Αλέξης Τσίπρας . Το  πολυχαϊδεμένο παιδί  (και ως τέτοιο  κακομαθημένο)  της “άκαπνης Αριστεράς”  που βγήκε …εντελώς …κ#λόπαιδο.

(Να χαλαρώσουμε σήμερα  από τα τεντωμένα νεύρα των ημερών. Αν και τέτοια θέματα σαν το σημερινό που θίγουμε, μόνο για να… κουλάρεις δεν είναι. Και τα εγκεφαλικά  παραμονεύουν ).

Λοιπόν,   ο  άνθρωπος  που λέτε,  δε θέλει  και πολύ  να  ψωνιστεί.  Το έχει μέσα του το κουσούρι.  Το μύθο ,μικρό η μεγάλο , που  του φτιάξανε οι άλλοι  και τον καλλιεργεί και ο ίδιος ,  στο τέλος τον πιστεύει και  ελόγου του.  Πως είναι τάχα «κάποιος», αλλιώτικος και  εξαιρετικός. Τί κι αν τρώει, αποπατεί και ξύνεται ακριβώς, όπως πριν  γίνει… διάσημος, σαν όλους εμάς τους…θνητούς και  άσημους;  Κολλημένος στον «καθρέφτη» του.

Δείτε τους καλλιτέχνες. Ειδικά τραγουδιστές και ηθοποιούς.  Τον βγάζει ο Λιάγκας στο γυαλί  τον «Μπέζο»  (να μας συγχωρεί  για το δάνειο του ονόματός του   ο συμπαθής κατά τα άλλα  «κουνιστός» της παρέας    των «Απαράδεκτων» )   και    τα κάνει όλα λίμπα.  Λόγο ,κρίση ,κριτική επί παντός επιστητού , όρθιου και πεσόντος.   Μέχρι και ο Γκλέτσος  έκρινε εαυτόν λίαν απαραίτητο (για την Αριστερά  και την Ελλάδα, ρε γαμώτο) και διεκδικεί το θρόνο του αποβληθέντος  πλέον από το κλαμπ  των    ισχυρών,  κόμματος της Κουμουνδούρου .(΄Αβυσσος, τελικά,  η ψυχή και το μυαλό  του  (συν)ανθρώπου, (συν)Ελληνες!)

΄Ασε στην πολιτική. Εδώ να δεις  ψώνισμα με την οκά.  Ο γόνος της φαμίλιας ,  ας πούμε.   Είναι   από  κείνη τη στόφα του   χλεχλέ και  του φλούφλη. Εμείς, οι μιας κάποιας ηλικίας, τους  μυριζόμαστε   από μακριά  τέτοιους . «Χωριό που φαίνεται…»   Σίγουρα δε θα περνούσε, ως παιδί κι έφηβος    πολύ καλά μαζί μας σε αλάνες ή  υπόγες με  ποδοσφαιράκια και μπιλιάρδα.  Τη σφαλιάρα θα την είχε, αλα Τζανετάκος, σίγουρη και σβουριχτή στο σβέρκο).

Και κοίτα τώρα πώς την είδε ο  Κούλης τους! Πίστεψε και τούτος στο μύθο  της δυναστείας που χτίσαν στον Γκεμπελιστάν  (με το  πολύ αζημίωτο και  παχυλό, βέβαια) για τους θυρεούς , τα οικόσημα  και τις αριστείες  των  Χάρβαρντ, και το έδεσε κόμπο. Και όχι μόνο.  Μπήκε ως ταύρος εν τω πτωχώ  ελληνικώ υαλοπωλείω   και  τα  έκανε γυαλιά καρφιά.

Ο Αλέξης  Τσίπρας; Από άλλο  ανέκδοτο τούτος. Λένε πως  γράφτηκε στο Πολυκλαδικό  Αμπελοκήπων   γιατί  ήταν  κοντά στο γήπεδο του Παναθηναϊκού (!) ( άρρωστος Πανάθας,  ως γνωστό ).

Και δεν τελειώνουν τα κουτσομπολιά και οι κακίες εδώ. Διαδίδουν για τον ίδιο πως  τις καταλήψεις στο σχολειό του,  τις  έκανε γιατί η  διευθύντρια του Πολυκλαδικού, απαγόρευε στους μαθητές στα κενά του προγράμματος να  πηγαίνουν δίπλα στο γήπεδο της Αλεξάνδρας να παρακολουθούν τις προπονήσεις των παικτών!  Για τέτοια κουφά, μιλάμε πως τον κατηγορούν, όσοι δεν τον πάνε, ως αντίπαλοι οπαδοί   ποδοσφαίρου και κόμματος.

΄Όπως και να έχει το ζήτημα, τον Αλέξη , είναι γεγονός πως τον  παραχαϊδέψανε στην πιάτσα της Αριστεράς. Ειδικά, η νομενκλατούρα της ,  επί εποχής  Αλαβάνου και λοιπής αποσταλινοποιημένης παρέας , της Αριστεράς .

«Και τί καλό και τί χρυσό παιδί»  ο Αλέξης να ορκίζεται   ο Αλέκος.  Και στο τέλος, «ας πάει και το παλιάμπελο». Δώστε του και το δαχτυλίδι διαδοχής,  μπας και  δούμε άσπρη μέρα στην παράταξη   του … μια σταλιά  τα εκατό.  Σε μια ηλικία, όμως , που ακόμα πρέπει να  παίζεις με άλλα πράγματα και όχι με την πολιτική, ήταν κι αυτό  ένα από  τα πολλά τα σφάλματα  εκείνης της Αριστεράς,  που παλιότερα  αποσχίστηκε  από το ορθόδοξο   ΚΚΕεξ και έγινε… αιρετικό  ΚΚΕεσ.

Με  τέτοιο «χρίσμα» από το ίδιο το κονκλάβιο, ήταν επόμενο  αυτό που  ακολούθησε.   Μέγα πλήθος οπαδών  και για πολύ,  λάτρεψε  τον νέο αστέρι της πολιτικής και έπινε μέχρι πρόσφατα  αγιασμό ή ιδρώτα στο όνομά του, ως Μεσσίας ή…Μέσι.

΄Όλα, όμως τα πράγματα σε αυτό τον ψεύτικο κόσμο  έχουν μια καλή  αρχή και συνήθως στραβό τέλος (πολλές φορές και… τούμπαλιν).  Ο Αλέξης εθίστηκε, ως φαίνεται στο λιβανωτό. Μπορεί να ήταν και βαρύ για το δικό του κεφάλι,  σαν εκείνο το ομοιοπαθητικό  φάρμακο της κάνναβης  που τον πότιζε  ο φίλος και συμβουλάτοράς του ( ο  ελθών σήμερα εις εαυτόν -και μπράβο του!) Νίκος Καρανίκας.

Μόνο που τελευταία δε σταματάει το ναργιλέ,  τίγκα  το καϊνάρι ,    και η   μαστούρα  του π. προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και π. πρωθυπουργού  εξελίχτηκε  σε μόνιμη και  χρόνια έξη  .  Με  συνέπεια να του κάνει το μυαλό  κουρκούτι .

Και ως τέτοιο, εδώ και λίγο καιρό  να μη γνωρίζει ο «παλιός»  Αλέξης Τσίπρας  ούτε τί λέει ούτε τι κάνει.  Πιο κυριολεκτική διατύπωση,   να  «κινείται  η αριστερά του,  ίδια και  ταυτόχρονα   με τη δεξιά» του.  Πώς πετυχαίνει  μια τέτοια αυτοματοποίηση, όμοιο συντονισμό νευρώνων; Είναι ένα μυστήριο.  Αλλιώς,  πώς να εξηγήσουμε ότι:

-Δίνει και τούτος  ξαφνικά  το δαχτυλίδι με το πετράδι της εξουσίας  στο Στέφανο Κασσελάκη κατά τον τρόπο και με  την ευκολία  που το πήρε και ίδιος  και…πάει καλιά του από το κόμμα. Την κάνει μια ωραία πρωία, με ελαφρά πηδηματάκια και κρύβεται στις καλαμιές της παραλίας.

Αλλά δεν είναι μόνο τούτο το ανισόρροπο.  Βγαίνει λίγους μήνες μετά ,  να   αρπάξει την καρέκλα του Στέφανου, όχι μεν φανερά και   εις επήκοον ,αλλά ύπουλα και δι΄  αντιπροσώπων.  Με …138 μπράβους και  φουσκωτούς, που όχι μόνο απαγορεύουν στο  νοικοκύρη  (και με το νόμο)  να μπει στο ίδιο του το σπίτι, αλλά  τον τραμπουκίζουν,  τον φτύνουν και τον λοιδορούν ανελλιπώς .  Κι ανάθεμα, αν ο απλός και μη   μαστουρωμένος τούτος από αναθυμιάσεις  εξουσίας,  οπαδός, κατάλαβε τον πραγματικό  λόγο, που ο πρώην ιδιοκτήτης  (ως τέτοιοι στην Ελλάδα πλασάρονται και είναι  οι αρχηγοί κομμάτων), έπεσε να  ξεσκίσει, ως Κρόνος,  το ίδιο του το παιδί και κληρονόμο.

Κάτι ψιθυρίζουν ως αιτία για αριστερή τσίπα  που δε διαθέτει,  λέει,  ο ΕλληνοΑμερικανός απο τα Χανιά.   Όμως,  την έχει ,ας πούμε και σε  περίσσευμα  η ΄Ολγα η Αρτινή  που έλιωσε  αρβύλες και γαλότσες   ως μαστορόπουλο,  κοντά στον αρχιμάστορα Αλέξη , να χτίζουν αντάμα    της ΄Αρτας το γιοφύρι (γνωστό και ως    «ΣΥΡΙΖΟΑΝΕΛ» ή κυβέρνηση της «πρώτης  φοράς  Αριστερά), που “ολημερίς το χτίζανε το βράδυ  εγκρεμιζόταν”.

– Το άλλο;  Βγαίνει πρόσφατα ο    Γιώργος Λιάνης.  Να θυμίσουμε για τους νεότερους  πως είναι ο «εξάδελφος»  της … πάλι  ποτέ, που λέει και η ΄Ατζελα , ηγερίας του «Αντρέα»  και  παλιός , γνωστός  Γκεμπελίσκος   στο  συγκρότημα του Λαμπράκη  (σ.σ αμφότεροι και άλλοι πολλοί  με το Λευτέρη Παπαδόπουλο στην ίδια πιάτσα, έκαναν την τύχη τους με τη μίρλα  σε ρεπορτάζ  μελό  ή δακρύβρεχτους  στίχους   για τις χαμένες πατρίδες  και τη φτώχεια της Δραπετσώνας και της Κοκκινιάς) .  Αυτός ο Λιάνης ήταν που   βγήκε  να   καρφώσει τον Αλέξη μας πως,  ως μετανοούσα Μαγδαληνή,  έπεσε στα πόδια του Ευάγγελου Βενιζέλου για να τον συχωρέσει  ο ευτραφής σε πνεύμα – σώμα ,αλλά ωσαύτως  και με φαρδιές τσέπες,  “πολιτικός”,  γιατί τον… έμπλεξε τον άνθρωπο (σ.σ, ο Αλέξης, σ σ, το  Βενιζέλο  ) στο σκάνδαλο Νοvartis. Αυτό  που απεδείχθη τελικά  κι από τις νεότερες  καταθέσεις μεταμέλειας  που υπέγραψε   ο ίδιος ο   π. πρωθυπουργός πως   δεν υπήρξε , παρά μια  σκευωρία  στημένη από  το αμερικάνικο FBI (σ.σ  μια ζωή αδίστακτοι αυτοί οι φονιάδες των λαών, Αμερικανοί)  σε συνεργασία με τον ίδιο τον Αλέξη  απο κεκτημένη, παλιά, αριστερή του  φόρτιση!

Υ.Γ Είπαμε, σήμερα να γλιτώσουμε τα εγκεφαλικά. Αλλά με όσα ακούμε και εξιστορούμε , μάλλον δεν τη σκαπουλάρουμε. Σου ανεβαίνει ή όχι το αίμα στο κεφάλι με τέτοια κουφά, ανήθικα και  …διαπλοκερά  που λαμβάνουν χώρα στο όμορφο κι αγγελικά  “κλασμένο”  βασίλειο των Μαυρογυαλούρων  της χώρας  της  φαιδρής  πορτοκαλιάς;

“Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματι ημών”.  ΄Η,  δώσε μας υπομονή και καρτερία να αντέξουμε την μπόχα που χρόνια έχει κατακλύσει αυτό τον έρημο τόπο.

΄Ενας Ηρκαλής,  βρε παιδιά, δεν υπάρχει να καθαρίσει  την κόπρο  του Αυγεία;  Δεν αντέχεται άλλο  τέτοια δυσωδία!