Μάντσεστερ: Οι απεγνωσμένες αναρτήσεις γονιών που ψάχνουν τα αγνοούμενα παιδιά τους
Στα κοινωνικά δίκτυα στράφηκαν πανικόβλητοι γονείς, συγγενείς και φίλοι για να εντοπίσουν τους αγαπημένους τους που παρακολούθησαν τη συναυλία της Αριάνα Γκράντε στο Μάντσεστερ Αρένα, στο τέλος της οποίαςσημειώθηκαν εκρήξεις με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 22 άνθρωποι.
Ο πανικός που επικράτησε αμέσως μόλις ακούστηκε η έκρηξη καταγράφηκε σε βίντεο. Θεατές ανάμεσα στους οποίους έφηβοι και παιδιά έτρεχαν πανικόβλητοι. Σύμφωνα με αναφορές τουλάχιστον 50 παιδιά έφυγαν από το στάδιο χωρίς τους συνοδούς τους και μεταφέρθηκαν στο κοντινό Holiday Inn.
Λίγο αργότερα χιλιάδες χρήστες των κοινωνικών δικτύων ξεκίνησαν να χρησιμοποιούν το χάσταγκ #ManchesterMissing δημοσιεύοντας φωτογραφίες ατόμων που παρακολούθησαν τη συναυλία, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να τους εντοπίσουν.
Μια κτηνωδία που πρέπει να τη σταματήσουμε. Αλλιώς, δεν είμαστε άξιοι να λεγόμαστε άνθρωποι.
Μια λύση ,λοιπόν, έχει απομείνει σε ένα πακέτο που περιέχει:
Από τη μεριά της, η κυβέρνησης να αντιληφθεί πως οι παλινωδίες, τα ήξεις –αφήξεις, οι καθυστερήσεις και οι μπλόφες made from Yiannis Varoyfakis, δεν έχουν αποδώσει μέχρι σήμερα. Αντίθετα, στο καλάθι με τον τρύπιο πάτο έπεσαν και άλλα δισ. που χάθηκαν στο δρόμο, εξαιτίας της κυβερνητικής τακτικής να κωλυσιεργεί, να μπλοφάρει, να καθυστερεί, να δημαγωγεί.
Να το πάρουν απόφαση: Η διαπραγμάτευση θέλει ψυχρούς, ψύχραιμους και έξυπνους παίκτες. Οι δανειστές είναι κατανοητό πως θέλουν να πάρουν τα λεφτά τους πίσω και με τους τόκους. Και η Ευρώπη επίσης θέλει να μην διαταραχτούν οι κανόνες της οικονομίας της αγοράς. Μια έξοδος της χώρας μας από την ευρωζώνη, ακόμα και ΄τώρα ,θα είχε αρνητικές συνέπειες και μάλιστα μεγάλες για όλη την κοινότητα. Η αναταραχή και το πιθανό ντόμινο στις οικονομίες των άλλων χωρών, ακόμα δεν μπορεί κανείς να το αποκλείσει. Πέρα απ΄αυτό, κανείς δεν ξέρει επίσης πώς θα λειτουργούσε μια τέτοια έξοδος και πόσο θα έπληττε τη συνοχή της Ε.Ε. Κι άλλα μέλη θα μπορούσαν να ακολουθήσουν την έξοδο της Ελλάδας κι αυτό θα σήμαινε διάλυση. Και το μόνο που δε συμφέρει αυτή τη στιγμή τις οικονομικά εύρωστες χώρες-μέλη της Ε.Ε, είναι η διάλυσή της.
Αυτά τα δεδομένα οφείλει να κατανοήσει και να επεξεργαστεί η κυβέρνηση. Και να αφήσει τη δημαγωγία και το λαϊκισμό. Πήρε ντοκτορά σ΄αυτά. Αρκετά. Είναι η ώρα του «ή ταν ή επι τας».
Να κρατήσει μια σταθερή, σκληρή, αμετακίνητη θέση που θα έχει τα εξής ζητούμενα: α. Κούρεμα του χρέους με την «ψιλή». β. Εξόφληση του εναπομείναντος (κουρεμένου) χρέους σε ευρύ βάθος χρόνου και σε επιτόκια λογικά γ. Αλλαγή του υφιστάμενου στάτους της Ε.Ε. Απόσυρση -παρόπλιση του οχήματος της σημερινής Ε.Ε των πολλών ταχυτήτων. Χρειαζόμαστε μια ισχυρή Ευρώπη των λαών και όχι των κρατών. Μια κεντρική κυβέρνηση, με κοινή πολιτική, κοινή οικονομία, κοινό πολιτισμό. Οι εθνικισμοί, οι διαφοροποιήσεις και ειδικά σε οικονομικό επίπεδο, καταβαραθρώνουν τις σχέσεις και των μελών χωρών, αλλά και φουντώνουν τον εθνικισμό, το ρατσισμό, τη διεύρυνση του χάσματος σε όλα τα επίπεδα. δ. Σε περίπτωση άρνησης των δανειστών και της Ε.Ε να συμμορφωθούν με αυτές τις προτάσεις-αιτήματα, ένα δημοψήφισμα, ΚΑΘΑΡΟ τούτη τη φορά, με ΝΑΙ στην παραμονή στην Ε.Ε ή έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη, θα δώσει τη λύση και θα λύσει τα χέρια της κυβέρνησης για έξοδο από την κρίση.
Άλλες επιλογές σε κυβερνητικό επίπεδο δε βλέπουμε. 10 σχεδόν χρόνια υπομονής είναι πολλά. Και θα ακολουθήσουν και άλλα 30 με αυτή την τακτική του «καρότου-μαστίγιου». Η περίοδος δοκιμής και δοκιμασίας πέρασε. Αρκετά αυτά τα χρόνια της υπομονής και της αγωνίας. Θα μπορούσε να είχε δοθεί λύση, μέχρι σήμερα, αλλά τελικά δε δόθηκε. Οι δανειστές ήθελαν να περάσει ΜΟΝΟ το “δικό” τους. ΄Ετσι επιδεινώθηκε η κατάσταση και έφτασε πλέον σε αδιέξοδο, σε τοίχο. ΄Ηρθε η στιγμή σε κυβερνητικό επίπεδο να πουν “ή τώρα ή ποτέ”. Δεν πάει άλλο. ΄Η κάνετε τομή ισχυρή, βαθιά, αποτελεσματική στην Ευρώπη ή φεύγουμε από το σφιχταγκάλιασμά σας.
Από τη μεριά του τώρα το άτομο ήρθε η ώρα να περάσει στη δράση. Να κάνει ΠΡΑΞΗ τα όνειρα και τα οράματά του. Πιστεύουμε στους συλλογικούς αγώνες (π.χ στην αξία της καθολικής ΑΠΟΧΗΣ από τις εκλογές ή στη διαμαρτυρία και τη διαδήλωση και όχι μόνο για οικονομικά ζητήματα) . Η κοινωνική αλληλεγγύη, η σύμπνοια, η συνεργασία, η κατανόηση είναι από τις βασικές αρχές της ιδεολογίας μας. Μόνος του ο άνθρωπος «ούτε στον παράδεισο δεν κάνει.» ΄Αλωστε, «κοινωνικόν όν ο άνθρωπος και συζήν πεφυκώς», είπε ο μεγάλος Σταγειρίτης φιλόσοφος.
Άλλο όμως η συλλογική συμμετοχή για διεκδίκηση, απαίτηση, κατάκτηση, διαμαρτυρία, καταγγελία και άλλο η ατομική προετοιμασία για να εξελιχθεί ο άνθρωπος σε επαναστατικό υποκείμενο. Η αλλαγή του κόσμου ,η επανάσταση θα περάσει μέσα από την ατομική αλλαγή, την επαναστατική προσωπική διαδικασία αναδόμησης. Αλλιώς, οι μάζες, που εμπεριέχουν «κιμά», δεν μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. Ούτε να εγκαθιδρύσουν μόνιμη και διαρκή επανάσταση. Πολύ περισσότερο ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΗ, που είναι και το ζητούμενο μιας σωστής επανάστασης, ενός ολοκληρωμένου πολιτισμού.
Η «ανάγκη» κατά την μαρξιστική αντίληψη τροφοδοτεί το ιστορικό γίγνεσθαι. Είναι ικανή να ανατρέψει τα πάντα, να βάλει «φωτιά» σε άτομα και συλλογικότητες. Ο σημερινός ΄Ελληνας είναι εγκλωβισμένος. Δεν είναι μόνο η οικονομική ανασφάλεια, η αδυναμία οικονομικής κάλυψης ακόμα και στοιχειωδών αναγκών, η πενία. Είναι και η ανασφάλεια για το μέλλον το δικό του και των παιδιών του. Δεν ελπίζει πως “ταχ΄ αύριον έσετ΄ άμεινον”.
Αυτό είναι κατάρα αλλά και ευλογία μαζί. Μια τέτοια διαπίστωση, κινητοποιεί και επισπεύδει τη λειτουργία της βούλησης, πυροδοτεί τις αντοχές του ατόμου, για να προχωρήσει σε ριζικές, ρηξικέλευθες συμπεριφορές, σε πρωτόγνωρη και για το ίδιο δράση, που θα επηρεάσει τη δική του ζωή, αλλά και του οικογενειακού ή του ευρύτερου κοινωνικού περίγυρου.
Αυτή η απόφαση για «στροφή», για αλλαγή του μοντέλου, του τρόπου ζωής που του επέβαλαν και ακολουθούσε ως σήμερα, θα μεταμορφώσει άρδην και το χαρακτήρα του. Θα το καταστήσει εν δυνάμει επαναστατικό υποκείμενο. Θα το κρατά σε συνεχή εγρήγορση και θα το οπλίσει με ιδιότητες που δεν είχε διαπιστώσει πως διέθετε μέχρι σήμερα , απαραίτητες, όμως, για να μπορέσει να πάρει εξιτήριο από τη μακαριότητα, τη νωχέλεια, την απραξία,τη μιζέρια της μάζας και τη φιλοσοφία της .
Να αδράξει επί τέλους τη ζωή στα χέρια του. Να ξεκινήσει τη δική του, προσωπική επανάσταση, που όλο αναβάλει. Και θα είναι καθοριστική για τον ίδιο τον πολίτη και τον περίγυρό του.
Οι αποφάσεις του τώρα για να πραγματοποιήσει αυτή στροφή, αφορούν τουλάχιστον τους παρακάτω βασικούς τομείς της ζωής του:
α. Απεξάρτηση από το κράτος πατερούλη. Το κράτος είναι εκείνο που του δημιουργεί τη μεγαλύτερη ασφυξία. Το δολοφονικό άγχος. Υποχρεώσεις, λογαριασμοί, χαράτσια, ελέγχουν ασφυκτικά τη ζωή του, έναντι μιας ψευτοσύνταξης-μισθού που του προσφέρει και μιας άθλιας νοσοκομειακής περίθαλψης. Καιρός να πετάξουμε το κράτος. Να απογαλακτιστούμε, να αποκοπούμε από τον ομφάλιο λώρο του. ΄Οσο λιγότερο κράτος βάζουμε στη ζωή μας, τόσο καλύτερα για την ελευθερία μας. Οι παππούδες μας δεν είχαν καμιά ανάγκη το κράτος. Ούτε του είχαν καμιά εμπιστοσύνη. Το είχαν βγάλει από τη ζωή τους. Κι εκείνο, εκείνους. Και όμως. Με τα δεδομένα των εποχών τους, μια χαρά τα έβγαζαν πέρα με την οικιακή οικονομία. Το κράτος ήταν εκείνο, που χρειαζόταν τον παππού , ειδικά για «κιμά» στους πολέμους του. Εκείνος όχι. Και ήταν ευτυχής, ακόμα και μέσα στην ταλαιπωρία και τη τυραννία μιας επίπονης, χειρωνακτικής εργασίας.
β . Η χώρα μας έχει ελάχιστες πλουτοπαραγωγικές πηγές. Γεωργία, κτηνοτροφία, τουρισμό. Τα παραμύθια για τους…υδρογονάθρακες στο Ιόνιο, ας τα διαπραγματευτεί ο επόμενος ιστορικός, όταν κι αν εμπέσουν στο αντικείμενο της δουλειάς του. Σήμερα ,μπορεί ο ΄Ελληνας να δουλέψει στον πρωτογενή τομέα που καθορίσαμε. Με τη σύγχρονη τεχνολογία η δουλειά είναι πιο εύκολη, με λιγότερο κόπο και με καλύτερη απόδοση.
γ. Απεξάρτηση από το κράτος, αλλά και από τον καταναλωτισμό. Δε χρειάζονται στο σπίτι 4 κινητά. Ούτε 2 αυτοκίνητα. Αν λογαριάσει κανείς μόνο τί πληρώνει μια οικογένεια σε επικοινωνία με την κινητή τηλεφωνία-ιντερνέτ και για ένα αυτοκίνητο, θα τρομάξει. Σχεδόν φεύγει ο μισός μισθός το μήνα, μόνο γι αυτά τα καταναλωτικά «αγαθά» που δεν είναι καν αγαθά , ούτε απαραίτητα. Το ίδιο ισχύει και για όλες τις άλλες καταναλωτικές του ανάγκες. Απαλλάσσεται απ΄αυτές και επακόλουθα περιορίζει στο ελάχιστο και τα έξοδα.Κι αυτό σημαίνει γεωμετρική πρόοδο σε ποιότητα ζωής, σε νηφαλιότητα, ησυχία, ηρεμία, υγεία. Αν παράγει το ίδιο ο πολίτης ό,τι καταναλώνει ,είναι αυτάρκης. Και σίγουρα μπορεί να ζήσει με τη δική του παραγωγή. Δύσκολο του το κάνουν μόνο οι κρατικιστές, οι προβοκάτορες, οι άσχετοι.
Αλλαγή, λοιπόν, στο ΜΥΑΛΟ. Να πάψουμε να σκεφτόμαστε όπως μας έμαθαν. ΄Όπως κάναμε μέχρι τώρα. Να μπαίνουμε αδιαμαρτύρητα στο καλούπι που μας έχουν έτοιμο. Η κοπαδοποίηση της ζωής , έχει τεράστιο κόστος για το άτομο.Είναι σε βάρος της φυσικής ζωής του και της κανονικότητας.
Αλλάζουμε στροφές μυαλού. Αν σου λένε για παράδειγμα πως πρέπει απαραίτητα να έχεις ένα πτυχίο λογιστή, πες ΟΧΙ, στο εισιτήριο της ανεργίας , της πίεσης, της αφύσικης ζωής του γονιού σου. Κάνε ένα άλμα και πήγαινε πίσω .΄Ετσι θα πας μπροστά. Είναι καλύτερα να αντιγράψεις τη ζωή των παππούδων σου ,παρά των γονιών σου.
Και τα σημαντικά νέα είναι πως ο καινούριος τεχνολογικός πολιτισμός, τα προϊόντα της τεχνητής νοημοσύνης που σύντομα θα απολαύσουμε, θα κάνουν εντελώς διαφορετική τη ζωή τη δική σου, σε σχέση με του παππού σου. Αλλά μόνο στα αρνητικά. Στο μόχθο, την ταλαιπωρία, την έλλειψη στις βασικές ανάγκες της ζωής.
Λιγότερο, ως καθόλου κράτος. Τέλος στον καταναλωτισμό. Απεξάρτηση απ΄ όλες τις «ουσίες», που κρατούν αιχμάλωτο και ανήμπορο το μυαλό και το σώμα σου. Διαγραφή των παλιών αρχείων του μυαλού και «ριστάρτ για νέα σκέψη, νέα ζωή. Αυτή είναι η Λύση!
΄Ολα τα άλλα είναι ημίμετρα. Τίποτα δε θα αλλάξει για σένα στο καλύτερο τα επόμενα 30 χρόνια ,αν δεν αλλάξεις εσύ ΣΗΜΕΡΑ τη ζωή σου. Τις λεπτομέρειες στο ταξίδι σου, θα τις εντοπίσεις ο ίδιος. Το δρόμο τον ξέρεις. Η απόφαση είναι το παν. Κάνε την επανάστασή σου.
Και να ξέρεις πως αυτή η προσωπική, η ατομική επανάσταση θα σε σμίξει με όμοιους συνανθρώπους, συμπολίτες, συλλογικότητες που σαν κι εσένα έκαναν τη δική τους, την προσωπική τους επανάσταση. ΄Ολοι μαζί, σωστά στρατευμένοι, αλλαγμένοι, μπορείτε να αλλάξετε τον κόσμο.
Αλλιώς, αν δεν προφτάσεις να περάσεις τα “εσκαμμένα” σήμερα, αύριο θα είναι αργά. Ο κρατικός “Λεβιάθαν”,το τέρας της οικονομίας της αγοράς, θα σας παρασύρει στη δίνη του και θα σας καταπιεί χωρίς έλεος.
![Μάντσεστερ: Οι απεγνωσμένες αναρτήσεις γονιών που ψάχνουν τα αγνοούμενα παιδιά τους [εικόνες]](http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/styles/708x320/public/dtgfai-708.jpg?itok=7DA7fOnx)