1.Με 235 ψήφους Πρόεδρος της Βουλής η Ζωή Κωνσταντοπούλου
Νέα Δημοκρατία και ΠαΣοΚ δήλωσαν τη στήριξή τους στο πρόσωπο της κυρίας Κωνσταντοπούλου για την Προεδρία της Βουλής
Με ρεκόρ ψήφων για την κοινοβουλευτική ιστορία της Ελλάδας εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου.Η κυρία Κωνσταντοπούλου εξελέγη με 235 ψήφους. Από τους 298 βουλευτές που ψήφισαν, καθώς απουσίασαν ο Νίκος Μιχαλολιάκος και ο Νίκος Δένδιας, μόλις 61 επέλεξαν το λευκό ψηφοδέλτιο, ενώ υπήρξαν και δυο άκυρα.Μόλις ο προεδρεύων της Βουλής, κ. Γιάννης Τραγάκης, ανακοίνωσε το αποτέλεσμα, οι περισσότεροι βουλευτές σηκώθηκαν όρθιοι και χειροκρότησαν τη νέα Πρόεδρο της Βουλής. Στη συνέχεια εκείνη, ανέβηκε στο προεδρείο για να αναλάβει τα καθήκοντά της.
Πονηρή ψηφοφορία! Να εκλέγεται πρόεδρος της Βουλής η γνωστή από τα γραφικά σόου της, Ζωή Κωνσταντοπούλου με 235 ψήφους, πέρα από το ότι είνα κατάντημα για την πολιτκή ζωή της χώρας, ταυτόχρονα, αυτά τα υψηλά ποσοστά ψήφων που πήρε, δείχνουν πως κάτι γίνεται, κάτι “ψήνουν” οι “παροικούντες”. Αν σ΄αυτό συνταιριάξει κανείς και τη στάση γενικώς των Σαμαρά και Βενιζέλου απέναντι στην κυβέρνηση (επέλεξαν να είναι ήπια), τότε γίνεται ακόμα πιο φανερό πως κάτι …μαγειρεύουν.
Το πιθανότερο, τα τσακάλια της Δεξιάς ιδιαίτερα, δείχνουν καλή διαγωγή, κρατούν χαμηλούς τόνους αυτή την ώρα ,γιατί ξέρουν πολύ καλά πως σύντομα η κυβέρνηση θα καταρρεύσει. Φυσικά σ΄αυτή την περίπτωση ο Τσίπρας θα επικαλεστεί το χιλιοειπωμένο και από άλλους παλιότερα πρόσχημα πως η κυβέρνησή του έπεσε από τον πόλεμο που του κάνανε στο εξωτερικό και στο εσωτερικό ( κατανοητό με κομματικά κριτήρια).
Αυτό το άλλοθι πιθανότατα θέλει η αντιπολίτευση να αποδυναμώσει όταν θα έρθει η ώρα, γι αυτό και συμπεριφέρεται ήπια,χωρίς ακρότητες. Θα μπορούσαν, αν ήθελαν, να κατεβάσουν στους δρόμους χιλιάδες κόσμο. Αλλά δεν το κάνουν, περιμένουν να πέσει ο Τσίπρας σαν “ώριμο φρούτο”. Αλλά, αυτό σημαίνει πως πιθανότατα δε θα αποφευχθεί η χρεοκοπία. Θα βιώσει στο πετσί του ο κόσμος τον τσαμπουκά, την…αλλαγή που ζήτησε και έφερε κι αυτό ακριβώς επιθυμούν τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
“Το πάθημα θα γίνε μάθημα” και αν είναι βιωματικό, σίγουρα θα είναι και πιο δυνατό, τα διδάγματά του θα κρατήσουνγια πολλά χρόνια. Κι αυτός ,κατά την άποψή μας είναι ένας μεγάλος κίνδυνος για τα πολιτικά πράγματα της χώρας. Για τουλάχιστον μια δεκαετία μετά από αυτό το πάθημα, η ελληνική κοινωνία θα πέσει σε λήθαργο.
Γράφαμε εδώ στις 30/11/2014
“…Σε όλο αυτό το ουσιαστικά «άχρωμο», για να μην πούμε «μαύρο» πολιτικό-κομματικό πεδίο, η μόνη δύναμη που θα παραμένει ενεργή και υπολογίσιμη θα είναι αυτή της ΑΠΟΧΗΣ. Οι ελεύθεροι- συνειδητοποιημένοι Πολίτες ανέρχονται σήμερα σε (σχεδόν) 4 εκατομμύρια. Είναι μια μοναδική, πολιτική δυναμη για τα ελληνικά δεδομένα, που ουδέποτε όμοιά της υπήρξε στο παρελθόν. Από τη «Μεταπολίτευση» μέχρι σήμερα, αν διαβάσει κανείς τους πίνακες που παραθέτουμε στις σελίδες του Homo-Naturalis.gr, βαίνει αυξανόμενη με ρυθμούς εκπληκτικούς κάθε φορά στις εκλογές. Από κάποιες χιλιάδες του εκλογικού σώματος (μαζί με τα ΑΚΥΡΑ-ΛΕΥΚΑ) τα πρώτα χρόνια , έφτασε τα επόμενα να αγγίξει το εκατομμύριο, για να καταφέρει σήμερα να φτάσει, όπως είπαμε, στο μοναδικό και πρωτοφανές για το ελληνικό εκλογικό σώμα ποσοστό του 40%! Και οσημέραι θα αυξάνεται.
Μετά την κόπωση στην οποία οδήγησαν την πλειοψηφία του ελληνικού λαού,τόσο η οικονομική κρίση, όσο και οι ακρότητες της ανεύθυνης αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και το πανικού που σκόρπισε η οργανωμενη δράση των «ταγμάτων εφόδου» του Μιχαλολιάκου, η πλειοψηφία του ελληνικού λαού θα παραμείνει πλέον κομματικά και πολιτικά ανενεργός. Εν υπνώσει.΄Οσοι οι κυβερνητικοί και οι αντιπολιτευτικοί χειρισμοί κρατούν τη χώρα στο ευρώ,όσο γνωρίζει ο μισθοσυντήρητος και ο συνταξιούχος πως τα ΑΤΜ κάθε μήνα θα του «μετράνε» τα πενιχρά 50ευρα,που του απόμειναν να συντηρηθεί , δε θα «κουνιέται φύλλο».
Αν μάλιστα,όπως όλα δείχνουν, το νέο Σύνταγμα που θα προκύψει απο την αναθεώρηση της επόμενης Βουλής, περιλαμβάνει σκληρές διατάξεις, τόσο για τον περιορισμό της δράσης και τελικά της οριστικής απομόνωσης των Ναζί, όσο και για την αποδυνάμωση της αυθαίρετης ή έστω εύκολης κήρυξης απεργιών ,αποκλεισμού δρόμων, καταλήψεων κ.λπ, η τεχνητή ησυχία που θα επακολουθήσει, θα διαρκέσει σίγουρα πολύ και πιθανότατα να αποκοιμίσει ακόμα και τη συντριπιτική μερίδα του αποκαμωμένου-κουρασμένου ψυχικά, σήμερα ,ελληνικού λαού.
΄Οπως είπαμε, μοναδική ελπίδα για την αναγέννηση ενός υγιούς και ουσιαστικού «λαϊκού κινήματος» ,που δε θα συνηρείται από τη μάζα, ούτε θα πρωτοστατεί σ΄ αυτό ο οπαδός, αλλά θα σύγκειται από ελεύθερους, συνειδητοποιημένους πολίτες με τα χαρακτηριστικά που έχουμε αναπτύξει πολλές φορές στις σελίδες του Homo-Naturalis.gr, είναι η πολιτική δύναμη της ΑΠΟΧΗΣ. ΄Εχουμε χρέος όλοι να ενισχύσουμε τις τάξεις της. Είναι η μόνη ελπίδα για τον ΄Ανθρωπο-Πολίτη. Περνάμε πια (επιτέλους!) στη μοντέρνα, τη μετακομματική πολιτική των κοινωνιών. Θα είναι, εκτός των άλλων, και πολιτική του κυβερνοχώρου! Η σημερινή πολιτική-κομματική «κόλαση» ,θα είναι τότε μια κακή ανάμνηση, ένας δεινός εφιάλτης, που κανείς δε θα θέλει να ξαναζήσει” .
Αν, πάντως, κάτι ουσιαστικό και καλοδεχούμενο θα προκύψει από τις επόμενες πολιτικές ανακατατάξεις (ουδείς μπορεί να τις προβλέψει αυτή την ώρα επακριβώς), είναι το ενδεχόμενο πως μάλλον φτάνει η εποχή που ψυχορραγεί ο “Τσίπρας”. Αυτόν τον ιδιαίτερα παθογενή ΄Ελληνα, που έχει μέσα του ένα όχι και τόσο αμελητέο πληθυσμιακά κομμάτι Ελλήνων . Και φαίνεται πως με τον καιρό “την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενος ,θα αποφασίσει να τον “σκοτώσει”. Είναι οι ψηφοφόροι οπαδοί, οι “πελάτες” του εκλογικού συστήματος, οι οποίοι είναι πρωτίστως υπεύθυνοι γι΄αυτό το δραματικό σκηνικό που βλέπουμε σήμερα να στήνεται μπροστά μας. Ο Τσίπρας δεν είναι ο ένας και μοναδικός. Γνωρίζω σχεδόν 2 εκατομμύρια τέτοιους στη χώρα μου. Ουδείς ξεχνά, άλλωστε, πως κάθε λαός έχει την κυβέρνηση που του αξίζει.
Δεν αναφερόμαστε,βέβαια, συλλήβδην στον ελληνικό λαό. Δεν είναι όλοι οι ΄Ελληνες έτσι και κακώς καλλιεργείται στον “έξω κόσμο” η εντύπωση πως ΟΛΟΙ οι ΄Ελληνες είναι διεφθαρμένοι, διαπλεκόμενοι, κομματικοί πελάτες, τεμπέληδες, δημαγωγοί. Δε στέκεται ούτε ιστορικά αυτή η εντύπωση.
ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ. Ο ΔΕΙΓΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΤΟΥ «ΚΑΚΟΥ» ΕΛΛΗΝΑ.
Οι γενικεύσεις όλων των μορφών δείχνουν κυρίως την πνευματική, διανοητική, μαθησιακή ανικανότητα-δυσκολία κάποιου να αναλύσει τα επί μέρους στοιχεία μιας έννοιας και να τα ανα-συνθέσει σε μια γενικότερη, αφού πρώτα λάβει υπόψη του τα δεδομένα που αποκόμισε από τη λογική επεξεργασία των στοιχείων, που συνιστούν το σύνολο. Η γενίκευση με λίγα λόγια είναι η εύκολη λύση, η ανάλυση είναι το δύσκολο .
«Φορτώνουν» οι ξένοι τους ΄Ελληνες (εν γένει) με ένα σωρό «εθνικά κουσούρια», πολλά από τα οποία μπορείς να τα συναντήσεις σε πλήθος Ελλήνων, σε καμιά, όμως, περίπτωση σε όλους ή στην πλειονότητα του πληθυσμού. Βεβαίως, κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενυπάρχουν στην πλειοψηφία κάθε λαού και καταγράφονται στο εθνικό, γονιδιακό του σύστημα, λόγω ιστορικής, πολιτικής κοινωνικής, πολιτιστικής πορείας, αλλά και κλιματολογικών, γεωγραφικών και άλλων συνθηκών . ΄Ολα αυτά διαμορφώνουν όντως μια «εθνική» ψυχοσύνθεση, κάποια γενικά χαρακτηριστικά, που τα συναντάς στο σύνολο του πληθυσμού μιας χώρας με μακραίωνη συνήθως ιστορία. Αλλά, αυτά τα χαρακτηριστικά δεν είναι πάντα παθογενή, και αν είναι, εύκολα μπορούν να εξαλειφθούν ή να καλυφθούν με άλλα επίκτητα, καλλιεργήσιμα γνωρίσματα.
Τα ελαττώματα που καταμαρτυρούν οι ξένοι πως συναντιούνται συλλήβδην στους ΄Ελληνες, ως «εθνικά» τους χαρακηριστικά γνωρίσματα , είναι κυρίως η παθογένεια που χρεώνουν οι ίδιοι (και όντως υπάρχει) στο ελληνικό κράτος. Διαπλοκή, διαφθορά, πελατειακή σχέση, αναξιοκρατία, νεποτισμός, αδιαφάνεια. Η αλήθεια είναι πως στη χώρα μας συναντάς και στη δημόσια ζωή και στην ιδιωτική ,τέτοιας μορφής αρρωστήματα, αλλά είναι λάθος να αποφασίζουμε πως αφορούν το σύνολό του πληθυσμού ή την πλειοψηφία του. Δεν είνα αλήθεια. Κι αυτή η γενίκευση διευκολύνει μεν, αλλά δεν είναι δίκαη. Με αυτές τις «πακετοποιήσεις» βρίσκουν πολλοί εύκολους τρόπους εκτόνωσης και διοχέτευσης της οργής, του θυμού, της αγανάκτησης που τρέφουν για έναν «ανεπρόκοπο» λαό που έχει μάθει να ζει με δανεικά και αγύριστα, δε δουλεύει, παρασιτοζωεί και το χειρότερο στερείται αξιοπιστίας και μπέσας. ΄Ετσι μας θέλουν και μας θεωρούν οι περισσότεροι λαοί.
΄Ομως, όλα αυτά, ως σταθερά,»εθνικά» χαρακτηριστικά, δεν υφίστανται. Γιατί αν ήταν έτσι, αν υπήρχε τέτοια γενετική , DNAτική επιβάρυνση του ΄Ελληνα, τότε θα ήταν όμοιος και παλιότερα, 50 χρόνια, ας πούμε, πριν. Δεν ήταν, όμως, και το γνωρίζουν πολύ καλά, όσοι έχουμε μια «κάποια ηλικία» σήμερα. Και δουλευταράς ήταν ο ΄Ελληνας τότε και αξιοπρεπής (ακόμα και στη φτώχεια του) και συνεπής στις υποχρεώσεις του (ειδικά στις οικογενειακές και τις » πατριωτικές»).Αλλά και η ανυπαρξία του κράτους στη ζωή του τον είχε διαφυλάξει από τη διαπλοκή, τη διαφθορά, τη λαμογιά,την πελατειακή σχέση.
Δεν είναι, επομένως, οι κακές συμπεριφορές του ελληνικού κράτους ,που οι παγκόσμιες στατιστικές καταγράφουν, όμοιες συμπεριφορές και του συνόλου του πληθυσμού. Τις συναντάει φυσικά κανείς σε μια μερίδα του λαού μας, η οποία, όμως, εύκολα εντοπίζεται, ειδικά, αν ξέρεις τον κομματικό προσανατολισμό της. Οι ψηφοφόροι κάθε κόμματος συνήθως έχουν συγκεκριμένη ψυχοσύνθεση, ταυτοποιημένη ιδεολογική ή ιδεοληπτική κατεύθυνση και ακολουθούν το πρότυπο του αρχηγού ή προσομοιάζουν σ΄ αυτό.
Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ για παράδειγα είναι ο τύπος του ΄Ελληνα που εκφράζει σήμερα όλη την παθογένεια που μας καταμαρτυρούν ,ως σε λαό, οι ξένοι. Ο Αλέξης «εξ απαλών ονύχων»,διέπρεψε σ΄ αυτή . Παιδί, γέννημα -θρέμα της «παπανδρεϊκής» ψευτοσοσιαλιστικής «μήτρας», ως μαθητής τα χρόνια της πασοκικής παρ-ακμής , που διέπρεπαν οι διαπλεκόμενοι, οι μέτριοι, οι ανεπαρκείς, οι ανίκανοι, ανακάλυψε τον καλύτερο τρόπο να εξυπηρετεί το προσωπικό του συμφέρον…προασπιζόμενος τάχα το συμφέρον των πολλών. ΄Εγινε… πρόεδρος 15μελούς και ένας τέτοιος στη σχολική μονάδα , ως γνωστό, καρπούται ιδιαίτερα οφέλη, όπως ευκολότερη πρόσβαση στην σχολική «εξουσία», επιεικέστερη μεταχείριση απ΄αυτή, ποικίλες άλλες διευκολύνσεις, αφού μια καλή συνεργασία μεταξύ των «εξουσιών», ευνοεί αμφοτέρους.
΄Οταν αργότερα ενηλικιώθηκε και βεβαιώθηκε πως αυτός ο δρόμος (λίγη ή καθόλου δουλειά και φουλ καλλιέργεια δημοσίων σχέσεων) συμφέρει, συνέχισε να τον ακολουθεί από τα φοιτητικά του χρόνια μέχρι σήμερα. ΄Ετσι, έφτασε σχεδόν στα μέσα το βίου του… «αβρόχοις ποσί», χωρίς να κουραστεί καθόλου! Δε δούλεψε ο άνθρωπος ούτε μια ώρα στη ζωή του! Δεν έμαθε ποτέ τί σημαίνει αφεντικό, ωράριο, εξάρτηση. Και πώς επιβιώνει;
Κατ΄αρχήν, από τον οικογενειακό «κορβανά», που φαίνεται πως είχε μεγάλο «πάτο» και πλούσιο περιεχόμενο. Μετά ,όταν «βγήκε έξω», συνέχισε να καλλιεγεί το ίδιο πνεύμα του «προέδρου 15μελούς», αλλά πλέον με τις ενισχυμένες απαιτήσεις ενός προσοδοφόρου επαγγέλματος στην Ελλάδα, όπως είναι η ασχολία με τα κοινά, την «πολιτική». Μπήκε στο κόμμα και άρχισε να δουλεύει πια ως «επαγγελματικό, κομματικό στέλεχος».
Το κόλπο της ενασχόλησης με τα κοινά, του ενδιαφέροντος για τον πολίτη, «άθλημα» στο οποίο επιδίδονται επιτυχώς πολλοί συν-΄Ελληνες, συνήθως οι πιο αετονύχηδες, πονηροί και καταφερτζήδες («πολιτικοί», κομματάρχες, συνδικαλιστές, «άρχοντες» της τοπικής αυτοδιοίκησης και άλλοι τέτοιοι), «πιάνει» στον τόπο μας και το σημαντικότερο είναι επικερδές και ανέξοδο, ως επάγγελμα. Προσόντα ιδιαίτερα δεν απαιτούνται. Φτάνει ή να έχεις …οικογενειακή παράδοση ή να είσαι μπαλκονάτος ,να έχεις μπλα-μπλα,να λες και να τάζεις ό,τι θέλει να ακούσει ο ψηφοφόρος. Ο οπαδός αυτός με τη σειρά του, αν το «άλογο»-κομματικός που ποντάρει «πιάσει την κούρσα», απολαμβάνει το «διάφορό» του, την «πλερωμή» του αφού είναι κανονικός πελάτης: Πληρώνει με ψήφο, αφισοκόλληση, «καλό λόγο» στο » καφενείο» και εισπράττει τη θέση, την καρέκλα, την εξυπηρέτηση, τη βόλεψή του (συνήθως σε βάρος του ικανού, του άξιου, που έχει τα προσόντα και τα δικαιούται).
Ο Αλέξης Τσίπρας στα 40 του χρόνια κατάφερε εκείνο που επιθυμούν διακαώς 1.500.000 οπαδοί που τον ψηφίζουν. Να είσαι σε όλα μεριότητα, αλλά να απολαμβάνεις τα αγαθά της ξεχωριστής προσωπικότητας. Σε σοβαρά πολιτικά, αγωνιστικά δρώμενα δεν είχε συμμετοχή, επιστημονικά δε διακρίθηκε, άσκηση επαγγέλματος δεν αξιώθηκε. Μια …έρμη ξένη γλώσσα, που λέει ο λόγος, δεν κατάφερε να μάθει, που τη μαθαίνει πια σήμερα και η…κουτσή Μαριώ! ΄Ομως, διαπρέπει πράγματι σε μια «επιστήμη», εκείνη της δημαγωγίας! Αυτός ο, πέρα από αδούλευτος και απολίτικος (άσχετα αν δατείνεται πως είναι Αριστερός) «τύπος» , ξέρει πολύ καλά να αγορεύει, να ψεύδεται, να τάζει και να συναρπάζει . Μ΄αυτές τις…αρετές ΠΡΟΣΔΟΚΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ! Αυτός είναι πράγματι ο «κακός», ο άτιμος ΄Ελληνας. ΄Οχι, όμως, πως είναι έτσι ο κάθε ΄Ελληνας.
Η Ελλάδα έχει σχεδόν 11.500.000 κατοίκους. Αν υπάρχουν μέσα σ΄αυτό τον αριθμό και δυο εκατομμύρια ΄Ελληνες, «Τσίπρες» και «Μιχαλολιάκοι» δεν είναι δα και τραγικό. Ούτε δικαιούνται οι ξένοι να χαρακτηρίζουν ένα ολόκληρο λαό, ως απατεώνα ή Νεο-Ναζί. Αλλοίμονο! Είναι άδικο, παράλογο και εξοργιστικό για όλους εμάς τους υπόλοιπους, τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού πληθυσμού.
2. Ο Ομπάμα αδειάζει τον Τσίπρα: Συνεχίστε με την Τρόικα κάντε μεταρρυθμίσεις
Στροφή προς την πλευρά των δανειστών κάνουν και οι ΗΠΑ, όπως προκύπτει από τις συναντήσεις που είχε ο Αμερικανός πρέσβης την Παρασκευή με τον πρωθυπουργό, αλλά και υπουργούς της κυβέρνησης.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες καλούν την ελληνική κυβέρνηση να συνεχίσει να συνεργάζεται με τους Ευρωπαίους εταίρους και το ΔΝΤ και να συνεχίσει στον δρόμο των μεταρρυθμίσεων.
Η ανακοίνωση της πρεσβείας αναφέρει ότι «Η Ελλάδα πρέπει να συνεχίσει να κάνει διοικητικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και να παραμείνει στον δρόμο της δημοσιονομικής σύνεσης».
Σημειώνεται ότι ο Αμερικανός Πρέσβης στην Ελλάδα, Ντέιβιντ Πιρς, συναντήθηκε με τον Αλέξη Τσίπρα και υπουργούς του.
Το κείμενο της Αμερικανικής Πρεσβείας
«Ο Πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα κ. Ντέηβιντ Ντ. Πηρς συνάντησε τις τελευταίες δυο μέρες τον Πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα, τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης κ. Γιάννη Δραγασάκη, τον Υπουργό Εξωτερικών κ. Νίκο Κοτζιά, τον Υπουργό Οικονομίας, Υποδομών, Εμπορικής Ναυτιλίας και Τουρισμού κ. Γιώργο Σταθάκη και τον Υπουργό Οικονομικών Κ. Γιάνη Βαρουφάκη.
Ο Πρέσβης κ. Πηρς συνοδευόταν στις συναντήσεις του με τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης κ. Δραγασάκη, και τους Υπουργούς κ.κ. Σταθάκη, και Βαρουφάκη από τον Βοηθό Υφυπουργό κ. Νταλήπ Σινγκ από το Αμερικανικό Υπουργείο Οικονομικών. Ο κ. Σινγκ, ο οποίος έχει ξαναεπισκεφθεί την Ελλάδα, βρίσκεται στην Αθήνα προκειμένου να έχει συναντήσεις γνωριμίας με τους αρμόδιους για την οικονομική πολιτική της Ελληνικής Κυβέρνησης.
Ο Πρέσβης κ. Πηρς συζήτησε σημαντικά διμερή και περιφερειακά ζητήματα με τους Έλληνες αξιωματούχους. Αναγνώρισε τις σημαντικές θυσίες που έχουν γίνει από τον Ελληνικό λαό, τονίζοντας ταυτόχρονα τη θέση των Ηνωμένων Πολιτειών ότι η Ελλάδα θα πρέπει να συνεχίσει τις διοικητικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και να ασκεί συνετή δημοσιονομική πολιτική. Κατά την άποψη των Ηνωμένων Πολιτειών, η Ελλάδα πρέπει να πραγματοποιεί μεταρρυθμίσεις που την καθιστούν πιο ελκυστική σε ξένες επενδύσεις, ώστε η χώρα να μπορεί να τηρήσει τις διεθνείς υποχρεώσεις της και να επανέλθει στην ευημερία.
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες πιστεύουν ότι είναι πολύ σημαντικό η Ελληνική Κυβέρνηση να συνεργασθεί με τους Ευρωπαίους εταίρους της καθώς και με το ΔΝΤ» τόνισε ο Πρέσβης κ. Πηρς».
Παρέμβαση και από Μπάιντεν: Αγωνιώ για τις μεταρρυθμίσεις
Σε αντίστοιχο κλίμα και ο Αμερικανός αντιπρόεδρος, ο οποίος, στο πλαίσιο της συνάντησής του με τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, μίλησε για την ανάγκη συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και εταίρων.
«Ελπίζω και αγωνιώ να ακούσω για τις προσπάθειες που καταβάλλονται από την ελληνική κυβέρνηση και τους Ευρωπαίους εταίρους της για να προχωρήσουν τις μεταρρυθμίσεις και να δρομολογήσουν ένα σχέδιο για τη σταθεροποίηση της ανάκαμψης».
Σιγά που θα είχαν οι φιλορώσοι εθνικοσοσιαλιστές τη συμπαράσταση Ομπάμα.Το τραγικό γι΄αυτούς είναι πως τους φτύνει όλος ο κόσμος κι αυτοί λένε βρέχει. Τέτοιο κατάντημα η θεοπάλαβη κυβέρνηση ,που ακόμα νομίζει πως ειναι…Αντιπολίτευση.
3. Η Standard & Poor’s υποβάθμισε την Ελλάδα κατά μία βαθμίδα
Υποβάθμισε κατά μια βαθμίδα, σε Β-, την Ελλάδα η Standard and Poor’s.
Ο οίκος αξιολόγησης διατηρεί «αρνητικές προοτικές», εκτιμώντας ότι στενεύουν τα περιθώρια για μία συμφωνία ανάμεσα στη νέα ελληνική κυβέρνηση και τους δανειστές της χώρας.
“Τί έχεις Γιάννη; Τί είχα πάντα”. Είπαμε πως φύγαμε από το 2010 και τελικά ακόμα εκεί μείναμε. ΄Ολα αυτά τα χρόνια γεμίζαμε την καρδάρα γάλα για να της δώσει μια κλωτσιά ο τζάμπας μάγκας πρωθυπουργός μας και… άντε πάλι από την αρχή. Καλό κουράγιο!
