ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

…Από εκείνη την εποχή είχα μια θεωρία για τις αιτίες που οδηγούν  τα άτομα στα ναρκωτικά :Πίστευα πως οι κλασικές αιτίες που επικαλούνται οι ειδικοί για να δικαιολογήσουν την επιρρέπεια, ενός νέου ειδικά ατόμου, στα ναρκωτκά (κακό οικογενειακό περιβάλλον,φτώχεια,αδυναμία χαρακτήρα,προσωπικά προβλήματα κ.λπ) είχαν σχέση,αλλά δεν ήταν η βασική αιτία.Συνάντησα ναρκομανείς από “καλά” σπίτια και από “κακά”.Πλούσιους και φτωχούς, με ή χωρίς προσωπικά προβλήματα. Πώς γίνεται, αναρωτιόμουνα, στο ίδιο σπίτι  με τέσσερα παιδιά, τα τρία να βγαίνουν “διαμάντια” και το άλλο πρεζόνι;Κάτι άλλο φταίει ΚΥΡΙΩΣ και όχι το περιβάλλον.Κατέληξα,λοιπόν, πως ναρκομανείς γίνονται άτομα με άκρατο εγωισμό, “παρτάκηδες”,κακομαθημένοι και συναισθηματικά ανώριμοι.΄Ατομα που τα θέλουν ΟΛΑ δικά τους και μάλιστα εδώ και τώρα.Η ζωή δεν τα δίνει εύκολα και καταλήγουν εκεί που καταλήγουν.

Μετά σκεφτόμουνα πώς θα μπορούσε κανείς 1. Να βοηθήσει ένα ναρκομανή να απεξαρτηθεί και 2.Πώς η πολιτεία θα ήταν σε θέση να χτυπήσει αποτελεσματικά αυτή τη μάστιγα. Να δούμε το πρώτο ερώτημα:

Δεν είδα ΠΟΤΕ,όσα χρόνια ασχολήθηκα με το πρόβλημα, ένα ναρκομανή με χρόνια εξάρτηση να σώζεται.Κι αυτό αποδείχτηκε αργότερα,όταν έφτιαξαν την “επιχείρηση” ΟΚΑΝΑ και τα διάφορα κέντρα αποτοξίνωσης.Δε θεράπευσαν ποτέ κανέναν με τις αστείες ατάκες “είμαι η Ελένη και είμαι καλά”.Αηδίες.Μπορεί για λίγο καιρό να έμενε ένας ναρκομανής “καθαρός” και μετά από λίγο, χωνόταν πάλι στα “σκατά΄”.Κάποιες περιπτώσεις θεραπείας που παρουσιάζουν,δε θα μπορούσαν να επιβεβαιωθούν επστημονικά (λένε οι ειδικοί), αν δεν περάσει δεκαετία! Μεγάλο το διάστημα,αλλά αυτή είναι η αλήθεια.

 Και για να επανέλθουμε στα κέντρα αποτοξίνωσης. Αυτά τα “μαγαζιά”, πέρα από τη κατασπατάληση δημοσίου και ιδιωτικού χρήματος, κάνουν και άλλη ζημιά. Προπαγανδίζουν και μάλιστα με “πλούσιες” διαφημίσεις πως θεραπεύουν,σώζουν,αποτοξινώνουν κάθε εξαρτημένο. Αρκεί εκείνος να θέλει. Με αυτό τον τρόπο, εξαπατούν τον κόσμο και τους ναρκομανείς.Αλλά η μεγάλη ζημιά γίνεται ειδικά σε κάποα παιδιά, επιρρεπή στις ουσίες,που σκέφτονται:”Δεν πάει στο διάολο; Και να γίνω πρεζόνι, θα πάω σε ένα κέντρο να αποτοξινωθώ”.Απάτη-έγκλημα!

Η άποψή μου τώρα πιά (και ας μην είμαι ειδικός,απλώς διατυπώνω γνώμη, εξαιτίας εκείνης της ενασχόλησής μου με το θέμα των ναρκωτικών παλιότερα) για την απεξάρτηση ενός ατόμου είναι τούτη: Επειδή η εξάρτηση είναι στο μυαλό,εκείνο πρέπει να πρώτα να “καθαρίσει”.Τα υποκατάστατα (μεθαδόνες και τέτοια) που τάχα λύνουν το πρόβλημα ως υποκατάστατα,ξέρουν και οι ίδιοι οι ναρκομανείς πως είναι απάτη. ΟΛΑ στο μυαλό είναι.

Η πολιτεία, λοιπόν,αν πράγματι νοιάζεται γι αυτά τα άρρωστα και χιλιοταλαιπωρημένα άτομα, ας κάνει το εξής: Να ιδρύσει κατά τόπους ΚΕΝΤΡΑ ΑΠΟΤΟΞΙΝΩΣΗΣ – “ΧΩΡΙΑ” στα οποία θα εισάγονται για θεραπεία ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ όλοι οι ναρκομανείς.(Να επονομαστούν,μάλιστα,”ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ” ή κάπως έτσι,με μια μεταφορική λέξη-φράση που να σημαίνει  “γυρίζω πίσω”,”έρχομαι από την έρημο”, κάτι τέτοιο). Κανένα δυστυχισμένο  πλάσμα να μην κοιμάται πια στους δρόμους, να υποφέρει,να εξευτελίζεται και να πεθαίνει σα σκυλί. Στα “Κέντρα” αυτά, η αποτοξίνωση θα γίνεται χωρίς υποκατάστατα.Να μείνουν χωρίς ουσίες στην αρχή και να περάσουν την “κόλαση” ΟΛΟΙ τους. Αυτό θα είναι και μια φοβερή εμπειρία-τιμωρία, για να καταλάβουν στην κυριολεξία την αθλιότητα στην οποία βρίσκονται. Αφού περάσουν από την “κόλαση” (στέρηση) και αντιμετωπίσουν τα σύνδρομα, να ξεκινήσουν πρόγραμμα “καθαρισμού” του μυαλού. Αυτό δε γίνεται με διδασκαλίες, κηρύγματα, ομολογίες πρώην, τάχα, ναρκομανών και συμβουλές. Για να σταθούν αυτά τα πλάσματα πάλι στα πόδια τους, θέλουν πολλή ΑΓΑΠΗ, ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ,ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ.΄Εχουν φάει με το κουτάλι την απόρριψη και τα μόνα “φάρμακα” που χρειάζονται, είναι αυτά.Επομένως,κάθε ναρκομανής που αποτοξινώνεται, πρέπει να έχει δίπλα του,εκτός από τον ειδικό, και έναν αγαπημένο (γονιό, κάποιον). Δε θα πηγαίνει ο υπό αποτοξίνωση στο σπίτι, ο συγγενής θα έρχεται κάποιες ώρες στο ¨Κέντρο”.

Μέσα εκεί θα μένει ο θεραπευόμενος ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ πολύ μεγάλο διάστημα, ίσως  και 5 χρόνια. ΄Ολη αυτή την περίοδο, θα ζει ως σε “κοινωνία” με τους άλλους στο “ΧΩΡΙΟ”,να δημιουργεί σχέσεις,να δουλεύει,να συμπεριφέρεται και να “λειτουργεί”,όπως “έξω”.Δε θα επιτρέπεται ,όμως,όσο είναι “μέσα”,να δημιουργεί οικογένεια. Μετά την έξοδό του από το ‘”Κέντρο”κι αφού θα έχει εξασφαλισμένη εργασία και ενεργή συμπαράσταση από “αγαπημένα” πρόσωπα,θα παρακολουθείται στενά η πορεία του από ειδικούς.Αν συνεχίσει να  μένει “καθαρός” έξω για μεγάλο διάστημα, σώθηκε.Αν ξανακυλήσει,θα γίνεται νέα εισαγωγή στο “Κέντρο”,η οποία θα παρατείνεται πλέον για πολύ περισσότερο χρόνο.

Στο άλλο ερώτημα,πώς η πολιτεία θα χτυπήσει τη μάστιγα αυτή,έχουμε να πούμε τα εξής: Είναι πολύ απλό,απλούστατο,σαν το “αυγό του Κολόμβου”. Λένε οι περισσότεροι “να πιάσουν τους μεγαλεμπόρους”. Ναι,”καλά κρασά”.Θα πάμε με τίποτα μπαζούκας στην Κολομβία να τους εξολοθρέψουμε;΄Η, “να γίνεται καλύτερη επιτήρηση στα σύνορα και τις απέραντες ακτές μας”.Σιγά. Πρώτον, αυτό είναι ανέφικτο και ύστερα, έστω και αν πιάσεις μερικούς ιδιοκτήτες ,που μεταφέρουν με τα πλεούμενά τους ουσίες, κάτι έγινε.Υπάρχουν χιλιάδες άλλοι, που θα συνεχίσουν.”Να πιάσουνε τους ντήλερ”,λένε.Το… λύσαμε το πρόβλημα. Μα,τα ναρκωτικά διακινούνται από τους ίδιους τους ναρκομανείς,που είναι ταυτόχρονα χρήστες και “έμποροι”.Αν πιάνεις καθέναν που έχει 1 γραμμάριο πρέζα πάνω του σε επιχείρηση “σκούπα”, δε θα έχεις πού να τους φυλακίσεις όλους αυτούς.

Λοιπόν, η λύση είναι μία, και ένας τρόπος υπάρχει να χτυπηθούν τα ναρκωτικά και οι έμποροι και όλη η “αγορά”. Την είπαμε παραπάνω: Κάντε “ΚΕΝΤΡΑ ΑΠΟΤΟΞΙΝΩΣΗΣ” και εισάγεται ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ όλους τους ναρκομανείς μέσα για πολύχρονο πρόγραμμα θεραπείας. Αν έξω δεν κυκλοφορεί ναρκομανής, σε ποιόν θα πουλήσει ο ντήλερ,ο έμπορος, ο μεγαλέμπορος ουσίες; Σε μένα:΄Οχι, ευχαριστώ,δε θα πάρω.Τελείωσε,έκλεισε έτσι η “αγορά”.Αφού δεν υπάρχουν πελάτες, κατεβάζει ρολά το “μαγαζί”.Λογικά πράγματα, πραγματοποιήσιμα, όχι παρλαπίπες.

Μόνο, έτσι, θα χτυπηθεί αυτό το μεγάλο κακό,αυτή η εξαθλίωση, η δυστυχία που ταλαιπωρεί και τους ίδιους τους εξαρτημένους και τους οικείους τους. Το δράμα της οικογένειας,είναι χειρότερο. Λύση υπάρχει.Τα άλλα είναι μπλα-μπλα,γιατί δε θέλουν να χτυπήσουν την αγορά και δεν τους νοιάζει αν οι ναρκομανείς πεθαίνουν στους δρόμους. Μέχρι να πεθάνουν όμως, “τρέφουν” με τις “σάρκες” τους  ένα τεράστιο κύκλωμα :Εμπόρους, γιατρούς, φαρμακοποιούς, δικηγόρους, δικαστές, αστυνομικούς και λοιπούς αξιοσέβαστους κυρίους.Τι θα κάνουν όλοι αυτοί χωρίς δουλειά; Και είναι χιλιάδες. Καλύτερα, λοιπόν,να αφήσουμε να πεθαίνουν καθημερινά (ζωντανοί νεκροί) αυτά τα  ταλαιπωρημένα πλάσματα,παρά να μείνουμε εμείς άνεργοι.΄Ετσι κι αλλιώς,διάλεξαν το δρόμο τους,δε φταίμε εμείς.