Είχε φουντώσει, που μου τα εξιστορούσε. Δεν ήταν μόνο από το γρήγορο περπάτημα. ΄Εξαλλος, λέμε, πρωί- πρωί ο Ελληνο-Αμερικανός Ευβοιώτης που είχαμε βγει στον προγραμματισμένο …αυλισμό μας και οδοιπορούσαμε στις παρυφές της Δίρφης.
” 32 χρόνια, παρακαλώ, μαζί . Ούτε 1 ούτε 2. 32! Φάγανε κι αυτοί την ξενιτιά με το κουτάλι, από 20 χρονώ , που φύγανε από εδώ . Με, επίσης, 3 παιδιά. Και τί παιδιά! Το ένα καλύτερο από το άλλο. Σπουδαγμένα και αποκατεστημένα στην Αμερική.
Εκεί τους γνώρισα ,μόλις είχα φτάσει κι εγώ Αστόρια , σε ένα γάμο ελληνικό. Και μείναμε από τότε φίλοι, ως σήμερα ,που μιλάμε. Γκαρδιακοί , που λέμε στην πατρίδα.
Πήγε η βρωμιάρα, 50 ετών γυναίκα και μάνα και τον κεράτωσε τον άνθρωπο με ένα ρεμάλι, ένα Μεξικανό! Δούλευε λαντζέρης στην ταβέρνα τους . Τους έπιασε επ΄ αυτοφώρω. Μου τα είπε ο ίδιος χτες, “χαρτί και καλαμάρι”, μιλάμε στο viber καθημερινά”.
΄Ολο έλεγε κι έλεγε και τις έριχνε της άπιστης και μοιχαλίδος όλα τα άδικα του κόσμου και κατάρες στο σωρό. Μέχρι που στην ανηφόρα, δεν του έβγαινε πια φωνή και αναγκαστικά έκοψε τη “χολή”.
Και πήρα εγώ πια τη σκυτάλη. Με ξεκούραστα κιόλας πνεμόνια, του τα έψαλλα για πάνω από μισάωρο. Τα είπα όλα μαζεμένα . Και ξεφουρκίστηκα.
΄Ακου, λοιπόν, κι εμένα την άποψή μου, τον αρχίζω απνευστί.
Το φίλο σου τον ξέρεις. Εγώ όχι. Κι αφού είσαστε, όπως λες, από τότε κολλητοί, σίγουρα θα έχεις και καθαρή εικόνα της ζωής του τόσα χρόνια. “Πιστός” στο γάμο του , κόβω το κεφάλι μου, δεν ήταν, Αν κάνω λάθος, πες και θα διορθώνω. Το μάτι σου “παίζει” και σένα, το βλέπω ,δε χρειάζεται να με διαψεύσεις. “Χωριό που φαίνεται…” . και “όμοιος τον όμοιο του”. ΄Αρα, γκαρδιακοί, όπως λες, πως είσαστε , μαζί μάλλον τις κάνετε τις περισσότερές σας τσαχπινιές.
Δε θα κρίνω τη ζωή σας. Και ούτε θα πω, αν ήταν λάθος ή σωστό. Ο καθένας φτιάχνει την ηθική στα μέτρα που τη θέλει. Καλύτερες προκρούστειες επιδόσεις απ΄αυτές στην ηθική, δεν πρόκειται να υπάρξουν για τον άνθρωπο.
Ηθικό στη δική μου οπτική είναι το φυσικό. Κι αφού το σεξ είναι φυσικό, φυσικότατο, είναι ηθική η ικανοποίησή του. Και η Φύση δεν όρισε με δικά της “φιρμάνια”, πώς θα διεκπεραιώνεται τούτη η πράξη , ούτε και ποιος θα είναι παρτενέρ. Αν είναι 50 εκείνη και 30 ο άλλος, Μεξικανός ο ένας, Ρωμιά η φιλενάδα του. Τα άφησε ελεύθερα στην κρίση, τη διάθεση και την επιθυμία των πρωταγωνιστών.
Το γάμο, τον επινόησαν οι κοινωνίες. Πότε και γιατί, δε θα το μάθουμε ποτέ. Υποθέσεις κάνουμε. Το μόνο σίγουρο είναι πως τουλάχιστον τη μονογαμία σε αυτό το θεσμό , την επέβαλαν δια ροπάλου οι επινοήσαντες τέτοια συμβίωση. Το πιθανότερο είναι πως όρισαν ως μοιχεία, “αμαρτία” και παρανομία την αναζήτηση εξωσυζυγικού σεξ, για την εξασφάλιση γνήσιου απογόνου, να ξέρει ο γεννήτορας -πατέρας πως το παιδί που μεγαλώνει είναι από το σπέρμα το δικό του και όχι αλλουνού. Σ΄αυτό να παραδώσει και το “έχει” του.
Η πολυγαμία, λοιπόν, είναι γονιδιακή, η μονογαμία επίκτητη, επιβαλλόμενη στην πορεία. Είναι λογικό η Φύση και οι δικές της επιταγές να είναι πιο ισχυρές από τις κοινωνικές, ειδικά, όταν τούτες είναι αντίθετες από τις φυσικές.
Με αυτό και μόνο, βρίσκει εξήγηση γιατί εσύ και ο φιλαράκος σου στην Αστόρια για 30 ολόκληρα χρόνια… ξενοπηδούσατε αβέρτα και ασυστόλως, αλλά και και την ίδια στιγμή δεν κάνατε τίποτα αφύσικο. Το φέρνατε. όμως, εις πέρας… το έργο, αθορύβως και διακριτικώς, οπότε ουδείς των άμεσα ενδιαφερομένων έπαιρνε είδηση τί θερμόαιμα παλικάρια ήσασταν.
Από την άλλη, μπορεί και η μοιχαλίδα που λες η γυναίκα του φίλου σου , να μην έγινε τέτοια σήμερα, αλλά να έκανε τα ίδια, επίσης διακριτικά και όμορφα, όπως ο άντρας της κι ουδείς πάλι των ενδιαφερομένων να πήρε ποτέ χαμπάρι τί παιζόταν πίσω από τη φαινομενικά “έντιμη” και ανέφελη ζωή του ζευγαριού. Η δουλειά και η ατμόσφαιρα χάλασε προφανώς, γατί η κυρία έγινε απρόσεκτη στα 50 της με ένα Μεξικανό κατά 20 χρόνια νεότερό της . Φυσικά και…κόλαση στο κρεβάτι! Αυτό σας πείραξε περισσότερο.
Μα οφείλεις να ξέρεις πως η “μοιχαλίς” κυρία δεν έχει ανάγκη τη δική σας κρίση.΄Εχει μάρτυρα κύρους, λίαν αξιόπιστο και δοκιμασμένο. Τη Φύση. Και καταθέτει υπέρ της. Οπότε, στο δικαστήριο που στήσατε με το φίλο σου, δεν έχει νόημα και ισχύ η ετυμηγορία σας.
Δε θα μείνω όμως στις απιστίες σας. Είναι προσωπικά αυτά τα ζητήματα και δεν μου πέφτει λόγος. Θα πω δυο λόγια μόνο για το γάμο και θα κλείσουμε εδώ το κουτσομπολιό , μια και φούσκωσα κιόλας στην ανηφόρα.
Ο γάμος ως θεσμός είναι τελειωμένος. ΄Ηταν από την αρχή έτσι, αλλά η πατριαρχία κατάφερε να βάζει τα “σκουπίδα κάτω από το χαλί” αιώνες. Σήμερα βγήκαν στην επιφάνεια. Κι αυτό συμβαίνει, επειδή, ακριβώς, η μορφή αυτής της συνένωσης, του συνεταιρισμού δια γάμου ή συμφωνίας συνεύρεσης και συγκατοίκησης ,είναι πρωτίστως και αποκλειστικώς σεξουαλικά ιδιοκτησιακή.
Ακόμα και η ίδια η νομιμότητα της συζυγικής σχέσης στηρίζεται στη μονογαμική ιδιότητα. Η οποία ,βέβαια, καταπατάται ευθύς αμέσως, όταν ο ένας εκ των δύο ή και οι δυο μαζί, λίγο μετά ή πολύ αργότερα, ακούσουν μέσα τους την αντάρα της φύσης, εκείνη του ενστίκτου της πολυγαμίας . Και είναι τότε που ούτε συμβόλαια και όρκοι ενώπιον θεού και ανθρώπου ισχύουν, ούτε ποιο είναι ηθικό και πρέπον έχει το χρόνο να μετρήσει.
Συμπεράσματα;
-΄Οποιος τα βάζει με τη Φύση είναι χαμένος….από χέρι. Και όποιος, πάλι, αρνείται να το δει και να το πάρει απόφαση, χάνει εξάπαντος το τρένο της ζωής.
-΄Οσο οι κοινωνίες γίνονται πιο φυσικές, τόσο πιο πολύ θα απομακρύνεται η πιθανότητα να στέκονται γάμοι και μοντέλα συμβίωσης σαν αυτά που ξέρουμε.
– Σήμερα, ο γάμος – συμβίωση δύο ατόμων, όταν αποφασίζεται με δεδομένη τη σεξουαλική αποκλειστικότητα, αργά η γρήγορα θα καταρρεύσει. Επομένως, η συμβίωση, ή αποκλείει κάθε στοιχείο σεξουαλικής ανάμειξης των μελών σε αυτή τη σχέση ή, αν στα δεδομένα της υπάρχει η σεξουαλική διάσταση, τότε οφείλουν να είναι έτοιμοι και “διαβασμένοι” από την αρχή τί και πώς θα το αντιμετωπίσουν.
-Μια σεξουαλική ,”παρεκτροπή” σε γάμο ή και μαζεμένες ,μπορούν να αντιμετωπιστούν με πολλούς τρόπους. Κι αυτοί έχουν να κάνουν με την “υποδομή” του καθενός. Με την ιδεολογική και φιλοσοφική του συγκρότηση, τη μόρφωση και την παιδεία του .Αλλά και τις άλλες ανάγκες, όσες προέκυψαν ως αποτέλεσμα αυτής της συμβίωση. Π.χ παιδιά.
-Οι περίφημοι σύμβουλοι του γάμου είναι μια απάτη. Επειδή ,ακριβώς, οι συμβουλές τους είναι αφύσικες. Ξεκινούν και τελειώνουν με εκείνες ακριβώς τις νουθεσίες, ως αρχές ,που οδήγησαν στον …ενταφιασμό της σχέσης. Και …αναστάσεις νεκρών”, ως γνωστό δε γίνονται.
Και μια και καταφέραμε και φτάσαμε στην κορφή, ας σταματήσουμε εδώ. Κι άκου τί σοφό λένε οι συντοπίτες σου οι Στενιώτες. Στο χωριό το άκουσα κι εγώ. Και όχι μόνο για το γάμο:
“΄Οποιος είναι καλά, αλλά καλύτερα γυρεύει, ο διάβολος στην πλάτη του, ρεβίθια μαγειρεύει”!