“Σε συνέντευξη που παραχώρησε 47 ημέρες πριν της ευρωκλογές της 9ης Ιουνίου, στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ, ο πρωθυπουργός για πρώτη φορά μάλιστα υπαινίχθηκε ότι θα διεκδικήσει και τρίτη τετραετία. «Θα πάμε σε εθνικές εκλογές το 2027, θέτοντας και πάλι στην κρίση των πολιτών το έργο το οποίο έχουμε επιτελέσει» είπε απαντώντας σε σχετική ερώτηση αφού προηγουμένως επανέλαβε ότι δεν τον ενδιαφέρει ευρωπαϊκό αξίωμα”.
“…Όμως έχουμε πετύχει πολλά αυτά τα πέντε χρόνια. Πραγματικά, η εικόνα της Ελλάδας έχει αλλάξει. Προβλήματα υπάρχουν, με πρώτο και μεγαλύτερο την ακρίβεια, αλλά αν η οικονομία μας δεν εξακολουθεί να πηγαίνει καλά, δεν θα έχουμε τους πόρους για να αντιμετωπίσουμε την ακρίβεια. Δεν υπάρχει άλλη μαγική λύση. Όλες οι χώρες αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα.
Γι’ αυτό και ζητώ και πάλι την κινητοποίησή σας. Παλιοί αγωνιστές της Νέας Δημοκρατίας, θέλω να σας ευχαριστήσω ξεχωριστά, αυτούς οι οποίοι δεν εγκαταλείψατε ποτέ την παράταξη και ήσασταν πάντα εκεί, στις καλές και στις δύσκολες μέρες.
Αλλά θέλω να κάνω και μια ξεχωριστή μνεία στους νέους φίλους μας, διότι δεν φτάσαμε στο 56% εδώ, στον Δήμο Διονύσου, χωρίς να καταφέρουμε να πείσουμε και συμπολίτες μας οι οποίοι δεν μας ψήφισαν στο παρελθόν. Και τους πείσαμε γιατί παρουσιάσαμε έναν μετρημένο πολιτικό λόγο”.
iefimerida.gr
***
ΙΣΤΟΡΙΚΑ, αν έχει επιτελέσει ένα έργο ο Κυριάκος Μητσοτάκης ,ως πρωθυπουργός της χώρας, αυτό έχει μόνο αρνητικά γνωρίσματα και μάλιστα εκείνα του ανοσιουργήματος. Είναι διάπραξη ΄Υβρεως να βγαίνει στην εξαγορασμένη από τον ίδιο και ελεγχόμενη βιομηχανία παραπληροφόρησης , να προπαγανδίζει σαν να απευθύνεται σε ΄Ελληνες …Μαμελούκους, ως θετικό έργο την καταστροφή της χώρας στην οποία πρωτοστάτησε ο γιος του αλήστου Μνήμης «Μητσοτάκη κάθαρμα».
Ακόμα, χειρότερα. Ασεβεί στην ΙΣΤΟΡΙΑ! Οπαδός κι αυτός του γνωστού (παρα)ορισμού της επιστήμης του Θουκυδίδη , όπως τον προπαγανδίζουν οι τσαρλατάνοι και οι στρατευμένοι «ιστορικοί», αλλά και όπως τον επιθυμούν οι πρωταγωνιστές του ιστορικού γίγνεσθαι. ΄Οσοι έχουν το δικό τους συμφέρον να απενεργοποιούν σήμερα τα ιστορικά μέσα και τα εργαλεία και να μεταθέτουν τη λειτουργία και τη χρήση τους στον ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ… «ιστορικό του Μέλλοντος» .
Νομίζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης πως η Ιστορία θα τον «περιποιηθεί» «αύριο» (συνήθως μετά από… έναν αιώνα!), που όλα θα είναι ξεχασμένα και δύσκολο να ανασυρθούν, να ερευνηθούν και να παραδοθούν στην ιστορική μνήμη; ΄Όμως, άλλα λέει η επιστημονική Ιστορία. ΄Οσοι διαμορφώνουν το ιστορικό γίγνεσθαι, κρίνονται και αποτιμάται το έργο τους…φρέσκο. ΣΗΜΕΡΑ.
Αυτή είναι η παρακαταθήκη, ως εντολή από εκείνους που «ίδρυσαν» την επιστήμη της Ιστορίας. Ο Θουκυδίδης, ο Ξενοφών, ο Πολύβιος, ο Προκόπιος, δεκάδες άλλοι από τους κλασσικούς λεγόμενους ιστορικούς, έγραφαν όσα εξιστορούσαν ως ιστορικά δρώμενα στις ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΗΜΕΡΕΣ. Δεν επέτρεπαν σε κανέναν τέτοιο «ιστορικό του Μέλλοντος» να τα αλλοιώσει συνειδητά ή όχι. Εκείνος έχει τη δικιά του δουλειά να κάνει στη δική του εποχή. Κι αν αναφέρεται στο ιστορικό παρελθόν, είναι κι αυτή η αναφορά εργαλείο σύγκρισης, εξαγωγής ιστορικών συμπερασμάτων. Η ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΗ ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΟΥ ΧΤΕΣ , ΣΗΜΕΡΑ, ΑΥΡΙΟ.
Και «ΣΗΜΕΡΑ» , αυτό το έργο , ανήκει καθ΄ ολοκληρίαν στην ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ, ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ. Σε καμιά περίπτωση δε βρίσκεται στην κατοχή και τη δικαιοδοσία υπαλλήλων . Του κάθε Πορτοσάλτε και Πρετεντέρη της βιομηχανίας παραπληροφόρησης.
Εμείς κρίνουμε και παραδίνουμε στο ΜΕΛΛΟΝ και στον ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ, ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΩΡΑ, το θετικό ή αρνητικό έργο, όσων διάλεξαν ή τους επεβλήθη να χαρακτηρίζονται «Δημόσια Πρόσωπα». Είναι δουλειά και υποχρέωσή μας και μάλιστα με θεσμική αναγνώριση. ΄Αρα και η κρίση του έργου του Κυριάκου Μητσοτάκη και του ίδιου, ως πρωθυπουργού της χώρας, είναι δική μας ευθύνη και αποκλειστικό μας καθήκον.
΄Όταν, λοιπόν, χαρακτηρίζουμε παραπάνω ως αρνητικό το έργο της σημερινής κυβερνητικής- καθεστωτικής ορχήστρας υπό την…αλλοπρόσαλλη μπαγκέτα του μαέστρου της Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν εννοούμε, ούτε συμπεριλαμβάνουμε σε αυτό, μόνο την οικονομική καταβαράθρωση. Ούτε επίσης την αναφέρουμε σε ιεραρχική κατάταξη.
Πρώτη στη σειρά είναι η βάρβαρη κακοποίηση , ο αφανισμός ΟΛΩΝ των διαχρονικών, ανθρωποκεντρικών αξιών και αρχών, που είναι όρος sine qua non για αυτή την ίδια την ύπαρξη και τη λειτουργία ενός κράτους δικαίου. Και μόνο τέτοιο δεν είναι η Ελλάδα αυτή την ώρα. Αντίθετα. Είναι ένα κράτος-καθεστώς ολοκληρωτισμού, αυταρχισμού, διαφθοράς, μαφιόζικης διακυβέρνησης και παντελούς έλλειψης, ακόμα και στοιχειώδους δημοκρατικής συμπεριφοράς χώρας, που ανήκει στην Ε.Ε και τη Δύση.
Πρόκειται για Μια ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ, που διαφέρει από τη στρατιωτική, επειδή τούτη κατεβάζει τανκς για να επιβληθεί. Η κοινοβουλευτική , δε χρειάζεται… παλιομοδίτικες συνήθειες. Ειδικά σε αυτή τη χώρα . Μάλιστα, το ιστορικό παράδειγμα της προετοιμασίας και της αποτυχίας της δικτατορίας των στρατηγών, που ετοίμαζαν πριν την Απριλιανή δικτατορία των συνταγματαρχών , τα Ανάκτορα και ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού, ο Αποστάτης, Κων. Μητσοτάκης, υπήρξε αποτρεπτικό και διδακτικό για τον Υιό, που κατανόησε πως τέτοιες μέθοδοι δεν έχουν πια πέραση στις ημέρες μας.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ,όντως πρωτομάστορας της νόθευσης της λαϊκής βούλησης , εργαλειοποίησε στο έπακρο άλλη μέθοδο. Τη ναζιστική του πρώτου διδάξαντος Γκέμπελς. ΕΞΑΓΟΡΑΣΕ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΣΧΕΔΟΝ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΕΠΕΒΑΛΕ ΕΝΑΝ ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΛΟΓΩ ΠΑΝΤΕΛΟΥΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΑΠΟ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΤΥΠΟ.
Ιστορικά , αν θέλαμε να προσδιορίσουμε επακριβώς τα δύο κύρια, κυτταρικά γνωρίσματα αυτού του καθεστώτος, πρώτη μπαίνει στη σειρά η απόλυτη ΗΘΙΚΗ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΟΥ . Ακολουθεί, αμέσως μετά, η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΕ ΤΗΝ (ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ) ΔΕΥΤΕΡΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ 80% ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ.
Για το δεύτερο εφιάλτη, έχουμε γράψει επανειλημμένα εδώ. Σήμερα, επιστέψαμε με στο ίδιο θέμα με αφορμή τη δημοσίευση και αναδημοσίευση σε πολλά ευρωπαϊκά επικοινωνιακά Μέσα ενός άρθρου των Financial Times (*) για την τραγική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τη φτωχοποίηση του ελληνικού λαού. Το διαλέξαμε, πρώτα γιατί είναι απολύτως κατατοπιστικό (αν και πρόσφατα οι Times εκθείαζαν το οικονομικό θαύμα της Ελλάδας) και ύστερα, γιατί το δράμα της (δεύτερης) χρεοκοπίας είναι πολύ κοντά.
Σύντομα , δε θα μπορεί πια ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την κουστωδία του που το προξένησαν να το αποκρύψουν . Να βγαίνουν στα γκεμπελικά τους Μέσα ,ανερυθρίαστα προκλητικά, ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΑ και να συνεχίζουν να μιλάνε για … οικονομικό θαύμα Μητσοτάκη, αντί του Αρμαγεδώνα που έφερε.
Δεν είναι μακριά η ημέρα που θα αναγκαστεί ο ίδιος να βγει και να δηλώσει: ΔΥΣΤΥΧΩΣ (ΠΑΛΙ) ΕΠΤΧΩΧΕΥΣΑΜΕΝ. ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ, ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ Ο…ΠΟΥΤΙΝ, Η ΧΑΜΑΣ, ΟΙ ΦΡΟΥΡΟΙ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΩΣ Ο ΝΕΟΣ ΣΥΡΙΖΑ!
Αλλά, τότε, αγαπητέ κύριε πρωθυπουργέ, δε θα έχετε από πού να φύγετε. Ούτε και μέρος να κρυφτείτε. Είναι ιστορική διαβεβαίωση. ΄Εχει συμβεί πολλές φορές. Τούτη τη φορά, δε θα βρεθεί άλλος «Αλέξης Τσίπρας», για να σας σώσει. Ούτε θα έχεις την τύχη του «ανιψιού» με τις τσιπούρες στη Ραφήνα. Εσύ δε θα “προκάνεις” να ανοίγεις γαλλικά κρασιά στη βίλα της οδού Βολταίρου στο Παρίσι.
Οι ημέρες που έρχονται, θα είναι ΟΡΓΗΣ! Και τότε… «ποιος είδε το θεό και δε φοβήθηκε», λένε κει κάτω στα δικά μου μέρη. Περιμένετε και θα ξεσπάσουν, τόσο γρήγορα, που ούτε καν το φαντάζεστε.
.
(*) Οι Financial Times γκρεμίζουν το αφήγημα Μητσοτάκη: Η φτωχοποίηση της χώρας και η σύγκριση με τη Βουλγαρία
Σε μία ανάλυση της ευημερίας των οικονομικών στοιχείων της Ελλάδας αλλά της φτωχοποίησης της χώρας προχωρά με άρθρο της η οικονομική εφημερίδα Financial Times, κάτι βεβαίως που ερμηνεύεται ως ανάγκη αλλαγής πορείας.
Χωρίς να ασχολείται με τις επιμέρους πολιτικές φτωχοποίησης, την ακρίβεια, τα υπερκέρδη στην ενέργεια λόγω της ταξικής πολιτικής τα τελευταία πέντε χρόνια με την κυβέρνηση Μητσοτάκη, επισημαίνει την καταστροφή της οικονομίας κατά τη διάρκεια των μνημονίων στην οποία εν μέρει αποδίδει τη σημερινή εικόνα.
Προσθέτει πως παρά τους σχετικά (και συγκριτικά) καλούς ρυθμούς ανάπτυξης η Ελλάδα βρίσκεται στον πάτο της Ευρώπης της ζώνης του Ευρώ και οριακά προτελευταία στην Ευρώπη των 27, καθιστώντας τη χώρα ως τη φτωχότερη στην Ευρωζώνη.
Όπως αναφέρει παρά το ότι το κατά κεφαλήν ΑΕΠ ήταν παρόμοιο με το μέσο όρο το 2009, από τότε δέκα χώρες έχουν ξεπεράσει την Ελλάδα.
Σημειώνει μάλιστα τη λυπηρή πρόβλεψη:
«Καθώς το χάσμα με τη Βουλγαρία μειώνεται απότομα, δεν είναι παράλογο να περιμένουμε ότι η Ελλάδα θα γίνει σύντομα η φτωχότερη χώρα της ΕΕ».
Σύμφωνα με την Financial Times, «η απάντηση βρίσκεται στον απόηχο της χρηματοπιστωτικής κρίσης και της λιτότητας που ακολούθησε την κρίση του 2010. Οι ελληνικές δαπάνες περικόπηκαν και οι φόροι αυξήθηκαν για να εξασφαλιστεί η διάσωση από το ΔΝΤ και την ΕΕ, συμπιέζοντας τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά και κατεδαφίζοντας την οικονομία. Η έκταση της οικονομικής ζημίας ήταν εξαιρετική για καιρό ειρήνης».
Όπως αναφέρει η συρρίκνωση της οικονομίας ήταν σχεδόν κατά 30% σε όλα, σημειώνοντας για παράδειγμα ότι «το 2016, οι καταναλωτικές δαπάνες μειώθηκαν κατά 24% σε σχέση με το 2007, οι κρατικές δαπάνες μειώθηκαν κατά 20% και οι επενδύσεις κατέρρευσαν κατά 65%».
Όπως σημειώνει την ίδια περίοδο, η μεταποιητική δραστηριότητα μειώθηκε σχεδόν στο μισό, το λιανικό εμπόριο και η επαγγελματική δραστηριότητα συρρικνώθηκαν κατά σχεδόν το ένα τρίτο ενώ η ανεργία εκτοξεύθηκε σε ιστορικά υψηλό επίπεδο, σχεδόν στο 30%.
Την ίδια περίοδο ωστόσο που η ελληνική οικονομία προχωρούσε σε μια καταστροφική συρρίκνωση (σήμερα η ελληνική οικονομία είναι περίπου 19% μικρότερη από ό,τι το 2007) η οικονομία της ΕΕ στο σύνολό της έχει αυξηθεί κατά 17%.
Παραμένει ωστόσο το τραγικό συμπέρασμα πως με αυτή την πολιτική πρόκειται να κατέβουμε ακόμα μια θέση μεταξύ των «27» της Ε.Ε.
Παραθέτουμε όλο το άρθρο όπως δημοσιεύθηκε στους Financial Times:
Ήρθε η ώρα να δούμε την ισχυρή οικονομική ανάκαμψη της Ελλάδας μετά την πανδημία σε ιστορικό πλαίσιο. Η χώρα συγκαταλέγεται πράγματι στις καλύτερες πρόσφατες επιδόσεις της ευρωζώνης, αλλά έχει γίνει και η φτωχότερη.
Την περασμένη εβδομάδα, ο οίκος αξιολόγησης S&P ήταν ο τελευταίος που έπλεξε το εγκώμιο της χώρας, καθώς αναθεώρησε τις προοπτικές της χώρας σε “θετικές”. Αυτό συνέβη στο πλαίσιο της ανάληψης από τις ελληνικές αρχές “μιας ευρείας κλίμακας ατζέντας διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και της αντιμετώπισης μακροχρόνιων σημείων συμφόρησης”, η οποία ενίσχυσε την ανάπτυξη πάνω από τον μέσο όρο της ευρωζώνης και είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση του λόγου χρέους προς ΑΕΠ. Οι θετικές προοπτικές αντανακλούν την προσδοκία μας ότι το αυστηρό δημοσιονομικό καθεστώς θα συνεχίσει να ωθεί τη μείωση του λόγου του δημόσιου χρέους, ενώ η ανάπτυξη θα συνεχίσει να ξεπερνά τις αντίστοιχες της Ελλάδας στην ευρωζώνη.
Πράγματι, τα νέα στοιχεία που δημοσίευσε η Eurostat τη Δευτέρα έδειξαν ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 10,8 ποσοστιαίες μονάδες στο 162% το 2023.
Η ελληνική οικονομία αναπτύχθηκε κατά 2% το 2023, ξεπερνώντας τη συρρίκνωση της Γερμανίας κατά 0,3%. Από το 2019, πριν από την πανδημία, η χώρα αναπτύχθηκε με σχεδόν διπλάσιο ρυθμό από τον αντίστοιχο της ευρωζώνης. Την περασμένη εβδομάδα το ΔΝΤ δήλωσε ότι η ελληνική οικονομία θα αναπτυχθεί κατά 2% και φέτος και θα συνεχίσει να ξεπερνά τον μέσο ρυθμό ανάπτυξης της νομισματικής ένωσης για τα επόμενα δύο χρόνια.
Οι ισχυροί αριθμοί του τουρισμού – οι οποίοι συμβαδίζουν με τη βελτίωση της αγοράς εργασίας και την ανάκαμψη της κατανάλωσης – βοηθούν. Το ίδιο και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που αποσκοπούν στην άρση των εμποδίων στην ανάπτυξη, όπως η αύξηση της ψηφιακής πρόσβασης στις δημόσιες υπηρεσίες, η επιτάχυνση των δικαστικών αποφάσεων και η βελτίωση της διαφάνειας και των δημόσιων οικονομικών.
Όπως δήλωσε στη FTAV ο οικονομολόγος της BNP Paribas Guillaume Derrien:
Η ανανεωμένη πολιτική σταθερότητα και η απότομη δημοσιονομική εξυγίανση καθιστούν την Ελλάδα πολύ πιο ελκυστική χώρα για επενδύσεις από ό,τι στο παρελθόν.
Ωστόσο … Η τελευταία ανάκαμψη έχει μόλις ελαφρώς ανεβάσει το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων σε σχέση με τον μέσο όρο της ΕΕ τα τελευταία δύο χρόνια – και όχι αρκετά για να τους βγάλει από τη θέση τους ως τους φτωχότερους ανθρώπους στην ευρωζώνη.
Αυτό είναι κάτι σχετικά νέο για την Ελλάδα, καθώς το κατά κεφαλήν ΑΕΠ ήταν παρόμοιο με αυτό του μέσου όρου της ΕΕ μέχρι το 2009. Έκτοτε, σε 10 χώρες το βιοτικό επίπεδο αυξήθηκε πάνω από αυτό της Ελλάδας, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να είναι η δεύτερη φτωχότερη χώρα στην ΕΕ μετά τη Βουλγαρία και η φτωχότερη στο μπλοκ του κοινού νομίσματος
Με το χάσμα με τη Βουλγαρία να μειώνεται απότομα, δεν είναι παράλογο να περιμένουμε ότι η Ελλάδα θα γίνει σύντομα η φτωχότερη χώρα της ΕΕ.
Πώς συμβιβάζονται αυτές οι αντίθετες ιστορίες ισχυρής ανάκαμψης και φτώχειας;
Η απάντηση βρίσκεται στον απόηχο της χρηματοπιστωτικής κρίσης και της λιτότητας που ακολούθησε την κρίση του 2010. Οι ελληνικές δαπάνες περικόπηκαν και οι φόροι αυξήθηκαν για να εξασφαλιστεί η διάσωση από το ΔΝΤ και την ΕΕ, συμπιέζοντας τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά και κατεδαφίζοντας την οικονομία. Η έκταση της οικονομικής ζημίας ήταν εξαιρετική για καιρό ειρήνης.
Η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε σχεδόν κατά 30% από την κορυφή έως κάτω. Το 2016, οι καταναλωτικές δαπάνες μειώθηκαν κατά 24% σε σχέση με το 2007, οι κρατικές δαπάνες μειώθηκαν κατά 20% και οι επενδύσεις κατέρρευσαν κατά 65%. Την ίδια περίοδο, η μεταποιητική δραστηριότητα μειώθηκε σχεδόν στο μισό, το λιανικό εμπόριο και η επαγγελματική δραστηριότητα συρρικνώθηκαν κατά σχεδόν το ένα τρίτο. Η ανεργία εκτοξεύθηκε σε ιστορικά υψηλό επίπεδο, σχεδόν στο 30%.
Ως αποτέλεσμα, η ελληνική οικονομία είναι σήμερα περίπου 19% μικρότερη από ό,τι το 2007 – παρά την ισχυρή ανάκαμψη της χώρας μετά την πανδημία – ενώ η οικονομία της ΕΕ στο σύνολό της έχει αυξηθεί κατά 17%.
Το οικονομικό πλήγμα είναι σχεδόν πρωτοφανές στη σύγχρονη εποχή, συγκρίσιμο μόνο με τη Μεγάλη Ύφεση των ΗΠΑ τη δεκαετία του 1930, σημειώνει ο Γιώργος Λαγαρίας επικεφαλής οικονομολόγος της Mazars Wealth Management.
Οι πραγματικοί μισθοί μειώνονταν σταθερά μέχρι το 2022, την τελευταία διαθέσιμη τιμή στη βάση δεδομένων του ΟΟΣΑ, και είναι μειωμένοι κατά 30% σε σχέση με τα προ της χρηματοπιστωτικής κρίσης επίπεδα, αφήνοντας τη χώρα με έναν από τους χαμηλότερους μέσους μισθούς μεταξύ των ανεπτυγμένων οικονομιών.
Ο κατασκευαστικός τομέας – σημαντικός μοχλός ανάπτυξης πριν από την κρίση – έχει σχεδόν εξαλειφθεί. Οι επενδύσεις σε κατοικίες, οι οποίες αντιπροσώπευαν πάνω από το 10% του ΑΕΠ στο αποκορύφωμα της φούσκας του 2008, έχουν έκτοτε κατρακυλήσει στο 2% του ΑΕΠ, το χαμηλότερο ποσοστό μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης. Όπως λέει ο Derrien της BNP: ” Η Ελλάδα έχει πλέον ένα λιγότερο ανισόρροπο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης -κάτι που είναι θετικό- αλλά η πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας δεν έχει ακόμη εξισορροπηθεί πλήρως από την επέκταση σε νέους τομείς.
Υπάρχουν επίσης ανησυχίες για τις μακροπρόθεσμες οικονομικές προοπτικές της χώρας. Ο κ. Λαγκάριας υποστηρίζει ότι η ανάπτυξη με περιορισμένη μόχλευση* -που είναι η περίπτωση της Ελλάδας- θα παραμείνει υποτονική και προβλέπει ότι θα χρειαστούν πολλά χρόνια “επίμονων μεταρρυθμίσεων” για να επιστρέψει η Ελλάδα στο σημείο που βρισκόταν το 2007. Οι χαμηλές επενδύσεις και η υποτονική παραγωγικότητα συνεχίζουν επίσης να περιορίζουν το οικονομικό δυναμικό της Ελλάδας, σύμφωνα με τον Derrien. Στην τελευταία του έκθεση για τη χώρα, το ΔΝΤ αναφέρει επίσης την κλιματική αλλαγή ως κίνδυνο – καθώς το 90% των τουριστικών υποδομών της χώρας και το 80% των βιομηχανικών δραστηριοτήτων βρίσκονται σε περιοχές που εκτίθενται σε υψηλούς κλιματικούς κινδύνους – και τα ολοένα και πιο θλιβερά δημογραφικά στοιχεία. Οι γεννήσεις στην Ελλάδα μειώθηκαν σε χαμηλό εννέα δεκαετιών το 2022, επιδεινώνοντας τη γήρανση και τη συρρίκνωση του πληθυσμού της χώρας, καθώς πολλοί νέοι εγκαταλείπουν τη χώρα κάθε χρόνο.
Συνολικά, η οικονομική ανάκαμψη της Ελλάδας θα πρέπει να πανηγυριστεί, αλλά θα πρέπει να εξεταστεί στο πλαίσιο μιας αξιοσημείωτης οικονομικής κρίσης που την έχει αφήσει σε μια τρύπα από την οποία μπορεί να χρειαστεί μια ολόκληρη γενιά για να βγει.
* Η μόχλευση είναι ένα επενδυτικό μοντέλο σύμφωνα με το οποίο απαιτείται από τον επενδυτή να καταβάλει μόνο ένα μέρος της συνολικής αξίας της θέσης που επιθυμεί να λάβει. Ο πάροχος του προϊόντος υπό μόχλευση είναι εκείνος που δανείζει το υπόλοιπο ποσό.
(Documento)