Γράφαμε ένα σχεδόν χρόνο μετά την έναρξη της λειτουργίας του Homo-Naturalis και συγκεκριμένα στις 27/11/2008 σε κείμενό μας με τίτλο
ΤΩΝ ΟΙΚΙΩΝ ΥΜΩΝ ΕΜΠΙΠΡΑΜΕΝΩΝ,ΥΜΕΙΣ ΑΔΕΤΕ! |
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕΝΗ Ελλάδα, είναι μια από τις πλέον χρεωμένες χώρες στον κόσμο και με το υψηλότερο κόστος δανεισμού. Παρ΄όλα αυτά, συνεχίζει να δανείζεται ασύστολα, αφού τα χρέη του παρελθόντος, τα έξοδα εξοπλισμών, τις αστρονομικές επιδοτήσεις των κομμάτων, τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, τις συντάξεις κ.λπ τα εξοφλεί κατά κανόνα με δανεικά. Κανείς δεν είναι σε θέση αυτή τη στιγμή να γνωρίζει επακριβώς ούτε τα ποσά, που αναλογούν σε κάθε σημερινό ΄Ελληνα να καταβάλει γι αυτά τα χρέη, ούτε και πόσες γενιές μελλοντικά έχουν επιβαρυνθεί με τα συγκεκριμένα χρέη και τα ελλείμματα της οικονομίας. |
Λίγο μετά, στις 5/12/2008, αναφερθήκαμε ξανά στο ίδιο θέμα, και με κραυγή αγωνίας λέγαμε :
ΚΚΕ, ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΛΑΟΣ: ΣΕ ΚΟΙΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ |
…Εκεί, όμως ,που «δίνουν ρεσιτάλ», όσον αφορά την αγαστή συνεργασία, την ασυλία και την υποκρισία ΟΛΩΝ των κομμάτων του ελληνικού κοινοβουλίου, είναι στο μέγα θέμα του καταστροφικού δανεισμού της χώρας. Όπως και σε άλλο κείμενο με τίτλο «ΤΩΝ ΟΙΚΙΩΝ ΥΜΩΝ ΕΜΠΙΠΡΑΜΕΝΩΝ ΥΜΕΙΣ ΑΔΕΤΕ» αναπτύξαμε, η χώρα έχει καταρρεύσει οικονομικά (πτωχεύσει) και αυτή είναι η διαπίστωση όλων των οικονομικών κύκλων της Ευρώπης και των Βρυξελών, φυσικά. Το χρέος και τα ελλείμματα είναι απίστευτα τεράστια. Μισθοί, συντάξεις, εξοπλισμοί, παροχές διάφορες και κονδύλια, καταβάλλονται πλέον μόνο από δανεικά, αφού δεν υπάρχουν χρήματα στον κρατικό κορβανά. Ο δανεισμός (αν βρεθούν δανειστές) της επόμενης χρονιάς( 2009), για παράδειγμα, θα πλησιάσει τα 50-55 δις, ευρώ και με επιτόκιο 2% μεγαλύτερο της…Γερμανίας.
Και ενώ αυτή είναι η τραγική και μη αναστρέψιμη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, η μεν κυβέρνηση αποκρύπτει την αλήθεια από τους ΄Ελληνες, τα δε λοιπά κόμματα, ενώ γνωρίζουν κι αυτά πολύ καλά πως η οικονομική καταβαράθρωση της χώρας είναι οριστική και αμετάκλητη, όχι μόνο δεν προβαίνουν σε «σταυροφορία» ενημέρωσης, αλλά τη συγκαλύπτουν κιόλας. Φωνάζουν, τάχα μου, ελάχιστες φορές, αλλά στην ουσία προτιμούν να ασχολούνται με τα …αποδοτικά σε κομματικό όφελος σκάνδαλα, τύπου Βατοπεδίου-Εφραιμ, γιατί είναι «πιασάρικα» και τηλεοπτικά, παρά με το πρόβλημα της οικονομικής κατάρρευσης.
Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα έχει χρονολογία έναρξης το 2008 .Λίγους μήνες πριν, Αμερικανοί και Ε,Ε είχαν σημάνει συναγερμό προειδοποιώντας τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή πως η χρεοκοπία της χώρας ήταν επί θύραις αφού το χρέος είχε πλέον καταστεί μη βιώσιμο, δοθέντος πως είχε διπλασιαστεί στα χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας από τον «ανιψιό» και το έλλειμμα είχε εκτοξευτεί στο 15.6%,την ίδια ώρα που η εγκληματική εκείνη κυβέρνηση της Δεξιάς το έδινε προς τα έξω 3.8%!
Κι αντί η εγκληματική κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή να κηρύξει τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, να ενημερώσει τον ελληνικό λαό για τη χρεοκοπία και να προχωρήσει στις διαδικασίες για σχηματισμό εξωκοινοβουλευτικής κυβέρνησης, που θα μπορούσε να χειριστεί την κρίση και να αποφευχθούν όσα επακολούθησαν, ο μοιραίος εκείνος πρωθυπουργός τότε και τα στελέχη της κυβέρνησής του ,αφού απέκρυψαν την τραγικότητα της κατάστασης της ελληνική οικονομίας, προτίμησαν να εξαφανιστούν και να αφήσουν το καράβι να συντριβεί στις ξέρες. Ένα έγκλημα, σύμφωνα με το ελληνικό Σύνταγμα, ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ!
Από τότε μέχρι σήμερα ,πέρασαν 10 ολόκληρα χρόνια . Το χτεσινό διάγγελμα του πρωθυπουργού από την Ιθάκη ,σηματοδότησε μια νέα εποχή για τη χώρα .Τα προγράμματα δανείων για την Ελλάδα έληξαν και η 20ή Αυγούστου είναι η ημέρα του τέλους των ευρωπαϊκών πιστωτικών προγραμμάτων. Η έξοδος στις αγορές δεν είναι πια όνειρο, όπως λίγα χρόνια πριν, αλλά η ιστορική πραγματικότητα και παράλληλα, επιτακτική αναγκαιότητα για τους ΄Ελληνες. Αλλιώς, δεν υπάρχει δυνατότητα επιβίωσης για το σύνολο του ελληνικού λαού.
Αν θελήσουμε επιγραμματικά να αναζητήσουμε τις αιτίες της τελευταίας ελληνικής, οικονομικής κρίσης θα καταλήγαμε στις εξής:
-
Η αφύσικη και ανιστόρητη επικράτηση της μορφής της οικονομία που αποκαλείται «οικονομία της αγοράς» και η εγκατάλειψη της μοναδικής οικονομικής μορφής που υπακούει ανά τους αιώνες στη χρυσή αρχή «΄Ο,τι παράγεις, καταναλώνεις»
-
Η παντελής εξάρτηση του ατόμου-υπηκόου από το έθνος- κράτος-«πατερούλη», κυρίως οικονομικά. Η αποδυνάμωση και τελικά η στέρηση από τα χέρια του βασικού κοινωνικού πυρήνα, της οικογένειας, των μέσων παραγωγής, τα οποία πλέον συγκεντρώθηκαν σε ισχυρές οικονομικές μονάδες και ομάδες με κυρίαρχο χαρακτηριστικό την πάση θυσία εξοικονόμηση υψηλού κέρδους από τα προϊόντα που προωθούν στην αγορά.
-
Οι γνωστές παθογένειες ελληνικού κράτους και κοινωνίας, που τελικά οδήγησαν τη χώρα στο οικονομικό αδιέξοδο ΄Οπως ήδη αναφέραμε, η κυβέρνηση στα χέρια της οποίας έσκασε η βόμβα της χρεοκοπίας, απέκρυπτε για χρόνια την τραγικότητα της κατάσταση, το ύψος του χρέους και του ελλείμματος . Σύμπας ο κομματικός κόσμος της χώρας, επίσης, κώφευε, καθένας για τους δικούς του λόγους. Την ίδια ώρα ο άκρατος κομματισμός , ο νεποτισμός (οικογενειοκρατία), οι πελατειακές σχέσεις κυβέρνησης -οπαδού και η προκλητική φοροδιαφυγή ξεπέρασαν κάθε ελληνικό προηγούμενο.
-
Η επαίσχυντη παράδοση του ελληνικού Τύπου (βιομηχανίας παραπληροφόρησης) να κηδεμονεύεται από «βαρόνους», κυρίως από εξωνημένους εκδότες –βιομήχανους-εφοπλιστές- εμπόρους (τελευταία και από ναρκέμπορους) και να στελεχώνεται από τα μέλη της δημοσιογραφικής συντεχνίας για τα οποία οι ίδιοι αποφαίνονται πως «ο καλύτερος έχει σκοτώσει τη μάνα του». Είναι αυτοί, που όταν εμείς εδώ, μέσα από τις σελίδες της ιστορικής δημοσιογραφίας ήδη από το 2008 αποκαλύπταμε το μεγάλο σκάνδαλο της χρεοκοπίας της χώρας και τους καλούσαμε σε συστράτευση , εκείνοι, προκλητικά, έπαιζαν σκανδαλολογία τύπου Βαβίλη, Ζαχόπουλου και Εφραίμ.
-
Η παντελής έλλειψη δικαιικού, νομικού και δικαστικού πολιτισμού στην Ελλάδα. Η ελληνική δικαιοσύνη, αν ήταν να επιλέξει ταμπέλα “μετώπης” στην είσοδο των δικαστηρίων της, θα έπρεπε να επιλέξει τη φράση: «Σ΄αυτές τις αίθουσες συνήθως αθωώνονται ένοχοι και καταδικάζονται αθώοι»!
Στα χρόνια που ακολούθησαν την επίσημη αποδοχή στο Καστελόριζο από τον τότε πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου της νομιμότητας της οικονομίας της αγοράς και της υποταγής της χώρας στους δανειστές της, που σε εντελώς οξύμωρο σχήμα την παράδοση αυτή την αποκάλεσαν …βοήθεια(!) ,οι δανειστές χορήγησαν στη χώρα σχεδόν 300 δισεκατομμύρια ευρώ από τα οποίας όμως στον κρατικό προϋπολογισμό εισέρρευσε μόνο το 10%! Το συντριπτικό ποσοστό αυτών των δανείων καρπώθηκαν οι προβληματικές τράπεζες και οι δανειστές του κράτους. Να αναφέρουμε μόνο πως η Γερμανία στο διάστημα του “προγράμματος διάσωσης” εισέπραξε τόκους ύψους 2,9 δισ. ευρώ από τη χώρα μας , τη στιγμή που γερμανικός προϋπολογισμός λειτουργεί απλώς ως εγγυητής. Οι Γερμανοί…σωτήρες μας δε χρειάστηκε να δώσουν ούτε ένα ευρώ στην Ελλάδα!
Από χτες που ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στην Ιθάκη διεκήρυξε το τέλος των μνημονίων, αφού έγινε εφικτή η παρουσίαση ενός ισορροπημένου προϋπολογισμού, οι «σωτήρες» της Ελλάδα, «τρίβουν τα χέρια» τους για πολλούς λόγους. Ο σπουδαιότερος: Τώρα πια η Ελλάδα απόκτησε την εμπιστοσύνη των αγορών, η κυβέρνηση θα μπορεί να δανειστεί τα χρήματα που χρειάζεται για την εξυπηρέτηση του χρέος της και προς την ΕΕ. Η εξόφληση, επομένως, των δανείων είναι εγγυημένη για χίλιους λόγους. Ειδικά ,αφού σιγά-σιγά η χώρα αποκτά ένα φιλικό προς τις επενδύσεις κλίμα, που θα γίνει εντονότερο μετά το «μαχαίρι» στις συντάξεις από το 2019 και τη μείωση των μισθών περαιτέρω. Αυτά από μόνα τους θα αποτελέσουν δέλεαρ για τις επιχειρήσεις, οι οποίες θα δημιουργήσουν περισσότερες θέσεις εργασίας με μια εικονική ευημερία και φυσικά αύξηση στα φορολογικά έσοδα.
Να , λοιπόν, που μετά σχεδόν 10 ολόκληρα χρόνια δεινής λιτότητας για τον ελληνικό λαό, η Ελλάδα ξαναμπαίνει στο παιχνίδι και γίνεται πλέον…ανταγωνιστική . Αλλά τι σημαίνει στην ουσία για τη χώρα μας αυτή η μαγική λέξη, α ς αφήσουμε τη γερμανική εφημερίδα «Frankfurter Rundschau» να μας την περιγράψει:
“Ανταγωνιστικότητα” στην περίπτωση αυτή σημαίνει ακριβώς αυτό που εννοούν με τον όρο αυτό εδώ και χρόνια και οι γερμανικές κυβερνήσεις : Ένα κράτος πρέπει να λειτουργεί σαν μια επιχείρηση. Αν “οι αγορές” δεν το εμπιστεύονται πλέον, πρέπει να μειώσει τις δαπάνες και μάλιστα σε βάρος εκείνων που είναι περισσότερο αδύναμοι να αμυνθούν».
«Με αυτή την έννοια», προστίθεται, «τα προγράμματα βοήθησαν πραγματικά και έφεραν τη σωτηρία. Βοήθησαν το ελληνικό κράτος να εξυπηρετήσει το χρέος του, μια βοήθεια χάρη στην οποία οι δανειστές βοήθησαν κυρίως τους εαυτούς. Και σώθηκε ένα σύστημα που επιτρέπει να μετατρέπονται τα κράτη σε ομήρους των χρηματοπιστωτικών αγορών, εάν δεν αποταμιεύουν χρήματα για τον προϋπολογισμό τους σε βάρος των μεσαίων και κατώτερων στρωμάτων.»
Η ιστορική αλήθεια είναι αυτή. Χωρίς φόβο και πάθος. Και οι ΄Ελληνες ,ειδικά εκείνοι (και είναι πολλοί) που καλούνται από εδώ και πέρα να επιβιώσουν με 300 και 400 ευρώ το μήνα, θα νιώσουν στο πετσί τους και για πολλά χρόνια αυτή την τραγική αλήθεια..