“Ο Στέφανος Κασσελάκης συναντήθηκε με τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ελπιδοφόρο και άλλους ιερείς στην Αρχιεπισκοπή και σύμφωνα με το hellasjournal.gr, τους εκμυστηρεύτηκε ένα περιστατικό από τη βάφτισή του.
«Με βάφτισε ο Άγιος Τσαλίκης με τον πατέρα Κύριλλο και στο νερό σχηματίστηκε ένας Σταυρός από το λάδι. Ο Άγιος Τσαλίκης είπε στους γονείς μου: “αυτός είτε παπάς θα γίνει, είτε πολύ σπουδαίος”.
Αναταραχή στον ΣΥΡΙΖΑ από τη στροφή Κασσελάκη στο «Πατρίς, Θρησκεία»
***
Αν είπες την ατάκα με το «θαύμα», Στέφανε Κασσελάκη για πλάκα, καλώς. Επιτυχής η έμπνευση. Η ΕΙΡΩΝΕΙΑ είναι ένα σχήμα λόγου, απολύτως αποδεκτή και ενισχυτική των νοημάτων . Μαζί, δε, με τον ευφημισμό και την αλληγορία, συνθέτουν την έννοια (κι αυτό σχήμα λόγου) της ΑΝΤΙΘΕΣΗΣ. Ποιο απλά, άλλα λες και άλλα εννοείς. Και όποιος κατάλαβε…κατάλαβε! Και δε θα κάτσεις να σκάσεις στο κάτω-κάτω!
Ακόμα καλύτερα, θα μπορούσε να είναι και αυτοσαρκασμός. Δεν είναι τούτος σχήμα, αλλά ένα βασικό χαρακτηριστικό των έξυπνων και πολιτισμένων ανθρώπων. Χαρισματικές και πολύπλευρες προσωπικότητες, πολλές ιστορικές, αυτοσαρκάζονται συχνά. Δε διστάζουν να «εκτίθενται» ,επειδή, ακριβώς, ξέρουν τί αξίζουν. Κι αυτό γιατί διαθέτουν πρώτη στο ατομικό τους οπλοστάσιο , την αρετή της ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ, που…τα σπάει, όλα. Σε κάνει άτρωτο, χωρίς να γίνεσαι εγωιστής, σκληρός ή κυνικός.
Εν προκειμένω, θα μπορούσες να εννοείς με όσα είπες στον Ελπιδοφόρο πως στις ενασχολήσεις του «πατρός Τσαλίκη» (ως παπά και όχι ως …ζευγά), είναι κι εκείνη της θρησκευτικής πρόρρησης, της προφητείας ,της μαντείας. Και ως προφήτης, όπως πάντα συμβαίνει στο… επάγγελμα , έπεσε και τούτος έξω. Γιατί ούτε παππάς έγινες, τελικά, αλλά ούτε σπουδαίος είσαι (ακόμα τουλάχιστον), επειδή κάθισες την καρέκλα της Κουμουνδούρου. «Αρχή άνδρα δείκνυσι», έλεγε ο σοφός “πρόγονός» σου. Κι ακόμα (ειδικά, αν συνεχίσεις να λες τέτοια) είσαι πολύ μακριά…νυχτωμένος!
Αν, τώρα , δεν πρόκειται ούτε για εκείνο, ούτε για το άλλο και ξεστόμισες τέτοιες κουβέντες για σοβαρές , από σοβαρό άνθρωπο ειπωμένες, και μάλιστα αρχηγό κόμματος, θα μας επιτρέψεις να σε… μαλώσουμε , όσοι δεν θέλουμε ούτε στα αστεία να ακούμε από τον αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης , ασύνετο λόγο . Εσένα, μάλιστα, σε αδικούν τέτοιες αναφορές σε θαύματα και προφητείες.
Και είναι ασύνετο να λες πως σχηματίζονται σταυροί με λάδι στην κολυμπήθρα, αντί να καταγγέλλεις και να ζητάς, ως σώφρων και προοδευτικός πολιτικός, την κατάργηση αυτής της βάρβαρης θρησκευτική τελετής της βάπτισης, που κακοποιεί το βρέφος και σημαδεύει πολλές φορές τη ζωή του ολόκληρη. Εισαγγελέας θα έπρεπε να ζητάς να επιλαμβάνεται , και όχι να μιλάς για θαύματα και προρρήσεις. Να τα λέει αυτά ο Βελόπουλος και ο Αυτιάς, εν τάξει. Αλλά, εσύ, Στέφανε Κασσελάκη;
Να σου θυμίσουμε με την ευκαιρία πως ναι, μεν η θρησκευτική πίστη είναι προσωπική του καθενός υπόθεση, αλλά και δική μας ευθύνη εδώ είναι να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους και πραγματική τους διάσταση. Χρέος και απαίτηση της Ιστορικής αλήθειας.
Είναι, λοιπόν, εντελώς διαφορετική η φιλοσοφική αναζήτηση, η προσέγγιση, η «πίστη» στην έννοια «θεός-θείο» ( και ως τέτοιος ασύλληπτος με τις ανθρώπινες διανοητικές ικανότητες) και εντελώς διαφορετική η πίστη σε οποιονδήποτε «Μεσσία», εκπρόσωπο μιας αποκάλυψης ενός ανθρωπομορφικού θεού! Και ως τέτοιου, μικρού και περιορισμένης έννοιας, όπως ο Γιαχβέ των Εβραίων-Χριστιανών και ο Αλλάχ στο Ισλάμ , για να μείνουμε στις δύο μεγάλες θρησκείες . (Και οι λοιπές, ασφαλώς, δεν είναι και σοφότερες!). Πρόκειται για ΄Υβρη (!) με την αρχαία, ελληνική σημασία του όρου , η υποβάθμιση και ο ξεπεσμός ενός ασύλληπτου ΄Οντος, αν υπάρχει, σε επίπεδο θρησκευτικών εφετμών και αποκαλύψεων.
Πέραν τούτου, οι θρησκείες, πλην των άλλων, έχουν , ως άθλημα και επάγγελμα το ψεύδος και την προσβολή της Ιστορίας. ΄Όπως ο Χριστιανισμός για παράδειγμα, που με τις δικές του εκκλησιαστικές πηγές (ουδεμία σχέση έχουσες με τις ιστορικές), παρουσιάζει τον ιδρυτή της χριστιανικής θρησκείας, ως ιστορικό πρόσωπο. Πουθενά δεν αναφέρεται η ύπαρξη ενός τέτοιου προσώπου σε ιστορικό κείμενο. Και, «ειρήσθω» με την ευκαιρία , πραγματικός ιδρυτής του Χριστιανισμού, που τον συστηματοποίησε σε θρησκεία, είναι ο Παύλος -Σαούλ,. Εβραίος Φαρισαίος και μετέπειτα «Απόστολος».
Αυτά, λοιπόν, τα απλά είναι και απολύτως απαραίτητα να τα κατανοεί και να τα βιώνει, ως ιστορικές αλήθειες, ένας σύγχρονος πολιτικός αρχηγός. Και μάλιστα μιας παράταξης , που καλλιεργεί την ελεύθερη σκέψη και αντιμάχεται, ως υποκριτική , αν όχι και εγκληματική, την προπαγάνδα της Δεξιάς, περί σεβασμού και ανάδειξης του ιδεολογήματος «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια» σε έμβλημα και σημαία της.
΄Οσο για το ζήτημα της συνέχισης της διάπραξης του εγκλήματος , χωρίς ποινικές επιπτώσεις, της βάρβαρης αυτής τελετής της βάπτισης με την επικίνδυνη καταβύθιση σε νερό του κεφαλιού και του σώματος ενός βρέφους, γράφαμε παλιότερα!
-
ΑΒΑΠΤΙΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ; ΟΝΕΙΔΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ, ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ. (27 Αυγούστου 2016)
1.α. Ρόδος: Απαγόρευσαν σε νονά να βαφτίσει το παιδί γιατί είχε παντρευτεί με πολιτικό γάμο!
Μία βάπτιση στη Ρόδο αναβλήθηκε επειδή η νονά έχει παντρευτεί με πολιτικό γάμο και η εκκλησία δεν της επέτρεψε, εξαιτίας αυτού, να γίνει πνευματική μητέρα.
β. Πρόεδρος Κοινότητας έχει απορίες σε επίσημο έγγραφο: «Βασιλική, παντρεύτηκες ή συζείς;»
![Πρόεδρος Κοινότητας έχει απορίες σε επίσημο έγγραφο: «Βασιλική, παντρεύτηκες ή συζείς;» [εικόνα]](http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/styles/708x320/public/palaiokipos708.jpg?itok=Ft01_dsk)
Ο Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Παλαιόκηπου Γέρας Λέσβου κ. Παναγιώτης Χατζηνικολάου δεν είναι ένας συνηθισμένος Πρόεδρος.
Το ενδιαφέρον που δείχνει για τους δημότες του Παλαιοκήπου δεν περιορίζεται μόνο στα καθημερινά ζητήματα (ύδρευση, καθαριότητα, δημοτικός φωτισμός , αγροτικό δίκτυο κτλ).
Ο Πρόεδρος του Παλαιοκήπου πρέπει να ξέρει – κυριολεκτικά – τα πάντα για τους δημότες του. Σε ένα πρωτοκολλημένο έγγραφο της κοινότητας λοιπόν, απευθύνεται σε μια δημότισσα ονόματι «Βασιλική» και την ρωτά ευθέως:
«Επειδή ως πρόεδρος της Κοινότητας, οφείλω να γνωρίζω τις οικογένειες του χωριού, σας ερωτώ με τον κ. …. παντρευτήκατε ή συζείτε;»
Το απίθανο έγγραφο αποκάλυψε ο ραδιοφωνικός σταθμός ΣΚΑΙ Αιγαίου του Γιάννη Παπούκα.
H Εκκλησία στην Ελλάδα είναι θεσμός και …Δύναμη! Μια επίσημη, αναγνωρισμένη αρχή. ΄Εχει προϊσταμένους, υπαλλήλους, μισθολόγιο, περιουσία, λογιστές. Ισχύουν και δικοί της νόμοι, πέρα από εκείνους της πολιτείας. “Κράτος εν κράτει”. Κι έχει μια τεράστια παράδοση με απόλυτη ισχύ και επιρροή στους πιστούς της.
΄Οταν, λοιπόν, αποφασιζεις να συμμετάσχεις στα δρώμενα της Εκκλησίας, είσαι υποχρεωμένος να ακολουθείς την τάξη , τις αρχές και το τυπικό της. Η βάπτιση ,ο γάμος, τα άλλα “μυστήρια” και οι τελετουργίες της εκκλησίας είναι “μίμηση”, θεατρικά δρώμενα. ΄Ενα παιχνίδι με άλλα λόγια. Και όπως σε όλα τα παιχνίδια (αν πας για παράδειγμα στο καζίνο να παίξεις ρουλέτα),είσαι υποχρεωμένος να ακολουθήσεις τους κανόνες, που έχουν οριστεί για το συγκεκριμένο παιχνίδι. Αλλιώς, σε πετάνε έξω. Το ίδιο και στην εκκλησία.
Επομένως, το πρόβλημα δεν το έχει η εκκλησιαστική αρχή που απαγόρευσε στη νονά της Ρόδου να βαπτίσει το βρέφος, αφού αυτές είναι οι εντολές και μάλιστα από την ανωτάτη εκκλησιαστική αρχή, εν προκειμένω τον πατριάρχη. Η κυρία νονά και οι γονείς που διαμαρτύρονται είναι σε λάθος δρόμο. Ουδείς τους υποχρέωσε να βαπτίσουν το παιδί .Μόνοι τους το επέλεξαν. Αλλά , “θέλουν και την πίτα σωστή και το σκύλο χορτάτο”. Δε γίνεται αυτό.
Οι ΄Ελληνες σεμνύνονται πως είναι χριστιανοί Ορθόδοξοι. Πάνε στην εκκλησία,αν όχι κάθε Κυριακή, τις μεγάλες γιορτές όμως μπουλούκι. Συμμετέχουν στα “μυστήρια” της εκκλησίας, νηστεύουν, κοινωνούν (μεταλαβαίνουν το λέμε εμείς νότια) και επιτίθενται με σφοδρότητα σε όσους δε υπολήπτονται το ιερατείο και τη θρησκεία. Οι ίδιοι, πάντως ,αν και … βαπτισμένοι- μυρωμένοι ,που τηρούν την ορθόδοξη παράδοση και επιτίθενται σε όλους εμάς τους άλλους,γιατί την αρνούμαστε, όταν δεν τους πάνε καλά τα πράγματα, δε διστάζουν να γαμοσταυρίζουν ,να υβρίζουν,να απειλούν τα…θεία,που… σέβονται. Κάτι που εμείς οι άθρησκοι δεν το επιτρέπουμε στον εαυτό μας.
Μια φοβερή αντίφαση, αντιμετωπίζουν.Μια ψυχοπάθεια στην ουσία. Αλλά να μην ξεχνάμε πως η πίστη και η συμμόρφωση του ατόμου σε ό,τι οι θρησκείες επιβάλουν, ειδικά η αποδοχή των φοβιστικών διδασκαλιών τους, δημιουργούν σοβαρά τραύματα, ειδικά στα παιδιά ,αλλά και στους ενήλικες. Λογής συμπλέγματα, στερήσεις, αλλόκοτες συμπεριφορές, ψυχικές παθογένειες, όπως κατάθλιψη ,αγωνία και υστερία. Λίαν επικίνδυνες παθήσεις για το άτομο και την κοινωνία.
Το ιερατείο θέλει πλήρη υποταγή του πιστού-οπαδού στο σύστημα της θρησκείας. Δε δέχεται μισοβέζικη συμπεριφορά.΄Η τα κρατάς ή όχι. “΄Ολα ή τίποτα”, επειδή, ακριβώς, πρόκειται για δόγματα, για άνωθεν επιβεβλημένες “αλήθειες”, -“εφετμές-θέσφατα” , που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση.
Γι΄αυτό, λοιπόν, απαγόρευσαν στη νονά να βαπτίσει τον ανηψιό της στη Ρόδο. Για τούτο και ο θρησκόληπτος πρόεδρος της κοινότητας στη Λέσβο, θέλει να “χώνει τη μύτη του παντού”. Και στην κρεβάτοκάμαρά σου, αν μπορεί. Ειδικά εκεί.
Ο κοινοτάρχης και ως χριστιανός ορθόδοξος, οφείλει να γνωρίζει, ει δυνατόν , όλα τα… “πλυμένα και τα άπλυτα” των συγχωριανών του. Και να δίνει αναφορά, ραπόρτο. Ποιος, πού πότε, πώς γιατί! Συνεργάζονται οι αρχές μεταξύ τους. Ειδικά στη μεταφορά πληροφοριών, για να μην τους πιάσεις αδιάβαστους και να υπάρχει η ανάλογη συμπεριφορά και αντίδραση. Τα έχει οργανώσει-κανονίσει καλά η εκκλησία. Αιώνες ζωής και δράσης την ακολουθούν, άλλωστε.
΄Αρα. ΄Οποιος δε θέλει να συμμετέχει στα εκκλησιαστικά πράγματα, οφείλει να το κάνει εξ ολοκλήρου. Να αρνείται να παρίσταται σε θρησκευτικές εκδηλώσεις και πολύ περισσότερο να επιτελεί και να αποδέχεται “μυστήρια” και τελετές. ” Ο μη ων μεθ‘ ημών καθ‘ ημών εστί”. Τα υπόλοιπα (και ναι και όχι, με το ένα πόδι εδώ και με το άλλο πάρα-πέρα) δε χαρακτηρίζουν σωστούς και σώφρονες πολίτες-ανθρώπους.
Και βέβαια, μια τέτοια αυστηρή συμμόρφωση ,μια απόφαση σταθερή μη συμμετοχής μεταφορικά και κυριολεκτικά στα δρώμενα της εκκλησίας, έχει κόστος. Γιατί, μπορεί μεν οι Συν-΄Ελληνες να βλαστημάνε και να βρίζουν σαν ναύτες του λιμανιού, αλλά …όλα κι όλα. Μην τους θίξεις τη θρησκεία και την παράδοση. Μη σε δουν να αρνείσαι το καραγκιοζιλίκι το δικό τους. Γίνονται…Τούρκοι.
Αν και στα εφηβικά μου χρόνια υπήρξα…. εκκλησιαζόμενο παιδί (μάλιστα ένα διάστημα ήθελα να σπουδάσω θεολογία!), αργότερα, όταν μεγάλωσα, διάβασα, ενημερώθηκα,είδα με τα ίδια μου τα μάτια την απάτη και την υποκρισία του ιερατείου “,τίναξα και τη σκόνη από τα παπούτσια μου” και όπου φύγει-φύγει από τα….θρησκευτικά. Δεν ξαναπάτησα μέχρι σήμερα σε εκκλησιές και τελετές.
Τα τρία παιδιά μου δεν τα βάπτισα για λόγους αρχής . Δε γίνεται να λες πως είσαι συνειδητοποιημένος πολίτης και την ίδια στιγμή να επιτρέπεις να ουρλιάζει υστερικά το παιδί σου την ώρα που το ξεγυμνώνουν και το βυθίζουν στο νερό της κολυμπήθρας! Δεν είναι αυτές συμπεριφορές ανθρώπου σοβαρού, συνετού και συνεπή στις αρχές του.
Στην ονοματοδοσία των δύο πρώτων παιδιών μου στο ληξιαρχείο, έγιναν ομηρικές μάχες για να διεκδικήσω το αυτονόητο, το συνταγματικό μου δικαίωμα να δώσω όνομα στα παιδιά μου ,χωρίς να τα βαπτίσω. Με τίποτα δεν το δέχονταν οι υπάλληλοι. Κόντεψα να κάνω απεργία πείνας, έξω από το δημαρχείο της Αγ.Παρασκευής. Τελικά αναγκάστηκαν να συμμορφωθούν.
΄Ελα, όμως, που τα προβλήματα συνεχίστηκαν και στο σχολείο των παιδιών, όπου μου ζήτησε πιστοποιητικό… βάπτισης ο διευθυντής!΄Οταν του είπα πως είναι αβάπτισα, φρίκαρε. Με κοίταζε σαν να ήμουνα από άλλο πλανήτη και ο πιο μισητός εχθρός του, ο αντίχριστος! Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο πανάθλιος, διέδωσε σε όλο το σχολείο, ακόμα και στους συμμαθητές, πως η Σεμίνα και η Βανέσα ήταν αβάπτιστα. Αλλά, σιγά εκείνες που θα κώλωναν. Τους τα “έχωναν χοντρά”. Τίς είχα δασκαλέψει καλά.
Και τώρα δε μετανιώνω γιατί κράτησα αυτή τη στάση. Κι ας έκαναν στην αρχή πόλεμο και σε μένα και στα παιδιά μου. Είπαμε, η συμμόρφωση στις αρχές σου θέλει αγώνα, συνέπεια, σταθερά βήματα. Αλλά αξίζει τον κόπο. “Δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη, δεν κρατιούνται”. Πάει τελείωσε!