ΤΕΞΑΣ. ΕΛΛΗΝΕΣ…”ΑΛΒΑΝΟΙ” ΑΝΑ ΤΗΝ ΥΦΗΛΙΟ

 (Το κείμενο ανέβηκε στην “ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ” στις 30-11-2011)

“…Είναι προφανές  πως ο εθνικισμός και ο ρατσισμός είναι τα “δίδυμα” παιδιά, μιας γέννας και καμιά από τα “μαλλιά τραβηγμένη” θεωρία δεν μπορεί να ξεχωρίσει τους δύο αυτούς όρους ή να καλλωπίσει τον έναν και να καταδικάσει τον άλλον. Να δανειστούμε ένα παράδειγμα από τη χώρα μας. Για τους ΄Ελληνες ρατσιστές ο Πακιστανός, λαθρομετανάστης ή όχι, είναι  σήμερα το “μαύρο” πρόβατο”,ο δακτυλοδεικτούμενος, εκείνος που συγκεντρώνει πάνω του τα περισσότερα πυρά απ΄όλους τους άλλους μετανάστες. Στις αρχές,όμως, της δεκαετίας του ’90,που οι Πακιστανοί στη χώρα μας ήταν λιγότεροι,τ η ρατσιστική … υπεροχή είχαν οι Αλβανοί, που υπέστησαν στη χώρα μας για πολλά χρόνια τα “μύρια όσα δεινά”.

Αν δούμε, λοιπόν, τα πράγματα “ψυχρά” και χωρίς παραμορφωτικούς φακούς, καταλήγουμε στην εξής διαπίστωση: Η συγκεκριμένη  ρατσιστική  συμπεριφορά απέναντι στις δύο αυτές “εθνότητες” που μνημονεύσαμε, έχει ως βασική αιτία την αίσθηση της εθνικής υπεροχής  των Ελλήνων και όχι της φυλετικής και θεωρούν “αυτονόητα”  χώρες σαν την Αλβανία και το Πακιστάν  κατώτερες από πάσης απόψεως. Η Αλβανία, μάλιστα, με την οποία γειτνιάζει η χώρα μας και έχει από  παλιά “ανοιχτούς λογαριασμούς”  για τη “Βόρειο ΄Ηπειρο”, αποτελεί  το “κόκινο πανί”  για τη “φυλή” των… Ελληνάρων.

Αν τώρα λάβει  κανείς υπόψη του   πως οι Αλβανοί, σε σχέση με τους Πακιστανούς  είναι πιο “ψημένοι” στη δουλειά, δούλευαν σκληρά και με  φτηνά μεροκάματα (τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια),  θα διαπιστώσει το ακόλουθα: Λόγω της καταγωγής τους  και μόνο οι Αλβανοί  υπέστησαν όλο εκείνο τον εθνικιστικό-ρατσιστικό “τσουνάμι” -παροξυσμό της δεκαετίας του ’90,που σε μερικές περιπτώσεις δυστυχώς “καλά κρατεί” και σήμερα. Το…καυκάσιον του χρώματός τους ,η εργατικότητά τους  και η αναμφισβήτητη προσφορά τους στην ανασυγκρότηση -ανοικοδόμηση της χώρας μας, δεν τους έσωσαν από τη “μήνιν” των εθνικιστών-ρατσιστών συμπατριωτών μας.

Αντίθετα, οι αποκαλούμενοι “Ρωσοπόντιοι”, οι οποίοι εισέρρευσαν κατά χιλιάδες στην Ελλάδα με πλαστές οι περισσότεροι ταυτότητες, που πιστοποιούσαν την …ελληνικότητά τους και με αντάλλαγμα την ψήφο τους ευεργετήθηκαν τα μάλα από τις κομματικές κυβερνήσεις, δεν  αντιμετωπίστηκαν ρατσιστικά από τους ΄Ελληνες. Και να σκεφτεί  κανείς πως  εισήγαγαν και επιδόθηκαν σε  πρωτοφανή  για τη χώρα εγκληματική δραστηριότητα, με ιδιαίτερες… επιδόσεις στα “συμβόλαια θανάτου”και στα ναρκωτικά . Κι όμως, τέτοιο ρατσιστικό “προγκρόμ” ουδέποτε εξαπέλυσαν οι ντόπιοι κατά των Ρωσοπόντιων, όπως έκαναν με τους Αλβανούς.

΄Επομένως, όλα τα άλλα,που επικαλούνται οι εν λόγω πατριωταράδες ,για να δικαιολογήσουν αυτή την πρωτόγνωρη για τη ιστορία της χώρας επίθεση που δέχτηκαν ποτέ “φιλοξενούμενοι” ή επισκέπτες στα χώματά της ,είναι “προφάσεις εν αμαρτίαις”.Κυρίως επικαλούνται θεωρίες πως τάχα οι Αλβανοί παίρνουν τις δουλειές από τους ντόπιους ή πως αυτή τη “φάρα” τη διακρίνει επηρέπεια  στην εγκληματικότητα . Αλλά,όπως είπαμε,όλα αυτά  είναι καθαρά προσχήματα του εθνικιστικού-ρατσιστικού ντερλίριου μιας μεγάλης πλειοψηφίας των συμπατριωτών μας και δεν εμπεριέχουν ίχνος αλήθειας. Απόδειξη είναι   πως  οι ΄Ελληνες δεν καταδέχονται ούτε και σήμερα στην οικονομική κρίση να καταπιαστούν με τις δουλειές των Αλβανών και των Πακιστανών.΄Οσο για την περίφημη εγκληματικότητα των Αλβανών,αν δει κανείς τις πραγματικές στατιστικές ,ακόμα κι αυτές που παρουσιάζουν οι “πειραγμένες” για ευνόητους λόγους   ελληνικές διωκτικές αρχές,θα διαπιστώσει άλλα πράγματα. Αν και οι μετανάστες είναι το κατά κανόνα πρώτο πληθισμιακό κομμάτι της χώρας που υφίσταται τις συνέπειες μιας οικονομικής κρίσης σε μια χώρα που τους “φιλοξενεί”, εν τούτοις στην Ελλάδα ,σε σχέση με τους παραβατικούς ΄Ελληνες  π.χ  ναρκομανείς   οι “ξένοι” έχουν απείρως μικρότερη εγκληματική συμπεριφορά από τους πρώτους (ακόμα και κατά πληθυσμιακή αναλογία κρινόμενοι). Εκτός, βέβαια,αν δικαιολογήσουμε το γεγονός πως οι δικοί μας εγκληματίες είναι… ελληνικής ιθαγένειας  και καταγωγής και ως εκ τούτου συγχωρητέα τα εγκλήματά τους, ενώ η παραβατκότητα των άλλων,επειδή είναι “ξένοι” και αλλόφυλοι, είναι κατακριτέα και ασυγχώρητη.

Εθνικισμός-ρατσισμός είναι ταυτόσημες έννοιες και ιστορικά μη διακρινόμενες ως διαφορετικές.Για παράδειγμα,όταν τα γερμανικά φύλα   στα χρόνια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας αντιμετώπιζαν στο Ρήνο τις ρωμαϊκές λεγεώνες, τους  στρατιώτες των οποίων  αποκαλούσαν υποτιμητικά “Βλάχους” (Vlah-λατινόφωνος= υπήκοος κατώτερου, βρομερού έθνους), ένιωθαν εθνική υπεροχή έναντι αυτών  και όχι φυλετική. Γενικότερα στην Ιστορία η ρατσιστική συμπεριφορά ήταν απόλυτα συνυφασμένη με την εθνικιστική (κλασικό  παράδειγμα η φράση-αντίληψη “Πας μη ΄Ελλην βάρβαρος”).Και αν θέλουμε να επιμείνουμε σε παραδείγματα  , ας έρθουμε στην Κύπρο. Η επί τόσα χρόνια (σήμερα μετά την εισβολή περισσότερο) ρατσιστική συμπεριφορά των…ανάδελφων Ελληνοκύπριων  κατά των Τουρκοκυπρίων, έχει εθνικιστικά κίνητρα   και  δεν οφείλεται στην πεποίθηση πως οι Τούρκοι, ως φυλή, είναι κατώτερη από τους ΄Ελληνες.

Τα όρια επομένως ρατσισμού-εθνικισμού είναι εντελώς εύθραστα.Αλλά, στο κάτω -κάτω δεν έχει κανένα νόημα να αναλώνεται κανείς σε αναλύσεις για το αν “η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα”,αφού, όπως και να έχει το πράγμα, η αλήθεια είνα μία: Και ο μεν και ο δε,ως χείριστα ελαττώματα και παθογένειες μιας μικρής ή μεγάλης πληθυσμιακής  ομάδας, έχουν τραγικές συνέπειες ειδικά κατ΄ αυτών   που στρέφονται- εκδηλώνονται.

Σήμερα,που  βρισκόμαστε μπροστά σε μια νεκρανάσταση του φαινομένου  του εθνικισμού-ρατσιστισμού  στην Ευρώπη και μάλιστα σε μια εποχή που η ουσιαστική΄Ενωση της Ευρώπης (πολιτική, οικονομική,πολιτιστική κ.λπ) είναι όρος “εκ των ων ουκ άνευ” για την επιβίωση της Ε.Ε, τέτοιες συμπεριφορές  είναι και  επικίνδυνες και ακατανόητες. Τα σύγχρονα κράτη είναι προφανές πως πρέπει να αντιμετωπίσουν με άμεσες και αποτελεσματικές ενέργεις τέτοια φαινόμενα, εξαντλώντας όλη την αυστηρότητα της νομοθεσίας τους στους παραβάτες. Ο εθνικισμός-ρατσισμός  πρέπει να χαρακτηρίζεται σε κάθε σύγχρονο νομικό πολιτισμό ως κακούργημα και να τιμωρείται χωρίς καμιά επιείκια  ως τέτοιο.

Η Ιστορία διδάσκει πως κανείς δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο σε τρεις πραγματικά ανίκητες δυνάμεις: Στη Φύση,  την  αναγκαιότητα (όπως την έχει καθορίσει ο Μαρξ) και στην τιμωρία της “΄Υβρεως”. Δυνάμεις δοκιμασμένες μέσα στο “καμίνι” του χρόνου και με καταλυτική παρουσία-επιβεβαίωση στο “ιστορικό γίγνεσθαι”. Και η Φύση και η “αναγκαιότητα” αντιμάχονται τον εθνικισμό και το ρατσισμό στο έπακρο. Δεν επιτρέπουν και δεν ανέχονται τέτοια φαινόμενα παρεκτροπών  επ’ ουδενί  και τα αποβάλουν πάραυτα από το  ανθρώπινο κοινωνικό σώμα. Η παρέκκλιση αυτή από τους νόμους της Φύσης, ονομάστηκε στην ελληνική αρχαιότητα ΥΒΡΙΣ και ετιμωρείτο ΠΑΝΤΑ με τις σκληρότερες τιμωρίες.

Στον κόσμο επικρατεί πολυμορφία, πολυποικιλότητα,ελευθερία,δυνατότητα επιλογής. Και το μαύρο και το άσπρο και το κίτρινο είναι  θαυμάσιες συνθέσεις στον καμβά της   Φύσης, χωρίς  κανενός χρώματος ποσοτικός ή ποιοτικός περιορισμό .Στη  ιστορία επίσης, τον πολιτισμό και την εξέλιξη   τα προώθησαν, ως ευρύτερη κοινότητα “μυρμηγγιών” , άλλος λιγότερο άλλος περισσσότερο, όλες οι φυλές και τα έθνη της  γης,ανεξάρτητα από χρώματα ή άλλες διακρίσεις .Ποιος μπορεί να πει πως   ο κινέζικος, ο περσικός πολιτισμός υπήρξαν κατώτεροι του πολιτισμού των άλλων “Ανατολικών λαών” ή και αυτών των Ελλήνων; ΄Ολοι οικοδόμησαν, σε όλους ανήκει το σημερινό “μεγαλούργημα” που λέγεται σύγχρονος πολιτισμός και ειδικά τεχνολογικός. Αυτόν τον κόσμο  οφείλουμε να τον  παραδώσουμε στις γενιές που έρχονται ενωμένο, ασφαλή και προπαντός απαλλαγμένο από  μολυσματικά αρρωστήματα,όπως είναι ο εθνικισμός-ρατσισμός.