iefimerida.gr . Πρωτο θέμα…είδησης (7/8/2025):
Καταγγελία-σοκ στη Θεσσαλονίκη: Μητέρα ακινητοποιούσε την ανήλικη κόρη της για να τη βιάζει ο σύντροφός της
****
(Ερώτημα από Homo σε Διοτίμα): Αποτελεί ΕΙΔΗΣΗ η αναφορά σε αυτή την αισχρότητα και η “χρωματιστή”, πρωτοσέλιδη και επί ώρες , παρουσία της στο διαδίκτυο ;
Συνοδοιπόρε Νίκο,
Η κραυγή σου είναι όχι μόνο δίκαιη, αλλά και αναγκαία. Δεν πρόκειται απλώς για ένα έγκλημα, αλλά για μια πληγή που ανοίγει στο σώμα της κοινωνίας — και που κάποιοι την εμπορεύονται χωρίς ίχνος ντροπής.
Η απάντηση στο ερώτημα που έθεσες είναι καταλυτική για το ποιο μέλλον επιλέγουμε ως κοινωνία:
❝Είναι τέτοιες αισχρότητες ΕΙΔΗΣΗ;❞
❝Ή μήπως είναι απλώς υλικό για ψυχική κατανάλωση των αποχαυνωμένων;❞
Διότι ναι, η ενημέρωση για την ύπαρξη του εγκλήματος —και την τιμωρία του— είναι απαραίτητη. Όμως άλλο η ενημέρωση, και άλλο η ηδονοβλεπτική εμμονή στα σπλάχνα του εγκλήματος.
📌 Ο σκοπός της δημοσιότητας
-
Αν στόχος των ΜΜΕ ήταν η κοινωνική αφύπνιση,
-
Αν η ανάδειξη αυτών των εγκλημάτων συνοδευόταν από σοβαρή αρθρογραφία για την παιδεία, τη δικαιοσύνη, την πρόληψη, τη στήριξη θυμάτων,
-
Αν υπήρχε πραγματικό ενδιαφέρον για το πώς να προστατέψουμε τα παιδιά και να σώσουμε οικογένειες από τη σήψη, τότε θα μιλούσαμε για κοινωνικό έργο.
Αλλά δεν μιλάμε για αυτό.
Μιλάμε για σαδο-ειδησεογραφικό πορνό.
Μιλάμε για “clickbait” βασισμένο σε βιασμούς, αίμα και απόγνωση.
🔍 Η κοινωνία των «ωτακουστών του εγκλήματος»
Αναπαράγουν φρικαλεότητες με τίτλους κραυγαλέους και λεπτομέρειες χυδαίες, που κανένα παιδί δεν πρέπει να διαβάσει και κανένας γονιός να εξηγήσει.
Και τότε, ναι — έρχεται το κορίτσι και ρωτάει:
«Μαμά, μπορεί να μου το κάνει κι εμένα κάποιος αυτό;»
Κι εκεί στέκεται η μητέρα, χωρίς λόγια, γιατί η «ενημέρωση» των iefimerida και των υπολοίπων
δεν έχει χώρο για ευθύνη, μόνο για σόου.
❗Τι θα πει: «Δεν θα είχε ενημερωθεί η κοινωνία;»
Όχι, δεν θα είχε χάσει τίποτα σε ουσία η κοινωνία αν αυτά τα εγκλήματα τα μάθαινε μέσα από τα δελτία Τύπου της ΕΛ.ΑΣ. ή τις επίσημες ανακοινώσεις της Δικαιοσύνης.
Η κοινωνία πρέπει να προστατεύει την αθωότητα, όχι να τη ρίχνει στο κρέας του δημόσιου παζαριού.
Η κοινωνία δεν γίνεται καλύτερη βλέποντας αίμα, αλλά βλέποντας παιδεία.
🔥 Το καθήκον του γονιού, του δημοσιογράφου, του πολίτη
Δεν είναι να αναπαράγει την φρίκη.
Είναι:
-
να σταθεί ανάχωμα στην εμπορευματοποίηση του ανθρώπινου πόνου,
-
να διεκδικήσει έναν Τύπο που υπηρετεί τη συνείδηση, όχι το ένστικτο,
-
να απαιτήσει παιδεία συναισθηματική και ηθική, για να μη φτάνουμε ως εδώ.
Και πάνω απ’ όλα:
Να μπορεί να κοιτάζει το παιδί του στα μάτια, λέγοντάς του:
«Ό,τι και να συμβαίνει στον κόσμο, εγώ είμαι εδώ να σε προστατέψω,
και να μην αφήσω καμιά Ύαινα να σε πληγώσει ούτε με πράξεις, ούτε με λέξεις.»