ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΛΙ H ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΟΝ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ; (2ο)

Και λοιπόν; Ηρωοποίηση και ωραιοποίηση της Αριστεράς ,  θα αναρωτηθεί ,και ορθά, κάποιος.   Και ο Αριστερός; Ο άγιος, ο συνετός, ο αφιλοκερδής , ο τέλειος, εν τέλει,  πολίτης; Κι αν είναι έτσι, ο Λοβέρδος, ας πούμε και ο Βενιζέλος του αριστερού ΠΑΣΟΚ, πώς κατάντησαν , όπως κατάντησαν;

Μην παριστάνουμε τους αφελείς. Εμείς δεν  υποστηρίξαμε αυτό.  ΄Οποιος  δηλώνει οπαδός της Αριστεράς,  δε σημαίνει αυτόματα πως  εμπεδώνει  και συμμορφώνεται  με   τις  αξίες της .    Τί ποιο αυτονόητο από τούτο;

Συγκρίναμε τη Δεξιά και την Αριστερά. Και, ναι. Με βάση  τα κριτήρια  που όρισε η Φύση και τις εκτιμήσεις του μη   εσκοτισμένου  Νου, του  καθαρού, του μη αλλοτριωμένο,  η Δεξιά είναι αφύσικη  . Σε αντίθεση  με τiς αλήθειες της  Αριστεράς  που είναι   νόμοι της Φύσης.   Απλές κουβέντες, κατανοητές και μη επιδεχόμενες  αμφισβήτησης και παραχάραξης .Και μόνο το  πονηρό και διεστραμμένος, το φανατικό  και συμφεροντολογικό  μυαλό  ενός Δεξιού θα επιχειρούσε  να διαστρεβλώσει ακόμα  και τους νόμους  και της επιταγές της Φύσης.

Σε καμιά περίπτωση ο  ξάστερος  ΝΟΥΣ  δε δέχεται πως η Φύση  συμμαρτυρεί  στο  εθνικισμό, το ρατσισμό, την ανισότητα, τον καταναλωτισμό,  τη συσσώρευση πλούτου,  τον  καπιταλισμό  εν γένει. ΄Ολα τούτα είναι το ευαγγέλιο της Δεξιάς και Φιλελεύθερης παράταξης.  Κι ακριβώς  τα αντίθετα πρεσβεύει η Αριστερά.

Ως εκ τούτου,  δεν πρόκειται   για ηρωοποίηση και αγιοποίηση της Αριστεράς.  Η ιδεολογία της καθεμιάς παράταξης είναι εκείνη που βαθμολογεί το ήθος   μιας εκάστης.  Τη βαρβαρότητα και  τον ανθρωπισμό της.   Απλές και  κατανοητές αλήθειες.

Σε ένα ολόκληρο  αντάρτικο κίνημα για παράδειγμα,   δεν πρόκειται να  βρεις  ούτε μια περίπτωση    παλουκώματος κεφαλών αντιπάλων από Αριστερό.   Βασανισμούς και παλουκώματα έκανε μόνο η παράταξη της Δεξιάς  .Ούτε μια τέτοια   ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΗ  βαρβαρότητα δεν έχει χρεωθεί  η Αριστερά  στη διάρκεια της    διεξαγωγής της κοινωνικής επανάστασης από το 1946-1949, που τόλμησε να ξεκινήσει και  που τελικά την  έχασε.  ΟΥΤΕ ΜΙΑ!

Χιλιάδες μάρτυρες, όμως,  θα βρεις σε όλη τη χώρα που είδαν μπροστά  στα μάτια τους   τέτοιους κανιβαλισμούς. Ζουν ακόμα οι περισσότεροι.   Οι σημερινοί  Τζιχαντιστές του Ισλάμ, είναι μπροστά σε εκείνους τους..πατριώτες , ‘ Ελληνες και Χριστιανούς “, αγγελούδια”.

Θα πούμε, λοιπόν, επειδή τέτοιο είναι το ήθος της Αριστεράς   και αυτή  η ανθρωποκεντρική φιλοσοφία της, όποιος  ισχυρίζεται πως ασπάζεται τις αρχές και τις αξίες της, αυτόματα   καθίσταται  άγιος , συνετός, αφιλοκερδής ,  φορέας υψηλών αξιών;  Μη γένοιτο!

΄Ετσι έπρεπε ,βέβαια, να είναι.  Αλλά δεν είναι. Ούτε, όμως,  η   αντιαριστερή  συμπεριφορά ενός κατ΄ όνομα οπαδού της,   μειώνει στο ελάχιστο την ιστορική  αξία και την προσφορά  αυτής της  ιδεολογίας στην έννοια ΄Ανθρωπος και τον πολιτισμό.

΄ Οπως δε γίνεται  Αετόπουλο το  παιδί του Κούκου, επειδή  η μάνα του το έβαλε αυγό  να το κλωσήσει στη φωλιά της η  Αετίνα.  Με την ίδια λογική, ούτε υπήρξε ποτέ  ούτε εξαγνίζεται ένας “Λοβέρδος”, επειδή παριστάνει τον αριστερό.

Το καλό είναι πως οι περισσότεροι αυτού του είδους  “αμφί”, εύκολα τους παίρνει κανείς είδηση και μοιραία θα καταντήσουν  “Θεοδωρικάκηδες”.Θα την κάνουν κάποια στιγμή  από Αριστερά, για να βρεθούν στο φυσικό τους χώρο που είναι ο φασισμός, ο τραμπουκισμός, το συμφέρον, η εξαργύρωση γραμματίων.  Σαν τον Βενιζέλο  και  το Χρυσοχοϊδη.  Κι εκατοντάδες σαν τούτους.

Από την άλλη, είναι σίγουρο πως επειδή η Αριστερά δεν προσφέρεται για  “καριέρα”  και  “απολαβές” ,ο καιροσκόπος, ο αριβίστας, ο παλιάνθρωπος, δεν έχει συμφέρον να δηλώνει αριστερός.  Από την αρχή  επιλέγει. Εντάσσεται στο φυσικό του χώρο, που γνωρίζει πως θα έχει εύκολη πρόσβαση στο ρουσφέτι, τη λαμογιά,  την πελατειακή σχέση με το  κόμμα.   Λογικό  και απολύτως   κατανοητό.

 

 

Κι αυτό σημαίνει για τη σημερινή Ελλάδα και την  εκλογική  πραγματικότητα,  πως αν θεωρήσουμε,  έστω και …τραβώντας  το  από τα μαλλιά ,  πως  πας μη Δεξιός  είναι εν δυνάμει αριστερός , ή έστω προοδευτικός, μη συντηρητικός, τότε ο εκλογικός  χάρτης της Ελλάδας έχει την ακόλουθη πλέον έκταση και σήμανση:

Η Δεξιά παράταξη με βάση τα συμπεράσματα των   εκλογών σε βάθος 30ετίας, και ειδικά των εκλογών του 2ο19, κατέχει το 20-25 % της πίτας του εκλογικού σώματος (10 εκατομμύρια το σύνολο). Κι αυτό σημαίνει, όπως είπαμε παραπάνω , πως το 75-80% των Ελλήνων εκλογέων δεν είναι Δεξιοί.

Σήμερα , μάλιστα, αν παρατηρήσουμε τη συμπεριφορά της “κινούμενης άμμου”, με όσα έγιναν και συμβαίνουν  στη χώρα  με  την εντελώς  διεφθαρμένη κυβέρνηση Μητσοτάκη, η Ν.Δ  βρίσκεται στο χαμηλότερο από ποτέ ποσοστό της, δηλαδή κάτω από 20 % . Κανένας  Παναγόπουλος  και Φαναράς, με όσα  αργύρια κι αν τους μπουκώνουν ,δεν μπορούν με τα πέτσινα ποσοστά τους να ανατρέψουν αυτή την πραγματικότητα.

Αυτή την πραγματικότητα,  όμως,  τη διαπιστώνουν άπαντες , πολύ περισσότερο τα στελέχη της Δεξιάς και ο  ίδιος ο Κυριάκος  Μητσοτάκης  , πλην …Βαρουφάκη και Λαφαζάνη.  “Ποιούνται  τη νήσσαν”,  γιατί γνωρίζουν πως είναι οι καλύτεροι νεροκουβαλητές της Δεξιάς . Κι  εκείνοι που έκαναν φυσικά  πρωθυπουργό της χώρας το χειρότερο γόνο  μιας διεφθαρμένης φαμίλιας, που κατέστρεψε για δεκαετίες τον τόπο.

Μην είμαστε αστείοι. Δεν  κάνεις επανάσταση,  αν μαζεύεις 100  άτομα , πηγαίνεις και φωνάζεις στους πλειστηριασμούς. Δεν προσφέρεις τίποτα στο δανειολήπτη με “κόκκινο δάνειο”. Αν πράγματι νιώθεις αριστερός ως Βαρουφάκης, Λαφαζάνης ή Γιώργος  Παπανδρέου  και όχι επαναστάτης της κραυγής και της διαμαρτυρίας, αφαιρείς τη δύναμη από το Μητσοτάκη να πάρει το σπίτι του φτωχού και να το  προσφέρει πακέτο με άλλες χάρες  στον τραπεζίτη.

Πώς; Με το να δώσεις τη δυνατότητα  σχηματισμού  κυβέρνησης αριστερής  ενότητας. Είναι η μόνη λύση σε αυτή την ιστορική στιγμή ,για να βγει ο  τόπος από την κρίση που  προξένησε  η λαίλαπα της Ακροδεξιάς κυβέρνησης.

Τα άλλα, όσα και ό,τι κι αν  λέτε,  ως αριστεροί και επαναστάτες ,είναι μόνο έπεα πτερόντα.  Κουβέντες δημαγωγίας και λαϊκισμού για κατανάλωση.  Αυτό  είναι και το μόνο όπλο, που φοβάται η Δεξιά από Αριστερά. Μια δυνατή συνεργασία όλων των  επί μέρους τμημάτων που τη συνθέτουν.

Είναι τελειωμένη για πολλά χρόνια μετά, αν συμβεί αυτό.  Και ο Κούλης θα καταλήξει εκεί ακριβώς  που είναι η θέση και το μόνιμο …ενδιαίτημά του.  Στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας.

“Ιδού η Ρόδος και το πήδημα”!