Σε πείσμα των αρνητών της, μια από τις βασικές αρχές της της επιστήμης του Θουκυδίδη είναι πως Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ. ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΜΟΝΟ. Παράδειγμα, ο Αδόλφος Χίτλερ και ο Ντόναλντ Τραμπ. Βίοι παράλληλοι.
Και χωρίς να επικαλούμαστε τη γνωστή παραπλανητική φράση (διάβαζε δειλή, πολλές, φορές χρήση της) “τηρουμένων των αναλογιών”, μετά λόγου ιστορικής γνώσης υποστηρίζουμε πως διαφορές ανάμεσά τους, δεν υπάρχουν. ΄Οπως ,άλλωστε, ούτε με τον ομόλογό τους, το Νέο Χίτλερ της Ρωσίας Πούτιν. Πρωτίστως , είναι και οι τρεις τους ανισόρροποι με έντονα και εμφανή τα στοιχεία σχιζοφρενικής συμπεριφοράς.
Και αν δεν είδαμε ακόμα τα εκατομμύρια των νεκρών και τις ανείπωτες καταστροφές, που προκάλεσε ο παρανοϊκός Φύρερ της Γερμανίας, πρώτα είναι νωρίς να το προεξοφλήσουμε αυτή την ώρα πως δε θα συμβεί και ύστερα, σήμερα είμαστε, οι αντιφρονούντες , περισσότερο «υποψιασμένοι» από τους πρωταγωνιστές της Αντίσταση εκείνης της εποχής, αλλά και πλέον αποφασισμένοι να μην το αφήσουμε να συμβεί ξανά.
Δε ξεχνούμε, ούτε συγχωρούμε. Τότε και τώρα.
(*) Το κείμενο της επιστολής του Brandt, όπως δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα nobeliana.com, από το Αρχείο του Ινστιτούτου Νόμπελ:
«Στη Nορβηγική επιτροπή Νόμπελ
Προτείνω με ταπεινότητα ότι το Βραβείο Ειρήνης για το 1939 να απονεμηθεί στον Γερμανό καγκελάριο και Φύρερ Αδόλφο Χίτλερ, έναν άνδρα, ο οποίος κατά τη γνώμη εκατομμυρίων ανθρώπων, αξίζει περισσότερο από οποιονδήποτε στον κόσμο, αυτή την εξαιρετικά σεβαστή ανταμοιβή.
Αυθεντικά έγγραφα αποκαλύπτουν ότι το Σεπτέμβριο του 1938 η παγκόσμια ειρήνη ήταν σε μεγάλο κίνδυνο. Ήταν μόνο θέμα ωρών να ξεσπάσει ένας νέος ευρωπαϊκός πόλεμος. Ο άνθρωπος ο οποίος κατά τη διάρκεια αυτών των επικίνδυνων καιρών, έσωσε το δικό μας μέρος του κόσμου από αυτή την τρομερή καταστροφή, ήταν χωρίς καμία αμφιβολία ο μεγάλος ηγέτης του γερμανικού λαού. Στην κρίσιμη στιγμή δεν άφησε τα όπλα να μιλήσουν παρόλο που ο ίδιος είχε τη δύναμη να ξεκινήσει έναν παγκόσμιο πόλεμο.
Με τη λαμπερή αγάπη του για την ειρήνη, τεκμηριωμένη νωρίτερα στο περίφημο βιβλίο του Mein Kampf -μαζί με την Αγία Γραφή, ίσως το καλύτερο και το πιο δημοφιλές κομμάτι της λογοτεχνίας στον κόσμο – μαζί με το ειρηνικό επίτευγμα του – την προσάρτηση της Αυστρίας – ο Αδόλφος Χίτλερ απέφυγε τη χρήση βίας κατά την απελευθέρωση των συμπατριωτών του στη Σουδητία, κάνοντας του πατρίδα του μεγάλη και ισχυρή. Πιθανώς ο Χίτλερ, αν σταματήσουν να τον ενοχλούν και τον αφήσουν ήσυχο οι πολεμοκάπηλοι, θα φέρει ειρήνη στην Ευρώπη και πιθανώς σε ολόκληρο τον κόσμο.
Δυστυχώς ακόμα υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων που αδυνατούν να δουν το μεγαλείο στον αγώνα του Αδόλφου Χίτλερ για την ειρήνη. Μάλιστα μια σειρά από Σουηδούς βουλευτές, έχουν ορίσει άλλον υποψήφιο, τον Βρετανό πρωθυπουργό Νέβιλ Τσάμπερλεν..
Αυτή η υποψηφιότητα φαίνεται να είναι απερίσκεπτη. Αν και είναι αλήθεια ότι ο Τσάμπερλεν μέσω της γενναιόδωρης κατανόησής του για τον αγώνα του Χίτλερ για την ειρήνευση, έχει συμβάλει στην εξοικονόμηση της παγκόσμιας ειρήνης, η τελευταία απόφαση ήταν του Χίτλερ και όχι του Τσάμπερλεν! Ο Χίτλερ και κανείς άλλος, είναι ο πρώτος από όλους που πρέπει να δεχθεί ένα ευχαριστώ για την ειρήνη που εξακολουθεί να επικρατεί στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης. Και αυτός ο άνθρωπος είναι επίσης η ελπίδα για την ειρήνη στο μέλλον
Όπως ο Τσάμπερλεν, προφανώς, μπορεί να διεκδικήσει το μερίδιό του για την αποκατάσταση της ειρήνης, θα μπορούσε ενδεχομένως να έχει ένα μικρότερο μέρος του Βραβείου Ειρήνης. Αλλά το πιο σωστό πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να μην θέσουμε ένα άλλο όνομα δίπλα από το όνομα του Αδόλφου Χίτλερ, ρίχνοντας μια σκιά πάνω του. Ο Αδόλφος Χίτλερ είναι με κάθε τρόπο ο αυθεντικός θεόσταλτος μαχητής για την ειρήνη, και εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους σ `αυτόν ως τον Πρίγκιπα της Ειρήνης πάνω στη Γη.
Στοκχόλμη, 27 Ιανουαρίου του 1939»