Κουκάκι: Η στιγμή της σύλληψης του πατέρα και των δύο παιδιών στην ταράτσα του σπιτιού τους
Μαύρες ημέρες!
_____________________________________
1. ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΜΑΥΡΕΣ ΗΜΕΡΕΣ
Μέρα ντροπής για τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν και η οποία θα μείνει επιπλέον στην ιστορία ως «μαύρη μέρα» για την Θεσσαλονίκη, καθώς το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο αποφάσισε μετά από συνεδρίαση 13,5 ωρών να αποσπαστούν οι αρχαιότητες από τον σταθμό Βενιζέλου του Μετρό Θεσσαλονίκης.
Η απόφαση ελήφθη με ψήφους 13 υπέρ, 2 κατά και ένα λευκό. Οι δύο που αντιστάθηκαν στην εκπλήρωση της προφητείας του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη τον περασμένο Σεπτέμβριο ήταν η Γενική Διευθύντρια Αρχαιοτήτων του ΥΠΠΟ Πολυξένη Βελένη και ο Βλάσης Κουμούσης καθηγητής Δομοστατικής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών. Η κ. Βελένη δέχθηκε πλήθος προσωπικών επιθέσεων και μάλιστα κάποια στιγμή ο πρόεδρος του ΚΑΣ και γενικός γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού χτύπησε το χέρι του στο τραπέζι εκνευρισμένος από τις τοποθετήσεις της.
***
Είναι ένα ακόμα σκάνδαλο της Δεξιάς. Ως τέτοια ,δυστυχώς ,οι περισσότεροι θεωρούν τα οικονομικά. Θα τολμούσαμε να πούμε πως αυτό με τις αρχαιότητες είναι το χειρότερο σκάνδαλο των τελευταίων χρόνων.
Μια ακροδεξιά, αυταρχική κυβέρνηση, ακόμα χειρότερη από τις γνωστές, παλιές παλαιοκομματικές, μια δράκα ακροδεξιών -φασιστών “αποφασίζουν και διατάσσουν”. Το αίσχος του κοινοβουλευτισμού!
Θα μας βρουν μπροστά τους σε καλύτερες για τη χώρα μέρες. Ας μην κοιμούνται ήσυχοι.
2. Στηρίζει Τραμπ ο Πούτιν για την παραπομπή σε δίκη
Τα φιλαράκια τα καλά!
Αυτό από μόνο του το γεγονός, δείχνει ποιος είναι ο Ντόναλντ Τραμπ. ΄Ενας αδίστακτος, βρόμικος επιχειρηματίας, που χρησιμοποιεί την πολιτική για παράνομα και εγκληματικά κέρδη. Και φυσικά, φίλοι του και κολλητοί είναι ένας Πούτιν και ένας Ερντογάν. Αυτό φτάνει. “Τί χρείαν άλλων μαρτύρων έχομεν;”
Ο Πούτιν είναι ο δικτάτορας, για τον οποίο, όμως ,σε ένα αυταρχικό, ολοκληρωτικό και μάλιστα καθαρά μαφιόζικο καθεστώς, σαν αυτό σήμερα στη Ρωσία, δεν έχουμε καμιά ελπίδα να συμβεί, ό,τι θριαμβευτικό για το Σύστημα συμβαίνει αυτή την ώρα στην Αμερική. Και ο Τραμπ, φυσικά, δεν είναι, παρά ένας ακροδεξιός, σχεδόν φασίστας πρόεδρος. Μόνο που …εδώ είναι Αμερική και τέτοια δε χωράνε.
Μπορεί,μεν, να μην παίρνει ΑΡΙΣΤΑ η υπερδύναμη, ως κράτος δικαίου και ως Πολιτεία, ούτε ο λαός της να είναι ο καλύτερος του κόσμου, αλλά είναι…παρασάγγες πιο μπροστά το πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ απ΄όλες τις άλλες χώρες απανταχού της γης. Η ιστορική αλήθεια είναι αυτή.Και μόνο ο φανατικός, ο απολίτικος , ο στρατευμένος δε θέλει να το δει
3. Αδίστακτος αντίπαλος, αμήχανος ηγέτης
efsyn
Μία από τις αιτίες της ήττας των Εργατικών, λένε όσοι παρακολουθούν από κοντά τις εξελίξεις στη Μεγάλη Βρετανία, ήταν η εκστρατεία δυσφήμησης εναντίον του Κόρμπιν που οργάνωσαν μεθοδικά οι Συντηρητικοί και εκτέλεσαν με ανατριχιαστική ακρίβεια τα μέσα ενημέρωσης που τους υποστηρίζουν. Πράγματι, ο αρχηγός των Εργατικών δέχθηκε ανοίκειες επιθέσεις, βρόμικα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, συκοφαντήθηκε χωρίς έλεος. Σημάδευαν και τις ιδέες του με νοσηρή μονομανία και τον σβέρκο του με αμασκάρευτη κακία. Τον είπαν αντισημίτη επειδή υπερασπιζόταν σταθερά τον αγώνα των Παλαιστινίων, τον χαρακτήρισαν φίλο των τρομοκρατών, τον αποκάλεσαν Στάλιν επειδή κατέθεσε ένα πρόγραμμα πολύ ριζοσπαστικό και πολύ ενοχλητικό για την αστική τάξη της χώρας. Δεν κατάφερε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις για αρκετούς λόγους:
– Ο αντίπαλος ήταν αδίστακτος, πανίσχυρος, διέθετε υπεροπλία σε όλα τα μέτωπα. Είχε βάλει στόχο τη δαιμονοποίηση του Κόρμπιν και τον έπιασε. Ο βομβαρδισμός με «έγκυρες» πληροφορίες που είχαν στόχο την πολιτική και ηθική απαξίωση του Κόρμπιν ήταν καθημερινός, συστηματικός και δημιούργησε μεγάλα ρήγματα στις τάξεις των Εργατικών και στους αναποφάσιστους. Οπως αναφέρει ο Βίλχελμ Ράιχ, «μια μικρή συκοφαντία, σωστά βαλμένη, εξαίρετα διατυπωμένη, θα μπορέσει χωρίς μεγάλη προσπάθεια να σκοτώσει πολλές σημαντικές αλήθειες» («Γιατί επικράτησε ο Χίτλερ», εκδόσεις Καστανιώτης).
Αν αυτό ισχύει στην πολιτική για τη μικρή συκοφαντία, μπορούμε να φανταστούμε την έκταση της ζημιάς που προκαλούν οι μεγάλες συκοφαντίες αν είναι σωστά βαλμένες και εξαίρετα διατυπωμένες. Η Δεξιά όταν νιώθει ότι απειλείται δεν διστάζει μπροστά σε τίποτα. Παντού το ίδιο κάνει. Εχουμε στην Ελλάδα δύο κορυφαία παραδείγματα. Ο Ανδρέας Παπανδρέου πριν από τις εκλογές του 1981 και για αρκετά χρόνια στη συνέχεια, αλλά και ο Αλέξης Τσίπρας από το 2012, δηλαδή από τη στιγμή που φάνηκε πως θα έπαιζε πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτική σκηνή, κατηγορήθηκαν από τη συντηρητική παράταξη και τα δεξιά μέσα ενημέρωσης για όλες τις αμαρτίες του κόσμου. Φίλοι των τρομοκρατών και οι δύο, οπαδοί ολοκληρωτικών καθεστώτων και οι δύο, λαϊκιστές και οι δύο, επικίνδυνοι για τα εθνικά συμφέροντα και οι δύο, επιρρεπείς στον τυχοδιωκτισμό και οι δύο, αντιδυτικοί και οι δύο, τον έναν τον έστειλαν Ειδικό Δικαστήριο, τον άλλον θα δούμε…, τον έναν κατάφεραν να τον εξημερώσουν, τον άλλον θα δούμε…
****
Η μισή αλήθεια, είναι όπως ακριβώς την περιγράφει ο αρθρογράφος. Η άλλη μισή έχει δυο υποσύνολα: 1. Οι Εγγλέζοι είναι σφόδρα εθνικιστές,περισσότερο από κάθε ένα λαό. Ψήφισαν,επομένως,πάλι αντιευρωπαϊκά 2. Τη νίκη την έδωσαν στον, εκτός των άλλων,και γραφικό νικητή, τα εκατομμύρια της Αποχής. Και είναι μια πολιτική στάση η εγγλέζικη αποχή. Δεν είναι…ασθενείς ή εκδρομείς,που δεν ψηφίζουν. Σχεδόν κι εδώ το 40% (παρά κάτι) του εκλογικού σώματος δεν ψηφίζει. Είναι όσοι επέτρεψαν στους φανατικούς εθνικιστές να βγάλουν τη χώρα από την Ε.Ε
“Ουδέν κακόν αμιγές καλού”, όμως. Η Βρετανία ήταν ένα μεγάλο βαρίδι στην Ε.Ε . Τώρα ,πέρα από την οικονομική πανωλεθρία που θα υποστεί ,θα απομονωθεί ,θα αποκοπεί εντελώς από τα ευρωπαϊκά δρώμενα σε όλες τις δραστηριότητες .Σε μια ανθρωπότητα της παγκοσμιοποίησης, τέτοιου είδους ομφαλοσκοπήσεις και περιθωριοποιήσεις είναι ό,τι χειρότερο για μια χώρα.
Η απομάκρυνση της Βρετανίας από την ΄Ενωση θα δώσει φτερά στα υπόλοιπα μέλη. Οι ΗΠΕ (Ηνωμένες Πολιτείες Ευρώπης) δεν είναι μακριά. Είναι ιστορική αναγκαιότητα Και σίγουρη, τώρα πλέον. Μένει να γίνει πράξη η Νέα… “Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία”.
4. ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΣΤΗ ΛΙΒΥΗ
Η Αίγυπτος ενισχύει με τανκς τον Χαφτάρ –Βοήθεια για να καταλάβει την Τρίπολη
****
O δικτάτορας της Τουρκίας παίζει στο γήπεδο του Ρώσου δικτάτορα. Ανιστόρητος όπως είναι, φανατικός και ψωνισμένος, προσπαθεί να αποκομίσει….σουλτανικά οφέλη με το να ταχθεί στο πλευρό του τσάρου στο Ανατολικό ζήτημα Θα φάει τα μούτρα του, όμως. Ας μελετήσει λίγο Ιστορία. Και ειδικά τα Ρωσο-τουρκικά.
Ας μείνει μακριά η δική μας χώρα απ΄ αυτό το λίαν επικίνδυνο παιχνίδι Ερντογάν. Συμμαχίες ναι, όχι εμπλοκή. Ειδικά με αποστολή της όποιας βοήθειας στη Λιβύης. Ούτως ή άλλως, σύντομα θα πέσει αυτή η κυβέρνηση.
5. α. Κουκάκι -Οικογένεια Ινδαρέ: Δεν έχουμε καμία σχέση με την κατάληψη -Αδίκως μας έμπλεξε η αστυνομία
β. ΚΥΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΑ SOCIAL MEDIA
Ποιος είναι ο σκηνοθέτης Δημήτρης Ινδαρές που συνελήφθη στο Κουκάκι
Στην αστυνομική επιχείρηση εκκένωσης κατάληψης στο Κουκάκι συνελήφθη ο σκηνοθέτης Δημήτρης Ινδαρές και οι δύο γιοι του, οι οποίοι προσήχθησαν βίαια, από την αστυνομία.
Μάλιστα από την πρώτη στιγμή στα social media ξεκίνησε ένα κύμα συμπαράστασης για τον Δημήτρη Ινδαρέ. Ο σκηνοθέτης γεννήθηκε στην Πάτρα, τον Απρίλιο του 1964. Σπούδασε πολιτική επιστήμη και διεθνείς σχέσεις στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και σκηνοθεσία στη Σχολή Λυκούργου Σταυράκου. Εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη κοντά στους Παντελή Βούλγαρη, Nίκο Περάκη, Φρίντα Λιάππα και Διαγόρα Χρονόπουλο.
Βραβεία για τη σκηνοθετική του δουλειά
Για την ταινία του «Γαμήλια Νάρκη» το 2003 είχε κατακτήσει βραβείο Σεναρίου στο Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα του 44ο Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης και Platinum βραβείο για Καλύτερη Κωμωδία στο WorldFest – Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Χιούστον, το 2004.
Για την ταινία του «Ο Τσαλαπετεινός του Wyoming» κέρδισε βραβείο Καλύτερης Ταινίας, Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη και Βραβείο Ηχου στο 36ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Για την μικρού μήκους ταινία του «Το κυνήγι της πάπιας» κέρδισε το Α’ Βραβείο ταινίας μικρού μήκους στο 32ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1991.
Οι αναρτήσεις συμπαράστασης στα social media
Από την Τετάρτη που έγιναν γνωστά τα γεγονότα από την κατάληψη στο Κουκάκι, με αναρτήσεις και δηλώσεις καλλιτέχνες συμπαραστέκονται, στον Δημήτρη Ινδαρέ και την οικογένειά του. Ανάμεσά τους ο ηθοποιός Αλέξανδρος Λογοθέτης και ο σκηνοθέτης Παντελής Βούλγαρης, ο οποίος μιλώντας στο «Θέμα 104,6» είπε «τον Δημήτρη τον ξέρω πολλά χρόνια. Ενημερώθηκα από την τηλεόραση, το ραδιόφωνο και την γυναίκα του για το τι συνέβη και το θεωρώ αδιανόητο αυτό που έγινε» είπε μιλώντας για τον Δημήτρη Ινδαρέ, με τον οποίο συνδέετε με μακροχρόνια φιλία.
Η σύζυγός του με διαβεβαίωσε ότι ο ένας γιος τους, που σπουδάζει στην Πάτρα, είχε γυρίσει πριν από δυο ημέρες στην Αθήνα. Η σύζυγός του, είναι μια γυναίκα ψύχραιμη και με διαβεβαίωσε ότι τα παιδιά τους δεν έχουν καμία σχέση με την κατάληψη».
*****
Στο ακροδεξιο-φασιστικό καθεστώς Μητσοτάκη, οφείλεις ανά πάσα στιγμή να αποδεικνύεις πως δεν είσαι ελέφαντας. Αλλιώς, είσαι χαμένος. Μπορεί και νεκρός.
΄Ιδρύει ολοκληρωτικό, αυταρχικό κράτος ,στρατιωτικού σχηματισμού. Ας μην του το επιτρέψουμε. Δυναμικά, όλοι μαζί,όσοι δεν είμαστε…νοικοκυραίοι, ας βάλουμε ένα χέρι να πέσει σύντομα ο ΄Ορμπαν της Ελλάδας.
Το οφείλουμε στις γενιές που έρχονται. Ας μην τις αφήσουμε να ζήσουν σε οργουελικές κοινωνίες, όπως ονειρεύονται οι Γεωργιάδηδες και οι Βορίδηδες.
6. Το Σάββατο, η Εξόδιος Ακολουθία του π. Γεώργιου Μεταλληνού
Για να μην ξεχνάμε. Και προπαντός να μαθαίνουν οι νεότεροι.
Γράφαμε στις σε κείμενό μας με τίτλο:
ΝΕΟΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΣΥΝΑΞΙΣ. “ΛΙΘΟΙ, ΠΛΙΝΘΟΙ, ΚΕΡΑΜΟΙ ΑΤΑΚΤΩΣ ΕΡΡΙΜΜΕΝΑ”
…Με άλλα λόγια για την ταυτότητα της λεγόμενης Νεο-Ορθοδοξίας (όρος του θεολόγου Ν. Νησιώτη) προσκομίζουμε τα ακόλουθα βασικά της στοιχεία, για να πάρει μια ιδέα ο αδαής. Είναι η παλιά εκείνη , η αλήστου μνήμης, ορθόδοξη κοινότητα του ΣΩΤΗΡΑ και της ΖΩΗΣ. Τη συναντάμε εδώ και κάτι χρόνια νεκραναστημένη και μεταλλαγμένη σε Νέο-Ορθόδοξη παρέα. Πρόκειται για μια ομάδα-ασκέρι στο οποίο συμφύρονται γνωστοί και μη εξαιρετέοι, “φιλόσοφοι”, “στοχαστές” ,τραγουδοποιοί, (κάποιοι μακαρίτες πια) σαν τους Χ. Γιανναρά, Κ. Ζουράρ(ι)η, Γ. Μεταλληνό, Π. Νέλλα, Κ. Μοσκώφ, Θ. Ζιάκα, Ζ. Λορεντζάτο, Δ. Σαββόπουλο και φυσικά τον “μεγαλύτερο εν ζωή ΄Ελληνα στοχαστή” Στέλιο Ράμφο (ω θεοί!). ΄Ενα συνονθύλευμα νέο-Βαρβάρων της σκέψης και της διανόησης, ένας ακροδεξιο-κεντο-αριστερός αχταρμάς με φανερή “τρικυμία εν τω κρανίω”, των οποίων το μοναδικά ευδιάκριτο χαρακτηριστικό είναι το …. “ουκ έγνω η Αριστερά τι ποιεί η Δεξιά” τους.