Τα μηνύματα Μητσοτάκη με την παρουσία του στην εκδήλωση για τον Σημίτη -«Η ΝΔ κύριος εκφραστής του κεντρώου χώρου»
“Η παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη σε δύο παράλληλες εκδηλώσεις -η πρώτη στη μνήμη της Μαριέττας Γιαννάκου και η δεύτερη προς τιμήν του Κώστα Σημίτη- αποτυπώνει πολύ χαρακτηριστικά τη στρατηγική που ακολούθησε πιστά ο πρωθυπουργός από τη στιγμή που ανέλαβε πρόεδρος της ΝΔ και έχει διαμορφώσει το πολιτικό σκηνικό των τελευταίων ετών”.
******
Δεν είναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που τα κάνει θάλασσα, ως πρόσωπο της Ιστορίας. Στον Κώστα Σημίτη δώσαμε παλιότερα εύσημα, κυρίως για την αγωνιστική του στάση στη δικτατορία και για την είσοδο της χώρας στο ευρώ. Δικό του έργο.
Σήμερα αποδείχτηκε κατώτερος των περιστάσεων. Στην εκδήλωση προς τιμήν του και με την παρουσία του βασικού υπέυθυνου της νέας χρεοκοπίας της χώρας Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν τόλμησε ούτε καν να επισημάνει το μέγα κίνδυνο στον οποίο βρίσκεται αυτή την ώρα η Ελλάδα , με το χρέος της να ξεπερνά τα 404. δισ και με καμιά προοπτική ανάπτυξης ή περιορισμού του ασύστολου δανεισμού.
Από σήμερα είναι υπεύθυνος και ο ίδιος ο Κώστας Σημίτης γι΄ αυτό το έγκλημα. Τον συμπεριλαμβάνουμε στον κατάλογο όσων οφείλουν να λογοδοτήσουν και να τιμωρηθούν για την τραγωδία που ζει η χώρα σήμερα και η οποία σε ελάχιστα χρόνια, όταν η Ελλάδα θα κληθεί να καταβάλλει ετησίως (μόνο για τόκους) 15.δισ. θα είναι συνεχόμενη και χωρίς κάθαρση.
Κρίμα, Κώστα Σημίτη! Κι ακόμα χειρότερα γιατί … πού ‘σαι, νιότη(πού έβαζες βόμβες στους δικτάτορες) καί δειχνες πως θα γινόσουν άλλος!
Το κατηγορητήριο , όπως το δημοσιεύσαμε παλιότερα εδώ για τους ενόχους του εγκλήματος της εσχάτης προδοσίας στην καταβαράθρωση της ελληνικής οικονομίας.
«ΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΟΣ ΤΩ ΚΑΙΣΑΡΙ» ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
Παραμένει ανοιχτό για την Ιστορία το μέγα πρόβλημα της τιμωρίας του π. πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και των πρωτοκλασάτων μελών της τελευταίας κυβέρνησής του για τη χρεοκοπία της χώρας. Πολιτικοί, δικαστές, «Τύπος», συνδικαλιστές όλων των παρατάξεων, οι θεσμοί της χώρας, μη εξαιρουμένης και της σημερινής κυβέρνησης και όταν ακόμα ήταν αντιπολίτευση, έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους, για να θάψουν το μέγα σκάνδαλο και να θέσουν τον π. πρωθυπουργό στο δικαστικό απυρόβλητο. Και μέχρι αυτή την ώρα τα κατάφεραν. Όχι, όμως, για πάντα.
Ο Κώστας Καραμανλής, υπήρξε ο πλέον αποτυχημένος πρωθυπουργός της Ελλάδας, μετά τη λεγόμενη Μεταπολίτευση. Ο «μοιραίος» πρωθυπουργός της χώρας! Με μοναδικό «προσόν» της πολιτικής ανέλιξής του και της κατάκτησης του υψηλότερου θώκου, αυτού του πρωθυπουργού, το όνομά του (ανιψιός του ιδρυτή της δυναστείας Κωνσταντίνου Καραμανλή), χειρίστηκε τόσο ανεύθυνα και εγκληματικά την οικονομία της χώρας, όσο ουδείς άλλος ομόλογός του κατά το παρελθόν. Και τελικά κήδεψε και την οικονομία και μαζί μ΄ αυτή, τη χώρα ολόκληρη.
Συγκεκριμένα:
Στη διάρκεια της διπλής κυβερνητικής του θητείας, ο Κώστας Καραμανλής ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΕ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΞΕΥΣΕ ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ 15%. Πρωτοφανής στη νεότερη ιστορία της Ελλάδας μια τέτοια οικονομική τραγωδία. Δεν έχει προηγούμενο. Από τότε, για να χρησιμοποιήσουμετην τρέχουσα οικονομική ορολογία και την παλιότερη ομολογία Μπαρόζου, το χρέος κατέστη ΜΗ ΒΙΩΣΙΜΟ.
Βεβαίως (για να επιχειρήσουμε μια μικρή ιστορική αναδρομή) , ένας από τους πρώτους θιασώτες και υπέρμαχους του συνεχούς δανεισμού σε βάρος της πραγματικής οικονομικής ανάπτυξης της χώρας, στηριγμένης στους δικούς της οικονομικούς πυλώνες (γεωργία, κτηνοτροφία, τουρισμός κυρίως), υπήρξε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ με την πρωτοφανή σε εκλογικά ποσοστά νίκη του τον Οκτώβρη του 1981, για να μπορέσει να ανταποκριθεί στο μεγαλεπήβολο σχέδιο της οικοδόμησης ενός υψηλού και πανίσχυρου κομματικού πυλώνα από ορκισμένους οπαδούς, τις στρατιές των γνωστών «πρασινοφρουρών», επέλεξε τον εύκολο και σύντομο δρόμο, του συνεχούς, εξωτερικού δανεισμού.
Πρωτοφανείς υπήρξαν για τη χώρα την εποχή εκείνη της απόλυτης πασοκικής κηδεμονίας, οι θεαματικές αυξήσεις ,κυρίως των παροχών δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων , οι οποίοι υπήρξαν κατά κανόνα και οι πλέον «βαμμένοι» Ανδρεϊκοί–πρασινοφρουροί . ΄Ηταν εκείνο το αρραγές εκλογικό σώμα, που σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, έφερνε με τη ψήφο του το ΠΑΣΟΚ για πολλά χρόνια στην εξουσία και μάλιστα με αυτοδύναμες κυβερνήσεις.
Κι αν μια τέτοια οικονομική τακτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ υπήρξε όντως καταστροφική για τη μελλοντική πορεία της χώρας (το διαπιστώνουμε καθαρά σήμερα πια) , οφείλουμε να παραδεχτούμε πως το δανεικό χρήμα τα πασοκικά χρόνια ,ζεστό και άφθονο, έρρεε στη χώρα , τουλάχιστον με χαμηλά επιτόκια και ποικίλες διευκολύνσεις. Από την άλλη, ο Ανδρέας Παπανδρέου, αλλά και ο διάδοχός του Κώστας Σημίτης, οικονομολόγοι οι ίδιοι, φαίνεται να είχαν τον έλεγχο της οικονομίας, ειδικά ως προς το πλέον θανατηφόρο βέλος, να μην καταστεί, δηλαδή, επί των ημερών τους, μη βιώσιμο το χρέος.
΄Ομως, αυτές οι ιστορικές αλήθειες δεν απαλλάσσουν ούτε τον έναν ούτε τον άλλον από την ευθύνη της μη απεμπλοκής της χώρας από τον αδιέξοδο δανεισμό και της στήριξης της οικονομικής ανάπτυξης στους ντόπιες δυνατότητες. Ως οικονομολόγοι αμφότεροι, όφειλαν να αντιληφθούν τότε τις συνέπειες που επιφύλασσε το μέλλον για τη χώρα και ο συνεχής δανεισμός της, αλλά και η απίσχανση της οικονομικής της ανάπτυξης. Αυτές είναι ιστορικές αλήθειες, που έχουμε την υποχρέωση, αρέσουν δεν αρέσουν, να επισημάνουμε και να διασώσουμε ιστορικά .
Με την ανάληψη της εξουσίας το Μάρτιο του 2004 από τη Ν.Δ υπό πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή και μέσα στις δυο θητείες του , ήρθαν τα πάνω κάτω. Ο «ανιψιός«, προσπάθησε κι αυτός να μιμηθεί τους σχεδιασμούς του Ανδρέα Παπανδρέου για τη δημιουργία τούτη τη φορά ενός ισχυρού, κεντρο-ακρο-δεξιου– άξονα, με επίσης «βαμμένους» οπαδούς ,αντίστοιχους και ανάλογους των «πρασινοφρουρών», που εμείς εδώ τους χαρακτηρίσαμε ως «γαλάζια ακρίδα«. ΄Ηταν η «κινούμενη άμμος», που πολιτογραφήθηκε ως κεντροδεξιά και χάρισε αυτές τις δυο θητείες στην κυβέρνηση της Ν.Δ
Τόσα χρόνια , η παράταξης της Δεξιάς, μακριά από τη νομή της εξουσίας και με περισσό και εμφανή ζήλο να ισοφαρίσει το απολεσθέν φαγοπότι, επέπεσε στην κυριολεξία ως… ακρίδα στο δημόσιο χρήμα και το διασπάθισε ασύστολα και χωρίς προηγούμενο. Χιλιάδες οι ρουσφετολογικοί διορισμοί στο δημόσιο, την τοπική αυτοδιοίκηση, τις ΔΕΚΟ. Κουμπάροι, εργολάβοι, κομματάρχες , ένας πολυπληθές σμήνος αδηφάγων και αφρόνων στελεχών και οπαδών εκείνων των κυβερνήσεων, μέσα λίγα χρόνια, προσπάθησαν να καταβροχθίσουν όσα οι Πασόκοι απέσπασαν μέσα σε είκοσι.
Φυσικά, για να αντιμετωπιστεί η νέα επέλαση–λαίλαπα στο δημόσιο κορβανά, το χρέος από τον αλόγιστο και συνεχή δανεισμό διπλασιάστηκε ,όπως είπαμε, στην κυριολεξία και όχι σε σχήμα λόγου και το έλλειμμα ξεπέσασε το 15%. ΄Ηταν η στιγμή που το ελληνικό χρέος επαχθές και ασήκωτο πλέον, έγινε μη βιώσιμο, όπως το χαρακτήρισε πρώτος ο Μπαρόζο κι αυτό, ακριβώς, σήμαινε και σηματοδότησε τη χρεοκοπία της χώρας.
Την ίδια εποχή, η βιομηχανία παραπληροφόρησηςκαι όχι μόνο η προσκείμενη στη κυβέρνηση Καραμανλή, είχε επιδοθεί σε μια ασύστολη κατασκευή μικροσκανδάλων και αναγωγή τους σε ογκώδη σκάνδαλα (Βαβύλης, Εφραίμ, Ζαχόπουλος κ.α). Σκόπιμη διόγκωση συνηθισμένων από καταβολής ελληνικού κράτους σκανδάλων ,τα οποία επισκίασαν το πραγματικό μέγα σκάνδαλο που ήταν η χρεοκοπία της χώρας. Για να πετύχουν αυτό το στόχο οι κυβερνήσεις Καραμανλή, να μη λάβει, δηλαδή, έκταση δημοσιότητας η τεράστια ζημιά που είχε προξενηθεί στην καρδιά της ελληνικής οικονομίας, μέχρι να παραδώσουν την εξουσία, διέθεσαν τεράστια, εξωφρενικά ποσάστους «βαρώνους του τύπου» σε δάνεια και κρατικές διαφημίσεις.
Ο Χατζηνικολάου ,ο Τριανταφυλλόπουλος, ο Ευαγγελάτος, ο Πρετεντέρης, η Στάη , η Τρέμη, ο Τράγκας, οι υπόλοιποι γνωστοί αστέρες της εμπορικής βιομηχανίας, επιστρατεύτηκαν και πρωτοστάτησαν εκείνες τις άγριες και μαύρεςημέρες, που καταποντίστηκε η χώρα οικονομικά (και όχι μόνο), να κρατήσουν μακριά τα φώτα της δημοσιότητας από το φοβερό σκάνδαλο. Σε διατεταγμένη υπηρεσία κι εκείνοι και τα αφεντικά τους, τουλάχιστον μέχρι και το 2009, δεν έβγαζαν τσιμουδιά για το κακό που συνέβη στη χώρα.
Γράφαμε εμείς εδώ ήδη από το 2008 και ενημερώναμε όχι μόνο από το σάιτ, αλλά και με προσωπικές ,επείγουσες επιστολές στα περισσότερα δημοσιογραφικά γραφεία σε εφημερίδες, περιοδικά, κανάλια και ραδιόφωνα:
- ΤΩΝ ΟΙΚΙΩΝ ΥΜΩΝ ΕΜΠΙΠΡΑΜΕΝΩΝ,ΥΜΕΙΣ ΑΔΕΤΕ!
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕΝ
Η Ελλάδα, είναι μια από τις πλέον χρεωμένες χώρες στον κόσμο και με το υψηλότερο κόστος δανεισμού. Παρ΄ όλα αυτά, συνεχίζει να δανείζεται ασύστολα, αφού τα χρέη του παρελθόντος, τα έξοδα εξοπλισμών, τις αστρονομικές επιδοτήσεις των κομμάτων, τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, τις συντάξεις κ.λπ τα εξοφλεί κατά κανόνα με δανεικά. Κανείς δεν είναι σε θέση αυτή τη στιγμή να γνωρίζει επακριβώς ούτε τα ποσά, που αναλογούν σε κάθε σημερινό ΄Ελληνα να καταβάλει γι αυτά τα χρέη, ούτε και πόσες γενιές μελλοντικά έχουν επιβαρυνθεί με τα συγκεκριμένα χρέη και τα ελλείμματα της οικονομίας.
Για την κατάσταση αυτή είναι υπεύθυνα, φυσικά, και τα δύο μεγάλα κόμματα, που άσκησαν την εξουσία τα τελευταία χρόνια. Συνένοχα, όμως, είναι και τα μικρότερα, που για τους δικούς τους λόγους το καθένα, ή απεσιώπησαν την τραγικότητα της οικονομικής κατάστασης της χώρας ή αποπροσανατόλισαν την κοινή γνώμη, στρέφοντάς την από το μείζον αυτό θέμα-σκάνδαλο σε άλλα ήσσονος σημασίας.
Σοβαρή είδηση, μεγάλο θέμα, απίστευτο σκάνδαλο δεν ήταν ούτε είναι στην Ελλάδα εκείνα που όντως είναι τέτοια, αλλά εκείνα που θα κατασκευάσουν και θα αναδείξουν ως τέτοια τα ΜΜΕ και τα κόμματα του κοινοβουλίου για διαφορετικούς ή κοινού συμφέροντος λόγους. ΄Ετσι, για παράδειγμα, παλιότερα, ο Κόκας της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ανάδειξε σε πρωταγωνιστή της πολιτικής ζωής του τόπου και ρυθμιστή του πολιτεύματος έναν από τους πλέον «σκοτεινούς» πολιτικούς της χώρας, τον Κωνστ. Μητσοτάκη και ο Λαμπράκης με το ΒΗΜΑ και ΤΑ ΝΕΑ, ανεβοκατέβαζε επί σειρά ετών κυβερνήσεις και προωθούσε πολιτικά-και όχι μόνο-πρόσωπα κατά βούληση και συμφέρον.
Σήμερα και μετά το 1988-9, χρονιές έναρξης της λειτουργίας της ιδιωτικής τηλεόρασης και μέσω αυτής ,ο Λαμπράκης, ο Μπόμπολας, η κόρη του «Κίτσου» της Ελευθεροτυπίας, οι ανεκδιήγητοι Κουρήδες, ο Ρίζος, ο Κύρτσος, ο Χατζηνικολάου, ο Τριανταφυλλόπουλος ο Ευαγγελάτος, ο Παπαχελάς, ο Τράγκας, ο Πρετεντέρης και οι λοιποί, συνεχίζουν απτόητοι να κατασκευάζουν ή να αποσιωπούν ειδήσεις, να επινοούν ή να αποκρύπτουν σκάνδαλα, αρκεί τα «προϊόντα» που λανσάρουν να έχουν ακροαματικότητα, διάρκεια, σασπένς, με απώτερο στόχο το χρήμα φυσικά, αφού αυτό θα αυξήσει τις διαφημίσεις και θα καλύψει απέραντο χρόνο που χρειάζονται οι εκφωνητές-σχολιαστές στα τηλεοπτικά παράθυρα, για να καλύψουν. Τα κόμματα, όμηροι τις περισσότερες φορές, αυτής της νοοτροπίας όχι μόνο δεν τολμούν να αντισταθούν στην κατασκευασμένη πληροφόρηση των ΜΜΕ, αλλά συμμετέχουν στη διαδικασία παραγωγής και τηλεοπτικής της εξέλιξης, για να αποκομίσουν ανάλογα μικρό ή μεγάλο κομματικό όφελος
……………………………………………………………………………………………………………………..
Τέτοια, λοιπόν, είναι τα.. μεγάλα σκάνδαλα στη χώρα μας και αυτούς τους σκοπούς εξυπηρετούν η κατασκευή και το φούσκωμά τους από τα ΜΜΕ και τα κόμματα. Το γεγονός ότι ήδη η χώρα έχει πτωχεύσει, πως δεν υπάρχουν πια χρήματα ούτε καν τα εφ άπαξ να πληρωθούν, πως η Ελλάδα έχει πιάσει πάτο οικονομικά, όπως τα ξένα ΜΜΕ καθημερινά σχεδόν επισημαίνουν, ότι πολύ γρήγορα δεν αποκλείεται ακόμα και τις συντάξεις-μισθούς να κατάσχουν οι Τράπεζες για χρέη ή να ορίσουν όριο στην ανάληψη ποσών από τις καταθέσεις, γι αυτό το ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ, κανείς δε μιλά. Αλλά, αν μιλήσουν, ο κόσμος θα σπεύσει να σηκώσει τις καταθέσεις του με αποτέλεσμα οι Τράπεζες να βάλουν λουκέτο και το σύστημα να τιναχτεί στον αέρα από τη μια στιγμή στην άλλη. Και τότε, από πού θα πάρουν τα κόμματα τις επιδοτήσεις τους-μαμούθ και οι βουλευτές τις παχυλότατες αμοιβές τους? Πώς θα συνεχίσει το σύστημα να δουλεύει και να διαιωνίζει την απάτη και τον αποπροσανατολισμό των υπηκόων του? Ακούει κανείς?
- ΚΚΕ, ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΛΑΟΣ:ΚΟΙΝΗ ΠΟΡΕΙΑ
05.12.08
Τα μικρά λεγόμενα κόμματα του ελληνικού κοινοβουλίου-και όχι μόνο τα σημερινά- φαίνεται να κάνουν ή κάνουν στις εκάστοτε κυβερνήσεις αντιπολίτευση και μάλιστα, κάποιες φορές, σε υψηλούς τόνους και σφόδρα επιθετική. Ο αντιπολιτευτικός αυτός χαρακτήρας των μικρών κομμάτων, πάντως , όλοι γνωρίζουν πως είναι «εκ του ασφαλούς» και οφείλεται, κατ εξοχήν (αλλ΄όχι μόνο), στους παρακάτω λόγους: 1. Δε διεκδικούν εξουσία (τουλάχιστον, δεν είναι ορατή στο άμεσο μέλλον η κατάκτησή της ).Τι έχουν, επομένως, να χάσουν? Μήπως πρόκειται ποτέ να κληθούν να απολογηθούν γι΄αυτά που απαιτούν ως αντιπολίτευση, αλλά δε θα εφάρμοζαν ως κυβέρνηση? 2. Σ αυτή την τακτική έγκειται και υφίσταται η ουσία της ύπαρξής τους. Οι οπαδοί τους, κατά κανόνα, είναι οι δυσαρεστημένοι των δύο μεγάλων κομμάτων, που μονοπωλούν την εξουσία και εναλλάσσονται σ αυτήν. Αντιπολιτεύομαι, άρα… υπάρχω, είναι η πρωτογενής φιλοσοφία των μικρών. Αυτό είναι μονόδρομος για εκείνα. ΄Οσο, μάλιστα, «φωνάζεις» περισσότερο, όσο μεγαλύτερο μένος δείχνεις προς στα κόμματα εξουσίας και στην πολιτική που ακολουθούν, τόσο καλύτερα για σένα. Όχι μόνο διασφαλίζεις την ύπαρξή σου, αλλά συγκρατείς έτσι τους οπαδούς σου και κάποτε τους αυγαταίνεις κιόλας.
……………………………………………………………………………………………………………..
Εκεί, όμως ,που «δίνουν ρεσιτάλ», όσον αφορά την αγαστή συνεργασία, την ασυλία και την υποκρισία ΟΛΩΝ των κομμάτων του ελληνικού κοινοβουλίου, είναι στο μέγα θέμα του καταστροφικού δανεισμού της χώρας. Όπως και σε άλλο μπλογκ με τίτλο «ΤΩΝ ΟΙΚΙΩΝ ΥΜΩΝ ΕΜΠΙΠΡΑΜΕΝΩΝ ΥΜΕΙΣ ΑΔΕΤΕ» αναπτύξαμε, η χώρα έχει καταρρεύσει οικονομικά (πτωχεύσει) και αυτή είναι η διαπίστωση όλων των οικονομικών κύκλων της Ευρώπης και των Βρυξελών, φυσικά. Το χρέος και τα ελλείμματα είναι απίστευτα τεράστια. Μισθοί, συντάξεις, εξοπλισμοί, παροχές διάφορες και κονδύλια, καταβάλλονται πλέον μόνο από δανεικά, αφού δεν υπάρχουν χρήματα στον κρατικό κορβανά. Ο δανεισμός (αν βρεθούν δανειστές) της επόμενης χρονιάς( 2009), για παράδειγμα, θα πλησιάσει τα 50-55 δις, ευρώ και με επιτόκιο 2% μεγαλύτερο της…Γερμανίας.
Και ενώ αυτή είναι η τραγική και μη αναστρέψιμη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, η μεν κυβέρνηση αποκρύπτει την αλήθεια από τους ΄Ελληνες, τα δε λοιπά κόμματα, ενώ γνωρίζουν κι αυτά πολύ καλά πως η οικονομική καταβαράθρωση της χώρας είναι οριστική και αμετάκλητη, όχι μόνο δεν προβαίνουν σε «σταυροφορία» ενημέρωσης, αλλά τη συγκαλύπτουν κιόλας. Φωνάζουν, τάχα μου, ελάχιστες φορές, αλλά στην ουσία προτιμούν να ασχολούνται με τα …αποδοτικά σε κομματικό όφελος σκάνδαλα, τύπου Βατοπεδίου-Εφραιμ, γιατί είναι «πιασάρικα» και τηλεοπτικά, παρά με το πρόβλημα της οικονομικής κατάρρευσης.
Αλλά, γιατί αυτή η στάση και των πέντε ελληνικών κομμάτων-συνεταίρων? Τα δύο μεγάλα κόμματα, βέβαια, έχουν τους ίδιους λόγους να καμώνονται πως δε βλέπουν τίποτα. Αυτό, γιατί και τα δύο, όταν ασκούν κυβερνητική εξουσία, δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να δανείζονται ασύστολα, επειδή ακριβώς ούτε έχουν να προτείνουν ούτε να εφαρμόσουν κάποιο πρόγραμμα πλουτοπαραγωγικό για τη χώρα. Η εύκολη και συνηθισμένη λύση, λοιπόν, είναι ο αναπόφευκτος και σκληρός δανεισμός. Και την εφαρμόζουν ανελλιπώς και αδιαλείπτως από τη μεταπολίτευση και μετά. Τις συνέπειες από αυτόν τον άκρατο δανεισμό, τις υφιστάμεθα πια όλοι στο πετσί μας. Ευτυχώς, που με την γενική οικονομική κρίση έγινε απόλυτα εμφανές το πρόβλημα και δε γίνεται να το αποκρύψουν άλλο.
Αλλά, καλά τα μεγάλα κόμματα. ΄Εχουν τους λόγους τους να «κάνουν τη σουπιά».Τα μικρά, όμως, που σε άλλες περιπτώσεις είναι λαλίστατα και βλέπεις, παραδείγματος χάριν, στη Βουλή τον Αλαβάνο να «βγάζει αφρούς» και τον Καρατζαφέρη να …γρονθοκοπεί την κυβέρνηση, γιατί στο θέμα του δανεισμού κρατούν χαμηλούς τόνους ή τους ψηλώνουν σπάνια? Πήρε, ας πούμε, αυτό το θέμα ποτέ την έκταση του Βατοπεδίου, της Ζίμενς και των άλλων σκανδάλων? Όχι, βέβαια. Και ο λόγος? Πολύ απλός και καθόλου μαχητός.
Αν μιλήσουν τα μικρά κόμματα, πολλώ μάλλον, αν ξεσπαθώσουν ή ξεκινήσουν σταυροφορία, οι δύο «μεγάλοι», ειδικά το κυβερνών κόμμα, θα ερωτήσουν, πρώτα την κυρία Παπαρήγα : -Εσείς, τι προτείνετε ,δηλαδή, να κανουμε ? Η απάντηση της Παπαρρήγα: -Να τα πάρετε από τους έχηδες, τους Βαρδηνογιάννηδες και…( τα λοιπά μπλα-μπλα της Αλέκας). Εκείνοι, όμως, επιμένουν: -Ακούστε, αυτό το έχουμε στο πρόγραμμα μελλοντικά και όσοι χρωστάνε θα πληρώσουν, δεν το συζητάμε(!).Εμείς μιλάμε, όμως, για τώρα. Σε λίγες ημέρες θα πρέπει να καταβληθεί το δώρο Χριστουγέννων στους εργαζόμενους. Όπως πολύ καλά ξέρετε, αυτοί οι μισθοί θα καταβληθούν από τα δανεικά. Το ίδιο θα γίνει και για τους μισθούς τους του Ιανουαρίου, Φεβρουαρίου κ.λπ, που κι αυτοί θα καταβληθούν από δανεικά. Προτείνετε, λοιπόν, κυρία Παπαρρήγα, να μην πληρώσουμε μισθούς, συντάξεις και δώρα στους εργαζόμενους?
Κι εδώ, φυσικά, η κυρία, όπως και οι έτεροι κύριοι των δύο άλλων μικρών κομμάτων, «ποιούνται την νήσσαν». Αλλοίμονό τους ,αν πρότειναν να σταματήσουν εδώ και τώρα οι καταβολές μισθών και συντάξεων, για να ορθοποδήσει η οικονομία. Αυτοί, που κόπτονται για το μικροσυνταξιούχο και το μισθωτό, που «πίνουν νερό στο όνομά του» (που είναι και ο οπαδός τους στο τέλος τέλος), να ζητήσουν να μην καταβληθούν οι αποδοχές του? Την επομένη θα έπρεπε να βάλουν λουκέτα στα κομματικά τους μαγαζιά, όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, ελλείψει πελατείας, γιατί θα είχε λακίσει προς κάθε κατεύθυνση και δε θα μπορούσε να συμμαζευτεί με τίποτα!
ΑΛΛΑ, ΕΙΠΑΜΕ (η φράση έμβλημά μας πια):
«Μπορείτε να κοροϊδεύετε ΟΛΟΥΣ τους ανθρώπους ΜΕΡΙΚΕΣ φορές. ΜΕΡΙΚΟΥΣ ανθρώπους ΟΛΕΣ τις φορές. Αλλά, ΟΛΟΥΣ τους ανθρώπους, ΟΛΕΣ τις φορές, αποκλείεται να μπορείτε να τους κοροϊδεύετε».
Ο Γιώργος Παπανδρέου, αμέσως μετά την εκλογική νίκη του το 2009 και αφού δέχτηκε να πιάσει …ανέμελα την «καυτή πατάτα«, που του πέταξαν στα χέρια ,αντί να συνειδητοποιήσει τον έσχατο κίνδυνο και να πάρει άμεσες και επιτακτικές πολιτικές αποφάσεις, οι οποίες, τότε τουλάχιστον, κυοφορούσαν θετικά αποτελέσματα, όπως έδειχνα τα πράγματα, ούτε την κρισιμότητα της κατάστασης αντελήφθηέγκαιρα, ,ούτε καμιά από τις κρίσιμες . Αντίθετα, επέλεξε να συμμορφωθεί προς…τας υποδείξεις και ακολούθησε την «πεπατημένη«, τη συμμόρφωση, δηλαδή, στη «νομιμότητα» της οικονομίας της αγοράς, όπως οι δανειστές και η Ευρώπη του συνιστούσαν.
Γράφαμε τότε για τα μέτρα που όφειλε ο π. πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου να λάβει άμεσα:
| ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗ ΜΕΤΑ ΔΝΤ ΕΠΟΧΗ. |
| 25.04.10 |
- Ανάληψη της ευθύνης διακυβέρνησης της χώρας από οικουμενική κυβέρνηση, όπως είπαμε και παλιότερα, η σύσταση της οποίας θα είναι ολοκληρωτικά εξωκοινοβουλευτική από πρόσωπα άφθαρτα και εγνωσμένου κύρους .Αρμόδιος να κινήσει αυτή τη διαδικασία, που είναι καθ΄όλα συνταγματική, αφού η χώρα βρίσκεται στον «έσχατο κίνδυνο», είναι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας. Δυστυχώς, ο Κάρολος Παπούλιας αποδείχτηκε κατώτερος των περιστάσεων και είναι ο πρώτος, που θα πρέπει να τιμωρηθεί για «έσχατη προδοσία» και να οδηγηθεί στις φυλακές. ΄Αρα, ο μόνος που απομένει και θα μπορούσε αυτή τη στιγμή να πραγματοποιήσει μέσα στα πλαίσια του Συντάγματος αυτό το ,«εκ των ων ουκ άνευ», πρώτο βήμα της σωτηρίας της χώρας, είναι ο Γ. Παπανδρέου. Αν δεν το κάνει, θα είναι κι αυτός πολύ γρήγορα υπόδικος, μαζί με το συνάδελφό του Κώστα Καραμανλή.
2.Με την ανάληψη των καθηκόντων της η νέα κυβέρνηση θα αναλάβει το μέγα ζήτημα της «κάθαρσης» με την τιμωρία ΟΛΩΝ εκείνων που οδήγησαν τη χώρα, εδώ που την οδήγησαν. Την απαγγελία κατηγοριών και τη διεκπεραίωση της δικαστικής διαδικασίας θα πρέπει να αναλάβουν έντιμοι δικαστές ,με έξωθεν καλή μαρτυρία και καλή νομική παιδεία. Βέβαια, όπως και άλλες φορές έχουμε υποστηρίξει εδώ (δες στο τέλος παράθεση του σχετικού κειμένου), απόλυτα υπεύθυνοι για τον όλεθρο της χώρας είναι οι πελάτες-ψηφοφόροι των ελληνικών κομμάτων, που επέλεγαν τόσα χρόνια εκείνους που με τους χειρισμούς τους υπέγραψαν την καταδίκη της χώρας. Επειδή, όμως είναι εκ των πραγμάτων αδύνατον να τιμωρήσει κανείς το 70% σχεδόν του ελληνικού λαού (ούτως ή άλλως, η δεινή πενία που θα τους ζώσει σε λίγο θα είναι η δικαιότερη τιμωρία τους), η παραπομπή και η τιμωρία των ενόχων θα είναι συμβολική- σωφρονιστική. Τέτοια πρόσωπα, που πέρα από τη συμβολική σημασία της καταδίκης τους ,έχουν και πραγματικές-ουσιαστικές ευθύνες για την χρεοκοπία της χώρας, τις οποίες προβλέπει το ελληνικό και ευρωπαϊκό δίκαιο για να καταστεί κάποιος υπόδικος, να δικαστεί και να τιμωρηθεί, είναι: α. Ο Κάρολος Παπούλιας, ο οποίος αποδείχτηκε τόσο «λίγος» ,για να αναλάβει, ως όφειλε, πραγματικά σωτήριες πρωτοβουλίες για τη χώρα. β. Οι δύο τελευταίοι ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί, ο Ρ. Κεδίκογλου τ. πρόεδρος του Αρείου Πάγου και ο Γ. Σανιδάς, τ. εισαγγελέας του ίδιου ανώτατου δικαστηρίου, οι οποίοι, ενώ διαπίστωναν καθημερινά την καθοδική πορεία της χώρας, όχι μόνο αδράνησαν και δεν κίνησαν καμιά διαδικασία για την τιμωρία των υπαιτίων, αλλά οι ίδιοι κάλυπταν και απάλλασσαν, με τις ενέργειες και τα λόγια τους, τους ενόχους . γ. Οι πολιτικοί που στην τελευταία θητεία τους ,ως μέλη της κυβέρνησης, υπερφόρτωσαν με δάνεια τη χώρα (μέχρι το 2006 το ελληνικό δημόσιο δανειζόταν 7 δις ευρώ το χρόνο. Από κει και μετά για 2-3 χρόνια δανειζόταν 17 δισ το χρόνο!) και όταν είδαν πως το σκάφος πήρε την επικίνδυνη κλίση για να βυθιστεί, το εγκατέλειψαν άρον -άρον. Υπεύθυνοι γι αυτά τα οικονομικά (και όχι μόνο) εγκλήματα είναι ο τ. πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής ,ο «παρακοιμώμενός» του Π. Παυλόπουλος, οι υπουργοί Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφης και Ι. Παπαθανασίου και τέλος ο Β. Πολύδωρας (ο βασικός υπεύθυνος για την καταστροφή της χώρας από τις πυρκαγιές του 2007 στις οποίες κάηκαν ζωντανοί πολίτες και γονείς με μικρά παιδιά).δ.΄Ολοι εκείνοι, οι οποίοι ως αρμόδιοι φορείς της δημόσιας κρατικής εξουσίας, ως προϊστάμενοι ή υπάλληλοι (στατιστική υπηρεσία, γενικό λογιστήριο, τράπεζα Ελλάδος κ,α) όχι μόνο δεν ανακοίνωναν-κατήγγειλαν, όπως είχαν υποχρέωση τα στοιχεία εκείνα που έδειχναν την πραγματική κατάσταση και τα μεγέθη των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, αλλά πρωταγωνιστούσαν στην απόκρυψη και την αλλοίωσή τους. ε. Δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι, εταιρείες και οργανισμοί που τα τελευταία χρόνια έχουν εμπλακεί σε σοβαρά οικονομικά σκάνδαλα (εξοπλισμοί, Ζίμενς, σιδηρόδρομοι, ομόλογα ταμείων κα).
3.Παραμονή της χώρας στην Ε.Ε, αλλά έξοδός της από την ευρωζώνη, στην οποίαν κακήν κακώς την ενέταξε ο Κ. Σημίτης με τις γνωστές αλχημείες και τις παραποιήσεις στοιχείων. Στη συνέχεια, να ακολουθήσει υποτίμηση του εθνικού μας νομίσματος κατά 35-40%.Η υποτίμηση αυτή είναι σίγουρο πως θα βοηθήσει αποτελεσματικά το εμπορικό ισοζύγιο, αφού θα μπορούσαν έτσι να αυξηθούν και οι εξαγωγές προϊόντων και εισροή «ζεστού» χρήματος να γίνει από τον τουρισμό. Παράλληλο βήμα θα πρέπει να είναι και η αναστολή-κατάργηση κάθε εξοπλιστικού προγράμματος και η προσέγγιση με κάθε τρόπο της Τουρκίας, πρωτίστως με την υποχώρηση, ως προς την προσφυγή στο Διεθνές δικαστήριο για την οριστική λύση των εκκρεμοτήτων που ταλανίζουν τις σχέσεις των δύο χειρών. Στο σημείο αυτό θα ήταν επίσης εφικτή, η διερεύνηση του ενδεχομένου αναδιάρθρωσης ή αναδιαπραγμάτευσης του χρέους σε συνδυασμό με την προσφυγή της χώρας στο Ευρωπαϊκό και Διεθνές δικαστήριο κατά των πάσης φύσεως κερδοσκόπων, που έπαιξαν εμφανώς παράνομα παιχνίδια σε βάρος της οικονομίας της χώρας με την απαίτηση καταβολής σοβαρής οικονομικής αποζημίωσης.
Κάποιοι, άριστοι κατά τα άλλα οικονομολόγοι και κοινωνιολόγοι, εισβάλλοντας στα «εδάφη» της Ιστορίας, αποφάνθηκαν πως «η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα». Χαζομάρες. Η Ιστορία επαναλαμβάνεται αυθεντικά, γιατί υπακούει σε σταθερούς νόμους, τόσο μάλιστα σταθερούς, όσο και οι φυσικοί. Κι αυτό δεν έχει να κάνει με …μεταφυσικές ή άλλες ερμηνείες. Η εξήγησή του φαινομένου είναι απλή, όπως απλή είναι και η «γλώσσα», που αρθρώνει γενικά η Ιστορία. ΄Εχει, λοιπόν, απαρασάλευτους νόμους, επειδή την ιστορία τη «γράφουν»-δημιουργούν οι άνθρωποι. Και οι άνθρωποι, όλων των εποχών και των πολιτισμών, επειδή έχουν από τη φύση την ίδια οργανική και διανοητική-πνευματική υπόσταση και σύσταση, παράγουν ίδιες συμπεριφορές. ΄Οσο και αν διαφοροποιούνται σε επίπεδα πολιτισμών (ανώτεροι-κατώτεροι), τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει ριζικά τις συμπεριφορές τους, γιατί αυτές είναι επιγεννήματα ίδιων νοητικών διεργασιών, αφού ίδιος είναι ο ΝΟΥΣ του ανθρώπου ανέκαθεν και ο ίδιος θα είναι εσαεί.
Παρακολουθώντας ο ιστορικός με επιμέλεια και διορατικότητα τα «ιστορικά δρώμενα» των ανθρώπων στις διάφορες εποχές, αλλά ιδιαίτερα της δικής του, ανακαλύπτει στην αρχή έκπληκτος και μετά καταχαρούμενος πως πάντα τα ίδια πράγματα συμβαίνουν σε αυτόν τον κόσμο και «ουδέν καινόν υπό τον ήλιον». Αυτή η διαπίστωση είναι ένα πολυεργαλείο στα χέρια του ιστορικού, γιατί πολύ εύκολα του παρέχει τη δυνατότητα να μπορεί να αποφανθεί για το μέλλον, παρατηρώντας το παρελθόν, χωρίς να χρειάζεται να είναι ούτε προφήτης ούτε μελλοντολόγος Γνωρίζει πως, αν αυτές οι συγκεκριμένες αιτίες επέφεραν τα συγκεκριμένα αποτελέσματα, το ίδιο αποτέλεσμα θα παράγεται πάντα, όσο εμφανίζονται και επενεργούν οι ίδιες αιτίες. Θα αλλάζουν τα πρόσωπα ,οι εποχές ,οι τόποι, αλλά το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο ,κάποτε τόσο ίδιο, που είναι δύσκολο κανείς να διακρίνει ουσιαστική διαφορά .
Στη χώρα μας τα δραματικά ιστορικά γεγονότα ,που ζούμε σήμερα, εξαιτίας της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής της κατάρρευσης, έχουν ξανασυμβεί και μάλιστα πολλές φορές. Οι αιτίες ήταν πάντα οι ίδιες γι΄αυτό και τα αποτελέσματα δε διαφέρουν μεταξύ τους ανά εποχή. Γι΄αυτό, παρατηρώντας αυτά , γνωρίζουμε από σήμερα πολύ καλά τι θα συμβεί αύριο.
Μια σοφή ρήση λέει πως «οι λαοί που δε θυμούνται την ιστορία τους, είναι υποχρεωμένοι να ξαναζήσουν τις δραματικές της στιγμές». Στο χέρι μας, όμως, είναι να μη ξαναζήσουμε ΠΑΛΙ τραγωδίες. Αυτή η χώρα είναι όμορφη παρ΄όλες τις ταλαιπωρίες, που έχει υποστεί και έχει πολλούς που την αγαπούν ακόμα.
Από κει και πέρα, η …μπάλα χάθηκε στις κερκίδες. Μέχρι και σήμερα, στο πολιτικό-κυβερνητικό σύστημα , ο ένας, πετάει στον άλλον αυτή την «καυτή πατάτα», της χρεοκοπίας, που οδήγησε τη χώρα ο Κ. Καραμανλής, σε μια απέλπιδα προσπάθεια όλοι τους να απεκδυθούν τις ευθύνες τους και να πείσουν πως τελικά για τα αλλεπάλληλα μνημόνια, την απόλυτη σήμερα γιγάντωση του χρέους, για το οριστικό οικονομικό αδιέξοδο, που ζει αυτή την ώρα η χώρα, έφταιγαν οι…προηγούμενοί τους και, πάντως ,όχι τούτοι.
Συμπεράσματα:
- Απόλυταυπεύθυνος για τη χρεοκοπία τηςχώρας είναι ο π.πρωθυπουργός ΚώσταςΚαραμανλής ,ειδικά με την τελευταία κυβέρνησή του. Δεν κατέστησαν μόνο το χρέος ΜΗ ΒΙΩΣΙΜΟ, αλλά την κρίσιμη στιγμή, εγκατέλειψε σύσσωμο το κυβερνητικό πλήρωμα το σκάφος της χώρας, το οποίο επέπεσε ακυβέρνητο στα βράχια.
- Ευθύνησοβαρή επωμίζεται και ο Γ. Παπανδρέου, ο οποίος και αρνήθηκε να λάβει ριζοσπαστικά μέτρα τις πρώτες τουλάχιστον 100 ημέρες της διακυβέρνησης της χώρας από τον ίδιο. Ούτε ζήτησε να παραπεμφθεί η προηγούμενη κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή σε ειδικό δικαστήριο για το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας, που διέπραξε.
- ΟιΑντώνης Σαμαράς και Αλέξης Τσίπρας ακολούθησαν μετά τη νέα κατάσταση αδιεξόδουπου διαμόρφωσαν οι δανειστές και η Ε.Ε, τη γραμμή Παπανδρέου (συμμόρφωση στη «νομιμότητα» της Αγοράς) με συνεχείς υποχωρήσεις και υπογραφές καινούργιων, περισσότερων επαχθών, αδιέξοδων, δηλαδή, μνημονίων.
- Υπότις παρούσες συνθήκες και με τα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί στη χώρα από εξωτερικούς παράγοντες (δανειστές, Ε.Ε, ΔΝΤ), αλλά και από την τελευταία ειδικά, κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΟΑΝΕΛ , μοναδικές και σωτήριες διέξοδοι που φαίνεται να απομένουν για να μπορέσει η χώρα να σταθεί κάποια στιγμς στα πόδια της, είναι τούτες:
α.Γενναίο και άμεσο κούρεμα του χρέους με κοινή συμφωνία κυβέρνησης–δανειστών.
β. Στήριξη της πρωτογενούς οικονομίας ,στους πυλώνες, που διαθέτει η χώρα και που όπως είπαμε είναι πρωτίστως η γεωργία, η κτηνοτροφία και ο τουρισμός.
γ.Δημιουργία μιας οικουμενικής κυβέρνησης με δέσμευση κύρια και πρωταρχική την προώθηση αυτών των δύο άμεσων προτεραιοτήτων: Κούρεμα χρέους-οικονομική ανάπτυξη.
δ. Πρωτοστασία της Ελλάδας στον αγώνα ,για την κατάργηση της υφιστάμενης Ε.Ε των πολλών ταχυτήτων και τη δημιουργία μιας πραγματικά και ουσιαστικά Ενωμένης Ευρώπης με τη μορφή των ΗΠΕ (Ηνωμένες Πολιτείες Ευρώπης). Σε μια τέτοια ΄Ενωση έχουν θέση απαραίτητα και οι λοιπές χώρες που δεν είναι μέλη της σημερινής Ε.Ε και οπωσδήποτε η Τουρκία και η Ρωσία. Κύριοςστόχος των ΗΠΕ, θα είναι όχι μόνο η οικονομική ευημερία των λαών τους, αλλά η οριστική πάταξη του εθνικισμού, των λαϊκισμού, των φυλετικών και άλλων διακρίσεων. Απώτερος και ιδεατός στόχος, μια πραγματική ΕΝΩΣΗ των χωρών σε παγκόσμιο επίπεδο. ΕΝΑ «ΕΘΝΟΣ», ΜΙΑ «ΦΥΛΗ«, ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ. Αυτή θα είναι η εποχή που θα προετοιμάζεται το έδαφος για τις αταξικές, αντιεξουσιαστικές –αντικρατικές, ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΕΣ κοινωνίες του ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ.
Ας το παλέψουμε, δεν είναι όνειρο. Είναι επιταγή και λογική της Φύσης. Και ό,τι είναι φυσικό. είναι και ηθικό και λογικό και κατακτήσιμο.