1. α. Θάνατος: Δισεκατομμυριούχος πληρώνει για να σκοτωθεί και να ‘φορτωθεί’ σε υπολογιστή
Ο 32χρονος Σαμ Άλτμαν, επιχειρηματίας του κλάδου της τεχνολογίας στην Σίλικον Βάλεϊ, είναι ένας από τους 25 ανθρώπους, που βρίσκονται στη λίστα αναμονής της Nectome, μιας εταιρίας startup, η οποία υποστηρίζει ότι μπορεί να “φορτώσει” το περιεχόμενο του εγκεφάλου και να το αποθηκεύσει σε έναν υπολογιστή.
Για να επιτευχθεί, ωστόσο, αυτό οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να πεθάνουν σε μια διαδικασία παρόμοια με αυτή της αυτοκτονίας υποβοηθούμενης από γιατρό, η οποία είναι νόμιμη μόνο σε πέντε πολιτείες των ΗΠΑ.
Σύμφωνα με το MIT Technology Review, η διαδικασία περιλαμβάνει ταρίχευση του εγκεφάλου, έτσι ώστε να μπορεί στη συνέχεια να γίνει προσομοίωση σε υπολογιστή. Ο πελάτης ενώ είναι ακόμα ζωντανός, συνδέεται με ένα μηχάνημα από το οποίο εγχύονται χημικές ουσίες που θα οδηγήσουν στον θάνατό του. Η εταιρία υποστηρίζει ότι η μέθοδος αυτή είναι “100% θανατηφόρα”.
β. Οι μαύρες τρύπες αποθηκεύουν πληροφορίες
Στοιχεία γύρω από οτιδήποτε πέφτει μέσα τους συλλέγουν οι μελανές οπές σύμφωνα με τον Στίβεν Χόκινγκ
«Βουτιά» χωρίς γυρισμό
Οι μαύρες τρύπες αποτελούν σημεία στον χώρο όπου η πυκνότητα της ύλης φτάνει το άπειρο και το βαρυτικό πεδίο είναι τόσο ισχυρό, ώστε τίποτα δεν ξεφεύγει από αυτό – ούτε το φως. Εκεί οφείλεται άλλωστε η ονομασία «μαύρη». Ο όρος μαύρη τρύπα δημιουργήθηκε το 1967 από τον αμερικανό αστρονόμο και θεωρητικό φυσικό Τζον Γουίλερ και δεν αναφέρεται σε τρύπα με την συνήθη έννοια. Πρόκειται για μια περιοχή του χώρου από την οποία εξαιτίας της υπερβολικά μεγάλης δύναμης της βαρύτητας, τίποτα δεν μπορεί να επιστρέψει.
Σύμφωνα με τους κανόνες της κβαντικής μηχανικής, οτιδήποτε στον κόσμο μπορεί να μετατραπεί σε πληροφορία με βάση το δυαδικό σύστημα (0 και 1). Αυτό σημαίνει ότι η πληροφορία αυτή δεν χάνεται ποτέ, ακόμα και αν πέσει μέσα σε μια μαύρη τρύπα.
Νέα ιδέα δύο διαστάσεων
Ο Χόκινγκ κατέληξε στην ιδέα ότι η πληροφορία αποθηκεύεται υπό μορφή δισδιάστατων ολογραμμάτων, τα οποία ονομάζει «υπερ-μεταφράσεις».
«Η ιδέα βασίζεται στο ότι οι υπερ-μεταφράσεις αυτές είναι ολογράμματα εισερχόμενων σωματιδίων. Περιέχουν δηλαδή όλες τις πληροφορίες οι οποίες διαφορετικά θα είχαν χαθεί» εξηγεί ο δρ Χόκινγκ. «Βρίσκονται ωστόσο σε μια χαοτική, άχρηστη μορφή».
Σε περίπτωση που η μορφή τους δεν ήταν χαοτική, τότε ενδεχομένως οι ειδικοί θα μπορούσαν να «ξαναχτίσουν» οτιδήποτε είχε ποτέ πέσει μέσα στην μαύρη τρύπα σε βάθος χρόνου.
γ,AΠΙΣΤΕΥΤΗ ΕΡΕΥΝΑ ΠΟΥ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ (;) ΟΛΑ ΟΣΑ ΞΕΡΟΥΜΕ
«Ο Θάνατος δεν είναι το τέλος» λένε οι επιστήμονες σύμφωνα με τον Αϊνστάιν
Η καινούργια προσέγγιση στο μεγαλύτερο φόβο του ανθρώπου λέγεται Βιοκεντρισμός, και προέρχεται τόσο από το χώρο της κβαντοφυσικής και της θεωρίας των παράλληλων συμπάντων, όσο και από τον ίδιο τον Αϊνστάιν.
Σύμφωνα με ένα από τα θεμελιώδη αξιώματα της επιστήμης, καμίας μορφής ενέργεια δεν χάνεται. Δεν δημιουργείται και δεν καταστρέφεται απλά υπάρχει. Ξεκινώντας από αυτό, και με δεδομένο ότι ο εγκέφαλος, είναι μια τεράστια γεννήτρια ενέργειας, οι επιστήμονες καλούνται να απαντήσουν στο τι γίνεται αυτή η ποσότητα ενέργειας, όταν ο εγκέφαλος σταματήσει λόγω θανάτου να λειτουργεί. Είναι πιθανόν να μεταβιβάζεται σε ένα παράλληλο σύμπαν;
Ο ίδιος ο Αϊνστάιν είχε παραδεχτεί με αφορμή το θάνατό ενός φίλου του, του Μπέσο: «Ο Μπέσο έφυγε από αυτόν τον παράξενο κόσμο, λίγο πριν από μένα. Αλλά αυτό δε σημαίνει τίποτα. Άνθρωποι σαν κι εμάς, γνωρίζουμε ότι ο διαχωρισμός ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, είναι απλά και μόνο μια πεισματάρικη ψευδαίσθηση».
Σύμφωνα με τη μελέτη των επιστημόνων, η αθανασία δεν είναι μια διαρκής ύπαρξη σε έναν κόσμο δίχως τέλος γιατί πολύ απλά σαν έννοια, κατοικεί έξω από την έννοια του χρόνου όπως τον ξέρουμε. Σε έναν κόσμο έξω από την αντιληπτική μας ικανότητα, κι από ότι θεωρούμε πραγματικό και μη.
Σήμερα τείνει να γίνει κοινά αποδεκτό στην επιστήμη πως ήχος και εικόνα από τη γη (φυσικά κι από άλλους πλανήτες και ηλιακά συστήματα) αποθηκεύονται κάπου στο διάστημα στο απέραντο Σύμπαν. Να φανταστούμε ,δηλαδή, μια απέραντη, πανίσχυρη μνήμη που αποθηκεύει σε μια “κοσμολογική” data, στο σκληρό δίσκο κάποιου υπερφυσικού κομπιούτερ, όλα τα δεδομένα, κάθε είδους πληροφορία . Σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.
Αυτό σημαίνει πως αν αργότερα καταφέρει η επιστήμη και ανοίξει -“διαβάσει” αυτό το καταπληκτικό και λεπτομερειακό αρχείο και καταστούν όλες αυτές οι εικόνες και οι ήχοι υλικό επεξεργασίας από τη μελλοντική τεχνητή νοημοσύνη, ΟΛΗ η Ιστορία θα αλλάξει. Εκεί είναι πλέον που θα δεχτούν ισχυρό πλήγμα και οι αναξιόπιστοι, οι εξαρτημένοι, οι διαπλεκόμενοι “ιστορικοί” , εκτός των άλλων .
Μόνο μια τέτοια επιστημονική επανάσταση θα μπορέσει να αποκαταστήσει την ιστορική πραγματικότητα στον κόσμο και να αναδείξει ατόφια την πραγματική του ιστορία. Σήμερα βλέπουμε μόνο μέσα από ένα σπασμένο καθρέπτη και ουδείς είναι σε θέση, όσο και καλή πρόθεση να έχει, να συνθέσει τα σπασμένα κομμάτια, να ξαναμοντάρει τον καθρέπτη, να αποκαταστήσει την ιστορική αλήθεια.
Το ίδιο θα συμβεί και για τις κοσμολογικές απορίες. Πώς, πότε (αν και δεν υπάρχει χρόνος), πού, ακόμα και γιατί έγινε το Σύμπαν, πώς ήταν και πώς εξελίχθηκε στην πορεία. ΄Ολα αυτά τα μυστήρια που ούτε η θεωρία με τις “μαύρες τρύπες”, ούτε το πείραμα του επιταχυντή, μπόρεσαν να λύσουν, αυτόματα θα εξηγηθούν και η αλήθεια για τη “δημιουργία” που μονοπώλησαν ξεδιάντροπα οι θρησκείες θα αποκαλυφθεί. Είναι τότε που θα έχουμε τον πραγματικό και ολοκληρωτικό θάνατο των θρησκειών του Γιαχβέ, του Αλλάχ και των άλλων ανθρωπόμορφων θεών.
Αλλά, είναι και κάτι άλλο, που αξίζει να επισημανθεί. Σε ατομικό πλέον επίπεδο είναι λογικά αναμενόμενο να αποθηκεύονται (διασώζονται) και όλα τα προσωπικά δεδομένα του καθενός από εμάς και μάλιστα όλων των ανθρώπων που έζησαν σ΄αυτή τη γη, καθ΄ όλη τη διάρκεια της μακραίωνης ανθρώπινης πορείας.
Τίποτα ,όπως λέει η επιστήμη, δε χάνεται. ΄Ολες οι επιλογές μας, κάθε κουβέντα που ξεστομίζουμε, όλες οι πράξεις που επιτελούμε (αποτέλεσμα της ενέργειας του εγκεφάλου μας) έχουν φωτογραφηθεί και αρχειοθετηθεί. Καθένας μας έχει κάπου στο άτερμο Σύμπαν το δικό του «άλμπουμ», το προσωπικό του cd με καταγραμμένα εκεί όλα τα “δεδομένα” , λόγοι και πράξεις του.
΄Οταν ο εγκέφαλος του ατόμου παύει να λειτουργεί και επέρχεται ο θάνατος, είναι αντιληπτό πως σταματάει και ενέργειά του και ο προσωπικός “φάκελος” του θανόντος κλείνει, αφού δεν υπάρχει πια δραστηριότητα, δεν εκπέμπονται άλλα δεδομένα, για να αρχειοθετηθούν. Εκεί τελειώνει η γήινη πορεία του ανθρώπου και σφραγίζεται ο φάκελός του.
΄Ελα, όμως που η σύγχρονη επιστήμη προχωράει πιο πέρα και τείνει σχεδόν καθολικά να δεχτεί, παλιότερα μερικώς, πως η ενέργεια δε χάνεται στον αιώνα τον άπαντα. Κι αν παύσει ο εγκέφαλος να λειτουργεί, χάνεται η ενέργεια του ως προς τη γήινη διάστασή της. Εκείνη, η ενέργεια, συνεχίζει να υπάρχει, αλλά σε άλλη από αυτή της γης , διάσταση.
Αν συμβαίνει αυτό, τότε πρέπει να υποθέσουμε πως στο κλειστό πια γήινο φάκελο των ενεργειών του ατόμου, επισυνάπτεται ένας νέος, ανοιχτός αυτός, φάκελος για συμπλήρωση, μιας άλλης διάστασης, ενός διαφορετικού επιπέδου “ζωής”, που δεν εμπεριέχει υλικό όμοιο ή σε σχέση με το υλικό των προηγούμενων ενεργειών της ζωής του στη γη. Να πούμε, δηλαδή, πως συνεχίζουν να έρχονται δεδομένα για αποθήκευση, αλλά από ένα άλλο διαφορετικό πια κεφάλαιο της νέας ζωής” του ατόμου.
Από κει και πέρα οφείλουμε να σιωπήσουμε. Δεν υπάρχει δυνατότητα να στηριχτούμε στην επιστήμη, για να αξιοποιήσουμε στοιχεία της και να προχωρήσουμε σε άλλες θεωρίες για τη “μεταθανάτια” αυτή ” “ζωή και την “αθανασία” του ατόμου.
Το σίγουρο είναι πως επιτέλους η επιστήμη καταφέρει τον ένα κόλαφο μετά τον άλλο στο ιερατείο που καταδυνάστευσε τη διάνοια του ανθρώπου και τη ζωή του επί συνεχείς αιώνες. Αυτή η κατάρα των θρησκειών “πνέει τα λοίσθια”. Απαλλάσσεται με το χρόνο ο άνθρωπος από ένα απαίσιο μύθο, πάνω στον οποίοι γενεές γενεών έχτισαν μια αφύσικη, παράλογη ζωή. Και επιτέλους, γκρεμίζεται με ορυμαγδό κι εκείνος ο απαίσιος πύργος , ερείπιο πια, που στέγαζε αιώνες στα σκοτεινά του δωμάτια τα αβυσσαλέα τέρατα των Σατανάδων και των Δαιμονίων τους, αλλά και των εξουσιαστικών Χερουβείμ-Σεραφείμ και της στρατιάς των Αγγέλων τους.
Λέγαμε αλλού , πως το πρώτο δώρο της Φύσης στον άνθρωπο είναι ο Νους, έτσι όπως τον όρισε και ο Αριστοτέλης. Το δεύτερο δώρο της είναι η Φαντασία. Κι αυτή είναι μια, ούτως ειπείν, προσομοίωση της ατέρμονης αιωνιότητας.
΄Οσα σήμερα θεωρούνται ανέφικτα και μόνο ως προϊόντα φαντασίας μπορούν να ερμηνευθούν, φαίνεται πως θα έρθει η ημέρα που η πραγματικότητα θα…ωχριά μπροστά στη σημερινή, έστω και καλπάζουσα, φαντασία. ΄Οπως ακριβώς ο άνθρωπος των σπηλαίων της παγωμένες νύχτες του δριμύ χειμώνα. Είχε έμφυτο το δώρο να φαντάζεται πως στο “ταβάνι” της σπηλιάς του κρεμασμένο ένα τεράστιο «κλιματιστικό» , έστελνε κυβικά από ζεστό αέρα στα παγωμένα κορμάκια των παιδιών του που τουρτούριζαν στη γωνιά του σπηλαιόσπιτου.
Ούτως ή άλλως, αν ο Νους είναι πολλές φορές σκληρός , άτεγκτος, αμείλικτος, δίπλα του ακριβώς, καλοσυνάτη και πρόθυμη να ξεκουράσει, να απαλύνει τον πόνο της πραγματικότητας, να προσφέρει τη ζωογόνο ελπίδα συνοικεί η Φαντασία. Σε μακρινές εποχές η καθημερινή τους πραγματικότητα, θα ξεπεράσει τη σημερινή, έστω και αχαλίνωτη ,φαντασία. Το μέγα Δώρο του θεού!
