17.410.741 ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΙ ΕΓΓΛΕΖΟΙ
ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ
“ΑΝΟΙΞΑΝ ΤΟΝ ΑΣΚΟ ΤΟΥ ΑΙΟΛΟΥ”
ΕΠΕΛΕΞΑΝ BREXIT
ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΣ ΛΑΪΚΙΣΤΗΣ
«Αυτή την αυγή τολμούμε να ονειρευτούμε ένα ανεξάρτητο Ηνωμένο Βασίλειο». Με αυτά τα λόγια πανηγύρισε το Βrexit ο επικεφαλής της εκστρατείας του Leave, ο ακροδεξιός Νάιτζελ Φάρατζ.
Η ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΗΤΗ!
ΟΙ ΣΥΝΕΤΟΙ ΟΜΗΡΟΙ ΤΩΝ ΗΛΙΘΙΩΝ
Τα τελικά αποτελέσματα του χτεσινού βρετανικού δημοφηφίσματος έχουν ως εξής: Το 51,9% των προσελθόντων στις κάλπες, δηλαδή 17.410.741 ψηφοφόροι, ψήφισε υπέρ του Brexit, ενώ το 48,1%, δηλαδή 16.141.241 Βρετανοί, ψήφισαν υπέρ της παραμονής.
Η ΑΠΟΧΗ έφτασε το 28%
Συνολικά το εκλογικό σώμα των Βρετανών πολιτών ανέρχεται σε 45.501.241.
Αυτό σημαίνει πως 11.949.259 Βρετανοί ΔΕΝ ΕΚΦΡΑΣΤΗΚΑΝ για διάφορους λόγους πάνω στο ζήτημα “ζωής και θανάτου”, όπως ήταν η απόφαση για παραμονή ή όχι της Βρετανίας στην Ε.Ε .
___________________________________________________________________
Με αφορμή τα παραπάνω αποτελέσματα έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής: Είναι ηλίου φαεινότερο πως στα λεγόμενα δημοκρατικά καθεστώτα οι εκλογές και τα δημοψηφίσματα, τα βασικά και μοναδικά στην ουσία (μαζί με τους εκλογικούς νόμους) εργαλεία, που χρησιμοποιούν κυβερνήσεις, λαοί και σύνολα ατόμων για να εκφράσουν τη βούλησή τους (διάβαζε να αναδείξουν “εξουσία”) δεν είναι μόνο εντελώς ακατάλληλα για τη “δουλειά”, που τα θέλουν, αλλά και λίαν επικίνδυνα,επειδή ακριβώς διαστρέφουν και αλλοιώνουν τη βούληση των ΠΟΛΛΩΝ. Συγκεκριμένα.
Υποτίθεται πως οι εθνικές εκλογές και τα δημοψηφίσματα πρέπει να εκφράζουν τη βούληση της πλειοψηφίας του λαού μιας χώρας. Στην πραγματικότητα ,όμως, συμβαίνει το αντίθετο. “Νκητής” είναι η μειοψηφία του πληθυσμού, αφού και ο “ανήλικος” κόσμος δεν εκφράζεται και η αποχή από την ψηφοφορία είναι τεράστια,αλλά και όσοι ψηφίζουν αντίθετα απο τούς νικητές, είναι μια επίσης ικανή πλειοψηφία.
Αυτή τη χρόνια και ανίατη ασθένεια της Δημοκρατίας στην Ελλάδα τη γνωρίζουμε καλύτερα από τον καθένα, αφού την κυβέρνηση την αναδεικνύουν συνήθως και κατά μέσο όρο τα τελευταία χρόνια, 2.000.000 ψήφοι και κάτω. Συνολικά, προσέρχονται στις κάλπες περίπου 6 εκατομμύρια άτομα και απέχουν, δεν πηγαίνουν να φηφίσουν ή ψηφίζουν άκυρο-λευκό, κοντά στα 4 εκατομμύρια ΄Ελληνες. Με απλά και καταληπτά λόγια, η πλειοψηφία είναι τα 4+ 3,5 εκατομμύρια και όχι τα 2 , που βγάζουν κυβέρνηση και εξουσιάζουν τους υπόλοιπους, τη συντριπτική, δηλαδή, πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Από την άλλη, εύκολα διαπιστώνει και ο πιο κακόπιστος τη….δημοκρατική ευαισθησία αυτών των μειοψηφιών-οπαδών, που εκθειάζουν τις αρετές του δημοκρατικού πολιτεύματος με ένα απλό ερώτημα και την αφοπλιστικά -φασιστική απάντησή τους. Το ερώτημα: “Και με ποια λογική και το σημαντικότερο με ποια ηθική το 2 θεωρείται ….μεγαλύτερο από το σύνολο 4+3.5 ;”. “Γιατί πρέπει, όπως και να έχει, να υπάρξει σε μια χώρα ΕΞΟΥΣΙΑ, έστω και αν την απο-δέχεται ΜΟΝΟ η μειοψηφία”! , είναι η δημοκρατική απάντησή τους. Τόσο φασίστες μιλάμε.
Το ίδιο, βέβαια, συμβαίνει σε όλες σχεδόν τις “Δημοκρατίες” στις οποίες με εργαλείο τις εκλογές ή τα δημοψηφίσματα αποφασίζουνοι ΛΙΓΟΤΕΡΟΙ, οι ΜΕΙΟΨΗΦΙΕΣ για κρίσιμα θέματα, όπως είναι η εκλογή μιας κυβέρνησης ή άλλα επίσης σοβαρά, όπως το χτεσινό στη Βρετανία. Κι ας λένε το σύστημα “πλειοψηφικό”. Μόνο “κατ΄ευφημισμό” είναι τέτοιο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό που συνέβη χτες στην Αγγλία με το Leave και το Remain στην Ε.Ε. Από τα 45 εκατομμύρια (στρογγυλά) των Βρετανών, ΜΟΝΟ τα 17 εκατομμύρια αποφάσισαν το Brexit! Μένει η πλειοψηφία των 28 εκατομμύρίων ,αριθμός αισθητά μεγαλύτερος από εκείνον που ψήφισαν “leave”, να ζητάει …δημοκρατική απάντηση, αλλά δεν πρόκειται να τη λάβει.
Eίναι τόσο πασιφανή και αυτονόητα όσα υποστηρίζουμε, ώστε θα ήταν ανόητο να συνεχίσουμε να επιχειρηματολούμε πως στα δημοκρατικά καθεστώτα αποφασίζει τελικά η μειοψηφία και ΠΟΤΕ η πλειοψηφία. Κι αν σ΄αυτό προσθέσει κανείς πόσο ευάλωτοι είναι οι ψηφοφόροι στη δημαγωγία, επιρρεπείς στη μαζοποίηση και έρμαια επηρεασμού από “επιτήδειους”, αντιλαμβάνεται τί είδους βούληση εκφράζουν αυτές οι μειοψηφίες, που αναδεικνύονται σε πλειοψηφίες, σαν το… κοτόπουλο σε ψάρι στο καλογερικό τραπέζι.
Είναι καιρός να γκρεμίσουμε το εντελώς ανόητο, αντιδημοκρατικό και απολίτικο πολίτευμα που λέγεται ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Σ΄αυτή είναι απολύτως ορατό πως δεν εκφράζεται η βούληση του συνειδητοποιημένου πολίτη, αλλά η βούληση του οπαδού, του πελάτη, του φορέα πάσης φύσεως ιδεοληψίας και παθογένειας, του κάθε ευήθη και άμυαλου.
Πέρα απ΄αυτά, ο τρόπος που αποφασίζουν στο “κοινοβουλευτικό σύστημα”,πέρα από “θέατρο” είναι και ένα ύπουλο, ανήθικο, “χαφιεδίστικο” σύστημα, αφού ο ψηφοφόρος κρύβεται πίσω από την …ιερή, τάχα, μυστικότητα της ψήφου. Σαν κοινές κουτσομπόλες. Και είναι ανήθικος ο φορέας της “μυστικής ψήφου”, γιατί εκτός των άλλων , δεν επωμίζεται την ευθύνη του, δεν έχει συνείδηση πολίτη, αλλά οπαδού και μάλιστα με τα χαρακτηριστικά της… κουρκουσούρας. Είναι δειλός πάνω απ΄όλα.
Πολύ σύντομα, θα διαπιστώσουμε για άλλη μια φορά, μέσα στις χιλιάδες, αυτή την ιστορική αλήθεια ,όταν θα δούμε και τη Βρετανία να συγκλονίζεται από τις συνέπειες της αφροσύνης των εθνικιστών και της ανόητης, ψωνισμένης μάζας των ΄Αγγλων, που ονειρεύονται το παλιό Ηνωμένο Βασίλειο. ΄Οταν θα νιώσουν κι αυτοί στο πετσί τους την οικονομική κρίση, τις αποσχίσεις της Σκωτίας και της Β. Ιρλανδίας, τα νέα σοβαρά, “εθνικά” προβλήματα που θα προκύψουν από τη νέα κατάσταση, μακριά από την ευρωπαϊκή οικογένεια των λαών. Θα είναι η εποχή που θα ζητήσουν την “κεφαλήν επί πίνακι” των σημερινών εθνικιστών, φασιστών, ακροδεξιών, χούλιγκαν, Νεο-ναζί .
Αλλά, ο ηλίθιος πάντα κρύβεται και αλλάζει εύκολα στρατόπεδο. Οι ένοχοι θα υποδύονται τους αθώους κα θα ξορκίζουν τους… ανόητους που ψήφισαν Brexit. Είναι οι ίδιοι που θα λιντσάρουν μια μέρα το Τζόνσον και το Φάρατζ στο όνομα των οποίων όμνυαν οι εθνικιστές Βρετανοί από την ώρα που ο δημαγωγός Κάμερον “άνοιξε τον ασκό του Αιόλου” με το δημοψήφισμα που προκήρυξε.
Παλεύουμε για την ανατροπή ενός πολιτεύματος που μόνο καταστροφή και δυστυχία φέρνει στους λαούς. Το σύστημα της γνωστής μας Δημοκρατίας κάνει τους ανθρώπους μάζα, οπαδούς ,ποτέ Πολίτες.
Υποχρέωση κάθε συνειδητοποιημένου πολίτη, καθε ανθρώπου που σέβεται τη Φύση και τους νόμους της, τη λογική, το αυτονόητο είναι να συστρατευτεί στον αγώνα για την ανατροπή του τυραννικού και υποκριτικού αυτού συστήματος. Κι ας έχει το θράσος να απαιτεί να μην κατηγοριοποιείται στα δικτατορικά, τα ολιγαρχικά και τα άλλα ολοκληρωτικά καθεστώτα-συστήματα. ΄Υβρις! Είναι ίδιο και κάποτε χειρότερο.
Το παραδεχόταν και ο πανούργος Τσώρτσιλ, όταν έλεγε: “Η Δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα, με εξαίρεση όλα τα άλλα”. Η ιστορική αλήθεια είναι αυτή όμως: “Ολα τα γουρούνια έχουν την ίδια μούρη”. Και δεν ανταρέπεται, όπως νομίζουν οι δημαγωγοί με τις φανφάρες και τους “δεκάρικους” περί υπεροχής του πολιτεύματος της Δημοκρατίας.
Σήμερα πια είναι έτοιμη να πέσει ως ετοιμόρροπο σπίτι. Μαζί της στα ερείπια θα ταφούν και οι εθνικιστές, οι πατριώτες, οι “Ναζί” όλων των κατηγοριών , οι μαφιόζοι. ΄Οσοι με όργανο και όπλο το δημοκρατικό πολίτευμα, δολοφονούν καθημερινά το συνειδητοποιημένο πολίτη,αλλά και τον ανθρωποκεντρικό πολιτισμό στον οποίο μοναδικό ΚΕΝΤΡΟ και υπέρτατη ΑΞΙΑ είναι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ .
Να χτίσουμε ένα κόσμο που δε θα κυβερνάει κανείς, κανέναν. Δε χρειαζόμαστε εξουσίες, “χαρισματικούς” ή όχι ηγέτες. Στόχος μας να καταργήσουμε στον κόσμο του Μέλλοντος τα κράτη -έθνη. ΄Ολος ο κόσμος ΜΙΑ “ΠΑΤΡΙΔΑ”.
Σ΄αυτό το Μέλλον υπέρτατη “εξουσία” θα είναι οι νόμοι και η ηθική της Φύσης. Εκεί που θα κυριαρχούν οι ανεξάρτητες κοινότητες στις οποίες η ιδιωτικότητα, θα είναι απολύτως σεβαστή, αλλά θα πρυτανεύουν, όμως, αποκλειστικά και απαρέγκλιτα ο Νους, η Λογική, η Σύνεση.
Ας ξεκινήσουμε, ξεβρακώνοντας το πολίτευμα που υποκρίνεται-σεμνύνεται πως κατάργησε όλα τα υπόλοιπα. Στην πραγματικότητα, η Δημοκρατία αποτελεί την πεμπτουσία ενός εκάστου από τα παλιά. Είναι μαζί βασιλεία, ολιγαρχία, τυραννία, δικατορία.
΄Ενας αδίστακτος αχταρμάς εξουσιαστών και οπαδών που έχουν μοναδικό στόχο τη νομή της εξουσίας και το επακόλουθο “διάφορο”,υλικό και ιδεοληπτικό. Αυτός είναι και ο στόχος (και μόνον αυτός) του πραγματικού δημοκρατικού πολιτεύματος. Τα λοιπά, περί… μοναδικού και εξαιρετικού πολιτεύματος από καταβολής κόσμου, είναι “έπεα πτερόεντα” δημαγωγών, ενδεδυμένων τήβεννο πολτικού, για να εξαπατούν τους αφελείς .
Γράφαμε για το συγκεκριμένο θέμα:
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ:”ΕΞΕΜΕΤΡΗΣΕ ΤΟ ΖΗΝ” |
08.05.12 |
|
|
“Aποχή-άκυρα-λευκά φτάνουν το 38% ,το μεγαλύτερο ποσοστό όλων των εποχών σε εθνικές εκλογές. Αττική, Β Αθηνών, Β΄ Θεσσαλονίκης ,Ηράκλειο, Λάρισα η Αποχή σκαρφάλωσε από 25-33%. Υπολογίζεται ότι πανελλαδικά δεν προσήλθαν στις κάλπες περίπου 4.000.000 πολίτες, ρεκόρ δηλαδή μη προσέλευσης ψηφοφόρων σε εθνικές εκλογές” (ΜΜΕ)Οι εκπρόσωποι του κομματικού “μαυρογυαλουρισμού” και της “βιομηχανίας ενημέρωσης”, κτίζοντας εδώ και χρόνια μια κλειστή κοινότητα των “ολίγων, ένα “ιερό” άδυτου και μη προσβάσιμου στους αμύητους, μπορούν με πολλή άνεση και επιτυχία να περνούν και να επβάλουν προς τα “έξω” οποιοδήποτε ψεύδος και κάθε μορφή απάτης. Στις εκάστοτε εκλογές ,ας πούμε, μεταμορφώνοντας το “εκλογικό”, λεγόμενο “σώμα”, σε “οπαδούς”-”μπουλούκι” (χωρίς ικανότητα επεξεργασίας των στοιχείων και του υλικού που τους σερβίρουν), καταφέρνουν να αποδυναμώσουν κάθε διαφορετική φωνή και να καταστήσουν τα ψεύδη τους … αλήθειες.΄Ενα σύνηθες και συνειδητό τέτοιο ψεύδος “διαδίδει” πως η Αποχή δεν είναι συνειδητή πολιτική στάση,αλλά… ευκαιριακή, που οφείλεται σε άλλες αιτίες και πάντως λιγότερο σε πολιτικούς λόγους. Βεβαίως, ουδέν ψευδέστερον αυτού του… ψεύδους, αφού μια απλή παρατήρηση καθιστά την πραγματικότητα “ηλίου φαεινότερη”. Συγκεκριμένα: Αν δούμε τον πίνακα της μεταπολιτευτικής ΑΠΟΧΗΣ,που δημοσίευσε παλιότερα το HOMO-NATURALIS.GR από τα επίσημα στοιχεία του Υπουργείου Εσωτερικών, η Αποχή από μόνη της καθορίζει και τη στάση (πολιτική ή όχι) των φορέων της. ΄Ετσι, με βάση αυτόν τον πίνακα έχουμε:
Αποτελέσματα εκλογών από το 1974 μέχρι το 2012ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 1974 ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ 6.240.166 ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ 4.963.258 ΑΠΟΧΗ 1.276.908 ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΧΗΣ 20,46% ΕΓΚΥΡΑ 4.908.974 ΕΛΑΒΑΝ Ν.Δ. 54,37% Ε.Κ.-Ν.Δ. 20,42% ΠΑ.ΣΟ.Κ. 13,58% Ε.Α. 9,47% Ε.Δ.Ε. 1,07% ΛΟΙΠΑ 1,09% ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 1977 ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ 6.402.738 ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ 5.193.891 ΑΠΟΧΗ 1.208.847 ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΧΗΣ 18,88% ΕΓΚΥΡΑ 5.129.771 ΕΛΑΒΑΝ Ν.Δ. 41,84% ΠΑ.ΣΟ.Κ. 25,34% Ε.ΔΗ.Κ. 11,95% Κ.Κ.Ε. 9,36% Ε.Π. 6,82% ΣΥΜΜΑΧΙΑ 2,72% Κ.ΝΦ. 1,08% ΛΟΙΠΑ 0,89% ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 1981 ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ 7.059.808 ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ 5.753.478 ΑΠΟΧΗ 1.306.330 ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΧΗΣ 18,50% ΕΓΚΥΡΑ 5.671.057 ΕΛΑΒΑΝ ΠΑ.ΣΟ.Κ. 48,07% Ν.Δ. 35,88% Κ.Κ.Ε. 10,94% Κ.Π. 1,69% Κ.Κ.Ε.(ΕΣ.) 1,35% ΚΟ.ΔΗ.ΣΟ. 0,71% Ε.ΔΗ.Κ. 0,40% Κ.Φ. 0,36% ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 1985 ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ 8.010.627 ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ 6.423.096 ΑΠΟΧΗ 1.587.531 ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΧΗΣ 19,82% ΕΓΚΥΡΑ 6.365.454 ΕΛΑΒΑΝ ΠΑ.ΣΟ.Κ. 45,82% Ν.Δ. 40,84% Κ.Κ.Ε. 9,89% Κ.Κ.Ε.(ΕΣ.) 1,84% Ε.Π.ΕΝ. 0,59% ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΙΟΥΝΙΟΣ 1989 ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ 8.302.412 ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ 6.669.228 ΑΠΟΧΗ 1.633.184 ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΧΗΣ 19,67% ΕΓΚΥΡΑ 6.521.211 ΕΛΑΒΑΝ Ν.Δ. 44,28% ΠΑ.ΣΟ.Κ. 39,13% ΣΥΝ 13,12% ΔΗ.ΑΝΑ 1,01% ΕΜΠΙΣ/ΠΕΠΡ 0,52% ΛΟΙΠΑ 1,94% ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 1989 ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ 8.425.212 ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ 6.799.485 ΑΠΟΧΗ 1.625.727 ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΧΗΣ 19,30% ΕΓΚΥΡΑ 6.697.568 ΕΛΑΒΑΝ Ν.Δ. 46,19% ΠΑ.ΣΟ.Κ. 40,67% ΣΥΝ 10,97% ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛ. 0,58% ΕΜΠΙΣ/ΠΕΠΡ 0,54% ΑΝΕΞ. ΜΟΝΟΕΔ. 0,16% ΛΟΙΠΑ 0,89% ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 1990 ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ 8.453.695 ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ 6.698.591 ΑΠΟΧΗ 1.755.104 ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΧΗΣ 20,76% ΕΓΚΥΡΑ 6.586.040 ΕΛΑΒΑΝ Ν.Δ. 46,89% ΠΑ.ΣΟ.Κ. 38,61% ΣΥΝ 10,28% ΑΝΕΞ. ΜΟΝΟΕΔ. 1,02% ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛ. 0,77% ΕΜΠΙΣ/ΠΕΠΡ 0,70% ΔΗ.ΑΝΑ 0,67% ΛΟΙΠΑ 1,06% ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 1993 ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ 8.972.360 ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ 7.019.268 ΑΠΟΧΗ 1.953.092 ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΧΗΣ 21,77% ΕΓΚΥΡΑ 6.899.706 ΕΛΑΒΑΝ ΠΑ.ΣΟ.Κ. 46,88% Ν.Δ. 39,30% ΠΟΛ.ΑΝ 4,87% Κ.Κ.Ε. 4,54% ΣΥΝ 2,94% ΕΜΠΙΣ/ΠΕΠΡ 0,56% ΛΟΙΠΑ 0,91% ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 1996 ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ 9.140.742 ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ 6.978.656 ΑΠΟΧΗ 2.162.086 ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΧΗΣ 23,65% ΕΓΚΥΡΑ 6.780.049 ΕΛΑΒΑΝ ΠΑ.ΣΟ.Κ. 41,49% Ν.Δ. 38,12% Κ.Κ.Ε. 5,61% ΣΥΝ 5,12% ΔΗ.Κ.ΚΙ. 4,43% ΠΟΛ.ΑΝ 2,94% ΛΟΙΠΑ 2,29% ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2000 ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ 9.373.439 ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ 7.027.007 ΑΠΟΧΗ 2.346.432 ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΧΗΣ 25,03% ΕΓΚΥΡΑ 6.868.484 ΕΛΑΒΑΝ ΠΑ.ΣΟ.Κ. 43,79% Ν.Δ. 42,73% Κ.Κ.Ε. 5,53% ΣΥΝ 3,20% ΔΗ.Κ.ΚΙ. 2,69% ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2004 ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ 9.897.626 ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ 7.571.601 ΑΠΟΧΗ 2.326.025 ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΧΗΣ 23,50% ΕΓΚΥΡΑ 7.404.934 ΕΛΑΒΑΝ N.Δ. 45,36% ΠA.ΣO.K 40,55% K.K.E. 5,90% ΣYN 3,26% ΛΑ.Ο.Σ. 2,19% ΔH.K.KI. 1,79% ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2007 ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ 9.918.917 ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ 7.297.652 ΑΠΟΧΗ 2.621.265 ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΧΗΣ 26,43% ΕΓΚΥΡΑ 7.103.223 ΕΛΑΒΑΝ N.Δ. 41,84% ΠA.ΣO.K 38,10% K.K.E. 8,15% ΣYΡΙΖΑ 5,04% ΛΑ.Ο.Σ. 3,80% Αν αποκρυπτογραφήσουμε τα στοιχεία που αφορούν την Αποχή σ΄αυτόν τον πίνακα,θα δούμε πώς από το 1974 μέχρι και το 2000 ,σε εννέα εκλογικές “αναμετρήσεις” ,το ποσοστό της Αποχής είναι κολλημένο στο 18 με 20% και μόνο μετά το 2000 ανεβαίνει κατά μέσο όρο στο 25%. Για περίπου 33 χρόνια (1974-2007), δηλαδή,έχουμε μια μικρή, σταδιακή αύξηση του ποσοστού αποχής από το 18% στο 25-26%. Ξαφνικά,όμως, στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις το 2009 και 2012 η Αποχή φτάνει το 2009 στο 30% και στις προχτεσινή στο 35%! Δηλαδή στα 33 χρόνια είχαμε χοντρικά μια αύξηση 8 μονάδων,ενώ σε μόλις 3 χρόνια μέσα, είχαμε μια ιλιγγιώδη εκτίναξη που άγγιξε τις 10 μονάδες.Διαβάζοντας και επεξηγώντας αυτά τα αποτελέσματα συμπεραίνουμε πως οι Πολίτες που επιλέγουν να περιφρονήσουν το εκλογικό θέατρο,πεπεισμένοι πως οι πάσης φύσεως κομματικοί δεν έχουν ούτε τα φόντα ούτε τη διάθεση να αλλάξουν τον πολιτικό χάρτη της χώρας, επιλέγουν συνειδητά και μετά “λόγου γνώσεως.” αυτή τη στάση. Αλλιώς,αν ήταν απολίτικη στάση ή προϊόν κάποιας “ανάγκης” ή στέρησης (αρρώστια, γεράματα,αδυναμία μετακίνησης) δεν εξηγείται πως για 33 χρόνια η Αποχή βαδίζει ως “χελώνα” και ξαφνικά μέσα σε 3 μόλις χρόνια γίνεται “λαγός”. Να φανταστούμε πως από το 1974 μέχρι το 2007 δεν υπήρχαν και τόσοι πολλοί κατάκοιτοι γέροντες, αδιάφοροι, ετεροδημότες (και ό,τι άλλο, εν πάση περιπτώσει, επικαλούνται ως…επιχείρημα οι κομματικοί Ταλιμπάν για να αλλοιώσουν το μήνυμα της Αποχής) και ξαφνικά μέσα σε 3 χρόνια οι χώρα γέμισε ασθενείς, γέροντες ανήμπορους ή αδιάφορους , που προτιμούν την “εκδρομή της Κυριακής” από την κάλπη; Είναι αστείο και γίνεται φανερό πως όταν δεν έχει κανείς επιχειρήματα ή λοβοτομεί τη λογική του, μπορεί οποιαδήποτε δικαιολογία να την παρουσιάζει ως …τεκμήριο.Αλλά, οι πρόσφατες εκλογές έρχονται να καταρρίψουν μια κι έξω το μύθο της απολίτικης αποχής με το ποσοστό που έδωσαν και κατά την επίσημη εκδοχή έφτασε στο 35% (και αυτό το αποτέλεσμα είναι πλαστό, σύμφωνα με τη δική μας εκτίμηση αλλά ας μην επιμένουμε ). Μερικοί κομματικοί “Μουτζαχεντίν” τώρα , εκτός των… κλασικών περιπτώσεων αποχής από τις κάλπες (γέροντες, αδιάφοροι, άρρωστοι), ανακάλυψαν πως η αποχή φέτος οφειλόταν στα… λεωφορεία και τα καράβια που δε βάλανε οι κομματικοί ,για να πάει ο κόσμος να ψηφίσει στις επαρχίες. Μα αν ήταν έτσι,το 2009 που μετέφεραν τζάμπα και “πακέτο” τους ψηφοφόρους, γιατί η αποχή εκτινάχτηκε στο 30%; Και το πιο σημαντικό. Λένε πως ο κόσμος δεν είχε σ΄αυτές τις εκλογές λεφτά να πάει στις επαρχίες να ψηφίσει. Αλλά, καλά να παρουσιαστεί μεγάλη αποχή στη Φλώρινα, ας πούμε. Στις μεγάλες, όμως, πόλεις (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα κ.λπ) που η Αποχή έφτασε σχεδόν το 30% ,γιατί οι εγγεγραμμένοι στους δήμους τους ψηφοφόροι δεν πήγαν στα εκλογικά τους κέντρα να ψηφίσουν, εκατό μέτρα, δηλαδή, από το σπίτι τους;Ας αφήσουν οι νεοφώτιστοι “Αριστεροί”, Νεοναζί και λοιποί Ελληνάρες τις απλουστεύεις και την προπαγάνδα. Η Αποχή,το Λευκό, το ΄Ακυρο είναι συνειδητή πολιτική στάση στο μεγαλύτερο ποσοστό της. Να το πούμε πιο απλά: Την περασμένη Κυριακή δεν πήγαν 4 εκατομμύρια Πολίτες να ψηφίσουν. Απ΄αυτούς, κι αν δεχτούμε πως τουλάχιστον 2.500.000-3.000.000 επέλεξαν την Αποχή ως πολιτική στάση, τίποτα δεν αλλάζει από το χαρακτηρισμό της ΑΠΟΧΗΣ ως απάντηση των ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ στο “προγκρόμ” που έχουν εξαπολύσει οι κομματικοί εναντίον των αντιπάλων τους. Κι αν σκεφτεί κανείς πως η Ν.Δ χρίστηκε πρώτο κόμμα με 1.800.000 ψηφοφόρους,τί θα έπρεπε να χριστεί το κίνημα της Αποχής με τους διπλάσιους Πολίτες,που γύρισαν την πλάτη για άλλη μια φορά στους κομματικούς “Μαυρογυαλούρους” ;Αλλά η πολιτική, ηθική και πρακτική διάσταση τόσο της Αποχής, όσο και της αδυναμίας (λόγω εκλογικού νόμου) των “μικρών” λεγόμενων κομμάτων να εκπροσωπηθούν στη Βουλή, θέτουν επί τάπητος το μέγα ζήτημα της χρησιμότητας -αποτελεσματικότητας της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, ως πολίτευμα. Αν στα 4.000.000 της Αποχής-΄Ακυρων-Λευκών προστεθούν και οι χαμένες ψήφοι των οπαδών των “μικρών” κομμάτων ,που λόγω “εκλογικού μέτρου” δεν μπόρεσαν να μπούν στη Βουλή,τότε ο μισός πληθυσμός της χώρας δεν έχει καμιά πολιτική εκπροσώπηση και έχει καταστεί “πολιτικός όμηρος”,αφού αναγκάζεται να αποδέχεται την επιβολή της θέλησης και των συμφερόντων του άλλου μισού, χάριν της αρχής της “αναγκαίας αναλογίας” (για να δίνεται η δυνατότητα διακυβέρνησης μια χώρας έστω και με ελάχιστο ποσοστό συμμετοχης σε εκλογές).Αν,ομως, θεωρεί κανείς αυτονόητο δικαίωμά του να μην αγοράζει ανάμεσα σε 10 είδη ,αν δεν του αρέσει , κανένα,πόσο φασιστικό και παράλογο είναι να επιβάλουν σε έναν Πολίτη να συμμετέχει στις εκλογές και να επιλέγει ένα από 10 κόμματα,ενώ κανένα απ΄αυτά δεν τον εκφράζει. Κι αν ασκήσει αυτό το δικαίωμά του, να αρνείται,δηλαδή, να επιλέξει κάτι που δεν του αρέσει, να τον αναγκάζουν να δέχεται τις επιλογές ενός άλλου,που βρίσκει ένα, ανάμεσα στα 10 αυτά κόμματα, να τον εκφράζει. Δεν είναι παραλογισμός; Δεν είναι ανήθικο; Ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα για εκείνους, που δεν αρνούνται μεν να συμμετάχουν στη διαδικασία των εκλογών,αλλά ο ίδιος ο εκλογικός νόμος με τις αλχημίες του έρχεται να τους στερήσει τη δυνατότητα εκπροσώπησής τους στη Βουλή λόγω… εκλογικού μέτρου.Βέβαια,όπως είπαμε σε άλλο κείμενό μας,η αυταρχικόητα (η καλυμμένη φασιστική συμπεριφορά των κομματικών) βαπτίζεται σε…αναγκαιόητα διακυβέρνησης της χώρας και ελέω αυτής της παράλογης “αρχής” η μια πλειοψηφία επιβάλει τη θέλησή της στην άλλη. Στην ουσία,δηλαδή, αυτή η επιβολή της θέλησης του μισού πληθυσμού της χώρας στον άλλο μισό ,επιτυγχάνεται με την ισχύ των όπλων,όπως ακριβώς κάνουν όλες οι δικτατορίες. Διότι,αν αύριο εγώ, ασκώντας το ύψιστο καθήκον μου,όπως το καθόρισε ο Ρήγας Βελεστινλής ( “αν η αρχή βιάζει,παρανομεί αθετεί,είναι υποχρέωσή σου να ξεσηκωθείς”), προπαθήσω, ασκώντας αυτό το ιερό μου δικαίωμα της αντίστασης ,να εμποδίσω τη λειτουργία της Βουλής, θα βρεθώ την ίδια στιγμή σιδηροδέσμιος υπό την απειλή των όπλων των εντεταλμένων από την άδικη και παράνομη εξουσία των μισών να ασκούν μ΄αυτό τον τρόπο την επιβολή της θέλησής τους στους άλλους μισούς, που αρνούνται να αναθέσουν την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους στις κάνες των όπλων.΄Ετσι, εννοεί τη δημοκρατία η “κομματική μαφία”,είτε ως οπαδοί είτε ως εκπρόσωποί τους. Μια δημοκρατία βρώμικη,παράλογη,άδικη και ανήθικη. Τους τη χαρίζουμε. ΄Οσο γα το σύνηθες…επιχείρημά τους “βρείτε εσείς ένα καλύτερο πολίτευμα από τη Δημοκρατία και μέχρι να το βρείτε θα είσαστε υποχρεωμένοι να υπακούετε σε μας” αυτό και μόνο χαρακτηρίζει το ανύπαρκτο “δημοκρατικό τους ήθος.Συμπέρασμα; Ο κοινοβουλευτισμός “πνέει τα λοίσθια” και όσο ο άνθρωπος προχωράει προς την εξέλιξη και τον πολιτισμό η αυταρχικότητα θα υποχωρεί και θα παραχωρεί τη θέση της στο φυσικό,το λογικό, το ηθικό,το δίκαιο. |