ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ
Στο μεταξύ, με αφορμή τη σύλληψη Ιμάμογλου από το δικτάτορα της Τουρκίας, να θυμίσουμε πως όλη η υφήλιος ξέρει την Ιστανμπούλ με το όνομά της και όχι ως ανύπαρκτη πια Κωνσταντινούπολη.
Πότε τα εθνίκια του κομματικού και του πελατειακού του αλυτρωτισμού, Δεξιά-Αριστερά κι ασφαλώς το γκεμπελικό ( εν τη παλάμη και ούτω βοήσομεν) αληταριό, θα διδαχτούν στοιχειώδη κεφάλαια της ελληνικής Ιστορίας;
_____________________________________-
Δημοσκόπηση Opinion Poll: Δεύτερο κόμμα η Πλεύση Ελευθερίας με 15.9% – Ορόσημο η δίκη για τα Τέμπη
***
Κερδίζει πόντους η πρόεδρος της Πλεύσης μας διαβεβαιώνουν από το διεφθαρμένο συνάφι των ΠαναγοπουλοΦαναροΓεράκηδων στις πέτσινες δημοσκοπήσεις τους. Τη δίνουν δεύτερο κόμμα η Ζωή! Κι ας μπήκε τις τελευταίες εκλογές, ασθμαίνουσα στη Βουλή. Το ίδιο ανεβαίνουν οι μετοχές της και στην υπόλοιπη αγορά της βιομηχανίας παραπληροφόρησης. Εκεί να δεις πώς ξεπουλάει η Ζωή. Κάθε φορά…πένες και μικρόφωνα στα σαλόνια του Γκεμπελστάν αναδεικνύουν με σαματά και καταιγισμό επαναλήψεων τους στημένους καυγάδες της και τον παραληρηματικό, απολίτικο λόγο της, σε “πολιορκητικό κριό” στη μάχης για την κατάληψη της κυβερνητικής, ανοχύρωτης πια πόλης.
Σημεία των καιρών; Των παλαικομματικών, ναι. Πολιτική παρθενογένεση και η Ζωή μας! Σα να μην είναι από τζάκια κομματικά. Από βασίλεια και δυναστείες που χρόνια τώρα προμηθεύουν ανελλιπώς την ντόπια κομματική αγορά με θυγατέρες , υιούς και οι (δις)εγγόνια. Δεν παρέδωσε ο Νίκος Κωνσταντόπουλος, ο φίλος και υπάλληλος των Βαρδινογιάννηδων το «δαχτυλίδι» στην κόρη. Δεν πρόκειται για μια από τις πλευρές του παλιού, ισόπλευρου αμαρτωλού ,συριζιανού τριγώνου με τους… επίλεκτους δραχμιστές και τα εθνίκια (Βαρουφάκης-Λαφαζάνης-Ζωή). Η ίδια, μάλιστα, με ιδιαίτερες ευαισθησίες στα καταπιεσμένα…πολιτικά δικαιώματα των τότε Εθνοπατέρων της Χρυσής Αυγής, ως πρόεδρος της Βουλή στην αλήστου εκείνη εποχή της θητείας της .
Η πρόεδρος της Πλεύσης σήμερα, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα συστημικό βιολί και τούτη, που ώρες-ώρες, διαλέγει να παίζει φάλτσα στην ορχήστρα για να ξεχωρίζει, έστω και με αυτό τον τρόπο από τα υπόλοιπα, υπείκοντα στην μπαγκέτα του μαέστρου όργανα . Θορυβοποιός , κατ’ επάγγελμα σαματατζού και ευκαιριακής κοινωνικής ευαισθησίας , χωρίς ίχνος άρθρωσης σοβαρού πολιτικού λόγου. Και στο έγκλημα των Τεμπών έπαιξε για άλλη μια φορά , όπως το συνηθίζει, « εν ου παικτοίς». Είναι αδίστακτη στη διάπραξη αρχαιοελληνικής «΄Υβρεως». Ακόμα και στη σκύλευση των θυμάτων της συγκεκριμένης τραγωδίας που πρωτοστατεί, ως κατήγορος και εισαγγελέας .
Αλλά το θέμα μας δεν ήταν η Ζωή . Ο «βίος και η πολιτεία» της είναι γνωστά στο πανελλήνιο. Και από μας εδώ με συχνά σφυροκοπήματα.
Επικαλεστήκαμε τον πρωταγωνιστικό ρόλο της θυγατέρας του Κωνσταντόπουλου στο πανελλήνιο αίτημα για την τιμωρία των ενόχων του εγκλήματος στα Τέμπη και τις μεθόδους που η Αντιπολίτευση χρησιμοποιεί στην άγρα κομματικών ωφελημάτων , για να επισημάνουμε αυτό ακριβώς που έχουμε ως τίτλο . Αν συνεχιστεί ο τρόπος αντιπολιτευτικής διαχείρισης του εγκλήματος ,όπως μέχρι αυτή την ώρα γίνεται, σύντομα θα καταντήσει ταφόπετρα της ιδιότητας του πολίτη και λίπασμα της αναβίωσης του παλαιοκομματικού οπαδισμού. Η ευκαιριακή κατάκτηση (έστω και φτιαχτή) της δεύτερης θέσης του ναρκισσιστικά προσωποπαγούς κόμματος της Ζωής Κωνσταντοπούλου, είναι η τρανή απόδειξη.
Ο διαδηλωτής που συμμετείχε στις πανελλαδικές διαμαρτυρίες πρόσφατα για το έγκλημα των Τεμπών, αλλά και οι συγγενείς των θυμάτων, οι αρχηγοί των κομμάτων και τα στελέχη τους, ο κάθε «οργισμένος» αυτή την ώρα ΄Ελληνας, αν απομονώνουν το συγκεκριμένο έγκλημα και διαφοροποιούν τη σημασία και τη βαρύτητά του από άλλα, εξίσου σοβαρά κυβερνητικά εγκλήματα, οφείλουν να γνωρίζουν πως αυτό δεν είναι έκφραση καθαρής πολιτικής στάσης. Ούτε καλλιεργεί και προωθεί τον πολιτικό πολιτισμό της χώρας, που τόσο πολύ τον έχει ανάγκη, ειδικά η Ελλάδα της Ε.Ε.
Το έγκλημα στην Πύλο με 700 νεκρούς μετανάστες ,ο θάνατος πάνω από 20. 000 συνανθρώπων μας στη διάρκεια της πανδημίας, που άφησαν στα «ράτζα» των νοσοκομείων την τελευταία τους πνοή γιατί δεν υπήρχαν ΜΕΘ , δεν είναι καθόλου …υποδεέστερα και άνευ πολιτικής ευθύνης εγκλήματα από εκείνο των Τεμπών. ΄Οσοι τα ξεχωρίζει, εκείνοι που αρνούνται ή δεν μπορούν να αποτιμήσουν στο σύνολό τους τα τεράστια εγκλήματα που διέπραξε (και συνεχίζει) μια κυβέρνηση ,τα μέλη της οποίας λειτουργούν σε πολλές περιπτώσεις , ως εγκληματική οργάνωση με ιεραρχημένες αρμοδιότητες, δεν προσφέρουν πολιτική συνειδητοποίηση ούτε στους εαυτούς τους , ούτε συνεισφέρουν στο έργο της επιτακτικής ανάγκης για πολιτική και όχι κομματική λύση στη χιονοστιβάδα προβλημάτων της χώρας ,που θα διογκώνονται οσημέραι, αν δεν πέσει εδώ και τώρα του καθεστώς Κυριάκου Μητσοτάκη.
Και αυτό, όπως έχουν διαμορφωθεί πια τα πράγματα, θα συμβεί μόνο με ένα τρόπο. Συσπείρωση και οργάνωση των αντιδεξιών δυνάμεων της χώρας με αναζήτηση στέρεου και ουσιαστικού πολιτικού λόγου από τα αντιδεξιά συστημικά κόμματα. Αυτή την ώρα, όμως, με τον τρόπο που ασκoύν τον αγώνα για την κατάκτηση κυβερνητικής εξουσίας, τέτοιο όραμα, αυτή η προοπτική , φαίνονται να είναι μακριά.
Τους αντιΜητσοτακικούς μνηστήρες αυτή τη στιγμή είναι περισσότερα όσα τους χωρίζουν . Τα Τέμπη και ο τρόπος που διαχειρίζονται την τραγωδία, είναι στην πραγματικότητα ο μοναδικός (και ως τέτοιος αδύναμος) κρίκος , που τους ενώνει. Από την άλλη, το καθεστώς έχει αρραγή (μπετόν αρμέ) ενότητα. Αυτή, ακριβώς, που εξουδετερώνει τη συντριπτική , αριθμητική υπεροχή της ελληνικής Αντιδεξιάς. Και αν ένα μάθημα οφείλει να αποστηθίσει καλά από την κυβερνητική παράταξη, είναι αυτή ,ακριβώς, η γρανιτένια ενότητα της κυβερνητικής ομάδας.
Η διαφορά τους ας είναι μία. ΄Όχι στην ανακύκλωση της «ομερτά» των μελών της κυβερνητικής , εγκληματικής οργάνωσης. Ναι στις ειλικρινείς και έντιμες πολιτικές «συμφωνίες κυρίων». Αυτές μόνο μπορούν να συντρίψουν και μάλιστα εύκολα τώρα πια, το κυβερνητικό οικοδόμημα, που έχει καταντήσει ένα ετοιμόρροπο χάλασμα με την επιγραφή στη μετώπη «κίνδυνος-θάνατος»! Με άκρως επιτακτική την ανάγκη κατεδάφισης “ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ”.