Είχα χρόνια να συζήσω με…άντρα.Και μην πάει ο νους σας στο πονηρό. Δεν είμαι γκέι, κι αν ήμουν, δε θα είχα κανένα λόγο να το κρύψω.
Έμεινα παλιά, στα φοιτητικά μου χρόνια και για κάτι μήνες στον ίδιο χώρο με το φίλο και συμφοιτητή μου Γιάννη Ζαπάντη (φευγάτος πια για τον “άλλο κόσμο” εδώ και χρόνια,νεότατος και με απίστευτα πηγαίο χιούμορ) . Τον θυμήθηκα πρόσφατα που ξαναζώ προσωρινά στο ίδιο σπίτι με ένα φίλο πάλι, καινούργιος τούτος, αλλά …αλλοεθνής.
Οι αναμνήσεις από την πρώτη αυτή συμβίωση είναι θολές σήμερα.Είμαστε 18χρονα παιδιά τότε. Είχαμε ανοχές και αντοχές αξεπέραστες. Σε όλα. Εδικά οι παραξενιές ήταν εντελώς ανύπαρκτες, με το χρόνο τις αποκτάς. Οπότε; Στη συγκατοίκηση θα κολλάγαμε;
Μια χαρά τα βρίσκαμε και στις δουλειές του σπιτιού,που δεν κάναμε, βέβαια,ποτέ ,γιατί προφασιζόμαστε πως δεν υπήρχαν. Κι από την άλλη, τρώγαμε συνεχώς έξω και… ανθυγιεινώς . ΄Εμενε η καθαριότητα του σπιτιού, που κι αυτή δε μας πείραζε κι ας ήταν…ανύπαρκτη. Δε θυμάμαι ποτέ να βάλαμε σκούπα ,να ξεσκονίσουμε,να τινάξουμε κουβέρτες. Τόση ήταν η αδιαφορία μας στην πάστρα ,που η αδελφή του Γιάννη,όταν μας επισκέφτηκε μια εποχή,ισχυριζόταν (αλήθεια ψέματα, δεν ξέρω) πως από το τίναγμα η σκόνη ( μπουχός και κουρνιαχτός το έλεγε) είχε σηκωθεί σύννεφο και κλείνανε οι διπλανοί από παράθυρα μέχρι παντζούρια να μη πνιγούν!
Σήμερα τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά στην πρόσφατη συγκατοίκηση με σερνικό. Κατ΄αρχήν, όπως και στην πρώτη, είμαστε…στρέιτ και οι δυο.(Κοίτα απρόβλεπτος φόβος που μου βγαίνει μην και..παρεξηγηθώ!). Οπότε, με το Philip τώρα ,δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα σεξουαλικό, που είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα σε αυτές τις περιπτώσεις σε ερωτικά συστεγαζόμενα ζευγάρια ομόφυλα ή ετερόφυλα.
Μετά, όλα τα άλλα τα βρίσκει κανείς. Ιδιαίτερα όταν ο χρόνος βαραίνει στις πλάτες και σε κάνει σώφρονα και συγκαταβατικό. Μαγείρεμα, καθαριότητα,τα χοντρά, δηλαδή, τα χωρίσαμε ανά εβδομάδα ο καθείς και κοιτάμε να είμαστε συνεπείς, χωρίς να κλέβουμε τον άλλο. ΄Εξοχη και σεβαστή η συμφωνία.
Δε θέλω να υπονοήσω ότι τις άλλες (πολλές) φορές που ζούσα κατά καιρούς (κάποτε και χρόνια) υπό την ίδια στέγη με συζύγους και συντρόφισσες, δεν τα πηγαίναμε καλά. Δε θα έλεγα πως όλες, ούτε καν οι περισσότερες, περιπτώσεις ήταν ανυπόφορες. Κάθε άλλο. Οι καλές στιγμές ήταν οι πιο πολλές, ιδιαίτερα στους σοβαρές σχέσεις και οι συγκρούσεις σπανιότερες και για κάποιο σοβαρό λόγο.
Αλλά,θα αναρωτηθεί κανείς για ποιο λόγο ασχολήθηκα με τέτοιο ζήτημα σήμερα και πού θέλω να καταλήξω; Επιθυμώ για άλλη μια φορά από εδώ να δώσω ένα γερό χαστούκι στον “γάμο” (στα χαρτιά ή όχι).Εντελώς αφύσικος θεσμός. Οι άνθρωποι ,παντρεύονται συνήθως με την προϋπόθεση πως θα υπάρχει σεξ. Χωρίς αυτό δεν υπάρχει γάμος (εκτός αν είναι “λευκός)”. Αλλά και στο ευκαιριακό και σύντομο ζευγάρωμα, ΠΡΩΤΑ μετράει το αν ταιριάζουν σεξουαλικά. Αν αρέσει ερωτικά ο ένας στον άλλο.
Κι αυτό φαίνεται καλά από την τρόπο που προσεγγίζει κανείς σε σάιτ γνωριμιών για πρώτη φορά έναν εν δυνάμει ερωτικό παρτενέρ. Μπορεί να έχει χίλιες πληροφορίες γι΄αυτόν, να δείχνει αξιόλογος και μοναδικός, αλλά μέχρι εκεί. Αν δεν έχεις …φώτο, όλα είναι στο αέρα .Κι αν αρνηθεί να σου στείλει, κι ας είναι λέμε ο καλύτερος, αν δεν έχεις δει μούρη…ντιλίτ και μπαν. Πας στον παρακάτω με λιγότερες μεν “περγαμηνές” ,αλλά με συμπαθητική φωτογραφία στο προφίλ του.
Το ερωτικό στοιχείο προέχει όλων σε μια υπό εκκόλαψη σχέση.Κι αν τα βρείτε,και αρέσετε ο ένας στον άλλο, θα διαπιστώσετε πως μέχρι να συναντηθείτε πρόσωπο με πρόσωπο, το 80% των συζητήσεων σας στο τσατ, είναι… σάιμπερ!
Σε μια σχέση,που δεν υπάρχει ερωτικό-σεξουαλικό ενδιαφέρον, είτε είναι διαφορετικού ή του ίδιου φύλου, έχουμε μια παντελή ανατροπή του παραπάνω σκηνικού. Το 80% της κουβέντας είναι επί παντός άλλου επιστητού και λιγότερο ή περιορισμένα για το σεξ. Δεν υπάρχει λόγος.
Οπότε,αναρωτιέσαι. Γιατί οι άνθρωποι που νιώθουν μοναξιά να αναζητούν απεγνωσμένα,ακόμα και σε μεγάλη ηλικία, ερωτικούς συντρόφους, ειδικά όταν πρόκειται για συμβίωση; Γιατί δε βάζουν άλλες προτεραιότητες αρχικές, μια και γνωρίζουν πως μετά από λίγο καιρό το σεξουαλικό στοιχείο υποχωρεί ή αποδυναμώνεται στη σχέση και μένουν όλα τα άλλα;
Αυτή η νοοτροπία έχει να κάνει με κοινωνικά αίτια. Δεν έχει καμιά σχέση με τη φύση. Θεωρείται…γόνιμη παράδοση, καταξίωση, επιβεβαίωση αρέσκειας η ερωτική κατάκτηση.
Αλλά, σεξ μπορείς να κάνεις και χωρίς απαραίτητα να έχεις συντροφική σχέση και μάλιστα υπό την ίδια στέγη. Αν και όσο, βέβαια, το έχετε κι αυτό και τα βρίσκετε στα άλλα, ακόμα καλύτερα. ΄Οταν όμως,αρχίζει το σεξ να ατονεί γιατί ,δεν το κατάλαβα ποτέ,”παίρνεις το καπελάκι σου και φεύγεις”; Και τα άλλα; Τα τόσα στα οποία συμφωνείτε και περνάτε καλά; Γατί να είναι τόσο ΑΦΥΣΙΚΑ κυρίαρχο και καταλυτικό το σεξ, ώστε να μπορεί η έλλειψή του να τα διαλύσει όλα;Απάνθρωπο ,παράλογο,αφύσικο.
Κι από την άλλη, γιατί τα φύλα,από κοινωνικό περισσότερο καταναγκασμό και προπαγάνδα αιώνων, να αναζητούν ετερόφυλη συγκατοίκηση και όχι ομόφυλη; Αν ταιριάζεις με έναν σε όλα ή στα περισσότερα, κι ας μην υπάρχει ουδεμία ερωτική-σεξουαλική έλξη, γιατί να μην συνυπάρχετε ως φίλοι και σύντροφοι στο ίδιο σπίτι;
Με το Philip περνάμε μια χαρά ως συγκάτοικοι. Συζητήσεις επί συζητήσεων,μεστές, αλλά και …χαζολόγημα, κουβέντες “περί ανέμων και υδάτων”. Με ένταση και χαλαρά. Και πληκτικά ποτέ. ΄Ομορφη ατμόσφαιρα, καλό φαϊ (πρωτόγνωρες γεύσεις) και πάστρα από τις καλύτερες που είδαμε ακόμα και με συντρόφισσες.
Κι από σεξ; Εδώ που ζούμε, υπάρχει πολύ και εύκολο. Αφού το βρίσκουμε και τούτο αλλού,γιατί να χαλάσουμε την τέλεια,απόλυτα αρμονική σε όλα τα άλλα σχέση-συγκατοίκηση; Θα ήταν παλαβό.
Μελλοντικά, ο καινούριος άνθρωπος θα κατακτήσει και θα επιδιώκει τέτοια σχέση. Νομοτελειακά.Πρώτα, όμως θα υποχωρήσουν ο σεξισμός και η πλύση εγκεφάλου που έχουν υποστεί αιώνες τώρα όλες οι γενιές περί έρωτα και σεξ.
Επιτέλους!