Ξεσπά ο Γιάννης Σμαραγδής: «Λυπάμαι αυτούς που έγραψαν αρνητικά κείμενα για τις ταινίες
«Κριτικές δεν διαβάζω για τις δουλειές μου. Δεν είναι ένα εργαλείο χρήσιμο για κανέναν. Ποιος είναι αυτός που μπορεί να μεσολαβήσει ανάμεσα σε ένα οποιοδήποτε έργο με την ψυχή του οποιουδήποτε θεατή; Κανείς. Τα έργα γίνονται για να πάρουν ο ανθρώπινες ψυχές ό,τι θέλουν, στην ουσία δύναμη ψυχής. Στο πάτωμα που βρίσκονται οι κριτικοί κινηματογράφου είναι το υπόγειο. Τι δουλειά έχουν εμ το ανώτερο στοιχείο της τέχνης; Όπου παίχτηκε ο Καζαντζάκης στο εξωτερικό πήρε βραβεία, τρομερά σχόλια. Εδώ συνέβησαν αυτά που συμβαίνουν πάντα από τις κατώτερες ψυχές. Αυτούς που έγραψαν αρνητικά κείμενα για τις ταινίες μου τους λυπάμαι! Χάνουν αυτό που κερδίζουν οι αγαθές ψυχές. Με σκληρή ψυχή μπαίνουν, με σκληρή βγαίνουν. Κριτής των πάντων είναι ο χρόνος» είπε με αυστηρό τόνο ο Γιάννης Σμαραγδής.μου
(enikos.gr)
****
Εκτός τόπου και χρόνου ,αλλά και ως δυστυχής, ακούγεται πάλι ο σκηνοθέτης Γιάννης Σμαραγδής. Και πώς θα γινόταν διαφορετικά για οποιονδήποτε, ας δηλώνει αριστερός, που έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο έλλειψης αυτογνωσίας (ή μήπως έμπλεου υποκρισίας;) , για να πιστεύει πως ό,τι λέει είναι θέσφατα και ό,τι δημιουργεί, μέσω της τέχνης του, είναι, πέρα από αριστούργημα, …ευαγγέλιο; Και, ως εκ τούτων , όλοι όσοι έχουν διαφορετική άποψη, θα πρέπει να… βγάζουν τον σκασμό, για να μην τον πικραίνουν .
Η κριτική, όφειλε να γνωρίζει , αν όντως αισθάνεται καλλιτέχνης, όπως λέει ο ίδιος και όχι μέλος στο λόμπι της βιομηχανίας θεάματος- ακροάματος, είναι το δομικό συστατικό της καλής τέχνης (την κακή δεν την αφορά, πρωτίστως επειδή δεν είναι τέχνη), για ένα και μοναδικό λόγο. Η αρνητική κριτική είναι εποικοδομητική, όταν τεκμηριώνεται με ΦΥΣΙΚΑ επιχειρήματα ή με τη συνοδεία της παράθεση …αντιπροσφοράς.
Αν δεν πληροί αυτούς τους όρους, δεν πρόκειται πια για κριτική ,αλλά για κιτρινισμό εμπάθειας. Ο σοβαρός καλλιτέχνης θα έπρεπε να λαμβάνει υπόψη του μόνο τη «θετική προσφορά» από μια τέτοια κριτική, για να γίνεται την επόμενη φορά καλύτερος.
Δε «φιλάς κατουρημένες ποδιές», επίσης, όπως αυτές που βάζει ο σεφ- πρωθυπουργός της χώρας στην κουζίνα της χρεοκοπημένης (οικονομικά και ηθικά χώρας), όταν ολόκληρη η Ελλάδα (πλην γαλάζιας ακρίδας) στενάζει και οι επερχόμενες γενιές θα «αυτοκτονούν» ομαδικά κάτω από το ασφυκτικό βάρος που τους φόρτωσε ο γιος του Κων/νου Μητσοτάκη (με ό,τι σημαίνει τέτοιος συμβολισμός), και να βγαίνεις να λες πως είναι “τύχη που είναι πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης”. Είναι Ύβρις! Τέτοιο κατάντημα πια, και μάλιστα από δηλούντα αριστερός, για μια…επιδότηση ;
Φυσικά, δε θα μας έπεφτε λόγος, τουλάχιστον, δε θα επιδεικνύαμε τέτοια ευαισθησία από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε ο Γιάννης Σμαραγδής να ασχολείται με τον Καποδίστρια, ως κινηματογραφικό πρόσωπο. ΄Οποιος και όταν ασχολείται με την Ιστορία, όμως, οφείλει να είναι πέρα από προσεκτικός –αντικειμενικός και στοιχειωδώς ενημερωμένος .
Και ασφαλώς λογοδοτεί και (απο)δέχεται την όποια σκληρή κριτική από τους καθ΄ ύλην αρμόδιους. Κι αυτοί δεν είναι ο κριτικοί της τέχνης (αυτοί ας μιλήσουν μετά για τα άλλα). Ο αστράτευτος ιστορικός έχει σε αυτές τις περιπτώσεις, τον πρώτο και κυρίαρχο λόγο.
΄Όπως δεν το έχει, φυσικά, όταν κρίνει το …Λάνθιμο στα τερατουργήματα της στρατευμένης του στη νοσηρότητα «τέχνης» και της πλούσιας εισπρακτικής προσδοκίας. ΄Άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Το τέρας-πατέρας του ρέκτη (!) σκηνοθέτη σε μια παλιά του ταινία (τη νέα δεν την είδαμε), δεν είναι ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας ,την προσωπικότητα και το έργο του οποίου τα κρίνει η Ιστορία, για να παραδώσει στις γενιές παραδείγματα αποφυγής ή μίμησης.
Αν κάποιος ανίερα τολμήσει να εισβάλει στα πλούσια λιβάδια της Ιστορίας με οποιοδήποτε τρόπο , θα πρέπει να γνωρίζει πως θα αντιμετωπιστεί ως εισβολέας από τους εντεταλμένους να επιτελέσουν αυτό το έργο, στρατιώτες. Δε θα τον αφήσουμε να περάσει χωρίς αντίσταση (εν προκειμένω άκριτο) , όποιο επιχειρεί να παραδώσει σελίδες με πρωταγωνιστές της Ιστορίας, βορά στις μυστικές ή φανερές προθέσεις-ορέξεις τέτοιου εγχειρήματος. Ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους οι καιροσκόποι και οι λογής έμποροι. Η Ιστορία δεν είναι μυθιστόρημα, ούτε μπορεί να εκποιείται ή να εκπίπτει σε είδος εκμετάλλευσης.
Αλήθεια, δεν μας είπε ακόμα ο κύριος Σμαραγδής υπό ποίου ιστορικού την εποπτεία και με ποια διαπιστευτήρια βρίσκεται η παραγωγή του Καποδίστρια; Διάλεξε κανέναν τύπο σαν τον ανεκδιήγητο Καλύβα ή παλιότερα το μακαρίτη Καργάκο, που πέρα από τη στράτευσή τους, δεν έχουν καν θεσμική ιδιότητα και νομικό δικαίωμα να αυτοαναγορεύονται σε ιστορικούς; Τί είναι η Ιστορία; «Πάγκος» για να πουλάει όποιος θέλει ζαρζαβατικά; Αλλά, ακόμα και σε τέτοια περίπτωση, δε χρειάζεσαι άδεια στη …λαϊκή;
Παράδειγμα. Πριν λίγο καιρό, έστειλε ο σκηνοθέτης να δημοσιευτούν στα μέσα παραπληροφόρησης (τα οποία πια αναγνωρίζονται ως αντώνυμα του Τύπου), λίστα με το καστ των ηθοποιών που υποδύονται τους χαρακτήρες στην ταινία του «Καποδίστριας». Και είδαμε και τη φωτογραφίες τους, ειδικά του πρωταγωνιστή , πολλές και χαρακτηριστικές.
΄Όχι όμως και του…Κοραή ,ας πούμε, που υπήρξε ο σκληρότερος, ακόμα και από τους Υδραίους και τους Μανιάτες επαναστάτες, αντικαποδιστριακός. Θα έπρεπε να έχει ένα μεγάλο ρόλο ο Χιώτης διανοούμενος και «Ευρωπαϊστής» των Παρισίων στην ταινία του .Και ασφαλώς αντικειμενική και ορθοποδούσα εκπροσώπηση. ΄Όπως ήταν η πραγματικότητα.
Είναι απολύτως απαραίτητη μια τέτοια παρουσία, για να γνωρίζει ο θεατής, έστω να αναρωτηθεί: Καλά, αυτός ο σκελετόβραχος του αρχαίου ελληνισμού , ο απηνής διώκτης του ραγιαδισμού και της Ορθοδοξοπληξίας, ο πρόδρομος της σημερινής Ε.Ε, για ποιο λόγο επιτίθεται με τόση σφοδρότητα στο έργο ενός εγκάθετου του Τσάρου και εκπρόσωπου του κρατικού ολοκληρωτισμού , του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδα; Τυφλώθηκε και ο Κοραής από το μίσος του, γιατί ως…φοροφυγάς κι αυτός ,σαν τους Μαυρομιχαλαίους και τους Μιαούληδες (!!), όπως ερμηνεύουν τους λόγους της εκτέλεσής του, οι κρατικιστές και κατασκευαστές της παραϊστορίας ,αρνιόταν να καταβάλει φόρους από τη Γαλλία ο “πένης γέρων” στη νεοσύστατη αποικία των Ρώσων;
Χωρίς την παρουσία και την παράθεση της άποψης και τέτοιων πρωταγωνιστών της ιστορικής εκείνης εποχής στην «από κει όχθη», πώς θα φαίνεται, έστω και για τους τύπους πως ο σκηνοθέτης δεν ενέδωσε στους χορηγούς, μεταξύ αυτών και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που θέλουν να βάλουν και τον Καποδίστρια να στηρίζει το έργο τους στην αποδόμηση ενός κράτους δικαίου; Και μάλιστα “αντί πινακίου φακής” η εξαγορά του καλλιτέχνη!
΄Εχουμε έγκλημα καθοσίωσης, ΄Υβιν! Και νομίζουμε πως ο…αριστερός καλλιτέχνης Σμαραγδής (όπως και παλιότερα ο έτερος Καπαδόκης της συντεχνίας-βιομηχανίας, Βούλγαρης, κι αυτός κατά δήλωσή του …αριστερός) , διαπράττει το έγκλημα συνειδητά . Εξαπατά τον αδαή θεατή, το δυστυχή ΄Ελληνα που η εθνικιστική του ιστορία, του γάνωσε αιώνες το μυαλό εξ απαλών ονύχων.
Κι έρχεται σήμερα και τούτος , αντί να ξεστραβώσει, τον έχοντα εθνικιστικά σκουπίδια στο μυαλό, ΄συμπατριώτη μας , να τον μυήσει με την τέχνη του στην αλήθεια (αυτή είναι στην ουσία η ανάταση και η λύτρωση ψυχής του θεατή, που λέει και ο ίδιος ο σκηνοθέτης στη συνέντευξή του), να του ρίξει κατακέφαλα την πετριά, να του κάνει κι ελόγου τη λοβοτομή πιο βαθιά. Δεν είναι έγκλημα;
Πώς λέτε παραμένει μια ζωή ο ΝεοΕλληνας χοιρίδιο της Κίρκης; (και όχι μόνο με εθνικιστική τύφλα) . Το χειρότερο, χωρίς ελπίδα να βρεθεί «Οδυσσέας» που θα δώσει κάθαρση στην τραγωδία του!