“Αν η Τουρκία κτυπήσει την Ελλάδα ,ο Τραμπ δεν θα βοηθήσει”, υποστήριξε ο Νίκολας Μπερνς
Μία απάντηση του πρώην πρέσβη των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ελλάδα, Νίκολας Μπερνς, στο συνέδριο του Delphi Forum και της Καθημερινής, που διεξάγεται στην Ουάσιγκτον, προκάλεσε σάλο στο διπλωματικό σκηνικό της Ελλάδας και των Ηνωμένων Πολιτειών. Στην ουσία υποστήριξε ότι αν η Τουρκία κτυπήσει στρατιωτικά την Ελλάδα, δεν θα λάβει βοήθεια από τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ. Απαντώντας σε ερώτηση του Αθανάσιου Έλλις «αν Ελλάδα μπορεί να βασιστεί στις ΗΠΑ σε μια κρίσιμη στιγμή αντιπαράθεσης με την Τουρκία», ο κ. Μπερνς είπε: «Λυπάμαι που το λέω, αλλά αν η Ελλάδα χρειαστεί την στήριξη των ΗΠΑ σε ένα θερμό επεισόδιο με την Τουρκία, δεν νομίζω ότι θα την έχει από τον Πρόεδρο Τραμπ». Ο κ. Μπερνς πρόσθεσε ότι τα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας των ΗΠΑ θα είναι πιο αξιόπιστοι συνομιλητές σε περίπτωση ανάγκης. Τόνισε, βέβαια, ότι «δεν μπορώ να φανταστώ ένα υποθετικό σενάριο έντασης όπου η Ελλάδα θα είναι ο επιτιθέμενος», αφήνοντας ξεκάθαρα να εννοηθεί ότι αν προκληθεί πολεμική κρίση θα την δημιουργήσει η Τουρκία. Ο Αμερικανός πρώην πρέσβης υπενθύμισε ότι ο Ταγίπ Ερντογάν δεν πλήρωσε για την αγορά των S-400, ούτε για την εισβολή στη Βόρεια Συρία. Από την πλευρά του, ο γερουσιαστής Κρις βαν Χόλλεν, αναφερόμενος στην πιθανότητα να τιμωρηθεί η Τουρκία για την αγορά του ρωσικού συστήματος S-400, είπε: Ο Πρόεδρος Τραμπ αναζητεί κάθε δυνατό τρόπο να αποφύγει την χρήση του νόμου CAATSA ενώ στην Γερουσία ο επικεφαλής της ρεπουμπλικανικής πλειοψηφίας Μις Μακ Κόνελ λειτουργεί ως ασπίδα του για να μην έρθει ο σχετικός νόμος για ψήφιση. Αναρωτήθηκε ο γερουσιαστής: Υπάρχει προηγούμενο νατοϊκής χώρας που «υπονομεύει τα συμφέροντα των ΗΠΑ, επιτίθεται σε συμμάχους μας και απειλεί να δολοφονήσει τον στρατηγό τους, συναλλάσσεται με Ρώσους και αντί να πληρώσει το τίμημα λαμβάνει πρόσκληση στον Λευκό Οικο;». Ο γερουσιαστής Ρόμπερτ Μενέντεζ ρώτησε: “Πότε θα αναγνωρίσουμε τον Ερντογάν γι’ αυτό που πραγματικά είναι;” Τον χαρακτήρισε αυταρχικό και προβληματικό ηγέτη. Και πρόσθεσε: “Πρέπει να είμαστε περισσότερο παρόντες στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Πρέπει να παίξουμε ενεργό ρόλο. Πρέπει να ενισχύσουμε τους δεσμούς μας με τις δημοκρατικές χώρες”, είπε ο γερουσιαστής, που δεν συμπεριλαμβάνει την Τουρκία στις δημοκρατικές χώρες.
Πηγή: Αν η Τουρκία κτυπήσει την Ελλάδα ο Τραμπ δεν θα βοηθήσει, υποστήριξε ο Νίκολας Μπερνς https://hellasjournal.com/2019/11/an-i-toyrkia-ktypisei-tin-ellada-o-tramp-den-tha-voithisei-ypostirixe-o-nikolas-mperns/
***
Προκαλεί τρόμο στους “ανυποψίαστους” ο τρόπος και η ώρα που ο Νίκολας Μπερνς διάλεξε για να παρουσιάσει τη βαρύγδουπη “είδηση”-πεποίθησή του πως ο πρόεδρος Τραμπ σε περίπτωση επίθεσης της Τουρκίας στην Ελλάδα, δεν πρόκειται να σταθεί στο πλευρό της χώρας μας. Ξεκάθαρο ,σαφέστατο , καθόλου αμφίσημο,όπως συνηθίζουν οι διπλωμάτες, μήνυμα.
Ας δούμε “πίσω” από αυτό το ενδεχόμενο κι ας ελέγξουμε-αναλύσουμε ρεαλιστικά και ιστορικά τις δύο αυτές υποθέσεις: α. αν υπάρχει τέτοια πιθανότητα, να κηρύξει , δηλαδή, πόλεμο ο Ερντογάν στην Ελλάδα και β. αν συμβεί τέτοιο απευκταίο , η Αμερική θα βοηθήσει ή όχι την Ελλάδα;
- Oι πιθανότητες πολέμου:
α. Οι πιθανότητες και μόνο να σκεφτεί επίθεση στην Ελλάδα ο δικτάτορας της Τουρκίας είναι από ελάχιστες μέχρι ανύπαρκτες. Πόσο μάλλον να αποφασίσει και να πραγματοποιήσει τέτοιο πόλεμο . β. Αν συζητήσουμε το σενάριο μιας τέτοιας επίθεσης, θα λέγαμε πως ο Ερντογάν ξαφνικά αποφάσισε να κάνει… χαρακίρι. Μια τέτοια ενέργεια θα σήμαινε το τέλος του, μια και θα ξεσήκωνε εναντίον του το μεγαλύτερο τμήμα του τούρκικου λαού. Και οι αντίπαλοί του καιροφυλακτούν.Και είναι σχεδόν η μισή Τουρκία και παραπάνω ενάντια στο δικτάτορα. γ. “Εθνική ενότητα”,όπως την (ανα) γνωρίζουμε στις μέρες μας δεν υπάρχει στην Τουρκία. Το χάσμα είναι τεράστιο ανάμεσα στις διάφορες “φυλές”, ομάδες και κοινότητες, που, τουλάχιστον στα Βαλκάνια δε συναντάς πια σε τέτοια έκταση. Αυτό σημαίνει πως ο Ερντογάν θα στηριχτεί σε ένα ενδεχόμενο πολέμου με την Ελλάδα, μόνο στους οπαδούς του ,οι οποίοι,βέβαια, ναι μεν είναι εθνικιστές και φανατικοί, αλλά στην πλειοψηφία τους είναι οι αντίστοιχοι εδώ “νοικοκυραίοι” και το βιός ή έστω η σχετική ευμάρεια που διαθέτουν σήμερα, μόνο αυτοί, σε ένα καθαρά πελατειακό καθεστώς, όπως είναι στην Τουρκία , δε θα ήθελαν επ΄ουδενί να τεθούν σε κίνδυνο. δ. Ο δικτάτορας με πρόφαση το πραξικόπημα εξευτέλισε το στράτευμα . Κι αν στην Τουρκία χαρακτηρίζεται κάτι ως έγκλημα καθοσίωσης, είναι να μην τηρείς το αυτονόητο για τους στρατιωτικούς δικαίωμα να έχει ο στρατός το σεβασμό των πολιτών. Ο Ερντογάν, όχι μόνο απαξίωσε την ιδιότητα του στρατιωτικού, αλλά συνέλαβε πολλούς ,παλιούς,που σημαίνει έμπειρους και με “άποψη” για τα στρατιωτικά πράγματα της χώρας, αξιωματικούς και στη θέση τους προώθησε άπειρους, “άκαπνους” και εχθρικά διακείμενους προς το παλιό στράτευμα οπαδούς του. Με άλλα λόγια,ο Ερντογάν έχει μεν ρωσικά ,κυρίως, αποτελεσματικά όπλα να πολεμήσει,αλλά δε έχει “χέρια” να τα χειριστούν. Εκτός αν, όπως έγινε και με το δικτάτορα ΄Ασαντ στη Συρία ,ο δικτάτορας Πούτιν, με διαπιστούμενο από πολλές πλευρές ανθελληνισμό, στείλει και στην Τουρκία Ρώσους να τα κουμαντάρουν σε περίπτωση πολέμου εναντίον της Ελλάδας. Και ο Ρώσος δικτάτορας είναι αδίστακτος και ικανός για τέτοια εγκλήματα. ε. ΄Οπως λέγαμε αλλού για την Αμερική και η εθνική γραμμή στην Τουρκία είναι χαραγμένη προ πολλού. Ανάμεσα στις πιο σοβαρές επισημάνσεις είναι : 1. Μη πόλεμος με Ελλάδα και 2. σεβασμός στη συνθήκη της Λωζάνης. Ο Ερντογάν μπορεί να τα αμφισβητεί με λεονταρισμούς και τις δύο ακλόνητες αυτές θέσεις, αλλά αυτή είναι η πάγια εθνική γραμμή και δε άλλαξε τα 100 σχεδόν τελευταία χρόνια. Να αλλάξει τώρα μοιάζει αδιανόητο Η φιλία επίσης με το Ρώσους, ορίζεται στη τουρκική ιστορία μόνο ως “λυκοφιλία” και ουδέποτε στις σελίδες της υπήρξε στάση ένθερμης συμμαχίας. Σε αντίθεση με τη Δύση και το ΝΑΤΟ που είναι ο ασφαλής και ο μόνιμος προσανατολισμός της Τουρκίας. στ. Η οικονομία της Τουρκίας έχει σχεδόν καταρρεύσει. Η κρίση έχει γονατίσει το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού και πλήττει εδικά τους αντιπάλους του καθεστώτος. ΄Ενας πόλεμος με την Ελλάδα, επομένως, θα σήμαινε μια οικονομική κρίση για την Τουρκία ακόμα χειρότερη και σε βάθος τουλάχιστον 50 χρόνων. Η Τουρκία δεν έχει καμιά πιθανότητα οικονομικής ενίσχυσης από την Ευρώπη, αλλά ούτε από τους συμμάχους της. Σε αντίθεση με την Ελλάδα,που πιο εύκολα και γρήγορα θα επουλώσει τις πληγές ενός πολέμου, στηριζόμενη από την Ευρώπη, τουλάχιστον οικονομικά και ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, αν υποθέσουμε πως γίνει, δε θα διαρκέσει περισσότερο από μια εβδομάδα. ζ. Συμπέρασμα: Η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει κίνδυνο εξ Ανατολών. Το μίσος, η ένταση,τα θερμά επεισόδια μεταξύ των δύο χωρών ,είναι τεχνητά, συντηρούν κομματικά συμφέροντα ένθεν και εντεύθεν και υπάρχουν επιπλέον για να υφίσταται αφορμές εξοπλισμών που σημαίνει τεράστια οικονομικά οφέλη για τους εμπλεκόμενους σε τέτοιες αγορές. Κι από τις δυο μεριές του Αιγαίου. ΄Αρα, με Ερντογάν , οι πιθανότητες πολέμου με την Ελλάδα, είναι όντως αυξημένες . Αν παλιότερα ήταν μηδενικές και σήμερα, όμως, δεν ξεπερνούν το 5%.
2. Η Αμερικάνικη βοήθεια:
α. Η σταθερή ,εθνική γραμμή της Αμερικής για την Ελλάδα, όπως διαμορφώθηκε τα τελευταία χρόνια, και εδικά μετά τη συμφωνία της Γιάλτας, είναι η φράση του Κωνσταντίνου Καραμανλή. “Η Ελλάς ανήκει στη Δύση”.Και πιο συγκεκριμένα στην Αμερική. Και είναι απίθανο ένας Τραμπ σήμερα να θελήσει ή να μπορέσει να χαράξει μια άλλη γραμμή κόντρα στην εθνική. β. Είναι ιστορικά διαπιστωμένο πως οι Ρεπουμπλικάνοι πρόεδροι δε συμπαθούν την Ελλάδα,τουλάχιστον όσο οι Δημοκρατικοί. Και ο Τραμπ σήμερα, όχι μόνο ως ακροδεξιός , έχει περισσότερα κοινά με τον Ερντογάν μια και οι σχέσεις του με το δικτάτορα της Τουρκίας έχουν και οικονομικό …άρωμα. Και να κάνουμε με την ευκαιρία μια ιστορική αναδρομή. Πιθανολογούμε πως αν το 1974 δε βρίσκονταν στο τιμόνι της υπερδύναμης ο Νίξον,ο Τζόνσον και ο Κίσινγκερ, η εξέλιξη του Κυπριακού θα είχε καλύτερη τροπή. Οι μετέπειτα δημοκρατικοί πρόεδροι αντιμετώπισαν τετελεσμένα στην Κύπρο, ώστε και βούληση να υπήρχε γα ανατροπή το status, στην πράξη ήταν από δύσκολο, ως αδύνατο.γ. Το σύμπλεγμα Νίκολας Μπερνς, Καθημερινή (Α.Παπαχελάς) , Ερντογάν, Μητσοτάκης είναι και πονηρό και πολιτικά ανήθικο. Ο διπλωμάτης και ιστορικός Ν. Μπερν είναι αγαπημένος και ευνοημένος φίλος του Τζ. Μπους του νεότερου. Μάλιστα, διετέλεσε και υφυπουργός της κυβέρνησή του μια τριετία. Για τον Ντόναλντ Ταμπ ,τον Ερντογάν και το Μητσοτάκη, η πρόσβαση στο…βιογραφικό και τα πεπραγμένα τους μιλούν από μόνα τους. Ακροδεξιοί και οι τρεις με συμπεριφορές, ως εξουσία ,κατασταλτικές, βίαιες στα κράσπεδα του ολοκληρωτισμό, Και φυσικά επιρρεπείς και οι τρεις ως τρόφιμοι σε ανομολόγητα συμφέροντα και οικονομικά σκάνδαλα . Αν λοιπόν προχωρήσουμε στους αβίαστους συνειρμούς και οροθετήσουμε το βίο και την πολιτεία της παρέας του συνεδρίου Delphi Forum και της Καθημερινής (διάβαζε του ακροδεξιού “κοντυλοφόρου” Αλ. Παπαχελά) στην Ουάσιγκτον , “το γλυκό δένει” μια χαρά. δ. Αν δούμε ιστορικά, με αποκορύφωνα το θερμό επεισόδιο παλιότερα στα ‘Ιμια ,οι μεγάλο εξοπλισμοί και στις δύο χώρες, Ελλάδα, Τουρκία, είχαν βάση και αφορμή τέτοιες πολεμικές κραυγές και εθνικιστικά παραληρήματα. Κι φυσικά το κέρδος συνήθως μεγάλο και για τις εταιρίες που πουλούν τα όπλα και τις κυβερνήσεις και τα πρόσωπα που συνδέονται με αυτές (π.χ Τσοχατζόπουλος ).ε. Αν ετοιμάζουν πάλι νέες αγορές όπλων ,κυρίως σε αμερικάνικες αγορές , Ελλάδα και Τουρκία, είναι σίγουρο πως το “διάφορο” θα είναι εξαιρετικά πλουσιοπάροχο και για τους πέντε πρωταγωνιστές της νέας εξαγγελίας στην Ουάσιγκτον περί θερμού επεισοδίου και πιθανότατα πιο σοβαρού από εκείνο στα ΄Ιμια. Οι αγορές περιμένουν πώς και πώς να πουλήσουν όπλα. Και είναι διατεθειμένες να ταϊσουν γερά όσους παίρνουν αποφάσεις σε τέτοιες αγορές. στ. Αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη πάρει τη σκυτάλη από τον Μπέρνς και τον Παπαχελά, ανεβάσει τους τόνους στα “ελληνοτουρκικά” και αρχίζει να προετοιμάζει την κοινή γνώμη για τάχα μου ενδεχόμενο συγκρούσεων και θερμών επεισοδίων με τη γείτονα, να είμαστε σίγουροι πως επίκεινται γερές αγορές όπλων. Και φυσικά τρελές μίζες για τους πρωταγωνιστές το νέου θεάτρου της ελληνοτουρκικής σύρραξης.