Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα προσωποπαγές συστημικό κόμμα. ΄Οπως, άλλωστε, όλα τα μεγάλα κόμματα στην Ελλάδα από συστάσεως ελληνικού κράτους (Τρικούπης, Βενιζέλος, Γ.Παπανδρέου,Καραμανλής, Α. Παπανδρέου,για να θυμίσουμε τους πλέον “επιφανείς” και…χαρισματικούς ).
΄Οσο για το ΣΥΡΙΖΑ, αν υπάρχει σήμερα, ως κόμμα εξουσίας και όχι ως περιθωριακό (από)κομμα, δεν οφείλεται τόσο στον αριστερό προσανατολισμό του, όσο στην παρουσία του Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία του κόμματος. Εκείνο, μάλιστα, που τον καθιέρωσε σταθερά, ως ιστορική προσωπικότητα στην πολιτική ζωή της χώρας, δεν ήταν, κι ας νομίζουν πολλοί, η περίοδος,που χρημάτισε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η συγκυρία της οικονομικής κρίσης και ο δημαγωγικός λόγος των περισσοτέρων στελεχών,και του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα, ασφαλώς ήταν εκείνα που εκτίναξαν το κόμμα των “Αγανακτισμένων” (ως τέτοιο αναδείχτηκε) και το έφεραν το 2015 στην εξουσία. Αλλά τέτοια δεξαμενή δεν μπορούσε να τροφοδοτεί σταθερά και εσαεί την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ ,που στην ουσία δεν είχε μια, απολύτως ευδιάκριτη ιδεολογική γραμμή. Ισχυριζόταν πως ήταν η συνέχεια του ΠΑΣΟΚ, αλλά και αριστερό κόμμα, που διεκδικούσε οπαδούς ακόμα και του ΚΚΕ!
Ο ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να αποκτά ευδιάκριτη κομματική ταυτότητα, ο Αλέξης Τσίπρας ιδιότητα “χαρισματικού” ηγέτη, αλλά και σταθερού, μελλοντικού διεκδικητή της εξουσίας, την επαύριο του δημοψηφίσματος, όταν ο ίδιος με σοβαρό κίνδυνο να χάσει εντελώς την αξιοπιστία του, απεκδύθη τον παλιό δημαγωγικό εαυτό του και τράβηξε έντονη γραμμή με το αντιευρωπαϊκό παρελθόν του. Η επιλογή του να υπακούσει στη φωνή της λογικής και της Ιστορίας, που ήθελε τη χώρα εντός Ευρώπης, ήταν και για την ίδια της χώρα σωτήρια, αλλά και για τον Αλέξη Τσίπρα μια αποφασιστική ιστορική κίνηση,που τον καθιέρωσε, όπως είπαμε ,ως ηγετική προσωπικότητα στην πολιτική ζωή της χώρας.
Κυρίως, εκείνη η ιστορική κίνηση να επιλέξει Ευρώπη και όχι “Χάος, επαύξησε το κύρος του ,τόσο στον παλιό κόσμο του ΠΑΣΟΚ,όσο και σε μια μεγάλη μερίδα της Κεντροδεξιάς με τη υποστήριξη του Κώστα Καραμανλή . Κι αν σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ απόκτησε μια στέρεη και αριθμητικά μια ικανοποιητική κομματική βάση ,όπως φάνηκε στις τελευταίες εκλογές, αυτό οφείλεται στη στροφή του Αλέξη Τσίπρα στο ευρωπαϊκό στρατόπεδο και την απαλλαγή του από τα περισσότερα βαρίδια της δημαγωγίας και του λαϊκισμού.
Αυτή η καθοριστική “καμπή” σηματοδότησε την τύχη του τόπου, αλλά και του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα το πολιτικό μέλλον. Και μπορεί μεν να απομάκρυνε ένα μέρος των οπαδών των “Αγανακτισμένων” που προσχώρησαν στους αμετανόητους αντιευρωπαϊστές Βαρουφάκη, Λαφαζάνη, Κωνσταντοπούλου,αλλά “ουδέν κακόν αμιγές καλού”. Ο ΣΥΡΙΖΑ με την αποκοπή αυτού του αποστήματος από τη μια κέρδισε οπαδούς παλιούς Πασόκους και Κεντροδεξιούς κι από την άλλη, συσπείρωσε τον κόσμο του σε μια ισχυρή, συμπαγή, αναγνωρίσιμη κομματική βάση.
΄Οπως δείχνουν οι πολιτικές εξελίξεις ,αλλά και η μελέτη του κομματικού και πολιτικού χάρη της χώρας, το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί πλέον την ισχυρότερη και συμπαγέστερη κομματική απάντηση ,ως αντίπαλος , τόσο στην κατακερματισμένη Δεξιά, όσο και στο πνέοντα τα λοίσθια ΚΚΕ που επίσης διαθέτει σταθερή, αλλά ολιγάριθμη κομματική βάση. Η Δεξιά έχει στον ίδιο της τον πυρήνα σοβαρότατες παθογένειες,από τις οποίες παραθέτουμε τις ακόλουθες:
1. Διάσπαση της παράταξης σε τρία κομμάτια , με το χαρακτήρα και την επικινδυνότητα για τη Δεξιά, μόνιμων και βαθιών ρηγμάτων . Της Κεντροδεξιάς, της Ακροδεξιάς και της Χρυσής Αυγής. Μια καθόλου σταθερή κομματική βάση, όπως αποδείχτηκε τα τελευταία χρόνια , πλην εκείνης της Κεντροδεξιάς. Το άθροισμα των οπαδών και των τριών αυτών “διαμερισμάτων” της Δεξιάς δεν υπερβαίνει τα 2.500.000 στο σύνολο των 10.000.οοο ψηφοφόρων του εκλογικού σώματος.
2. ΄Ελλειψη αξιόπιστης ηγεσίας (και ασυζητητί μη χαρισματικής προσωπικότητας) στο τιμόνι της παράταξης. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πολιτικά είναι ανύπαρκτος .Εννοούμε πως δεν έχει την ικανότητα και την παιδεία για την άρθρωση σοβαρού πολιτικού λόγου. Πόσο μάλλον για την επίτευξη σοβαρού και αξιόλογου πολιτικού έργο. Του λείπει η ικανή και σε βάθος πολιτική κατάρτιση. Είναι γυμνός από τέτοια γνώση και ανεπίδεκτος ιστορικής μάθησης. Από την άλλη, πάντα η οικογένεια Μητσοτάκη εθεωρείτο ξένο σώμα στη Ν.Δ. Φιλοβασιλικών σχέσεων,με ολέθριες για τον τόπο συνέπειες. Η καθαρόαιμη, η Καραμανλική Δεξιά,έχει εδώ και χρόνια ξεριζώσει τις …ανακτορικές της ρίζες. Και μόνο η “οικογένεια” συνεχίζει να μην αποκόπτει τον ομφάλιο λώρο της από τη βασιλεία. Να θυμίσουμε πως τα σχέδια των εφοπλιστών, που με την άλωση του Τύπου και τις χορηγίες τους στη Ν.Δ ,ενίσχυσαν αποφασιστικά το κομματικό ίματζ του Κυριάκου παραμονές εκλογών, περιλαμβάνουν και την πολιτική αξιοποίηση του γιου του Κωνσταντίνου, Νικόλαου (άγνωστο ακόμα πώς και πού). ΄Ομως , οι μέρες του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι μετρημένες. Και ως πρωθυπουργός και ως αρχηγός της Ν.Δ. Οι Καραμανλικοί πάση θυσία θα του αποσπάσουν τα ηνία. Το βέβαιο είναι αυτό, αλλά το ζητούμενο είναι ποιος θα τον αντικαταστήσει, ως αρχηγός της παράταξης ,δοθέντος πως τέτοιος δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα ,τουλάχιστον ως ισχυρός αντίπαλος του Αλέξη Τσίπρα.
Όλα αυτά οδηγούν αβίαστα στο συμπέρασμα, πως αν υπάρξει ομαλή πολιτική πορεία στη χώρα , ο ΣΥΡΙΖΑ σύντομα πάλι θα ετοιμάσει τις βαλίτσες του για την εξουσία. Οι επόμενες εκλογές, όποτε κι αν γίνουν , θα είναι δικές του υπό τις ακόλουθες όμως προϋποθέσεις:
- Ο Αλέξης Τσίπρας,το οφείλει και στην Ιστορία,πρέπει να παραδεχτεί πως υπήρξε σοβαρό λάθος του, έστω κι αν φάνηκε πως τον ευνόησε μικροπρόθεσμα, η σύναψη “Ομερτά” με τον Κώστα Καραμανλή. Η απεμπλοκή του απ΄αυτή τη συγκάλυψη του εγκλήματος της χρεοκοπίας της χώρας, είναι βασικός όρος για να κερδίσει στις κάλπες ένα μέρος αναποφάσιστων, κυρίως φορέων της ΑΠΟΧΗΣ, ως πολιτική στάση.
- Η αντιπολίτευση αυτή την ώρα περιορίζεται στα γραφεία της Κουμουνδούρου. Μέγα λάθος. Η κομματική βάση του ΣΥΡΙΖΑ έχει αποκτήσει αγωνιστική πορεία στους δρόμους και της πλατείες.Κι από κει θα συσπειρώσει περισσότερο τους οπαδούς του,αλλά και θα πανικοβάλει τη Δεξιά κυβέρνηση, τα αντιλαϊκά μέτρα της οποίας, θα φανούν σε λίγους μήνες. Εδώ και τώρα ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να κατεβάσει τον κόσμο του στους δρόμους. Δεν έχει απλώς αφορμές. Οι αιτίες είναι σοβαρές ,όπως εκείνες της άλωσης του Τύπου από υπόκοσμο, το αστυνομικό κράτος που κτίζει ο Κυριάκος με το Χρυσοχοϊδη, η απώλεια κεκτημένων από το παλιό εργασιακό στάτους, η ανόρθωση του κράτους της παλιάς ΕΡΕ , κυρίως ο προπαγανδισμός και η στήριξή του στο τρίπτυχο “Πατρίς , Θρησκεία, Οικογένεια”, είναι αρκούντως σοβαρά για κινητοποιήσεις, που θα (ανα)δείξουν το αποκρουστικό , συντηρητικό πρόσωπο της Δεξιάς και προσωπικά του Κυριάκου Μητσοτάκη. Τα σόου στα Εξάρχεια και την ΑΣΟΕΕ,όσο κι αν εξιτάρουν τους “νοικοκυραίους”, δεν αρκούν ,για να αποκρύψουν τα σοβαρά κενά της κυβερνητικής αβελτηρίας.
- Το πρόβλημα του νέου ιδιοκτησιακού καθεστώτος του Τύπου στη χώρα,που παραπέμπει σε συνειρμούς δραστηριότητας Μαφίας και λοιπού υπόκοσμου, είναι το σοβαρότερο . Τα Μέσα παραπληροφόρησης του Μαρινάκη, του Αλαφούζου, του Κουρτάκη, του Ράπτη να μείνουμε στα πιο ακραία, με απολύτως ευδιάκριτα ακροδεξιά χαρακτηριστικά, με αδίστακτες γκεμπελικές μεθόδους ,πέρα από την κυβερνητική προπαγάνδα, διαπαιδαγωγούν έναν πολίτη που θυμίζει τα πέτρινα χρόνια της Δεξιάς σ΄ αυτόν τον τόπο. Ο κόσμος πάει μπροστά και η παρέα της Μεδώνη, της Κεραμέως, της Παναγιωταρέα γυρίζουν τη χώρα πίσω στις αλήστου μνήμες εποχές των κατηχητικών και των εθνικών παρελάσεων των Αρίστων! Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ακολουθήσει “επαναστατικές” μεθόδους και “πόρτα- πόρτα” πανελλαδική ενημέρωση, για να εκτοπίσει από το χώρο της ενημέρωσης τους ιδιοκτήτες -εμπόρους ναρκωτικών μαζί και τη δημοσιογραφική αλητεία τους, που τρέφεται από ναρκοδολάρια, θα δυσκολευτεί να περάσει τη γραμμή του, να ακουστεί καθαρά ο κομματικός του λόγος,να συνειδητοποιήσει πολιτικά τον κόσμο.
- Δεν υπάρχει περίπτωση να έχει προσδοκίες για να ασκήσει εκ νέου την εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ,αν δε στηριχτεί στην ακένωτη Δεξαμενή των πολιτών που ΑΠΕΧΟΥΝ από τις κάλπες ή ψηφίζουν ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ. Αποτελούν σχεδόν το 40% το εκλογικού σώματος και όπως έδειξε η τελευταία μας δημοσκόπηση ,ο προσανατολισμός τους είναι ξάστερα προοδευτικός . Για να κερδίσει τις επόμενες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται μια διαφορά από τη Δεξιά .τουλάχιστον 500.000 ψήφων .Κι αυτές δε θα τις εισπράξει από την “κινούμενη άμμο” (περίπου 150-350.000). Μπορεί,να αποσπάσει κι απ’ αυτούς ένα ποσοστό, ανάλογα με τα ανταλλάγματα που θα τους αντιπροτείνει . Αλλά, δε φτάνουν. Δοθέντος, πως το ΚΙΝΑΛ θα συρρικνωθεί ,μπορεί κι από κει να αποσπάσει ένα αριθμό ψήφων, ειδικά λόγω μετακίνησης παλιών Πασοκικών στελεχών στο ΣΥΡΙΖΑ με την τελευταία προσχώρηση-διεύρυνση .Όμως, οι ψηφοφόροι που θα δώσουν τη νίκη στο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτοί της ΑΠΟΧΗΣ. Αν πείσει ο Αλέξης Τσίπρας ένα μέρος αυτής της πλούσιας “Δεξαμενής” πως είναι απαραίτητη πολιτική στάση η προσέλευση στις κάλπες, γα να χτυπηθεί μια για πάντα η Δεξιά λαίλαπα, τότε μπορεί να ελπίζει σε νίκη. Αλλιώς, δοθέντος,όπως είπαμε πως η Δεξιά δεν είναι ισχυρή στη χώρα και έχει εξαντλήσει τις δυνατότητες προσέλευσης άλλων ψηφοφόρων , θα υπάρξει ζήτημα σταθερών κυβερνήσεων, αφού δε θα υπάρχουν πια μικρά κόμματα γα να συνεργαστεί ένας νικητής ,αν πέτυχε “πύρρειο νίκη”. Εκτός, αν το κεντροδεξιό, Καραμανλικό ρήγμα αυτονομηθεί και κατέβει μόνο του στις εκλογές. Σ αυτή την περίπτωση η κυβερνητική συνεργασία των δύο κομμάτων δεν θα είναι καθόλου περίεργη. Αντίθετα, μάλιστα. Τη θεωρούμε δεδομένη.
5. Το σκάνδαλο της Νovartis είναι υπαρκτό.Αυτό το γνωρίζει και η ίδια η Δεξιά,οι μη φανατικοί οπαδοί της. Κι όμως ο ΣΥΡΙΖΑ από κατήγορος κατάντησε κατηγορούμενος και σκευωρός, επειδή ακριβώς έτσι διαμόρφωσε την κοινή γνώμη ο ανήθικος Τύπος και επιλήσμων των καθηκόντων του, που στην πλειοψηφία του ξέρουμε σε ποιους ανήκει. Η καταδίκη ΟΛΩΝ των ενόχων είναι όρος “εκ των ων ουκ άνευ” για τη μελλοντική πορεία της χώρας. Αν και πάλι αποκρυβεί η διαφθορά και δεν τιμωρηθούν οι ένοχοι, το αύριο της χώρας,έστω και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, είναι μελανό. Η πολιτική και δικαστική κάθαρση του σκανδάλου είναι μονόδρομος. Δοθέντος, όμως, πως η ελληνική δικαιοσύνη δε βρίσκεται, και όχι μόνο τώρα, στο ύψος που όφειλε να βρίσκεται, μοναδική οδός αποκάλυψης του σκανδάλου είναι εκείνη που οδηγεί στην…Αμερική. Γνωρίζουμε πως τα ντοκουμέντα του FBI είναι καταλυτικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να βρει τρόπο να έρθουν πλήρη και ταχέως στη χώρα ,αλλά και να διαθέσει “κανάλι” ενημέρωσης του κόσμου με κάθε τρόπο.
Η δική μας ευχή είναι να καταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ να βρεθεί πάλι στην εξουσία. Η θέση μας είναι αυτή . ΄ Οσοι δεν υπηρετούμε κόμματα, όσοι πιστεύουμε στη Νέα Κοινωνία που γεννιέται και που με ΄το χρόνο θα αποκτήσει το φυσικό της χαρακτήρα, εκείνον που η ίδια η Φύση έχει προγραμματίσει να κατακτήσει ο ΄Ανθρωπος, οφείλουμε να στηρίζουμε κυβερνήσεις που προωθούν, έστω και χωρίς να το έχουν οι ίδιες συνειδητοποιήσει, αυτή την πορεία. Και τέτοιες μόνο οι δεξιές κυβερνήσεις δεν είναι.
Από την άλλη, όσοι περιμένουμε την εξέλιξη των κοινωνιών σε αταξικές, αντιεξουσιαστικές και άφυλες, οφείλουμε να μην ενσωματωθούμε στις παραδοσιακές κοινωνίες. Η στήριξή μας στις λεγόμενες προοδευτικές κυβερνήσεις είναι “αναγκαίο κακό”, “το μη χείρον” . Σε καμιά περίπτωση όμως, δεν θα επιτρέψουμε να απορροφηθεί απ΄αυτές τις “ευαισθησίες” η ακτιβιστική μας συμπεριφορά με οποιοδήποτε τρόπο.
Εμείς παλεύουμε για το νέο, το διαφορετικό, τον φυσικό ΄Ανθρωπο. Ο συστημικός άνθρωπος, είναι άρρωστος. Και ο κόσμος του ανάπηρος, ως αφύσικος. Μην επιτρέψουμε να μείνει έτσι. Το χρωστάμε στις γενιές που έρχονται.