1. ΔΗΛΩΣΕ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ
28χρονος αστυνομικός έπιασε το Σταυρό στη Θεσσαλονίκη
Ο 28χρονος Γαρέλας Παρασκευάς ήταν ο τυχερός κολυμβητής που έπιασε τον Σταυρό, που έριξε ο Μητροπολίτης Άνθιμος στα νερά του Θερμαϊκού στην παλιά παραλία Θεσσαλονίκης.
Ο 28χρονος είναι αστυνομικός από τη Θεσσαλονίκη και υπηρετεί στην Αθήνα.
Αυτή ήταν η δεύτερη φορά που προσπαθεί να πιάσει το σταυρό και όπως τόνισε νοιώθει ευλογημένος και σαν να βαφτίστηκε δεύτερη φορά.
Ο Παρασκευάς είναι πατέρας ενός αξιολάτρευτου παιδιού, το οποίο έκλεψε την παράσταση κατά τη διάρκεια των δηλώσεων χαμογελώντας και φιλώντας τον Σταυρό.
Καλώς όλα τα άλλα με το φονταμενταλιστή αστυνομικό. Δεν είναι, άλλωστε, ο μόνος. Τόσο του κόβει το μυαλό. Κι ας μην καταλαβαίνει πως γίνεται “ρόμπα”, κοτσάμ άντρας, επαναλαμβάνουμε και αστυνομικός, να κυνηγάει σταυρούς στα παγωμένα νερά.
Αλλά, το παιδί; Ποιος του είπε πως επειδή είναι δικό του , έχει δικαίωμα ιδιοκτησίας πάνω του; Με ποιο δικαίωμα θέλει να το κάνει σαν ελόγου του; Πώς βιάζει την αθώα ψυχούλα με ανοησίες, αισχρή, ανήθικη προπαγάνδα και μάλιστα από τις χειρότερες (θρησκευτική);
Το έχουμε ξαναγράψει. Δεν είναι ατομικό δικαίωμα του κάθε “σαλεμένου” να κάνει παιδιά και να τα μεγαλώνει. Και δε θα είναι έτσι στις μελλοντικές κοινωνίες. Δε θα αφήνονται σε τέτοια χέρια τα παιδιά στη Νέα Εποχή.
2. ΓΚΡΑΧΑΜ ΑΛΙΣΟΝ ΤΟΥ ΧΑΡΒΑΡΝΤ
Αμερικανός ιστορικός εξηγεί τη σύγκρουση Κίνας-ΗΠΑ μέσα από τον Θουκυδίδη -Συναρπαστικό
Σε ένα πρόσφατο βιβλίο, μπεστ σέλερ στις ΗΠΑ, ο επίτιμος καθηγητής του Χάρβαρντ Γκράχαμ Αλισον, εξετάζει την αντιπαράθεση μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ υπό το πρίσμα του Θουκυδίδη.
Και το ερώτημά του είναι: οι δύο υπερδυνάμεις μπορούν να αποφύγουν την «παγίδα του Θουκυδίδη;»
«Παγίδα του Θουκιδίδη», η έκφραση προκαλεί εντύπωση …και οφείλεται στον Γκράχαμ Αλισον. Αυτός ο επίτιμος καθηγητής του Χάρβαρντ, ηλικίας 77 ετών, δημοσίευσε μια ανάλυση για τους πολέμους που ξεσπούν όταν μια ανερχόμενη δύναμη αμφισβητεί την ηγεμονία μιας δύναμης που ήταν κυρίαρχη ως τώρα. Στο βιβλίο του Destined for War. Can America and China escape Thucydide’s Trap» θέτει το ερώτημα: η Αμερική και η Κίνα μπορούν να αποφύγουν την παγίδα του Θουκυδίδη;
Το βιβλίο του πωλήθηκε σε 500 000 αντίτυπα στις ΗΠΑ και θα κυκλοφορήσει σύντομα στο Ηνωμένο Βασίλειο, στην Ιαπωνία αλλά και στην Κίνα, όπου ο Αλισον προνόησε πρώτα να τελειώσει το συνέδριο του Κομμουνιστικού κόμματος, τον Οκτώβριο του 2017, πριν το κυκλοφορήσει.
Ενα απρόσμενο σεμινάριο
Τον Ιούλιο του 2017, με κάθε μυστικότητα, το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας που συμβουλεύει τον πρόεδρο των ΗΠΑ σε θέματα ασφάλειας και εξωτερικής πολιτικής, υποδέχτηκε μια μη αναμενόμενη προσωπικότητα: τον Γκράχαν Αλισον, τον διάσημο καθηγητή του Χάρβαρντ, ο οποίος εργάστηκε στο παρελθόν στο περιβάλλον του Ρήγκαν και του Κλίντον.
Ο Αλισον εκλήθη από τον Τραμπ για να μιλήσει, ενώπιον του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας, για τον Πελοποννησιακό Πόλεμο, τον αιματηρό πόλεμο μεταξύ Αθηνών και Σπάρτης, ο οποίος έγινε πριν από 2.500 χρόνια.
Είχε προηγηθεί, τον Μάιο του 2017, η έκδοση του εξαιρετικού βιβλίου του: «Destined for war : Can America and China escape Thucydides’s trap» -(Προορισμένοι για πόλεμο: Μπορούν οι ΗΠΑ και η Κίνα να αποφύγουν την παγίδα του Θουκυδίδη;».
Αποψη του Γκράχαμ Αλισον είναι ότι η Κίνα και οι ΗΠΑ προχωρούν ακάθεκτες προς μια βίαιη σύγκρουση, όπως είχε συμβεί στον πόλεμο μεταξύ Αθηνών και Σπάρτης, τον οποίο περιέγραψε ο Θουκυδίδης, ο διάσημος Ελληνας ιστορικός. Σύμφωνα με τον Θουκυδίδη, ο πόλεμος αυτός ήταν αναπόφευκτος, ανάμεσα στις δύο πόλεις-κράτη της αρχαίας Ελλάδας εξαιτίας της ανόδου του αθηναϊκού ιμπεριαλισμού και του φόβου που αυτός προκάλεσε στη Σπάρτη. H Υβρις των Αθηνών προκάλεσε την παράνοια της Σπάρτης.
Ο Πελοποννησιακός πόλεμος διήρκησε 27 χρόνια και κατέστρεψε εν πολλοίς και τις δύο αρχαίες πόλεις.
«Ήταν η ολοένα αυξανόμενη δύναμη της Αθήνας που προκάλεσε φόβο στους συμμάχους της Σπάρτης και κατέστησε τη σύρραξη ανάμεσα στις δύο πόλεις αναπότρεπτη», αναφέρει ο Θουκυδίδης ως καταλυτικό αίτιο στην κήρυξη του Πελοποννησιακού πολέμου.
Σύμφωνα με τον Γκράχαν Αλισον, πρέπει κανείς να «διαβάσει» τον ανταγωνισμό μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ υπό το πρίσμα αυτού του πολέμου της αρχαίας Ελλάδας. Η Αθήνα είναι η Κίνα, η Σπάρτη είναι οι ΗΠΑ. Μια ανερχόμενη και μια καθεστηκυία υπερδύναμη. Ο ιστορικός εκτιμά ότι η ίδια δυναμική βρίσκεται σήμερα σε εξέλιξη και ότι οι δύο υπερδυνάμεις μπορεί να εμπλακούν σε πόλεμο, πράγμα που ούτε η μία ούτε η άλλη εύχονται. Είναι αυτό που ο ιστορικός αποκαλεί «Η παγίδα του Θουκυδίδη».
H περίπτωση Αγγλίας-Γερμανίας
Σε μια συνέντευξή του το 2013, ο Γκράχαμ Αλισον (ο οποίος έχει επίσης μελετήσει την αντιπαλότητα μεταξύ Μεγάλης Βρετανίας και Γερμανίας, πριν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο), εξηγούσε:
«Η γρήγορη άνοδος μιας νέας υπερδύναμης διαταράσσει το statu quo. Ιστορικά, σε 12 από τις 16 περιπτώσεις στην Ιστορία, από το 1500, αυτό οδήγησε σε πόλεμο».
Πώς μπορεί να αποφευχθεί αυτό στην περίπτωση της Κίνας και των ΗΠΑ; Ο ιστορικός δήλωνε:
«Και από τις δύο πλευρές πρέπει να γίνουν σημαντικές διορθώσεις, τόσο στις συμπεριφορές όσο και στις δράσεις ώστε να αποφευχθεί η βίαιη αντιπαράθεση […] Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να σταματήσουν την άνοδο της Κίνας, και πρέπει να βρουν τον τρόπο να μοιραστούν την ηγεσία του 21ου αιώνα με μια Κίνα όλο και πιο ισχυρή, πράγμα που αποτελεί μια εντελώς καινούρια κατάσταση για τις ΗΠΑ».
Το βιβλίο του ιστορικού «Destined for war : Can America and China escape Thucydides’s trap» -(Προορισμένοι για πόλεμο: Μπορούν οι ΗΠΑ και η Κίνα να αποφύγουν την παγίδα του Θουκυδίδη;», βασίζεται πάνω σε μια θέση στην οποία ο καθηγητής εργάζεται πολλά χρόνια. Εκανε μεγάλο θόρυβο στις ΗΠΑ και προκάλεσε συζητήσεις γύρω από το κεντρικό του θέμα: το γεγονός ότι η Κίνα μεγαλώνει την ισχύ της με ειρηνικό τρόπο, χωρίς να κάνει πόλεμο.
Η παγίδα του Θουκυδίδη και ο Τραμπ
Ωστόσο, το γεγονός ότι ο Γκράχαμ Αλισον εκλήθη από το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας δεν είναι ανώδυνο. Το σάιτ Politico, το οποίο αποκάλυψε αυτή την είδηση, υπογραμμίζει ότι η θεωρία της «Παγίδας του Θουκυδίδη», στοιχειώνει την διοίκηση του Ντόναλντ Τραμπ. Το σάιτ ανέφερε επίσης, ότι ο Θουκυδίδης, ο οποίος θεωρείται πατέρας της Ιστορίας αλλά επίσης θεμελιωτής της ορθολογικής μελέτης των διεθνών σχέσεων (αυτό που σήμερα αποκαλούμε «realpolitik»), είναι ο αγαπημένος ιστορικός δύο ισχυρών προσωπικοτήτων που συμβούλευαν εκείνη την εποχή τον Τραμπ στα θέματα εξωτερικής πολιτικής: του συμβούλου για την Εθνική Ασφάλεια στρατηγού H.R. McMaster, και του Υπουργού Αμυνας James Mattis.
Ο McMaster εκτιμά ότι το έργο του Θουκυδίδη είναι «ουσιώδες». Αναφέρεται στον μεγάλο Ελληνα ιστορικό στις ομιλίες και στα άρθρα του, όπως αυτό που έγραψε στους New York Times το 2013:
«Ο κόσμος σήμερα παλεύει για τους ίδιους λόγους που ταυτοποίησε ο Θουκυδίδης: από φόβο, τιμή και συμφέρον». Ο στρατηγός James Mattis, κατά την ορκωμοσία του στη Γερουσία, επίσης αναφέρθηκε στον Θουκιδίδη, σημειώνοντας, όπως και ο McMaster ότι «ο φόβος, η τιμή και το συμφέρον είναι οι θεμελιώδεις αιτίες των διενέξεων».
General James Mattis just quoted Thucydides in his confirmation hearing. “Fear, Honor and interest are the motives for hostilities.”
— Smarter Every Day (@smartereveryday) 12 janvier 2017
Ο συστημικός ιστορικός του Χάρβαρντ μάλλον έχει διαβάσει επιπόλαια ή έστω χωρίς καλή “μετάβαση” πίσω στα δρώμενα της εποχής του Πελοποννησιακού πολέμου. Αλλιώς, δε θα έγραφε τέτοια και τόσα “κουφά”.
Δε θα μείνουμε σε λεπτομέρειες. Τα έχουμε ξαναγράψει αναλυτικά. Θα επισημάνουμε μόνο την πιο τρανταχτή και αποτυχημένη παρομοίωση της Κίνας με τη Σπάρτη! Και να το έλεγε αυτό ένας αδαής, πάει στα κομμάτια. Αλλά, ένας ιστορικός, έστω και καθεστωτικός, να λέει τέτοιες αφέλειες;
΄Αλλο πράγμα η Σπάρτη και άλλο η Κίνα σήμερα. Και φυσικά για χίλιους λόγους καμιά σχέση η Αμερική με την αρχαία Αθήνα. Μέρα νύχτα! Αν υπάρχει κάτι κοινό (τηρουμένων των αναλογιών) ανάμεσα σε Αρχαία Αθήνα και Αμερική, είναι η περίφημη τότε Αθηναϊκή συμμαχία (Δήλιος) και το ΝΑΤΟ σήμερα. Αν και οι λόγοι σύστασής τους, είναι διαφορετικοί.
Για να μη λέμε πολλά. Οι αιτίες της σύγκρουσης των δυο διαφορετικών κόσμων της ελληνικής αρχαιότητας ήταν πολλές. Και πάντως, όχι μόνο οικονομικοί οι λόγοι. Στην πραγματικότητα έχουμε σύγκρουση δύο ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετικών πολιτισμικά κόσμων. ΄Αλλο πολιτισμό είχε η Αθήνα και άλλον η Σπάρτη.
Σήμερα, σε όλο τον πλανήτη, παρατηρείται μια πρωτοφανής “παγκοσμιοποίηση”, μια ισοπεδωτική πολιτισμική αντίληψη. Και πάντως Αμερική και Κίνα είναι απολύτως ίδιες καπιταλιστικές χώρες .
Αν υπάρχουν σήμερα διαφορετικοί κόσμοι και πολιτισμοί είναι εκείνος του Δυτικού τρόπου ζωής (μέσα σε αυτόν και η Κίνα) και οι χώρες με θεοκρατικά καθεστώτα. Κι αν ο ιστορικός παραπάνω, εντόπιζε αυτή την ομοιότητα Σπάρτης και χωρών του σκληροπυρηνικού Ισλάμ, δε θα είχε άδικο. Τα άλλα που γράφει και υποστηρίζει παραπάνω περί διαφορετικότητας Αμερικής και Κίνας στα διάφορα επίπεδα δραστηριότητας και παράδοσης, είναι ατυχείς ιστορικά συγκρίσεις.
Και τέλος, ο Θουκυδίδς, δεν είναι, όπως λέει εδώ ο συντάκτης του κειμένου , ο πατέρας της Ιστορίας. Τέτοιος είναι ο Ηρόδοτος .Ο Αθηναίος στρατηγός και Ιστορικός θεωρείται πατέρας της επιστημονικής Ιστορίας.
3. Ενα πιράνχας στον βάλτο των ΜΜΕ -Ποιος είναι ο συγγραφέας Μάικλ Γουλφ που «έκαψε» τον Ντόναλντ Τραμπ
Μάλιστα! Και μαντηλάκι στο πέτο, ριγέ κουστούμι και ροζ γραβάτα το πιράνχας. Τί άνθρωπος και τούτος! Να τον πει κανείς και ψώνιο;
Δεν το το διατύπωσε κι αυτό έξυπνα η αρχαία ελληνική σοφία; “Οία η μορφή (η εμφάνιση) τοιάδε και η ψυχή (ο άδειος ,αλλά πονηρός εγκέφαλος του …συγγραφέα εν προκειμένω).
Σιχτίρ ,καιροσκόπε.
4. α. Μπακογιάννη: Ο διχασμός της κυβέρνησης για το Σκοπιανό βλάπτει τη διαπραγμάτευση
β. Λεβέντης: Μεγάλη προδοσία αν μπει ο όρος «Μακεδονία» στην ονομασία της ΠΓΔΜΔ
Δε λέμε πως οι άλλοι είναι καλύτεροι. Στην πολιτική είναι κανόνας να…διαπρέπουν οι χειρότεροι. Αλλά τούτα τα δύο “φρούτα”, Μπακογιάννη και Λεβέντης, τί σχεση μπορεί να έχουν με τη σοβαρή πολιτική; Με ποια ιδιότητα, όντας και οι δυο “ούφο” , αλλά και καιροσκόποι-δημαγωγοί (δια)χειρίζονται ζητήματα που οι ίδιοι οι πολιτικοί τα αποκαλούν εθνικά; (Και “σιγά τα ωά”, αν τα Σκόπια από ΠΓΔΜΔ μετονομαστούν σε ΄Ανω Μακεδονία. “Θα χάσει η Βενετιά βελόνι”).
5. Αυστραλία: Λιώνουν οι δρόμοι από το κύμα καύσωνα -Ζήτησαν από πολίτες να μείνουν σπίτι
Στις ΗΠΑ παγώσανε και στην Αυστραλία ψήνονται. Μια αντίφαση είναι τελικά η ζωή. ΄Οπως και ο καιρός, οι εποχές.
Τίποτα ίδιο και μάλιστα ισοπεδωτικά δε θέλει η Φύση. Η ποικιλία, η διαφορετικότητα είναι το …χόμπι της. Αλλά και η σταθερότητα των νόμων της, πρωτοφανής και σκληρή.
Ας σεβαστούμε απόλυτως ό,τι φυσικό και μη αναστρέψιμο.