ΟΟΟ
” Ο Μπρέιβικ που θα σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο του Όσλο Πολιτικές Επιστήμες .Ο μακελάρης της Νορβηγίας έγινε δεκτός στο Πανεπιστήμιο.
Η βάση της Δικαιοσύνης είναι το έλεος! Στην Ελλάδα ένα αμούστακο παιδί, κοινός παραβάτης του ποινικού δικαίου και όχι τρομοκράτης (βάσει της δικαστικής απόφασης), ο Ν. Ρωμανός, έχει περάσει στο ΤΕΙ όμως η Πολιτεία δεν του δίνει την άδεια να φοιτήσει. Στον αντίποδα, ο μακελάρης της Νορβηγίας Αλεξάντερ Μπρέιβικ που το 2011 αιματοκύλησε το νησί Ουτόγια, σκοτώνοντας 77 άτομα, ετοιμάζεται να φοιτήσει στο Πανεπιστήμιο του Όσλο”
Η προκλητική ευαισθησία και η ανοχή που επιδεικνύουν εδώ και πολλά χρόνια οι φορείς της κρατικής εξουσίας την ακρο-δεξιά, ναζιστική τρομοκρατία, σε αντιθεση με τη σκληρότητα και την αναλγησία με τα οποία αντιμετωπίζουν την ακρο-αριστερή, δεν είναι ιστορικά ανεξήγητο φαινόμενο. Τέτοιες συμπεριφορές θεωρούνται… φυσιολογικές και λογικές στις δημοκρατίες της Δύσης ,αφού ακόμα και σήμερα, τα καθεστώτα της διακατέχονται από τα γνωστά αντικομμουνιστικά σύνδρομα, που καλλιεργήθηκαν στη διάρκεια του ψυχρού πολέμου και επέζησαν ατόφια, ως τις ημέρες μας.
Το περιεχόμενο της φιλοσοσοφίας-θεωρίας του Μαρξ, ΄Ενγλες Λένιν και λοιπών “ιερών τεράτων” της κομμουνιστικής ιδεολογίας, δεν επιτρέπουν ούτε λεπτό να εφησυχάσουν οι στυλοβάτες του καπιταλισμού . Και όσο εύκολο είναι σ΄αυτούς να αντικρούσουν και να πολεμήσουν, χωρίς βία και διώξεις τα επιχειρήματα των σταλινικών κομμάτων (τα ελάχιστα που απόμειναν ως “απολιθώματα” στην Ευρώπη και έχουν πια νόμιμη υπόσταση),τόσο δύσκολο είναι να αντιπαλέψουν τη λενινιστική-μαρξιστική ίδεολογία από την οποία κατά κανόνα εμφορούνται οι φορείς της ένοπλης λαϊκής πάλης.
Στην Ευρώπη διαθέτουμε ακατάλυτα ιστορικά παραδείγματα του τρόπου αντιμετώπισης από το κράτος της “ένοπλης λαϊκής πάλης” και της συμπεριφοράς που επεφύλαξε η εξουσία στους συλληφθέντες “Αντάρτες Πόλεων”. Ειδικά στη Γερμανία με τα “λευκά κελιά” και τις “αυτοκτονίες” των κρατουμένων, αλλά και στην Ιταλία και τη Γαλλία απεδείχθη πως οι αστικές δημοκρατίες συγχωρούσαν-ούν μεν οποιοδήποτε έγκλημα εναντίον τους (ακόμα και της κατάλυσής τους από στρατιωτικούς πραξικοπηματίες), ποτέ, όμως, τη δράση ακρο-αριστερών οργανώσεων , που τη βάπτισαν μάλιστα ως τρομοκρατία, όρο που σπάνια ή ποτε χρησιμοποιούν για τις ακροδεξιές-ναζιστικές οργανώσεις, αν και τα μέλη τους, συνήθως, είναι σαν αστακοί εξοπλισμένα και οι φυσικοί ή οι ηθικοί αυτουργοί χιλιάδων δολοφονιών και αναίτιων επιθέσεων σε πολίτες.
Στην Ελλάδα που η δράση των “Ανταρτών Πόλεων” ξεκινάει από τα πρώτα χρόνια της “Μεταπολίτευσης” και συνεχίζεται ως σήμερα , φαίνεται πως η κατα-δίωξη οποιουδήποτε υπάρχει υποψία πως έχει σχέση με τέτοιες οργανώσεις, κατάντησε μανία και ψύχωση των διωκτικών και δικαστικών αρχών και σε πολλές περιπτώσεις εξελίχτηκε σε πραγματικό “κυνήγι μαγισσών”. Να θυμηθούμε το ανελέητο κυνηγητό που επιφύλαξαν για χρόνια οι κυβερνήσεις και της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ στους “συνήθεις υπόπτους” από το 1974 μέχρι και τη σύλληψη των μελώ της 17 Ν, όπως στους “γκουρού” της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς , Βασίλη Τσιρώνη, Γιάννη Σερίφη, Χρήστο και Μιχάλη Κασίμη κ.α
΄Ομως, μετά τη λήξη του 2ου παγκοσμίου πολέμου και για χρόνια μετά, οι ελληνικές διωκτικές και δικαστικές αρχές (οι ακρο-δεξιέςκυβερνήσεις) δεν έδειξαν ουδεμία προθυμία να διεξάγουν έρευνες ούτε καν υπουπώδεις για την τρομοκρατική δράση των δωσίλογων ,των κουκολοφόρων και των λοιπών συνεργατών των Ναζί στη διάρκεια της “Κατοχής”. Πολύ περισσότερο, να τους τιμωρήσουν. Μετά, μάλιστα, το τέλος του λεγόμενου “εμφυλίου” πολέμου, μέχρι και τα πρώτα χρόνια της “Μεταπολίτευσης” , οι ακροδεξιές και οι παρακρατικές οργανώσεις όχι μόνο δεν “ταυτοποιήθηκαν”,αλλά, και όσα μέλη τους ήταν γνωστά, δε διώχθηκαν. Αντίθετα, ήταν γνωστή και ορατή σε όλους η στενή συνεργασία τους με τις διωκτικές,τις δικαστικές και τις λοιπές κρατικές αρχές.
Την ίδια προκλητική συμπεριφορά και απέναντι στους Νεο-Ναζί επέδειξαν η αστυνομία και η δικαιοσύνη αρχικά με τη “βελούδινη” δικαστική μεταχείριση που έτυχε ο αρχηγός των Ναζί στη χώρα μας Νίκος Μιχαλολιάκος. Ο Ναζιστής τρομοκράτης, αν και από το 1976 μέχρι το 1978 είχε εμπλακεί σε δεκάδες επιχειρήσεις κατασκευής-τοποθέτησης “τυφλών” βομβών σε δημόσιους χώρους, με νεκρούς και βαριά τραυματίες, εν τούτοις δικάστηκε για… “τα μάτια του κόσμου” στην εξευτελιστική για το θεσμό της δικαιοσύνης ποινή των… 13 μηνών!
Αλλά, όταν, για παράδειγμα, τα μέλη της 17Ν από κακό υπολογισμό ,όπως ισχυρίστηκαν, σε μια δική τους “επιχείρηση”, σκότωσαν τον άτυχο, περαστικό Θάνο Αξαρλιάν,η συγκεκριμένη δολοφονία έγινε πανελλαδικά “σημείο αναφοράς” της τρομοκρατίας και ξεσήκωσε την κατακραυγή των ΜΜΕ με την κρατική “ενορχήστρωση” και το συνεχή επί χρόνια προπαγάνδισμός της . Για τους δολοφονημένους και βαριά τραυματισμένους αθώους πολίτες ,όμως, μέσα στον κιμηματογράφο ΄Ελλη της Ακαδημίας το 1977, από τις “τυφλές” βόμβες του Μιχαλολιάκου, δεν “κουνήθηκε φύλλο” ούτε “ακούστηκαν” ποτέ με τον τρόπο που απαιτούσε η αγριότητα εκείνων εγκλημάτων !
Πρόσφατα,τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα. Η ανεπίτρεπτη ήπια συμπεριφορά των αρχών και η κραυγαλέα ανεκτικότητα του κράτους απέναντι στα μέλη της ναζιστικής οργάνωσης, πήραν ανεξέλεγκτες διαστάσεις σε σημείο που η χώρα να έχει εκτεθεί διεθνώς και να έχει ταυτιστεί με την αναβίωση του ναζισμού και του ακραίου ρατσισμού. Από την άλλη, στη… Βουλή των Ελλήνων οι ίδιοι οι Βουλευτές της συγχρωτίζονται κανονικά και συνομιλούν άνετα και επί ίσοις όροις με τους Ναζί…συναδέλφου τους, οι οποίοι δεν ανρνούνται , φυσικά, να εισπράξουν και τους παχυλούς, βουλευτικούς μισθούς από τον “κορβανά” της δημοκρατίας, που “φτύνουν” και θέλουν να καταργήσουν.
Ακόμα και ο πάλαι ποτέ αντίπαλος του ναζισμού βουλευτής του ΣΥΡΙΖα Μανώλης Γλέζος ,όχι μόνο θεωρούσε (και θεωρεί) απόλυτα φυσιολογική τη συγκατοίκηση στη Βουλή με τους Ναζί, όχι μόνο δεν προχώρησε σε μια σημειολογική, συμβολική πράξη περιφρόνησης των Ναζιστών στο ελληνικό κοινοβούλιο, αλλά, αντίθετα, έφτασε να ξεστομίσει και την ανιστόρη εκείνη “΄Υβριν” πως “ο ναζισμός αντιμετωπίζεται με πολιτικά μέσα”! Το ίδιο και το Ανώτατο Διαστήριο της χώρας . Να μην ξεχνάμε πως εκείνο ήταν που άνοιξε τον “ασκό του Αιόλου” με τη νομιμοποίηση των Ναζί και το ίδιο, τους προμήθευσε το “εισιτήριο” της είσόδου και της παρουσίας τους στη Βουλή.
Από τότε, αν και η τρομοκρατική αυτή οργάνωση βαρύνεται με 60 δολοφονίες και 3.500 επιθεσεις (κυρίως εναντίον μεταναστών),αν και πάνω από 300.000 Ναζί-μέλη της οργάνωσης σε ολόκληρη τη χώρα έχουν κρυμμένο βαρύ οπλισμό στις “καβάτζες” της οργάνωσης και και τις άλλες ιδιωτικές κρυψώνες, αν και πακτωλός χρημάτων έρεε επί χρόνια (και συνεχίζει) στα ταμεία της Χ.Α και στις τσέπες των πρωτοκλασάτων μελών από τη Ρωσία του δικτάτορα Πούτιν και από μερίδα εφοπλιστών του Λονδίνου, οι διωκτικές και οι δικαστικές αρχές “αγρόν ηγόραζαν”. Χρειάστηκε η αυστηρή προειδοποίηση στον πρωθυπουργό από ξένους ηγέτες, για να δεηθούν οι δικαστικές αρχές της χώρας να ασκήσουν δίωξη και να προφυλακίσουν ελάχιστα μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης των Ναζί.
΄Αλλά, δεν είναι μόνο αυτό. Οι κρατικές αρχές έχουν εξαπολύσει, πέρα από το όργιο προπαγάνδας, και ένα πρωτοφανές κυνήγι εναντίον των ολιγάριθμων μελών 2-3 ακροαριστερών οργανώσεων , οι οποίες απ΄ ό,τι φαίνεται δε συγκροτούνται από πολυμελείς ομάδες, ούτε έχουν να επιδείξουν κάποια σημαντική παρουσία και ένοπλη δράση ή αξιόλογη τεχνολογική ή άλλη υποδομή . Συγκριτικά ,μάλιστα, με τη συνεχή ,σχεδόν καθημερινή τρομοκρατική δραστηριότητα των μελών της οργάνωσης των Ναζί, το βαρύ οπλισμό που διαθέτουν εκείνοι και την πλούσια χρηματοδότηση που απολαμβάνουν, οι σημερινοί “αντάρτες των πόλεων” στην Ελλάδα είναι πραγματικά …αγγελούδια μπροστά την εγκληματική δραστηριότητα των τραμπούκων του Μιχαλολιάκου. Παρ΄όλα αυτά, οι “κακοί” για τις διωκτικές συνεχίζουν να είναι και τώρα οι ακροαριστεροί ,ενώ οι Ναζί που μπουλούκι βγαίναν “παγανιά” επί χρόνια και μαχαίρωναν δυστυχισμένους μετανάστες, είναι απλά παρεξηγημένοι…υπερ-πατριώτες !
Αυτή την ώρα ,η Ελλάδα και ο κόσμος ολόκληρος παρακολοθούν με κατάπληξη ,δέος και τρόμο την πρωτοφανή αναλγησία του ελληνικού κράτους απέναντι σε ένα παιδί, απεργό πείνας, το Νίκο Ρωμανό. Ο γενναίος αυτός μαχητής δεν έχει καταδικαστεί για τρομοκρατική δράση, αλλά για ποινικό αδίκημα και δίνει αγώνα ζωής και θανάτου για να διεκδικήσει το αναφαίρετο και νόμιμο δικαίωμά του να του χορηγούνται ολιγοήμερες εκπαιδευτικές άδειες από τη φυλακή. Εν τούτοις, η ίδια η κυβέρνηση και οι δικαστικές αρχές δείχνουν ανυποχώρητες στο αίτημα του απεργού πείνας και συμπεριφέρονται με αδικαιολόγητη σκληρότητα ,αλλά και με ανεξήγητο παραλογισμό. Την ίδια ώρα, όμως, ο Νίκος Ρωμανός διδάσκει τί σημαίνει αξιοπρέπεια και ήθος στις γενιές του κόσμου σε μια περίοδο απόλυτης “ξηρασίας” ιδεών και αγώνων με το δικό του μεγαλοπρεπή τρόπο.
Αλλά, η πρόκληση και η κυβερνητική παράνοια δε σταματούν εδώ. Ενώ ο Νίκος Ρωμανός εισπράττει τέτοια αισχρή συμπεριφορά από το κράτος,αλλά και από μια μερίδα ανεγκέφαλων συμπατριωτών μας ,μια δράκα προφυλακισμένων Ναζί ,ηθικοί αυτουργοί (μπορεί κάποιοι απ΄αυτούς και φυσικοί) δεκάδων δολοφονιών και χιλιάδων επιθέσεων ,απολαμβάνει τη χαλαρή φρούρηση σε προνομιακές πτέρυγες φυλακών και άλλες προκλητικές εξυπηρετήσεις. Στους ίδιους υποκατακλινόμενους στο πορτρέτο του Χίτλερ,Ναζί δίνεται μάλιστα ακόμα και τώρα η άνεση και το “βήμα” να προπαγανδίζουν την εγκληματική τους ιδεοληψία, να υβρίζουν χυδαία και να απειλούν τους πάντες με λόγο παραληρηματικό . Παράλληλα, η μια πρόκληση ακολουθεί την άλλη, αφού ακόμα δεν έχει διεξαχθεί η δίκη τους και οι “βουλευτές” της ναζιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης, “αλωνίζουν” στη Βουλή και… παραδίδουν μαθήματα δημοκρατίας, ενώ δικάζουν και αποφασίζουν επί πολιτικών ζητημάτων, ως μέλη επιτροπών της Βουλής.
Η Ελλάδα, ως χώρα και κράτος, είναι γεγονός πως στερείται σοβαρού πολιτικού και νομικού πολιτισμού . Είναι άπειρες οι περιπτώσεις που βλέπει το “δέντρο” και αρνείται να δει το “δάσος”. Αδυνατεί να συμμορφωθεί ακόμα και σε απλούς , αυτονόητους και υποχρεωτικούς κανόνες και αρχές δικαίου. Αλλά το χειρότερο είναι πως ενώ η ίδια σεμνύνεται ότι υπήρξε η κοιτίδα της δημοκρατίας και της ανθρωποκεντρικού πολιτισμού, συνεχίζει να χάνει τη μια μετά την άλλη της “εξετάσεις” σε θέματα, όπως αυτό της αντιμετώπισης της πραγματικής τρομοκρατίας, που είναι εκείνη την οποία επέβαλαν τόσο καιρό στη χώρα οι Ναζί με 60 δολοφονίες και 3.500 επιθέσεις (και συνεχίζουν ακόμα να τη συντηρούν αδιάκοπη).
Κι ακόμα χειρότερα. Δύο κρατικοί, ένστολοι Ναζί δολοφόνησαν εν ψυχρώ, πριν 6 χρόνια, ένα 15χρονο έφηβο, αλλά το ένα απ΄αυτά τα τέρατα κυκλοφορεί σήμερα ελεύθερος. Την ίδια ώρα, ο Νίκος Ρωμανός, άνθρωπος που βίωσε ολόκληρη την τρομακτική εκείνη εμπειρία της δολοφονίας του φίλου του, αλλά αρνήθηκε (προς τιμή του) να πάρει στα χέρια του ίδιο με εκείνο των δολοφόνων πιστόλι, για να δώσει την “κάθαρση” που δίστασε να δώσει η πολιτεία στην υπόθεση της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου, αργοπεθαίνει σε απεγία πείνας. Μια παρανοϊκη και ανελεύθερη χώρα.
“΄Ηθελε, λέει, να είναι ελεύθερος. Σκοτώστε τον”!
