1. Συναγερμός στον Εβρο: Κατά εκατοντάδες οι πρόσφυγες στα σύνορα -Εκτακτα μέτρα από στρατό και ΕΛ.ΑΣ.
Συναγερμός έχει σημάνει στον στρατό και στην ΕΛ.ΑΣ. στα σύνορα Ελλάδας – Τουρκίας στον Εβρο, καθώς περισσότεροι από 1.000 μετανάστες και πρόσφυγες έχουν συγκεντρωθεί αυτή τη στιγμή στα σύνορα, προκειμένου να περάσουν στην Ελλάδα, ενώ οι ροές πληθαίνουν όσο περνάει η ώρα.
Σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, η Τουρκία στήνει στα σύνορα τη δική της Ειδομένη, καθώς βάζει δωρεάν πούλμαν από την Αδριανούπολη, αγροτικά οχήματα αλλά και ιδιωτικά αυτοκίνητα για να μεταβούν στα σύνορα οι πρόσφυγες και οι μετανάστες.
Δεν μπορούσε να υπάρξει χειρότερη συγκυρία για τη χώρα. Με έναν “Κούλη” επικεφαλής της ακροδεξιάς κυβέρνησης , με δυο αντιπροέδρους διεφθαρμένους και τους υπόλοιπους …εν δυνάμει.
Πείτε μου ένα μέλος αυτής της κυβέρνησης που θα μπορούσε να εμπιστευτεί κανείς ως έντιμο, αδιάφθορο. ΄Η και ικανό να επιτελέσει τα καθήκοντά του σε αυτή τη δύσκολη στιγμή.
“Πάρε τον ένα και χτύπα τον άλλο”. Από Κεραμέως και Μενδώνη μέχει Χρυσοχοϊδη και Παναγιωτόπουλο.
Ο…θεός να βάλει το χέρι του!
2. ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΗ ΝΟΣΟ»
Η κομμουνιστική Κίνα, σύμφωνα με τον «Economist», στην αρχή απέκρυψε την εμφάνιση του ιού, ένα σοβαρό λάθος που του έδωσε χρόνο και χώρο να εδραιωθεί στην επαρχία Χουμπέι, όπου η θνησιμότητα έφθασε σχεδόν το 3%, έναντι μόνο 0,4% στην υπόλοιπη χώρα.
****
Καλά, η Κίνα έχει κομμουνιστικό καθεστώς; (Εδώ γελάνε θορυβωδώς).
Ουδεμία σχέση έχει το κινέζικο καθεστώς, βέβαια,με την ιδεολογία του κομμουνισμού. Αν έχει συγγένεια είναι με το παλιό, σοβιετικό καθεστώς με όλες τις γνωστές παθογένειες και τις εγκληματικές παρενέργειες.
Και τέτοια καθεστώτα, όπως και τα δικτατορικά και τα θεοκρατικά είναι,εκτός των άλλων, επιρρεπή και σε εγκληματική αποσιώπηση, απόκρυψη γεγονότων που θεωρούν πως χαλάνε την εικόνα τους και δίνουν αφορμές στους αντιπάλους τους να τους κατηγορούν για ανικανότητα ή αποτυχία των στόχων τους.
Στο παρελθόν συνέβησαν πολλά τέτοια εγκλήματα, τα οποία θέλησαν να διατηρήσουν “απόρρητα” όμοια καθεστώτα . Να υπενθυμίσουμε χαρακτηριστικά:
-Το σταλινικό ανοσιούργημα του Ουκρανικού “Ολοκαυτώματος ( Γολοντομόρ= εξολόθρευση από πείνα) με άγνωστο αριθμό θυμάτων (υπολογίζονται σε 4 εκατομμύρια). Μέχρι σήμερα,παρά τις άπειρες αποδείξεις και μαρτυρίες, οι σταλινικοί (μεταξύ αυτών και το ελληνικό Κ.Κ ), αμφισβητούν το Γολοντομόρ με αισχρά και ανήθικα ψεύδη και ανιστόρητες επινοήσεις.
-Το μέγα ανοσιούργημα της απόκρυψης των ναζιστικών μεθόδων εξόντωσης (θάλαμοι, αερίων, φούρνοι κ.α ) με εκατομμύρια θύματα στο χιτλερικό “Ολοκαύτωμα”. Οι Ναζί και οι ΝεοΝαζί, επίσης, με τη γνωστή γκεμπελική μέθοδο “λασπολογείτε, λασπολογείτε στο τέλος κάτι μένει”), αμφισβητούν κι αυτό το μέγα έγκλημα της εξόντωσης σχεδόν 5 εκατομμυρίων Εβραίων, Τσιγγάνων, ομοφυλόφιλων και άλλων πληθυσμιακών ομάδων με τις μεθόδους που αναφέραμε.
-Μαοϊκό, κινέζικο “Ολοκαύτωμα” (1959-1961), στην εκστρατεία του Μάο , γνωστή ως το “Μεγάλο Άλμα” . Μόνο στη διάρκεια των 3 αυτών χρόνων , δεκάδες εκατομμύρια θύματα πλήρωσαν με τη ζωή τους την παράνοια του έτερου “Στάλιν” της Κίνας, Μάο Τσε Τουνγκ.
-Πυρηνική έκρηξη στο Τσερνομπίλ της Ουκρανίας το ξημέρωμα της 26ης Απριλίου 1986, όταν ένας αντιδραστήρας την ώρα κάποιου πειράματος από τους τεχνικούς , εκρήγνυται . Και πάλι το σοβιετικό καθεστώς απέκρυψε τη μεγάλη καταστροφή,που έγινε αντιληπτή στις 28 Απρίλη από επιστήμονες στη Σουηδία ,όταν ανακαλύπτουν τη τραγική αλήθεια, ανιχνεύοντας ραδιενέργεια στα παπούτσια τους.Τότε μόνο οι σοβιετικοί αναγκάζονται να παραδεχτούν το εγκληματικό τους μυστικό.
Σήμερα, πάλι η Κίνα …πιστή στις αρχές της, ως ολοκληρωτικό καθεστώς, απέκρυψε την εμφάνιση του Κορονοϊού. Και ουδείς γνωρίζει πόσο καιρό. Οι Κινέζοι ισχυρίζονται πως το κράτησαν απόρρητο για κάποιες ημέρες. Ουδείς πιστεύει τέτοιες ανακοινώσεις από όμοια καθεστώτα ψεύδους και τρομοκρατίας. Δεν αποκλείεται από αυτή την ολιγωρία και την απόκρυψη του κινδύνου να δόθηκε η δυνατότητα στον ιό να εξαπλωθεί τόσο εύκολα και επικίνδυνα.
3. ΑΡΠΑΞΑΝ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ
Κλοπή με λεία «μαμούθ» στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο -Ξεπερνά τα 100.000 ευρώ
Κλοπή με λεία μαμούθ διαπράχθηκε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, στη Νέα Πτέρυγα της Σχολής των Χημικών Μηχανικών στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου.
Η ληστεία που σημειώθηκε το βράδυ της 26ης προς 27η Φεβρουαρίου έγινε αντιληπτή από τον θυρωρό του ΕΜΠ την επομένη το πρωί. Η φύλαξη που υπήρχε το βράδυ της ληστείας εντός της Πολυτεχνειούπολης δεν αντιλήφθηκε τις κινήσεις των δραστών οι οποίοι έδρασαν ανενόχλητοι και εν συνεχεία εξαφανίστηκαν.
Σύμφωνα με πληροφορίες οι δράστες κατάφεραν να αρπάξουν εργαστηριακό εξοπλισμό μεγάλης αξίας καθώς και ηλεκτρονικούς υπολογιστές, προτζέκτορες και σκάνερ. Σύμφωνα με πληροφορίες η καταδρομική ληστεία εκτυλίχθηκε σε 15 χώρους στον τρίτο όροφο του κτιρίου. Οι δράστες χρησιμοποιώντας λοστούς διέρρηξαν παράθυρα της πτέρυγας και κινήθηκαν στοχευμένα, κάτι που προκαλεί μεγάλη εντύπωση στις αστυνομικές Αρχές.
Η λεία των δραστών ξεπερνά τα 100.000 ευρώ σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, ενώ σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται οι έρευνες των Αρχών για τον εντοπισμό και τη σύλληψή τους. Σημειώνεται ότι στο χώρο του Πολυτεχνείου στο παρελθόν έχουν βρεθεί ουκ ολίγες φορές κλοπιμαία κάτι που δημιουργεί ιδιαίτερο προβληματισμό τόσο στην πανεπιστημιακή, όσο και στην φοιτητική κοινότητα.
***
Μα, δεν ήταν ληστεία. Πρόκειται για…απαλλοτρίωση!
Καλά για αυτά τα κ@λόπαιδα, παλεύαμε κάτι παλιά, ηρωικά χρόνια;
Ποιος έχασε πέτσα να τη βρουν αληταράδες!
4. ΣΚΗΝΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ
Συγκρούσεις αστυνομίας-κατοίκων σε Λέσβο και Χίο: Τα βίντεο με τα επεισόδια στα νησιά και οι έρευνες της ΕΛ.ΑΣ.
Σκηνικό πολέμου διαμορφώθηκε τις τελευταίες μέρες σε Χίο και Λέσβο, με κατοίκους να συγκρούονται με δυνάμεις της αστυνομίας που έφτασαν στα δύο νησιά προκειμένου να περιφρουρήσουν τις εργασίες για τις κλειστές δομές που θα κατασκευαστούν.
***
Επί τέλους! Να πάρουν μια ιδέα οι “νοικοκυραίοι’ “τι εστί βερίκοκο”.
Το ωραίο είναι πως τις “έφαγαν” από τους δικούς τους, οι οποίοι για άλλη μια φορά αποδεικνύουν πως πουλάνε ακόμα και τη μάνα τους ,αν είναι περάσουν αυτό που θέλουν.
Εμείς το χαρήκαμε πάντως αυτό το ξύλο των προσφυγοφάγων . Να λέμε την αλήθεια
5. ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 97 ΕΤΩΝ
«Έφυγε» η Άλκη Ζέη: Η μυθιστορηματική ζωή της γυναίκας που ανέθρεψε λογοτεχνικά αμέτρητες γενιές Ελλήνων
Η γεννημένη στις 15 Δεκεμβρίου του 1923 Αλκη Ζέη, έγραφε βιβλία που θεωρητικά απευθύνονταν σε νέους και εφήβους, αλλά που έγιναν και τα αναγνώσματα αναφοράς και προσωπικής συσχέτισης και για τους ενήλικους. Κυρίως διότι με τον προσωπικό τρόπο γραφής της, το κομψό και μαζί ταχύ παλλόμενο τρόπο της, μετέφερε διαρκώς αληθινά βιώματα, πραγματικές εικόνες, τοποθετημένα στην ίδια την Ιστορία. Συνειδητά έγραφε για να μεταφέρει στις επόμενες γενιές τη γνώση της ιστορίας της Ελλάδας, της διαδρομής του λαού.
Αλλά και ο Γιώργος Σεβαστίκογλου, ο σπουδαίος θεατρικός συγγραφέας. Ηταν 16 ετών η Ζέη όταν τον γνώρισε, αυτός πρώτα θαυμαστής της, αυτή στη συνέχεια παραδομένη στη γοητεία του και την ιδιοφυία του. Εγινε όχι μόνο ο σύντροφός της, αλλά και ο μέντοράς της, ο άνθρωπος που επιζητούσε το επιδοκιμαστικό νεύμα του. Για παράδειγμα, ενώ η ίδια ήθελε να γίνει ηθοποιός – και σπούδασε μάλιστα στη δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών με καθηγητή τον Ροντήρη- ο Σεβαστίκογλου την έπεισε ότι δεν είναι καλή ηθοποιός…
Ο Σεβαστίκογλου, αριστερός κυνηγημένος, έφυγε το 1948 για την Τασκένδη, όμως τον βλέμμα του εξακολουθούσε να την ακολουθεί. Αριστερή και η ίδια, οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ, και μαζί με την κολλητή της φιλενάδα ήδη από το σχολείο, τη Διδώ Σωτηρίου έκαναν συναντήσεις με επιφανείς αντιστασιακούς για να οργανωθούν. Θυμόταν ότι από έφηβη, έπαιζε με την αδελφή της και ενώ εκείνη έκανε τη σύζυγο του Χίτλερ, η Αλκη έκανε τη σύζυγο του Ρούσβελτ – ούτε υπηρέτριες, ούτε εξάρσεις μεγαλείου. «Ο Αδόλφος, δεν θα έρθει σήμερα για φαγητό» έλεγε η αδελφή της στα παιχνίδια, θυμόταν στις αφηγήσεις της ανάμεσα σε γέλια η Αλκη Ζέη. Η χειρότερη εποχή στη ζωή της, έλεγε, ήταν ο Δεκέμβρης του 1944, όταν δεν ήξερες αν θα φας μια σφαίρα στον δρόμο και από που θα σου έρθει, όπως έλεγε. Το φάσμα του εμφυλίου την συγκλόνιζε βαθύτερα από την γερμανική Κατοχή.
Το 1954 βρέθηκε επιτέλους πλάι στον συζυγό της στην Τασκένδη. «5 Απρίλη του 1954, μια από τις πιο ευτυχισμένες μέρες της ζωής μου». Απόκτησαν δυο παιδιά, την Ειρήνη και τον Πέτρο και στην κουζίνα της Τασκένδης έγραφε τα πρώτα της κείμενα που έμελλε να εκδοθούν, προσέχοντας ταυτόχρονα το φαγητό. Εκεί έγραψε το «Καπλάνι της βιτρίνας», που μεταφράστηκε σε 33 χώρες και παραδόξως ποτέ δεν χαρακτηρίστηκε πολιτικό βιβλίο, έναν κήπο βιωμάτων, αναμνήσεων και διεισδυτικών παρατηρήσεων για την περιπέτεια της Ελλάδας στην Κατοχή και στον Εμφύλιο. «Θα μπορούσα να έχω γράψει περισσότερα βιβλία στη ζωή μου. Ασφαλώς. Προτίμησα όμως να έχω περισσότερες ώρες για να παίξω με τα παιδιά μου», έλεγε η Αλκη Ζέη. Στη Ρωσία σπούδασε και κινηματογράφο.
Η επιστροφή στην Αθήνα ήταν μικρής διάρκειας, έμεινε μόλις τρία χρόνια, αφού ήρθε η χούντα και βρέθηκε στο Παρίσι με την οικογένειά της. Σε πολύβοα διαμερίσματα με Ελληνες διανοούμενους να μιλάνε για την πολιτική κατάσταση, να διαβάζουν Καντ, τον Χατζιδάκι όποτε τους επισκεπτόταν να παίζει πιάνο για ώρες χωρίς παρτιτούρα. Στο Παρίσι έγραψε το σπουδαίο «Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου». Τα βιβλία της Αλκης Ζέη, μεταφράστηκαν σε είκοσι γλώσσες,
***
΄Αξια σε όλες τις επιλογές και τις δραστηριότητές της.
Σε ευχαριστούμε για τα πρώτα λογοτεχνικά (και όχι μόνο) εφόδια που μας χάρισες .
Καλό κατευόδιο ,΄Αλκη Ζέη.
6. Κώστας Βουτσάς: Είπαν το τελευταίο αντίο στον «αιώνιο έφηβο» – Συγκλόνισαν οι επικήδειοι
Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας αποχαιρετώντας τον μεγάλο ηθοποιό Κώστα Βουτσά είπε μεταξύ άλλων, τα εξής:
“Πολυαγαπημένε μας Κώστα,
Συνήθιζες να λες πως μια μέρα χωρίς γέλιο, είναι μια μέρα χαμένη.
Εργαζόσουν ως την τελευταία σου πνοή, γιατί ήξερες πως η εργασία δίνει στον άνθρωπο την ανθρώπινη, την κοινωνική υπόστασή του.
Έμεινες απλός, ζεστός, εγκάρδιος, αξιολάτρευτος, μια μεγάλη καρδιά, γεμάτη από το κέφι και τη χαρά εκείνου που γνωρίζει την αξία της ζωής.
Πίστευες πως ο άνθρωπος που έχει ουσία, ο πραγματικά σημαντικός άνθρωπος, είναι ταπεινός.
Και πως, εκτός από ταπεινός, είναι και γενναιόδωρος με όλους τους άλλους, ειδικά με αυτούς που υπήρξαν λιγότερο τυχεροί απ’ αυτόν.
Ποτέ δεν ξέχασες τα λόγια της μητέρας σου: «Πρόσεξε να μην αδικήσεις κανέναν, γιατί είσαι γιός κομμουνιστή».
Ζυμωμένος από νωρίς στα βάσανα της στέρησης, αλλά και στον πόθο και τον αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο, εξέπεμπες όλο εκείνο το ηθικό μεγαλείο των λαϊκών ανθρώπων, την καλοσύνη, τη γνησιότητα των αισθημάτων, την ανθρωπιά.
Και πώς να γίνει αλλιώς; Αφού από τα 10 σου κιόλας χρόνια, εκεί που μπαίνουν οι βάσεις της ανθρώπινης προσωπικότητας, ήσουν Αετόπουλο και μοίραζες προκηρύξεις του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ, που τύπωνε ο κομμουνιστής πατέρας σου.
Τα σκληρά παιδικά σου χρόνια, οι διωγμοί των δικών σου γιατί δεν υποτάχτηκαν, η βιοπάλη για να συμπληρώνεις με δουλειές του ποδαριού, τα λιγοστά εισοδήματα της οικογένειάς σου, δεν σκλήρυναν την καρδιά σου, που έμεινε ευαίσθητη μέχρι το τέλος.
Αντίθετα, σε όπλισαν με το θάρρος να βάζεις ολοένα και υψηλότερους στόχους στη ζωή σου, με τη δύναμη να υπερνικάς κάθε εμπόδιο.
Όταν στα 21 σου γύρισες από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα, απόφοιτος της σχολής θεάτρου του Μακεδονικού Ωδείου, σε είχε ήδη διαλέξει το επάγγελμα.
Σε είχαν ήδη διαλέξει ο κινηματογράφος και το θέατρο.
Έγινες δικαιωματικά ο κύριος κληρονόμος της γενιάς του Αυλωνίτη, του Μακρή, του Λογοθετίδη, του Σταυρίδη, του Χατζηχρήστου, του Φωτόπουλου.
Μα δε βασίστηκες μόνο στο ταλέντο σου.
Το μεγάλο κατόρθωμά σου είναι ότι όποιον χαρακτήρα κι αν ερμήνευες, ακόμη και σε απλά, εμπορικά έργα, τον αγαπούσες και τον έκανες να φαντάζει σπουδαίος.
Έπλασες ένα απόλυτα δικό σου, αυθεντικά λαϊκό, ευφάνταστο, πάντα ελεύθερο και πάντα παιχνιδιάρικο υποκριτικό κώδικα, ανοιχτό και πρόσφορο σ’ όλα τα είδη της κωμωδίας.
Το μεγάλο όμως όπλο της υποκριτικής σου, ήταν ότι δεν επαναπαύτηκες.
Είχες την εγρήγορση, επιστράτευες όλο σου το “είναι” σε κάθε ερμηνεία.
Αγαπημένε μας Κώστα,
Το μόνο που μας παρηγορεί είναι πως πέρασες μια γεμάτη ζωή.
Μια ζωή με πάθος για την τέχνη, για τον έρωτα, για τα πρωτοπόρα ιδανικά.
Φρόντιζες να δίνεις «ζωή στα χρόνια σου κι όχι χρόνια στη ζωή».
Γιατί πίστευες πως «η τύχη δεν είναι μόνο για τους τολμηρούς, αλλά και γι’ αυτούς που κάνουν όνειρα».
Πως «για να ανθήσει ο άνθρωπος θέλει φτερά».
Δικά σου λόγια όλα αυτά.
Αυτές οι απόψεις σου, η αγωνιστική παράδοση της οικογένειάς σου, του πατέρα, του αδερφού κι εσένα του ίδιου, το χρέος σου απέναντί της, η συνειδητοποίηση της ανισότητας μέσα από τα ίδια σου τα βιώματα, μα πάνω από όλα η πεποίθηση, ότι το ιδανικό ενός καλύτερου, δίκαιου κόσμου μπορεί να γίνει πραγματικότητα, είναι που σε έφεραν κοντά στο ΚΚΕ, με μια απόφαση ζωής μέχρι το τέλος.
Έλεγες: «δεν είμαι κομμουνιστής με την ουσιαστική έννοια του όρου, γιατί για να είναι κανείς κομμουνιστής χρειάζεται μεγάλη αφοσίωση, αλλά από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, από την πρώτη φορά μέχρι τώρα, με περηφάνεια ψηφίζω ΚΚΕ».
Το στήριξες το ΚΚΕ. Όχι μόνο με την ψήφο σου, αλλά με δηλώσεις και παροτρύνσεις να συστρατευθούν όλοι οι καταπιεσμένοι μαζί του.
Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ ότι σε μια δύσκολη στιγμή, όταν το 2000 διώχθηκε ο “Ριζοσπάστης” με δύο μηνύσεις από τον τότε Υπουργό Δικαιοσύνης, πρόσφερες το θέατρο όπου έπαιζες για να γίνει εκδήλωση συμπαράστασης και με όπλα το χιούμορ και τη σάτιρα έδωσες μαζί μας τη μάχη για τον διωκόμενο Ριζοσπάστη.
Παρακολουθώντας αδιάκοπα την πολιτική του κόμματός μας, οι τοποθετήσεις σου ήταν πάντα εύστοχες και επίκαιρες.
Σε θυμόμαστε στις τελευταίες εκλογές να δηλώνεις πως «το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που λέει αλήθειες…»
Θα είσαι μαζί μας και στους αγώνες μας τους τωρινούς και τους αυριανούς, καθώς η ζωή θα συνεχίζει την κίνησή της μέχρι ν’ ανθήσει ο άνθρωπος, όπως κι εσύ το ονειρεύτηκες.
Καλό σου ταξίδι”.
***
Στο καλό…Τζακ!