Σύνοδος Κορυφής: Η Ελλάδα πιέζει για κυρώσεις στην Τουρκία -Η Γερμανία τις στέλνει για Δεκέμβριο
“Το Βερολίνο βάζει «φρένο» στις κυρώσεις για την Τουρκία
Το Βερολίνο, ωστόσο, δεν επιθυμεί τη λήψη απόφασης για κυρώσεις αυτό το διήμερο, παρά τις αυστηρές συστάσεις που απευθύνει στην Άγκυρα. Οπως δήλωσε στο Reuters κυβερνητική πηγή από τη Γερμανία, «είναι απίθανο η ΕΕ να επιβάλει κυρώσεις ενάντια στην Τουρκία κατά τη Σύνοδό της που ξεκινά την Πέμπτη, παρά τη “διαφωνία για το φυσικό αέριο” στην Ανατολική Μεσόγειο».
****
Πιάσε ένα χαχόλο Δεξιό ή Συριζαίο, ακόμα και κάποιον ΚουΚουΕ. Ρώτα τον να σου πει τη γνώμη του για τη στάση της Τουρκίας απέναντι στη χώρα μας τον τελευταίο καιρό. Θα σου απαντήσει με ό,τι ακριβώς του γανώνουν τα μυαλά οι αντίστοιχες φυλλάδες.
Είναι σίγουρος πως όλα τα δίκια είναι με το δικό μας μέρος. Και ξέρει μάλιστα, ως καλός παπαγάλος των Μέσων αποβλάκωσης, τύπου ΣΚΑΪ, που παρακολουθεί ανελλιπώς, πολύ καλά το μάθημά του. Πως ο “Σουλτάνος”, δηλαδή, απέναντι είναι τρελαμένος . Ονειρεύεται την ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Θέλει να είναι ο κυρίαρχος ,να έχει αυτός τα κουμάντα στην περιοχή. Εμείς, άρα, σε άμυνα βρισκόμαστε. Οι άλλοι δε μας αφήνουν ήσυχους.
΄Ιδια ιστορία αιώνων. Οι καλοί ΄Ελληνες και οι κακοί Τούρκοι. Από την εποχή της Τουρκοκρατίας ακόμα. Ο Ραγιάς και ο…Κεχαγιάς. Κι ακόμα πιο μπροστά. Από την πτώση της Κωνσταντινούπολης. Κι ας μηn υπήρξε το Βυζάντιο Ελλάδα, αλλά Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, που αυτονομήθηκε και διάλεξε πολύ αργότερα την ελληνική γλώσσα και την Ορθοδοξία αντί της Λατινικής και του Καθολικισμού, για να ξεκόψει ,τυπικά και ουσιαστικά από το παρελθόν της Ρώμης.
΄Ετσι στραβά του διδάσκουν “εξ απαλών ονύχων” την Ιστορία του ΄Ελληνα . ΄Ετσι τα λέει και τούτος, ως μεγάλος. Και τα πιστεύει. Φανατίζεται, “κόβει φλέβα” για την Ελλάδα. Αυτήν την Ελλάδα, όμως, που δεν υπήρξε ποτέ, όπως την πλάθει τούτος στο μυαλό του.
Και δε μας αφήνουν να μιλήσουμε. Μας το έχουν απαγορεύσει “δια ροπάλου”. Μας έχουν φυλακίσει σε έναν απαίσιο “Μεσαίωνα” έκφρασης, χωρίς “βήμα”, χωρίς δυνατότητα να ακουστεί η φωνή της αλήθειας. Αντίθετα, από τα χίλια μεγάφωνα που ξεχύνεται δυνατή και στριγγλίζουσα η φωνή της ψεύτικης Ιστορίας, εκείνης που δεν υπήρξε ποτέ. Κι αυτή εξουσιάζει, ως επίσημη κρατική Ιστορία. Και εκείνη χαϊδεύει τα αυτιά των εθνικιστών και των άμυαλων Κρετίνων οπαδών.
Μάλιστα, να μην ξεχνάμε, το έχουμε ξαναγράψει , πως οι Συριζαίοι είναι φανατικότεροι από τους Νεοδημοκράτες στα ελληνοτουρκικά ζητήματα. Οι “Βαξεβάνηδες” για παράδειγμα είναι πιο θερμοκέφαλοι εθνικιστές, ακόμα και από τους “Ράπτηδες” και “Χίου”.
Μη σας ξεγελάει το Μακεδονικό. Εκεί ήταν άλλη η περίπτωση. Ευκαιριακή υπήρξε η απόταξη του εθνικισμού. Οι αριστεροί από το φόβο μη χαρακτηριστούν εθνικοί μειοδότες, όπως τους κράζανε χρόνια οι εθνικόφρονες, κατάντησαν χειρότεροι εθνικιστές από τους Δεξιούς. Και αμφότεροι οι οπαδοί , ό,τι σκουπίδι τους ταϊζουν κόμματα και κοντυλοφόροι, το κατεβάζουν αμάσητο.
Στο μεταξύ και η σκουπιδοϊστορία που έχουν σε χρήση στα σχολιά και τα πανεπιστήμιά τους ,είναι ίδια εδώ και…200 χρόνια. Θα τα γιορτάσουν μάλιστα του χρόνου με παρλάτες και επισημότητες. Χρόνια μίσους, ψευτοπατριωτισμού, διαστρέβλωσης, παραχάραξης της αλήθειας, αισχρής ιστορικής παραπληροφόρησης.
Να σταθούμε ενδεικτικά σε κάποιες τέτοιες όχι απλώς “άνυδρες”, αλλά βάρβαρες εποχές της ελληνικής Επανάστασης, αφού πρώτα εξηγήσουμε συνοπτικά τις εξής παραμέτρους:
1.Η επανάσταση του 1821,προετοιμάστηκε στη Ρωσική επικράτεια. Και οι 4 φιλικοί στην Οδυσσό , ήταν άνθρωποι του Τσάρου. Είναι η εποχή που ο “Μεγάλος ασθενής “, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, ξεψυχά και ετοιμάζονται τα εθνικά κράτη. Οι μεγάλες Δυνάμεις της “Ιερής Συμμαχίας” θέλουν , καθεμιά για τον εαυτό της, να ασκούν την κηδεμονία στο Νέο ελληνικό Κράτος που θα γεννιόταν. Για τους Ρώσους ειδικά, στόχος ήταν η απελευθέρωση της Οθωμανικής Ελλάδα, που αν έμπαινε κάτω από τη δική της επιρροή, σήμαινε λύση του λεγόμενου Ανατολικού ζητήματος της Ρωσίας, δηλαδή διέξοδος στο Αιγαίο, Μεσόγειο, Βαλκάνια.΄Ενα τεράστιο ζήτημα που απασχολούσε αιώνες τους Τσάρους. (Το έλυσε δια των όπλων (!) σήμερα ο νέος “Τσάρος” Πούτιν με την κατάληψη της Κριμαίας και 10.000 νεκρούς. Αλλά, πρόσκαιρα πιστεύουμε ,δεν μπορεί να συνεχιστεί μια τέτοια ατιμώρητη παρανομία).
2. Η αντίδραση της Πύλης στη ελληνική εξέγερση ήταν αναμενόμενη και εν μέρει ιστορικά δικαιολογημένη. Τα ελληνικά εδάφη, όπως τα ξέρουμε σήμερα, τα κατείχαν οι Οθωμανοί για σχεδόν 400 χρόνια. Είχαν ριζώσει οι γενιές των Τούρκων εδώ, ήταν πατρίδα τους ,χώματά τους, ιστορία τους. Τους ξερίζωναν από τα σπίτια τους οι εξεγερμένοι , τους έπαιρναν τις περιουσίες τους, σκύλευαν τους νεκρούς τους που άφηναν πίσω. Τους έστελναν στην προσφυγιά και την εγκατάλειψη.
3. Από την άλλη, οι Ραγιάδες ζούσαν χρόνια και πριν τους Οθωμανούς στα ίδια χώματα. Είτε ως αυτόχθονες , είτε ως Ρωμαίοι άποικοι (Ρωμιοί) είτε ως μετανάστες από Βόρεια . Σλαύοι, Γότθοι, Βλάχοι, φυλές ολόκληρες είχαν εγκατασταθεί στο βυζαντινό “θέμα” της Ελλάδας, πριν καταλάβουν τα εδάφη της οι Οθωμανοί. Και τούτοι είχαν “χίλια ιστορικά δίκια” να κατέχουν τη γη των “προγόνων” τους. (΄Ιδια ιστορία με δεκάδες λαούς στην Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο. Π.χ Ισπανοί-Καταλανοί, Ρουμάνοι-Ούγροι -Τρανσυλβάνια- ΄Ελληνες Μ. Ασίας-Τούρκοι, Εβραίοι- Παλαιστίνιοι, λαοί της π. Γιουγκοσλαβίας .
Στη διάρκεια της Ελληνικής, όμως, επανάστασης δεν ήταν όλα τόσο ηρωικά και γενναία , όπως διδάσκουν χρόνια τα Ελληνόπουλα. .΄Εχουμε, δυστυχώς πολλές “μαύρες”, αλλά και “κατάμαυρες” σελίδες που η εθνικιστική, η κρατική Ιστορία, τις έχει σκίσει. Επισημαίνουμε κάποιες ενδεικτικά:
– Μάχη στον Αγ. Αθανάσιο Καρύταινας στου Χαλήλαγα το πέρασμα (27/3/1821).
Μεγάλη σφαγή γυναικόπαιδων και άμαχου πληθυσμού Τούρκων που έφευγαν πανικόβλητοι από το Φανάρι να κλειστούν στο κάστρο της Τρίπολης.
-Πολιορκία Τρίπολης (23/9/18210.
Νέα φοβερή σφαγή του άμαχου Τούρκικου πληθυσμού, “Κολύμπησε η Τρίπολη στο αίμα”. Σφαγές και λεηλασίες ανείπωτες. ΄Αφησαν άφωνους τους Ευρωπαίους για τη βαρβαρότητα των Ελλήνων. Και ήταν ένας από τους βασικούς λόγος, που η Ευρώπη γύρισε την πλάτη στην Επανάσταση.
-Ο Ελληνικός Εμφύλιος (1823-1825)
Συνέπεια του ανταγωνισμού για την ηγεσία της επαναστάσης και του υπό διαμόρφωση νέου ελληνικού κράτους.
Οι Ρουμελιώτες και συγκεκριμένα οι Μακρυγιάννης, Τζαβέλλας, Καραϊσκάκης, Γκούρας, Δράκος και Καρατάσος έρχονται να επιβάλουν την τάξη στην εξεγερμένη από πολικές και τοπικιστικές διενέξεις Πελοπόννησο. Βάρβαρες φάσεις:
α. Εισβολή στην Κερπινή. Φοβερές σκηνές . Ανήκουστα εγκλήματα, βιασμοί, βασανισμοί, ενώ όλα τα σπίτια λεηλατήθηκαν (παροιμιώδης η φράση στρατιώτη «πωλείται το φουστάνι της Ζαΐμενας»!
β Εισβολή και λεηλασία στην περιοχή των Δεληγιαννέων και Γαστούνη Ηλείας από τον Γκούρα. Το πλιάτσικο δεν είχε προηγούμενο στον πλούσιο κάμπο της περιοχής . Να παραθέσουμε μόνο πως από τη μεγάλη βιβλιοθήκη των Σισίνιδων από 10.000 τόμοι, δεν γλίτωσαν , παρά μόνο ελάχιστα σπάνια βιβλία. Ο ιστορικός Φωτάκος έγραψε : «΄Ηρκει μόνον ότι όλοι ήσαν Μοραΐται και όλους τους εγύμνωναν » . Τον Ιανουάριο του 1825 ,ο Κολοκοτρώνης, Γρίβας, Σισίνιδες, Νοταράς, Δεληγιανναίοι συλλαμβάνονται και φυλακίζονται στην ΄Υδρα. Την ίδια εποχή, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, πιστεύοντας πως θα πάρει αμνηστία, παραδίνεται μόνος του στις αρχές. Τον μεταφέρουν στην Αθήνα και τον φυλακίζουν στην Ακρόπολη, Εδώ βασανίζεται απάνθρωπα, στραγγαλίστηκε και το πτώμα του ρίχτηκε από την Ακρόπολη στις 1825 μετά τα μεσάνυχτα στις 5/6/1825. Βασανιστής και εκτελεστής του Ανδρούτσου το ίδιο το πρωτοπαλίκαρό του, ο Γκούρας.
– Μάχη ης Αράχοβας (Νοέμβρης 1826).
Ο Καραϊσκάκης μετά τη νίκη του, διέταξε να στηθεί στην Αράχωβα πυραμίδα από τα κεφάλια των Τούρκων! Πάνω σε μια πέτρα έγραψε “Τρόπαιο των Ελλήνων κατά των βαρβάρων” και στα δύο άκρα της πέτρας έβαλε τα κεφάλια του Κεχαγιάμπεη και του Μουσταφάμπεη.
-Τα Δάνεια:
Τον Ιούνιο του 1823 το Εκτελεστικό (Κυβέρνηση) εξουσιοδότησε τους Ιωάννη Ορλάνδο, τον Ανδρέα Ζαΐμη και Ανδρέα Λουριώτη να μεταβούν στο Λονδίνο και να συνάψουν δάνειο 4.000.000 ισπανικών ταλλήρων. Τον Ιανουάριο του 1824 ο Ιωάννης Ορλάνδος και ο Ανδρέας Λουριώτης φτάνουν στην αγγλική πρωτεύουσα και μετά από δύσκολες διαπραγματεύσεις, συνήψαν δάνειο 800.000 λιρών από τον οίκο Λόφναν (Φλεβάρης 1824). Το δάνειο είχε τόκο 5%, προμήθεια 3%, ασφάλιστρα 1,5% και περίοδο αποπληρωμής 36 χρόνια. Ως εγγύηση για την αποπληρωμή του δανείου δεσμεύτηκαν τα δημόσια κτήματα και όλα τα δημόσια έσοδα.
Όμως, το ποσό που έφθασε στην επαναστατική διοίκηση από 800.000 ήταν μόλις 298.000 λίρες, αφού το δάνειο είχε οριστεί στο 59% του ονομαστικού (472.000 λίρες) και από αυτό παρακρατήθηκαν 80.000 ως προκαταβολή τόκων δύο ετών, 16.000 για χρεολύσια, 2.000 ως προμήθεια και λοιπές δαπάνες. Το «ληστρικό» δάνειο, όμως, αντί να διατεθεί για τις ανάγκες του αγώνα θα χρησιμοποιηθεί για να κερδίσει η παράταξη Κουντουριώτη στην εμφύλια σύγκρουση. Αλλά και ο πολιτικός εξ Ιωαννίνων Ανδρέας Λουριώτης και ο “εφοπλιστής” από τις Σπέτσες Ιωάννης Ορλάνδος, κατασπατάλησαν μεγάλα ποσά στο Λονδίνο, ζώντας σε βασιλική πολυτέλεια!
Στις 31 Ιουλίου 1824, το Βουλευτικό αποφασίζει τη σύναψη και νέου δανείου με τον τραπεζιτικό οίκο των αδελφών Ρικάρδο και με ονομαστικό κεφάλαιο 2.000.000 λιρών (Ιανουάριος 1825). Τη διαπραγματευτική ομάδα αποτελούσαν και πάλι οι Λουριώτης και Ορλάνδος. Κι εδώ πάλι το καθαρό ποσό περιορίστηκε στις 816.000 λίρες, αφού είχε οριστεί στο 55% του ονομαστικού (1.100.000) και από αυτό παρακρατήθηκαν 284.000 λίρες για προκαταβολή τόκων δύο ετών, χρεολύσια, προμήθεια και άλλες δαπάνες.
Από το δεύτερο αυτό δάνειο, διατέθηκαν: 212.000 λίρες για την αναχρηματοδότηση του πρώτου δανείου, 77.000 για την αγορά όπλων και πυροβόλων (ελάχιστα έφθασαν στην Ελλάδα), 160.000 για την παραγγελία 6 ατμοκίνητων πλοίων (μόνο τρία έφθασαν στην Ελλάδα «Καρτερία», «Επιχείρηση», «Ερμής») και 155.000 για τη ναυπήγηση δύο φρεγατών σε ναυπηγεία της Νέας Υόρκης, από τις οποίες μόνο η μία («Ελλάς») έφτασε στην Ελλάδα, ενώ η δεύτερη πουλήθηκε για να χρηματοδοτηθεί η πρώτη! Οπότε στην Ελλάδα ήρθε μόνο το ποσό των 232.558 στερλινών! ΄Ηταν, δηλαδή, λιγότερο από το ποσό του πρώτου δανείου και το νέο είχε συναφθεί σε υπερδιπλάσιο ύψος!
(Σημ. Επί Βαυαροκρατίας, ο Υπουργός Οικονομικών Γεώργιος Σπανιολάκης (1838) κατηγόρησε τους δύο διαπραγματευτές ότι ιδιοποιήθηκαν χρήματα από τις αγοροπωλησίες μετοχών των δανείων. Και τον Ορλάνδο πως παρακράτησε ποσό 5.900 λιρών και από τα δύο δάνεια).
Μετά τη σύσταση το νέου ελληνικού κράτους :
– Ανδρέας Μιαούλης και η πυρπόληση το ελληνικού στόλου στην ΄Υδρα.
Με την ίδρυση του μικρού ελληνικού κράτους τον ερχομό του Ιωάννη Καποδίστρια ο Μιαούλης ανέλαβε και πάλι αρχηγός του ελληνικού στόλου. Λίγο μετά, όμως, ήρθε σε ρήξη με τον Καποδίστρια, παραιτήθηκε από τη θέση του γερουσιαστή και εντάχθηκε στην αντιπολίτευση, που είχε έδρα την Ύδρα. Τον Ιούλιο του 1831, επικεφαλής μικρού στρατιωτικού σώματος, φτάνει στον Πόρο , καταλαμβάνει το μικρό ελληνικό στόλο και δε διστάζει την 1η Αυγούστου 1831, να πυρπολήσει τη φρεγάτα «Ελλάς» και την κορβέτα «Ύδρα».
-Δολοφονία Καποδίστριας.
Ο καλός, πατριώτης Ρώσος υπουργός Εξωτερικών ,που ήρθε να βάλει τάξη στους ανυπότακτους ΄Ελληνες ,να φτιάξει κράτος , αλλά τον σκότωσαν οι Μαυρομιχαλαίοι, γιατί δεν ήθελαν να πληρώνουν φόρους! Αυτή είναι η εκδοχή της στρατευμένης ιστορίας για τον πρώτο κυβερνήτη της μικρής Ελλάδας. Και δεν αναφέρουν πουθενά και ποτέ πως ο Ρώσος υπουργός εκτελέστηκε από τους αιχμάλωτους Μαυρομιχαλαίους στο Ναύπλιο, ως τύραννος και αχυράνθρωπος του Τσάρου.
Αυτά, φυσικά ο … μέγας εθνικόφρων ιστορικός…μυθιστοριογράφος (και κομμουνιστοφάγος) Καλύβας ,ας πούμε, τον οποίο από εκατοντάδες ιστορικούς διάλεξε η Αγγελοπούλου για να εκπροσωπήσει την Ιστορία στις γιορτές των 200 χρόνων για την επανάσταση του ΄21, δε θα τα αναφέρει. Θα τα αποσιωπήσει εθνικοφρόνως σκεπτόμενος. Σε αντίθεση με εμάς τους…αρνισιπάτριδες και απάτριδες, που θα τα λέγαμε όλα “χαρτί και καλαμάρι”. Θα υμνήσει τον ηρωισμό, τον πατριωτισμό και την πίστη των Ελλήνων (σαν ο Ρουμελιώτες στον εμφύλιο να μην ήταν ΄Ελληνες και χριστιανοί!) και θα σιχτιρίσει ,αντάμα με την Ελένη Αρεβέλ,την αιώνια βαρβαρότητα και την απανθρωπιά των άπιστων Τούρκων. (΄Αξιος ο μισθός των πατριωταράδων! Η εκδίκηση της λογικής. Να αυτοφυλακίζονται στα λαγούμια του ιστορικού ψεύδους και της απάτης).
Σήμερα, οι ίδιοι χαλκείς της Ιστορίας και οι ίδιοι διεφθαρμένοι πολιτικοί, στα 200 χρόνια της, ξαναγράφουν ψεύτικες σελίδες για τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Εμείς τους προλαβαίνουμε και καταθέτουμε τις δικές μας, ανεξάρτητες, ακηδεμόνευτες και αντικειμενικές ιστορικές απόψεις και κρίσεις για τα τεκταινόμενα στις ημέρες μας :
-Οι διαφορές μας με την Τουρκία είναι πολλές. Η Συνθήκη της Λωζάνης, αλλά και των Παρισίων της Ειρήνης για τα 12Νησα με τους Ιταλούς, άφησαν κενά και “αμφισβητούμενες (“γκρίζες” ) ζώνες.
-Η Ελλάδα παραβαίνει όρους των παραπάνω συνθηκών, κυρίως που έχουν να κάνουν με την αποστρατικοποίηση νησιών, αλλά και της συμπεριφοράς του ελληνικού κράτους απέναντι στην τούρκικη (Μουσουλμανικής) μειονότητα της Θράκης .
-Η ελληνική πλευρά εδώ και χρόνια αυθαίρετα, κανόνισε σύμφωνα με τα δικά της συμφέροντα και αντίθετα εν πολλοίς με το Διεθνές δίκαιο, τα ζητήματα της αιγιαλίτιδας ζώνης, της υφαλοκρηπίδας ,αλλά και άλλα. ΄Ετσι, για παράδειγμα για την αιγιαλίτιδα ζώνη (γνωστή και ως χωρικά ύδατα ή χωρική θάλασσα) το 1936 η Ελλάδα καθόρισε το εύρος των χωρικών της υδάτων στα 6 ναυτικά μίλια από τις ακτές. Παράλληλα, από το 1931 είχε θεσπίσει εναέριο χώρο 10 μίλια.
Αυτό σημαίνει, για να αντιληφθεί κανείς την παράνοια μιας τέτοιας απόφασης, πως, αν ένα τούρκικο ελικόπτερο σηκωθεί στον αέρα, ευρισκόμενο νόμιμα εκτός των 6 μιλίων, την ίδια στιγμή είναι …παράνομο γιατί παραβιάζει τα 10 μίλια του αέρα! Παράκρουση, που μόνο οι ΄Ελληνες στρατόκαυλοι απ΄όλη την υφήλιο το χωνεύουν και το θεωρούν… γούστο τους και καπέλο τους. ΄Ολες οι τούρκικες παραβιάσεις που τα Μέσα παραπληροφόρησης παρουσιάζουν ως τέτοιες , δεν είναι. Τουλάχιστον όσες παραβιάζουν αυτή την ελληνική τρέλα.
-Είναι, επομένως, πολλές και μεγάλες οι διαφορές και όχι μόνο αυτή της υφαλοκρηπίδας, που οι ελληνικές κυβερνήσεις θέλουν να παρουσιάσουν ως το μοναδικό πρόβλημα. Και αυτό σημαίνει πως είναι απαραίτητη η προσφυγή στο δικαστήριο της Χάγης για τη διευθέτηση αυτών των διαφορών. Και είναι λογικό η Τουρκία να αρνείται να πάει στο συγκεκριμένο ή άλλο δικαστήριο, μόνο για την υφαλοκρηπίδα, όπως θέλουν οι ΄Ελληνες στρατοκράτες, αφού η ίδια έχει και άλλες διαφορές που απαιτεί να διευθετηθούν.
-Τα ελληνοτουρκικά είναι πανεύκολο να λυθούν με αμοιβαίες υποχωρήσεις. Αλλά και οι δύο πλευρές δεν το θέλουν. Είναι ένα δυνατό όπλο που χρειάζονται οι κυβερνήσεις και τω δύο χωρών στις δύσκολες γι΄αυτές στιγμές τους. Με μια τεχνητή όξυνση, λύνουν τα εσωτερικά τους προβλήματα. Ο καλύτερος αντιπερισπασμός εδώ και χρόνια. Παράλληλα, είναι μια καλή ευκαιρία για αγορές όπλων με τεράστιες μίζες για διεφθαρμένους αξιωματούχους, αλλά και λόγος διατήρησης ενός μεγάλου και εξοπλισμένου στρατού, που στην ουσία είναι εντελώς άχρηστος, ως άεργος. Και ο δημόσιος κορβανάς σπαταλά για να τον συντηρήσει με τα όπλα του, τεράστια ποσά.
_Ο Ερντογάν, ένας ιδιόμορφος εθνικιστής και αιθεροβάμων, αντιμετωπίζει εξαιτίας της πολιτικής του τεράστια προβλήματα στο εσωτερικό. ΄Εστρεψε τη μισή Τουρκία εναντίον της άλλης μισής. Και ένα μεγάλο τμήμα του λαού βρίσκεται στις φυλακές, την εξορία, υπό διωγμό και παρακολούθηση. ‘Εχει επιβάλει μια πραγματική κοινοβουλευτική δικτατορία, με πρόσχημα για να αποφύγει η χώρα τη….στρατιωτική. Σε όλα αυτά, προστέθηκε σήμερα και η οικονομική κρίση της χώρας.
-Ο προκλήσεις στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο ήταν η μόνη διέξοδος για το Ερντογάν, για να αποφύγει τα χειρότερα στο εσωτερικό. . Πρώτος, όμως, έκανε την αρχή ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τον αχυράνθρωπο ΥΠΕΑ Νικ. Παναγιωτόπουλο. “΄Εριξαν το γάντι” με απειλές και εθνικιστές κραυγές με στόχο να προχωρήσουν σε εξοπλισμούς και να εισπράξουν μίζες. Ο τρελαμένος ” Σουλτάνος” απέναντι “σήκωσε το γάντι” , με αποτέλεσμα σήμερα να βλέπουμε την παράνοια στα πόδια μας. Πρώτος, όμως, “ήρξατο χειρών αδίκων” ο γόνος της φαμίλιας και πρωθυπουργός της χώρας. Ο Ερντογάν ακολούθησε.
-Το ΝΑΤΟ και οι Ε.Ε κρατούν στην ουσία ίδιες αποστάσεις κι από τις δυο χώρες. Κι ας φαίνεται πως “σηκώνουν το δάχτυλο” την Τουρκία. Η Τουρκία γεωπολιτικά είναι περισσότερο σημαντική από την Ελλάδα. Κι εμπορικά επίσης. Λογικό είναι ,πλην των χωρών που έχουν συμφέροντα με αγοραπωλησίες όπλων, αλλά και εμπορικές συναλλαγές , να μη θέλουν να εμπλακούν στις ελληνοτουρκικές διενέξεις.
-Η Ελλάδα και η Τουρκία, αν λύσουν (και μπορούν) τα προβλήματά τους ,θα καταστούν μια μέρα από τις πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης. Είναι από πολλές πλευρές και οι δύο χώρες ευνοημένες. Σήμερα, όμως, τεράστια ποσά ξοδεύονται κι από τα δύο κράτη για τα εξοπλιστικά και το αξιόμαχο των στρατών, σε βάρος ,βέβαια, της οικονομίας και του κοινωνικού κράτους.΄Ενα ολόκληρο νοσοκομείο θα μπορούσε να “χτίζεται” κάθε μήνα από την εξοικονόμηση των στρατιωτικών μόνο εξόδων! Αυτό τα λέει όλα.
-Κυβερνήσεις ελληνοτουρκικής φιλίας, οριστική διευθέτηση συνόρων κατάργηση στρατών είναι ο μόνος ασφαλής δρόμος για την μακροημέρευση της ειρήνης και την ευημερία των δύο λαών. Δύο λαών που έχουν κοινή Ιστορία και ως εκ τούτου τόσα πολλά και ουσιαστικά να τους ενώνουν και σχεδόν τίποτα να τους χωρίζει.
-Χρέος κάθε συνετού και έντιμου ΄Ελληνα πολίτη είναι να συνταχθεί με τις δυνάμεις της προόδου, της ελληνοτουρκικής φιλίας, της θωράκισης της ειρήνης στο Αιγαίο. Κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί, μόνο αν στείλουμε, ΄Ελληνες και Τούρκοι, στον …Αγύριστο ,στα βάθη του Αιγαίου, διεφθαρμένους “Κούληδες” και σαλταρισμένους “Σουλτάνους”.