Το ΣτΕ ακύρωσε τις ρυθμίσεις ΣΥΡΙΖΑ για τα Θρησκευτικά στα σχολεία
Οι νομοθετικές ρυθμίσεις κρίθηκαν αντισυνταγματικές από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου με σειρά αποφάσεων (1749-1752 του 2019, με πρόεδρο τον αντιπρόεδρο του ΣτΕ Αθανάσιο Ράντο και εισηγητή τον σύμβουλο Π. Μπράμη), και είχαν γίνει το 2017, όταν και καθορίστηκαν τα προγράμματα διδασκαλίας των Θρησκευτικών σε Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο.
Το Ανώτατο Δικαστήριο με τις αποφάσεις της Ολομέλειάς του έκρινε ότι με τη διδασκαλία των Θρησκευτικών «πρέπει να επιδιώκεται η ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης και ότι το μάθημα αυτό απευθύνεται αποκλειστικά στους ορθόδοξους χριστιανούς μαθητές».
Άρθρο 16 – Σύνταγμα της Ελλάδος – Παιδεία, τέχνη, επιστήμη
1. Η τέχνη και η επιστήμη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες· η ανάπτυξη και η προαγωγή τους αποτελεί υποχρέωση του Κράτους. Η ακαδημαϊκή ελευθερία και η ελευθερία της διδασκαλίας δεν απαλλάσσουν από το καθήκον της υπακοής στο Σύνταγμα.
2. Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.
*****
“ὅπου γαρ ἡ λεοντῆ μὴ ἐφικνεῖται, προσραπτέον ἐκεῖ την ἀλωπεκῆν” (Όπου τομάρι λιονταριού δεν ταιριάζει, πρέπει να ράβει κανείς πάνω του της αλεπούς τομάρι. Μεταφορικά, όπου η παλικαριά δε φέρνει αποτέλεσμα, πρέπει να χρησιμοποιείται η πανουργία).Πλούταρχος, Βίοι Παράλληλοι,Λύσανδρος 7.4 .
Δικαστής και “παλικάρι” ,δε γίνεται. Τις περισσότερες φορές τουλάχιστον. Τερτσέτης και Πολυζωίδης είναι οι εξαιρέσεις . Σωστός δικαστής σημαίνει να παίζει συνεχώς και αδιαλείπτως …μπουνιές με τη συνείδησή του.
Οπότε, με το χρόνο,αντί ως Δον Κιχώτης να κυνηγάει ανεμόμυλους, δημόσιος υπάλληλος κι αυτός, σου λέει, άστο καλύτερα. Δε θα βγάλω εγώ τα κάστανα από τη φωτιά! Κάνε τη δουλίτσα σου, όπως σου βγαίνει και σε παίρνει, πάρε τα όβολα του παχυλού μισθού σου και… ας πάει και το παλιάμπελο.
Από κει και πέρα,όταν φτάσεις σ΄αυτή τη θεώρηση και “φιλοσοφία” ζωής, είσαι τελειωμένος ως υπηρέτης τέτοιου λειτουργήματος. Και ειδικά στον, ως κόρη οφθαλμού, ευαίσθητο θεσμό της δικαιοσύνης. Κι αν πάψει η συνείδηση να λειτουργεί, η κάλυψη είναι αναγκαία ΄Η θα κρυφτείς κάτω από τα φουστάνια των άλλων εξουσιών και κυρίως της πολιτικής ή θα κολυμπήσεις αναγκαστικά σε λύματα κάποιας ιδεοληψίας , κυρίως θρησκευτικής και εθνικιστικής σύστασης.
Η πρόσφατη απόφαση του Ανώτατου δικαστηρίου για τα θρησκευτικά, είναι αρκούντως αποδεικτική του ισχυρισμού μας. Είναι ακριβώς η συμβουλή που μνημονεύουμε παραπάνω , απότοκο της αγχίνοιας του Σπαρτιάτη στρατηγού. “΄Οπου δε σε παίρνει να είσαι παλικάρι, γίνε πονηρός. Φόρεσε αντί για γνήσια λεοντή από λέοντα, ως Ηρακλής, τομάρι από πανούργα αλεπού”.
Και είναι όντως πονηρή και αλίευμα σε θολά νερά αυτή η απόφαση των δικαστών του ΣτΕ για τα θρησκευτικά. Βάλανε στην προκρούστεια κλίνη τους το άρθρο 16 του Συντάγματος, το φέρανε στα μέτρα των κομματικών αφεντάδων τους και… “ούτε γάτα ούτε ζημιά”.
Το συγκεκριμένο άρθρο, αποφαίνονται με την άνεση του ειδικού και του αρμόδιου, δέχεται πως η παιδεία έχει στόχο την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης του μαθητή στα εκπαιδευτικά ιδρύματα. ΄Αρα, τα μαθήματα των θρησκευτικών και της Ιστορίας οφείλουν να καλλιεργούν αυτές ακριβώς τις ανάγκες του αυριανού σωστού πολίτη. Καλός Ορθόδοξος χριστιανός και καλός ΄Ελληνας!
Αλλά, πού δηλώνει κάτι τέτοιο το άρθρο 16 του Συντάγματος; “Δεν το αναφέρει έτσι ακριβώς”, θα σου απαντήσουν, “αλλά το υπο-δηλώνει. ΄Αλλωστε ,στην Ελλάδα είμαστε. Θρησκεία είναι η Ορθοδοξία και εθνικότητα η Ελληνική. Απλά και ξάστερα”.
΄Ομως, μια τέτοια ερμηνεία είναι εντελώς αυθαίρετη , πέρα από πανούργα .Και ως εκ τούτου, αντισυνταγματική. Κι αυτό για τούτους τους απλούς και κατανοητούς λόγους.
Εθνική συνείδηση είναι ο σωστός πατριωτισμός. Ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός εύστοχα και σοφά μας παρέδωσε πως «Το Έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό». Η Ιστορία, όμως, που θέλει η Κεραμέως να διδάσκονται οι ΄Ελληνες μαθητές, είναι αυτή ακριβώς που δε θέλει ο Σολωμός. Η εθνικιστική και όχι η εθνική ιστορία .Και τέτοια,εθνικιστική, είναι αυτή του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού, του “κρυφού σχολειού”, της γενοκτονίας των Ελλήνων στη Σμύρνη και των άλλων “ουκ έστιν αριθμός” διαστρεβλώσεων, παραχαράξεων και βιασμών της εθνικής μας ιστορίας. Μόνο αληθινή δεν είναι αυτή η “Ιστορία”.
΄Οσο για τη θρησκευτική συνείδηση, κι εδώ το άρθρο 16 του Συντάγματος μιλάει καθαρά. Θρησκεία δεν είναι μόνο η χριστιανική. Πολύ περισσότερο το Ορθόδοξο δόγμα. Αν ήθελε ο συντάκτης του άρθρου να συγκεκριμενοποιήσει την αναφορά του, θα έλεγε καθαρά της Ορθόδοξης θρησκευτικής συνείδησης. Αλλά, προς λύπην των δικαστών, που το παρερμήνευσαν, δεν το διατυπώνει έτσι. Ούτε και θέλει να πει αυτό :Κάντε τα παιδιά στα σχολεία… κατηχητικόπουλα και παπαδάκια με τα θρησκευτικά.
Ο καθένας είναι ελεύθερος να διαμορφώνει θρησκευτική συνείδηση. Το σχολείο με τη διδασκαλία του,μέσα από τα σωστά, συναφή, σχολικά εγχειρίδια, βοηθάει στην επιλογή αυτή τον μαθητή. Αν,όμως, το μάθημα των θρησκευτικών,αντί να υπηρετεί αυτή την κατεύθυνση,προπαγανδίζει την Ορθοδοξία και έχει λόγο κατηχητικό και όχι ελεύθερο, τότε μιλάμε καθαρά για προσηλυτισμό για πλύση εγκεφάλου και ανεπίτρεπτη καλλιέργεια φανατισμού σε μυαλά παιδιών και εφήβων. Εντελώς απαράδεκτο στη σχολική εκπαίδευση μιας χώρας που ανήκει στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση. Στο Ιράν,το Μαρόκο στα άλλα θεοκρατικά καθεστώτα, ναι. Η Ελλάδα είχε τέτοιο καθεστώς κάποιες δεκαετίες πριν και ειδικά στα χρόνια της δικτατορίας. Γυρίσαμε μήπως σε τέτοιες αλήστου μνήμης εποχές του “Ελλάς Ελλήνων, Χριστιανών”;
΄Αρα, άν κάποιοι αποφάσισαν αντισυνταγματικά και παραβίασαν το Σύνταγμα ,είναι αυτοί ακριβώς που δουλειά και αποστολή τους είναι να το υπηρετούν και να το ερμηνεύουν στο πνεύμα και το γράμμα του.΄Οχι να το κουρελιάζουν.
Αλλά, “θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία”. Και δυστυχώς οι συγκεκριμένοι δικαστές, που γύρισαν την εκπαίδευση σε πέτρινα χρόνια, δεν έχουν τέτοια κότσια.