Ο ΓΙΟΖΕΦ, Ο ΣΕΜΠΑΣΤΙΑΝ, Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ, Ο ΘΟΔΩΡΟΣ ΚΑΙ ΤΑ…ΖΟΥΝΤΑΝΑ ΤΟΥΣ (2ο)

Ο Γιόζεφ Γκέμπελς  θα έπεισε κατά  πάσα πιθανότητα   τον Αδόλφο  Χίτλερ περί της  αποτελεσματικότητας    της ιδέας του  για  εκμετάλλευση πρωτίστως  της ψυχολογίας και της ευπείθειας του γερμανικού όχλοι με κάποια αντίστοιχη  διήγηση  σαν την παρακάτω :

Ο ΘΟΔΩΡΟΣ ΚΑΙ Η ΓΕΛΑΔΑ ΤΟΥ!

Ο Θόδωρος ,λοιπόν στο χωριό ήταν ψυχούλα, αγαθός και νοικοκύρης. Πάντρευε την μεγαλοκόρη του εκείνη τη χρονιά, ο γαμπρός ζήταγε γερή προίκα κι αποφάσισε να πουλήσει, ως και τη γελάδα. ΄Ετσι, των Αγίων Ταξιαρχών ανήμερα, ξεκίνησε πουρνό- πουρνό απ΄το χωριό με το ζωντανό να πάει στη μεγάλη ζωοπανήγυρη της Ανδρίτσαινας, που κράταγε 3 ημέρες.

Πέντε συχωριανοί χωρατατζήδες, αποφάσισαν να του κάνουν γερή πλάκα. Συνεννοήθηκαν, λοιπόν, να κρυφτούν σε απόσταση κοντά 500 μέτρα ο ένας από τον άλλον στο δρόμο που θα περνούσε ο Θοδωρής , να τον πειράξουν.

Μόλις ξαγνάντησε λοιπόν , βγαίνει ο πρώτος από την κρυψώνα:

-Γεια σου Θοδωρή, τον χαιρετάει, για πού το έβαλες;

-Πάω να πουλήσω τη γελάδα, του απαντάει τούτος.

-Ποια, γελάδα; Τη γίδα θες να πεις, που την τραβάς με το σκοινί.

-΄Αει,ρε, φεύγα, τον αποπαίρνει ο Θόδωρος, που θα μου βγάλεις τη γελάδα, γίδα,

Πάει παρακάτω, πετάγεται και ο άλλος:

-Τι κάνεις Θόδωρε, τον χαιρετάει, πού πας;

-Πάω στο πανηγύρι να πουλήσω τη γελάδα, του λέει και αυτουνού.

-Ποια γελάδα; Τη γίδα λες, τον κόβει ο άλλος.

-Σιχτίρ μωρέ κι εσύ, που θα μου πεις τη γελάδα ,γίδα, άντε πιο πέρα να περάσω

Προχωράει, νά΄ σου πιο κάτω ο τρίτος Κογιόνης.. ΄Ιδιες κουβέντες:

Γεια Θοδωρή, πας τη γίδα για πούλημα;

Παθαίνει τραμπάκουλο εδώ ο καημένος, έτσι κι αγαθός που ήταν. Σου λέει, τόσοι άνθρωποι μου λένε πως η γελάδα μου είναι γίδα, Τί γίνεται εδώ;

Με αυτές τις σκέψεις προχωράει, πετάγεται παρακάτω και ο τέταρτος πονηρός χωριάτης:

Γεια σου Θόδωρε.

Γεια τον κόβει, και τον προλαβαίνει ο Θόδωρος, πριν τον ρωτήσει εκείνος.

Πάω να πουλήσω το γελάδα, του λέει

Γελάδα; Τρελάθηκες; Εγώ γίδα βλέπω να τραβάς , με δουλεύεις, τον αποπαίρνει ο άλλος και παίρνει δρόμο, κάνοντας το σταυρό του,τάχα!

Εδώ τρώει πακέτο, τρελαίνεται εντελώς ο Θοδωρής. Μετράει, 4 νομάτοι του είπαν πως η γελάδα είναι…γίδα. Δεν μπορεί οι 4 να είναι στραβοί κι ατός του ο ανοιχτομάτης.

Και με αυτές τις σκέψεις, πάει- πάει να σου και ο πέμπτος και τελευταίος:

Ρε Θόδωρε, χρόνια και ζαμάνια, τι κάνεις αδερφέ, όλο χαρές ετούτος.

Καλά, τον κόβει στα νεύρα μέσα ο καημένος ο Θόδωρος, που δεν ήθελε πια πολλές κουβέντες, και κάνει να φύγει.

Κάτσε λίγο, ρε φιλαράκι να σε δω, να πούμε δυο λόγια, τον παρακαλάει ο άλλος. Για πες, για πού τό΄ βαλες αδερφέ; Πας στο πανηγύρι να πουλήσεις τη γελάδα;

Μόλις ακούει γελάδα ο Θόδωρος και όχι γίδα, τα παίρνει κρανίο, γίνεται έξαλλος.

Τραβα ρε, του κάνει που θα γελάσεις εμένα εσύ. Δεν πάω να πουλήσω γελάδα. Γίδα είναι. Στραβός είσαι ή πλάκα μου κάνεις;

Και φεύγει ο Θόδωρος φουρκισμένος και βέβαιος πως το ζωντανό που πήγαινε να πουλήσει δεν ήταν πια γελάδα, αλλά…γίδα!

 

 

Οι άνθρωποι δεν είναι απλά τραγικοί ,ως σύνολο και μονάδες. Είναι μια… απέραντη θλίψη!  Ως ευκόλως και απολύτως χειραγωγούμενα όντα πρώτα και ύστερα, ως έχοντα  το θράσος ή την αφέλεια  να υποστηρίζουν  πως οι επιλογές τους είναι προϊόντα  ελεύθερης βούλησης!

΄Ηδη τα ιερατεία γνώριζαν  εξ αρχής αυτή την καταλυτική αλήθεια.΄Ετσι Ο “Μωυσής” όλων των Μυθολογιών  έβαλε το θεό να διατάσσει τους πρωτόπλαστους να φάνε από όλα τα δέντρα του Κήπου, εκτός από ένα.  Αυτό ήταν προσωπική τους επιλογή, ελεύθερη βούληση, είπε. Να συμμορφωθούν ή όχι  με την εντολή του.  Δε μας είπε, όμως,  ο Μωυσής …ΠΟΣΑ  δέντρα είχε ο Κήπος.. “Απ ΄όλους”,  που λέει,  “τους καρπούς να φάνε, πλην ενός”,  ίσως να ήταν 5 ή έστω 50.΄Αρα, όφειλαν να επιλέξουν   τα πλάσματά του  ανάμεσα σε αυτά τα συγκεκριμένα και όχι σε όλα ή σε απεριόριστο αριθμό δέντρων.

 

Κατά τον ίδιο τρόπο  λειτουργούν σε όλες τις “επιλογές” τους οι άνθρωποι.΄Οπως το έλεγε και η παλιά εμπορική διαφήμιση: “Ψωνίζουμε πριν από σένα για σένα”. Σου παρουσιάζουν 10, ας πούμε, κόμματα που κατεβαίνουν  στις εκλογές και σου λένε ΕΙΣΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ  να επιλέξεις ανάμεσα στον Τζήμερο,  το   Λοβέρδο ,τον δείνα και τους άλλους 7.

Κι αν  εσύ δεν γουστάρεις καμιά “μούρη” από τις “κατεβαίνουσες”  για εκλογή  και δεν πας να ψηφίσεις, βγαίνει ο  παχυδρομικώς αντιλαμβανόμενος  τα πολιτικά πράγματα και την  ηθική συγκρότηση του ατόμου,  Πάγκαλος και σου λέει , όποιος δεν πάει να ψηφίσει είναι…ηλίθιος! Προφανώς, εξαιρώντας τον όντως ηλίθιο,  εαυτό του  που “εκλέγει και εκλέγεται”.

 

 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης,   ανάμεσα στα 10 εκατομμύρια ΄Ελληνες  του  “εκλέγεσθαι” είναι από τις πλέον αμελητέες περιπτώσεις  καταλληλότητας και  θα ήταν ο τελευταίος κρινόμενος ως ικανός,  για να κυβερνήσει τη χώρα, μόνο αν  έλειπαν όλοι οι άλλοι ικανοί.  Γνωστό και διαπιστωμένο από τους νουν έχοντας των Ελλήνων πως αν δεν ήταν γιος του αλήστου μνήμης  Κων. Μητσοτάκη,  το πιθανότερο, κι αν δεν είχε πάρει  “ταχυδρομικώς”  τα διπλώματά του, να ήταν ο “ιδιαίτερος” κανενός  Tραπεζίτη  από τους πολλούς  γνωστούς της φαμίλιας .  Και χωρίς καμιά εμπάθεια η ιστορική μας αυτή  κρίση. Απολύτως αντικειμενική και εκ της ,ως σήμερα, δημόσιας εικόνας τους   αρυόμενη.

.

Και μπορεί, μεν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης να είναι αυτό που είναι, δηλαδή  πολιτικά  “ανύπαρκτος”, όμως  “άλλαι αι βουλαί”   δικαίου κριτή  και άλλαι Μαρινάκη, Αλαφούζου, Κυριακών, Ράπτη ,  Κουρτάκη και λοιπών ,  εχόντων τη φωλιά τους χεσμένη, αλλά  και εν αναμονή   να παρακαθίσουν σε  φαγοπότια   με “χρυσά κουτάλια” .  Ο ένας κατηγορούμενος για  χοντρό εμπόριο ηρωίνης και  κατά συρροή δολοφονιών μαρτύρων.  Ο άλλος, να ξεπλύνει “άπλυτα λεφτά”, κάποιος να κονομήσει  από τρελές αναθέσεις έργων και κρατικών διαφημίσεων, έτερος  να έχει “μπάρμπα στην Κορώνη” και ως εκ τούτου άνετη πρόσβαση σε όλων των ειδών  τα  “μέλια”.  ΄Ολοι τούτοι, από κοινού και συμφώνου  συνέστησαν ,ατύπως μεν, νομικά, αλλά υπαρκτή , ομάδα εγκληματική- γκεμπελική  με στόχο, ακόμα και έναν Κυριάκο Μητσοτάκη να τον κάνουν πρωθυπουργό της χώρας.  Και τον έκαναν!  Πώς;

Στο δρόμο που περπάτησαν, όπως είπαμε   Ο ΓΙΟΖΕΦ, Ο  ΣΕΜΠΑΣΤΙΑΝ, Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ και οι λοιποί  ΚΟΓΙΟΝΗΔΕΣ   που πλάνεψαν το  ΘΟΔΩΡΟ με τη γελάδα.   Οι καλύτεροι δάσκαλοι.  ΄Αφησε το Μαρινάκη να “ξεκαρφώνεται”  από τον Πρετεντέρη, τον Παπαχρήστο  και  την Ακρίτα, ως τίμιος και αξιοπρεπής επιχειρηματίας.   Βάλε  το Ράπτη στην πορνοφυλλάδα του καθημερινά να γράφει τί  καλός και  τί χρυσός είναι ο Κούλης του ,ο  Χρυσχοϊδης   και προπαντός ο  Πέτσας του. Ανάθεσε  στον Παναγόπουλο, το Φαναρά  και τον “κουμπάρο” ,  έναντι  “χρυσίου” να βγαίνουν κάθε τόσο,  τάχα, παγανιά  στους δρόμους και να καταγράφουν πόσο εκστασιασμένος  είναι ο  ελληνικός λαός   με καπετάνιο στο  μισοβυθιζόμενο  καράβι της  χώρας ,το γόνο της γνωστής φαμίλιας .  Και ο οποίος ,  μας διαβεβαιώνει ο Φαναράς…  επί τω λόγω της επαγγελματικής του συνέπειας και τιμής,    λίγο πριν πετάξει το σκάφος στην  ξέρα με όλους  εμάς μέσα,  χαιρετά το πλήθος  ευγνώμων ,που αλαλάζει αλλόφρων    Αve, Caesar, morituri te salutant (χαίρε, Καίσαρ, οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν)!

 

 

Αυτά στην (ανέκαθεν)  χώρα της  φαιδρής πορτοκαλιάς, που  ακόμα και μια  ψωριάρα  γίδα μπορούν  να σου την παρουσιάσουν για  παχιά γελάδα. Στην Αυστρία, όμως,  όταν  οι θεσμοί, οι επιφορτισμένοι να έχουν ανοικτά  τα, σε άλλα,   “κλειστά τους μάτια,  όταν  διαπίστωσαν πρόσφατα πως ο Σεμπάστιαν  Κούρτς, ως νέος Γκέμπελς  ξανασήκωσε κεφάλι ,  επί τόπου  του το καυτηρίασαν, ως επικίνδυνη  “κεφαλή  φιδιού”.  Εδώ  σε μας, οι    ΄Ελληνες  “κήνσορες και τιμητές”  έχουν “μαντήλι στα μάτια”  για όσα πρέπει να βλέπουν και είναι ανοιχτομάτηδες  για εκείνα που δεν πρέπει. Οπότε από δύσκολο έως αδύνατο να βλέπουν ,  πολύ περισσότερο να καυτηριάζουν,  κεντριά εχιδνών.

 

Συμπέρασμα:

΄Εχουν αποφασίσει για σένα, πριν αποφασίσεις . Σε καθετί . ΄Ετοιματζίδικο όλο το περιεχόμενο της ντουλάπας του μυαλού και της συνείδησή σου. Ηθικός κώδικας, συμπεριφορές, διαγωγή,  ολόκληρη ζωή σε ένα  “κουτί” .   Με  καθορισμένες γραμμές το οικόπεδο σε  εσκαμμένα και μη όρια.   Ελεύθερη επιλογή δεν έχεις.

Κι αν νομίζεις πως επειδή  οι “κακοί” και οι “καλοί” σε αφήνουν να διαλέγεις ανάμεσα  σε εκείνα που  σου προτείνουν και όχι σε όσα δεν έχουν στο   μενού τους,  πως  για τούτο και μόνο έχεις ελεύθερη επιλογή, είναι τραγικό λάθος . Κι εσύ ο τραγικός πρωταγωνιστής.

Είσαι   η “Dolly” των  πονηρών και ανήθικων  του συστήματος.  Σε όλα ανεξαιρέτως.  ΄Οπως και η αλυσίδα των γενεών  σου πριν από σένα.

Τουλάχιστον, φρόντισε  να διαλέγεις   “το μη χείρον”  αφεντικό. Να μην επιτρέπεις να   σε κλωνοποιούν  Γκέμπελς,  Μαρινάκηδες,  Αλαφούζοι και Φαναράδες .Αν τους αφήνεις να σου κάνουν τέτοιες  λοβοτομές από τη ρίζα, δε θα  είσαι απλά  μια τραγική φιγούρα,  αλλά μια …”απέραντη θλίψη”.     Η περίπτωση ενός   “ζωντανού νεκρού”,  που έχει αποσυντεθεί  σε μόρια έσχατης εξαθλίωσης!