ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΗΚΟΟΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ

Μέχρι να  έρθει και η δική τους ώρα. ΄Η να  παραλαμβάνουν  κι εκείνοι τους ανθρώπους τους κομμάτια σε σακούλες μέσα. Πάντα έτσι  γίνεται και ουδείς μπορεί να αλλάξει μια σχεδόν αταβιστική ανθρώπινη  συμπεριφορά .

Οι πνιγμένοι στην Ιταλία ήταν  πρόσφυγες και μετανάστες.  Ξένοι, παράνομοι, μαύρη ράτσα.  Στην τελική, ας κάθονταν στον τόπο τους .Οι νεκροί  του τρένου στα Τέμπη…ΑΛΛΟΙ.  Πάλι ξένοι.  Από  Λάρισα και Καλαμάτα τούτοι. Και πάντως, όχι δικά μας παιδιά  ή συγγενείς.

΄Ετσι πάει.  Αυτή η  αλλόκοτη, η αναίσθητη και ανήθικη συμπεριφορά του πλήθους ,που  τα μέλη του έχουν τα χαρακτηριστικά όχλου. Βγαίνουν με τις σημαίες στα χέρια, να παρακολουθήσουν την παρέλαση, έμπλεοι εθνικής υπερηφάνειας, τρέχουν στις εκκλησιές να αποτίσουν φόρο τιμής και λατρεία στον  Πολιούχο της γειτονιάς , παραφρονούν στα γήπεδα από τις ιαχές και το βρισίδι, δίνουν  παραγγελιά  στο πανηγύρι να χορέψει  η  τσιτωμένη  από  τα κοψίδια μπάκα τους,  Λυγαριά,    στήνουν τσιμεντένια κιβούρια στις δημοσιές, που σκοτώθηκε με τη μηχανή ο γιος τους.  Το μεταναστάκι που πνίγηκε δίπλα τους στα νερά του νησιού τους ,  να …πάει να γ@μηθεί, Χ&στηκε ο κυρ Παντελής με την κυρά Παντελίνα του.

Σιχαμένη φάρα, με  συμπεριφορά ,που  προσβάλλει  την έννοια ΄Ανθρωπος. Ξχεωρίζουν τους ανθρώπους σε ημεδαπούς και αλλοδαπούς, σε  δικούς και ξένους, σε άσπρους και μαύρους, σε  στρέιτ και  μη, σε χριστιανούς και αλλόθρησκους, σε  καλούς και κακούς  με τα δικά τους ,κατεβασμένα στο μπόι τους , μέτρα ηθικής,

Σκότωσαν  με τις κλωτσιές ένα νέο άνθρωπο, τον Ζακ.    Αλλιώτικο, με τους δικούς του κανόνες ζωής,  που είναι απλά διαφορετικοί από  τους δικούς τους.   Και στους 10 Ελληνάρες,  οι 7 είπαν “καλά του κάνανε, το κωλόπαιδο, η…αδερφή, ο κλέφτης”!  Στο δικαστήριο για συμπαράσταση στους γονιούς του δολοφονημένου παιδιού τους,  πήγαν τρεις και ο κούκος.

΄Οταν το κακό φτάσει  ( και φτάνει, συνήθως ,γιατί όλα εδώ πληρώνονται) και στο δικό τους σπίτι, τρελαίνονται, δεν κουμαντάρουν την απόγνωση για τη συμφορά τους.  Και  ο πόνος τους βγαίνει με ανόητες, εγωιστικές, αστόχαστες  κραυγές:” Γιατί εγώ, γιατί στο σπίτι το δικό μου , φέρτε όπλο να ντουφεκίσω το θεό, που μού΄ ριξε τέτοια συμφορά». Πανάθλιοι,  αφιλοσόφητοι, επιλήσμονες,  υβριστές!

Μπορείς να κατανοείς τον ανθρώπινο πόνο, τις  συγκυριακές  αδυναμίες, τα λάθη, τις παραλείψεις, τις υπεκφυγές. ΄Όχι, όμως, αν έχουν ενσωματωθεί ως  γονιδιακή του πλέον  συμπεριφορά.  Αν είναι πάντα απών  από  το σωστό, το δίκαιο το πρέπον. Και όχι, ασφαλώς,  εκείνο που ο ίδιος   καθορίζει  ως τέτοιο. ΄Οσα η Φύση σφραγίζει, ως λογικά, ηθικά και υποχρεωτικής  αποδοχής από το άτομο.

Ποτέ  δε δίδαξε  η Φύση  να κλαις για το δικό σου παιδί, αλλά  να αδιαφορείς παντελώς  ή και να σιχτιρίζεις το πνιγμένο βρέφος στο Αιγαίο. Και όχι μόνο.  Να επιβραβεύεις με την ψήφο σου τον εγκληματία, τον ηθικό αυτουργό  τέτοιων  ανοσιουργημάτων .

“Κατανοώ” τον Κυριάκο Μητσοτάκη να συμπεριφέρεται ,όπως το κάνει. Να απεμπολεί προκλητικά  τις ευθύνες του για το χτεσινό έγκλημα στα Τέμπη και να ψάχνει  να ρίξει τις δικές του τεράστιες ευθύνες στο σταθμάρχη απο το… Λιανοκλάδι.

Επίσης  “κατανοώ” της βρώμικη  Μελόνι  της Ιταλίας. «Παιδί» του  Μουσολίνι.   Τί  θα ήταν;  Δε θα άφηνε τόσες ψυχές αβοήθητες  να  πνιγούν  στα νερά, δίπλα της ακριβώς. ΕΚΑΤΟ ΜΟΛΙΣ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΤΗ!  Και το χειρότερο,  να παρακολουθεί     με ευχαρίστηση, με ηδονή, όπως όλοι οι   ανώμαλοι  φασίστες,  τον αργό θάνατο των κολασμένων της γης.

Τους «κατανοώ» με την κατανόηση που έχω για το  σκορπιό που θα τσιμπήσει…βρέχει χιονίσει. Αυτή είναι η γονιδιακή του λειτουργία. Φονιάς εκ φύσεως .Μην περιμένεις  από το πηγή με δηλητήριο να τρέχει καθαρό και  γάργαρο νερό. Εσένα, όμως, πανάθλιε,  της διπλανής  μου πόρτας ,ούτε να σε κατανοήσω μπορώ, ούτε να σε εξηγήσω. Είναι αυτός ο λόγος που ούτε σε σέβομαι ,ούτε σε λυπάμαι.

Και μόνο γιατί διακρίνεις  τους άλλους σε μ@λάκες, ηλίθιους  και  σε ξύπνιους , μάγκες .Κι ακόμα χειρότερα ,γιατί  αντί να  το βουλώσεις τέτοιος αισχρός, ανισόρροπος και διεστραμμένος    που είσαι,  τολμάς να ξεστομίσεις  στον αλληλέγγυο , το διασώστη, τον άνθρωπο που  φωνάζει  και  διαδηλώνει για  τους πνιγμένους μετανάστες στη Μεσόγειο, το Αιγαίο ,  το Ιόνιο,   «πάρτε τους, σπίτι σας ,ρε, αν τους γουστάρετε» . Τόσο βρώμικος, τόσο αφύσικος,  τόσο  εγκληματίας!

Είμαστε αντίπαλοι, να το ξέρεις. Δε μας  γουστάρεις και δε σε γουστάρουμε.  Είμαστε αλλιώτικοι κι απ΄ άλλη πάστα φτιαγμένοι.Κι ευτυχώς!  Δε σε θεωρούμε  συνάνθρωπο, επειδή έτυχε να περπατάς όρθιος και σε δυο πόδια.  Δε σε απαλλάσσει αυτό από καμιά ευθύνη. Αντίθετα,  γι ΄αυτό ακριβώς, επειδή πέταξες το Νου που σου δώρισε η Φύση στη χωματερή μαζί με τα σκουπίδια σου,  «σωρεύεις άνθρακας πυρός επί της κεφαλής σου».

Παλιά λέγανε για  “ταξικούς”  αντίπαλους. Δεν το λέμε πια,  μια και με τους  περισσότερους «κακούς» στην ίδα τάξη ανήκουμε.  Ο  Ρουπακιάς δε βρισκόταν   στα  ανώτερα  οικονομικά και κοινωνικά στρώματα ,  από το παλικάρι που έσφαξε σαν αρνί.

Και   είμαστε εχθροί για  ένα και μοναδικό λόγο: Με τους όρους που η Φύση ορίζει το  ηθικό και λογικό, είσαι ανήθικος και ιδιώτης.  Οφείλω ,επομένως, ως διεστραμμένο  να σε πολεμήσω, να μη σου κάνω ,πλην των άλλων τη χάρη, να μεταγγίσεις  και στο παιδί σου το δηλητήριο  που  φαρμάκωσε και σένα.

Και όπως…χ&στηκες κι εσύ, αλλά τόσο χ&στηκα κι εγώ να ακούσω την παλαβή σου  γνώμη , τους παράλογους χαρακτηρισμούς  σου,  τις ανήθικες  κρίσεις σου.  Είμαστε δυο, εντελώς,  διαφορετικοί κόσμοι, ξαναλέμε.

Εμείς έχουμε Λυδία Λίθο και Μπούσουλα,  Εσύ δεν έχεις ,  πέρα από το φανατισμό ενός καμμένου μυαλού, τίποτα άλλο. Υπακούουμε στους νόμους της Φύσης, που  άφησε  το σκ@τό σου  να βρωμάει  ίδια, όπως σε όλες τις ράτσες, τις φυλές και τις επιδερμίδες, που κυνηγάς,  γιατί  τάχα είσαι είδος… ΄Αριου με …μόσκο  κι άρωμα. Σιχτίρ, ανόητε!

Η Φύση   δια(επι)τάσσει να σε θεωρούμε  εχθρό και αντίπαλο. Ω ς αφύσικο ,ανήθικο και  άφρονα.  Ως απόντα από κάθε λογική και ηθική πράξη. Παρόντα σε ανηθικότητα και  αφροσύνη κάθε είδους.