ΦΑΜΙΛΙΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ. “ΠΑΛΙΑ ΜΟΥ ΤΕΧΝΗ ΚΟΣΚΙΝΟ” ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ. ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ… ΧΟΥΝΕΡΙ ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ!

Σαν σήμερα, πριν 31 χρόνια, η δολοφονία Μπακογιάννη

“Τριάντα ένα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη από την «17Ν».

Ηταν 26 Σεπτεμβρίου 1989. Ο  Παύλος Μπακογιάννης δολοφονείται από τρία μέλη της «17 Νοέμβρη», υπό την καθοδήγηση του Κουφοντίνα, στην είσοδο της πολυκατοικίας της οδού Ομήρου στην Αθήνα, όπου στεγαζόταν το γραφείο του.

Η είδηση της δολοφονίας του προκάλεσε σοκ στον πολιτικό κόσμο και στην ελληνική κοινωνία και θεωρείται το σημείο καμπής για την δράση των τρομοκρατών στην Ελλάδα. Η ανοχή που επιδείκνυε μέχρι τότε, μια μερίδα της κοινής γνώμης στην δράση της τρομοκρατίας, πήρε τέλος”.

***

Ο ιστορικός έχει τα δικά του εργαλεία προσέγγισης της αλήθειας, που σε καμιά περίπτωση ούτε χρειάζεται ούτε χρησιμοποιεί ο δικαστής στην έκδοση των αποφάσεών  του. ΄Αλλωστε , το δικαστήριο της Ιστορίας, δεν έχει καμιά σχέση με τα “κρατικό” και δικάζει  ερήμην του, μια και αυτό  υπακούει σε νόμους κα διατάγματα εξουσιών.

Συνήθως,  ο ρόλος των δικαστών δεν είναι να αποδώσουν  δικαιοσύνη, αλλά να εφαρμόσουν το Νόμο!  Παράδειγμα πρόσφατο, η ναζιστική οργάνωση της Χ.Α και ο φονιάς του Παύλου Φύσσα  που  τόσα χρόνια  κυκλοφορούν ελεύθεροι, επειδή ο νόμος προβλέπει συγκεκριμένο  χρόνο προφυλάκισης.   Αφασία!

Στο θέμα της δολοφονίας του Παύλου  Μπακογιάννη έχουμε αναφερθεί πολλές φορές. Σήμερα, πιστεύουμε ακράδαντα πλέον, με τον έλεγχο των πηγών και του σχετικού  υλικού δεκαετιών πως αυτή η δολοφονία, που ανέλαβε η Β΄ 17 Νοέμβρη, το  “συμβόλαιο θανάτου”  που εκτέλεσε ο Κουφοντίνας και η παρέα του, δεν ήταν “πολιτική εκτέλεση”,  σύμφωνα με την ορολογία που χρησιμοποιούν αυτές οι οργανώσεις, αλλά  καθαρά  οικονομική  συναλλαγή.

Το ζητούμενο ακόμα  είναι, αν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ή η κόρη του Ντόρα, σύζυγος του δολοφονηθέντος βουλευτή, ήταν οι ίδιοι που “συνήψαν το συμβόλαιο” ή ήταν  άτομα του  περιβάλλοντος του κόμματος της της Νέας Δημοκρατίας. Ποιοι  οργάνωσαν και υπέγραψαν με τους “Κουφοντίνες” αυτό το συμβόλαιο;  Κι ακόμα, ποια ΚΕΝΤΡΟΔΕΞΙΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ Β΄17Ν οργάνωσαν την προσέγγιση  “εντολέων και εκτελεστών”(*) ;

Εδώ δε θα μπορούσε η ακηδεμόνευτη  Ιστορία να αποφανθεί, αν δε μιλήσουν οι πρωταγωνιστές  του εγκλήματος.  ΄Ολα τα ονόματα “παίζουν” στη συμμετοχή της σύναψης και της εξόφλησης του “συμβολαίου θανάτου” του Παύλου Μπακογιάννη.  Μπορεί  να γνώριζαν  επακριβώς κάποια μέλη (ή έστω ένα) της οικογένειας τί επρόκειτο  να συμβεί.  Μπορεί, όμως , η  όλη   επιχείρηση να στήθηκε από το ευρύτερο,  κομματικό  περιβάλλον της οικογένειας.  Πάντως,  το ιστορικά σίγουρο είναι πως τα μέλη της Β΄17 Νοέμβρη χρησιμοποίησαν το “45αρι και τη γραφομηχανή” της Οργάνωσης για να χρεωθεί εκείνη την εκτέλεση, ως “πολιτική πράξη”  και να μη φανεί  ως δολοφονία ,οικονομικής, μάλιστα, συναλλαγής.

Οδηγούμαστε σε αυτό το συμπέρασμα από συγκεκριμένους  “παραγωγικούς και επαγωγικούς” συλλογισμούς μετά τη συλλογική ή εξέταση των πηγών, των μαρτυριών, του υλικού  τελικά που αφορούν τη λειτουργία εν συνόλω της Επαναστατικής  Οργάνωσης της 17Ν, αλλά και στη συγκεκριμένη εμπλοκή μελών της στη δολοφονία Π.  Μπακογιάννη.  Τα ιστορικά συμπεράσματα από τον έλεγχο αυτό ,και μάλιστα 31 χρόνια  μετά το έγκλημα είναι τα ακόλουθα:

1. “Ε.Ο 17Ν” έχει δυο φάσεις λειτουργίας- δραστηριότητας. Α΄   και Β΄  . Η Α΄ θεωρείται και η πλέον “αυθεντική”  πολιτικά, διότι λειτούργησε, όπως η Αντίσταση στα χρόνια  της δικτατορίας  των συνταγματαρχών. ΄Αλλωστε, κάποια μέλη της πρέπει να ανήκαν σε τέτοιου είδους αντιστασιακές οργανώσεις  στη διάρκεια  της 7ετίας.
2. Τα παλιά μέλη, οι “γέροι” της Οργάνωσης κατά την …ορολογία των “Ξηρών”, στρατολόγησαν τα νέα  μέλη, που οι “γέροι” τότε  αποκαλούσαν “πιτσιρικάδες”.
3. .Ο Κουφοντίνας και οι Ξηροί, φιλόδοξοι και αψίκοροι, προχώρησαν σε “επανάσταση” μέσα στην “επαναστατική οργάνωση”. Κατηγόρησαν μέλη των “γερόντων” για απραξία ή δισταγμό στη  διεύρυνση στόχων, αλλά και μεθόδων δράσης, όπως για παράδειγμα οι περίφημες “απαλλοτριώσεις” και τα “συμβόλαια  θανάτου”. Οι ιδρυτές και τα παλιά  μέλη της Οργάνωσης δεν ήθελαν εμπλοκή σε  τέτοιους είδους ποινικές δραστηριότητες. Αλλά παράλληλα προέκυψαν και ζητήματα διαφωνίας σε καθαρά πολιτικά ζητήματα κα “βάσεις” λειτουργίας της Οργάνωσης.
4. Τα νέα μέλη της Οργάνωσης έκτοτε, μετά τις διαφωνίες,  αυτονομήθηκαν και  μαζί με 2/3  (μάλλον) παλιά μέλη  “οικειοποιήθηκαν” τα “πιστοποιητικά”  της Οργάνωσης  (σφραγίδα, 45αρι , γραφομηχανή), αλλά και το υλικό στις διάφορες γιάφκες . Κάποια από τα παλιά μέλη των διαφωνούντων ή αποχώρησαν εντελώς και αδρανοποιήθηκαν ή παρέμενα ως περιφερειακά μέλη για…θελήματα.
5. Δολοφονίες πολιτικών δεν έκανε η 17Ν, Α΄ και Β΄.  Οι λόγοι γνωστοί. Το παράδειγμα του Μόρο κυρίως, στην Ιταλία, εξηγεί αυτή την επιλογή.  Οι δολοφονίες  των Αμερικανών, ήταν  περισσότερο “συμβολικά” τιμωρητικές,  λόγω το  κλίματος του γνωστού αντιαμερικανισμού που επικρατούσε στην Ελλάδα τότε. Δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως πολιτικές.΄Οπως για παράδειγμα κι εκείνες των συνεργατών-βασανιστών  της “7ετιας”.
6. Τα μόνα πολιτικά πρόσωπα που αποπειράθηκε να δολοφονήσει η Β΄17 Ν ήταν ο Πέτσος,  ο   Παλαιοκρασσάς  και ο  Παπαδημητρίου. Και τους 3 δεν “κατάφερε” να τους εκτελέσει!  Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΗΤΑΝ Ο ΠΑΥΛΟΣ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ!
7. Να σημειώσουμε μια “λεπτομέρεια” σημαντική. Σε όλα αυτά τα χρόνια από το 1975 μέχρι  το 2002 και τις δεκάδες  επιχειρήσεις της Οργάνωσης, οι απόπειρες  κατά των πολιτικών έγιναν  σε 3 χρόνια μέσα. Του μεν Πέτσου  8 Μάη 1989,  των δε Παλαιοκρασσά – Παπαδημητρίου  14 Ιουλίου 1992  και 21 Δεκεμβρίου 1992 αντίστοιχα .  Η  δολοφονία Μπακογιάννη έγινε στις 26 Σεπτέμβρη 1989.
8. Είναι καθαρή πλέον η εικόνα. Τα μέλη της Οργάνωσης  που λειτούργησαν ως μαφιόζοι στο συμβόλαιο θανάτου του Μπακογιάννη και του οποίου…πέτυχαν τη δολοφονία, όχι, όμως, και  των τριων  άλλων (που δεν τις ήθελαν ασφαλώς) ,επιζητούσαν  πάση θυσία κάλυψη, “ξεκάρφωμα”.  27 χρόνια δράσης της Οργάνωσης δεν έγιναν απόπειρες ή  δολοφονίες πολιτικών.  Μέσα σε  3  χρόνια,  έγινα 4 ενέργειες κατά πολιτικών και απέτυχαν όλες πλην… μιας.  Αυτής του Μπακογιάννη!
9. Κι άλλη επίσης σημαντική “λεπτομέρεια”. Ο Πέτσος κατηγορήθηκε πως είχε εμπλοκή στο σκάνδαλο Κοσκωτά. Τον Μπακογιάννη ο Κουφοντίνας τον κατηγόρησε για συνεργασία με τον Κοσκωτά.  Και 4 μήνες μετά τη “αποτυχημένη” απόπειρα κατά Πέτσου,  έχουμε την… πετυχημένη δολοφονία Μπακογιάννη για το σκάνδαλο Κοσκωτά.   Αυτό σημαίνει πως το “συμβόλαιο θανάτου” Μπακογιάννη είχε “συναφθεί” ,πριν το Μάη του 1989 , 4/5 μήνες πριν, και ο Πέτσος απλά υπήρξε επιλογή για “ξεκάρφωμα”.  Τον ίδιο  τον Κοσκωτά και τους δεκάδες άλλους συνεργάτες του, πολιτικούς και μη,  ΔΕ ΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΞΕ ΠΟΤΕ Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΥΦΝΤΙΝΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΞΗΡΩΝ.  Πόσο περίεργο!  Τους Παλαιοκρασσά και Παπαδημητρίου, πάλι για “ξεκάρφωμα”, αποπειράθηκαν οι ίδιοι εκτελεστές  να τους δολοφονήσουν, αλλά απέτυχαν(!)  εκ νέου,  δυο περίπου χρόνια μετά τη δολοφονία Μπακογιάννη, όταν κυβερνούσε  ο Κων. Μητσοτάκης  και είχε “βουίξει ο τόπος” ΓΙΑ ΤΟ ΛΟΓΟ ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΚΕ  ο  γαμπρός του.
10. Ο Κωσταντίνος Μητσοτάκης   υπήρξε ο πλέον μισητός πολιτικός στην Ελλάδα. ΄Ηταν ο μοιραίος πολιτικός,  που οδήγησε τη χώρα στη δικτατορία  στις  21 Απρίλη  του 1967. Με  τον τότε βασιλιά Κωνσταντίνο  ,το Γρηγ. Σπαντιδάκη και άλλους περίπου  5  στρατηγούς, ο  “Αποστάτης” ετοίμαζε  δικτατορία. Κατά πάσα πιθανότητα, όμως,  ή ο ίδιος ο  στρατηγός  Σπαντιδάκης  ή ο  αντι-Φρειδερικός και Αμερικανόφιλος στρατηγός Οδυσσέας Αγγελής (μπορεί  και ο δύο μαζί, σε συνεννόηση), συνεργάστηκαν με τον Παπαδόπουλο και συμφώνησαν να προηγηθούν στην  ημερομηνία έκρηξης  του πραξικοπήματος. Και οι δυο, μοναδικοί στρατηγοί,  ανταμείφθηκαν μετά από τους συνταγματάρχες.
11. Η Ελλάδα όλη, τα γνώριζε αυτά. Ο Κων. Καραμανλής είχε τούτον, κυρίως,  το λόγο που δεν ήθελε να βλέπει… ούτε ζωγραφιστό τον Αποστάτη- βασιλοχουντικό  Κ. Μητσοτάκη. Ο Ανδρέας Παπανδρέου από την άλλη, δεν έπαυε χρόνια να θυμίζει τι είδους “κάθαρμα” ήταν ο αντίπαλός του, όπως τον αποκαλούσε ο λαός μετά την Αποστασία (“Μητσοτάκη κάθαρμα”).
12. Ελπίδα να γίνει πρωθυπουργός με αντίπαλο το “θωρηκτό”, έναν Ανδρέα Παπανδρέου , δεν είχε ποτέ ο πατέρας το σημερνού πρωθυπουργού της χώρας.   Δυο πραγματικά σοβαρά και ιστορικά γεγονότα  ανέτρεψαν αυτή την πραγματικότητα:  α. Το Ειδικό δικαστήριο για το  σκάνδαλο Κοσκωτά, που παραπέμφθηκε  ο  Ανδρέας  Παπανδρέου από το Κ. Μητσοτάκη  και β. Η δολοφονία του   συζύγου της Ντόρας Μητσοτάκη-Μπακογιάννη. Εδώ οφείλουμε να επισημάνουμε τα εξής: Ο Παύλος Μπακογιάννης  υπήρξε  αντιστασιακός στη Χούντα . Αλλά και ένας έντιμος και “χαμηλών τόνων” πολιτικός, οπαδός της “εθνικής συμφιλίωσης”. Αν ο Κουφοντίνας είχε προγραμματίσει να εκτελέσει τους πολιτικούς εκείνη την εποχή, τον Μπακογιάννη όφειλε να τον  βάλει  τελευταίο στη λίστα. Τον εκτέλεσε  πρώτο!
13. Να επισημάνουμε και να τελειώσουμε εδώ, γιατί δε χρειάζονται περισσότερα. Και μόνο η ακόλουθη  παρατήρηση τινάζει στον αέρα την αθωότητα της  οικογένειας Μητσοτάκη ή του περιβάλλοντός της  για τη δολοφονία  του άτυχου  γαμπρού της “φαμίλιας”: ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΤΟΥΤΑ ΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΕΠΙΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΜΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΔΙΑΦΟΡΑ! 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 1989  ΔΟΛΟΦΟΝΕΙΤΑΙ Ο ΠΑΥΛΟΣ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΙ 27 ΣΕΠΤΕΜΒΗ 1989 ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΤΑΙ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΟ ΕΙΔΙΚΟ  ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ!  Τίποτα περισσότερο. Τα συμπεράσματα της Ιστορίας. Και δικά σας.

(*)9 Ιουνίου 2018

Τα ασύλληπτα μέλη της 17Ν- Η μαρτυρία Κουφοντίνα

Τόσο ο Γιωτόπουλος, όσο και ο Κουφοντίνας έχουν πολλές φορές αναφερθεί σε μέλη της 17Ν που παραμένουν ασύλληπτα. Πρώτος μίλησε για πυρήνα της οργάνωσης που δεν έχει συλληφθεί, ο αρχηγός της οργάνωσης Αλέξανδρος Γιωτόπουλος.  Ηταν σε επιστολή του στην εφημερίδα ΄Εθνος, που έκανε λόγο για όπλο που βρέθηκε στην γιάφκα της οργάνωσης το 2002, όπλο που συνδέονταν με συγκεκριμένο πρόσωπο, που όμως δεν βρέθηκε ποτέ. Και ότι επίσης στον ίδιο χώρο υπήρχαν και έγγραφα, έλεγε, που συνέδεαν την δολοφονική δράση της 17Ν με το πρόσωπο αυτό, που επίσης δεν βρέθηκαν. Ο Γιωτόπουλος σε εκείνη την επιστολή άφηνε να εννοηθεί ότι κάποια μέλη της οργάνωσης, προφανώς συνεργάστηκαν με την αντιτρομοκρατική και απέκτησαν ασυλία. Μάλιστα υποστηρίζει ότι αυτό το άγνωστο πρόσωπο, είχε δυο κολλητούς και ότι επίσης συνδέονταν με άλλους 5 τρομοκράτες, για τους οποίους ποτέ δεν έγινε έρευνα. Αλλά και ο Κουφοντίνας στο βιβλίο του «Γεννήθηκε 17 Νοέμβρη», υποστηρίζει ότι υπήρχαν μέλη της 17Ν που δεν συνελήφθησαν ποτέ. ΄Οπως ο «Θωμάς» ή ο «Ανέστης» όπως ήταν τα ψευδώνυμα που χρησιμοποιούσαν στην παρανομία. Ο Θωμάς αναφέρεται και ως ο «αόρατος», δηλαδή αυτός που βοηθούσε την οργάνωση σε διάφορες ενέργειές της, αφού ήταν σε θέση να κυκλοφορεί χωρίς να κινεί τις υποψίες. Από τους πιο μυστηριώδεις συνεργάτες της οργάνωσης είναι ένας επιχειρηματίας, με το παρατσούκλι ο «Γέρος», που ο Δημ. Κουφοντίνας υποστηρίζει ότι έδινε κρίσιμες πληροφορίες στην 17Ν. Σύμφωνα με τον Κουφοντίνα, ο «Γέρος», που κινούνταν στους χώρους των πλουσίων και στα βόρεια προάστια, ήθελε να τρομοκρατήσει την ελίτ και του άρεσε η σκέψη να φοβούνται οι πλούσιοι για την ζωή τους. Ηθελε να συμμετάσχει και εκείνος σε μια επίθεση, αλλά οι παλαιοί της 17Ν φοβήθηκαν και δεν τον άφησαν ποτέ να πάρει μέρος σε επιθέσεις. Ο Δημ. Κουφοντίνας υποστηρίζει ότι ο επιχειρηματίας έχει πεθάνει. Και ο Τζον Κυριακού, ο ελληνοαμερικάνος πράκτορας της CIA που έλαβε μέρος στις έρευνες για την εξάρθρωση της οργάνωσης, πριν γίνει γνωστός στους τρομοκράτες-δολοφόνους και αποσυρθεί από την Αθήνα, υποστηρίζει ότι σίγουρα υπάρχουν μέλη της οργάνωσης που δεν έχουν συλληφθεί ποτέ. Και δίνει το παράδειγμα της γυναίκας που συμμετείχε στην δολοφονία του σταθμάρχη της CIA Ρίτσαρντ Γουέλς. «Μπορούμε να περιορίσουμε τους υπόπτους σε 5-6 άτομα λέει, αλλά μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ την ταυτότητά της..»

Η βιομηχανία παραπληροφόρησης πήρε το κείμενο που  ανεβάσαμε  εδώ στις  25/5/18 με τίτλο

ΟΙ «ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΕΣ» ΕΚΑΝΑΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ . ΟΙ «ΡΟΥΒΙΚΩΝΕΣ» ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΥΙΟ.

χωρίς καμιά αναφορά πηγής και φυσικά πετσόκοψαν, όπως πάντα, ξεδιάντροπα  τις αναφορές μας   στη  Δεξιά ταυτότητα των μη συλληφθέντων μελών της 17 Ν , τη σχέση τους με τη δολοφονία Μπακογιάννη και τους λόγους που  η Δεξιά , παλιότερα  και σήμερα,  αποκρύπτει την αλήθεια για τη δολοφονία εκείνη που έκανε τον Κωνσταντίνο  Μητσοτάκη πρωθυπουργό.

Ξαναβάζουμε τα σημαντικότερα αποσπάσματα:

…Τα μέλη της 17Ν που δε συνελήφθησαν, σύμφωνα με όσα υποστηρίζει ο φερόμενος ως αρχηγός  της 17Ν, ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΧΩΡΟ (εξωκοινοβουλευτικό -κοινοβουλευτικό). ΄Αρα, η  πολιτική-κομματική τους ταυτότητα δεν είναι ούτε  μαρξιστική-λενινιστική- μαοϊκή, τροτσκιστική κ.λπ, (ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ, δηλαδή), αλλά  ούτε ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ. Τότε τί μένει να είναι; Ποιος χώρος (κοινοβουλευτικός ή του «παρακράτους») μένει απ΄έξω; Εκείνος της ΔΕΞΙΑΣ-ΑΚΡΟΔΕΞΙΑΣ, φυσικά. Για το Κέντρο δε μιλάμε, δεν υπάρχει εδώ και χρόνια Κέντρο στην Ελλάδα. Αυτά  τα μέλη  της 17Ν, που είχαν  μη κομμουνιστική-σοσιαλιστική ταυτότητα και τα «πολιτογραφήσαμε» στη Δεξιά και πέρα, διέθεταν ένα ισχυρό προφίλ, πολιτικό και επαγγελματικό. Με άλλα λόγια, δεν ήταν… Κουφοντίνες και Ξηροί. Ούτε καν, λέει ο ίδιος ο συντάκτης των χαρακτηρισμών, «Γιωτόπουλοι». Δοθέντος πως το μορφωτικό επίπεδο του θεωρούμενου από τις Αρχές  αρχηγού της 17 Ν, είναι υψηλότατο, καταλήγουμε στο συμπέρασμα  πως τα εν λόγω άτομα διέθεταν καλύτερο μορφωτικό μπακράουντ ακόμα κι από τον ίδιο τον Αλέκο Γιωτόπουλο. Πέρα ακόμα κι  από το επαγγελματικό και το κομματικό τους κύρος.

΄Εχουμε γράψει επανειλημμένα πως οι επιλογές των θυμάτων της Α17Ν ήταν συγκεκριμένες και σχεδόν στερεοτυπικές. Χουντικοί, Αμερικανοί, ακροδεξιοί. Αντίθετα, όταν οι «Πιτσιρικάδες» έκλεψαν από τους «Γέρους» την ταυτότητα -σφραγίδα της οργάνωσης (ουσιαστικά το 45αρι και τη γραφομηχανή) και ανέλαβαν και τον επιχειρησιακό έλεγχο, οι στόχοι αυτοί…διευρύνθηκαν. Και έφτασε μάλιστα κάποια στιγμή να έχει τεντωθεί  τσίτα το δίχτυ, ώστε να μπαίνουν  στο στόχαστρο των νέων μελών της οργάνωσης και πρόσωπα «άσχετα», «αδιάφορα», για της επιλογές μιας μαρξιστικής ένοπλης, λαϊκής οργάνωσης ,όπως για παράδειγμα ο  Παύλος  Μπακογιάννης.

Οι Δεξιοί «τρομοκράτες» που αποκαλύπτει ο Αλέκος Γιωτόπουλος είχαν συμμετοχή στη συγκεκριμένη δολοφονία; ΄Ενα βασικό ερώτημα. Και μετά.  Σε ποια πτέρυγα της Δεξιάς ανήκαν; Της κεντροδεξιάς ή της ακροδεξιάς; Αν ήταν της κεντροδεξιάς ,είχαν λόγους και συμφέρον  να δημιουργήσουν πολιτικό και φορτισμένο, συγκινησιακό κλίμα, ώστε ο αποκλειστικός την εποχή εκείνη εκπρόσωπός της,  ένα «λαβωμένο» άλογο, που κουβάλαγε  βαριά φορτία από το «αμαρτωλό» του παρελθόν, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, να πεταχτεί ξαφνικά  μπροστά στην εκλογική «ιπποδρομία», να γίνει αουτσάιντερ  και τελικά  πρωθυπουργός της χώρας; Χωρίς τη δολοφονία Μπακογιάννη υπήρχε, έστω και η απειροελάχιστη πιθανότητα να πάρει τις εκλογές  ο «Μητσοτάκης -Κάθαρμα» και να αξιωθεί να γίνει πρωθυπουργός της χώρας; (Και σύντομα  και ο γιος του και αδερφός της χήρας Μπακογιάννη «θα πεζέψει τον ίδιο θρόνο», όπως δείχνουν τα πράγματα).

Συμπεράσματα:

1. Ο πρώτος, κυριότερος και καθοριστικός λόγος που οι Δεξιοί εκτελεστές («αντάρτες πόλεων», ω θεοί!), έμειναν τόσα χρόνια στο «απυρόβλητο» είναι γιατί η αποκάλυψη των ονομάτων τους θα οδηγούσε απαραίτητα και κατ΄ευθείαν σε ένα συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, τον οποίο οι αρχές δεν ήθελαν ΕΠ΄ ΟΥΔΕΝΙ  να αγγίξουν. Κι αυτός ο χώρος δεν ήταν η αριστερά είτε κοινοβουλευτική είτε εξωκοινοβουλευτική. ΄Ηταν η Δεξιά!
2. Το σενάριο, βέβαια, είχε ξαναγραφεί με τη σύλληψη  των Ακροδεξιών-Ναζιστών, λίγο μετά την  Μεταπολίτευση, που έβαζαν «τυφλές»  βόμβες στα σινεμά και τις πλατείες, μεταξύ των οποίων και ο  Νίκος Μιχαλολιάκος. Με εντολή Κωνσταντίνου Καραμανλή, τότε αρχηγού της Ν.Δ και πρωθυπουργού της χώρας,  όλοι εκείνοι οι τρομοκράτες,  «έπεσαν στα μαλακά» (σκάρτο χρόνο έμεινε φυλακή ο Μιχαλολιάκος!). Κι αυτό, γιατί η τρομοκρατία έπρεπε να  χρεωθεί αποκλειστικά στην Αριστερά. Για τους Δεξιούς δεν υπάρχει (ακόμα και σήμερα) Δεξιά τρομοκρατία!
3. Αν τα μέλη της Β΄ 17Ν «συντρόφευαν» και με  δεξιούς… «αντάρτες πόλεων», τότε το ιδεολογικό και μάλιστα αριστερό προφίλ της οργάνωσης, πάει περίπατο, αποδομείται συθέμελα εκ των πραγμάτων. «Κέραμοι και λίθοι ατάκτως ερριμένα» ήταν εκεί μέσα. Και τα μέλη της έπαιρναν δουλειές πολλές και διάφορες.΄Οχι μόνο «πολιτικές», αλλά και «ποινικές». Ενταγμένη σ΄αυτή την κατεύθυνση, σ΄αυτή την ευκαιριακή  ανάληψη εκτέλεσης «συμβολαίων θανάτου» έναντι ανταλλαγμάτων (οικονομικών ή συγκάλυψης της  ταυτότητας των μελών της οργάνωσης; ) πρέπει να συμπεριληφθεί  και η  δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη.
4. Είναι βαριές οι κατηγορίες-καταγγελίες του Αλέξανδρου Γιωτόπουλου. Ανατρέπουν όχι τόσο το προφίλ της Β΄17 Ν, ως ομάδας ένοπλης λαϊκής βίας (ήταν γνωστό πως δεν ήταν καθαρό), αλλά υποβιβάζουν σε επίπεδο μαφίας και «ποινικών» το γενικότερο μπακράουντ της παγκόσμιας ΄Ενοπλης Λαϊκής-Επαναστατικής Πάλης και των μελών της, που αυτοχαρακτηρίζονται Αντάρτες  Πόλεων.
5. Ξηροί και Κουφοντίνας, οφείλουν τώρα να απαντήσουν με ντοκουμέντα, όχι με «φούσκες» και φληναφήματα. Να διαψεύσουν ή να επιβεβαιώσουν τις καταγγελίες Γιωτόπουλου. Κι ας μη συνεχίσουν να χρησιμοποιούν το γνωστό επικοινωνιακό δίαυλο, που τους εξασφαλίζει η εμπορική δημοσιογραφία, η βιομηχανία παραπληροφόρησης, με τα πυροτεχνήματα που εκτοξεύουν από καιρού εις καιρόν. Πρέπει να μιλήσουν για την Ιστορία. Η Ιστορία δεν είναι δημοσιογραφία. Ευκαιριακή και πρόχειρη επικαιρότητα με σκοπό το κέρδος.  Η κρίση της Ιστορίας μένει στον αιώνα το άπαντα. Και είναι έγκλημα να υπάρχουν σκιές υποψίας  και μελανά σημεία σε πρόσωπα, που, «κατά τον άλφα  ή βήτα» τρόπο, υπήρξαν φορείς του ιστορικού γίγνεσθαι μιας εποχής. ΄Ηρθε η ώρα να μιλήσουν ΟΛΟΙ.