πολεμήσουν”

Εκστρατεία παραπληροφόρησης

Μετά τις 15 Μαρτίου, η κυβέρνηση της Λευκορωσίας άρχισε να εργάζεται διπλά για να διασπείρει όση περισσότερη παραπληροφόρηση γινόταν: για ραδιενεργό φορτίο σε κάποιο αεροπλάνο, αυτοκίνητο γεμάτο εκρηκτικά που προέρχεται από Ουκρανία, παλιά εθνικιστική οργάνωση που σχεδιάζει ταραχές, μεγάλο αριθμό όπλων που κατασχέθηκαν κατά τη διάρκεια επιδρομών. Με όλα αυτά βομβαρδίστηκε η κοινωνία της Λευκορωσίας μέσω των κυβερνητικών μέσων ενημέρωσης τις τελευταίες ημέρες, δημιουργώντας ατμόσφαιρα τρόμου, από τη μία πλευρά, αλλά και ατμόσφαιρα θυμού στην κοινωνία – «Ο πρόεδρος και τα σκυλιά του πιστεύουν ότι είμαστε τόσο ηλίθιοι ώστε να πιστεύουμε όλες αυτές τις αηδίες; “

Ωστόσο, η γελοιότητα δεν ήταν ποτέ λόγος για τους Λευκορώσους κρατικούς προπαγανδιστές για να σταματήσουν. Παράλληλα ο Λουκασένκο έδινε συνεντεύξεις για σχεδιασμένες προκλήσεις την 25η Μαρτίου και κατηγορούσε την πέμπτη φάλαγγα (σημ Baktirio στο πρωτότυπο fifth column κι εννοεί τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες) ότι προσπαθεί να αποσταθεροποιήσει την κατάσταση στη χώρα, ενώ την ίδια ώρα σχολίαζε ότι είναι μεγάλος υποστηριχτής των Ευρωπαϊκών αξιών.

Σε αυτή την εκστρατεία οι αναρχικοί είχαν δεύτερο ρόλο καθώς αντικαταστάθηκαν από εθνικιστικές οργανώσεις, τη «Λευκή Λεγεώνα» από τη δεκαετία του ’90 και μια συντηρητική με την επωνυμία «Μέτωπο Νεολαίας» οι οποίες σχεδίαζαν να αναστηθούν και να πυροδοτήσουν ταραχές στις 25 Μαρτίου. Οι μπάτσοι χάκαραν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ενός από τους πρώην ηγέτες της «Λευκής Λεγεώνας» και άρχισαν να διανέμουν εκκλήσεις για συμμετοχή με όπλα στη διαδήλωση και να ξεκινήσει η επανάσταση.

Καταστολή πριν από τη διαδήλωση

Ο Λουκασένκο προσπάθησε να απομακρύνει τους αντιπάλους του από τη συμμετοχή τους στη διαδήλωση της 25ης Μαρτίου με το να τους φυλακίζει για περιορισμένο χρονικό διάστημα.  Έτσι,  ηγέτες και μέλη βάσης της φιλελεύθερης και της εθνικιστικής αντιπολίτευσης βρέθηκαν στη φυλακή για 10-15 ημέρες, για προηγούμενες δράσεις. Μόνο κάποιοι από αυτούς κατάφεραν να μείνουν έξω. Η κεντρική φιγούρα που ήταν πίσω από την ιδέα της διαμαρτυρίας στις 25 είναι ο Nikolai Statkevich – ένας αυταρχικός ηγέτης του αντιπολιτευόμενου Εθνικού Κογκρέσου Λευκορωσίας – εξαφανίστηκε μία ημέρα πριν από τη διαδήλωση. Μέχρι τη στιγμή που αυτό το άρθρο είναι γραμμένο δεν υπάρχουν πληροφορίες για το πού βρίσκεται (σημ Baktirio: το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 27/3 και ο Statkevich αφέθηκε ελεύθερος στις 28/3) .

Εκτός από το γεγονός αυτό, 4 ημέρες πριν από την διαδήλωση η αστυνομία σε όλη τη χώρα άρχισε στο κυνήγι τους υπόλοιπους ακτιβιστές της αντιπολίτευσης φυλακίζοντας τους και καταδικάζοντάς τους σε 10-15 ημέρες φυλάκιση για διατάραξη κοινής ειρήνης. Πολλά μέλη της παραστρατιωτικής δεξιάς ομάδας «Vaiar» συνελήφθησαν και τώρα τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες για  προετοιμασία μαζικών ταραχών [αυτή τη στιγμή πάνω από 30 άτομα κατηγορούνται βάσει του άρθρου αυτού (συμπεριλαμβανομένης και της ανύπαρκτης «Λευκής Λεγεώνας» και, ενδεχομένως, αναρχικοί) με προφανείς παραποιήσεις στοιχείων και την εκστρατεία των μέσων ενημέρωσης που εργάζονται για να δημιουργήσουν υστερία – για παράδειγμα, τα όπλα αεροβόλα παρουσιάστηκαν ως πυροβόλα όπλα και φτυάρια ως όπλα].

Επικεφαλείς των κρατικών πανεπιστημίων ενημέρωσαν τους φοιτητές ότι κάθε ένας/μία που παίρνει μέρος στη διαδήλωση της 25ης  Μαρτίου θα αποκλείεται. Αυτές οι απειλές έγιναν πραγματικότητα για κάποιους ανθρώπους που είχαν τεθεί υπό κράτηση και πριν. Η στρατηγική αυτή δεν είναι καινούρια και χρησιμοποιήθηκε από την κυβέρνηση προκειμένου να πετάξουν έξω εκατοντάδες φοιτητές, τα τελευταία 15 χρόνια.

Οι 23η  και 24η Μαρτίου σημαδεύτηκαν από τις εντατικότερες επιδρομές της αστυνομίας στα τελευταία χρόνια. Μπάτσοι έσπασαν τις πόρτες εκείνων που ήθελαν να συλλάβουν. Σε αρκετές περιπτώσεις κλήθηκε η πυροσβεστική προκειμένου να μπουν σε διαμερίσματα. Σε μια από αυτές τις περιπτώσεις η αστυνομία έβαλε φωτιά στις σκάλες για να αποκλείσει το σπίτι, κάλεσε την πυροσβεστική και με τη βοήθεια των πυροσβεστών μπήκαν μέσα.

Στις 24 και 25 επιδρομές έγιναν επίσης και στα σπίτια αυτόν που είχαν τεθεί ήδη υπό κράτηση και εκείνη τη στιγμή βρισκόταν στη φυλακή. Ποινικές υποθέσεις που βρισκόταν σε εκκρεμότητα και που σε κάποιες περιπτώσεις δεν συνδέονται καθόλου με την πολιτική χρησιμοποιήθηκαν ως δικαιολογία. Για παράδειγμα η επιδρομή στο γραφείο ανεξάρτητου σωματείου που συνδέεται με την αντιπολίτευση είχε ως επίσημο λόγο μια ληστεία τράπεζας που συνέβη μήνες πριν.

Οι αναρχικοί ήταν επίσης μέρος της στοχοποιημένης ομάδας καταστολής. Εκτός από τις επιδρομές σε άδεια διαμερίσματα, αστυνομικοί άρχισαν φυλακίζουν ανθρώπους που με κάποιο τρόπο ήξεραν ότι συνδέονται με την αναρχία. Ως αποτέλεσμα περισσότερα από 10 άτομα συνελήφθησαν στις 24 Μαρτίου και καταδικάστηκαν σε 10-15 ημέρες στη φυλακή (δεν είναι σαφής ο αριθμός των κρατουμένων μέχρι αυτή τη στιγμή).

Στις 24 Μαρτίου μια μικρή ομάδα ανθρώπων διοργάνωσε μια εκδήλωση για τη συλλογή τροφίμων και χρημάτων για τους συλληφθέντες στις 15 Μαρτίου. Μισή ώρα μετά την έναρξη της εκδήλωσης, ήρθε η αστυνομία και συνέλαβε όλους τους συμμετέχοντες, μεταξύ των οποίων και αρκετούς αναρχικούς, δημοσιογράφους και συγγενείς των συλληφθέντων. Οι δημοσιογράφοι αφέθηκαν αργότερα ελεύθεροι, αλλά 10 άνθρωποι που συνελήφθησαν καταδικάστηκαν σε 12 έως 15 ημέρες φυλάκιση. Σχεδόν οι μισοί από αυτούς είναι αναρχικοί.

Μέχρι το πρωί της 25ης Μαρτίου διάσπαρτες ομάδες αναρχικών εξακολουθούσαν να σχεδιάζουν να συμμετάσχουν στη διαδήλωση. Πάνω από 100 άνθρωποι τέθηκαν υπό κράτηση, συμπεριλαμβανομένων περίπου 30-40 αναρχικών.

Εκείνη τη μέρα

Η αντιπολίτευση ήταν σε εγρήγορση για τις 25 Μαρτίου θεωρώντας τη ως σημείο καμπής της συνολικής διαμαρτυρίας. Το διαδίκτυο ήταν γεμάτο από εκκλήσεις για συμμετοχή. Τα μέσα ενημέρωσης της αντιπολίτευσης είχαν δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα επανάστασης που πρόκειται να συμβεί σε αυτή τη συγκεκριμένη ημέρα. Ειρηνική Επανάσταση φυσικά (διαφορετικά οι δυτική χορηγοί δεν θα την ενέκριναν).

Η αστυνομία δεν αγνόησε αυτήν την κινητοποίηση και προετοιμάστηκε για τη μεγαλύτερη επιχείρηση καταστολής όλων των εποχών. Λεωφορεία με ΜΑΤ και μέλη του εσωτερικού στρατεύματος (στρατιωτικό σκέλος του αστυνομικού τμήματος) κινητοποιήθηκαν στο Μινσκ. Οι μπάτσοι έφεραν όλα τα παιχνιδάκια που κατάφεραν να αγοράσουν τα τελευταία χρόνια όπως καναδικά κανόνια νερού, γερμανικά πολυβόλα,  τζιπ καταστολής, συσκευές μπλοκαρίσματος επικοινωνίας και δεκάδες βαν των ΜΑΤ.

Ώρες πριν την έναρξη της διαδήλωσης, το κέντρο της πόλης του Μινσκ φαινόταν ήταν σαν να βρισκόταν υπό πολιορκία από την αστυνομία. Έλεγχαν τις ταυτότητες των ανθρώπων. Η πλατεία της συγκέντρωσης είχε αποκλειστεί από εκατοντάδες μπάτσους των ΜΑΤ. Οι σταθμοί του μετρό κοντά στο σημείο συγκέντρωσης είχαν μπλοκαριστεί, τα μέσα μαζικής μεταφοράς δεν επιτρεπόταν να σταματήσουν κοντά στον τόπο της διαδήλωσης.

Παρ’ όλη την κινητοποίηση της αστυνομίας ο κόσμος ήρθε. Η προγραμματισμένη ώρα για τη συγκέντρωση ήταν τις 14:00, αλλά οι άνθρωποι άρχισαν να έρχονται νωρίτερα και φυσικά άρχισαν οι προσαγωγές. Οι μπάτσοι των ΜΑΤ άρχισαν να τους παίρνουν έναν-έναν και να τους πηγαίνουν στα «Autozaks» (βαν των ΜΑΤ λευκορωσικής παραγωγής). Σ’ εκείνη τη φάση η ομάδα των αναρχικών και των υποστηρικτών τους τέθηκε υπό κράτηση – στο σύνολό τους 25 άτομα. Τουλάχιστον ένας από τους αναρχικούς κατέληξε στο νοσοκομείο με τραύμα στο κεφάλι.

Μετά τις 14:00 όλο και περισσότεροι άνθρωποι άρχισαν να συγκεντρώνονται στις άκρες των αστυνομικών γραμμών. Σε μία περίπτωση μορφώθηκε μια ομάδα 1000 ατόμων και άρχισε να διαδηλώνει μέσα στο κέντρο της πόλης. Η αστυνομία αντέδρασε αμέσως και άρχισαν να προσάγουν τον κόσμο. Μέσα στις επόμενες ώρες περίπου 600 τέθηκαν υπό κράτηση (δεν υπάρχουν σαφείς αριθμοί διαθέσιμοι αυτή τη στιγμή – οι μπάτσοι δεν έκαναν καμία δήλωση για τις συλλήψεις και η κρατική τηλεόραση έδινε σε ρεπορτάζ ότι όλα ήταν μια χαρά στην πόλη)

Αργότερα εκείνο το βράδυ, η αστυνομία ξεκίνησε την απελευθέρωση των κρατουμένων, ωστόσο, πάνω από 100 άνθρωποι εξακολουθούν να τελούν υπό κράτηση.

Το βράδυ ανακοινώθηκε συγκέντρωση αλληλεγγύης για τις 26 Μαρτίου. 100 άτομα ήρθαν σε αυτή τη συγκέντρωση στο κέντρο της πόλης. Περίπου 20 με 30 άνθρωποι συνελήφθησαν και περιμένουν δίκη.

Το δικαστήριο θα ξεκινήσει τη Δευτέρα και είναι ξεκάθαρο ότι οι άνθρωποι αυτοί θα τιμωρηθούν για την συμμετοχή τους στη διαδήλωση με φυλάκιση (η αστυνομία μπορεί να δώσει πρόστιμα, χωρίς δίκη).

Επόμενα βήματα

Ο Λουκασένκο κάνει τολμηρά βήματα του στην πολιτική – το 2010 τα ίδια βήματα οδήγησαν στην απομόνωση του από την ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή για πάνω από 5 χρόνια. Αυτή τη φορά θα δει μέχρι πού μπορεί να το φτάσει. Μέχρι στιγμής υπάρχουν «ανησυχίες» από τους ευρωπαίους πολιτικούς σχετικά με την καταπίεση στη χώρα, ωστόσο είναι πολύ πιθανή η συνεργασία Λουκασένκο-ΕΕ  – κατά τα τελευταία χρόνια οι δυτικοί εταίροι κλείνουν τα μάτια στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γι’αυτό είναι δεν είναι πιθανό να επιβληθούν νέες κυρώσεις κατά του Λουκασένκο.

Την ίδια ώρα η καταστολή αυτής της κλίμακας έχει φοβίσει τους ανθρώπους στη Λευκορωσία για λίγο. Η οικονομική κρίση και οι κακουχίες του πληθυσμού έξω από την πρωτεύουσα δεν πρόκειται να σταματήσουν στο άμεσο μέλλον. Αυτό μας κάνει να πιστεύουμε ότι είναι δυνατή η περαιτέρω εξάπλωση των διαδηλώσεων μετά από αυτή τη μικρή στιγμή παύσης. Η αποφασιστικότητα των απλών ανθρώπων χθες απέδειξε ότι θέλουν αλλαγές και δεν φοβούνται να τις απαιτήσουν – τουλάχιστον αρκετές χιλιάδες άνθρωποι σε όλη τη χώρα.

Ζητάμε δράσεις αλληλεγγύης από τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο – να γίνει ορατό ότι η κυβέρνησή σας συνεργάζεται με τον Τύραννο από τη Λευκορωσία. Δείξτε την υποστήριξή σας στο λαό της Λευκορωσίας και τους αναρχικούς στον αγώνα τους ενάντια στη δικτατορία.

Εκτός από αυτό, απαιτείται και μεγάλη οικονομική υποστήριξη. Οι άνθρωποι πρόκειται να χάσουν τη δουλειά μετά τις διαδηλώσεις και θα θέλαμε να τους βοηθήσει, τουλάχιστον για τις πρώτες στιγμές. Μπορεί να απαιτηθούν η πληρωμή των δικηγόρων και η ύπαρξη δεμάτων αλληλεγγύης σε περίπτωση που οργανώσεις Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποσύρουν την υποστήριξή τους ή δεν μπορούν να προσφέρουν περαιτέρω στήριξη στους αναρχικούς.

Βίντεο από την επίθεση κατά της περιφερειακής υπηρεσίας του  υπουργείου οικονομικών στην Gormel

Πηγή: baktirio

Από τους χειρότερους δικτάτορες ο Αλ. Λουκασένκο. Δεκαετίες τώρα κρατάει στα σίδερα ένα ολόκληρο λαό.  Φίλος και σύμμαχος φυσικά του δικτάτορα Πούτιν και παλιότερα του Γιανουκόβιτς,όσο ο τελευταίος βρισκόταν στο…θρόνο της Ουκρανίας.

Στο κείμενο παραπάνω δίνεται μια καθαρή εικόνα του τί σημαίνει καταστολή και παραπληροφόρηση στη χώρα που στενάζει χρόνια υπό δικτατορικό καθεστώς. Βάζουμε και μια δικιά μας εμπειρία στη συνέχεια, ως  συμπλήρωμα της εικόνας Λουκασένκο.

                                               ( 10-9-2010)

Ο δικτάτορας της Λευκορωσίας Αλεξάντρ Λουκασένκο δολοφόνησε στις 3 Σεπτέμβρη 2010 και τον μπλόγκερ Όλεγκ Μπεμπένιν,που ήταν ένας από τους ιδρυτές της οργάνωσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων Χάρτη 97, στην πρωτεύουσα Μινσκ. Ο Μπεμπένιν δεν είναι φυσικά ο πρώτος. ΄Οπως και στη Ρωσία του άλλου δικτάτορα Πούτιν (στενός φίλος του Λουκασένκο) και στη Λευκορωσία πολλοί δημοσιογράφοι,μπλόγκερ,πολιτικοί, ακτιβιστές κ.α έχουν δολοφονηθεί τα τελευταία χρόνια. Οι ΗΠΑ αποκαλούν τον Λουκασένκο “τελευταίο δικτάτορα της Ευρώπης”. (Μόνο που οι ΗΠΑ,ως συνήθως ,χαρακτηρίζουν κάποιον δικτάτορα ανάλογα με τα συμφέροντά τους. Ο Πούτιν για παράδειγμα ,με τον οποίον οι αμερικανοί πρόεδροι χαριεντίζονται και ανταλλάσσουν επισκέψεις, είναι χειρότερος δικτάτορας από τον Λουκασένκο. Δε συμφέρει, όμως, την υπερδύναμη σε αυτή τη φάση να “αναμετρηθεί” με τη Ρωσία του δικτάτορα Πούτιν ).

Ο αδίστακτος,λοιπόν, αυτός δολοφόνος που κυβερνά επί χρόνια τη Λευκορωσία,όταν δολοφονεί κάποιον, ισχυρίζεται ή ότι ο δολοφονηθείς αυτοκτόνησε ή πως ήταν μπλεγμένος σε άλλες “ιστορίες” (προσωπικές διαφορές), τα γνωστά, δηλαδή, που λένε όλες οι εξουσίες σε αυτές τις περιπτώσεις και όχι μόνο ο Λευκορώσος. ΄Εχω μια προσωπική εμπειρία από το “βίο και την πολιτεία” αυτού του κτήνους και την παραθέτω:

Το 2004-2005 ήμουνα αποσπασμένος στο Κίεβο. Εκείνη την εποχή είχε ξεσπάσει στην Ουκρανία η περίφημη “πορτοκαλί επανάσταση” του  Βίκτορ Γιούσενκο,ο οποίος υποσχόταν τότε πως όχι μόνο θα πέταγε στα “σκουπίδια” το ρωσόφιλο πρόεδρο Γιαννουκόβιτς, αλλά και πως θα άλλαζε εντελώς το “πρόσωπο” της Ουκρανίας. (Τελικά,6 χρόνια μετά και αφού ο “επαναστάτης” πρόεδρος τα έκανε στην κυριολεξία “θάλασσα”,ο μεν ρωσσόφιλος Γιανουκόβιτς  ξαναπήρε την εξουσία,η δε Ουκρανία συνεχίζει να δεινοπαθεί μέσα στη χειρότερη οικονομική κρίση που γνώρισε ποτέ η χώρα).

Δίδασκα τότε Ιστορία σε δύο πανεπιστήμια ,το Σεφτσένκο και το Σλαβονικό και είχα γνωρίσει αξιόλογους, πολιτικοποιημένους συναδέλφους και φοιτητές. Μαζί με αυτούς, μήνες ολόκληρους ,νύχτα και ημέρα διαδηλώναμε στους δρόμους του Κιέβου ή κατασκηνώναμε στην κεντρική πλατεία Μεϊντάν, με θερμοκρασία 20 και 25 βαθμούς υπό το μηδέν, φωνάζοντας συνθήματα ,μοιράζοντας έντυπο υλικό στον κόσμο, συζητώντας και ονειρευόμενοι να “εξάγουμε” την επανάσταση και σε άλλες χώρες.

Μια ημέρα,ο πιο επαναστατημένος καθηγητής από το Σεφτσένκο με 5-6 φοιτητές, μου αποκαλύπτουν πως μαζί με εκατοντάδες άλλους από το Κίεβο θα ταξιδέψουν στη Λευκορωσία,για να μοιράσουν φυλλάδια και να προπαγανδίσουν την “πορτοκαλί επανάσταση”, και μου πρότειναν να πάω κι εγώ.Και θα πήγαινα,αν (για καλή μου τύχη) ο γιος μου, ούτε ενός έτους μωρό τότε, δεν είχε παρουσιάσει υψηλό πυρετό από ίωση,ήταν μέρες στο κρεβάτι και έπρεπε να μείνω κοντά του.

Πήγαν,λοιπόν,τα “παιδιά” στο Μινσκ,περάσανε 2 μέρες,περάσανε 3, μιλιά η ομάδα,ούτε τηλέφωνο ούτε είδηση καμιά. Κάποια στιγμή μαθαίνουμε από το Γιούσενκο πως ο δικτάτορας Λουκασένκο είχε συλλάβει όλους τους ξένους επισκέπτες-διαδηλωτές στη Λευκορωσία (κάποιες χιλιάδες),τους είχε φυλακίσει σε γήπεδα, στρατώνες, όπου μπορεί κανείς να φανταστεί, υπό άθλιες συνθήκες και τους είχε δικάσει σε έκτακτα στρατοδικεία και καταδικάσει ΟΛΟΥΣ σε πολύχρονες φυλακίσεις και κάποιους, πιο “ζωηρούς”, σε…ισόβια.

Γίνεται χαμός στην Ουκρανία. Να τρέχουν συγγενείς και φίλοι,να ρωτάνε για την τύχη των δικών τους, να κάνουν διαμαρτυρίες, τα ΜΜΕ, μέσα και έξω από τη χώρα, να μεταδίδουν την είδηση και να κάνουν οι κυβερνήσεις έκκληση να αφεθούν ελεύθεροι οι φυλακισμένοι,αλλά ο δικτάτορας το χαβά του,τους “έγραφε” όλους κανονικά. Θυμάμαι την αγωνία και το κλάμα αυτών των ανθρώπων που είχαν δικούς τους φυλακισμένους .Η κοπελιά,ας πούμε, του φίλου συναδέλφου,που λέγαμε, να σπαράζει στη μέση της πλατείας Μεϊντάν,να τραβάει τα μαλλιά της και κάποια στιγμή την είδα να σκίζει τα μάγουλα με τα νύχια, όταν κάποιος που είχε καταφέρει να δραπετεύσει από το λευκορωσικό κάτεργο,μας ενημέρωσε πως βασάνιζαν τους κρατουμένους και πως ο δικτάτορας ήταν αποφασισμένος να αφήσει τους φυλακισμένους να εκτίσουν τις πολύχρονες φυλακίσεις και άλλα τέτοια τρομερά. Πανικός εκείνες τις ημέρες στην Ουκρανία. Δεν μπορείτε να φανταστείτε.

Λίγες εβδομάδες μετά, ο Γιούσενκο γίνεται πρόεδρος της χώρας και μόλις αναλαμβάνει την εξουσία στέλνει τελεσίγραφο με απειλή πολέμου στο κάθαρμα της Λευκορωσίας και έτσι μόνο κατάφερε να “σπάσε锨τον άθλιο δικτάτορα,ο οποίος άφησε ΟΛΟΥΣ τους κρατουμένους ελεύθερους να γυρίσουν σπίτια τους, γιατί ήξερε πολύ καλά πως τότε ο Γιούσενκο δεν αστειευόταν.

Αυτός,λοιπόν,είναι ο Αλεξάντρ Λουκασένκο, που μαζί με τον κολλητό του Πούτιν ,έχουν επιβάλει μια πραγματική δικτατορία στις χώρες τους, την οποία αποκαλούν “δημοκρατία”,επειδή κάποιες χιλιάδες λαού προσέρχονται στις κάλπες και ψηφίζουν,ενώ οι δικτάτορες έχουν ήδη πάρει τη νίκη από τα…αποδυτήρια και μάλιστα με 10-0!