Επανέρχονται τα καταστροφολογικά σενάρια για την χώρα μας, λόγω της έντονης αβεβαιότητας που προκαλεί η επίσπευση της προεδρικής εκλογής και οι ανησυχίες για πρόωρες εθνικές εκλογές. Η Ελλάδα βρίσκεται ξανά αντιμέτωπη με πολιτική κρίση και πιθανώς να βρεθεί όπως και στο παρελθόν, πολύ κοντά στην έξοδο από την ευρωζώνη, υποστηρίζουν με δημοσιεύματά τους διεθνή ΜΜΕ και πρακτορεία ειδήσεων.

«Ανατριχιαστικά ίδιο είναι το σενάριο που ξεδιπλώνεται σήμερα στην Ελλάδα με αυτό του 2010 και του 2011. Πολιτική αναταραχή, βουτιά του χρηματιστηρίου και η απειλή εξόδου από το ευρώ», γράφει το πρακτορείο Bloomberg.”

Καλά,λοιπόν. Αυτό το… μάθημα το εμπεδώσαμε, το ίδιο  παραμύθι το έχουμε χιλιακούσει. Δεν πείθει κανέναν σοβαρό πια. Ούτε κρίση πολιτική ξέσπασε ξαφνικά στην Ελλάδα (έτσι κι αλλιώς, η χώρα είνα σε διαρκή πολιτική  κρίση εδώ και κάτι…αιώνες),  ούτε πρόκειται τώρα πια να ζήσουμε μια έξοδο από το ευρώ και έναν “ξαφνικό θάνατο”, μια χρεοκοπία.

Η κατάσταση δεν έχει αλλάξει στο παραμικρό, έχει απολύτως παγιωθεί. Η ανακοίνωση της ημερομηνίας εκλογής ή όχι προέδρου δημοκρατίας και το όνομα του υποψήφιου γι΄αυτό το αξίωμα, δεν ήταν μια τρομακρική είδηση-βόμβα. Ούτως ή άλλως, η θητέια του νυν προέδρου εκπνέει, άρα εκλογή νέου προέδρου θα είχαμε. Απλώς, η διαδικασία αυτή είτε με εκλογή είτε χωρίς εκλογή προέδρου,  επισπεύδει τις εθνικές εκλογές, τις οποίες ήθελε (κι ας έλεγε όχι) ,όσο τίποτα άλλο ο Σαμαράς, για να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να ξεμπερδεύει με τους λεονταρισμούς της αντιπολίτευσης.

Σημασία έχει  (αυτό είναι το κυρίαρχο) πως  πέρα από το “μπλα μπλα” που θα λυσσάξει πάλι  η “εμπορική δημοσιογραφία” να  το κρατάει σε υψηλούς τόνους, τις εκλογές θα τις κερδίσουν οι λεγόμενοι Ευρωπαϊστές (διάβαζε ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος). Οπότε, τα πράγματα θα εξελιχθούν, όπως τα είχεμα περιγράψει σε πρόσφατο άρθρο μας, αποσπάσματα του οποίου παραθέτουμε στη συνέχεια, για να μη λέμε τα ίδια πάλι, με άλλες κουβέντες:

 

HOMO-NATURALIS.GR
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ
Η ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ «ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ».
30 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2014

 

“…Γράφαμε πρόσφατα για την πολιτική πραγματικότητα στη χώρα, που δείχνει καθαρά πια πως παγιώνεται-σταθεροποιείται στην επόμενη δεκαετία με τη συγκυβέρνηση των Ευρωπαϊστών. Οι «δημοσκοπήσεις,» που όλο αυτό τον καιρό «δίνουν και παίρνουν», αποτυπώνουν την ίδια ακριβώς αμείλικτη για τους αντιευρωπαϊστές εικόνα της πραγματικότητας: Σε καμιά περίπτωση οι τελευταίοι δεν μπορούν να κυβερνήσουν τον τόπο….

1.Με 24% (για να μείνουμε στα ποσοστά που δίνει η εταιρία) στο ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ εκτός Βουλής, όταν οι «Ευρωπαϊστές» και εκ των προτέρων δηλώσαντες πως θα συνεργαστούν πάση θυσία για χάρη της…συναίνεσης (η μαγική πλέον λέξη των ημερών) ,”πιάνουν” ένα ποσοστό πάνω από 30%, δεν έχει τη δυνατότητα ο Τσίπρας να κάνει κυβέρνση, έστω κι αν το κόμμα του έρθει «πρώτο». (Απαραίτητη διευκρίνιση: «Πρώτο» κόμμα (με περίπου 1,5 εκατομμύριο ψηφοφόρους στην …τυχερή του περίπτωση) θα είναι στα «χαρτιά» ο ΣΥΡΙΖΑ. Πραγματικό πρώτο κόμμα είναι η ΑΠΟΧΗ με σχεδόν 4 εκατομμύρια ελεύθερους- συνειδητοποιημένους πολίτες!)

2. Στην ίδια «δημοσκόπηση» ένα στοιχείο που …”βγάζει μάτι” και είναι ενδεικτικό-υποδηλωτικό της πολιτικής «πραγματικόητας» που ζούμε και θα ζούμε τα προσεχή τουλάχιστον δέκα χρόνια, είναι το ποσοστό που δίνεται σε Ευρωπαϊστή πρωθυπουργό (35%) έναντι 19% στον…ερμαφρόδιτο. Κι αυτό εξηγείται πολύ απλά και κατανοητά. Μετά από 6 χρόνια δεινής οικονομικής ταλαιπωρίας (με χίλια συνακόλουθα), κανένας δε διακινδυνεύει πια ούτε και ως φάρσα να το ακούσει, μια «ηρωική έξοδο» από το ευρώ (που σημαίνει μια χρεοκοπία, άτακτη η μη, βέβαιη ή όχι). Ως και την εποχή του «Καστελλόριζου», ήταν πιθανή μια τέτοια εκδοχή (μπορεί και επιθυμητή) από ικανό αριθμό Ελλήνων. Εκείνη η «ευκαιρία»(;),όμως, πέρασε .Και πέρασε ανεπιστρεπτί.

Επομένως, οι μέρες του ΣΥΡΙΖΑ είνα μετρημένες και εξικνούνται (το αργότερο) ως τα μέσα του 2015, που ο Σαμαράς θα ανακοινώσει τις εκλογές (ανεξάρτητα από την εκλογή ή όχι προέδρου Δημοκρατίας). Η ειλημμένη απόφαση για τη δεξαγωγή πρόωρων εκλογών, ακόμα και πολύ σύντομα, διαφαίνεται από πολλούς «οιωνούς»,αλλά περισσότερο από τα δρώμενα των ημερών. Συγκερκιμένα.

«Φως φανάρι» πως κυβέρνηση και δανειστές ανοίγουν δρόμο για τις εκλογές είναι η…σκληρή («μέχρις εσχάτων» λένε!) μάχη που δίνει η κυβέρνηση με την τρόικα,για να μην τα πάρουν όλα οι «τοκοφλύφοι». Ο καυγάς,όμως (και όχι μάχη) γίνεται και για το θεαθήνα.Πέρα, βέβαια, από το αναμφισβήτητο γεγονός πως οι η τρόικα θέλει να βάλει στο «καλάθι», όσα μπορεί περισσότερα, από τη μεριά της η κυβέρνηση παίζει ένα παιχνίδι εντυπώσεων που ξέρει από την αρχή πολύ καλά πως θα το κερδίσει. Και πώς θα γίνει αυτό; Είναι απλό. Σιγά, που θα τραβούσαν οι δανειστές το «σκοινί» μέχρι να σπάσει, αφού έχουν μπει για τα καλά τώρα μέσα με την αποκοτιά τους (διάβαζε βουλιμία-αρπακτικότητα) να συνεχίζουν να δανείζουν μπαταχτσήδες σαν ελόγου μας). Τώρα πια, δεν μπορούν και να θέλουν να κάνουν πίσω. Καλύτερα λίγα -λίγα και σίγουρα (έτσι κι αλλιώς έντοκα είναι τα δανεικά),παρά μια δεινή αναταραχή στη χώρα,που θα την οδηγούσε εκτός ευρώ και σε χρεοκοπία. Τότε, είναι που ούτε λίγα, ούτε σίγουρα θα ήταν . Δε θα έπαιρναν τα λεφτά τους ποτέ.

Να γιατί, λοιπόν, λέμε πως παρακολουθούμε μια στημένη μάχη,που θα λήξει σίγουρα με νίκη της κυβερνησης . Ο Σαμαράς θα καταφέρει μετά από …”αγώνα και αγωνία” να περισώσει τελικά τις…λαϊκές κατακτήσεις! (Να μην πετσοκόψει 20% περισσότερο τους μισθούς και τις συντάξεις. Και δε θα τις πετσοκόψει, ως τις εκλογές). Θα δώσει κάτι στη τρόικα, η κυβέρνηση θα κρατήσει τα πιο κραυγαλέα και με τον αέρα του νικητή, αλλά και του εγγυητή του, έστω και πενιχρού αυτού εισοδήματος, όπως έχει πιά διαμορφωθεί, θα πάνε θριαμβευτές στις εκλογές.

΄Οσο για το μετεκλογικό, κομματικό τοπίο και πάλι δε φαίνεται να είναι δύσκολο να το εξερευνήσει κανείς από τώρα:

1. ΄Οπως είπαμε, ο ΣΥΡΙΖΑ θα διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη και το ΠΟΤΑΜΙ θα δεχτεί πιθανότατα πολλά «λασπόνερα», που θα χύνονται από τις 10 (και βάλε) δεξαμενές -«συνιστώσες» του πάλαι ποτέ πολλά, ως κυβέρνηση, υποσχόμενου «αχταρμά» των Αγανακτισμένων της πλατείας Συντάγματος. Αν η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές ,δε θα χρειαστεί το «δεκανίκι» του Σταύρου Θεοδωράκη,ο τελευταίος θα αναλάβε το ρόλο της ισχυρής αντιπολίτευσης, που θα διεξάγεται μεν με ισχυρό λόγο, αλλα κόσμιο και οπωσδήποτε σε καμιά περίπτωση με το ύφος και το ήθος Τσίπρα-Κωνσταντοπούλου-Παναγούλη.

2. ΔΗΜΑΡ, ΛΑ.ΟΣ και πιθανότατα και οι ΑΝ.ΕΛ θα διαγραφούν από τον χάρτη της Βουλής και ίσως δε θα υπάρξουν και ως κόμματα εκτός Βουλής. Από τα συντρίμμια των δύο τελευταίων ακροδεξιών κομμάτων, δεν αποκλείεται ο Νικόλαος, ο γιος του τέως βασιλιά, με την υποστήριξη του σημερινού περιφερειάρχη κεντρικής Μακεδονίας, φιλοβασιλικού, παλιού συμμαθητή του Απόστολου Τζιτζικώστα, να συμπήξουν κόμμα,που θα στεγάσει μια ενωμένη, ήπια, “πατριωτική” ακροδεξιά, ικανή να πάρει αργότερα σε εκλογές ποσοστό ακόμα και με διψήφιο αριθμό!

3. Η Χρυσή Αυγή αν και θα μπορούσε να συγκεντρώσει απο 3,5-5% (αυτή είναι πλέον η σταθερή της δύναμη) ,το πιθανότερο είναι να τεθεί πριν της εκλογές εκτός νομιμότητας ,ειδικά αν καταδικαστούν σε σκληρές ποινές τα “βαριά” ονόματα ης οργάνωσης. Ακόμα και με νέο όνομα και με νέο αρχηγό ,είναι δύσκολο ο ΄Αρειος Πάγος μετά το πρώτο μέγα ολίσθημα να επαναλάβει το λάθος να ξανανομιμοποιήσει ,έστω και το «παραλλαγμένο», νέο χρυσαυγίτικο μόρφωμα και να το στείλει στη Βουλή. Αλλά,κι αν η πρόβλεψη αυτή δεν επαληθευτεί ,είναι σίγουρο πως η οργάνωση των Ναζί στην Ελλάδα θα περάσει στην παρανομία, ούτως ή άλλως,αφού στο νέο Σύνταγμα (η Βουλή που θα προκύψει είναι αναθεωρητική), θα υπάρξουν ειδικές διατάξεις που θα θέτουν εκτός νομιμότητας ακόμα και ομάδες που θα κινούν υποψία πως έχουν ναζιστική σύνθεση.

Σε όλο αυτό το ουσιαστικά «άχρωμο», για να μην πούμε «μαύρο» πολιτικό-κομματικό πεδίο, η μόνη δύναμη που θα παραμένει ενεργή και υπολογίσιμη θα είναι αυτή της ΑΠΟΧΗΣ. Οι ελεύθεροι- συνειδητοποιημένοι Πολίτες ανέρχονται σήμερα σε (σχεδόν) 4 εκατομμύρια. Είναι μια μοναδική, πολιτική δυναμη για τα ελληνικά δεδομένα, που ουδέποτε όμοιά της υπήρξε στο παρελθόν. Από τη «Μεταπολίτευση» μέχρι σήμερα, αν διαβάσει κανείς τους πίνακες που παραθέτουμε στις σελίδες του Homo-Naturalis.gr, βαίνει αυξανόμενη με ρυθμούς εκπληκτικούς κάθε φορά στις εκλογές. Από κάποιες χιλιάδες του εκλογικού σώματος (μαζί με τα ΑΚΥΡΑ-ΛΕΥΚΑ) τα πρώτα χρόνια , έφτασε τα επόμενα να αγγίξει το εκατομμύριο, για να καταφέρει σήμερα να φτάσει, όπως είπαμε, στο μοναδικό και πρωτοφανές για το ελληνικό εκλογικό σώμα ποσοστό του 40%! Και οσημέραι θα αυξάνεται.

Μετά την κόπωση στην οποία οδήγησαν την πλειοψηφία του ελληνικού λαού,τόσο η οικονομική κρίση, όσο και οι ακρότητες της ανεύθυνης αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και το πανικού που σκόρπισε η οργανωμενη δράση των «ταγμάτων εφόδου» του Μιχαλολιάκου, η πλειοψηφία του ελληνικού λαού θα παραμείνει πλέον κομματικά και πολιτικά ανενεργός. Εν υπνώσει.΄Οσοι οι κυβερνητικοί και οι αντιπολιτευτικοί χειρισμοί κρατούν τη χώρα στο ευρώ,όσο γνωρίζει ο μισθοσυντήρητος και ο συνταξιούχος πως τα ΑΤΜ κάθε μήνα θα του «μετράνε» τα πενιχρά 50ευρα,που του απόμειναν να συντηρηθεί , δε θα «κουνιέται φύλλο».

Αν μάλιστα,όπως όλα δείχνουν, το νέο Σύνταγμα που θα προκύψει απο την αναθεώρηση της επόμενης Βουλής, περιλαμβάνει σκληρές διατάξεις, τόσο για τον περιορισμό της δράσης και τελικά της οριστικής απομόνωσης των Ναζί, όσο και για την αποδυνάμωση της αυθαίρετης ή έστω εύκολης κήρυξης απεργιών ,αποκλεισμού δρόμων, καταλήψεων κ.λπ, η τεχνητή ησυχία που θα επακολουθήσει, θα διαρκέσει σίγουρα πολύ και πιθανότατα να αποκοιμίσει ακόμα και τη συντριπιτική μερίδα του αποκαμωμένου-κουρασμένου ψυχικά, σήμερα ,ελληνικού λαού.

΄Οπως είπαμε, μοναδική ελπίδα για την αναγέννηση ενός υγιούς και ουσιαστικού «λαϊκού κινήματος» ,που δε θα συνηρείται από τη μάζα, ούτε θα πρωτοστατεί σ΄ αυτό ο οπαδός, αλλά θα σύγκειται από ελεύθερους, συνειδητοποιημένους πολίτες με τα χαρακτηριστικά που έχουμε αναπτύξει πολλές φορές στις σελίδες του Homo-Naturalis.gr, είναι η πολιτική δύναμη της ΑΠΟΧΗΣ. ΄Εχουμε χρέος όλοι να ενισχύσουμε τις τάξεις της. Είναι η μόνη ελπίδα για τον ΄Αθρωπο-Πολίτη. Περνάμε πια (επιτέλους!) στη μοντέρνα, τη μετακομματική πολιτική των κοινωνιών. Θα είναι, εκτός των άλλων, και πολιτική του κυβερνοχώρου! Η σημερινή πολιτική-κομματική «κόλαση» ,θα είναι τότε μια κακή ανάμνηση, ένας δεινός εφιάλτης, που κανείς δε θα θέλει να ξαναζήσει .