Οργή στις ΗΠΑ μετά από έναν ακόμη θάνατο Αφροαμερικανού από Αφροαμερικανούς αστυνομικούς, κατά τη σύλληψή του.
“Προφυλάκιση για 5 αστυνομικούς
Στους πέντε αστυνομικούς απαγγέλθηκαν κατηγορίες και προφυλακίστηκαν χθες Πέμπτη, στο πλαίσιο της έρευνας για φόνο, καθώς ο Τάιρ Νίκολς πέθανε στις αρχές του Ιανουαρίου, λίγες ημέρες μετά τη σύλληψή του για τροχαία παράβαση.
Οι αστυνομικοί του Μέμφις, όλοι αφροαμερικανοί, αντιμετωπίζουν κατηγορίες για ανθρωποκτονία εξ αμελείας, πρόκληση σοβαρών σωματικών βλαβών, επίθεση, ακόμα και για απαγωγή.
Την 7η Ιανουαρίου οι αστυνομικοί, έκτοτε απολύθηκαν, πήγαν να συλλάβουν τον 29χρονο, Τάιρ Νίκολς για παραβίαση του κώδικα οδικής κυκλοφορίας.
Καταγραφή σε βιντεο έδειξε ότι ο Νίκολς «φώναζε επανειλημμένα τη μητέρα του» καθ’ όλη τη διάρκεια του ξυλοδαρμού, ο οποίος έλαβε χώρα περίπου 100 μέτρα μακριά από το σπίτι της μητέρας του, δήλωσαν στους δημοσιογράφους εκπρόσωποι της οικογένειας”.
****
Ανατριχιαστική η είδηση, γιατί, περισσότερο κι από την ίδια τη δολοφονία του Αφροαμερικανού, διαπράχτηκε από έγχρωμους αστυνομικούς. ΄Ολη η ομάδα. Και οι πέντε φονιάδες είναι Αφροαμερικανοί .
Μπορούμε να μιλάμε πια για ρατσιστικό έγκλημα; Να πιστέψουμε , δηλαδή πως οι θύτες μισούν τη ράτσα τους και ήταν η μαύρη επιδερμίδα ο λόγος που ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου το θύμα; Κι αν ήταν λευκός ο 29χρονος παραβάτης του κώδικα οδικής κυκλοφορίας, θα έδειχαν την ίδια συμπεριφορά;
Ασφαλώς και θα επαναλάμβαναν το ίδιο οι συγκεκριμένοι αστυνομικοί, είτε επρόκειτο για λευκό, είτε όχι. Τέτοιοι έχουν στο αίμα τους τη διαστροφή. Είναι σαν το μύθο του Αίσωπου με το σκορπιό και το βάτραχο. Καταφέρουν το θανατηφόρο τσίμπημα, ακόμα και στον ευεργέτη τους. Δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς.
Και λοιπόν, θα διαφωνήσουν πολλοί. Γεννιόμαστε και δε γινόμαστε δολοφόνοι; ΄Οχι, βέβαια. “Σχηματική” ήταν η αναφορά μας. Ο σκορπιός δεν έχει δυνατότητα επιλογής. Δρα όπως το ένστικτο, η επιφορά τον οδηγεί. Ο άνθρωπος, προικισμένος από τη Φύση με το μεγάλο δώρο του Νου (έδρα και της συνείδησης) είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του. Το καλό και το κακό είναι αυτονόητα για όσους απόκτησαν και κατέχουν την ιδιότητα του Ανθρώπου. ΄
Δε μας αφορούν οι λόγοι που το θυμικό καταφέρνει να υπερκεράσει το λογιστικό. Κι αν ο μηχανισμός τροχοπέδησης δε λειτούργησε τον πρέποντα χρόνο, την κρίσιμη στιγμή, επειδή υπήρξε (κι αυτό για τους δικούς του λόγους) βλάβη και δυσλειτουργία στο σύστημα, πάλι δεν απαλλάσσεται στο δικαστήριο της Ιστορίας, ο ένοχος.
Στη συστημική δικαιοσύνη επινοούν δεκάδες παραθυράκια για να αθωώσουν, ανάλογα με συμφέροντα, τις κοινωνικές απαιτήσεις, τα ήθη ,τα έθιμα, τις λογικοφανείς εξηγήσεις , το δράστη. Στην Ιστορία δεν υπάρχει λόγος απαλλαγής εγκληματία από βρασμό ψυχής, σύγχυση φρενών, ακαταλόγιστο ή, όπως αλλιώς ο νομοθέτης χαρακτήρισε τους λόγους και τα ελαφρυντικά. Η μόνη περίπτωση που το έγκλημα δικαολογείται, είναι η ΄Αμυνα. ΄Οταν, αν δεν προλάβεις να εκτελέσεις τον επαπειλούντα, θα σε προλάβει εκείνος.
Στην περίπτωση των αστυνομικών στις ΗΠΑ που δολοφόνησαν εν ψυχρώ τον Τάιρ Νίκολς, άλλος είναι ο λόγος που αποσυναρμολόγησε το φυσικό μηχανισμό της ορθής σκέψης και της λογικής απόφασης. Ούτε ο ρατσιμός, ούτε η αίσθηση καθήκοντος ή άλλος παρεμφερής. Ο ίδιοι, προφανώς, θα επικαλεστούν άμυνα, όπως όλοι οι θρασύδειλοι φονιάδες. 5 εναντίον ενός και μάλιστα άοπλου , δεν είναι άμυνα. Είναι δολοφονία, που δε δικαιολογεί κανείς, πολλώ μάλλον με το πρόσχημα της εκτέλεσης του καθήκοντος.
Πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη, πάλι ένοπλος αστυνομικός (δίνουν όπλο ελαφρά τη καρδία, σε κάθε παρανοϊκό και βάρβαρο) δολοφόνησε έναν έφηβο τσιγγάνο, γιατί δεν είχε να πληρώσει τα 20 ευρώ της βενζίνης που έβαλε και έφυγε. Για να αντιληφθούμε το λόγο που έκαναν τέτοια εγκλήματα, ο συμπατριώτης μας εδώ φονιάς και οι συνάδελφοί του στην Αμερική, να θέσουμε ένα ερώτημα και στον μεν και στους δε.
Αν την ώρα που σηκώνατε το όπλο να πυροβολήσετε ή ξυλοκοπούσατε το θύμα, ανακαλύπτατε πως είναι το παιδί σας, θα συνεχίζατε να ολοκληρώστε τη δολοφονία; Ασφαλώς, όχι θα απαντούσαν. Και ποια είναι αυτή η δύναμη που στερεί από τη λογική σας την ικανότητα ορθολογικής απόφασης στη μια περίπτωση , αλλά όχι και στην άλλη; Το γονεϊκό φίλτρο ,θα είχατε επικαλεστεί. Και γιατί αυτό το περίφημο φίλτρο μπορεί να είναι ισχυρότερο από εκείνο της άλλης ιδιότητας, του ανθρώπου που είναι το ίδιο ισχυρή, όπως και του γονιού; Κι αν σε σας, δεν είναι, όπως στους περισσότερους από μας , ποιος ο λόγος της διαφοροποίησης και του αποσυντονισμού;
Ποια είναι τότε εκείνη η ιδιότητα που υπερτερεί όλων των άλλων στην επιλογή αυτής της μιας ή της άλλης πράξης; Τί έσπρωξε τους αστυνομικούς στο έγκλημα; Ολοφάνερο. Η « στολή». Η ΕΞΟΥΣΙΑ.
Η αίσθηση καθήκοντος ή η άμυνα είναι στην ουσία προφάσεις ,αφού ,ούτε ο δικαστής ούτε ο αστυνομικός , ο οποιοσδήποτε ασκεί εξουσία , δε δείχνει την ίδια ευαισθησία και μεταχείριση στον εαυτό του ή σε πρόσωπα που θεωρεί δικά του στο όνομα του καθήκοντος. Και από μόνο του αυτό το επιχείρημα, αποδομεί κάθε επίκληση διαφορετικού λόγου, όπως εν προκειμενω για τη διάπραξη δολοφονίας.
Ο ασκών εξουσία, φαντάζεται εαυτόν ως ένα μικρό θεό. Συνειδητά ή ασυνείδητα, οικειοποιείται “θεϊκές” δικαιοδοσίες και υπεξαιρεί δικαιώματα που κανείς ΑΡΜΟΔΙΟΣ δεν του τα παραχώρησε . Στις πιο βαριές και άρρωστες περιπτώσεις, φαντάζεται τον εαυτό του και ως υποκατάστατο ή εντολέα του θεού. ΤΙΜΩΡΟ!
Ο Σοφοκλής ανάλυσε περίφημα αυτή την κατάσταση παραφροσύνης και ολοκληρωτικής απορρόφησης όλων των άλλων ιδιοτήτων από εκείνη του εξουσιαστή με τον τρόπο που παρουσιάζει τον Κρέοντα και τις επιλογές του απέναντι ακόμα και σε δικούς του ανθρώπους, στο ίδιο του το παιδί του. ΄Αρρωστη και διαταραγμένη συμπεριφορά ανθρώπινου μυαλού.
Και όπως ήταν αναμενόμενο, σύμφωνα με την αρχαία ελληνική αντίληψη, ο βασιλιάς της Θήβας δεν είχε καμιά εξουσιοδότηση «άνωθεν» ,για να χειριστεί με τον τρόπο που το έκανε , τη δύναμη της εξουσίας. Επομένως, διέπραξε ΄Υβριν! Και η τιμωρία του ήταν αναγκαία και επιβεβλημένη, για να επέλθει η κάθαρση.
Μικροί Κρέοντες είναι όλοι, όσοι ασκούν εξουσία. Και φυσικά δεν είμαστε εμείς εκείνοι που θα τους λύσουμε την απορία , τί θα γίνονταν οι κοινωνίες , χωρίς τους εξουσιαστές. Κυβερνήσεις, δικαστές, χωροφύλακες. Δικό τους το πρόβλημα, όπως και οι επιλογές. ΄Όπως και οι δικές μας επίσης.
Οι κρίνοντες έχουμε και δικαίωμα και υποχρέωση να τους θυμίσουμε εδώ τα εξής :
- ΄Οσοι διαλέξαμε συνειδητά να μην ασκήσουμε κανενός είδους εξουσία, «εκ του ασφαλούς και φυσικώ δικαίω, μπορούμε να τους κρίνουμε.
- Αφού δεν λαμβάνουν εντολή ή εξουσιοδότηση από τη Φύση οι κάθε είδους εξουσιάζοντες ,απλώς επινόησαν …ακαδημαϊκές φανφάρες πως ασκούν την εξουσία από και για το …Λαό!
- Το να στρέφεις όπλο ενάντια σε οποιονδήποτε ΑΟΠΛΟ και για όποιο λόγο στο όνομα αυτής της αμετροέπειας , ως προσχηματική κάλυψη, είσαι ένοχος και υπόλογος για διάπραξη ΄Υβρεως.
- . Η τιμωρία όσων διαπράττουν ΄Υβριν, με επίκληση το δικαίωμα στην άσκηση εξουσίας, είναι σκληρή.
- Αυτές οι εξουσιατικές και αφύσικες κοινωνίες με το χρόνο θα εκλείψουν . Αργά, αλλά σταθερά, βαδίζουμε στις αντιεξουσιστικές κοινωνίες.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ο εξουσιαστής βάζει το κεφάλι του στο ντορβά. Επειδή ,ακριβώς , αντιμάχεται τη Φύση, λειτουργεί ερήμην της και εναντίον της. Και μάλιστα με δειλά, ανήθικα-αφύσικα προσχήματα. Οπότε, εύστοχα το είπε, πάλι , ο απλός άνθρωπος: “΄Οποιος έχει τα γένια,έχει και τα χτένια”.
Γράφαμε πρόσφατα: (4 Νοεμβρίου 2022) :
Το αντιμεταναστευτικό μένος μιας κόρης μεταναστών
Οι μετανάστες και πρόσφυγες που διασχίζουν με σαπιοκάραβα τη Μάγχη συνιστούν «εισβολή» για το Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο κινδυνεύει από την «ανεξέλεγκτη παράνομη μετανάστευση». Ετσι δήλωσε τη Δευτέρα από το βήμα της Βουλής η υπουργός Εσωτερικών της Βρετανίας, Σουέλα Μπρέιβερμαν.
***
Τους γνωρίζω καλά αυτούς τους τύπους. Από πρώτο χέρι. ΄Οσα χρόνια γυρίζω στις ξενιτιές , τους βρίσκω μπροστά μου. Βασιλικότεροι του βασιλέως. ΄Ηρθαν οι γονείς του από κάποιο…νησί του Διαβόλου μετανάστες ή πρόσφυγες κάτι χρόνια πριν στην Αγγλία; Τώρα αυτοπροσδιορίζεται Εγγλέζος και μισεί το μετανάστη στη…χώρα του (!), Αλβανό, Πολωνό, Βιετναμέζο.
΄Ασε δε ο Ελληνάρας. Μετανάστης ο ίδιος. Αλλά και φυλές και ράτσες στα χώματα που θεωρεί πατρίδα, ων ουκ έστιν αριθμός. Και όχι μόνο αυτοδιαχειρίζεται μονοπωλιακά την ελληνικότητα , ως απ΄ ευθείας απόγονος του Περικλή, αλλά κυνηγάει με το δίκανο τον Πακιστανό, που ως φτωχός μετανάστης, είναι κλέφτης , βιαστής , β κατηγορίας άνθρωπος.
΄Εκαναν τα ίδια οι Αμερικανοί στους ΄Ελληνες φουστανελάδες που στις αρχές του προηγούμενου αιώνα αναζητούσαν κατά μιλιούνια την τύχη τους στη χώρα που έβρισκες στο δρόμο το χρυσάφι. Και όταν έφταναν, αντί για χρυσό, έτρωγαν ξύλο και βρισίδι, εισέπρατταν καταφρόνια , αναζητούσαν φαϊ στους σκουπιδότοπους και ύπνο κάτω από τα γεφύρια. Κατώτερη φάρα, μαυριδερή και κατσικονούρικη τους ανέβαζαν και τους κατέβαζαν οι ντόπιοι. Αλλά, το εγγόνι του, ως Ελληνάρας , τα ξέχασε όλα αυτά. Θεωρεί εαυτόν ανώτερο του Πακιστανού!
Μια πίκρα το κατάντημα τέτοιων αστόχαστων και ανάπηρων στο μυαλό τύπων. ΄Οπως η παραπάνω κυρία εξ Ινδίας, που ως έχουσα ΕΞΟΥΣΙΑ σήμερα, καταδιώκει απηνώς τους μετανάστες, επειδή τούτη έγινε πια Εγγλέζα! Δεν θέλει ούτε να το σκεφτεί πως μέσα της τρέχει αίμα από τους παππούδες της ,που προτιμούσαν να πνιγούν στα θολωμένα νερά του Γάγγη , παρά να ενοχλήσουν ιερή αγελάδα,που περπατούσε δίπλα τους.