Μας έχουν και μας φυλάνε στα λαγούμια σαν τους αρουραίους. Να βγούμε από τη μια και μοναδική τρύπα, που επικοινωνεί με τον έξω, τον ελεύθερο κόσμο,ούτε συζήτηση .Κι αν αποφασίσει κάποιος άμυαλος, χοντρομπαλάς ένοικος να αποτολμήσει έξοδο, αυτή θα είναι μόνο…ηρωική. Που σημαίνει κανονική αυτοκτονία. Πριν ακόμα δει το αμυδρό φως που μπαίνει από το μικρό στόμιο, θα έχει φάει την κατραπακιά με το ρόπαλο στο σαρκώδες κρανίο. Και πάρ΄τον κάτω με τα μυαλά χυμένα στο βρώμικο τοίχωμα.
Λαγούμι είναι ο κόσμος και αρουραίοι ο πληθυσμός του, οι άνθρωποι. Φύλακες με τα ρόπαλα στο χέρι έτοιμοι να ανοίξουν κεφάλια και μόνο ,αν το σκεφτεί κανείς να κάνει ένα βήμα, πέρα από την κόκκινη γραμμή της τρύπας, είναι αυτό που εύστοχα ο Φρόιντ το καθόρισε ως “alter ego”. Τούτο είναι το σύνολο των ΜΗ, το απαγορευμένο, οι νόμοι, οι δεσμεύσεις πάσης φύσης ,άγραφες και όχι, κοινωνικές, θρησκευτικές, παραδόσεις, διδασκαλίες, παρακαταθήκες,ό,τι εν πάση περιπτώσει είναι επίκτητο και όχι φυσικό, έμφυτο.
Είναι μια απέραντη χαβούζα, ένα σκοτεινό λαγούμι αυτός ο κόσμος που μέσα του αποπατούσαν και αποπατούν ιερατεία εξουσίες, στρατιώτες, χωροφύλακες, δικαστές, δάσκαλοι, σαμάνοι, κοντυλοφόροι πάσης φύσεως. Και τρέφονται από τούτων τις ακαθαρσίες κει μέσα στο βρώμικο και σκοτεινό βόθρο ,όλοι οι συμφυρόμενοι , χωρίς εξαίρεση. Η διαφορά μεταξύ τους είναι στις ποσότητες, τις μερίδες που καταναλώνει ο καθένας τους. Οι περισσότεροι σέρνονται από το πάχος πάνω στο βρώμικο από τα ξεράματά τους πάτο. Και συμφύρονται στο σκοτάδι, κουτουλώντας το ένα παχύσαρκο το άλλο. Ελάχιστοι είναι εκείνοι που σταμάτησαν να διατρέφονται έτσι πια.
Το πιο τραγικό είναι πως επιτρέπουν, ή καλύτερα επιβάλουν την αναπαραγωγή. Οργανική και διανοητική. ΄Ετσι, αυτός ο πληθυσμός δε σώνεται ποτέ, δεν εξαντλείται. Πεθαίνουν και το πόστο τους πιάνουν καινούριοι, γλοιώδεις αρουραίοι, που κι αυτοί με τη σειρά τους θα εξαφανιστούν και ούτε καν η απαίσια γραμμή από το σούρσιμό τους δε πρόκειται να μείνει χαραγμένη. Και πάνε έτσι…λέοντας οι γενιές των τρωκτικών.
Από τους αποπατούντες και (κατα)κρατούντες έγκλειστα και βρώμικα αυτά τα μεταμορφωμένα σε αρουραίους όντα, οι πιο επικίνδυνοι, ως έχοντες φασιστοειδή, στυγνή, ολοκληρωτισμού, εντελώς αφύσικη εν άλλοις, συμπεριφορά και παράγουν την περισσότερη από όλους τους άλλους συνολικά “κόπρο του Αυγεία”, δεν είναι, όπως θα περίμενε κανείς η κοσμική λεγόμενη εξουσία (οι άρχοντες, οι πολιτικοί) ,αλλά η λεγόμενη “πνευματική” (το ιερατείο, οι σαμάνοι, οι δάσκαλοι,οι “κοντυλοφόροι”, οι “καλλιτέχνες”). Είναι τούτοι που διαμορφώνουν-σφυρηλατούν χαρακτήρες ,έτοιμοι ο μαθητές τους να υπηρετήσουν ως χωροφύλακες, στρατιώτες, δικαστές στη διάθεση της κοσμικής και της πνευματικής εξουσίας.
Δείτε σήμερα (στον 21ο αιώνα!) για παράδειγμα πως συνεχίζει η θρησκεία να αφοδεύει πάνω στους παραμορφωμένους αρουραίους με τη ηθική που διαμόρφωσε αιώνες τώρα. Είναι τα δικά της διδάγματα , τα δικά της ηθικά σύμμεικτα που θέσπισε και πάνω στηρίζεται καταλυτικά όλο το κοινωνικό εποικοδόμημα. Μπορεί να μην πηγαίνουν πια τόσοι πολλοί άνθρωποι στους ναούς και τα τζαμιά, προσκυνητές, όπως τις παλιότερες εποχές,αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των μελών της κοινωνίας, έχει αποτυπωμένες τις διδαχές της “εκκλησίας” στο dna της. Ζουν στην εξουσιαστική απολυτότητα της θρησκευτικής ηθικής, την διατηρούν και την προσέχουν ως κόρην οφθαλμού, σε ό,τι αφορά τις κορυφαίες εκδηλώσεις της ζωής. Ιδιοκτησία- κλοπή, μονογαμία-απιστία, να επισημάνουμε μερικές από τις συνήθεις, για τις οποίες θρησκεία έχει καθιερώσει και επιβάλει δια ροπάλου ρόλους,αλλά και τη σύσταση και τον ορισμό τους, την αξία ή απαξία τους, ως ηθικές ή ανήθικες πράξεις και εκδηλώσεις. Τί είναι καλό και τί κακό το έχουν ήδη αποκλειστικά και ως Διαθήκη (δια)φυλάξει στις σελίδες τους η Βίβλος, οι Βέδες, το Κοράνι.
Ακολουθούν οι δάσκαλοι, οι κοντυλοφόροι και οι “καλλιτέχνες”. Είναι χειρότεροι εξ όλων των ιερατείων. Τούτοι πολλές φορές είναι τα ίδια τα μέλη των ιερατείων και αυτά που επινοούν, καθορίζουν και επιβάλλουν ηθικές συμπεριφορές,αλλά και αρχές, αξίες, ιδανικά. Ομιλούν από καθ΄έδρας , συνήθως με εφετμές, παραβολές και τσιτάτα. Με τα “ιερά” και τα δικά τους, όπως των θρησκειών, κείμενα-έργα, π.χ της Φιλοσοφίας, της “Τέχνης” και όλων εκείνων των πηγών, που παράγουν ηθικούς κώδικες και κανόνες, καταδυναστεύουν και ανοίγουν ή κλείνουν δρόμους της δικής τους προτίμησης.
Ο Χριστός, ο Βούδας, ο Μωάμεθ, ως Μεσσίες, αλλά και οι Σοφοκλείς, οι Μιχαήλ ΄Αγγελοι, οι Σαίξπηρ, οι Μπάχ, οι Τζίμι Χέντριξ, οι Ταραντίνο και οι Αντζελίνα Ζολί “διδάσκουν”, επιβάλουν ως πρότυπο τη δική τους διδασκαλία, τα δικά τους κηρύγματα, τον προσωπικό τους στυλ και τρόπο ζωής. Και οι δικές τους αρχές,ο αξίες καταντούν πλέον “αρχέτυπα”, αναπαράγονται από γενιά σε γενιά, και πλέον,ως στερεότυπα, επέχουν θέση αυστηρών alter ego σε επιμέρους κοινωνικές ομάδες ή στην κοινωνία στο σύνολό της.
΄Ομως. Δε χτίζεις πάνω σε ένα ερείπιο, άλλο, νέο οικοδόμημα. Ούτε ακόμα κι αν κάνεις μερεμέτια στους σοβάδες ή και στο “φέροντα σκελετό”. Αυτό, το ερείπιο, τα έφαγε τα ψωμιά του πια. Μην τολμήσετε οι νέες γενιές να χτίσετε πάλι πάνω του. Το βλέπετε πολυώροφο, αλλά είναι ετοιμόρροπο. Ακριβώς, γιατί οι πρώτοι που αποφάσισαν πως δεν πρέπει να κατεδαφιστεί , αλλά να συμπληρωθεί, διέπραξαν μέγα λάθος. Και οι επόμενοι που έβαλαν κι άλλον έναν όροφο .Μην επαναλάβετε κι εσείς τα ίδια λάθη.
Κατεδαφίστε΄το. Εντελώς. Ισοπεδώστε το. Ας γίνει… Γης Μαδιάμ. “Πέτρα πάνω σε πέτρα μη μείνει”. Είναι εντελώς άχρηστο. Ρημάδι. Και το χειρότερο , άκρως επικίνδυνο να καταπλακώσει κόσμο.
Αν είναι να αλλάξετε τους άρχοντες, τα ιερατεία, τους δάσκαλους, τους δημοσιογράφους και τους “καλλιτέχνες”, θα έχετε την τιμωρία του Σίσυφου. Αν στη θέση του βάλετε άλλους, μοντέρνους, με φρέσκα μυαλά,με νέο αέρα, αλλά είναι πάλι δάσκαλοι, σαμάνοι , γραφιάδες, καλλιτέχνες,εξουσίες, το χάσατε το παιχνίδι. Θα σας γελάσουν ξανά.
Και τούτοι, με το χρόνο, θα γίνουν ίδιοι σαν τους προηγούμενους. Η εξουσία κάθε μορφής αλλάζει “στολή”.Αντί για σιρίτια , κρεμάει γραβάτες. Η όποια μορφής εκμετάλλευση “ανθρώπου από άνθρωπο”, αλλοιώνει συνειδήσεις. Ο εξουσιαστής-εκμεταλλευτής αντιγράφει πάντα τις ίδιες συμπεριφορές.
Δεν έχετε,παρά να δείτε την εξέλιξη των πολιτευμάτων ως σήμερα. Βασιλεία, αριστοκρατία, ,ολιγαρχία, τυραννία, δημοκρατία. Η διαφορά τους περιορίζεται στη διαπίστωση πως κάποιο, επόμενο πολίτευμα, είναι καλύτερο, αν δεν υπήρχαν τα προηγούμενά του. Ακόμα και μια Γαλλική και μια Ρώσικη επαναστατική αλλαγή, δεν υπήρξε κοσμογονική, αλλά μεταβίβαση εξουσίας τελικά. Γι αυτό και απέτυχαν παταγωδώς και τούτες.
Χρειαζόμαστε μια εντελώς νέα κοινωνία. Νεόδμητο οίκημα. Με βασικά δομικά χαρακτηριστικά την αντιεξουσιαστική, αταξική, αντικαπιταλιστική, άφυλη, άθρησκη δόμηση της . Προπαντός χωρίς τέκτονες “παππάδες”, “κυβερνήτες”, “δασκάλους”, “συγγραφείς”, “καλλιτέχνες”. Οι χειρότεροι τερμίτες των θεμελίων των ανθρώπινων κοινωνιών. Εξαφανίστε τους ” από προσώπου γης.”
Υ.Γ Για όσους σπεύσουν να προεξοφλήσουν ή να μου επισημάνουν πως κι εγώ σαν “δάσκαλος” μιλώ, τους ανταπαντώ. ΟΧΙ. Οι “δάσκαλοι” ποτέ δεν προτείνουν κατεδάφιση. Πάντα για επισκευές και λίφτινγκ είναι πρόθυμοι. Κι αυτό διδάσκουν .Μιλώ σαν ένας μαντρωμένος κι εγώ αρουραίος στο ίδιο με σας λαγούμι .Απλώς σταμάτησα πια να τρέφομαι με τις ακαθαρσίες τους. Και παρακολουθώ τους συναρουραίους πόσο επικίνδυνα και αφύσικα χόντρυναν οι περισσότεροι. Αδύνατον να κάνουν ένα βήμα , αν βρουν μια ευκαιρία να βγουν από τρύπα τους. Δε χωράνε . Εγώ έγινα λιανός πια. Αν βρω την μπόσικη στιγμή τους , θα “την κάνω”, χωράω να περάσω. Κι ας προλάβω να πάω ,έστω και λίγα μέτρα πιο μακριά. Κι ας μου συντρίψουν μετά οι φρουροί το κρανίο. Λίγα μέτρα ελεύθερος και δρομέας, δεν είναι και λίγο. Και το σημαντικότερο. Δε θα πεθάνω μέσα σε αυτή την τρύπα. Πάνω στα πτώματα των άλλων απαίσιων τρωκτικών. Θα έχω ,έστω και για λίγο,αναπνεύσει καθαρό οξυγόνο. Και μάλιστα θα ξεψυχήσω κάτω από φως, ήλιου ή αστεριών της νύχτας. Αυτό το υπόσχομαι στις “εξουσίες”. Εν αναμονή,λοιπόν, αμφότεροι!