1. Θάνατος Αλέξανδρου Βέλιου: Εξετάζεται ακόμη και εκταφή της σορού
Οι αξιωματικοί του Τμήματος Δίωξης Ανθρωποκτονιών καλούνται να ερευνήσουν το ενδεχόμενο να τελέστηκε το αδίκημα της συνέργειας σε αυτοκτονία στην περίπτωση του θανάτου του Αλέξανδρου Βέλιου.
Πριν από μερικές ημέρες ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών Ηλίας Ζαγοραίος έδωσε εντολή για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για τις συνθήκες θανάτου του γνωστού δημοσιογράφου.
Ο κ. Ζαγοραίος ζήτησε να ερευνηθεί εάν κάποιος βοήθησε τον δημοσιογράφο να φύγει από τη ζωή, καθώς σε αυτήν την περίπτωση υπάρχει η διάπραξη ποινικού αδικήματος.
Όπως αναφέρει η «Καθημερινή», σε περίπτωση που από την έρευνα προκύψουν ενδείξεις πως κάποιο τρίτο πρόσωπο έκανε στον Αλέξανδρο Βέλιο ένεση, για να επισπεύσει τον θάνατό του, δεν αποκλείεται ο δικαστικός λειτουργός να δώσει εντολή εκταφής της σορού του άτυχου δημοσιογράφου, προκειμένου να γίνουν οι αναγκαίες ιστολογικές εξετάσεις.
Την υπόθεση περιπλέκει το γεγονός ότι οι αστυνομικοί του Α.Τ. κοντά στο σπίτι του δημοσιογράφου δεν σχημάτισαν δικογραφία για αυτοκτονία (όπως αποτελεί συνήθη πρακτική) και άρα δεν παραγγέλθηκε ιατροδικαστική πραγματογνωμοσύνη. Οι αστυνομικοί του Τμήματος Ανθρωποκτονιών πρόκειται αρχικά να καλέσουν για κατάθεση άτομα που φέρεται να παρείχαν «υποστήριξη» στον Βέλιο, σχετικά με τη χορήγηση της θανατηφόρας ουσίας, καθώς επίσης και άτομα του φιλικού και οικογενειακού περιβάλλοντός του.
Αφορμή για την παρέμβαση του εισαγγελέα αποτέλεσε δημοσίευμα φίλου και συναδέλφου του Αλέξανδρου Βέλιου, όπου γίνεται αναφορά σε γιατρό, ο οποίος αρχικά είχε υποσχεθεί στον εκλιπόντα να τον βοηθήσει με ειδική ένεση για την ευθανασία που επιθυμούσε. Στο κείμενο σημειώνεται πως αν και ο 63χρονος δημοσιογράφος εισήχθη σε νοσοκομείο για τη διαδικασία της ευθανασίας, τελικά ο γιατρός δεν υλοποίησε την υπόσχεση που είχε δώσει.
Επίσης, στο κείμενο αναφέρεται πως ο Αλέξανδρος Βέλιος, μετά από το εξιτήριο που πήρε από το νοσοκομείο, μιλούσε για «μη υποβοηθούμενη ευθανασία» και εξασφάλισε από κάπου την επίμαχη ένεση την οποία, όμως, πιθανόν δεν χρησιμοποίησε.
Δεν έχουν τσίπα. Οι θεσμοί στην Ελλάδα “τρώνε τις σάρκες τους” πολλά χρόνια τώρα. Δεν είναι σημερινό το φαινόμενο.
Βούιξε ο κόσμος με την παλικαρίσια απόφαση του Αλέξανδρου Βέλιου να δώσει τέλος στο μαρτύριό του με αυτοκτονία, αφού η ελληνική πολιτεία (έτσι να είναι οι “πολιτείες”!) υπήκουσα στις εντολές της εκκλησίας και του ιερατείου, απαγορεύει την ευθανασία. Το φυσικότερο και αναφαίρετο δικαίωμα του ανθρώπου, να τελειώνει τη ζωή του, όταν αυτή πια δεν είναι ζωή, αλλά κόλαση, το καταχράται ,το αμφισβητεί και το διώκει η πολιτεία!
Και ενώ όλη η Ελλάδα, ο κόσμος ολόκληρος γνώριζαν την απόφαση του δημοσιογράφου να αυτοκτονήσει (το είχε ο ίδιος επανειλημμένα εξαγγείλει και είχε συγκλονίσει τους πάντες), έρχεται τώρα ο εισαγγελέας, κήνσορας και τιμητής (επιλεκτικά) του νόμου (διάβαζε των κανόνων και των συμφερόντων της εκκλησίας εδώ) και ούτε λίγο ούτε πολύ, με την απόφασή του να διερευνήσει τάχα τις συνθήκες θανάτου του αυτόχειρα (λες και δεν τις γνωρίζει),πέρα από την παντελή έλλειψη σεβασμού σε ένα νεκρό, αλλά και στους οικείους και τους φίλους του εκλιπόντος, συνεχίζει να προκαλεί. Θα ζητήσει, λέει, και την εκταφή του πτώματος,για να διαπιστώσει το… αυτονόητο! Πως δηλαδή, ο Βέλιος,πήρε ένα ενέσιμο ή όχι δηλητήριο, το κατάπιε ή το έριξε στον ορό του, αφού είχε σώας τα φρένας μέχρι την τελευταία στιγμή και έφυγε παλικαρίσια και αξοπρεπώς. Και απειλεί, μάλιστα, με διώξεις!
Θα ασκήσει δίωξη και στο πτώμα μήπως; Πάντως υπάρχει ιστορικό προηγούμενο, αν θέλει να στηρίξει μια τέτοια παράνοια. Οι Εγγλέζοι δίκασαν τον Κρόμβελ (Όλιβερ Κρόμγουελ) , τον καταδίκασαν, ξέθαψαν, λέγεται, το σκελετό του και τον…κρέμασαν!
Θα ήταν αστεία όλη αυτή η…παραγγελία του εισαγγελέα, αν δεν ήταν προκλητική συμπεριφορά. ΄Εσπευσε ο …λειτουργός να συμπαρασταθεί με τρόπο ασεβή και προκλητικό στην εκκλησία, που,αν μη τί άλλο, ευθύνεται για πολλά δεινά και μύριους θανάτους και βασανισμούς των ανθρώπων στην ιστορία.
Να μη διαταραχτεί η τάξη πραγμάτων. Να μην καταρρεύσει το σύστημα.΄Οχι η έννομη τάξη φυσικά. Αντίθετα. Μ΄ αυτή την ενέργεια διασαλεύεται.
Πρέπει, πάση θυσία, να παραμείνουν ως έχουν τα πράγματα, ακίνητα, λιμνάζοντα, βρωμερά.Ο Βέλιος έδωσε ένα δυνατό χαστούκι στο ιερατείο, που κρατάει δέσμιους τους ανόητους. Πού ορίζει πώς και πότε θα κάνουν έρωτα,τί θα φάνε,τί θα λένε, πώς θα συμπεριφέρονται σε κάθε βήμα της ζωής. Και ακόμα τί τους περιμένει (κόλαση ή παράδεισος) μετά…θάνατον!΄Ολα τα ξέρουν οι παπάδες.”΄Ολα τα σφάζουν όλα τα μαχαιρώνουν”…
Θέλουν δούλους κανονικούς, σκυλάκια με λουρί,να τα σέρνουν από το λαιμό δεμένα. Κι αυτό ,αν αλλάξει, σημαίνει επανάσταση, ανατροπή. Και είναι τότε που σπεύδει ακόμα και ο εισαγγελέας με την εξουσία του να τα αποτρέψει. Να εμποδίσει κι άλλους με την ίδια απειλή δίωξης στους οικείους τους, να πράξουν ό,τι έπραξε ο Αλέξανδρος Βέλιος. Αν μη τι άλλο ,είναι εντελώς ανήθικη και άνανδρη αυτή η απειλή.
Αυτό δεν το αντέχουν. Δεν είναι μια απλή απόκλιση, μια διαφοροοποίηση. Είναι επανάσταση. Ξέρουν πως πολλοί θα ακολουθήσουν το πραράδειγμα του δημοσιογράφου. Και ο γράφων, αν φτάσει στο ίδιο σημείο, το ίδιο θα κάνει. Και δεν ανέχονται να χάσουν σπιθαμή από τα κεκτημένα. Πολιτεία και εκκλησία.
Γνωρίζει το ιερατείο ,το διαπιστώνουν κάθε στιγμή πως χάνουν πελάτες. Ανατρέπεται με τέτοιες ενέργειες και στάση ζωής των ανθρώπων η παράδοση. Ο μύθος ξεθωριάζει. Παίρνει στα χέρια του τη ζωή του και τη συμπεριφορά του το άτομο. Δεν τον ορίζουν άλλοι, ακόμα και στο πότε θα πεθάνει. Κι αυτό δεν το επιτρέπουν.
Αν είναι να τον στείλουν, άρχοντες και ιερατείο, να πεθάνει για πάρτη τους στον πόλεμο ή, αν χάνει από δική τους, σκόπιμη ή μη, αμέλεια τη ζωή του, κανέναν πρόβλημα. Αλλά να τολμήσει το ίδιο το άτομο να δώσει τέλος ; Πού είναι,τότε, η εξουσία της κόλασης; Με τέτοια απόφαση “φτύνει” ο αυτόχειρας και τη θρησκεία και το ιερατείο και τα κηρύγματά τους. Διατρανώνει σε όλους τους τόνους πως “δεν ελπίζει τίποτα, δε φοβάται τίποτα, είναι ελεύθερος”.Κι αυτή η φιλοσοφία είναι κόλαφος για το ιερατείο.
Λύσσαξαν οι παπάδες με τη στάση ζωής του Βέλιου και έσπευσαν να ζητήσουν τη σύναρση του εισαγγελέα. Να μη χαθούν τα οφίτσια,να μην περάσουν τα πρόβατα τα εσκαμμένα.
Κι εκείνος δεν τους αρνήθηκε τη βοήθεια. ΄Εσπευσε, ως μη ώφειλε, να αναζητήσει ευθύνες από αμέτοχα και αθώα άτομα για μια προαναγγελθείσα αυτοκτονία. Που όλος ο κόσμος γνώριζε πως θα επισυμβεί και την περίμενε. Και μόνο ο εισαγγελέας δε το γνώριζε!