ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΗΣΗ Ο ΓΑΜΟΣ -ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ.
Ψηφίζεται το νομοσχέδιο για το Σύμφωνο Συμβίωσης.
Μετά από σειρά παλινωδιών, συζητήσεις επί συζητήσεων και πολλές αντιδράσεις το νέο Σύμφωνο Συμβίωσης παίρνει το δρόμο της ψήφισης στη Βουλή. Οι ΑΝΕΛ έχουν τοποθετηθεί αρνητικά στο νομοσχέδιο, ενώ και στα έδρανα της αντιπολίτευσης έχουν διατυπωθεί διάφορες απόψεις με ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και Ένωση Κεντρώων να ερίζουν για την “σωτηρία” του νομοσχεδίου που διαφορετικά δεν θα περνούσε μόνο με τις ψήφους του ΣΥΡΙΖΑ από τις επιτροπές. Τέλος, η αξιωματική αντιπολίτευση μοιάζει να κρατά μια στάση αναμονής, με τρεις στους τέσσερις μέχρι πρότινος υποψηφίους να κρίνουν θετικά την αναγνώριση των ομόφυλων ζευγαριών.
H ομοφυλοφιλία δεν είναι …επαναστατική πράξη. Το προφανές επίσης είναι πως οι φορείς της δεν έχουν απαραίτητα και πολιτική συνειδητοποίηση, μόνο και μόνο επειδή είναι ομοφυλόφιλοι. Αυτά είναι τα προφανή. Από την άλλη, οι σεξουαλικές επιλογές του ανθρώπου είναι καθαρά δική του υπόθεση και δεν αφορούν κανέναν άλλο .
Εμείς, όμως, όσοι καλούμαστε από την υποχρέωση-ανάγκη που απορρέει από την ιδιότητα του συνειδητοποιημένου πολίτη, να είμαστε απόλυτοι ως προς την ανάγκη υπεράσπισης των δικαιωμάτων των μειοψηφιών κάθε μορφής και είδους,όταν υφίστανται διωγμό και καταπίεση, οφείλουμε να αντιληφθούμε επίσης πως δεν είμαστε υποχρεωμένοι να συμμεριζόμαστε άκριτα όλες τις επιλογές των μειοψηφιών, πολλώ μάλλον να ταυτιζόμαστε μαζί τους.
΄Ενας από τους βασικούς λόγους της διαφοροποίησης αυτής είναι και η αντίληψη πως κάποιες από τις επιλογές των μελών των όποιων μειοψηφιών, όχι μόνο δεν προάγουν την πολιτική παιδεία του ατόμου, αλλά απάδουν προς αυτή ή είναι πολιτικά άνευρες. Μπορεί κιόλας να εμπεριέχουν και στοιχεία επικίνδυνων ιδεοληψιών και ιδεολογημάτων και κάποτε ο ίδιος ο πυρήνας τους να είναι τέτοιος.
Εν προκειμένω, πρέπει να παραδεχτούμε πως ορισμένες από τις αξιώσεις-επιδιώξεις των ομοφυλόφιλων, όπως για παράδειγμα ο γάμος και το σύμφωνο συμβίωσης, δεν είναι σε καμιά περίπτωση πολιτική κατάκτηση. Αντίθετα,στη συγκεκριμένη περίπτωση η αποδοχή και η στήριξη του αιτήματος των ομοφυλόφιλων για σύναψη γάμου ή συμφώνου συμβίωσης είναι καταλυτική υποβάθμιση της πολιτικής αντίληψης-σκέψης ενός συνειδητοποιημένου Πολίτη. Αλλά είναι κιόλας και κοινωνική, πέρα από πολιτική, υποβάθμιση. Και βέβαια όχι για τους λόγους που επικαλούνται οι ακροδεξιοί-Ναζί ιερωμένοι μας,αλλά για τους ακριβώς αντίθετους.
Ο Γάμος είναι ιδιοκτησιακός “θεσμός” στην ουσία. Αυτή είναι η άποψη κορυφαίων ιστορικών κοινωνιολόγων, ανθρωπολόγων. Μεταξύ αυτών και ο περίφημος Αμερικανός αρχαιολόγος, ιστορικός, κοινωνιολόγος και εθνολόγος Λιούϊς Χένρυ Μόργκαν. Το πρωτοποριακό έργο του ” Η Αρχαία Κοινωνία” ήταν ο καρπός της συστηματικής μελέτης του πάνω στην κοινωνική οργάνωση των Ινδιάνων της Β. Αμερικής. Στο εξαίρετο αυτό πόνημά του περιγράφει-αναλύει τη ζωή που μελέτησε επί συναπτές δεκαετίες, ζώντας σε ανθρώπινες κοινωνίες , “αμόλυντες” από τον πολιτισμό.
Ο γάμος, η μονογαμία,το αμείλικτο κυνηγητό τη πολυγαμίας, από τα ιερατεία και τις εξουσίες και τα επίκτητα “ροζ “συν-αισθήματα,όπως ο έρωτας και η αγάπη, προέκυψαν από την ιδιοκτησιακή αντίληψη κάποιων “πονηρών” σε απώτερες εποχές, που με την επινόηση των συγκεκριμένων “εργαλείων” ,αφού εξαφάνισαν την αθωότητα των αταξικών κοινωνιών, εξασφάλισαν ιδιοκτησιακό καθεστώς επί προσώπων και πραγμάτων και κληρονόμησαν τα “κτήματά” τους στους απογόνους τους.
Το έργο του Μόργκαν, αλλά και την περίφημη δουλειά του ΄Ενγκελς “Η Καταγωγή της Οικογένειας, της Ατομικής Ιδιοκτησίας και του Κράτους” (φανερά επηρεασμένη από τον Μόργκαν) είναι τα δύο κορυφαία βιβλία-εργαλεία που είναι απαραίτητο να έχει υπόψη του ο κάθε Πολίτης για να κατανοήσει το μέγεθος της ζημιάς, που προξενούν στα άτομα, τις κοινωνίες και πολιτισμό “θεσμοί’ όπως ο γάμος και η μονογαμία. Είναι σίγουρο πως οι κοινωνίες του Μέλλοντος θα απαλλαγούν εντελώς και από τα δύο αυτά αρρωστήματα και η εξαφάνισή τους θα είναι το χαρακτηριστικότερο γνώρισμα και στοιχείο της κατάκτησης του Φυσικού πολιτισμού.
Αυτή η απαίτηση και η σπουδή κάποιων για αντιγραφή και διαιώνιση στερεότυπων και προτύπων που έχουν επιβληθεί στον άνθρωπο από αφύσικα κέντρα, επειδή ακριβώς δεν είναι φυσικές επιλογές, δεν έχουν καμιά τύχη, αφού είναι καταδικασμένα στο χρόνο .Ο γάμος των ετεροφύλων στις ημέρες μας δέχεται ισχυρά πλήγματα και το ίδιο ακριβώς θα συμβεί και με το γάμο των ομοφυλόφιλων, έστω και αν “ευλογηθεί”, όπως απαιτούν κάποιοι απ΄αυτούς, από την …εκκλησία!
Αν οι σύντροφοι και όχι μόνο οι ερωτικοί, αλλά και οι φίλοι,οι γνωστοί,οι συγγενείς επιθυμούν να αφήσουν τα “υπάρχοντά” τους σε κάποιον άλλον και όχι σ΄εκείνον που ορίζει ο νόμος ή επιθυμούν να τον καταστήσουν νομικά ενεργό ,εδικά απέναντι σε δικαιώματα γάμου, συμβίωσης και των παρόμοιων, υπάρχει και η διαθήκη , τα επίσημα ιδιωτικά συμφωνητικά-συμβόλαια και άλλες δημόσιες, έγγραφες τέτοιες δηλώσεις.
Αντί λοιπόν οι κοινότητες των ομοφυλόφιλων να διαιωνίζουν τη ζημιά με επιδιώξεις-τζέρτζελα τέτοιου είδους, ας συνειδητοποιήσουν πως “ρίχνουν νερό στο μύλο της αντίδρασης” και της απολίτικης σκέψης και συμπεριφοράς. Στηρίζουν με αυτές τις “τελετές” και τις νομικές συμφωνίες ένα Σύστημα που ο σώφρων και συνειδητοποιημένος πολίτης παλεύει να ανατρέψει.
Στεκόμαστε στο πλευρό των ανθρώπων που αισθάνονται πως τους στερούν φυσικά και αναφαίρετα δικαιώματα, λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού. Είναι αυτονόητος και υποχρεωτικός ο αγώνας μας δίπλα τους. Ας σταθούν, όμως, κι εκείνοι μακριά από το σεξισμό (κυρίαρχο στοιχείο του σεξουαλικού τους προσανατολισμού) και προπαντός ας συστρατευτούν να καταργήσουμε το Σύστημα, αντί να το τροφοδοτούμε με υλικά που αποτελούν το πιο γόνιμο λίπασμα στις ρίζες του.
1.ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΝΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΧΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ!
2. ΕΚΛΟΓΕΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΚΑΡΑΤΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
3. ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ , ΑΡΧΗΓΟΣ Ν.Δ. ΜΕ ΤΗΝ… ΑΞΙΑ ΤΟΥ, ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ!
4. ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ( ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ) Η ΠΟΡΝΕΙΑ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ
1. Ο Σύρος που κολύμπησε 7 ώρες από την Τουρκία στην Ελλάδα -Δεν είχε λεφτά, προπονούνταν ένα χρόνο
![Ο Σύρος που κολύμπησε 7 ώρες από την Τουρκία στην Ελλάδα -Δεν είχε λεφτά, προπονούνταν ένα χρόνο [εικόνες]](http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/styles/708x320/public/siros-kolimpi-708.jpg?itok=iB3YEWH-)
Μπορεί να βλέπουμε καθημερινά εικόνες με λέμβους γεμάτες πρόσφυγες και μετανάστες να φθάνουν στα ελληνικά νησιά από τα τουρκικά παράλια και να ακούμε για τα υπέρογκα ποσά που καταβάλλουν στους διακινητές, ωστόσο υπάρχουν και άλλοι που, ελλείψει χρημάτων, κάνουν το ταξίδι αυτό… κολυμπώντας.
Οπως ο Ameer Mehtr από τη Συρία, ο οποίος έχασε όλο του το βιος στον πενταετή εμφύλιο στη Συρία και, όπως πολλοί άλλοι, θέλησε να κυνηγήσει το ευρωπαϊκό όνειρο. Δεν είχε, όμως, χρήματα για το πέρασμα στην Ευρώπη. Δεν το έβαλε, όμως, κάτω. Ταξίδεψε στη Βηρυτό και άρχισε καθημερινή, εντατική προπόνηση στην κολύμβηση. Δεν ήταν κάτι ιδιαίτερα δύσκολο για εκείνον. Ηταν άλλωστε, στο παρελθόν μέλος της εθνικής ομάδας κολύμβησης. Επί μήνες μελετούσε, επίσης, ένα χάρτη του Αιγαίου πελάγους για να ανακαλύψει το συντομότερο δρόμο για την Ευρώπη για εκείνον. Και το βρήκε. Θα ερχόταν στην Ευρώπη δια μέσου του στενού Κουσάντασι-Σάμου.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο ένιωσε ότι ήρθε «η μεγάλη στιγμή». Πήγε στην παραλία στο Κουσάντασι, φόρεσε το μαγιό του, ειδικά γυαλιά και έδεσε στη ζώνη του, μέσα σε μεμβράνη μερικούς χουρμάδες με γεύση τζίντζερ, το μόνο φαγητό που είχε για να τον κρατήσει στον κουραστικό «διάπλου» τον εφτά ωρών. Ετρεξε γρήγορα να διαφύγει από τους αστυνομικούς που περιπολούσαν στις ακτές για παράνομους διακινητές προσφύγων, βούτηξε στη θάλασσα και αυτό ήταν… Το μεγάλο ταξίδι είχε αρχίσει.
Μετά από επτά ώρες πάλης με τη θάλασσα έφθασε εξαντλημένος στις ακτές της Σάμου. Μιλώντας στους The Sunday Times, από τον καταυλισμό προσφύγων στη Σουηδία όπου βρίσκεται τώρα, δήλωσε ότι όσο κουρασμένος και αν ήταν, χαμογέλασε όταν είδε τα πρώτα βράχια του νησιού, επειδή αντιλήφθηκε ότι βρίσκεται πολύ κοντά στο μέλλον του. Κατά τη διάρκεια του επικίνδυνου «διάπλου» του, παραδέχτηκε, υπήρξαν στιγμές που ένιωσε ότι βρίσκεται πολύ κοντά στον θάνατο, αλλά γνώριζε καλά ότι έπρεπε να κολυμπήσει για να φθάσει στον προορισμό του, στο μέλλον του.
Ο Σύρος πρόσφυγας και άλλοι Σύροι, που κολύμπησαν για να φθάσουν στην Ελλάδα, έφτιαξαν μια σελίδα στο Facebook, μέσω της οποίας δίνουν συμβουλές σε συμπατριώτες τους που θέλουν να κάνουν το ίδιο…
Η ζωή δεν είχε καμιά αξία στη χώρα του. Μπορεί σύντομα κι αυτός να γινόταν “κιμάς” .΄Ετσι αποφάσισε το μεγάλο ταξίδι, παίζοντας με το θάνατο.
Μόνο που αυτό φαίνεται να μοιάζει περισσότερο ταξίδι της ανθρωπότητας και του πολιτισμού στην ντροπή και την απαξίωση. Παραφροσύνη φονταμενταλιστών εγκληματιών. Χιλιάδες νεκροί και σακατεμένοι στη χώρα τους. ΄Αλλοι και μεταξύ τους παιδιά και βρέφη , πνιγμένοι στα νερά της Μεσογείου και του Αιγαίου. Καραβιές προσφύγων, που “κρέμασαν τη ζωή τους από μια κλωστή” και τώρα δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Ρώσοι που υποστηρίζουν τον ΄Ασαντ και ΝΑΤΟ, που αγωνίζεται να τον ξεκάνει. Αυτή η τρέλα έφερε μια χώρα που λίγα χρόνια πριν ήταν μια ευημερούσα χώρα (με τα μέτρα που το παγκόσμιο Σύστημα μετρά την ευημερία μιας χώρας) ,σήμερα να έχει βυθιστεί στο πένθος και την αθλιότατα.
Και όταν αυτά συμβαίνουν στο 21ο αιώνα, υποψιάζεσαι μήπως τελικά το ημερολόγιο δείχνει λάθος χρόνο. Ακόμα δεν κατάφερε ό άνθρωπος να ξεφύγει από τις εποχές της βαρβαρότητας και της φρίκης.
Καλή τύχη ,φίλε!
2. Παράλυτη η Ισπανία μετά τις εκλογές –Τα 4 κόμματα δείχνουν ανίκανα να συμμαχήσουν
Με τη Δεξιά επικεφαλής αλλά απομονωμένη, με τους σοσιαλιστές να νοιώθουν την καυτή ανάσα των Podemos και με τους κεντρώους σε θέση διαιτητή, τα κόμματα της Ισπανίας προσπαθούν να μάθουν να κάνουν συμβιβασμούς προκειμένου να σχηματίσουν κυβέρνηση.
Την Κυριακή 20 Δεκεμβρίου η Ισπανία πέρασε από τον δικομματισμό στον τετρακομματισμό, αλλά κανένα κόμμα δεν έχει την πλειοψηφία και οι συνασπισμοί μοιάζουν δύσκολο να σχηματιστούν.
Ο περίεργος ρόλος των Podemos
Οι Podemos πέρασαν από τους 0 στους 69 βουλευτές, έγιναν μέσα σε μια νύχτα η τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη της Ισπανίας και απευθύνονται ισότιμα στα ιστορικά κόμματα της χώρας. Ολοι αναγνωρίζουν ότι οι «Αγανακτισμένοι» των Podemos είναι ο μεγάλος νικητής των εκλογών. Κληρονόμησαν το μεγάλο κίνημα των πολιτών που ξεσηκώθηκε την άνοιξη του 2011 εναντίον της πολιτικής λιτότητας, κατόρθωσαν με επικεφαλής τον πολιτικό αναλυτή Πάμπλο Ιγκλέσιας να αποκτήσουν παρουσία στις ευρωεκλογές του 2014, στις οποίες απέκτησαν 5 ευρωβουλευτές, και απέκτησαν ισχυρή παρουσία στις βουλευτικές εκλογές της Κυριακής.
«Το κίνημα των Podemos μπόρεσε να αξιοποιήσει τον θυμό των Ισπανών εναντίον του δικομματισμού των σοσιαλιστών και του Λαϊκού Κόμματος. Οι πολίτες είχαν κουραστεί από αυτή την αυτόματη εναλλαγή δύο κομμάτων στην εξουσία, η οποία συνοδευόταν από την ανειλικρίνια της πολιτικής τάξης», δηλώνει ο Ισπανός αναλυτής Gil Calvo. Οι Podemos είχαν την ευφυία να ξεπεράσουν τον άξονα Δεξιά-Αριστερά και χάρη στην οικονομική κρίση μπόρεσαν να εκφράσουν τους «από κάτω» εναντίον των ελίτ.
Οι Podemos κινδύνευσαν κάποια στιγμή το καλοκαίρι εξαιτίας πολλών λόγων: επικίνδυνες επαφές με τη Βενεζουέλα και το Ιράν, διαφθορά σε κάποια κορυφαία στελέχη τους, ένα φλου πολιτικό πρόγραμμα. Αλλά ο Ιγκλέσιας κατόρθωσε στη συνέχεια να εμφανίσει το κόμμα του ως «σοσιαλδημοκρατικό, με ριζοσπαστικά στοιχεία, αλλά λογικό και δημιουργικό» αναλύει ο Ignacio Escolar του Eldiario.es.
Μπόρεσε επίσης να κερδίσει τα δύο debate που έγιναν με τον ηγέτη των σοσιαλιστών Πέδρο Σάντσεζ και τον κεντρώο ηγέτη Αλμπερτ Ριβέρα. Μετά την ανακοίνωση του εκλογικού αποτελέσματος ήταν, ωστόσο, κάπως υπερβολικός: «Η Ισπανία μπήκε σε μια νέα εποχή. Η αλλαγή του συστήματος πρέπει να γίνει άμεσα και να ξεκινήσει από την αναθεώρηση του Συντάγματος». Η δήλωσή του εκρίθη από όλους υπερβολική, αφού διαθέτει μόνο 69 βουλευτές, επί συνόλου 350 της ισπανικής Βουλής.
Ολοι εναντίον Ραχόι;
«Θα προσπαθήσω να σχηματίσω μια σταθερή κυβέρνηση» δήλωσε ο Μαριάνο Ραχόι από το μπαλκόνι της οδού Γένοβα όπου βρίσκονται τα κεντρικά γραφεία του Λαϊκού Κόμματος (ΡΡ), στο κέντρο της Μαδρίτης. Πράγματι, παρότι το δεξιό κόμμα συγκέντρωσε το χειρότερο ποσοστό από το 1982 και έχασε 63 βουλευτές σε σχέση με τις εκλογές του 2011, θα πάρει τώρα την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης.
Πώς θα μπορέσει όμως ο Μαριάνο Ραχόι να φθάσει τις 176 έδρες που χρειάζεται η κυβέρνηση; Οι σοσιαλιστές δεν θέλουν να ακούσουν για έναν «μεγάλο συνασπισμό τύπου Γερμανίας». Οι Podemos, από την πλευρά τους, καταδικάζουν «τη συμμετοχή στην κάστα», όπως λένε. Μόνο η στήριξη των κεντρώων Ciudadanos με τις 40 έδρες δεν αρκεί. Σε αυτό το σκηνικό κάποιοι μιλούν για τακτική «όλοι εναντίον Ραχόι».
Αυτό που λέγαμε χτες. Διαβάζουμε τη…βαθυστόχαστη (τρομάρα του!) παραπάνω ανάλυση του συστημικού δημοσιογράφου και “παθαίνουμε πλάκα”. Για τη “στρατευμένη” πέννα, οι Ισπανικές εκλογές είναι συντριβή (έλεος!) του δικομματισμού και νίκη των “Αγανακτισμένων” (δυο φορές έλεος!) στη χώρα. Για την τεράστια ΑΠΟΧΗ που ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, δεύτερη μέρα σήμερα μετά τις εκλογές της Κυριακής ,τσιμουδιά. Το απόλυτο σκότος. Πιστή στην…παράδοση η εμπορική δημοσιογραφία: Παραπληροφόρησηση και εν ψυχρώ καρατόμηση της αλήθειας. ΄Αθλιοι!
3. Το δίλημμα Μητσοτάκη για τον β’ γύρο: Συρρίκνωση και στασιμότητα ή διεύρυνση και ανανέωση;
Το δίλημμα με το οποίο θα πορευθεί στον δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών της ΝΔ «έριξε» ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
«Η ενότητα έχει εξασφαλιστεί. Το δίλημμα όμως παραμένει. Συρρίκνωση και Στασιμότητα ή Διεύρυνση και Ανανέωση;» είναι η στρατηγική του έναντι του Ευάγγελου Μεϊμαράκη.
Να η πιο κατάλληλη λέξη, που εκφράζει το πνεύμα των εκλογών για αρχηγό στη Ν.Δημοκρατία από το στόμα του υιού Μητσοτάκη. ΑΝΑΝΕΩΣΗ! Από τί, αναρωτιέται ο νουνεχής Πολίτης. Προφανώς από το νεποτισμό (οικογενειοκρατία) την αναξιοκρατία, τον “Μπάρμπα στην Κορώνη”. Που δεν κουβαλάει τέτοια ο γιος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη!
Βέβαια, τί να μας πει και ο Κυριάκος τώρα; ΄Οπως τί να μας πει και η θυγατέρα Ντόρα και ο γιος της ο …δήμαρχος. Μια ντροπή, μια αισχύνη για τους ίδιους και τη χώρα.΄Εγιναν ό,τι έγιναν με τις “πλάτες” των ονομάτων Μητσοτάκη-Μπακογιάννη. Και επαίρονται γι΄αυτό. Και το θεωρούν τιμή τους και καμάρι τους!
Στην Ελλάδα τα περισσότερα δεινά της χώρας έχουν τη ρίζα τους στην έλλειψη ιστορικής μνήμης. Πολύ εύκολα οι ΄Ελληνες ξεχνούν το παρελθόν. Και αυτό,εκτός των άλλων, καθιστά τους αμνήμονες και ανεγκέφαλους. Αλλιώς, θα υπήρχε ακόμα στην πολιτική κονίστρα της χώρας Μητσοτακέικο; Αλλά, ως πότε;
4. ΜΙΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΖΩΗ
Πέθανε η Μαντάμ Claude -Η πιο διάσημη ιδιοκτήτρια οίκου ανοχής
![Πέθανε η Μαντάμ Claude -Η πιο διάσημη ιδιοκτήτρια οίκου ανοχής [εικόνες]](http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/styles/708x320/public/claude-708.jpg?itok=0BtaJsSP)
Το πραγματικό της όνομα ήταν Fernande Grudet και κυριάρχησε στο πιο διάσημο κύκλωμα πορνείας της Ευρώπης στις δεκαετίες του 1960 και του 1970. Πέθανε στη Νίκαια, σε ηλικία 92 ετών, η «Madame Claude».
Εγινε τόσο διάσημη που το όνομά της μπήκε στο καθημερινό λεξιλόγιο και σημαίνει τον υπεύθυνο ενός κυκλώματος πορνείας. Πέθανε απομονωμένη και μόνη, έγκλειστη σε ένα μικρό διαμέρισμα στη Νίκαια και ζούσε με μια μικρή σύνταξη.
Η Madame Claude έλεγε για τον εαυτό της ότι έκανε «το βίτσιο να είναι όμορφο». Το κύκλωμά της, στο οποίο πέρασαν πάνω από 500 νεαρές γυναίκες -μανεκέν, ηθοποιοί και τραγουδίστριες βρίσκονταν ανάμεσά τους- είχε ως πελάτες διάσημους πολιτικούς της εποχής, τραπεζίτες, εκδότες, επιχειρηματίες και καλλιτέχνες. Σε είκοσι κοπέλες που εμφανίζονταν για να πιάσουν δουλειά, εκείνη κρατούσε μόνο τη μία, την καλύτερη, η οποία έπρεπε να συνδιάζει ομορφιά, εξυπνάδα και «κρεβάτι», σύμφωνα με τον ορισμό της ίδιας της Μαντάμ.
Το γαλλικό περιοδικό Le Point, το οποίο έχει αφιέρωμα στη Μαντάμ Κλοντ με αφορμή τον θάνατό της, αναφέρει ότι από τα σαλόνια της πέρασαν ο Τζον Κένεντι, ο σάχης του Ιράν, ο Τζιοβάνι Ανιέλι. Ποτέ η Μαντάμ δεν αποκάλυψε κανένα γαλλικό όνομα από τους πελάτες της.
Αριστερά, η είσοδος του «σπιτιού» της Μαντάμ Κλοντ, στο Παρίσι. Δεξιά, η ίδια, σε ηλικία 72 ετών.