Εφημερίδα Συντακτών. Θα βγεί ψαριά καλή ,άραγε (διάβαζε είδηση ουσίας ) από την αποχώρηση των Ψαρράδων ΄Αντας και Δημήτρη;

 α. “Η σκύλα  Τουρκάλα Γεσιλγκόζ, που ξέχασε ποια ήταν”

Η Oλλανδή υπουργός Δικαιοσύνης Ντιλάν Γεσιλγκόζ θα ηγηθεί του συντηρητικού κόμματος VVD του απερχόμενου πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε στις εκλογές που θα διεξαχθούν το Νοέμβριο, ανακοινώθηκε σήμερα από το κόμμα. Η Γεσιλγκόζ, 46 ετών, είναι η πρώτη γυναίκα που θα ηγηθεί του VVD σε εθνικές εκλογές και, αν κερδίσει, θα γίνει η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Ολλανδίας.

Η Ντιλάν Γεσιλγκόζ έχει κουρδικές ρίζες και μετανάστευσε στην Ολλανδία από την Τουρκία όταν ήταν 8 ετών. Ωστόσο είναι σφοδρή πολέμια της επανένωσης οικογενειών μεταναστών – δηλαδή της ίδιας πολιτικής που της άνοιξε το δρόμο να μεταναστεύσει όταν ήταν παιδί στην Ολλανδία. Ο Ρούτε, ο πρωθυπουργός με την πιο μακρά πρωθυπουργική θητεία στην Ολλανδία, δήλωσε τον Ιούλιο πως θα εγκαταλείψει την πολιτική μετά την κατάρρευση της κυβέρνησής του εξαιτίας της πολιτικής σχετικά με το άσυλο. Θα συνεχίσει να υπηρετεί ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός μέχρι να ορκιστεί νέα κυβέρνηση.

β.Ι Ινδή Σουέλα Μπρέιβερμαν.  Η κόρη μεταναστών που υπόσχεται να διώξει τους μετανάστες από τη Βρετανία

 Κλείδωσε μετανάστες σε τρέιλερ φορτηγού και καλεί σε  λιντσάρισμα

«Κοιμόμαστε! Μια βόλτα από τη Χηλή μέχρι Σκοπό Βολής έχω φορτώσει 25 κομμάτια έχω εδώ μέσα στο τρέιλερ. Ανοιξε λίγο. 25 κομμάτια. Ανοιξε λίγο το σύρμα. Θα μας κάψουν αυτοί ρε πούστη, θα μας κάψον αυτοί. Ωπ, βλέπετε; 215 κομμάτια τα μπάσταρδα. Εχει γεμίσει όλο το βουνό, παιδιά. Ολο το βουνό έχει γεμίσει γαμώ την τρέλα τους ρε πούστη. Αυτοί είναι ορκισμένοι, άσε, γάμησέ το, αυτοί είναι ορκισμένοι να μας κάψουνε. Γεμάτα τα πουρνάρια. Γεμάτα τα πουρνάρια, παντού, αυτό σας λέω παιδιά. Οργανωθείτε, βγείτε όλοι να τους μαζέψουμε. Θα μας κάψουνε, αυτό σας λέω μόνο»,

 Αλβανέ,  Αλβανέ ποιος είπε πως δε θα γίνεις ΄Ελληνας ποτέ;

(Φύσιν πονηράν, μεταβαλείν ού ράδιον.  (= Αλί που το ‘χει η κούτρα του να κατεβάζει ψείρες).

Στο στρατό στα κέντρα παρουσίασης Νεοσύλλεκτων,  όλοι είναι ίσοι. Δεν έχουν δοθεί  ακόμα  “σαρδέλες” και η «σειρούλα» σου ,περνάει  την  πρώτη της βασική  εκπαίδευση , ίσια κι όμοια με σένα.

Τα δύσκολα είναι μετά ,   που   στέλνουν τα στραβάδια  στις μονάδες τους. Εκεί φαίνεται  πια ολοκάθαρη η ..ισότητα στο στρατό. ΄Οποιος έχει βύσμα,  τοποθετείται,   ακόμα και  δίπλα στο σπίτι του (σ.σ. Ο δικός μου γιος που τον καλέσανε να παρουσιαστεί  τον προηγούμενο μήνα  και δεν είχε ασφαλώς   βύσμα, όπως δεν είχε ποτέ και ο πατέρας του-πάλι ασφαλώς και… υπερηφάνως-  το στείλανε απ΄ευθείας  Τεθωρακισμένα στον ‘Εβρο!  Κι εκεί, του είπαν, θα  παρουσιαστεί μετά την αναβολή λόγω σπουδών .   Το συνομήλικο και γειτονόπουλό μας , που  είναι μαζί από παιδιά, το στείλανε…τυχαία, δίπλα   στη Θήβα !).    Να επανέλθουμε από την εκτροπή.

Με το που θα πάρει, λοιπόν,  η «σειρούλα» σου  τη  σαρδέλα και  τον κάνουν από δεκανέα και πάνω , πέρα από τη ισότητα που αλλάζει, ο …βαθμοφόρος πλέον  συστρατιώτης σου,   ξαφνικά γίνεται άλλος άνθρωπος. Μεταμόρφωση…Κυρίου!

Δεν είσαι εσύ πια που γαμωσταυρίζατε αμφότεροι τα στρατά    στην αλλαγή της σκοπιάς,  που του έδινες και τη δικιά  σου μερίδα από τις πατάτες μπλουμ και το σπανακόρυζο  που  δεν τα άγγιζες ποτέ.

Τώρα,  εσένα τον κατώτερο ,  που έμεινες  κωλοφάνταρο,  σε βλέπει και σου συμπεριφέρεται  σαν σκουπίδι.  Βγάζει πάνω σου όλη εκείνη τη καταχωνιασμένη συμπεριφορά  του τσοπάνου στο μύθο του Γύγη  (id κατά Φρόιντ) , που ως τότε δε φαινόταν με τίποτα. Αυταρχικός, βίαιος, χειριστικός,   σαρκαστικός, εγωιστής. Παλιανθρωπάκος με τα όλα του.

΄Όπως, ακριβώς,   ήταν και  ως «πολίτης» , αλλά το έκρυβε,  γιατί δεν τον έπαιρνε. Θα εισέπραττε πολλές σφαλιάρες και πατσαβούρες  έξω, έτσι και του έβγαινε στην επιφάνεια το “σύνδρομο  του δεκανέα”.

Αλλάζει η εξουσία τον άνθρωπο. Κι αυτό,  επειδή όποιος την  ασκεί  και σε όποια μορφή,  είναι έμφορτος ιδεολογημάτων,  χωρίς  κανένα ιδεολογικό υπόβαθρο. Και φυσικά με ανύπαρκτο μυαλό,  ή, ακόμα χειρότερα, διαστροφικό.

Ο Ιδεολόγος, που σέβεται  ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ  τις αναλλοίωτες και διαχρονικές αξίες (με πρώτες της ανθρωποκεντρικές),  δεν αναλαμβάνει  εξουσίες.   Τις απορρίπτει συνειδητά.  Πώς μπορεί και με ποια δικαιολογία να  καταντήσει  ανθρωποφύλακας,  για  900 ευρώ μισθό το μήνα;

Είναι αυτό ο λόγος  που  οι φορείς  των εξουσιών  στα κράτη, από τον κατώτερο ως τον ανώτερο, είναι άνευροι και στείροι ιδεολογικά. Προφασίζονται ιδεολογία, κυρίως εθνικιστική, πατριωτική,  δημοκρατική,   θρησκευτική , αλλά… με τα λόγια  χτίζεις ανώγεια και  κατώγεια.  Στη ουσία μια ζωή θα παραμείνεις αυτό που ήσουν πάντα:   “Δεκανέας”.  Παλιάνθρωπος και γραφικός.

΄Ομοιες,  ακριβώς, είναι   οι συμπεριφορές και στις κοινωνίες. Με άλλου είδους εξουσιαστικά  γαλόνια εδώ.  Ασκείς  την προσωπική  σου εξουσία με άλλους τρόπους.  Θα βγάλεις  τον παλιοχαρακτήρα σου στη γυναίκα σου, το γείτονα, το συνάδελφο, τον υπάλληλο, τον οδηγό του διπλανού   οχήματος που προσπερνάς, ως μάγκας και νταής εσύ.

Ακόμα κι αν ήσουν  “παράνομος” μετανάστης  παλιότερα (σ.σ, ουδείς πρόσφυγας και μετανάστης είναι ποτέ και πουθενά , παράνομος). Τότε , που  περπάταγες νύχτες  στα βουνά  της Ηπείρου και της Μακεδονίας για να φτάσεις «λαθρό»  στον…παράδεισο της Ελλάδας.  Και  τώρα, που σου  δώσανε “χαρτιά”,  έγινες κι εσύ ένας απ΄ αυτούς.  Κι  ας σε  βρίζανε εκείνοι κάποτε με περισσή φυλετική  υπερηφανεια   “Αλβανέ  Αλβανέ  δε θα γίνεις ΄Ελληνας ποτέ” . Πέσανε έξω.  Εγινες και παράγινες. Νοικοκύρης και αφεντικό.

Κοίτα τα κολλητάρια  του  Αλβανού “ράμπο”  στην Αλεξανδρούπολη,  συμπατριώτες Ελληνάρες τούτοι, πώς μπαγλαρώσανε  στο λεφτό     στο φορτηγό Πακιστανούς!   Αδερφοποιτοί πια.

Και μάλιστα με επί κεφαλής στο ρατσιστικό τους παροξυσμό,   τον Αλβανό Χρυσαυγίτη τώρα.   Αυτόν που  λίγα χρόνια πριν , ως “Πακιστανό”  τότε,  τον κυνηγούσαν   στα κοτέτσια και τους αχυρώνες που κρυβόταν  ως… λαθρό,     με  καραμπίνες!

Γράφαμε στις 4/10/2020:

Ο ΕΦΤΑΧΑΡ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΚΙΣΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ (ΚΙ ΑΥΤΟΣ) “ΤΑΞΙΚΟΣ” ΜΟΥ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ

Τον γνωρίζω κοντά 20  χρόνια τον Εφταχάρ , τον Πακιστανό.  ΄Οταν είχε  πρωτοφτάσει στη Ελλάδα, με “διακινητή”,  χωρίς  “χαρτιά”, δίχως μοίρα.

Νοίκιαζα στο πατρικό μου την  παλιά γκαρσονιέρα σε  σπίτι χτισμένο τη δεκαετία του ΄60.   Ανθρώπινος, όμως, αξιοπρεπής χώρος. Με ένα βαψιματάκι, θα γινόταν  πιο πάνω κι  από σπίτι  της προκοπής

Τον Εφταχάρ  τον βρήκα σε μια πιάτσα στο Αιγάλεω  με μια μπατανόβουρτσα  στον ώμο.  Γύρευε …μουστερή που έλεγε και η συχωρεμένη η μάνα μου.  Μπογιατζής; Τον ρωτάω.  Δεν απάντησε,  ούτε τη λέξη  για να κάνει τη δουλειά του ήξερε ακόμα. -Θέλει βάψει;  Με ρωτάει. Ναι, του λέω, έλα.

΄Οσο έβαφε, συνεννοούμασταν  με…παντομίμα. Τελείωσε γρήγορα, έκανε καλή δουλειά όντως, καθόλου πατσατσουλιά, τον πλήρωσα με ελληνικές “μπογιατζίδικες”  απαιτήσεις μεροκάματου , τον είδα που το καταφχαριστήθηκε  και τον έστειλα στην… ευχή του θεού.

Καμιά ώρα μετά, τον βλέπω μου ξανάρχεται  με έναν άλλον, “ομοεθνή” του μαζί. Τούτος ήξερε καλά ελληνικά. Να μην τα πολυλογώ, ο Εφταχάρ ήθελε να ενοικιάσει το διαμερισματάκι.  Είχαν τεράστιο πρόβλημα στέγασης τότε οι οικονομικοί  μετανάστες όλων των χωρών  (και σήμερα χειρότερα δεν τα ενοικιάζουν σε…λαθρό οι Ελληνάρες !).

Τον είδα να με θερμοπαρακαλεί με δάκρυα στα μάτια και τα χέρια σε στάση ικεσίας!  Ταράχτηκα. Θυμήθηκα τα δικά μου, κάποια χρόνια πριν στο Λονδίνο. Μια τρύπα να σου νοικιάζανε, σου βγάζανε το λάδι στις ερωτήσεις οι ιδιοκτήτες. Κι άσε τι νοίκια ζητούσανε. Και ήτα ο μόνος τρόπος σε ΄Ελληνα να πλερώσεις παραπάνω,  για να προτιμήσει εσένα.  Αλλιώς , σε “σκατόφαρα”  σαν εμάς τους ΄Ελληνες και τους Τούρκους, δεν το έδινε ο Εγγλέζος ρατσιστής!

Του το νοίκιασα  χωρίς δεύτερη σκέψη. Κι έμεινε μέσα για καιρό. Καλοπληρωτής, συνεπής στους λογαριασμούς του, καθαρός, ήσυχος. ΄Εφυγε, όταν  έφερε γυναίκα και παιδιά εδώ και χρειαζόντουσαν μεγάλο  σπίτι πια.

Κράτησα επαφή και μετά που έφυγε από το σπίτι. ΄Οποια δουλειά,  μερεμέτια είχα, του την έδινα. Ούτε καν μου έκανε παζάρια. Ευχαριστημένοι αμφότεροι.

Πριν  2/3 ημέρες, τον πήρα πάλι  τηλέφωνο να αναλάβει   να βάψει  στην γκαρσονιέρα που έμενε παλιά. -΄Ο, τι θες αφεντικό (!) (έτσι με  λέει όλα αυτά  τα χρόνια κι ας  ξέρει  πια φαρσί  τα ελληνικά). Σάββατο θα έχεις εκεί άνθρωπο δικό μου να δουλέψει.  Εγώ δεν προλαβαίνω, έχω αναλάβει μεγάλη  δουλειά στο παλαιό  Ηράκλειο, έχω συμφωνητικό  τέλος βδομάδας να το παραδώσω” . -Καλά, ρε Εφταχάρ, σε ευχαριστώ κιόλας που με εξυπηρετείς και τόσο γρήγορα, του λέω.

Σάββατο,  χτες, ήρθε ο Τζον.΄Ετσι,  μου συστήθηκε. Νεαρός Πακιστανός, όχι πάνω από 30.  Ελληνικά καλά,   κατανοητά.   Καταλαβαινόμαστε απολύτως. Και μπορεί μάστορας άριστος  να μην ήταν, αλλά έκανε, πάντως, αξιοπρεπή  δουλειά. Δεν κορόιδευε.

Ο Εφταχάρ, όταν τον ρώτησα στο τηλέφωνο  -τι να του δώσω του παιδιού, μου λέει -άστο, όταν βρεθούμε, θα μου τα δώσεις εμένα ό τι είναι να μου δώσεις.-Καλά, του λέω κι έμεινε εκεί  η  κουβέντα.

Φεύγοντας ο  Τζον, του έδωσα  10 ευρώ  -για μια πορτοκαλάδα, του λέω.  Μου είπε ο Εφταχάρ να πληρώσω εκείνον για τη δουλειά σου.  Το ήξερε.

Και τί ακούω ;- Θα σου χρεώσει  150 και θα μου δώσει εμένα τα 25.  ΄Εμεινα! -Τι είπες;  το λέω.  -Τόσα θα σου δώσει εσένα; -Ναι μου λέει, 30 στην καλύτερη περίπτωση.

-Και όχι μόνο σε μένα.΄Εχει συνεργείο, είναι εργολάβος, 20 Πακιστανούς  απασχολεί. Ο πιο παλιός μπογιατζής μάστορας ,  του δίνει μεροκάματο  40 ευρώ. Και τσαντίζεται κιόλας ο Εφταχάρ που του δίνει τόσα πολλά αυτουνού.΄Εμεινα κόκαλο!

Γι΄αυτό σου λέω, τους φοβάμαι τους “Εφταχάρ”. Γίνονται Ελληνάρες και τούτοι.  Ξεχνούν  από πού ξεκίνησαν οι παππούδες τους  ή  ίδιοι  στις ξενιτιές.  Μέχρι να γίνουν κάποιοι. Και το παίζουν αφεντικά.

΄Ελληνες, Αλβανοί, Πακιστανοί.  Κάποιοι εντελώς ίδιοι ,από το γνωστό  το “ευαγγέλιο” του  Μάρξ  βγαλμένοι .

“Εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο”.  Καρπώνονται  τη υπεραξία, τον “ιδρώτα” του αλλουνού, ασύστολα, ανήθικα. Δεν υπάρχει τίποτα  πιο εγκληματικό. Ούτε έχει “εθνική” ταυτότητα  η εκμετάλλευση.΄Οπως το χρήμα.  Ούτε οσμή,  ούτε χρώμα. Ούτε πατρίδα.

Επαναλαμβάνω κουραστικά.  Γι αυτό σου λέω.  Ο Εφταχάρ  πια είναι “ταξικός” μου αντίπαλος. Τον διαγράφω από παντού. Κι από τις επαφές στο κινητό μου!