Αν είχα κομματική αντίληψη και θεώρηση των πραγμάτων, θα έλεγα πως ένας αρχηγός κόμματος έχει κάθε 100 χρόνια την ευκαιρία να του προσφέρουν την εξουσία στο πιάτο και μάλιστα αμαχητί και τούτος να την κλωτσάει. Αυτό ακριβώς που έκανε ο Αλέξης Τσίπρας τις τελευταίες ημέρες.
΄Ενας … ιός σαν τον κορόνα, έστω και τεχνητής εν πολλοίς επικινδυνότητας, δε σου έρχεται κάθε ημέρα! Ούτε ως πρωθυπουργός κάνεις πάντα τόσο και τέτοια εγκληματικά λάθη ,όπως στον τρόπο αντιμετώπισης της πανδημίας στη χώρα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης,μην τα ξαναπούμε αναλυτικά, πήρε μέτρα κατόπιν εορτής, της τελευταία στιγμής κι αυτά στο πόδι, ελλειμματικά, ανεπίτρεπτα αργά. Φυλάκισε μια ολόκληρη κοινωνία σε τέσσερις τοίχους (η…ποινή εγκλεισμού που μας επέβαλε θα υπερβεί τους 2 μήνες) , τίναξε την οικονομία στον αέρα και όλα αυτά σε λίγες εβδομάδες μέσα.
Κι αντί ο κομματικός του αντίπαλος και επίδοξος για την επόμενη θητεία πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, να φέρει τα πάνω κάτω, να τον αρχίσει στις “φάπες, έτσι που να μην ξέρει από πού να φυλαχτεί ο Κούλης, να κηρύξει “Ανένδοτο” (μιλάμε για καραμπινάτες συνταγματικές παρεκτροπές με πρόσχημα τον ιό), όχι μόνο είναι παντελώς Απών,αλλά βάζει καθαρά “πλάτη” να βοηθήσει τη Δεξιά κυβέρνηση να συνεχίσει το εγκληματικό της έργο. Μένεις ενεός, κοινώς …κάγκελο,αν έχεις, έστω και στοιχειώδη πολιτική αντίληψη.
Εμείς που δεν πιστεύουμε σε τέτοιες κομματικές πρακτικές , επίθεση στον αντίπαλο για την…επίθεση, λέμε μετά λόγου γνώσεως πως τούτη τη φορά δε θα επρόκειτο για κομματική σύγκρουση, αλλά το επέβαλαν , λόγοι μείζονος πολιτικού συμφέροντος της χώρας που είναι φανερό πως την κυβερνά μια ανίκανη, ολιγόνους και συνταγματικώς ακροβατούσα και παραπαίουσα κυβέρνηση, η Αντιπολίτευση και μάλιστα η αξιωματική, όφειλε να κηρύξει πόλεμο. Και δεν το έκανε. Οπότε,κάθε συνετός και πονηρεμένος πολίτης αναρωτιέται δικαίως και ευθαρσώς τί διάβολο συμβαίνει εδώ; Τί παίζεται πάλι; Πότε και τι άλλο περίμενε ο Αλέξης Τσίπρας …να τα κάνει λίμπα;
“Δύο τινά”, τα εξής…τρία συμβαίνουν:
1.Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έκανε καλώς ό,τι έκανε και επομένως θα ήταν ανήθικο πολιτικά να της επιτεθείς για μικροκομματικά οφέλη , θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή των πολιτών. Κι αν αυτό ισχύει, μπράβο στον Αλέξη Τσίπρα (λέμε “Αλέξη” και εννοούμε όλο το ΣΥΡΙΖΑ) για το πολιτικό ήθος, πρωτόγνωρο ιστορικά γι αυτό τον τόπο του μαυρογυαλουρισμού ,της δημαγωγίας και του λαϊκισμού στα οποία είχε λαμπρώς θητεύσει και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας π. Π (πριν Πρωθυπουργεύσει).
2.Υπάρχει νέα συμφωνία του Αλέξη Τσίπρα με τη Δεξιά, αυτή που εμείς εδώ αποκαλούμε “Ομερτά” (συμφωνία κυρίων…μαφιόζων). Για κάποιο λόγο, Κυριάκος Μητσοτάκης και Αλέξης Τσίπρας έδωσαν,αν έδωσαν, τα χέρια πρόσφατα ; (έστω λόγω συνθηκών και δια κουνήματος των ώμων) . Κι αν ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, προχώρησε σε μια νέα, τέτοια “υπογραφή”, είναι υπότροπος. Η πρώτη, όπως επανειλημμένα καταγγέλλουμε εδώ, έγινε με τον Κώστα Καραμανλή, αποκλειστικά υπεύθυνο της χρεοκοπίας της χώρας. Ο…Κωστάκης του πρόσφερε στο πιάτο τον Πάνο Καμμένο να κάνει κυβέρνηση ο Αλέξης κι εκείνος σε αντάλλαγμα, του παραχώρησε δικαστική ασυλία. Δεν κίνησε ούτε την ελάχιστη διαδικασία, έστω για τα μάτια,για τη σύσταση ειδικού δικαστηρίου, να πληρώσει κάποιος επιτέλους για ένα από τα σοβαρότερα εγκλήματα στην ιστορία της χώρας,όπως αυτό της χρεοκοπίας. Τσιμουδιά μέχρι σήμερα. ΄Εγκλημα εσχάτης προδοσίας, παραγράφηκε!
3. Ο Αλέξης Τσίπρας μετακόμισε σε άλλο τόπο και μάλιστα κάπου που δεν υπάρχει κανενός είδους επικοινωνία με τον υπόλοιπο κόσμο.΄Ετσι, μόνο δικαιολογείται γατί είναι χαμένος από την πολιτική επικαιρότητα του τόπου αυτές τις δύσκολες ημέρες, που όφειλε να είναι όχι απλώς παρών,αλλά στην πρώτη γραμμή της μάχης.
΄Αλλη ευλογοφανής εξήγηση δε χωράει. Ψάξτε σεις και επικαλεστείτε ό,τι θέλετε, “προφήτες και ευαγγέλια”. Η λογική και μάλιστα με ιστορική σύναρση ,θα σας απογοητεύσει. Και θα κάνουμε ακόμα πιο διακριτό το παράξενο του πράγματος με τις ακόλουθες παρατηρήσεις.
Η κυβέρνηση,όφειλε να πάρει μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας στις αρχές Φλεβάρη 2020. Δεν το έκανε, φοβούμενη τις συνέπειες. (Ανάλογη στάση με την επίσης ακροδεξιά εγγλέζικη κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον,που τίναξε την υγειονομική άμυνα της χώρας στον αέρα, για να μη χαλαρώσει η οικονομία!). Και κυβέρνηση της Ν.Δ, προτίμησε το κομματικό της όφελος από αυτό της σωτηρίας της χώρας.
Το αποτέλεσμα ,όχι απλώς ορατό,αλλά κατεργασμένο στο πετσί του ΄Ελληνα πολίτη. Η ακροδεξιά κυβέρνηση,καταστρατηγώντας τα βασικά ανθρώπινα και συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα του ατόμου, από ελεύθερο πολίτη, τον μετέτρεψε σε κατάδικο και “λεπριασμένο”, που ναι, μεν (ακόμα) δεν τον μετακόμισε σε…σπιναλόγκες ,αλλά τον μπουντρούμιασε στα στενά και αποπνιχτικά εν πολλοίς (πλην των έχηδων) διαμερίσματα της πόλης. Και αυτό το συνταγματικό έγκλημα με πρόσχημα την (τεχνητή) επικινδυνότητα του ιού. Ο ιός, όμως, έγινε επικίνδυνος μόνο για χώρες σαν την Ιταλία,την Ισπανία,την Αγγλία και την Ελλάδα,που τις κυβερνούν άφρονες και ακροδεξιοί κυρίως.΄Οχι ,όμως, σε δεκάδες άλλες χώρες, όπως η Ταϊβάν που εύκολα, λογικά, υπεύθυνα αντιμετώπισαν το κίνδυνο της πανδημίας από την πρώτη στιγμή με ουσιαστικά μέτρα.
Πάλι πρωθυπουργός της Δεξιάς χρεοκόπησε τη χώρα! Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μετά τον Κώστα Καραμανλή. Και ο επονομαζόμενος από τη λαϊκή αγχίνοια “Κούλης” (“Κωστάκης” ο άλλος, υποκοριστικά που υπονοούν μικρό, λίγο μυαλό), θα επικαλεστεί σε όλους τους τόνους τον …κορόνα. Και όχι, βέβαια, του δικού του μυαλού, αλλά τον…κινέζικο.
Η οικονομία, όμως, παραπαίει εδώ και μήνες.Πριν την πανδημία. Το είχαμε επισημάνει. Τα μέτρα του ιού είναι το πρόσχημα,αφού δεν πάρθηκαν την ώρα που ήταν απαραίτητα και δε θα επηρέαζαν, στο ελάχιστο την οικονομία. Και έρχονται σκληρές ημέρες, αντίστοιχες του κινδύνου της άτακτης χρεοκοπίας της χώρας το 2010 και μετά.
Για να μη συνεχίζουμε και λέμε (πάλι) πολλά, θα αφήσουμε τα υπόλοιπα να τα σκεφτούν και να βγάλουν τα συμπεράσματα οι πολίτες που μπαίνουν σε αυτό το σάιτ. Και ως γνωστό, εδώ σε μας κάνουν “κλικ” μόνο οι “νουν και ηλικίαν έχοντες”. ΄Αφρονες και παλιμπαιδίζοντες δεν τολμούν,γιατί υπάρχουν απολύτως εμφανή τα απαγορευτικά που εμποδίζουν την είσοδο σε τέτοιους.
Οι σώφρονες και συνετοί, λοιπόν,ας αποφασίσουν, αν ο αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης διέπραξε για άλλη μια φορά το έγκλημα να “υπογράψει ομερτά” ΚΑΙ με τον Κυριάκο Μητσοτάκη,όπως έκανε και με τον Κώστα Καραμανλή. Αυτό,αν συνέβη, θα σημάνει το πολιτικό τέλος και του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα εξουσίας .
__________________________________________________
1. Θεέ μου, από πού γλιτώσαμε!
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Ανδρέας Δρυμιώτης
“Σε κάποια από τις δύσκολες μέρες και νύχτες που περνάμε, ξύπνησα λουσμένος στον ιδρώτα από έναν τρομακτικό εφιάλτη που έβλεπα στον ύπνο μου. Ηταν τόσο ζωντανός που ακόμα και τώρα τον ζω και θυμάμαι κάθε λεπτομέρειά του, που θα σας περιγράψω.
Ζούσα, λοιπόν, στη σημερινή εποχή με τα προβλήματά της, αλλά με κυβέρνηση Σύριζα και Πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα. Είχαν κερδίσει τις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019 με αυτοδυναμία και έτσι δεν χρειαζόταν κανένα άλλο κόμμα για να σχηματίσουν Κυβέρνηση.
Και ύστερα ήλθε ο Κορονωϊός! … Ακόμα, για να μην υπάρχει συνωστισμός στις φυλακές, έπειτα από πρόταση του υπουργού Δικαιοσύνης Πάνου Λάμπρου (πασίγνωστος «δικαιωματιστής», αναζητήστε τον και θαυμάστε τον στο Google) ζήτησε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλο (αφού κέρδισε ο Σύριζα αυτόν έχουμε ακόμα), να δοθεί χάρη σε όλους ανεξαιρέτως τους φυλακισμένους ώστε να μην εξαπλώνεται εκεί ο ιός. Φυσικά, ο Πρόεδρος υπέγραψε το σχετικό αίτημα.
Στα οικονομικά μέτρα που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός, περιλαμβάνεται η πλήρης απαγόρευση των απολύσεων όσο διαρκεί η πανδημία. Οι εργοδότες είναι υποχρεωμένοι να καταβάλλουν τις πλήρεις αποδοχές των εργαζομένων τους, ανεξάρτητα από τη λειτουργία τους. Γενική σεισάχθεια με διαγραφή όλων των χρεών των ιδιωτών και μικροεπιχειρήσεων που απασχολούν μέχρι 5 υπαλλήλους.
Οταν ξύπνησα, άνοιξα αμέσως την τηλεόραση και πήγε η καρδιά μου στον τόπο της, βλέποντας ότι ο Πρωθυπουργός μας είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης! Φαίνεται ότι ο Θεός της Ελλάδος μας λυπήθηκε και δεν μας άφησε να αντιμετωπίσουμε αυτή την πανδημία με ανίκανους και επικίνδυνους ανθρώπους. Η μέχρι σήμερα ιστορία της πανδημίας έδειξε ότι υπήρξε έγκαιρη αντιμετώπιση και έτσι γλιτώσαμε τα χειρότερα που βλέπουμε στις γειτονικές χώρες. Για πρώτη φορά η Ελλάδα αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση, όπως παραδέχονται έγκυρες εφημερίδες του εξωτερικού.
* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων”.
Tον γράφοντα Ανδρέα Δρυμιώτη δεν τον γνωρίζω .Μήτε τον …υπουργό Δικαιοσύνης και “δικαιωματιστή” Πάνο Λάμπρου, που αναφέρει.΄Αρα δεν ξέρω τί σόι άνθρωποι είναι στην προσωπική τους ζωή ως φίλοι, σύζυγοι, πατεράδες. Τους κρίνω ως δημόσια πρόσωπα, απ΄όσα διαβάζω.
Μια και μιλάει ο Κύριος Δρυμιώτης ,ως …δριμύς κι αψής για όνειρο θερινής νυκτός , καταθέτω κι εγώ ένα μου όνειρο …μεσημεριανό, μετά την ανάγνωση του παραπάνω ενυπνίου στην …ευυπόληπτη Καθημερινή.
Που λέτε, λοιπόν, ” ξύπνησα λουσμένος στον ιδρώτα από έναν τρομακτικό εφιάλτη που έβλεπα στον ύπνο μου. ΄Ηταν τόσο ζωντανός που ακόμα και τώρα τον ζω και θυμάμαι κάθε λεπτομέρειά του, που θα σας περιγράψω”:
΄Επεσε,λέει, στη θάλασσα το αεροπλάνο, που ταξιδεύαμε και βρέθηκα με το παιδί μου εγώ, μωρό στην αγκαλιά, δίπλα σε άλλους τρεις συναυγούς που παλεύαμε μαζί να σωθούμε από τα πελώρια κύματα.Ο ένας, ήταν ο Δρυμιώτης , ο άλλος ο Φαήλος Κρανιδιώτης και τρίτος ο Πάνος Λάμπρου. Εκείνη τη μαύρη ώρα μου συστήθηκαν.
Κάποια στιγμή ένιωσα να χάνω τις δυνάμεις μου,κατάλαβα πως ερχόταν το τέλος .΄Ηθελα πια μόνο να σωθεί το βρέφος. Οι άλλοι τρεις τους έβλεπα δυο μέτρα από μας, δυνατούς να νικάνε τα κύματα.
Μάζεψα τις δυνάμεις μου και τους πλησίασα. Σκεφτόμουν, πριν λιποθυμήσω, τί κρίμα να μην είμαι Συριζαίος να πω στο Λάμπρου -σύντροφε, πάρε το παιδί και σώσ΄το. ΄Η και ακροδεξιός να πω το ίδιο στο Δρυμιώτη και τον Κρανιδιώτη. Τώρα και οι τρεις, θα με είχανε στην μπούκα. Σε ποιον από τους τρεις να εμπιστευτώ και να παραδώσω το μωρό με τέτοιο πατέρα που είχε ;
Κι εκείνη τη στερνή μου στιγμή, λέει, στο μυαλό μου καρφώθηκε το παραπάνω όνειρο του Δρυμιώτη στη “Καθημερινή” . Και συνειρμικά μ΄αυτό και η εικόνα από ένα πνιγμένο προσφυγάκι σε μια παραλία του Αιγαίου.
Τους είδα και τους τρεις να ανοίγουν τα χέρια να πάρουν το παιδί, μια και κατάλαβαν πως δεν αντέχω άλλο. Πιο κοντά ήταν οι δύο “συναγωνιστές” , πιο πέρα ο “σύντροφος”. Τους κοίταξα ικετευτικά. .΄Εκανα μια τελευταία προσπάθεια να μαζέψω δυνάμεις.
Προσπέρασα το Δρυμιώτη . Μετά το Φαήλο. Και πριν παραδοθώ στα κύματα, πέταξα το παιδί στην αγκαλιά του Λάμπρου. Δευτερόλεπτα μετά, χάθηκα στα σκοτεινά νερά της φουρτουνιασμένης θάλασσας.
(Είμαι σίγουρος πως ο καθένας από σας θα έκανε το ίδιο. ΄Οποιος κι αν ήσουν,ό,τι κι αν πίστευες, αν ήταν τέτοιες ώρες να διαλέξεις σωτήρα του παιδιού σου, δε θα τ΄ άφηνες ποτέ σε χέρια ανθρωποφάγων ).
2. Ανώνυμος Κουτλουμουσίου
Πήραμε επιστολή από φίλο . “Μασκοφόρος” λόγω ημερών, αλλά η μάσκα του έπεσε από τη στιγμή που υπέγραψε, όπως υπογράφει.
Ανώνυμε Κουτλουμουσίου, ποιος άλλος θα ήξερε τον ασκητή καλόγερο, πλην ενός δεινού ερευνητή σαν έλλογου σου της ιστορικής Βιβλιοθήκης της ομώνυμης Μονής στον ΄Αθω; Στο εξής δεν πρέπει μόνο να έχεις μάσκα, αλλά και να ξέρεις να την προσαρμόσεις καλά στο πρόσωπο. Αλλιώς την έβαψες… κορονοϊκά.
Σ΄ αγαπάμε, φίλε.
Γράφει:
“Υπογράφω ανώνυμος Κουτλουμουσίου για τους ευνόητους αστυνομικούς , κορονοϊκούς λογους.
Λοιπόν, καλέ μου, φίλε, να σε πληροφορήσω πως εμείς πέντε έξη κολλητάρια που μένουμε κοντά,δεν κωλώνουμε πουθενά. Σιγά μην κάτσουμε να ιδρυματοποιηθούμε. Σαν τους Συνέλληνες μετά το τέλος του εικονικού πολέμου, που θα έχουν γίνει ζόμπι (δουλειές να δεις οι ψυχίατροι και ψυχολόγοι)
Αποδράσαμε από τα σίδερα πίσω από τα οποία μας σωφρονίζει ο Κούλης σου (εμείς, οικογένεια 6 συγκρατούμενοι, πεθερά,-βάλε με νου σου-το ζεύγος και 3 νταγλαράδες να κυκλοφορούν στα κελιά ως ανήμερα θεριά), με την εξής συνωμοτικό τρόπο. Βγαίνουμε μετά τις 12 τη νύχτα,όπως όλοι οι παράνομοι και τα φαντάσματα , κρυφοπερπατάμε κάτι στενά μονοπάτια που ούτε η κάμερα του γκούγκλ τα έχει ανακαλύψει και καταλήγουμε στην αποθήκη του Τόλη, που λόγω των συνθηκών τη διαμορφώσαμε με προσωπική εργασία “στ΄ Αποστόλη το κουτούκι”.
Εδώ συμποσιαζόμαστε τα φιλαράκια, καθείς ερχόμενος με τα υπό μάλης δικά του κεράσματα (μπακαλιαράκια, γοπίτσες, φετούλα, ελίτσες, ό, τι καθείς προαιρείται). Χαιρετιόμαστε δια ανατάσεως της χειρός αντί χειραψίας πια, στρωνόμαστε στις αναπαυτικές αιώρες κάθε μία απέχουσα ενάμιση μέτρο από την άλλη (κρατάμε αποστάσεις ασφαλείας κι αν μας έρχεται φτάρνισμα το γυρίζουμε πίσω) και αρχίζει η νύχτα να παίρνει άλλο χρώμα. Κρασάκι από το γιοματάρι του Τόλη, μεζέδες από την πιατέλα, κουβέντες του κρασιού και ονειρώξεις του θολωμένου μας μυαλού.
Κι όταν ο καπετάν Στέργιος ο θαλασσόλυκος θα αποτελειώσει για εκατοστή φορά εκείνη την δυνατή ιστορία με τη Ζαϊρα την Μαροκινιά που την έκανε “κυρά κι αρχόντισσα” στην Καζαμπλάνκα και του φύγε μετά με τον Ισμαήλ το μούτσο του ,θα σηκωθεί, θα βγάλει τρεις βαθιούς αναστεναγμούς, θα δώσει διάτα στον εκτελούνται χρέη στο ΓιουΤουΜπ, Βαγγέλα να βάλει Πίτσα Παπαδοπούλου και Καραντίνη στο “Άστον τρελό στην τρέλα του” και σεμνά, ταπεινά,με βήματα προσεκτικά και μετρημένα θα πάρει τρεις στροφές ζεϊμπέκικες με την ομήγυρη στις αιώρες να παρακολουθούμε τις φιγούρες με δέος και ζήλεια.
Το γλέντι κρατεί μέχρι το λυκαυγές, που με την απαλή είσοδό του από το φεγγίτη, μας υπενθυμίζει πως είναι ώρα να του δίνουμε. Και πάλι κρυφίως και γοργώς για να καταλήξει έκαστος στο τσαρδί του για τη 12ωρη πια παράδοση στην αγκαλιά του Μορφέα.
Έτσι για να γελάσει το πικραμένο σας χειλάκι, μέρες δύστροπος που ήρθαν και που σύντομα θα πάνε από κει που ήρθαν.
΄Ερρωσθε και ευδαιμονείσθε!