ΤΟ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΑΝ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΤΟΥ ΄67 ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΥΧΟΝ ΤΟΥ ΄15 . ΠΡΟΣΟΜΕΙΩΣΕΙΣ.

 

Ο Λαφαζάνης πετάει το γάντι στον Τσίπρα – Επιμένει για επιστροφή στη δραχμή και βάζει πλώρη για νέο κόμμα
Ο Λαφαζάνης πετάει το γάντι στον Τσίπρα – Επιμένει για επιστροφή στη δραχμή και βάζει πλώρη για νέο κόμμα
 

Νέα επίθεση στον Αλέξη Τσίπρα κάνει ο Παναγιώτης Λαφαζάνης σε συνέντευξη του, ενώ αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για νέο κόμμα.

«Για τη ρήξη θα ευθύνεται ο Τσίπρας θα συνεχίσουμε πιο εντατικά περιοδείες, συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις» διαμηνύει ο κ. Λαφαζάνης. «Αν ακολουθηθεί μνημονιακή πολιτική, το τελευταίο που θα έχει σημασία είναι η ενότητα» προσθέτει σε συνέντευξη του στο «Κεφάλαιο» που κυκλοφορεί το Σάββατο.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζει ως «εκβιαστικό και ανούσιο» το έκτακτο συνέδριο του κόμματος, ενώ επιρρίπτει ευθύνες στην κυβέρνηση για τη διαπραγμάτευση λέγοντας ότι τη χαρακτήρισαν «παλινωδίες, αντιφάσεις και αυταπάτες».

Ο πρώην ΥΠΑΠΕΝ αποκαλεί επίσης «επίπλαστο» το δίλημμα «ή ψηφίζουμε μνημόνιο ή ρίχνουμε την κυβέρνηση», ενώ θεωρεί ότι η ψήφιση τρίτου μνημονίου από τον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι «βαρύ ιστορικό ατόπημα». «Μόνο με επιστροφή σε εθνικό νόμισμα θα βγει η χώρα από το τέλμα» επαναλαμβάνει. 

Παναγιώτης Λαφαζάνης. Βυσσοδομούσε στα άδυτα των μυστικών υπηρεσιών του δικτάτορα Πούτιν για  παραξικόπημα στην Ελλάδα με την πολιτειακή  εκτροπή που θα προκαλούσε η επιστροφή στη δραχμή , η    έξοδος από το ευρώ και φυσικά από την Ε.Ε. Καραμπινάτες, δηλαδή, αντισυνταγματικές ενέργειες, που στοιχειοθετούν καθαρά πολιτειακή εκτροπή.

Το 1967, οι Συνταγματάρχες που προετοίμαζαν (πολύ πριν)  το πραξικόπημα, είχαν απεριόριστη   πρόσβαση στον κρατικό μηχανισμό και μάλιστα υπήρξαν   από τα ισχυρότερά του “γρανάζια” (όλοι τους σε καίριες θέσεις  στις ΄Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας).  Με   την επίκληση του κομμουνιστικού κινδύνου, εν μια νυκτί, την 21η Απρίλη του 1967, κατέλυσαν τη δημοκρατία στη χώρα, συνέλαβαν την κυβέρνηση και όσους θεωρούσαν επικίνδυνους για το νέο  καθεστώς,   κατέλαβαν  τα κρατικά  ΜΜΕ και επέβαλαν λογοκρισία στα ιδιωτικά,  τοποθέτησαν δικούς ανθρώπους  τους σε  όλους  τους άλλους ευαίσθητους-νευραλγικούς  τομείς του κράτους που εξασφάλιζαν τον έλεγχό του, αλλά  και τους   διαύλους επικοινωνίας με την  ευρύτερη ελληνική κοινωνία και επέβαλαν Δικτατορία.

Το όλο εγχείρημα όχι μόνο πέτυχε (και μάλιστα σχεδόν αναίμακτα),αλλά κράτησε και 7 ολόκληρα (παρά κάτι) χρόνια. Με την ανατροπή του δικτατορικού αυτού καθεστώτος το 1974, λόγω της κατάληψης της μισής Κύπρου από τα τούρκικα στρατεύματα (κι αυτό…επίτευγμα της χούντας),οι πρωτεργάτες του πραξικοπήματος συνελήφθησαν, δικάστηκαν και καταδικάστηκαν στην εσχάτη των ποινών (μετατράπηκε σε ισόβια) για την κατάλυση του πολιτεύματος.

Οι ομοιότητες  της συνωμοσίας  των τότε  πραξικοπηματιών  και των σημερινών   Παναγ. Λαφαζάνη και της λεγόμενης αριστερής πλατφόρμας του, είναι καταπληκτικές. Ας παρακολουθήσουμε τις πιο ενδεικτικές.

 Και οι νέοι  “συνταγματάρχες” του 2015 ήταν από τα βασικά “γρανάζια” του κρατικού μηχανισμού και ήλεγχαν μέγα μέρος της οικονομικής και της λοιπής δημόσιας ζωής της χώρας. Είχαν τη δυνατότητα χρήσης των  κρατικών δυνάμεων καταστολής, επιβολής τάξης ,αλλά  και πρόσβασης στα ΜΜΕ και ειδικά στα κρατικά. Ακόμα και στρατιωτικές δυνάμεις θα μπορούσαν να κινητοποιήσουν, δοθέντος πως στην ευαίασθητη θέση του πρϊσταμένου των Ενόπλων Δυνάμεων βρισκόταν (και είναι ακόμα) τοποθετημένος ένας “βαμμένος” αντιευρωπαϊστής και  βασικό στέλεχος του λόμπι της δραχμής,ο Πάνος Καμμένος.  ΄Ιδιες προσβάσεις και διευκολύνσεις,   όπως ακριβώς και οι σημερινοί, είχαν και οι τότε  συνταγματάρχες του πραξικόπήματος του 1967.

Παράλληλα,οι σημερινοί πραξικοπηματίες,  χρησιμοποίησαν ασύστολα την προπαγάνδα, όχι βέβαια του κομμουνστικού κινδύνου, όπως οι παλιότεροι, αλλά του νέου εθνικού κινδύνου που ήταν τώρα πια  η κατάληψη της χώρας από τους…Ευρωπαίους!  Οι Ευρωπαίοι  εξ ορισμού  για την προπαγάνδα του Λαφαζάνη και ου Λαπαβίτσα είναι κατακτητές, δυνάστες, ανήθικοι,  εχθροί της πατρίδας των “ιερών και των οσίων” τη χώρας, αλλά και των δικαίων του ελληνικού  λαού και των κατακτήσεών του.

Την κατάλυση του πολιτεύματος ο Π.Λαφαζάνης και η παρέα του  την προετοίμασαν, όπως συμβαίνει πάντα σ΄αυτές τις περιπτώσεις, στα σκοτεινά. ΄Εδρα τους η Αθήνα και η Μόσχα.  Ερήμην μάλιστα της επίσημης πολιτικής εξουσίας,που στην ουσία εκφράζεται από τον πρωθυπουργό και τη συλλογική λειτουργία της κυβέρνησης.

Αντί, βέβαια,  για τανκς, που χρησιμοποίησαν οι παλιότεροι επίορκοι  στασιαστές του 1967 ,οι νέοι του 2015, είχαν στα χέρια τους πολύ πιο ισχυρά όπλα από όσα είχαν οι Απριλιανοί:  1. Τα ρούβλια του δικτάτορα Πούτιν στα οποία είχαν αφειδώς πρόσβαση,αλλά και  τα μυστικά γραφεία -υπηρεσίες στη μακρινή Μόσχα  που κρυφά θα ολοκλήρωναν το σχέδιο της κατάλυσης του πολιτεύματος σε συνεργασία με τις ξένες (ρώσικες) μυστικές δυνάμεις. Οι  στρατιωτικοί της Χούντας του 1967, είχαν κι αυτοί, όπως φάνηκε αργότερα, ισχυρή συνεργασία με τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες και με τις ευλογίες των ΗΠΑ  επεβλήθη πιθανότατα το καθεστώς της δικτατορίας στην Ελλάδα. 2. Το Νομισματοκοπείο της χώρας στο οποίο, είτε με τη χρήση των παλιών μηχανημάτων κοπής νομίσματος (μήτρες) είτε με νέες μεθόδους, θα τύπωναν δραχμές, οι οποίες θα αντικαθιστούσαν ΠΑΡΑΝΟΜΑ (και  βάσει του συντάγματος και κατά παράβαση του  ποινικού κώδικα) το ισχύον νόμισμα της χώρας που είναι το Ευρώ. 3.Με τρόπο παράνομο επίσης και πραξικοπηματικό  ( χακάρισμα) θα υπέκλεπταν υλικό από την  τις υπηρεσίες της Ε.Ε στις Βρυξέλλες, από την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, θα παραβίαζαν συστήματα και στοιχεία του υπουργείου οικονομικών ,του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, θα  αλλοίωναν ποικίλα  οικονομικά και άλλα στοιχεία πολτιών, ώστε με όλες αυτές τις ενέργειες,  να είναι πλέον  αδύνατη η πρόσβαση στο επίσημο νόμισμα της χώρας και της Ε.Ε ,που είναι το ευρώ!    

΄Ολες αυτές οι πράξεις, όπως αντιλαμβάνεται και ο πιο αδαής,  δεν είναι απλά μη σύννομες ενέργειες, αλλά καθαρά αντισυνταγματικές και πραξικοποιματικές που καταλύουν και καταργούν το πολίτευμα της χώρας. Κι αυτό φαίνεται από ένα απλό παράδειγμα που έχει αναμφισβήτητη αποδεικτική αξία.

Ο  ίδιος ο πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει ταχθεί με αλλεπάλληλες δηλώσεις του  κατά της δραχμής και είναι υπέρμαχος της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας. Στη νέα τάξη πραγμάτων, όμως, του Λαφαζάνη, στην εποχή  της..δραχμής, θα ήταν υποχρεωμένος ή να δεχτεί χωρίς τη βούλησή  του (με τη βία, δηλαδή) το νέο καθεστώς που θα επέβαλαν στη χώρα οι πραξικοπηματίες με την κατάργηση του ευρώ και την αλλαγή του νομίσματος , ή θα έπρεπε να παραιτηθεί. Και στις δύο περιπτώσεις η έκνομη κατάσταση στην οποία θα περιήρχετο η χώρα είναι  ηλίου φαεινότερη.

 Είναι επίσης  φανερές οι τραγικές  συνέπειες μιας τέτοιας ανώμαλης πολιτικής-πολιτειακής εκτροπής  ,που θα ήταν ανυπολόγιστες, αφού πέρα από την αλλοίωση-κατάργηση του ισχύοντος πολιτεύματος της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας,  πολίτευμα που  θα έπαυε πια να υφίσταται με την εκβίαση του  προέδρου της δημοκρατίας ή τον εξαναγκασμό του  σε παραίτηση, θα δημιουργούσαν στη χώρα  εκρηκτική ατμόσφαιρα, και  εμφυλιακή σύγκρουση με άγνωστες τις περαιτέρω συνέπειες. Πιθανότερη θα ήταν η γενίκευση της σύρραξης και η παράδοση της χώρας σε  έναν αιματηρό,  εμφύλιο πόλεμο. 

Κύριος πρωταγωνιστής όλης αυτής της νέας περιπέτειας   στην οποία είναι πλέον σίγουρο πως θα εισήρχετο η χώρα, είναι ο Παναγιώτης Λαφαζάνης. Ο… τύπος αυτός είναι ένα από τα πολλά, άθλια  “ζόμπι”  που ενδημούν στην μεστή παθογένειας και σαπίλας  ελληνική κομματική ζωή ,που μόνο στην Ελλάδα συναντά κανείς σε τέτοια …αριθμητική ποσότητα-υπεροχή, αλλά και θρασύτητα των φορέων της.

 Επαγγελματίας δημαγωγός, κατά δήλωσή του…αριστερός, χωρίς, όμως, τα εχέγγυα και το χαρακτήρα ενός πραγματικού, ιδεολόγου αριστερού,  πάλαι πολέ σταλινικός (και τώρα…ανανήψας!), ανεπάγγελτος-αδούλευτος, κανονικό παράσιτο στην ελληνική κοινωνία, με περιορισμένη ως ανύπαρκτη μόρφωση, χωρίς ούτε ένα πτυχίο να καταφέρει να έχει στην κατοχή του, κατάλαβε από την αρχή πως σ΄αυτή τη χώρα, μπορείς να μην είσαι “τίποτα” και όχι απλά να γίνεις “κάτι”, αλλά να πρωταγωνιστήσεις κιόλας στη δημόσια ζωή. Να εξελιχθείς σε σπουδαίο!

Και με βάση τη συνταγή που ακολούθησαν ,μύριοι όσοι, ίδιοι πολιτικάντηδες στην κομματική κονίστρα της ταλαίπωρης αυτής χώρας, πέτυχε. ΄Εφτασε να γίνει   και να ΥΠΑΠΕΝ και να του ανατεθεί η σύναψη υψηλών οικονομικών συμφωνιών με τη Ρωσία, χώρα στην οποία και προετοίμαζε το πραξικόπημά του, εν αγνοία  του πρωθυπουργού και των περισσοτέρων κυβερνητικών και κομματικών στελεχών.

Δια του λόγου το αληθές οι έντιμοι, οι πολιτικοποιημένοι, οι απλώς λογικοί ΄Ελληνες δεν έχουν παρά: 1. Να ρίξουν  μια ματιά στο βιογραφικό αυτού ανθρώπου. Θα διαπιστώσουν  μόλις ολοκληρώσουν  την αναγνωση του υλικού, που ο ίδιος φρόντισε να βάλει στο βιογραφικό του  ,πως υπήρξε ένα …μεγάλο ΤΙΠΟΤΑ σε όλους τους χώρους της ανθρώπινης δραστηριότητας, πλην εκείνης της …επαγγελματικής ενασχόλησης με τα κομματικά. 2.Να παρακολουθήσουν τον  ξένο και τον ελληνικό “Τύπο” από την επαύριο του σχηματισμού της κυβέρνησης Τσίπρα μέχρι την ημέρα της υπογραφής της συμφωνίας από τον πρωθυπουργό και τους δανειστές . Η ιστορική αυτή φάση της ελληνικής οικονομικής (και όχι μόνο) κρίσης , υπήρξε και ο καταλύτης στην αποκάλυψη των σκοτεινών σχεδίων των συνωμοτών αυτών για την κατάλυση του πολιτεύματος.

Αν, ύστερα απ΄όλα αυτά,  αναρωτηθεί κάποιος σοβαρός και εχέφρων πολίτης στην υφήλιο, που διαβιοί υπό κανονικό, δημοκρατικό καθεστώς, τί απέγιναν τελικά  οι Λαφαζάνηδες, οι Λαπαβίτσες και οι λοιποί πραξικοπηματίες μετά την αποκάλυψη της συνωμοσίας και την αποτυχία του εγχειρήματος , ποιο ήταν το τέλος των συνωμοτών, θα εκπαλγεί… έκπληξιν  μεγίστην, αν μάθει πως όχι μόνο δε δικάστηκαν ακόμα, όπως η χούντα του ‘ 67 και δεν τιμωρήθηκαν, όπως οι προηγούμενοι δράστες της ανατροπής του ελληνικού πολιτεύματος, αλλά ετοιμάζονται  να…ιδρύσουν Νέο Κόμμα! ΄Ομως το  “λαφαζάνειο” αυτό κομματικό  μόρφωμα θα ζητήσει από το ανώτατο δικαστήριο της χώρας (΄Αρειος Πάγος) να νομιμοποιηθεί, για να κατέβη στις επόμενες  εκλογές. Και το παν-αμαρτωλό αυτό ανώτατο δικαστήριο της χώρας, θα βάλει στο καταστατικό  του κομματικού μορφώματος των πραξικοπηματιών  τη σφαγίδα νομιμότητας!΄Οπως ακριβώς έκανε και με το έτερο κομματικό μόρφωμα του Ναζί Νίκου Μιχαλολιάκου.

“Ελλάς της φαιδράς  πορτοκαλέας” ή της ΄Υβρεως, του παραλογισμού,τ ης τραγικότητας;