Η Τεχνητή Νοημοσύνη Έφτιαξε Ένα Τελείως Διαφορετικό Πορτρέτο του Ιησού

 

Οι περισσότεροι ειδικοί συγκλίνουν ότι ο Ιησούς λογικά θα ήταν ένας άνδρας με μαύρους τόνους δέρματος και αρκετά διακριτικά χαρακτηριστικά προσώπου.

****

Δεν αφήνει απείραγο  κανέναν ο κολλητός.  Διαόλου κάλτσα .   ΄Ετσι και τον  πιάσει η παρόρμηση,  δε τη γλυτώνεις με τίποτα,  αν μπεις στο  οπτικό  πεδίο  που  κινούνται  οι πλάκες του.

“Πήγα,  που λες τις προάλλες”,  μου διηγούταν στη σημερινή,   μηδέποτε βαρετή και ανούσια, αν και επαναλαμβανόμενη   χρόνια, αντάμωσή μας για καφέ και πάρλα,  “να δω την καψερή τη γερόντισσα τη θεια μου στον οίκο ευγηρίας, που την παρκάρανε   στα 95 της οι προκομμένοι οι γιοί  της.

«Είπαμε τα παλιά, έβαλε  δυο τρεις φορές τα κλάματα , όταν ερχόταν η κουβέντα  στην αδερφή της και μάνα μου, που έφυγε  εκείνη νωρίς….

« τί μου έρχεται μια στιγμή, πειραχτήρι που είμαι.  Ανοίγω το τάμπλετ,  βρίσκω το Χριστό, όπως τον είχε  σκιτσάρει  η τεχνητή νοημοσύνη , τον  κάνω τεράστιο  στην οθόνη

-ποιος είναι τούτος θεία, τη ρωτάω.

“Βάζει τα καλά γυαλιά, κοιτάει μισό  λεπτό,

-ο Βασίλης, καμάρι  μου,  μου κάνει,  ο Πακιστανός που σφουγγαρίζει στο διάδρομο.  Με βοηθάει καμιά φορά άμα ξεχνάω  το μπαστούνι ,να πάω στο σαλόνι

-΄Οχι, θεία της λέω, ο  Χριστός  είναι.

-Ποιος Χρήστος;

-Ο  Χριστός σου είπα, θεία. Ο  Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός .Να, αυτός  που έχεις  την εικόνα του πάνω από το κρεβάτι.  Αλλά  βρήκανε μια καινούρια φωτογραφία του τώρα , από τότε ,την κανονική, όμως.΄Ετσι όπως τον είδες ήταν.     Αυτή εδώ  όπως τον έχουν στην  εικόνα σου , είναι   ψεύτικη.  ΄Ετσι ήταν ο Χριστός,  μαυριδερός, με γερακίσια  μύτη, όπως αυτή εδώ .

Ξανακοιτάζει την οθόνη με περιφρόνηση τώρα  και  φανερά μουτρωμένη  για μισό λεπτό,    σταυρώνει το γυαλί τρεις φορές   με το δεξί χέρι,  μουρμουράει κάτι  ακαταλαβίστικα,  μετά πιάνει με το αριστερό το καφέ κομποσκοίνι  από  τι κομοδινάκι  της και τσουπ- τσουπ, μια μια  να ψηλαφίζει  της χάντρες, με  στεντόρεια φωνή , αγέρωχη και θριαμβική, σηκώνεται στη μέση του δωματίου κι αρχίζει να ψέλνει το τροπάρι για την εικόνα της Παναγίας :

-«Άλαλα τά χείλη των ασεβών, των μη προσκυνούντων τήν εικόνα Σου τήν σεπτήν, τήν ιστορηθείσαν υπό τού αποστόλου, Λουκά Ιερωτάτου, τήν Oδηγήτριαν»!

Απόσωσε.

Ομολογώ πως τούτη την πλάκα του ,δεν τη  βρήκα διόλου αστεία.  Τραγική τη λέω.    Ολόκληρες κοινωνίες, αιώνες τώρα, ζουν με μύθους, φτιαγμένες ιστορίες,  ψεύτικα οράματα ,   πλασματικές παραστάσεις.  Τα ιερατεία,  καθήλωσαν  τον πολιτισμό .τροχοπέδησαν την πρόοδο και την εξέλιξη. Ευνούχισαν το μυαλό   των ανθρώπων.

Για γενιές  ακόμα, η φωνή της λογικής ,της αλήθειας, της Φύσης, κι ας έχει  το γλυκό  ήχο της   γνησιότητας μιας   προηγμένης   Τεχνητής Νοημοσύνης,  θα είναι δύσκολο να ακουστεί και  να τέρψει τα ώτα των ανθρώπων. Το ψέμα  έχει αταβιστικά πια χαρακτηριστικά. Είναι  γονιδιο, μπήκε στο ανθρωπινο DNA, δεν πολεμιέται  εύκολα.