ΕΛΛΑΔΑ -ΤΟΥΡΚΙΑ. “ΤΑ ΤΟΥ ΚΑΣΑΡΟΣ ΤΩ ΚΑΙΣΑΡΙ”

από

Η Τουρκία προκαλεί ξανά: Τα νησιά του Αιγαίου πρέπει να είναι αποστρατικοποιημένα

Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου κάνει δηλώσεις

Με ανακοίνωσή του, ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας, Χαμί Ακσόι, απαντά στις τοποθετήσεις των Ελλήνων υπουργών Εξωτερικών και Αμυνας. Αναφέρει ότι αρκετές συνθήκες, ανάμεσά τους της Λωζάνης και των Παρισίων, δεσμεύουν νομικά την Ελλάδα και προβλέπουν ότι τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου πρέπει να είναι αποστρατικοποιημένα. Ο Τούρκος αξιωματούχος κάνει αναφορά και στις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ, για την αντιμετώπιση των προσφυγικών ροών.

Δεν έχει άδικο εν προκειμένω ο Τούρκος εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών. Αυτό που λέει είναι αλήθεια. Ρητός κα κατηγορηματικός όρος  της συνθήκης της Λωζάνης είναι  η αποστρατικοποίηση . ΄Ομως, σε όλα τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, παραβιάζεται κατάφωρα  η συνθήκη από την Ελλάδα, αφού  στρατός υπάρχει σε όλα αυτά τα νησιά  και μάλιστα ….μπόλικος.
Και δεν είναι μόνο αυτή η παραβίαση της συνθήκης. Κορυφαία επίσης είναι η αθέτηση από τη μεριά της Ελλάδας της ίδιας συνθήκης,  όσον αφορά το ζήτημα της εκλογής του  Αρχιμουφτή. Γράφαμε γι αυτό το ζήτημα (14/12/2017):

 

“…Τελευταία πήραμε, μετά απ΄όσα γράψαμε για το ταξίδι του Ερντογάν στην Ελλάδα, οργισμένα μέηλ. Σ΄αυτά, εκτός από το …πατόκορφο στόλισμα, το παίζουν και ίστορες οι άθλιοι… Ισχυρίζονται  πως είναι αναληθές αυτό που γράψαμε ότι η Συνθήκη της Λωζάνης κανονίζει τα της  εκλογής Μουφτή.
Λοιπόν,να τελειώνουμε με δαύτους:
Σύμφωνα με το άρθρο 42
«η Ελλάδα δεσμεύεται να σεβαστεί τα έθιμα που απορρέουν από συγκεκριμένες θρησκευτικές πρακτικές».
Και ο Βενιζέλος δέχτηκε ασυζητητί τον όρο αυτό.  Η εκλογή Μουφτή, σύμφωνα με την παράδοση και τα μουσουλμανικά έθιμα, γίνεται από το λαό και δε διορίζεται από την κυβέρνηση.  Και έτσι γινόταν για χρόνια από τις πρώτες ελληνικές κυβερνήσεις.  Η Ελλάδα δεσμεύτηκε να τα τηρεί αυτά τα έθιμα, όσο ισχύει η συγκεκριμένη συνθήκη. Αλλά δεν το κάνει. Διορίζει τους Μουφτήδες. Πού είναι επομένως το αναληθές;”

 

Αν θέλουμε να τηρήσουμε ιστορικά ίσες αποστάσεις, “να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω  Καίσαρι”, οφείλουμε να παραδεχτούμε πως στις διαφορές ανάμεσα στις δύο χώρες  η Ελλάδα έχει κι αυτή  …καλό μερτικό. Κι αυτό σημαίνει πως σε  πολλές περιπτώσεις   η χώρα μας βρίσκεται εν αδίκω. Να θυμίσουμε επί τροχάδην τέτοιες πρακτικές και δραστηρότητές μας σε βάρος της γείτονος.
  1. Τα 6 ναυτικά μίλια για την υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο,που όμως στον αέρα γίνονται…10!  Αυθαίρετη δικιά μας επέκταση, που δεν προβλέπεται από το διεθνές δίκαιο. Μόνοι μας πήραμε εδώ και πολλές δεκαετίες  την  άδεια από τη …σημαία και επεκτείναμε τα 6 μίλια της θάλασσας σε 10 του αέρα.΄Οταν, λοιπόν, εδώ  τα Μέσα  παραπληροφόρησης και αποβλάκωσης  σας λένε πως “και σήμερα έγιναν νέες παραβιάσεις από τουρκικά αεροπλάνα”…”κρατάτε και μικρό καλάθι”.  Αν  τα μαχητικά τους μπήκαν στα 10 μίλια, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΒΑΣΗ-ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ. Εμείς και μόνο στον κόσμο ολόκληρο την αποκαλούμε έτσι (όπως τη “Ματσεντόνια” ,μόνο εμείς σε όλη την υφήλιο δεν την ξέραμε και τη βαπτίζαμε Σκόπια. ΄Η, την Ιστανμπούλ…Κωνσταντινούπολη. Ακόμα, λες και είμαστε στις 29 Μάη 1453!).
  2.   Εισβολή στην Κύπρο. Η Ελλάδα, ως εγγυήτρια δύναμη με την (μια  ακόμα)  εγκληματική  συμφωνία του …Εθνάρχη Κων. Καραμανλή, δέχτηκε ως εγγυήτρια δύναμη, μαζί με  την Αγγλία  και την Τουρκία! (Συμφωνίες Ζηρίχης-Λονδίνου).΄Οταν  επί χουντικής διακυβέρνησης της χώρας, στις 15 Ιουλίου 1974, ο δικτάτορας Ιωαννίδης προχώρησε σε πραξικόπημα στην Κύπρο και  σε απόπειρα δολοφονίας του Μακάριου, ο τότε πρόεδρος της Κύπρου διασώθηκε την τελευταία  στιγμή. Κατάφερε να φτάσει στην Πάφο κι από εκεί, ζήτησε την επέμβαση της Τουρκίας ως εγγυήτριας δύναμης! Την ίδια εποχή, ο ίδιος παρανοϊκός δικτάτορας, όπως έχουμε ξαναγράψει εδώ κα με στοιχεία που δεν επιδέχονται καμιά αμφισβήτηση,σχεδίαζε  στην Κύπρο  εθνοκάθαρση, με  ολοκληρωτική σφαγή των Τουρκοκυπρίων. ΄Ετσι άνοιξε ο δρόμος για την τουρκική  εισβολή στο νησί.  Ο Ετσεβίτ, μετά την πρόσκληση Μακαρίου και για να σώσει τους ομοεθνείς  του από το μαχαίρι του απάνθρωπου  δικτάτορα ,ανταποκρίθηκε  στο κάλεσμα  του νόμιμου προέδρου  και κατέλαβε σχεδόν τη μισή Κύπρο!
  3. Παλιότερη αθέτηση από τη μεριά της Ελλάδας διακρατικής  συμφωνίας για τις γεωτρήσες στο Αιγαίο. Η χώρα μας παρά τη  συμφωνία , προχώρησε  σε γεωτρήσεις στη Θάσο.
  4. ΄Ιμια . Το βράδυ της κρίσης στα  ΄Ιμια, θα είχε από την αρχή τελεώσει το ζήτημα με την άμεση παρέμβαση του ΝΑΤΟ (διάβαζε των Αμερικανών), αν  ξέρανε στο ελληνικό Υπουργείο Εξωτερών και το “Πεντάγωνο” με ποια συμφωνία δόθηκαν τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα και πού στα κομμάτια βρίσκεται το αντίγραφο!  Η Ιταλία παράδωσε τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα στις 10 Φεβρουαρίου  του 1947, όταν υπογραφόταν στο Παρίσι η συνθήκη ειρήνης μεταξύ των Συμμάχων Δυνάμεων και της Ιταλίας. Σύμφωνα με την ιστορική συμφωνία «η Ιταλία εκχωρεί εις την Ελλάδα εν πλήρει κυριαρχία τας νήσους της Δωδεκανήσου τας κατωτέρω απαριθμωμένας ήτοι: Αστυπάλαιαν, Ρόδον, Χάλκην, Κάρπαθον, Κάσον, Τήλον, Νίσυρον, Κάλυμνον, Λέρον, Πάτμον, Λίψον, Σύμην, Κω, και Καστελόριζον ως και τας παρακειμένας νησίδας».  ΄Ομως, στο αρχείο του υπουργείου Εξωτερικών , στις στρατιωτικές υπηρεσίες και στο ΥΠΕΘΑ ,όπου συνεδρίαζε το ΚΥΣΕΑ,  δεν υπήρχε αντίγραφο της συμφωνίας. Το ΝΑΤΟ τη ζητούσε  και δεν είχαμε να τους τη δώσουμε! Τους την  παραχώρησε ,τελικά,  η Ιταλία! Ο απόλυτος εξευτελισμός. (Σημείωση. Συγκυρία απίστευτη. Μια    όμοια συμφωνία οριστικής χάραξης θαλάσσιων συνόρων μεταξύ Δωδεκανήσου και Μικράς Ασίας,  χάθηκε (την έκρυψαν Ιταλοί και Τούρκοι) το 1946  κατά τη διάρκεια των διαβουλεύσεων στο Παρίσι για την υπογραφή της συνθήκης παραχώρησης των Δωδεκανήσων).
Περιοριζόμαστε μόνο στις παραπάνω δυσμενείς αναφορές που βαρύνουν την Ελλαδα στις διαφορές της με τη γείτονα,  Τώρα , βέβαια (και το έχουμε κάνει εδώ), αν θέλαμε να απαριθμήσουμε τις παραβιάσεις της Τουρκίας  σε βάρος μας ,θα διαπιστώναμε  πως κι αυτές δεν είναι λίγες. “Μία μας και μία τους”. Μέχρι το… Αγαθονήσι απείλησαν  να καταλάβουν  και να ξεκινήσουν φροντιστήριο… τουρκικής γλώσσας   στους λιγοστούς και αγαθούς νησιώτες μας !  Μια τρέλα και   εκεί απέναντι.
Η νεότερη και σύγχρονη Τουρκία ανέκαθεν είχε ανυπέρβλητα εσωτερικά προβλήματα. Μα χώρα… σκορποχώρι, μετά το θάνατο του “Μεγάλου ασθενή”. Διαλυμένη “εις  τα εξ ων συνετέθη”. Ισλαμιστές, Κεμαλιστές, Κούρδοι, Αλεβίτες, δεκάδες άλλες φυλές και ομάδες χωρίς καμιά “εθνική” συνοχή και  με αβυσσαλέο μίσος η μια πληθυσμιακή κονότητα  για την άλλη.
Η τουρκική εξουσία εδώ και πολλά χρόνια , χρησιμοποεί την Ελλάδα,  για να αντεπεξέλθη στα άλυτα προβλήματά της. ΄Οταν έχει σοβαρά εσωτερικά προβλήματα, όπως σήμερα ο εντελώς τρελαμένος  δικατάτορας Ερντογάν, στήνει πολεμικά παιχνίδια, αλλά πάντα με… άσφαιρα πυρά.Τώρα πάλι,  με τη λίρα να καταρρέει, έβγαλε τα…σκαπικά μηχανήματα (που δε διαθέτει) να  χτυπήσουν για “χρυσάφι”  στην Κύπρο!  Είναι για γέλια. Τί γεωτρήσεις να κάνεις χωρίς μηχανήματα; Και ποια εταιρία στον κόσμο θα διακινδυνεύσει να σου  δώσει, για να γίνει μπουρλότο από τα Νατοϊκά πυρά;
Να τι λέγαμε παλιότερα  για τους λεονταρισμούς των Τούρκων :
09.01.09
 ΟΙ ΔΥΟ «ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΙ» ΕΧΘΡΟΙ,ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΣΥΓΚΡΟΣΤΟΥΝ ΟΣΟΝΟΥΠΩ!
 Είχα διαβάσει πως ,πριν χρόνια, αρχές δεκαετίας του ’60,  με κυβέρνηση Καραμανλή, οι εκπαιδευτικοί της Β/θμιας εκπ/σης είχαν ξεκινήσει και κρατήσει για μεγάλο διάστημα μια μεγάλη απεργία. Φαίνεται πως η απεργία εκείνη, πρωτοφανής για την εποχή, είχε ευρύτερη λαϊκή αποδοχή γι αυτό και ο Σερραίος πολιτικός δεν τόλμησε να την καταστείλει με επιστράτευση ή με κάποιον από τους γνωστούς απεργοσπαστικούς μηχανισμούς. ΄Ετσι, ένα πρωί, το τότε εθνικό- μονοπωλιακό ραδιόφωνο (γιορτάζει αυτές τις ημέρες τα 70χρονα της αισχρής προπαγάνδας του) και σύμπας ο τύπος της εποχής, ενημέρωναν με έκτατα δελτία και πηχυαίους τίτλους τον ελληνικό λαό  πως οι Τούρκοι μετακινούν μονάδες στα σύνορα του ΄Εβρου. Ο πρωθυπουργός με διάγγελμά του ζήτησε εθνική ομοψυχία τις…δύσκολες για το ΄Εθνος εκείνες ώρες και η ιστορική αυτή απεργία των εκπαιδευτικών λύθηκε, φυσικά, άδοξα, εν ριπή οφθαλμού .
  ΄Εκτοτε, κύλησε πολύ νερό στο ποτάμι της ελληνικής ιστορίας. Κοντά μισό αιώνα τώρα, το χαρτί «τουρκικός κίνδυνος» είναι ο άσσος στο μανίκι κάθε ελληνικής κυβέρνησης που τα βρίσκει μπροστά της …μπαστούνια. Απεργίες, πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές κρίσεις και αναταραχές, λογής μέτωπα, άλλα υπαρκτά και ανύπαρκτα εσωτερικά προβλήματα, ξεπερνιούνται προς στιγμή   και μπαίνουν σε σειρά αναμονής μέχρι να εκλείψει ο …εθνικός κίνδυνος.  ΄Οσο θυμάμαι τον εαυτό μου, «κάθε τρεις και λίγο», εχθρικές μονάδες και τανκς μετακινούνται στα σύνορα, πολεμικά καράβια και αεροπλάνα σε μόνιμη βάση παραβιάζουν ένθεν και ένθεν η(υ)μέτερες υφαλοκρηπίδες και αιγιαλίτιδες ζώνες και πάντα ο κίνδυνος έκρηξης ενός ελληνοτουρκικού πολέμου είναι ορατός και επί θύραις.
  Όμως, ο καταραμένος αυτός πόλεμος μεταξύ των δύο «αιωνίων εχθρών», δεν έγινε  (ούτε πρόκειται να γίνει) ποτέ. Μένει εκεί  και αιωρείται η απειλή του επί των κεφαλών μας, τόσα «ύπουλα» χρόνια. Στο μεταξύ, δισεκατομμύρια $ και €  ξοδεύονται  για πολεμικούς εξοπλισμούς, προς άφατον ευφροσύνη των λαμογίων   στην «εκείθεν και  την εδώθεν» όχθη του πελάγου. Μόνο με την εξοικονόμηση των εξόδων ενός μηνός   για περιπολίες και αναχαιτίσεις εχθρικών μαχητικών, θα μπορούσε να χτιστεί και να λειτουργήσει ανά μήνα, εκατέρωθεν της θαλάσσιας έκτασης που χωρίζει τις δύο χώρες, ένα υπερσύγχρονο νοσοκομείο, λένε  οι ειδικοί εκτιμητές. Για να μην πούμε, πόσο θα άλλαζε αναφανδόν προς το βέλτιον η ζωή των υπηκόων και των δύο γειτόνων χωρών, έτσι και τα δισεκατομμύρια «οβολών» δεν διετίθεντο για αγορές πολεμικών εξοπλισμών και τη συντήρηση πολυδάπανων στρατιωτικών δυνάμεων, αλλά για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής.
  Παλιότερα, όταν τολμούσα να συμμεριστώ και με άλλους αυτές τις υποψίες μου για «θέατρο» και «στημένα περιστατικά» μεταξύ των δύο…υποψηφίων εμπολέμων, δεν έβρισκα πολλούς συμμάχους. Γι αυτό και είχα τις αμφιβολίες μου. Σήμερα, όμως, είμαι σχεδόν βέβαιος πως όλο αυτό το στρατιωτικό-πολεμικό «λακριντί», γίνεται για συγκεκριμένους λόγους (πέρα από εκείνον, που μνημονεύσαμε ήδη, για να τσεπώνουν, δηλαδή, τις μίζες οι αετονύχηδες ,Τούρκοι και ΄Ελληνες, τους οποίους σ΄ αυτή τη συγκεκριμένη δραστηριότητα δε φαίνεται να  χωρίζουν εθνικές και άλλες τέτοιες όμορες διαφορές).
Το φόβητρο πολέμου και ο επαπειλούμενος κίνδυνος, που λειτουργούν εκφοβιστικά και εκβιαστικά για τους πολίτες και των δύο χωρών και τον χρησιμοποιούν επιδέξια οι κρατούντες κι εδώ κι εκεί, είναι ο έτερος βασικός λόγος της διαιώνισης αυτού του απαράδεκτου φαινομένου της συντήρησης  της υστερικής πολεμικής ατμόσφαιρας μεταξύ των δύο λαών.
   Εδώ και μερικές ημέρες, έστησαν πάλι το θέατρο οι…αντίπαλες κυβερνήσεις. Στο μεταξύ, στη χώρα της «φαιδράς πορτοκαλέας» , ένας ακροδεξιός ράμπο-αστυνομικός, διαπαιδαγωγημένος με τα εθνικά ιδεώδη «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια»,τραβάει στην ψύχρα πιστόλι και  εκτελεί ένα 15χροο αγγελούδι (όλα τα 15χρονα απανταχού της γης είναι αγγελούδια). Σε απάντηση, ένα οργισμένο ποτάμι νεολαίας ξεχύνεται στους δρόμους και απαιτεί να ζήσει διαφορετικά από τους γονείς και τους δασκάλους της. Την ίδια στιγμή, κάποια απροσδιόριστης ιδεολογίας απολιθώματα, βαπτίζοντας προσωπικά τους αδιέξοδα σε πολιτικές τακτικές  ,αναγορεύονται σε επαναστάτες και αντάρτες των πόλεων («μπαχαλάκηδες» στην ουσία) και πυροβολούν με καλάσνικοφ ένα χωριατόπουλο-αστυφύλακα των ΜΑΤ, ο οποίος, στο φαντασιακό  κόσμο των εκτελεστών του ,μεταμορφώνεται σε εβραϊκό «μαύρο πρόβατο» και  φορτώνεται όλη την ευθύνη και την κακοδαιμονία αυτού του τόπου .Κι ακόμα: Η χώρα στην ουσία έχει πτωχεύσει και για πρώτη φορά στην ιστορία της, δανειστές ανά τον κόσμο, αρνούνται να τη δανείσουν, ακόμα και με υψηλότατα επιτόκια. Οι ανευθυνότητες και οι αλχημείες  των  πασοκικών και νεοδημοκρατικών πελατειακών κυβερνήσεων, οδήγησαν πλέον τη χώρα στην οικονομική καταβαράθρωση, και όχι μόνο.
  Σε αυτές τις όντως τραγελαφικές ημέρες, που βιώνει η χώρα, συμπτωματικά  (και πάλι),οι…πολεμοχαρείς Τούρκοι παραβιάζουν τον εναέριο χώρο μας  εκεί κάτω στο Αγαθονήσι και διεκδικούν τάχα (όπως πάντα) εδαφικό μερτικό από την ελληνική επικράτεια, λες και είναι ποτέ δυνατόν (και δεν το γνωρίζουν αυτό οι Τούρκοι) να υπάρξει σε χώρα Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης  σπιθαμή αλλαγής συνόρων και να μη γίνει μπουρλότο όλη η Ευρώπη. Μας λένε, δηλαδή, πως θα μπορούσαν ποτέ οι Τούρκοι, παραβιάζοντας διεθνείς, αναγνωρισμένες, παγιωμένες και μηδέποτε, ως τώρα, παραβιασμένες συνθήκες, να στήσουν στο καμπαναριό στ΄ Αγαθονήσι  την ημισέληνο και στη συνέχεια να αποδυθούν  στην …άπελπι  προσπάθεια εκμάθησης της τούρκικης γλώσσας  και προ παντός στην παγίωση τούρκικης συνείδησης στους  αγαθούς… Αγαθονησιώτες μας. Σε ποιους τα λέτε αυτά τα παραμύθια, βρε αθεόφοβοι πολιτικάντηδες των λογής κομματικών συντεχνιών και –ισμών από δω κι από κει του Αιγαίου;
   «Βάστα με να σε βαστώ, ν΄ανεβούμε στο βουνό»,λέει η θυμόσοφη ελληνική  πείρα. Αυτό, ακριβώς,  κάνουν Τούρκοι και ΄Ελληνες   ( πολιτικάντηδες και στρατιωτικοί), δεκάδες χρόνια τώρα, από τη μια και από την άλλη μεριά της πάλαι ποτέ καταποντισμένης  Ατλαντίδας(;): Δημιουργούν  εικονική ατμόσφαιρα πολέμου, στήνουν πολεμοκάπηλα παιχνίδια, καμώνονται τους άσπονδους εχθρούς και αντίπαλους. Και πορεύονται άπαντες  βολεμένοι και «καθαροί».
 Η ιστορία, όμως, δε ξεγελιέται, δεν εξαπατάται, αλλά και δε χαρίζεται σε κανέναν. Κάποτε αργεί, γιατί πρέπει να μελετήσει και να σιγουρευτεί, αλλά, όταν είναι έτοιμη και σίγουρη, αποκαλύπτει και ξεμπροστιάζει: ΄Ολοι τούτοι, λοιπόν, ΄Ελληνες και Τούρκοι, Τούρκοι και ΄Ελληνες «κουμανταραίοι», δεν είναι παρά κοινοί απατεώνες, που, όπως όλοι οι κατεργαραίοι, συνεργάζονται αρμονικά μεταξύ τους για την προώθηση του κοινού στόχου, που είναι η  εξουσιαστική μακροημέρευση τους με διάφορο τον παρά και τη δόξα. Αυτή είναι η άγραφη, εθιμική συνθήκη μεταξύ των ηγεσιών και των δύο χωρών, που τη γνωρίζουν και την τηρούν με θρησκευτική ευλάβεια άπαντες επί σειρά ετών και κανείς δεν μπόρεσε ούτε ήθελε ποτέ να την παραβεί (ούτε θα την παραβεί).
    Όμως, για όλα υπάρχει, όπως είπαμε, ώρα για ξεμπρόστιασμα. Ο εθνικιστικές μάσκες τους αρχίζουν και πέφτουν. Δε θα μπορέσουν για πολύ  να κρύψουν το απαίσιο  πρόσωπό της αισχρής συναλλαγής και της απάτης, που έχουν στήσει τόσα χρόνια οι εξουσίες και    των δύο ταλαίπωρων χωρών.