«Δημιουργεί προβλήματα και είναι δεμένος με ιμάντες ο δολοφόνος της Κυριακής» -Η επιστολή του στην 28χρονη
Ο 39χρονος δολοφόνος της Κυριακής, έξω από το ΑΤ των Αγίων Αναργύρων, εξακολουθεί να νοσηλεύεται στο Τζάνειο Νοσοκομείο, αρνούμενος να συνεργαστεί με τους γιατρούς.
Ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλης Γιαννάκος, μίλησε στο «Live News». «Αστακός» το Τζάνειο όπου φρουρείται ο 39χρονος δολοφόνος -Έκανε χρήση κοκαΐνης πριν σκοτώσει την Κυριακή
«Είναι θλιβερό να ασχολείται όλο το κράτος επί 10 μέρες με έναν σκληρό δολοφόνο που έπρεπε να είναι στη φυλακή», είπε χαρακτηριστικά.
… Πετάει τους ορούς, τον έχουν καθηλώσει με ιμάντες, όπως επιβάλλει το πρωτόκολλο, και ταυτόχρονα προσπαθεί να αποδείξει ότι έχει ψυχιατρικά προβλήματα….Ο δράστης της γυναικοκτονίας είναι ακινητοποιημένος στο κρεβάτι με δεμένα χέρια και πόδια, καθώς κρίθηκε απαραίτητο από τους γιατρούς να αντιμετωπιστεί ως βαρύ ψυχιατρικό περιστατικό.
Η οκτασέλιδη επιστολή του δολοφόνου στην Κυριακή Γρίβα
Σύμφωνα με το Star, το μοιραίο βράδυ που η Κυριακή πήγε στο Αστυνομικό Τμήμα των Αγίων Αναργύρων είχε μαζί της την 8σέλιδη επιστολή για να τη δείξει στους αστυνομικούς.
Μέσα από αυτήν φαίνεται ξεκάθαρα η εμμονή του με την 28χρονη κοπέλα. Της γράφει ότι έχει διπολική διαταραχή με τάσεις σχιζοφρένειας. Προσπαθεί να την πείσει να είναι μαζί του με έναν τρόπο απόλυτα χειριστικό και φαίνεται ότι παρακολουθεί κάθε κίνησή της.
«Γιατί μου λες ψέματα ότι βγαίνεις με την Π…; Γιατί δεν με θέλεις; Σε παρακαλώ σκέψου τα λίγο. Σου είχα πει τα πάντα, αρκεί να είμαστε καλά μεταξύ μας. Όμως πάντα κάτι γινόταν και επειδή έκανα και εγώ τη… και τα κράταγα μετά έσκαγα και τα έκανα και εγώ με τη σειρά μου σκ…», γράφει μεταξύ άλλων στην επιστολή ο γυναικοκτόνος.
Επίσης, παραδέχεται πως η κοπέλα τού στάθηκε σε πολλά, αλλά και τα δικά του λάθη.
«Περάσαμε πολλά και έκανα πολλά λάθη και εγώ όμως από την αρχή δεν σου είπα ψέματα σε κάτι, σου είπα εδώ είμαι, αυτός είμαι, θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ μέχρι να γίνω τέλειος, όμως δεν είμαι και ένα-ένα θα τα διορθώσω για να είμαστε όπως πρέπει», γράφει ο 39χρονος δολοφόνος.
***
Ψυχιατρείο Λέρου 1989
(*) Antoine Marie Joseph Artaud (4 Σεπτεμβρίου 1896 – 4 Μαρτίου 1948)
Ο άνθρωπος από καταβολής κόσμου, δεν αλλάζει στις εποχές και τον πολιτισμό με διαφορές νύχτας- ημέρας, μαύρο-άσπρο. Αλλάζει αργά και σε επιμέρους συμπεριφορές. Στα βασικά, κυτταρικά χαρακτηριστικά του ψυχισμού του, παραμένει ο ίδιος. Τα περισσότερα ανήκουν στις ενστικτώδεις λειτουργίες. Πώς να τα ξεριζώσεις; Καταχωνιάζονται, ελέγχονται, κοντρολάρονται, ωραιοποιούνται. Εντελώς δεν εξευγενίζονται , ούτε πολιτισμικοπούνται . Πολύ περισσότερο, δεν εξανθρωπίζονται.
Είναι αυτός ο λόγος ,που η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Αλλάζουν μόνο χρόνοι και πρόσωπα. Οι λόγοι που διεγείρουν τη βαρβαρότητα, την επιθετικότητα, την εχθρότητα, εν τέλει ,το μίσος, οποιοδήποτε αρνητικό και θετικό συναίσθημα, είναι ίδιοι. Και οι προσλαμβάνουσες όμοιες και απαράλλαχτες. Με αυτόματες τις συναισθηματικές αντιδράσεις του ατόμου στους αιώνες. Οι άνθρωποι μονιάζουν, κοινωνικοποιούνται, ερωτεύονται, , μισούνται, σκοτώνονται για λόγους και αφορμές που ούτε άλλαξαν ποτέ, ούτε θα διαφοροποιηθούν στον αιώνα τον άπαντα.
Η γλώσσα του δικτάτορα της Ρωσίας σήμερα, δε διαφέρει από εκείνη του Βυζαντινού αυτοκράτορα Βασίλειου του Β΄ του επονομαζόμενου Βουλγαροκτόνου. Ούτε, για να πάμε πιο παλιά, ο βασιλιάς της Μακεδονίας Αλέξανδρος άρθρωνε διαφορετικό εθνικιστικό (πρωτίστως ….πολυπολιτισμικό(!) λόγο, για να δικαιολογήσει τα εγκλήματά του. Ακόμα και τα «ιερά κείμενα» των Ανατολικών λαών στους πολεμοχαρείς λόγους των βασιλέων, Φαραώ και αυτοκρατόρων «περί ιερών και οσίων» καλούσαν τους λαούς τους να μάχονται κατά του εχθρού, του αλλόθρησκου, του διαφορετικού.
Αλλά και ο Κάιν δε σκότωσε τον ΄Αβελ για πρωτάκουστο σήμερα λόγο. Ούτε ο πληγωμένος έρωτας του Πολύφημου για τη Γαλάτεια είναι πρώτος και τελευταίος στον κόσμο, που θα οδηγήσει σε απόγνωση και δολοφονία του εραστή ή και της ίδιας της αγαπημένης, που τον απορρίπτει ή τον «απατά». Ρωτήστε και το Σοφοκλή, τον Σαίξπηρ, τους ροζ νουβελογράφους και τους σεναριογράφους (ὁ δ᾽ ἔχων μέμηνεν)!
Για όσες περιόδους έχουμε καταγραμμένη «Ιστορία», κυρίως από κείμενα, αρχαιολογικές και παλαιοντολογικές πληροφορίες (και είναι τόσο νέες σε σχέση με την ύπαρξη του ανθρώπου σε αυτή τη γη), διαπιστώνουμε πως οι άνθρωποι αγαπούν, βοηθούν, μισούν, βασανίζουν, σκοτώνουν ,αλλά και ζωγραφίζουν, γράφουν στίχους και ερωτικά γράμματα, τραγουδούν και μοιρολογούν για τους ίδιους λόγους που το κάνουν και οι σημερινοί. Και οι τρόποι που οι οργανωμένες κοινωνίες αντιδρούν σε τέτοιες συμπεριφορές των μελών τους, πώς επιτρέπουν ή αποτρέπουν τέτοιες συμπεριφορές ,πάλι δε διαφέρουν σε όλες τις εποχές.
Στους ψυχοπαθείς και τους ψυχωτικούς, πάντα τους έβαζαν ζουρλομανδύες ή τους έδεναν με αλυσίδες και ιμάντες στα κρεβάτια και το πάτωμα. Τους μολυσμένους από ιούς και μεταδοτικές αρρώστιες τους απομόνωναν σε σπιναλόγκες και “αποικίες λεπρών” ή τους φυλάκιζαν με τα λοκντάουν. Η απάνθρωπη και αποδεκτή από τα πλήθη , βάρβαρη συμπεριφορά, είχε πάντα τον ίδιο λόγο. Προσποιητό ή πραγματικό. Τη σωτηρία των άλλων, των πολλών. Ο «αποδιοπομπαίος τράγος» των Εβραίων να ξεπλύνει τις αμαρτίες «αρχόντων, ιερέων και λαού».
21ος αιώνας! Θεσμικός εκπρόσωπος Νοσοκομείου: “Ο δράστης της γυναικοκτονίας είναι ακινητοποιημένος στο κρεβάτι με δεμένα χέρια και πόδια, καθώς κρίθηκε απαραίτητο από τους γιατρούς να αντιμετωπιστεί ως βαρύ ψυχιατρικό περιστατικό”.
(*)Antoine Marie Joseph Artaud
«…Η ψυχιατρική δημιουργήθηκε από ένα χυδαίο συρφετό υπάρξεων…, υπάρχει μέσα σε κάθε εν ζωή ψυχίατρο, ένας αηδιαστικός και αποκρουστικός αταβισμός” (Αρτώ 1986, 23, 25). , «Απ’ αυτή τη γη όλοι μας μαγευτήκαμε και στο τέλος αυτοκτονήσαμε, γιατί είμαστε, άλλωστε, όλοι μας αυτόχειρες της κοινωνίας, σαν τον φτωχό Βαν Γκογκ»… στην περίπτωση της αυτοκτονίας χρειάζεται μια στρατιά κακών συνειδήσεων για να στρέψουν το σώμα στην παρά φύση πράξη του να στερηθεί την ίδια του τη ζωή» (Αρτώ 1986, 43, 56)….«Ο Βαν Γκογκ είχε τους εκτελεστές του, όπως τους είχαν ο Ζεράρ ντε Νερβάλ, ο Μποντλέρ, ο Έντγκαρ Πόε και ο Λοτρεαμό» (Αρτώ 1986, 55).