Με τον αξιότιμο, καθεστωτικό καθηγητή, κύριο Νόαμ Τσόμσκι έχουμε ασχοληθεί επανειλημμένα εδώ. Χτες πάλι, επισκέπτης του σάιτ μας κοινοποίησε και μάλιστα δίκην…τελεσιγράφου (μας απειλεί πως είμαστε υποχρεωμένοι να δημοσιεύσουμε τις απόψεις του Αμερικανού καθηγητή και τα δικά του σχόλια, αλλιώς θα μας…καταγγείλει!) μια παλιά αναδημοσίευση κάποιας συνέντευξής του σε ρώσικο κανάλι (την είχαμε κι εμείς ανεβάσει παλιότερα) στην οποία μεταξύ των άλλων ο γνωστός θορυβοποιός καθηγητής, σχολιάζει τα μνημόνια και την πρόσφατη οικονομική κρίση στην Ελλάδα. “Βλέπετε”, λέει σε ένα δικό του σχόλιο ο αποστολέας, “όλοι διαπιστώνουν πια πως διαλύουν την Ελλάδα και είναι συνασπισμένοι η Ευρώπη ,οι Τραπεζίτες (διάβαζε Εβραίοι) και οι διεθνείς αγορές , για να την καταστρέψουν”. Αναφέρει κι άλλα πολλά τέτοια, αφελή και παιδαριώδη, τα περισσότερα από τις γνωστές δηλώσεις-ατάκες του Μίκη Θεοδωράκη, του Π.Λαφαζάνη, της “θυγατρός” Ζ. Κωνσταντοπούλου, του Μανώλη Γλέζου, και άλλων ομοίων ανιστόρητων και ανώριμων πολιτικά “επώνυμων” Νεο-Ελλήνων.
Βάζουμε, λοιπόν, κάποια αποσπάσματα από εκείνη την περίφημη συνέντευξη του Αμερικανού, καθεστωτικού πανεπιστημικού κυρίου Νόαμ Τσόμσκι που αφορούν τα… σχέδια των ισχυρών να καταστρέψουν τη μικρή μας χώρα και την “προφητεία” του φιλόσοφου για την επερχόμενη διάλυση της Ελλάδας:
“Νόαμ Τσόμσκι. Η Ελλάδα θα διαλυθεί.
Εάν θα πρέπει αυτές οι δηλώσεις – εκτιμήσεις να μας προβληματίσουν και να αφυπνιστούμε θα το κρίνεται εσείς διαβάζοντας και αξιολογώντας τις δηλώσεις του μεγάλου φιλοσόφου.
«Η Ευρωπαϊκή Eνωση, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ ασχολούνται με το να καταστρέψουν την Ελλάδα και υπάρχει σχέδιο για αυτό.
Η συνέντευξη του πριν λίγα χρόνια στο ΒΗΜΑ ήταν αποκαλυπτική ενώ οι δηλώσεις του στα Ρωσικά μέσα πριν λίγα 24ωρα κρούουν το κώδωνα του κινδύνου σε ότι αφορά τα συνολικά σχέδια της Δύσης.«Αυτό που ονομάζουν “αγορές”, δεν είναι κάτι ακαθόριστο. Είναι οι μεγάλες τράπεζες σε παγκόσμιο επίπεδο. Γερμανικές, γαλλικές και εμμέσως αμερικανικές τράπεζες.
Έπαιρναν πάντα και παίρνουν ακόμη αυτό που θέλουν, αλλά το τελικό αποτέλεσμα ίσως είναι η καταστροφή της Ελλάδας. Η κατάσταση δεν είναι ανάλογη, αλλά υπάρχουν δύο παραδείγματα χωρών, όπως η Αργεντινή και η Ισλανδία, που δεν υπάκουσαν και πλέον πηγαίνουν καλά. Ωστόσο αυτές οι δύο χώρες είχαν το δικό τους νόμισμα, μπορούσαν να πουν “δεν δεχόμαστε τους νόμους του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος” και είχαν τη δυνατότητα να κινηθούν αλλιώς”.
Πριν σχολιάσουμε κι εμείς τα ανιστόρητα σχόλια, τους κλαυθμούς και τους οδυρμούς του …προφήτη Νόαμ στο “τείχος των δακρύων” του ρώσικου καναλιού, θα παραθέσουμε κάποια αποσπάσματα από παλιότερα, δικά μας εδώ κείμενα για το ποιος είναι ο κύριος Νόαμ Τσόμσκι και “τι σταυρό κουβάλαει” ο… αναρχικός φιλόσοσοφος στις πολυτελείς αίθουσες των κορυφαίων πανεπιστημίων της Αμερικής, όπου δίδασκε και ουδέποτε έπαψε στην ουσία να διδάσκει.
Γράφαμε στις 9 Νοέμβρη 2014:
” Δε θα σχολιάσουμε τις απόψεις ενός “καθεστωτικού» πανεπιστημιακού, που ξαφνικά ανακάλυψε τον πυρηνικό κίνδυνο,εξαιτίας της… εγκληματικής, αμερικανικής πολιτικής (φυσικά!). Ο ίδιος νομίζει πως… «βγαίνει από αριστερά» (ή πως είναι και αριστερός, μπορεί και αναρχικός!), κάθε φορά που βάζει τα καρυκεύματα του αντιαμερικανισμού του στην ξανα-ζεσταμένη σούπα που τη σερβίρει πάντα ως φρέσκια. Το κάνουν πολλοί και δεν έχει νόημα να προσπαθήσει κανείς να αποδείξει το αυτονόητο .
Παραθέτουμε παλιότερο κείμενό μας για τον …αναρχικό πανεπιστημιακό στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης, το γνωστό ΜΙΤ, στο οποίο, ως γνωστόν ,φοιτούν ή διδάσκουν πάμπολλοι… αναρχοαυτόνομοι-αντιεξουσιαστές σπουδαστές και καθηγητές (πρβλ και κείμενό μας εδώ : http://homo-naturalis.gr/?p=3074).
Δεν ξέρω ποια εικόνα φέρνει στο μυαλό του Νόαμ Τσόμσκι η λέξη «πανεπιστήμιο». Υποθέτω πως σε γενικές γραμμές θα είναι η εικόνα ενός ιδρύματος σαν αυτό που επέτρεψε στον ίδιο να διαμορφώσει τη θεωρία του περί «οικουμενικής γραμματικής» – μιας βασικής γλωσσικής δομής στον ανθρώπινο εγκέφαλο που επιτρέπει τη δημιουργία των γλωσσών, παρά τις όποιες δομικές διαφορές τους. Η θεωρία παραμένει αμφισβητήσιμη, παρ” όλα αυτά άνοιξε δρόμους με αποτέλεσμα πολλοί να αντιμετωπίζουν τον Τσόμσκι ως πατέρα της σύγχρονης γλωσσολογίας.
Δεδομένου δε ότι πέρασε όλα του τα χρόνια στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης, το γνωστό ΜΙΤ, δεν ξέρω αν του έτυχε ποτέ να έρθει σε επαφή με εκπροσώπους των παρ΄ημίν φοιτητικών παρατάξεων. Δεν ξέρω τι σημαίνει γι΄αυτόν ο θεσμός του πανεπιστημιακού ασύλου ή αν έχει αντιμετωπίσει ποτέ την προοπτική της αναβολής της εξεταστικής περιόδου προκειμένου να γίνουν φοιτητικές συνελεύσεις. Δεν ξέρω καν αν υποχρεώθηκε ποτέ να διακόψει τις παραδόσεις του ή το ερευνητικό του έργο γιατί οι φοιτητές του έκαναν κατάληψη.
Παρ” όλα αυτά ο Τσόμσκι έχει άποψη για όλα αυτά. Και για να υπερασπιστεί την άποψή του φαίνεται πως συνυπέγραψε, μαζί με 900 άλλους πανεπιστημιακούς από όλο τον κόσμο, ένα κείμενο-καταγγελία της επιχειρούμενης εν Ελλάδι εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Βάσει αυτού ζητάει να διαφυλαχθεί το αυτοδιοίκητο των ΑΕΙ μας, να υπάρξει επαρκής δημόσια χρηματοδότηση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και σεβασμός των ευρωπαϊκών ακαδημαϊκών παραδόσεων.
Χωρίς δυστυχώς να μας διευκρινίσει πώς θα συνεχίσει η επαρκής δημόσια χρηματοδότηση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, μια και ο ίδιος, σε ομιλία του στην Κολωνία προ ημερών, απεφάνθη πως η μόνη λύση για την Ελλάδα είναι η πτώχευση. Για την ακρίβεια, μας πρότεινε να αρνηθούμε το χρέος μας, κοινώς να σταματήσουμε να δανειζόμαστε, και να αρχίσουμε να τυπώνουμε δραχμές για να ξεκινήσουν όλα από την αρχή. Η λύση είναι επώδυνη, παραδέχθηκε, πλην όμως δεν βλέπει άλλη.
Γύρω από την υπογραφή του, όπως ενδεχομένως θα γνωρίζετε, ξέσπασε μια άκρως ενδιαφέρουσα φιλολογική διαμάχη. Ο δικηγόρος Α. Παπασταύρου, με επιστολή του στην «Καθημερινή», μας ενημέρωσε πως ο ίδιος ο Τσόμσκι, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, του δήλωσε πως δεν είχε ιδέα για το κείμενο που υποτίθεται ότι υπέγραψε, για να τον διαψεύσουν οι έχοντες την πρωτοβουλία της καταγγελίας λέγοντας πως ο Τσόμσκι τους διαβεβαίωσε ότι εμμένει στην υπογραφή του και στις θέσεις του για τα ελληνικά ΑΕΙ. Αυτές οι παρεξηγήσεις, σκέφτηκαν μερικοί, είναι φυσιολογικές μια και, ως φαίνεται, η περίφημη καταγγελία κυκλοφόρησε μέσω Διαδικτύου και οι υπογραφές καταχωρίσθηκαν εν είδει «like» στο facebook.
Και το ερώτημα βέβαια δεν είναι ποια άποψη για τα ελληνικά ΑΕΙ έχουν ο κ. Ταντάκι και η κ. Τοντόροβα, αγνώστων λοιπών στοιχείων μέχρι νεωτέρας, που συνυπέγραψαν. Το ερώτημα είναι αν ο κ. Τσόμσκι, με την υπογραφή του, επιθυμεί να συμμετάσχει ενεργά στη στρατηγική της πτώχευσής μας, μια και, κατά τη γνώμη του, είναι η μόνη λύση που μας απομένει.
***
Να ρωτήσει εμάς τους «παθόντες» ο κύριος Τσόμσκι για το τί σόι είναι οι δικοί μας εδώ πανεπιστημιακοί. ΄Εχει ακούσει τίποτα για τις επιδοτήσεις, τα κονδύλια των ερευνών που ροκανίζουν παράνομα, τις «αλλαξοκωλιές» στις εκλογές (επιλογές) πανεπιστημιακών,την οικογενειοκρατία και τα άλλα φοβερά και τρομερά που συνέβαιναν και συμβαίνουν στα ελληνικά ΑΕΙ;
Είναι πολλά πράγματα που με κάνουν να νιώθω υπερήφανος στα 29 συναπτά έτη που υπηρέτησα στην Εκπαίδευση. ΄Ενα απ΄αυτά είναι πως είχα την τύχη να μείνω μακριά από τον «οχετό»,που ακούει στο όνομα «πανεπιστημιακοί». Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, πριν κάνω την “ηρωική έξοδο» από την Εκπαίδευηση, δίδαξα σε δύο πανεπιστήμια,αλλά (ευτυχώς) ήταν ξένα. ΄Ετσι, δεν κουβαλάω καμιά από τις αμαρτίες των άθλιων τροφίμων των ελληνικών Α.Ε.Ι.
Τώρα, ο κύριος Τσόμσκι από την «ασφάλεια» του ΜΙΤ, μιλάει συνήθως «επί παντός επιστητού» και το παίζει και…αιρετικός. Βέβαια, δεν είναι τίποτα περισσότερο από έναν καθεστωτικό πανεπιστημακό, που υπηρέτησε το Σύστημα με συνέπεια και το «γύριζε», όταν τον έπαιρνε και σε επαναστάτη με το…αζημίωτο.
Γι αυτό δε μας εκπλήσσει που υπέγραψε το κατάπτυστο κείμενο των Ελλήνων συναδέλφων του.
«Κόρακας Κοράκου μάτι δε βγάζει».
Και στις 10 Οκτώβρη 2014 γράφαμε:
” Ο ΔΕ ΠΕΡΙΛΥΠΟΣ ΕΓΕΝΕΤΟ. ΗΝ ΓΑΡ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΣΦΟΔΡΑ
Φοιτητές Χάρβαρντ: Οι ΗΠΑ μεγαλύτερη απειλή από τους τζιχαντιστές!
«Η Αμερική είναι μεγαλύτερη απειλή για την παγκόσμια ειρήνη, παρά το ISIS (κράτος της Συρίας και του Λεβάντε)», απαντούν φοιτητές από το φημισμένο πανεπιστήμιο των ΗΠΑ, Χάρβαρντ, που θεωρείται ένα από τα καλύτερα στον κόσμο!
Την συνέντευξη πήρε από τους φοιτητές ο δημοσιογράφος Caleb Bonham, ο οποίος τους έθεσε το ερώτημα: «Ποιος πιστεύετε ότι είναι μεγαλύτερη απειλή για την παγκόσμια ειρήνη, οι ΗΠΑ ή το Ισλαμικό Κράτος;».
Ποιοί, γιατί και έναντι ποίων οικονομικών ανταλλαγμάτων (οι περισσότεροι) πάνε να σπουδάσουν στο περίφημο Χάρβαρντ, το πανεπισήμιο- εκκολαπτήριο νέων, σκληρών καπιταλιστών- εκμεταλλευτών του κόσμου, είναι παγκοίνως γνωστό. Μια υπενθύμιση μονάχα. Επειδή είναι αδύνατον να χωρέσουν όλα αυτά τα κακομαθημένα πλουσιόπαιδα από τα πέρατα της οικουμένης στις αίθουσες του διάσημου πανεπιστημίου (διάσημο ,όχι τόσο για την ποιότητα των γνώσεων που παρέχει, όσο για τη γρήγορη και σίγουρη εξασφάλιση υψηλών προδιαγραφών και αποδοχών εργασίας), σιωπηρά μεν, αλλά αρκούντως … φωναχτά, ώστε να το γνωρίζει πας ενδιαφερόμενος, ισχύει η ακόλουθη (από ίδρυσής του μέχρι σήμερα), απαράβατη αρχή: ΄Οποιος γονιός έχει την…άδολη διάθεση προσφοράς στο πανεπιστήμιο μιας γενναιόδωρης «Δωρεάς», αυτόματα εξασφαλίζει ο κανακάρης του θέση στο, κατά τ΄άλλα, (αξιοκρατικό) πανεπιστήμιο των αριστούχων και πρωτευόντων. Φυσικά, εξασφαλίζει επίσης και μια εγγυημένη και άνετη, όσο συνεχίζονται οι υψηλές δωρεές, φοίτηση και αποφοίτηση (και με καλούς βαθμούς) όταν έρθει η ώρα. Γνωστά αυτά.
Δεν είναι όμως τόσο γνωστό το εξής: Πολλοί από τους «νεοσσούς» αυτούς, που αύριο θα συνατήσουμε στις ανθρώινες κοινωνίες ως στυγνούς και απάνθρωπους καπιταλιστές, προορισμένους να καταδυναστεύουν το άτομο, την εργασία, τη φύση και όλα τα αγαθά του πολιτισμού, αυτά τα… καλόπαιδα, λοιπόν, που φοιτούν στο φημισμένο Χάρβαντ (σ.σ και του ΜΙΤ φυσικά που διέπρεψε ο κύριος Νόαμ Τσόμσκι) με δίδακτρα και δωρεές από τα λεφτά της «εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο», δεν είναι λίγες οι φορές, όπως παραπάνω, που «το παίζουν» (εκ τους ασφαλούς) επαναστάτες, ακτιβιστές, οικολόγοι, υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλα τέτοια ηχηρά.
Βεβαίως, αν όλη αυτή η …επαναστατικότητά τους δεν είναι το φυσικό αποτέλεσμα υπερλειτουργίας αδρεναλίνης, λόγω και του νεαρού της ηλικίας τους, είναι μια «σκέτη» υποκρισία, που στην Ελλάδα τη χαρακτηρίζουμε εύστοχα και ως «τζάμπα μαγκιά». Αλλιώς, αν ήταν πραγματικοί ακτιβιστές τα… παιδιάκια με τους εκατομμυριούχους γονιούς, δε θα διαφημίζανε τη συρρωρευμένη επαναστατική τους οργή μέσα από συνεντεύξεις σε δημοσιογράφους, δοσμένες πάνω στο γρασίδι των κήπων του πανεπιστημίου των πλουσίων, αλλά στα «μετερίζια» της προσφοράς στον πάσχοντα και στερούμενο άνθρωπο. Κάκιστο αυτό το είδος των «ψωνισμένων» πλουσίων. Και προκλητικότατο.
Το ίδιο το Χάρβαρντ (σ.σ και το ΜΙΤ) ,βέβαια,αν και προπύργιο του Συστήματος (εκτός των άλλων και ως πλούσιος τροφοδότης του με στελέχη της μπουρζουαζίας, της ιντελιτζένσιας του μεγάλου πλούτου και της «υψηλής κοινωνίας»), φαίνεται όχι μόνο να μη δυσαρεστείται από τις επαναστατικές αυτές εξάρσεις των φοιτητών του, αλλά τις προπαγανδίζει κιόλας σε ευρύτερο κύκλο. Ο λόγος προφανής και απολύτως αντιληπτός, βέβαια: Για να κρύψει τις «πομπές» του. Για αντιπερισπασμό. Να φανεί πως καλλιεργούνται στις αίθουσές τους ελεύθερα οι προοδευτικές ιδέες και διαμορφώνονται οι δημοκρατικές συνειδήσεις.
Φούμαρα. Κάλυψη ζητάει για τις μεγάλες, νομιμοφανείς παρανομίες στις οποίες επί χρόνια επιδίδεται. ΄Ιματζ νομιμότητας και αξιοκρατίας προωθεί. Ας τολμήσει ένας «τρόφιμός» του (φοιτητής ή κάποιος από το εκπαιδευτικό προσωπικό) να περάσει στην…επίθεση, να κάνει τις επαναστατικές του προθέσεις, πράξη και θα δείτε για πότε θα «πάρει πόδι» και μάλιστα κλωτσηδόν από το ανώτατο αυτό εκπαιδευτικό ίδρυμα στο οποίο (τάχα μου) διαμορφώνονται ελεύθερες και προπαντός…έντιμες συνειδήσεις! (Εδώ γελάει ο πικραμένος ).
Τα παχιά λόγια είναι εύκολα . Ο άνθρωπος δοκιμάζεται ως χαρακτήρας και φορέας ιδεολογίας στην πράξη, στην καθημερινότητά του, στην ανιδιοτελή προσφορά και τον άνευ ανταλλαγμάτων αγώνα .Αλλιώς, το διατύπωσε ο μέγας ΄Ομηρος εύστοχα και παραστατικά ,τα «έπεα» είναι πτερόεντα». Λόγια που πετάξανε και πάνε,δηλαδή.”
Ο…αναρχικός κατά δήλωση και …βόλεψη ( ο πραγματικός και μοναδικός του τίτλος είναι εκείνος του καθεστωτικού καθηγητή και μάλιστα των πανεπιστημίων της πλουτοκρατίας) κύριος Νόαμ Τσόμσκι, λοιπόν, ο οποίος… στρεβλά ιστορικά κατατοπισμένος αποκαλύπτει στο ρώσικο κανάλι το “μυστικό” πως οι Εβραίοι, οι αγορές (οι Τραπεζίτες), οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί, όλος, δηλαδή, ο κόσμος (πλην των δικτατόρων της Μόσχας και του Πεκίνου) έπεσαν επάνω στην Ελλάδα και με βάση καταστρωμένο σχέδίο σε μυστικά και με βαριές κουρτίνες εβένινα γραφεία καπιταλιστών και λοιπών υψηλόβαθμων τοκογλύφων, βάλθηκαν να εξαφανίσουν την μικράν, πλην ηρωικήν μας χώρα από προσώπου γης, δε θα έκανε τέτοια ιστορικά ολισθήματα,αν προχωρούσε στην εξής απλή και στοιχειώδη κίνηση:
΄Εβαζε μια από εκείνες τις πλούσιες, χαριτρόβρυτες Ελληνίδες φοιτήτριές του (λένε πως έχει ιδιαίτερη προτίμηση να…διδάσκει φοιτήτριες) να τον κατατοπίσει μεταφραστικά για την ιστορική ,οικονομική πορεία της Ελλάδας από συστάσεως ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα. Θα έπεφτε,λοιπόν, σε εκατοντάδες κείμενα από τη δολοφονία του πρώτου κυβερνήτη της χώρας μέχρι σήμερα, που θα νόμιζε κανείς πως τα έγραψε ένα αδιόρατο, διαχρονικό ,αλλά, πάντως, ιδιο χέρι Μάλιστα, η ομοιότητα των κειμένων τρομάζει, αλλά παράλληλα μπερδεύει, αναχρονίζει, επιφέρει χρονική, σύγχυση στους ιστορικά ακατατόπιστους ,γιατί δεν μπορεί να ξεχωρίσει, αν όσα διαβάζει γράφτηκαν τον προ-προηγούμενο αιώνα ή τον παρόντα. (Επιφυλασσόμαστε να στείλουμε ως κουίζ το παρακάτω κείμενο στον κύριο Νόαμ Τσόμσκι και θα του ζητήσουμε να μας πει πότε νομίζει πως γράφτηκε):
(ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΥΟ ΕΛΛΗΝΩΝ Ζ ΚΑΙ Θ)Θ. Τί νέα σήμερα;Ζ. Ολίγα και καλάΘ Ας τα ακούσουμε λοιπόνΖ.Η οικονομία μας καλυτερεύει εντός ολίγουΘ.Με ποιον τρόπο;Ζ. Κόβονται μιστοί και συντάξεις και οι κρατικές δαπάνες επίσης.Θ. Καλή είδηση!Ζ .Μη βιάζεσαιΘ.Γιατί;Ζ .Γιατί αυτό δείχνει πως πιάσαμε πάτοΘ. Του ταμείου;Ζ . ΒέβαιαΘ ΄Οχι δα,ακόμα δε χρόνισε το τελευταίο δάνειο που πήραμε και τελείωσε;Ζ. Κι αν δεν τελείωσε , κοντεύει όμως.Θ . Κακό αυτόΖ. Κακό και ολέθριοΘ.΄Ισως οι Ευρωπαίοι μας ξαναδανείσουν.Ζ. Μ΄αυτό το πλευρό να κοιμάσαιΘ. Δυστυχία! Και δε μου λες, πού ξοδεύτηκαν τόσα λεφτά;Ζ Με ρωτάς σαν να ήρθες σημέρα στην Ελλάδα.Θ…Ζ. Δε βλέπεις σμήνη υπαλλήλων, επιτροπές, φανφάρες, παρλάτες, σύρτα φέρτα;Θ. ΒλέπωΖ. Λοιπόν αυτά πώς λές να γίνονται;Θ Με λεφτά.Ζ. Να το χωνευτήριο των δανείων. Παίρνουμε τα δάνεια, για να τα ξοδεύουμε σε μισθούς, συντάξεις, ά(ν)εργους (κηφήνες) ,σε εξοπλισμούς και παρόμοια——————————————-Λοιπόν, πείτε μας , κύριε Νόαμ Τσόμσκι ποια εποχή λέτε να καταγράφτηκε ο παραπάνω διάλογος; (Και μην σπεύσετε αφελώς να πείτε τελευταία , από το 2008, χρονιά έναρξης της κρίσης, μέχρι σήμερα, γιατί ΠΑΛΙ θα πέστε έξω. Είναι ένας συνηθισμένος διάλογος που γίνεται μεταξύ των Ελλήνων εδώ και δυο αιώνες σχεδόν, από τη μέρα, δηλαδή, που γίναμε …ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, ως τη σημερινή.(Για την αντιγραφή). Το παραπάνω απόσπασμα είναι από τους “Διαλόγους” του Μ. Χουρμούζη . Ο Μιχάλης ή Μιλτιάδης ή σχέτο Μ.Χουρμούζιος-Χουρμούζης (1801-1882) ήταν πολιτικός, βουλευτής Φθιώτιδας,αλλά και αξιόλογος θατρικός συγγραφέας. Δεν κάναμε καμιά νοηματική επέμβαση-παρέμβαση σε όσα γράφει. Στρώσαμε λίγο τους καθαρευουσιανισμούς του .Τίποτα άλλο.
Για να τελειώνουμε εδώ και να μην επαναλαμβάνουμε χιλιοειπωμένα πράγματα (και το κάνουμε δυστυχώς, εν γνώσει μας πως είναι μέγα αμάρτημα στη συγγραφή), ως απάντηση στον καθεστωτικό καθηγητή κύριο Νόαμ Τσόμσκι, παραθέτουμε άλλο σχετικό κείμενό μας παλιότερα με τίτλο:
” ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΕΣ ΜΑΣ |
02.10.11 |
|
Το αμερικανικό περιοδικό Forbes, “ερεύνησε” τις δύσκολες δημοσιονομικά εποχές της χώρας μας και δημοσίευσε πρόσφατα το παρακάτω κείμενο* (παρατίθεται όπως δημοσιεύτηκε στα ελληνικά ΜΜΕ, που σημείωσαν μάλιστα πως οι “χρεοκοπίες έχουν άρωμα Ελλάδας”).Η “έρευνα”του περιοδικού, πέρα από την απλή ιστορική έκθεση των χρονολογιών χορηγήσεων των δανείων και των χρεοκοπιών, δεν προχώρησε σε βάθος, όσον αφορά τα αίτια των χρεοκοπιών, αλλά και τους λόγους και τη διαδικασία που χορηγήθηκαν τα συγκεκριμένα δάνεια. Ειδικά για τα λεγόμενα “θαλασσοδάνεια” της ελληνικής επανάστασης (1824 και 1825), καθώς και για εκείνο της ανεξάρτητης πια Ελλάδας (1832). Η προσέγγιση του θέματος είναι καθαρά δημοσιογραφική και θυμίζει περισσότερο την ανάπτυξη ανάλογων θεμάτων στις σελίδες των ελληνικών, σχολικών εγχειριδίων, που αποτελούν…πονήματα ευκαιριακών (συνήθως θρησκευόμενων) συγγραφέων ιστορικών θεμάτων με «ανάθεση» από τον εκάστοτε υπουργό της Παιδείας. Θα επιχειρήσουμε στη συνέχεια να κάνουμε μια συνοπτική αναφορά στις ελλείψεις και τις παραποιήσεις της “έρευνας” του περιοδικού, το οποίο σίγουρα, για να την ολοκληρώσει, θα ζήτησε τη βοήθεια κάποιου ΄Ελληνα καθεστωτικού ιστορικού. Εξ ού και η ανυπαρξία σοβαρής επιστημονικής προσέγγισης.Τα δάνεια, λοιπόν της επαναστατημένης Ελλάδας στην ουσία απαιτήθηκαν από τους ίδιους τους οπλαρχηγούς και λοιπούς αγωνιστές με πρόσχημα την οικονομική στήριξη- συνέχιση του αγώνα, αλλά με υφέρπουσα την πρόθεση να τα ξεκοκαλίσουν οι πιο επιτήδειοι απ΄αυτούς μαζί με τους “πολιτικούς” προστάτες τους, που “επ-έβλεπαν”, οι περισσότεροι εκ του μακρόθεν και ασφαλείς-«άκαπνοι, την εξέλιξη του αγώνα.Το ίδιο ακριβώς συνέβη και με το δάνειο του 1832. Εκεί φάνηκαν καθαρά πια οι προθέσεις των περισσοτέρων που έλαβαν μέρος στην επανάσταση . Ζητούσαν προκλητικά ,αλλά και με απειλές (τις εφάρμοσαν σε πολλές περιπτώσεις) να τους καταβληθούν συντάξεις και επιδόματα από τα δάνεια αυτά, ως αποζημίωση για την προσφορά τους στην υπόθεση της απελευθέρωσης της πατρίδας. Και δεν ήταν μόνο οι οπλαρχηγοί – καπεταναίοι, οι οποίοι ως επώνυμοι και αναγνωρίσιμοι, λόγω της δράσης τους, απαιτούσαν τη “μερίδα του λέοντος” και χωρίς πιστοποιητικά ή άλλες βεβαιώσεις συμμετοχής στους πολέμους (οι εξαιρέσεις είναι ελάχιστες, όπως εκείνη του Νικήτα Σταματελόπουλου-Νικηταρά). ΄Ηταν και δεκάδες χιλιάδες άλλοι ΄Ελληνες (απλοί κλέφτες και στρατιώτες, χήρες, ορφανά του πολέμου κ.α), αλλά και ένας μεγάλος αριθμός καιροσκόπων ,που παρουσίαζαν ψεύτικα “ντοκουμέντα” συμμετοχής στον επαναστατικό αγώνα) που ζητούσαν εδώ και τώρα να τους αποζημιώσει η πολιτεία.Το θέμα, βέβαια, είναι τεράστιο και παρουσιάζεται εδώ ακροθιγώς. Οι καθεστωτικοί ΄Ελληνες και ξένοι ερευνητές, όσων τουλάχιστον έχουμε υπόψη μας τις εργασίες τους, σε καμιά περίπτωση δεν κατάφεραν ως σήμερα να απομονώσουν και να αναπτύξουν αυτόνομα τις αιτίες, τόσο της χορήγησης των δανείων, όσο και της χρεοκοπίας της χώρας. Ως συνήθως, ο ένας αντιγράφει τον άλλο κα αναμηρυκάζουν τα “αυτά”.Με λίγα λόγια τώρα, η βασική αιτία του δανεισμού και των χρεοκοπιών της χώρας είναι τούτη: Ο ελληνικός λαός ουδέποτε στην πορεία της νεότερης ιστορίας του είχε τη δυνατότητα να αυτονομηθεί “ιδεολογικά”, πολιτικά, πολιτιστικά από την “Ανατολή”. Μέχρι και σήμερα ,παρέμεινε ένας “υπήκοος” της Οθωμανικής αυτοκρατορίας .Το σφιχταγκάλιασμά του αυτό από το καθεστώς των Σουλτάνων και την κουλτούρα των Οθωμανών Τούρκων, καθόρισε αποφασιστικά και μοναδικά σχεδόν τη διαμόρφωση της συνείδησής του, ως πολίτη και κοινωνικού όντος. Σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του (κομματική, κοινωνική, οικογενειακή, επαγγελματική, οικονομική, ερωτική ) κουβαλούσε μέσα του τον υπήκοο της Πύλης και ταυτόχρονα τον Ορθόδοξο χριστιανό. (Το ένα χειρότερο από το άλλο).΄Ετσι βίωνε και πορευόταν ο ΄Ελληνας την ατομική και εθνική ζωή του. Αυτή η νοοτροπία-“ιδεολογία” καταγράφηκε ανεξίτηλα πλέον στο ντιενεϊκό του σύστημα γι αυτό και ο σύγχρονος ΄Ελληνας δεν είναι παρά το πιστό αντίγραφο του “Ραγιά” της Τουρκοκρατίας.Και τότε, λοιπόν, οι ΄Ελληνες “μαζί τα φάγαν τα λεφτά”. Πολιτικοί ,στρατιωτικοί και οπαδοί.΄Ολοι μαζί. Οι εξαιρέσεις σαν αυτή που μνημονεύσαμε του Νικηταρά και του Κολοκοτρώνη (αν κι ο τελευταίος λίγο έλειψε να “κλωτσήσει την καρδάρα με το γάλα”, αλλά συνήλθε νωρίς και παρέμεινε πραγματικό σύμβολο και όχι μόνο “εθνικό”), είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Ο…μέγας, ας πούμε, Μακρυγιάννης με αναμφισβήτητα άριστη συμπεριφορά-προσφορά στη διάρκεια του αγώνα, “κιότεψε” αργότερα στην ελεύθερη πατρίδα και υπαναχώρησε ηθικά-ιδεολογικά. Η συμμετοχή του στην επανάσταση της 3ης Σεπτέμβρη 1843, δεν είναι και τόσο …δημοκρατική, όπως οι καθεστωτικοί ιστορικοί επινόησαν για λόγους που είναι κατανοητό πως δεν υπάρχει θέση να αναφερθούν -αναπτυχθούν εδώ.Ο Καποδίστριας και μετά τη δολοφονία του η «Διοικητική Επιτροπή»( ο αδερφός του Αυγουστίνος, ο Κολοκοτρώνης και ο Κωλέττης) ,αλλά και ο ΄Οθωνας, μοίρασαν πολύ ρουσφετολογικό, δανεικό χρήμα στους “οπαδούς”. Μπορεί οι δύο αδελφοί κυβερνήτες να μην κατασπατάλησαν τα “γρόσια” για το δικό τους πλουτισμό (αλλά, ούτε και οι Βαυαροί και ο΄Οθωνας , τουλάχιστον στο μέτρο που τους καταλογίζουν οι στρατευμένοι ιστορικοί) ,τα χάρισαν όμως στους “δικούς” τους. Ξαφνικά, με εκείνα τα δάνεια, βρέθηκαν πολλοί με “κομπόδεμα” και ας είχαν από ελάχιστη ως ανύπαρκτη συμμετοχή στην επανάσταση και άλλοι, παντελώς απόντες, τέθηκαν ακόμα και επικεφαλής επιτροπών …διανομής των δανείων “από δω κι από κει”.Εν κατακλείδι: Ο ελληνικός λαός είναι όμηρος της νοοτροπίας του Οθωμανού υπήκοου. Τότε και τώρα. Τεμπέλης, κουτοπόνηρος, παρτάκιας, αρνησίπατρις για το συμφέρον του, τα “παίρνει” απ΄όπου και όπως μπορεί. ΄Εχει καταντήσει εθνικό του «σπορ» και “σύνδρομο”, όπως όλοι το ομολογούν, η φοροκλοπή, το ρουσφέτι-μπαξίσι, ο εύκολος “πλουτισμός”. ΄Ομως, το ενετελώς αφασικό-αντιφατικό είναι πως ο ίδιος ο κλέφτης των πόρων της χώρας του ,στα λόγια… αποδεικνύεται μέγας πατριώτης (“Ελληνάρας”) και παραδοσιακός…Ορθόδοξος χριστιανός . Αυτή η αντίφαση, αυτός ο …εικοσι-χασμός της προσωπικότάς του (ως πολίτη και ατόμου) είναι και η πρωτογενής αιτία της αυτοκαταστροφής του, σε επίπεδο ατομικό και εθνικό, όπως για παράδειγμα με τις “εθνικές χρεοκοπίες” σαν τις παλιότερες και τη σημερινή.*”Μπορεί η Ελλάδα να βρίσκεται στο κέντρο της κυρίαρχης κρίσης χρέους, έχοντας χρεοκοπήσει πέντε φορές στην ιστορία της, αλλά απέχει πολύ από την κορυφή της λίστας, με τη Βενεζουέλα και το Εκουαδόρ να βρίσκονται στην πρώτη θέση με δέκα χρεοκοπίες η κάθε μία.Η πρώτη καταγεγραμμένη χρεοκοπία στην ελληνική ιστορία έγινε τον 4ο π.Χ. αιώνα, όταν 13 πόλεις-κράτη της Ελλάδας δανείστηκαν κεφάλαια από τον ναό της Δήλου. Οι περισσότεροι από τους δανειστές δεν κατάφεραν ποτέ να αποπληρώσουν τα δάνεια και ο ναός “έγραψε” απώλειες 80% επί του κεφαλαίου του.Το πρώτο “επεισόδιο” στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας, καταγράφεται στις αρχές του πολέμου ανεξαρτησίας της χώρας και το τελευταίο κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης των αρχών της δεκαετίας του ’30.“Η συνδυασμένη διάρκεια της περιόδου κατά την οποία η Ελλάδα ήταν χρεοκοπημένη στη σύγχρονη εποχή ανέρχεται σε 90 χρόνια, ή περίπου στο ήμισυ της συνολικής περιόδου κατά την οποία η χώρα είναι ανεξάρτητη!” αναφέρει το δημοσίευμα.Η Ελλάδα έχει κηρύξει χρεοστάσιο πέντε φορές στη σύγχρονη ιστορία της (το 1826, το 1843, το 1860, το 1894 και το 1932). Η πρώτη περίπτωση καταγράφεται στις αρχές της Ελληνικής Επανάστασης και το τελευταίο κατά τη διάρκεια της μεγάλης ύφεσης στις αρχές της δεκαετίας του 1930.Η Ελλάδα, πάντως, δεν διεκδικεί την πρωτιά όσον αφορά τον αριθμό των χρεοκοπιών. Το Εκουαδόρ και η Βενεζουέλα, με δέκα χρεοκοπίες η καθεμία, είναι σε αυτό τον τομέα οι αδιαμφισβήτητες “πρωταθλήτριες” χώρες.Στο έλεος των τοκογλύφωνΟ πόλεμος για την ανεξαρτησία της Ελλάδας ξεκίνησε το 1821 και στόχο είχε τον τερματισμό της οθωμανικής κυριαρχίας. Το 1824 εξασφαλίστηκε από το Χρηματιστήριο του Λονδίνου δάνειο ύψους 472.000 στερλινών, προκειμένου να συνεχιστεί ο αγώνας. Η προσφορά υπερκαλύφθηκε, και από τους αγοραστές απαιτήθηκε να καταβάλουν μόνο το 10% της τιμής αγοράς, με την υπόσχεση ότι θα καταβάλουν το υπόλοιπο αργότερα. Επιπλέον δάνειο ύψους 1,1 εκατομμυρίου στερλινών χορηγήθηκε το 1825.Το δυστύχημα σε ό,τι αφορά αυτά τα δύο δάνεια ήταν ότι οι κερδοσκόποι και οι μεσάζοντες στο Λονδίνο καρπώθηκαν το μεγαλύτερο μέρος των ποσών προτού η Ελλάδα λάβει τα κεφάλαια. Ένα άλλο θέμα ήταν ότι ο πόλεμος για ανεξαρτησία μετατράπηκε σύντομα σε εμφύλια σύρραξη, με αποτέλεσμα να μη γνωρίζει κανείς ποιος θα έπρεπε τελικά να παραλάβει αυτά τα κεφάλαια.Τόκοι δεν καταβλήθηκαν ποτέ στους ομολογιούχους των δύο αυτών δανείων και η αξία των ομολόγων σταδιακά μειώθηκε σε ένα κλάσμα της ονομαστικής τιμής. Μόλις το 1878 η ελληνική κυβέρνηση κατάφερε να προχωρήσει σε διακανονισμό των δανείων, που μέχρι τότε και με τους συσσωρευμένους τόκους είχαν ξεπεράσει τα 10 εκατομμύρια στερλίνες.Το 1832 χορηγήθηκε ένα ακόμα δάνειο στην Ελλάδα, συνολικού ύψους 60 εκατομμυρίων δραχμών. Το δάνειο κανονίστηκε από τις κυβερνήσεις της Γαλλίας, της Ρωσίας και της Βρετανίας και υποτίθεται ότι χορηγήθηκε προκειμένου να βοηθήσει την Ελλάδα να “χτίσει” την οικονομία της και να διαχειριστεί τα αρχικά στάδια της διακυβέρνησης.Τα κεφάλαια κατά το μεγαλύτερο μέρος τους κατασπαταλήθηκαν για τη διατήρηση του στρατού και του Βαυαρού πρίγκιπα Όθωνα, ο οποίος έγινε βασιλιάς της Ελλάδας από τους Άγγλους. Η Ελλάδα κατάφερε να τηρήσει τις δανειακές της υποχρεώσεις μέχρι το 1843, όταν η κυβέρνηση σταμάτησε να καταβάλλει τις δόσεις της.Μετά τη χρεοκοπία αυτή, η Ελλάδα αποκλείστηκε από τις διεθνείς αγορές κεφαλαίου για αρκετές δεκαετίες. Στο διάστημα αυτό, η κυβέρνηση εξαρτήθηκε από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας για τον δανεισμό της. Οι ανάγκες της κυβέρνησης ήταν στην αρχή περιορισμένες, ωστόσο σύντομα αυξήθηκαν και η Εθνική Τράπεζα της χορήγησε κεφάλαια με επιτόκια διπλάσια του διεθνούς επιτοκίου δανεισμού.Αφού η ελληνική κυβέρνηση προχώρησε σε διακανονισμό των χρεών της το 1878, οι παγκόσμιες αγορές κεφαλαίου άνοιξαν και πάλι για την Ελλάδα και οι δανειστές προθυμοποιήθηκαν αμέσως να χορηγήσουν στη χώρα κεφάλαια. Αυτός ο δανεισμός αυξήθηκε σε μη βιώσιμα επίπεδα και η κυβέρνηση προχώρησε σε στάση πληρωμών το 1893.Το 1898 οι ξένες πιέσεις οδήγησαν την Ελλάδα να αποδεχθεί τη δημιουργία της Διεθνούς Επιτροπής για τη Διαχείριση του Ελληνικού Χρέους. Αυτή η επιτροπή ήλεγχε την οικονομική πολιτική της χώρας καθώς και την είσπραξη των φόρων.Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, πολλές χώρες χρεοκόπησαν καθώς η παγκόσμια οικονομία συρρικνωνόταν και εισερχόταν στη γνωστή μεγάλη ύφεση. Η Ελλάδα επέβαλε μορατόριουμ στην αποπληρωμή του ξένου χρέους της το 1932. Αυτή η χρεοκοπία διήρκεσε μέχρι το 1964, για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα δηλαδή από οποιαδήποτε άλλη χρεοκοπία της χώρας.Το δημοσίευμα καταλήγει με την επισήμανση ότι η ιστορία του ελληνικού χρηματοοικονομικού συστήματος δεν είναι ενθαρρυντική για τους επενδυτές, που ελπίζουν πως η Ελλάδα θα αποφύγει τη χρεοκοπία. Κάποιοι όμως μπορεί να παρηγορηθούν από το γεγονός ότι, αν και οι προηγούμενες χρεοκοπίες δημιούργησαν προβλήματα στις αγορές, ωστόσο το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα δεν έπαθε ποτέ μακροχρόνια ζημιά από τα γεγονότα αυτά. (News742.gr/2/10/2011) |