ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ

α. Ερντογάν ο «μεγαλοπρεπής» -Πήρε προεδρία & Βουλή από τον α’ γύρο

 

Η συμμαχία με το κόμμα του Ντεβλέτ Μπαχτσελί, που έδωσε το έναυσμα των πρόωρων εκλογών, έφερε στον Ερντογάν τον θρίαμβο για την προεδρία με περίπου 52,4%.

Το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα, με τον υποψήφιο πρόεδρό του Ιντζέ κατάφερε να πάρει 30,8%, ποσοστό που έχει να δει το κόμμα του εδώ και τριάντα χρόνια. Μάλιστα βρέθηκε περίπου 8 μονάδες πάνω από την σημερινή δυναμική του κόμματός του. Είναι λοιπόν φυσικό να κινηθούν άμεσες εξελίξεις για διαδοχή του Κιλιτσντάρογλου. Φαίνεται πως η κίνηση του να ρίξει με την υποψηφιότητα τον εσωκομματικό του αντίπαλο, Μουχαρέμ Ιντζέ στη βορά όπως υποστήριξαν κάποιοι, του γύρισε μπούμερανγκ.

Το Καλό Κόμμα που αποσπάστηκε από το Εθνικιστικό Κίνημα υπό την ηγεσία της Μεράλ Άκσενερ έμεινε κάτω των προσδοκιών. Η ίδια κόλλησε στο 7,4% και βρέθηκε κάτω από τον φυλακισμένο Ντεμιρτάς που παίρνει 8,3 για τις προεδρικές και το κόμμα της περνά μόλις το όριο με 10,1%. Μάλιστα οι συσχετισμοί δείχνουν ότι δεν επηρέασε σχεδόν καθόλου το κόμμα του Μπαχτσελί που διατηρεί την δύναμη του σε σχέση με τις τελευταίες εκλογές. Πρόκειται για ένα ακόμη μικρό εθνικιστικό κόμμα.

β. Εκλογές Τουρκία: Ξεπέρασε το 86% η συμμετοχή στις εκλογές

 

γ. Δημοκρατική ωριμότητα» βλέπει στη μεγάλη συμμετοχή στις εκλογές ο Ερντογάν

Επίσης, ας θεωρείτε δεδομένο ότι ο Ερντογάν κινείται στη λογική του σχεδίου 2023, όπως το έχει αποκαλέσει, οπότε συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας. Έως τότε θα πρέπει η Τουρκία να έχει καταστεί η δέκατη οικονομική δύναμη στον κόσμο, η δέκατη χώρα σε ανάπτυξη λιμανιών, τρένων, οδικών δικτύων, ηλεκτρισμού, τουρισμού, τουριστικών υποδομών κ.λπ. Όλα επί δέκα. Ο Ερντογάν θα κινηθεί προς αυτή τη λογική” εξήγησε ο αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής του Παντείου.

Η χτεσινή, καθόλου θριαμβευτική εκλογική νίκη του δικτάτορα της Τουρκίας, δίνει ευκαιρία να επισημάνουμε κάποιες αλήθειες, που όσο κι αν ψάξαμε από το πρωί στον παγκόσμιο «Τύπο, ολοκληρωμένες, τουλάχιστον και σαφείς, δεν καταφέραμε να βρούμε.

1. Η πραγματικά εντυπωσιακή συμμετοχή του εκλογικού σώματος, δείχνει ακριβώς το αντίθετο από εκείνο που υποστηρίζει ο δικτάτορας.  Ο Ερτογάν μίλησε  για «δημοκρατική ωριμότητα», η οποία βέβαια δεν είναι τίποτα διαφορετικό από στείρος φανατισμός και μάλιστα φονταμενταλισμός του χειρίστου είδους.

Η χώρα είναι σήμερα (και από παλιά) διαιρεμένη σε χίλια κομμάτια. Ισλαμιστές, Κεμαλιστές, Αλεβίτες, Κούρδοι και δεκάδες άλλες  ιδεοληπτικές ,αλλά και φυλετικές μειονότητες, που είναι αδύνατον να χαρτογραφηθούν και να ενταχθούν σε συγκεκριμένες ευρύτερες ομάδες.

Κύριο χαρακτηριστικό όλων αυτών των κατακερματισμένων   μαζών  είναι, όπως είπαμε, ο  ακραίος φανατισμός, που καθιστά τη χώρα πραγματικά ένα κράτος, που μόνο «΄Εθνος» δεν μπορεί  είναι, με την έννοια πως δεν υφίσταται, παρά μόνο  μια χαλαρη εθνική ενότητα.

Η μια  «παράταξη» μισεί αβυσσαλέα την άλλη. Πέρα από το γεγονός πως σε μια άλλη πολιτισμική και οικονομική τούτη διαφοροποίηση, μόνο οι πληθυσμοί της ΄Αγκυρας, της Ιστανμπούλ και της Σμύρνης (με τις πλησιέστερες εδαφικές προεκτάσεις), έχουν να επιδείξουν  ευρωπαϊκή ταυτότητα (και τούτη θαμπή) και μια ικανοποιητική οικονομική ευμάρεια. Η υπόλοιπη Τουρκία στα βάθη της Ασίας είναι βυθισμένη αυτή την ώρα  σε  εξοργιστική πενία  και με εντελώς υποβαθμισμένο πολιτισμικό μπαγκράουντ.

Επομένως, η συντριπτική αυτή συμμετοχή στις εκλογές δεν έχει να κάνει με δημοκρατική ευαισθητοποίηση, όπως… σεμνύνεται ο δικτάτορας, αλλά αντίθετα είναι ενδεικτικό της  κατάστασης που περιγράψαμε και της έκθεσης των ψηφοφόρων στα κηρύγματα μισαλλοδοξίας και αντιπαλότητας των  «αρχηγών» και των  «φωτισμένων», οι οποίοι , όλο αυτό τον καιρό,  καλούσαν  επιτακτικά και επί  ποινή… κατάρας  για προδοσία-αποστασία τους οπαδούς να προσέλθουν στις κάλπες, για να δώσουν ένα ισχυρό ράπισμα στο διπλανό τους Τούρκο, που δεν ανήκε στη δικιά τους φατρία.

 

2. Σε αντίθεση με όσα υποστηρίζει ο συστημικός, εθνικιστής καθηγητής στο Πάντειο, ο γνωστός θορυβοποιός Συρίγος (αυτός που ανακάλυψε «γκρίζες ζώνες» 3 χιλιόμετρα από τη…Σμύρνη!), ο Ερντογάν, ούτε μπορεί ούτε έχει πια την οικονομική δυνατότητα να περατώσει το σχέδιο 2023, για τους λόγους που εξηγούμε στη συνέχεια.

3. Από αύριο ο Σουλτάνος έχει ΜΟΝΟ δύο επιλογές. α. Να κάνει στροφή 180 μοιρών και «να γλείψει εκεί” που  αφρόνως “έφτυνε χτες” (Αμερική και Ευρώπη). β. Να αντιμετωπίσει την επερχόμενη χιονοστιβάδα της άτακτης χρεοκοπίας της χώρας, που ήδη έχει ξεκινήσει και επιμελώς την απέκρυπτε λόγω εκλογών. Η τούρκικη λίρα έχει πάρει τον κατήφορο εδώ και μήνες, οι τιμές των προϊόντων  έχουν εκτοξευθεί στα ύψη και η φτώχια μαστίζει πια και τους παλιότερα ,πιο ευνοημένους στα παράλια ,την πρωτεύουσα και την Ιστανμπούλ πληθυσμούς.

4. Η Αμερική, και το ξέρει πολύ καλά ο δικτάτορας, δεν αστειεύεται  στην εξωτερική της πολιτική. Ο Ερντογάν έκανε το λάθος, αν και «νάνος» να τα βάλει με  ωρυόμενο  και σε …φόρμα (λόγω Τραμπ) «γίγαντα». ΄Οχι μόνο έχει εδώ και καιρό αποστασιοποιηθεί από το ΝΑΤΟ, αλλά  έστησε λυκοφιλία με τον έτερο ομόλογό του δικτάτορα Πούτιν και απειλεί μάλιστα να ξεκινήσει…Τουρκο-Αμερικανικό πόλεμο! Γι΄αυτό, ακριβώς,  καιρό τώρα υποστηρίζουμε  πως ο Ερντογάν  δε στέκεται καλά στα μυαλά του. Η Τουρκία είναι  «γεωπολιτικά» (και ιστορικά) υψίστης σημασίας για το ΝΑΤΟ. Σε καμιά περίπτωση οι Αμερικανοί δε θα έχαναν ένα τέτοιο σύμμαχο, εξαιτίας της μεγαλομανίας ενός παρανοϊκού  επίδοξου Σουλτάνου.

5. Μένει «να  έλθει εις εαυτόν»  ο απολέσας εδώ  και καιρό  μνήμη και πολιτική αγχίνοια  Τούρκος πρόεδρος  και να ξαναϋποκλιθεί βαθιά και ταπεινά   στον αφέντη (ΗΠΑ). Και φυσικά στην Ευρώπη στην οποία στηρίζεται  σχεδόν το 50% της τούρκικης οικονομίας. Αν δε συμβεί αυτό, έρχεται «Αρμαγεδώνας» για τη γείτονα. Η άτακτη χρεοκοπία και με την ευλογία Αμερικής και Ευρώπης, θα την γονατίσει. Ο εμφύλιος είναι επί θύραις. Ο δικτάτορας θα πέσει με πάταγο. Οι ίδιοι που χτες τον ψήφισαν, αύριο θα τον εκτελέσουν. Είναι η μοίρα των αφρόνων δικτατόρων.

6. Αν συμβεί  ο προβλεπόμενος αυτός ξεσηκωμός, η μόνη λύση στη ακυβερνησία θα είναι  η συγκρότηση  κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας απ΄όλες τις παρατάξεις και τις μειονότητες.    Είναι η κυβέρνηση που θα επαναφέρει στη σωστή πλεύση το τούρκικο σκάφος. Και  ιστορικά  αυτό το σκάφος έχε βάλει πλώρη για να ελλιμενιστεί στην Ευρώπη. Η Ρωσία ουδέποτε υπήρξε σύμμαχος με την Τουρκία, ούτε καν ευκαιριακός , όπως σήμερα.

 Αλλιώς,  αν η χώρα παραμείνει εκτεθειμένη στις αλλοπρόσαλλες φαντασιώσεις του Σουλτάνου για την επανίδρυση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, που σημαίνει , εκτός των άλλων, και απομάκρυνση της πιθανότητας εξευρωπαϊσμού της, μοναδικό  μέλημα των τουρκικών κυβερνήσεων θα είναι πια   να κρατούν μια   χαλαρή συνοχή με τεχνητά ,π.χ στημένα θερμά  επεισόδια στο Αιγαίο, ύβρεις στην Ευρώπη, κούρδικη τρομοκρατία. Και όλα αυτά, βέβαια, σημαίνουν  καταθλιπτική   απομόνωση-ομφαλοσκόπηση  για λαό και κυβερνήσεις. Το χειρότερο ακόμα,   χωρίς την οικονομική σύναρση της Ευρώπης, βυθισμένη  στην έσχατη πενία και  με την έκθεση στον καθημερινό κίνδυνο (και με αμερικάνικο δάχτυλο) της εμφύλιας σύρραξης.    

___________________________________________________

1. α. Ο Τσίπρας θέλει τώρα να φέρει διαχωρισμό Κράτους-Εκκλησίας

 

 

Πρέπει να τεθεί, κατά τη γνώμη μου, το θέμα. Νομίζω έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για να υπάρξει ο διαχωρισμός (σ.σ.: Κράτους – Εκκλησίας) στο πλαίσιο της κατανόησης και των αμοιβαίων απόψεων, οι οποίες συγκλίνουν σε αυτό το θέμα», δήλωσε σήμερα ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής, μιλώντας στην ΕΡΤ.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης επιβεβαίωσε, έτσι, σενάρια που διακινούνται τις τελευταίες ώρες και σύμφωνα με τα οποία ο Αλέξης Τσίπρας, μετά τη συμφωνία των Πρεσπών για τα Σκόπια και τη συμφωνία με τους εταίρους για την ελάφρυνση του χρέους, ετοιμάζει ήδη την επόμενη κίνησή του: τον διαχωρισμό Κράτο

β. Βενιζέλος: Η κυβέρνηση μέσω της αναθεώρησης του Συντάγματος θέλει να προκαλέσει πόλωση

Ο κ. Βενιζέλος κρούει για άλλη μια φορά τον κώδων του κινδύνου για τις  συνθήκες εκβιασμού των θεσμών και υποβάθμισης της αυστηρότητας του Συντάγματος που θα επιχειρήσει να διαμορφώσει η κυβέρνηση καθ’οδόν προς τις εκλογές, καταστρατηγώντας την αναθεωρητική διαδικασία μέσω δημοψηφίσματος για «δημοφιλή» θέματα και καλλιεργώντας την εσχάτη μορφή λαϊκισμού που είναι ο συνταγματικός λαϊκισμός.

 

Αν θέλει ο Τσίπρας να  γραφεί το όνομά του ,το ήδη καταγραμμένο στην Ιστορία, με πιο χρυσά γράμματα, ας τολμήσει διαχωρισμό εκκλησίας -κράτους.΄Αλλά πρωτίστως ή ταυτόχρονα,  απαραιτήτως  να τολμήσει  να  θεσπίσει  επίσημα και πανηγυρικά   την ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΙΚΗ. Χρόνιο αίτημα όλων των προοδευτικών Ελλήνων.

Κραυγές σαν αυτές του Βεννιζέλου, δε φτάνουν πια στα αυτιά  του  ψαγμένου πολίτη. Κανείς δε δίνει σημασία σε κοινά λαμόγια και διεφθαρμένους πολτικούς, καλή ώρα ως ο Ευάγγελος.

  Ο συνειδητοποιημένος πολίτης γνωρίζει πως το μόνο που ενδιαφέρει αυτούς  τους υπόδικους είναι η σωτηρία τους. Να αποφύγουν με κάθε τρόπο τη φυλακή. Τους περιμένει, όμως,  και είναι απαραίτητη μια τέτοαι κατάληξη , ως κάθαρση και οριστικό χτύπημα στην  παλιάς κοπής κομματική ζωή του τόπου. Ας το τολμήσει κι αυτο ο Αλέξης Τσίπρας.