Εκλογές  «εδώ και τώρα».  Τουλάχιστον, για να περισωθεί η  αξιοπρέπεια του έντιμου ΄Ελληνα.  Ούτως ή άλλως,  όλα τα άλλα τα έχει χάσει.

Ο… «δομικός ανασχηματισμός”  επί θύραις! 

*****

Νομιμοποιείται  μια κυβέρνηση μειοψηφίας  να παραμένει στην εξουσία και να παράγει  αδικία και παρανομία;

Το δημοκρατικό πολίτευμα δεν είναι πανάκεια «δια πάσαν  νόσον».  Ούτε η επίκληση της εκλογικής νίκης μιας   οξύμωρης πλειοψηφίας νομιμοποιεί την άσκηση κρατικής εξουσίας από μια κυβέρνηση.  

  Στην Ελλάδα για παράδειγμα με  10 εκατομμύρια εκλογικό σώμα (έστω κι αν δεν είναι ο πραγματικός αυτός αριθμός των  Ελλήνων ψηφοφόρων), το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας ,που κυβερνά είναι  μειοψηφία.     Με  ένα εκλογικό ποσοστό  κοντά στο 20%  (αυτή την ώρα πολύ πιο κάτω) , δε χρειάζεται να είσαι και ατσίδας, για να υπολογίσεις πώς το 80%   δεν ψηφίζει (άρα δε θέλει)  την κυβέρνηση,  που έδωσαν οι  τελευταίες  εκλογές. 

Κα…τούτου, ούτως έχοντος,   η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στην πραγματικότητα,  πήρε εντολή να κυβερνήσει  με   μια σειρά από  πέτσινους  (διάβαζε αντιδημοκρατικούς)  εκλογικούς νόμους  υπό  την  κάλυψη,  ενός ανώτατου καταστατικού χάρτη, που το ονομάζουν Σύνταγμα (προϊόν  κι αυτό σύνταξης  και εφαρμογής  μιας κυβερνητικής μειοψηφίας) .   

Νόμοι και Σύνταγμα , εν άλλοις,   επιτρέπουν  (νομιμοποιούν) τον παραλογισμό  μιας δικτατορικής αντίληψης και  τακτικής, η   μειοψηφία να επιβάλει τη θέλησή της  στην πλειοψηφία.  Φαινομενικά, βέβαια, όχι με την απειλή και τη  βία των  όπλων, αλλά με την ψήφο («όπλο στη θήκη»), αφού στη λογική-φυσική της ερμηνεία,  η  ψήφος  των  εκλογέων    υποκαθιστά  στην ουσία  τα  τανκς   του  δικτάτορα. Και οι φαν  της ευφυολογίας   του Τσόρτσιλ  ,όπως  στην  περίφημη  φράση  του « η δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα, αν δεν υπήρχαν τα άλλα», δε διαθέτουν ούτε ένα σοβαρό επιχείρημα να ανατρέψουν την αλήθεια πως  οι κοινοβουλευτικές  κυβερνήσεις, δεν είναι τίποτα περισσότερο από δικτατορίες και   όσοι τις συγκροτούν   …χούντα χωρίς  στολές. 

Ο σαθρός, όσο και σαχλός εξυπνακισμός της Μεταπολίτευσης για  τον πατριάρχη της νεότερης ελληνικής  Δεξιάς  «Καραμανλής ή τανκς» και σήμερα «κυβέρνηση ή χάος», δεν αντέχει σε κανενός είδους σοβαρής κριτικής.  Ο κάθε λογικός και σεβόμενος τη φυσική ηθική τάξη, θα ανταπαντούσε : «Τί μεγαλύτερο , δηλαδή, χάος θα μπορούσε να υπάρξει  από αυτό που βιώνει σήμερα ο ΄Ελληνας στην καθημερινή του ζωή;» Το  ” θα μπορούσε να είναι και χειρότερα»,που  θα αντέτασσε ο Δεξιός ψηφοφόρος σε τέτοια διαπίστωση, δεν είναι επιχείρημα, γιατί…. χειρότερα δε γίνεται στη δικαιοσύνη, την οικονομία, την παιδεία, τη υγεία, την ποιότητα ζωής του ΄Ελληνα . ΄Ολα έχουν  υποβαθμιστεί εντελώς  και σε κάθε  επίπεδο.  Είναι επαρκής  “δια του λόγου το αληθές” και μόνο   η στατιστική διαπίστωση της κατάταξης της αγοραστικής δύναμης  του ΄Ελληνα στην τελευταία θέση (!) από τις 27 άλλες  χώρες που συγκροτούν την Ε.Ε .

Η μειοψηφία του κάτω του 20% του εκλογικού σώματος , η γνωστή «γαλάζια ακρίδα»με την κυβέρνησή της  που ρήμαξε σχεδόν έξι χρόνια τώρα τη χώρα και τη οδήγησε στη δεύτερη χρεοκοπία, μόλις  λίγα χρόνια μετά την  πρώτη (και…εντελώς συμπτωματικά, πάλι με κυβέρνηση  Δεξιάς),  πρέπει σήμερα κιόλας να εξαφανιστεί από προσώπου χώρας.  Δεν πάει άλλο! Μιλάμε πλέον για   διάβρωση «μέχρι μυελού οστέων».   Κάθε  υγιής ιστός,  πολιτικός, δικαιικός,  κοινωνικός έχει προσβληθεί ανεπανόρθωτα. Είναι  νεκρωμένος   και όζων  αποφοράς πτωμαΐνης.

Βεβαίως, μόνο αφελείς δεν είμαστε   να προτείνουμε αυτή την ώρα για τη σωτηρία της χώρας, λύσεις επαναστατικές  και «αντιδημοκρατικές»,  (έστω κι αν δεν είναι τέτοιες.  Αντίθετα, μάλιστα).  Ο ήρωας και «μάρτυρας»,  κοινωνικός ,πρωτίστως, επαναστάτης, ο Ρήγας Βελεστινλής- Φεραίος είναι κατηγορηματικός στην παρακαταθήκη της  “Χάρτας των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων”:   “Όταν η εξουσία βιάζει, αθετεί, καταφρονεί τα δίκια του λαού, το να κάνει τότε ο λαός επανάσταση, ν΄αρπάζει τ΄άρματα για να τιμωρήσει τους τυράννους του, είναι το πλέον ιερόν απ΄ όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητο απ΄ όλα τα χρέη του..”.

΄Όμως,  οι καιροί , οι συνθήκες , η περιρρέουσα ατμόσφαιρα για να το πούμε “σχηματικά” , δεν ενδείκνυνται, ούτε  ευνοούν  τέτοιες λύσεις. Κι αυτές, ασφαλώς, θα έρθουν μια ημέρα. Θα τις κυοφορήσει η ιστορική ανάγκη. Πάντα  η  “πίεση”,   το « δεν πάει άλλο»  φέρνουν στην Ιστορίας τις  μεγάλες αλλαγές, τις μεταβάσεις από μια εποχή στην άλλη.    Πάντως, η αλήθεια είναι πως αυτή η ώρα δεν ήρθε ακόμα .  ΄Ερχεται.  Και θα είναι άλλες  οι  γενιές που θα την   ξεγεννήσουν .

Πρώτα, όμως, για να επιστρέψουμε στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα, οφείλουμε  να διευκρινίσουμε πως τούτη την ώρα δεν υπάρχει σωτηρία αυτής της χώρας .   Να περισώσουμε  κάτι,  μπορούμε, ίσως. Με πρώτη την αξιοπρέπεια του  καθημερινού  ΄Ελληνα. Τίποτα περισσότερο. 

 

 Οι τελευταίες διαδηλώσεις, που άργησαν  να  γίνουν  με ευθύνη της αντιδεξιάς αντιπολίτευσης, έδειξε καθαρά πως οι ημέρες του καθεστώτος Μητσοτάκη είναι πλέον μετρημένες. ΄Εφτασε ο κόμπος στο χτένι.  ΜΙΑ ΕΝΩΜΕΝΗ ΑΝΤΙΔΕΞΙΑ  ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΚΑΙ ΜΕ ΚΟΙΝΗ ,ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ  ΕΚΦΡΑΣΗ, ΠΟΥ ΘΑ ΕΚΦΡΑΖΕΙ  ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ,  είναι  όρος  «εκ των ων ουκ άνευ» ,  για να καταρρεύσει το καθεστώς. ΄Οποιος αρνείται  αυτή την αλήθεια και την ένταξη σε ένα τέτοιο σχήμα,  δεν παίζει  μόνο «εν ου παικτοίς», αλλά και «ρίχνει  νερό στο  μύλο» του Κυριάκου Μητσοτάκη  και της «γαλάζια ακρίδας» του.

΄Οποιος από την αντιπολίτευση  μιλάει για αυτοδυναμίες και μετεκλογικές συνεργασίες, είναι ή αφελής ή έχει ιδιοτελείς στόχους. Η εγκληματική οργάνωση που κυβερνά αυτή την ώρα τον τόπο,  θα φύγει ΜΟΝΟ με κοινή,  κομματική, προεκλογική συνεργασία , που όφειλε να είχε πραγματοποιηθεί ήδη από « χτες». Κάθε ημέρα που περνάει η χώρα βυθίζεται, όλο και περισσότερο στη μιζέρια και τη  φθορά  μη  αναστρέψιμης  παθογένειας.

Εκλογές  «εδώ και τώρα»! Τουλάχιστον, για να περισωθεί η  αξιοπρέπεια του έντιμου και νοήμονα ΄Ελληνα.  Ούτως ή άλλως,  όλα τα άλλα έχουν χαθεί.