“Προκαλεί ο Ντόναλντ Τραμπ, ο πολυεκατομμυριούχος επιχειρηματίας που είναι υποψήφιος για το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος στις προεδρικές εκλογές του 2016, εκφράζοντας τη λύπη του σήμερα επειδή η οπλοφορία είναι πολύ περιορισμένη στη Γαλλία, υπανισσόμενος ότι η απαγόρευση αυτή συνέβαλε στον αυξημένο αριθμό των θυμάτων από τις επιθέσεις της Παρασκευής. “Δείτε στο Παρίσι, με αυτούς τους νόμους περί οπλοφορίας τους πιο περιοριστικούς του κόσμου: κανείς δεν είχε όπλα εκτός από τους κακούς” σχολίασε ο Τραμπ σε μια προεκλογική συγκέντρωση στο Μπόμοντ του Τέξας, αφού προηγουμένως ζήτησε να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων. “Κανείς δεν ήταν οπλισμένος” είπε στους χιλιάδες υποστηρικτές του. “Ας λένε ό,τι θέλουν, αν είχαν όπλα, αν οι άνθρωποί μας ήταν οπλισμένοι, αν είχαν το δικαίωμα να φέρουν όπλα, η κατάσταση θα ήταν πολύ, πολύ διαφορετική”, συνέχισε. Ο Τραμπ ισχυρίστηκε επίσης ότι στις αμερικανικές πόλεις, όπως στο Σικάγο, όπου η πώληση όπλων και η οπλοφορία ελέγχονται αυστηρά, έχουν πιο αυξημένα ποσοστά εγκληματικότητας σε σύγκριση με άλλες. Τον Ιανουάριο, μετά τις επιθέσεις στα γραφεία της εφημερίδα Charlie Hebdo, ο μεγιστάνας του κτηματομεσιτικού τομέα είχε σχετίσει και πάλι τον υψηλό αριθμό των θυμάτων με την απαγόρευση της οπλοφορίας. “
΄Οσο κι αν ακούγεται παράξενο (επειδή το είπε ο Ντόναλτ Τραμπ), όμως η οπλοφορία των πολιτών είναι μια σκέψη που απασχολεί όλο και περισσότερο τους πολίτες και τις δημοκρατικές κυβερνήσεις των χωρών που αντιμετωπίζουν μεγάλη εγκληματικότητα. Και είναι σίγουρο πως στην παρούσα συγκυρία του μακελειού στο Παρίσι, αν, έστω και κάποια από τα θύματα ή τους πολίτες που υπέστησαν την επίθεση είχαν πάνω τους όπλα, το αποτέλεσμα θα ήταν συντριπτικά υπέρ τους. Πολύ πιο εύκολα και με λιγότερες απώλειες θα είχαν αντιμετωπιστεί και συλληφθεί οι τρομοκράτες,οι οποίοι είχαν την πολυτέλεια να είναι εξοπλισμένοι,όχι όμως και τα θύματα.
Η απαγόρευση της οπλοφορίας είναι ένα μέτρο κοπαδοποίησης των πολιτών που επινοήθηκε από τις αυταρχικές, κρατικές εξουσίες, για να έχουν τον απόλυτο έλεγχο του ατόμου ακόμα και στην προσωπική του ζωή. Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα και η δημοκρατίες “Μπανανίας” “ευνουχίζουν” με όλους τους τρόπο τους πολίτες, που τους θεωρούν υπηκόους τους και φροντίζουν κάθε φορά να αποδεικνύουν πως έχουν τον απόλυτο και ασφυκτικό έλεγχό τους σε σημείο που ο πολίτης ως υπήκοος πια έχει πλέον καταστεί “φυτό”,”πρόβατο”,αφασικό πλάσμα.
Και όσον αφορά την οπλοφορία, είναι εντελώς παράδοξο,όσο και προκλητικό, να οπλοφορεί, ας πούμε, ο κάθε επικίνδυνος Χρυσαυγίτης ή το κάθε “κομπλεξικό” στην αστυνομία και όχι ο φιλήσυχος, ο έντιμος πολίτης για να αμυνθεί όταν χρειαστεί. Από την άλλη, στη χώρα μας, το κράτος κάνει τα στραβά μάτια στην Κρήτη, για παράδειγμα, στην οποία, ως γνωστό η οπλοκατοχή και η οπλοχρησία στην ουσία είναι ελεύθερα. Παράλληλα,παρ΄όλες τις απαγορεύσεις και τους αυστηρούς νόμους, η μαύρη αγορά σε όλο τον κόσμο ανθεί και η αγοραπωλησία όπλων είναι η κυρίαρχη ενασχόληση ποινικών και τρομοκρατών. Εν ολίγοις, σήμερα κάτοχοι όπλων είναι ΜΟΝΟ το ίδιο το κράτος και οι παραβατικές μειοψηφίες του πληθυσμού.
΄Ενας “ευνουχισμένος” στο μυαλό πολίτης είναι σε όλες του τις δραστηριότητές του παραιτημένος, φοβισμένος, περιθωριοποιημένος. Το ίδιο ακριβώς που συμβαίνει και στο θέμα της οπλοκατοχής.
΄Ολα αυτά τα ζητήματα, αναδεικνύουν φανερά πλέον το μέγα και γενικότερο ζήτημα της απόλυτης εξάρτησης του ατόμου από το κράτος και τις δυνάμεις καταστολής, αλλά και την αδυναμία αυτοδιαχείρισης της ατομικότητάς του. Είναι ώρα να συζητάμε πιο δυνατά και δυναμικά αυτό το κορυφαίο ζήτημα ,που έχει να κάνει με την ίδια την υπόσταση,τη ζωή του ατόμου.
