Κατ΄ αρχήν, οφείλουμε να καθ(ορίσουμε) τί είναι σεξουαλική παρενόχληση. Το έχουμε ξανακάνει παλιότερα. Και φυσικά, έξω από εκείνα που προσδιορίζει ως απαραίτητα στοιχεία και συστατικά της ο Νόμος και μάλιστα ο… χριστιανικός στις δικές μας, δυτικές κοινωνίες .Το νομικό μας σύστημα ,ως γνωστό , διαχέεται κατά μήκος και πλάτος φανερά και ασύστολα από τη χριστιανική ηθική. Για παράδειγμα , βασικός λόγος διαζυγίου, έστω και μετά από όσες αποφορτίσεις έγιναν τα τελευταία χρόνια, η μοιχεία μετράει καταλυτικά σε βάρος του μοιχού . Και ειδικά της μοιχαλίδος. ΄ Και πώς να μη συμβαίνει αυτό, ,όταν ο ίδιος ο καταστατικός χάρτης της χώρας , αυτοσυστήνεται χριστιανικώς και μάλιστα, ως ιερέας με τα άμφια του από την Αγία Τράπεζα, ο συνταγματικός συντάκτης . λειτουργεί στο … Όνομα της Αγίας Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδας!
Και πέρα από αυτή τη διάσταση, ο νομοθέτης είναι λίαν φειδωλός σε απόρριψη παραδοσιακών , κοινωνικών αντιλήψεων ή ηθών και εθίμων. Σε αίθουσα δικαστηρίου, εκδίκασης υπόθεσης διαζυγίου, για παράδειγμα, συνήγορος έξαλλος διαμαρτυρήθηκε για την απόφαση της έδρας να δώσει την επιμέλεια του παιδιού στον πατέρα με τη φράση: «Πού ακούστηκε ποτέ να μεγαλώνει το παιδί και μάλιστα κορίτσι ο πατέρας και η μάνα να τη βλέπει κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο;»!
Κατά τον ίδιο προκλητικό τρόπο αντιμετωπίζει ο νόμος και την σεξουαλική παρενόχληση. Και τέτοια κυρίως διαπράττουν ΜΟΝΟ οι άντρες, όταν παρενοχλούν φορτικά μια γυναίκα σε οποιοδήποτε χώρο, ειδικά στην εργασία, για να έχουν ερωτική επαφή, με ή χωρίς ανταλλάγματα. ΄Ομως η συμπεριφορά μιας γυναίκας, κυρίως νέας, με σεξουαλική σημειολογία και στερεοτυπία στην κίνηση, την ένδυση, τα χαρακτηριστικά ερωτικού-σεξουαλικού καλέσματος, πάλι για την επίτευξη στόχων, με όποιας μορφής αντάλλαγμα , αυτή η συμπεριφορά δεν στοιχειοθετεί σεξουαλική παρενόχληση. Και ο λόγος ένας. Η γυναίκα είναι στη φύση της, ως έχουσα ρόλο θηλυκού να προκαλεί, να τονίζει τα σεξουαλικά της προσόντα, ως θήραμα, επειδή ο άντρας είναι θηρευτής !
Τέλος, να επισημάνουμε και τις νομικές και ηθικές συνιστώσες του λεγόμενου βιασμού. Και όχι φυσικά ενταγμένη κι αυτή η παραβατική συμπεριφορά στην …προσβολή της σεξουαλικής ελευθερίας ,την οποία ο νομοθέτης αντιδιαστέλει από τις άλλες ελευθερίες του ατόμου και της αποδίδει ιδιαίτερες και εξαιρετικής σημασίας ηθικές, ψυχολογικές και λοιπές συνέπειες. Κι αυτή φυσικά η αντίληψη του νομοθέτη, είναι έμφορτη από τη χριστιανική ηθική και τη μονογαμική θεώρηση , οι οποίες, πλην των άλλων, έχουν και ενοχικές συνέπειες, όπως τη διδάσκει και την επιβάλει ο πραγματικός ιδρυτής του Χριστιανισμού, ο Παύλος ( εβραϊστί Σαύλος).
Βιασμός είναι ο με άσκηση βίας εξαναγκασμός σε συνουσία. Κυρίως από άντρα σε γυναίκα. Υπό την έννοια αυτή, ο βιασμός είναι μια μορφή αναίτιας ή και αιτιατής επίθεσης σαν όλες τις άλλες. Και πρέπει να τιμωρείται, όπως εκείνες.’ Οχι ενταγμένη σε άλλες κατηγορίες, όπως αυτής της σεξουαλικής ελευθερίας.
Με αυτό το λογικό, φυσικό και ηθικό συλλογισμό, το να στέλνει η ελληνική δικαιοσύνη τον Χρυσαυγίτη που σακάτεψε το φοιτητή, 48 μήνες φυλακή , για να βγει στους 15 μήνες και τον Πακιστανό να τον καταδικάζει σε 19 ….ΧΡΟΝΙΑ (!) για βιασμό στη Θεσσαλονίκη, όπως γράφαμε πρόσφατα, πέρα από πρόκληση και τερατώδη αναντιστοιχία εγκλήματος και ποινής, είναι και ξεκάθαρο ρατσιστικό έγκλημα. Μην επαναλαμβάνουμε την αυτονόητη επιχειρηματολογία μας.
Με αυτές τις διευκρινίσεις πάμε να αναλύσουμε με την παράθεση ενός παραδείγματος, τί δε συνιστά μονομερώς σεξουαλική παρενόχληση ή απόπειρα βιασμού και ειδικά εκείνων της βιομηχανίας βιασμών που έχει ξεσπάσει τελευταία. Στην Αμερική, είχε ξεκινήσει λίγα χρόνια νωρίτερα, κυρίως με οικονομικά κίνητρα. Και στην Ευρώπη επίσης με ,εκτός των άλλων, πολιτικές -πρακτορικές πρακτικές. Κορυφαία, η σύλληψη για…βιασμό του ηρωικού ακτιβιστή Τζούλιαν ΄Ασανζ που ξεσκέπασε τις πομπές και τα εγκλήματα των κυβερνήσεων παγκόσμια.
Και είναι ασφαλώς και τούτη η παρενέργεια της βιομηχανίας βιασμών , αποτέλεσμα των ρόλων που έχουν ανατεθεί και αναπαράγουν τα δύο φύλα. Με πρώτους εκείνους της αρρενωπότητας και της θηλυκότητας.
Στην Ελλάδα, πριν κάμποσους μήνες, μια ηθοποιός, μήνυσε ,επίσης ηθοποιό άντρα για σεξουαλική παρενόχληση και απόπειρα βιασμού, πριν κάποια χρόνια. Για την οικονομία της ανάλυσης, δε θα δεχτούμε τη άποψη του κατηγορούμενου πως η ενάγουσα τον μήνυσε για άλλους λόγους και πως είχαν σεξουαλικές επαφές στο παρελθόν όταν ήταν νεότεροι, λόγω της ερωτικής σχέσεις που είχαν συνάψει και ήταν γνωστή αυτή η σχέση και στη σύζυγο του κατηγορούμενου ηθοποιού.
Θα δεχτούμε πως παρενοχλήθηκε σεξουαλικά, όπως λέει η καταγγέλουσα και πως όντως αποπειράθηκε να συνουσιαστεί μαζί της χωρίς τη θέλησή της. Μάλιστα, είχε επαναληφθεί όμοια τακτική και σε άλλες δύο επίσης καταγγέλουσες τον ίδιο ηθοποιό ,περιπτώσεις.
΄Εχουμε τα ακόλουθα δεδομένα: Ο ηθοποιός ως άντρας, όντως ωραίος με τα στάνταρ της αρρενωπότητας σήμερα, νέος τότε κι αυτός και μάλιστα “φτασμένος” ηθοποιός και πασίγνωστος στη χώρα. Φανερό πως ως φορέας του αντρικού ρόλου του γόη (“γαμιάς” στη λαλουμένη ), ουδεμία «γατούλα» του αντιστέκεται, ό,τι κινείται το εκτελεί και ως θηρευτής, αν δεν του δίνει το θήραμα ό,τι…αυτοδικαίως, ως εκ των ρόλων του , δικαιούται, το παίρνει, ακόμα και δια της βίας.
Η ενάγουσα από την άλλη, στα πρώτα της καλλιτεχνικά βήματα τότε ,με βασικό της προσόν, όπως αποδείχτηκε στην καλλιτεχνική της πορείας ,όχι τόσο το ταλέντο, αλλά το…μπούτι. Να θυμίσουμε εδώ πως η εν λόγω ,ακόμα και σήμερα που δεν είναι πια νέα, αλλά επί πλέον είναι και μητέρα , προσκλήθηκε στο προεδρικό Μέγαρο την ημέρα της τιμής και της μνήμης των αντιστασιακών στη Χούντα, και ειδικά των βασανισθέντων ( όπως ο Παναγούλης, ο Οπρόπουλος και ο Μουστακλής) ,φορώντας…ξώβυζο! Σαν να πήγαινε σε φεστιβάλ ή σε πρεμιέρας έργου θεάματος.
Είχε και τούτη, στην αρχή, πολλά από τα στάνταρ της θηλυκότητας που απαιτούν οι λογής βιομηχανίες της εποχής μας , με πρώτη αυτή του θεάματος, για να την απορροφήσουν . Φανταχτερή, με σεξαπίλ, “πεταχτούλα”, αλλά και από τους τύπους που τα δίνουν όλα για να πετύχουν, όπως φάνηκε σήμερα, τόσα χρόνια μετά τις καταγγελίες της για το συγκεκριμένο «πιασμένο» τότε ηθοποιό, που ως τέτοιος, με ισχύ και «κύρος», αν τον κατάγγελλε , θα έχανε το ψωμί της και την καριέρα της.
΄Ηταν, ασφαλώς ένα ευάλωτο θήραμα. Και ο πιστός …τοις κείνων ρήμασι θηρευτής, το έπιασε στον αέρα. Και επιχείρησε να την τυλίξει στα δίχτυα του. Η παθούσα ,είπε, δεν τον μήνυσε τότε, γιατί τον είχε ανάγκη. Και ανέχτηκε, όσα ανέχτηκε για το ψωμάκι της.Σήμερα, όμως, εκ τους ασφαλούς, έστω και μετά τόσα χρόνια, θυμήθηκε την προσβολή . Και με το αζημίωτο της δημοσιότητας και της νέας προβολής της μια και η καλλιτεχνική της εικόνα ήταν πια θαμπή , αποφάσισε να τα βγάλει όλα στη φόρα.
Θύματα αμφότεροι. Αλλά κι θύτες των στερεότυπων ρόλων του σερνικού και του θηλυκού.
Ασφαλώς, δε χρειάζεται να επισημάνουμε πως υπήρξε πέρα από άφρων και προϊόν λαϊκής κατανάλωσης η απόφαση για προφυλάκιση, μόνο του ενός, αλλά όχι του άλλου θύτη σεξουαλικής παρενόχλησης. Είχε πάρει τεράστιες διαστάσεις ,ως ζήτημα σπέρματος και τα λυσσασμένα αρπακτικά της εμπορικής μαφίας του Τύπου ,είδαν την καλύτερή τους, κελεπούρι μοναδικό, τέτοιες καταγγελίες. Και ως συνήθως, η θεσμική δικαιοσύνη τους κάνει τη χάρη. Ξέρουν και τούτοι πως πραγματική εξουσία στις οργανωμένες κοινωνίες, είναι πλέον η Τέταρτη, σε βάρος και των τριων άλλων.
΄Ετσι,όπως αναλύσαμε παραπάνω , ο …σοφός ,αλλά και χριστιανός ,έστω της ταυτότητας , ωσαύτως και φύλαξ της πάγιας αντίληψης – παράδοσης αιώνων, δικαστικός παράγοντας , δεν αντελήφθη για την ενάγουσα πως διέπραξε κανενός είδους σεξουαλικής παρενόχλησης. Γιατί ,ως θηλυκό και μάλιστα ηθοποιός, είθισται και καθίσταται και αναγκαίο εφαλτήριο ανάδειξης, να είναι τα… μπούτια έξω σε κοινή θέα.
Από τις σοβαρότερες, όπως είπαμε παρενέργειες αυτής της εγκληματικής κατα-δια-νομής ρόλων στα φύλα, είναι και η ενσκύψασα πρόσφατα χιονοστάβα βιασμών . Αλλά και η θεοποίηση στην εποχή μας της πετυχημένης “εκσπερμάτισης” των γεννητικών οργάνων , που πλην των άλλων, οδηγούν κατ ευθείαν στο σεξισμό. Προς άφατον, φυσικά , χαράν και ικανοποίηση των πορνοεταιριών, του θεάματος και της μόδας κυρίως.
Από τα πλέον ασήκωτα βαρίδια αυτή η παρενέργεια. Είναι ο λόγος που ακόμα το “αερόστατο” δεν απογειώθηκε, για να φτάσει στα ύψη που θα συναντήσει της άφυλες κοινωνίες.
- “Γυναικοκτονίες”. Μια τραγική , επίσης συνέπεια του αυτοπροσδιορισμού του ατόμου σε φύλο και όχι σε ΄Ανθρωπο, είναι οι ανθρωποκτονίες γυναικών από συντρόφους και συζύγους. Οι ρόλοι κι εδώ, ενισχυμένοι τώρα και με τις ιδιότητες, κυρίως της μονογαμίας και του άγριου κυνηγητού πανταχόθεν της πολυγαμίας , εμπλουτισμένοι με υποσχέσεις αιώνιας αγάπης, έρωτος και πίστης της ροζ και λοιπής λογοτεχνίας, έχουν την πρώτη ευθύνη , εκείνης του ηθικού αυτουργού στα εγκλήματα αυτού του είδους. Παλιότερα, συχνότερα ,αλλά και σήμερα, αναγνωρίζονται ως εγκλήματα …τιμής!)
Ο δράστης, εν προκειμένω, δεν μπορεί να (δια)χειριστεί κανένα λογικό εργαλείο, διακατέχεται μόνο από τις επίκτητες ιδιότητες του ρόλου ,με κυρίαρχη την ιδιοκτησιακή, χειριστική , μονογαμική. Το είπε η θρησκεία και το πήρε τούτος τοις μετρητοίς πως ο άντρας και γυναίκα στη σχέση γάμου και μονογαμίας, δεν εξουσιάζουν τα σώματα τους. Είναι, όπως το αμάξι του, ιδιοκτησιακό κι εδώ το καθεστώς. Κι αν αθετήσει αυτή την αρχή, ως “μοιχαλίς”, δικαίως σφάζεται στο κότσι από τον αφέντη, ως έχων τούτος δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω στο θύμα.
- Οίκοθεν νοείται πως , όλες οι άλλες εγγενείς ανισότητες που προκύπτουν ανάμεσα στα δυο φύλα, αφορούν κοινωνικές κυρίως αγκυλώσεις και τα θύματα , ως αντικείμενα ρόλων. Όχι ως υποκείμενα ΄Ανθρωπος.
Στην εποχή που ,όπως λέγαμε στην αρχή, υπήρχαν κοινωνίες ΑΦΥΛΕΣ, Ανθρώπων και όχι φύλων, η δύναμη ανήκε στα πρόσωπα και όχι στα φύλα. Η μυική δύναμη ,αλλά κι αυτή του μυαλού, η εργασία, η εξασφάλιση τροφής και η επιβίωση των μελών της κοινότητας , ήταν επιμερισμένα ισομερώς και υπόθεση των Ανθρώπων-μελών της κοινότητας.
Συμπέρασμα!
Όλα τα παραπάνω, μέσα από την ιστορική ,τώρα κατοχύρωση της αλήθειας, φανερώνουν πως , αν δεν επανέλθουν οι συλλογικότητες κάθε μορφής στη ΒΑΣΙΚΗ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ ιδιότητα των μελών τους, ΄Ανθρωπος, αλλά οι οργανωμένες σήμερα κοινωνίες και τα ίδια τα άτομα αρέσκονται και επιμένουν να αυτοπροσδιορίζονται ως φύλα , ΚΑΜΙΑ από τις υφιστάμενες (και είναι πολλές), ανισότητες, μεταξύ αυτών και οι σωματικές αλλά και ψυχολογικές κακοποιήσεις, δε θα εξαφανιστεί.
Αντίθετα, θα επαυξάνονται και θα ισχυροποιούνται, ενάλλαξ. Θα λήξουν μόνο στις μελλοντικές κοινωνίες που θα είναι ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ, ΑΤΑΞΙΚΕΣ, ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΕΣ, ΑΝΤΙΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΕΣ, ΑΘΡΗΣΚΕΣ ΚΑΙ ΑΦΥΛΕΣ.